Athenaeus 1

발행: 1827년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

μαξιαων καὶ σνόδρ' ευτελῖς λέγω.Tιμοκλη δ' εν Λημοσατίροις φησὶν υίδ' ὁ α io Kτησιππος ετ τρις κείρεται, 66 ἐν ταῖς γυναιξὶ λαμπρος, οὐκ εν ἀνδράσιν. καὶ Μένανδρος δ' ἐν ' σν περ αυτου τάδε λέγει Miτοι νέος ποτ' γενόμην κἀγώ, γυναι'&λλ' οὐ λουμην πεντάκις της μέρος τότ' αλλὰ νιν υδἐ Mνib ειχον, ἀλλα νυν Ουδ μύρον ιχον , αλλὰ νυπι καὶ βάψομαι

και παρατιλο α νι ι καὶ γενησομαι Κτησιππος, ου ανθρωπος, εν ολψω χρονω, i, καθ' ώς ἐκεῖνος -iωμαι καὶ τους ἐθους άπαξάπαντας, Ου γαρ οὐ την γην μόνην. τάχ' οὐ δια την πολλην ταυτην ἀσωτίαν καὶ κιναιδιαντουν-α αυτου παρέλιπε Λημοσθένης ν τω περι τελειῶν. χρη ὁ τους α πατρωα κατεδηδοκότας κατὰ τον Μενάν

δρου μίκληρον ουτως κολάζεσθαι φησὶ γαργὶ φιλτάτη Γ μητερ, ς σεμνον σφόδρ' ει

412쪽

καὶ μηδ' πιμένει, γης, D' -- νσθετο okν παραλαβών ἀγαθόν - εφείσατο. 61. Πυθοδηλου δέ τινος ασώτου μνημονευει χιόνικος - νρρηνου οντως ο Πυθόδηλος ουτοσὶ Βαλλιων προσέρχετ' ἐπικαλοίμενος με Ουσά τ' ἐξόπισθεν η σοφωτάτη

αποτυμπανισχὰς κατὰ πόδας πορεύεται.

μόπομπος δ' ἐν τη δεκάτη των Φιλιππικῶν, ἀφ' ης

τινες το τελευταῖον μέρος χωρίσαντες ἐν εστι τὰ περὶ των 'Ἀθήνησι δηuαγωγῶν, βουλόν φησι το δημαγωγον ασωτον γενέσθαι. v λεξε δ ταυτη χρησατο , τοσοῖτον σωri κά πλεονεξία διενήνοχε του δημου του - ραντίνων, ἴσον ἐν περὶ τὰς στιάσεις εἶχε μόνον κρατῶς, ο δε των Ἀθηναίων καὶ τὰς προσόδους καταμισθοφορῶν διατετέλεκε Καλλίστρατος ει φησὶν ο Καλλικράτους δημαγωγος καὶ αυτος προς ἐν τὰς δονὰς ν κρα- της , των δἐ πολιτικῶν πραγμάτων ηὐεπιμελής. περὶ ἐτων αραντίνων ἱστορῶν τη δευτέρα πεντηκοστῆ τωνιστοριῶν γράφει ουτως 'II πόλις η των αραντίτω πω δον καθ' καστον μην βουθυτεῖ καὶ δημοσία εστιάσεις ποιεῖrαι τὸ ὁ τῶν διωτῶν πληθος ἀεὶ περὶ συνουσίας καὶ πότους στί λέγουσι ὁ καί τινα τοιουτον λόγον οἱ Ἀραντῖνοι, τους ἐν λλους ἀνθρώπους δια ὁ φιλοπο-

413쪽

νεῖσθαι και περὶ τὰς ἐργασίας διαπρίθειν παρασκευάζεσθαι ν, αιτο- ω διὰ τὰς συνουσiας καὶ τὰς δονὰς ου μέλ-

62. Περὶ δ της σωτίας καὶ του βίου Φιλίππου καὶ των ταίρων αττον εν ῆ τεσσαρακοστῆ νάτη των 16 Ἱστοριῶν, Θεόπομπος αδ γραφει , Φίλιππος επε εγκρα- της πολλων γενετο χρημάτων, ου ἀνάλωσεν αυτὰ ταχεως, αλλ' εν 1 καὶ ρριφε, πάντων ἀνθρωπων κάκιστος νοικονόμος ἡ μόνον αυτός, αλλὰ καὶ οι περ αυτόν. πλῶς γαρ υδεὶ αυτῶν πίστατο ζην ὀρθῶς οδ σωφρόνως οἰκεῖν οἰκίαν το δ αυτος ιτιο ην, πληστος καὶ π λυτελης ν προχεψως παντα ποιῶν καὶ κτώμενος καὶ διδούς στρατιώτης γαρ ων λογίζεσθαι τὰ προσιόντα καὶ τἀναλιοκόμενα δι' ἀπολέα ου ηδύνατο επειτα δ' ι , ταίροι ιτο ἐκ πολλῶν τόπων - συνερρυηκότες οἱ

μὸν γαρ ε αντης της χώρας, οἱ δ' ἔκ Θετταυας, o Mεκ της αλλης Ἀλλάδος - ἀριστίνδην ἐξειλεγμένοι, αλλ'

εἴ τις νον τo: 'Eλλησιν η τοι βαρβάροις λάσταυρος η βδελυρὰς, η θρασυς τον τρόπον, υτοι πεδον παντες ει Μακεδονίαν ἀθροισθέντες ταιροι Φιλίππου προσπιγορευοντο ει ει μη καὶ τοιουτος τις εληλύθει, πό του μου καὶ της διαίτης της Μακεδονικης ταχέως ἐκείνοις ομοιος εγένετο. τὰ ἐν γαρ ι πόλεμοι και αἱ στρατεῖαι καὶ αἱ πολυτέλειαι θρασεῖς πτους εινα προετρέποντο καὶ ζη μη κ σμίως, ἀλλ' ἀσωτως καὶ τοῖς λησταῖς παραπλησiως. 63 3ουρα δ' εν ἐβδόμω Μακεδονικων περὶ Πασικυ- προ λεγων του ν ὐπρω βασιλέως τι σωτος η' γρά

φει καὶ τάδε . ἐξανδρος μετὰ την ουρο πολιορκῶν

414쪽

Πνυταγόραν ἀποστελλων αλλας τι δωρεὰς δωκε κώ H- - λήτησατο πρότερον δε τουτο Πασίκυπρος Ῥασι

κουντως παρασκευάζομαι, των ὁίων μου προσόδων εις ταυτ εκποιουσῶν. υ καθαπερ μῶν νιοι δεκαζόμενος ζῶ καὶ μοιχεύων καὶ των τα τοιαυτα πραττόντων καὶ ἐπονόματος τινὰς κατέλεξε ταυτα δ' ἀκουσας Ἀντυ-- βασιλεές θεσμοθέτην αυτον κατέστησε τοῖς ὁ Παν - ναίοις ιππαρχος ων κρίον στησε πρὐ τοις 'Eρμαῖς ρισταγόρα, ετεωρότερον των Ἀσωπι Ἐλευσῖνι υ μωτηρίων οντων ἔθηκεν αὐτῆ Mooνοὐ παρὰ D ἀνάκτορον, οἰμώξεσθαι φησας τους κωλυσοντας. 168 i5. Or δε του ἄσωτους και τους μη TYLνως περιουσίας ζῶντας τυ παλαιον ἀνεκααυντο οἱ Ἀρεοπαγῖται κει

415쪽

3 4 ADόλαζον ἱστόρησαν Φανοδημος κά Φιλόχορος αλλοι τε

ἰου Μενέδημον γουν καὶ Ἀσκληπιάδην του φιλοσό- ος, ἐ- οντας καὶ πενομένους μεταπεμψάμενοι ηρωτη- σαν πῶς λας τὰς μέρας τοι φιλοσόφοις συσχολάζοντες,

κεκτημένοι ὁ μηδεν, εὐεκτοῖσιν --τοις σώμασι καὶ οἱ ἐκέλευσαν μεταπεμφθηναι τινα των μυλωθρῶν. ἐλθόντος , δ Miνου καὶ ιπόντος τι νυκτος ἐκάστης κατιόντες εις

τον μυλωνα καὶ ἀλοῶντες δύο δραχμὰς αμφοτεροι λαμβά

νουσι, θαυμάσαντες ι ρεοπαγῖται διακοσίαις δραχμαῖς ἐτίμησαν - ς καὶ δημοκριτον δ' - ριται δημοσis κρίνοντεςώς κατεφθαρκότα τα πατρωα, ἐπειδη ἀναγνους τοῖς τὸν μέγαν διάκοσμον καὶ τα περὶ των ἐν ovειπεν εrς ταυτα ἀνηλωκέναι, ἀφείθη.ζοι κατα τον Ἀμφιν

διασειομενοι - κροτάφους π του ἀκράτου, καὶ κατὰ τον φιλον κεφαλὰς χοντες τρεις, σπερ Ἀρτεμίσιον, πολέμιοι τηλουλας πάρχοντες, ώς Σάτυρος ἐν τοι περὶ νηρακτηρων ιρζκε, κατατρέχοντες τον ἀπιν, διαρπάζοντες

την οικίαν, λαφυροπωλουντες τα πάρχοντα, σκοποῖντες Ου τι δεδαπάνηται, ἀλλα τι δαπανη σεται, νει τι περιέσται, αλλὰ τί ου περιέσται εν τῆ νεότητι τα του γηρως εφοδια προκαταναλἐσκοντες, χαίροντες ὐεταίρα ου τοις εταίροις καὶ τω οἴνω , - τοις συμπότα ς Αγαθαρχίδης

ὁ Κνίδιος εν τη ὀγδοη προς ταῖς εικοσι των Ευρωπι κων , νώσιππον φησὶν Ἀσωτον γενόμενον ἐν νη Σπάρτη

416쪽

έκωλυον οἱ φοροι συναναστρέφήιν τοῖς νεοις παρα δῖ:Pωμαίοις μνημονείεται , ως φησι Ποσειδωνιος ἐν τη νύ τη καὶ τεσσαρακοστ των ἱστοριῶν, Ἀπίκιόν τινα ἐὰἔασωτψ παντας ἀνθρώπους περηκοντικέναι Ουτος δ'εστιν Ἀπίκιος ο καὶ της φυγης αιτιος γενόμενος 'Pob ' τιλίω τω τη 'Huαῖκῆν ἱστορίαν κδεδωκότι ' Eum νων φωνν περὶ ὁ ' Ἀπικίου του καὶ αυτ Ἀπὶ σωτλδιαβοητο εν τοις πρώτοις ειρήκαμεν. .

καμισχυνας το γένος πάντα γαρ ανάλωσε α πατρωαεις ἀσωτίαν, και μετὰ ταυrα κολάκευε τον επὶ της Μου-

νυχίας φ ω πάλιν υπὸ πάντων περραπέζετο. πιδόσεων δε ποτε γενομένων παρελθὼν καὶ αυτὸς ις ηὐεκκλησίαν

ἔφη, πι&δωμι κἀγώ. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ὁμοθυμαδὸν ἀνεβόησαν, Εὐόκολασίαν ην δ' ὁ Φῶκος καὶ φιλοπότης.

417쪽

αιδα δὲ καὶ αuove σώ- πολλοῖς, περὶ ν μωκaαλείπω ζητεῖν, πλην Καλλίου τοὐμπονικου, ν και ἔτων παίδων ἴσασι παιδαγωγοί περὶ δντων αλλων ων φθάνω προβεβληκὼς εἴ τι λεγειν εχετε, ἀναπεπταμνας εχ τῶν λων τὰς πυλας. στε λέγετε, πιζητῶ γαρ καὶ Μάγνος ειρηκε

Ἀπεσθίειν και το πιφαγεῖν.

αυτα ξυναντλτις, λαλησαι μηδενί.68. Μαγειρικὰ ὁ σκευ καταριθμειται Ἀνάξιππος ἐν Κιθαρωδω οντως μηρυσιν φέροις, βελίσκους δώδεκα, κρεάγραν, τείαν, τυροκνηστιν παιδικην, στελεον, σκαφίδας τρεις δοριδα, κοπίδας τετταρας. ο μη πρότερον νώσεις θεοῖσι εχ σν, τ λιβητων κα του χύτρου - πάλιν στερεῖς - καὶ την κιβολιν την ἀγωνιστηρίαν ἴτην χυτραν δ' Ἀριστοφάνης εν Σκηνὰς καταλαμβανοίσαις κακκάβην εἰρηκεν οντως

418쪽

Tην κακκάβην γαρ α του ἐδασκάλου. κἀν Λαιταλευσι Καροι ἐκεῖθεν κακκάβην. Ἀντιφάνης ἐν ao Dis , Πάντ' ἐστὶν μῖν η τε γαρ συνώνυμος της ενδον ουσης εγχελυς Βοιωτία μιχθεῖσα κοίλοις εν βυθοῖσι κακκάβης

χπειτα Ουλίπους τετμημενος εν βατανιοισιν φθός.

περὶ την Σικελίαν αυτος μαθον στε τους δειπνο-τας ις τα βατάνι εμβαλεῖν ποιῶ ἐνίοτε τους δόντας - της ηδονης. πατάνιον δεδ δια του Ἀντιφάνης ἐν άμω

419쪽

' Πατάνια, σευτλον, σίλφιον, χυτρας, λυροπλκορλωνα, κρόμμυ', ἄλας, ἔλαιον, τρυβλίον. λέταιρος Οἰνοπίωνι ' μάγειρος ουτος πατανἐων προσελθέτω. καὶ παλιν Πλείους Στρατονικου του μαθητάς μοι δοκεῖ

οιε διαφέρειν ειτε κάκκαβον τινες

χαίρουσιν ὀνομάζοντες εἴτε σέου ν; πλων οτι λέγεις ἀγγεῖον οἶδα. Esβουλος δ' ἐν Ἱωνι καὶ βατάνια καὶ πατάνια λέγει ν

2 ρυβλία δἐ καὶ βατάνια κα κακκάβια καὶ λοπάδια καὶ πατάνια πυκινὰ ταρφω, κοὐδ' αν λέγων λέξαιμι. 69. -υσμάτων ὁ κατάλογον Ἀλεξις ἐποιησατ εν- τι υτως μ προφάσεις ἐνταυθά μοι, μηδ' υκ εχω.

420쪽

A. ὀρθῶς το πρωτον ἐν λάβ' λδῶν --μα. B. H εστιν νειν. A. ἀσταφiδα κεκομμενην, 5 μάραθρον, νηθον, ἄπυ, καυλῖν, λψιον, κορίαννον αυον, ουν, κοινον, κάππαριν, ὀρθανον, γητειον, - σκόροδον, θυμον, σφάκον, σίραιον, σεσελι, πηγανον, πράσον. ἐν δ Παννυχίδι iθοις μάγειρον τάδε ποιει λεγοντα Εὐκλω δεησε περιτρέχειν με καὶ βοαν, αν του δέωμαι δεῖπνον αἰτησεις με συηδη παρελθών ου εχων ὁ τυγχάνω

SEARCH

MENU NAVIGATION