장음표시 사용
71쪽
39. καὶ Λισχίλος υ μόνον αετρε -της στολης εὐπρεπειαν καὶ σεμνοτητα, ην ζηλώσαντεῖ οἱ ἱεροφάνται καὶ δαλῖχοι ἀμφιεννυνται, αλλὰ καὶ πολλῶ σχήματα ορχηστικάαὐτῆς ξευρίσκων ανε&λυ τοις χορευταῖς Σαμαιλεων γοῖν πρωτον αυτόν φησι σχηματίσαι τους χοροῶς ὀρχηστοδιδασκάλοις Ου χρησάμενον, αλλὰ καὶ αυτὸν τοι χοροῖς τἀσχημα- ποιοῖντα των ὀρχησεων, καὶ ὁλως πασαν την της τραγωδiας οικονομίαν εις αντον περιιστῶν. πεκρίνετο γουν μετά του εικότος τἀ δράματα. ριστοφάνης γουν - παρὼ δῶ τοις κωμικοῖς η περὶ των τραγικῶν απόκειται πίστις ποιεῖ αυτον ἰσχίλον λέγοντα Toῖσι χοροῖς -τος τὰ σχήματ' ποίουν. καὶ παλιν
οτε τω Πριαμυ συλλυσόμενοι το παῖδ' ηλθον τεθνεῶτα, πολλά τοιαυτὶ καὶ τοιαυτὶ καὶ δε- σχηματίσαντας.
καὶ Πεσις ει η ελεστης ὁ ὀρχηστοδιδάσκαλος πολλῶε ἡρηκε σχηματα, κρως ταῖς χερσὶ τὼ λεγόμενα δεικνυούσαις. ἐλλις ὁ Ληλιος μουσικὰς τους αρχαίους φησὶ κιθαρωδοῖς κινησεις απὰ ἐν του προσώπου μικρὰς,ερειν, πῖ2 2 ποδῶν δῖ πλείους, εμβατηρίους καὶ χορευτικάς. ριστοκλης γουν φησιν ὁτι ελεστης ὁ Αισχίλου ὀρχηστης οντως ν τεχνίτης με εν ω ὀρχεῖσθαι τους Εατ επὶ Θηβα να- νερ ποιησαι τα πράγματα δύ ὀρχησεως. φασὶ δ καὶ ἴτι οἱ παιοι ποιηταὶ Θέσπις, Πρατῶνας, ρατινος, Φρί- νιχος ὀρχησταὶ καλοῖντο δι τ μ μόνον τά εαυτῶν
72쪽
δράματα αναφερειν εἰς σησιν του που, ἀλλα καὶ ω των βίων ποιημάτων διδάσκειν του βουλομένους ὀρχελσθαι. μεουων δ ἐποίει τὰς τραγωδίας ἰσχύλος, ως φησι μιλεων Σοφοκλης γουν νείδιζεν αυτω τι εἰ καὶ ται δεοντα ποιεῖ, ἀλλ' υκ εἰδώς γε.40. ρχησει δἐ εθνικά αῖδε ' ακωνικαὶ ροιζηνικαιἘπιζεφύριοι 'πικαὶ γωνικαὶ Μαντινιακαὶ α προκρῖνει Ἀριστόξενος δια την των χειρων κίνησιν. υτως δ' η ενδοξον καὶ σοφον η σησις - Ἀνδαρος το Ἀπολ-
λωνα ὀρχηστὴν καλεῖ -τ-τ' ἀγλαῖα ἀνάσσων ευρυφάρετρ' Ἀπολλον.κ- ομηρος ει η των τις ' μηριδων ε τοι εἰς πόλ
που παράγει λεγων Μέσσοισιν δ' πεῖτο πατηρ ανδρων τε θεων τε , θεόφραστος ὁ πρῶτον νησιν Ἀνδρωνα τον Καταναῖον
73쪽
. , ναυσον τέχνας Ελληνες στερον περὶ πλείστου μαλλον επowὐντο η τὰς κατὰ παιδείαν γινομενας ἐπινοίας. Ἐστιαιεῖς γοῶν καὶ ρεῖται Θεοδώρου του ηφοκλέπτου εν λάτρωχαλκην ικόνα ἀνέθηκαν φηφον κρατουσαν, ς δ αυτως Μβησιοι Ἀρχελάου του κιθαριστοῖ εν ει σαις Πινδάρου ἐν εστιν είκων, Κλεωνος δ του δοῖ, φης ἐπιγέγραπται Πυθία τωὐοδ' ἐστὶ Κλεων Θωαῖος οιδας, ς πλείστον θνητῶν ἀμφέθετο στεφάνους κρατος επὶ σφετέρου καλοι κλεος οὐρανόμηκες. χαῖρε λέων, Θηβας πατρiδ επευκλεῖσας. - τοητο τον ανδριάντα, τε Ἀλεξανδρος τὰς θυας κατέσκαπτε, φησι Πολεμων φευγοντά τινα χρυσίον εις τοιμάτων κοῖλον ν ενθεσθαι, και συνομιζομένης της πόλεως πανελθόντα ευρεῖν το χρυσίον μετὰ ἔτη τριάκοντα.
πιόδοτος δ ὁ λογόμιμος ως φησιν γησανδρος, καὶ Ἀπόλαος ο ὀρχηστης παρὰ Ἀντιόχω τω βασιλει μάλιστα
35. θαυμάζετο ὁ παρ' 'Eλλησι καὶ Ῥωμαkις, τρέαρ ὁ πλάνος ὁ λεξανδρεος ο ἔλεγε καὶ δηρίον τρέ
φειν --λεαυτὸ κατεσθiει ως καὶ ζητεῖσθαι μέχρι νυντ Ματρέου θηρίον τί μιν ἐποίησε δ' ἴτος καὶ παρὰ τὰς ριστοτέλους πορῶας καὶ ἀνεγίνωσκε δημοσi δια τί ὁ λιος δύνει ἐν κολυμβα δ' ου, καὶ διὰ τ οι σπόγγοι συμπiνουσι ἐν συγκωθωνίζονται δ' ου, καὶ τὰ τετρώ- ο δραχμα καταλλάττεται ἐν οργiζεται δ' ου χθοναλι ει
74쪽
Ποθειν - νευροσπάστη την σκηνην δωκαν, ἀφ' ς ει εγουσίων οἱ περὶ ΕὐριπHUM 'Aθηναῖοι δἐ καὶ υ κλεὶ δην ν τω θεάτρω ἀνέστησαν μετὰ των περὶ Αἰπυλον. εθαυμάζετο ὁ καὶ Σενοφῶν ὁ θαυματοποιος, ο μαθη-
την κατέλιπε Κρατισθένη τον Φλιάσιοπι ος υ τε --τόματον εποίει ἀναφέεσθαι καὶ ἄλλα πολλα φάσματαετεχνῆτο, Ἀφ' ων ξiστα των ἀνθρώπων την διμοιαν. f τοιουτος ἡ καὶ υμφόδωρος ὁ θαυματοποιος, ο προ κροίσας 'γίνοις, ως νησι Λουρις, ει δειλῶα αυτους εσκωφε πρῶτος Πλαος δῖ ὁ γελωτοποιος ηουδοκψει μιμοί- μενος παλαιστὰς καὶ πύκτας, ως φησιν Αριστόξενος Στρά- των δ' Ο αραντῖνος θαυμάζετο τοἰς διθυράμβους μιμούμενος' τὰς δ κιθαρωδίας ν περὶ τον ξ ταλiας
20 ιμναν ος καὶ Κύκλωπα εισηγαγε τερετiζοντα καὶ ναυαγον. Oδυσσε σολοικiωντα, ὁ αυτος φησι. Λιοπείθης δὲ Λοκρος, ως φησι Φανοδημος, παραγενόμενος ει Θηβας καὶ ποζωννυμενος Βου κύστεις μεστὰς καὶ γάλακτος, καὶ ταυτας ἀποθλίβων, ἀνιμῶν ἔλεγεν κ του στόματος. τοιαυτα -- ηυλκψει καὶ Νήμων ὁ θ - . . 'ενδοξοιδ' ησαν καὶ παρ' Αλεξάνδρω θαυματοποιοι Σκύμνος ο
. αραντῖνος, νιλωτί Συρακόσιος, ιράκλειτος ὁ
est, opinor, coni penitio indicavit. dφ' ς ἐφ' η Corasis et
illiveigh. 'A πάλιν δὲ καὶ . - ΑἰσχMo prinius aliuidit C aaut onus Ex tuis libris, et habent ista . I f. 'Αριστὀυνοψ In limi se lagica saltatione ut Ionsio via ut de acri Pt nisi pnilos p. I. 2 R. ,και ναυαγον δυσσέα σολοικίζοντα. Haec secti vetus, quam Ide bona restituimus Casau Donus. Consensimul haud disti BCD.
75쪽
Μυτιληναῖος γεγόνασι δἐ καὶ πλάνοι ενδοξοι, ν Κηφισό- , δωρος καὶ Πανταλέων Φιαππ- δἐ του γελωτοποιουνοφῶν μνημονεύει. 36. Oτι ικουμενης δημον την Ῥωμην φησι λεγε διχαὶ τι υ αν τις σκοπου πόρρω τοξεύων λέγοι την Ῥώμην πόλιν ἐπιτομυν της οικουμενης' εν ῆ συνιδει εστινοἴτως πάσας τὰς πόλεις δρυμένας, καὶ κατ' &αν δ τὰς πολλὰς, ως Αλεξανδρέων ἐν την χρυσην, ντιοχέων δε την καλην, μομηδέων ὁ την περικαλλη προσετι τε την λαμπροτάτην πόλεων πασῶν ὁπόσας ὁ Ζευς ἀναναίνει, τὰς ψήνας λέγω. πιλείποι ' αν με ου ημψα φώριθώ Οὐμενον τὰς ν τῆ Ῥωμαίων οὐρανοπόλει Ῥώμη ἀριθμουμένας πόλεις, ἀλλα ἀσαι αἱ κατὰ τον ἐνιαυτὸν ἀριθμοίμεναι, δια το πληθος καὶ γὰρ υλα θνη ἀθρόως
αὐτόθι συνωκισται, ως το Καππαδοκῶν καὶ Σκυθων καὶ Ποντικων καὶ ἄLλων πλειόνων ουτοι Ουν πάντες, ὁ συμπας
δημος τηλοικουμένης, τον φ μῖν, φησὶ φιλόσοφον ὀρ- ροστην Μέμφιν ἐκάλεσαν ἀπαρχαῖζοντες την δια του σώματος αυτου κίκησιν τῆ των πόλεων ἀρχαιοτέρα καὶ βασιλικω- τψα, περ ης Βακτυλίδης φησὶ Th ἡόψαντόν τε Μέμφιν καὶ δονακώδεα εῖλον. Oυτος την Πυθαγόρειον φιλοσοφίαν επιδείκνυσιν ητις εσH,
κηφισόδωρος Κηφισσόδωρος Eustathius p. 1382, 40.
βασιλικωτερα L. του - ἀρχαιοτέρω - βασιλικωτέρω .20 d. δονακώδεα μῖλ- Elistat liliis p. 864, 21.
76쪽
μετὰ σιωπης πάνθ' ημῶν ἐμφανὰζων σαφεστερον η οἱ τας
των λόγων τεχνας ἐπαγγελλόμενοι διδάσκειν. 37. Tnς δ κατὰ τοιτον ὀρχήσεως της τραγικης καλον μενης πρωτος εισηγητης γέγονε Βάθυλλος λεξανδρενς, οντησε νομίμως ὀρχhσασθαι Σελευκος τουτον τον Βάθυλλον φησιν Αριστόνικος και Πυλάδην, Οὐεστι και σίγγραμμ*η περὶ ὀρχησεως την ταλικη Ορχησιν συστησασθαι κ ζς κωμικης η καλεῖτο κόρδαξ, και 'ς τραγικης, Ἀκαλεῖτο Ῥμέλεια, και της σατυρικης ἡ λεγετ σίκιννις - δι καὶ οἱ σάτυροι σικιννισταὶ - ης ευρετης ἔκιννός τις βάρβαρος- οι δέ φασιν τι μηλην ὁ ἔκιννος ην Ἀ Πυλάδου ορ- χVσις οροώδης παθητικη τε και πολύκοπος, λει Βαθίλ- λειος λαρωτερα και γὰρ πόρυγμά τι τουτον διατιθεσθαι. Σοφοκλη δ προ τω καλος γεγενησθαι την ἄρα ην καὶ
ὀρχηστικγῖν δεδιδαγμένος και μουσικην τι παις ων παρα
-μπρω μετὰ γοῶντη εν Σαλαμῖνι ναυμαχίαν περ τρόπαιον γυμνὸς ἀληλιμμένος χόρευσε μετὰ λύρας οι δε ν
ιματί φασί. και τον Θάμυριν διδάσκων αυτος κιθαρι κἄκρως ει σφαίρισεν, τε την μυσικάαν καθηκε της δῖμμφιδος οσησεως ρα και Σωκράτης ο σοφος, και πολλάκις καταλαμβανόμενος ὀρχουμενος, ως φησι Σενοφῶν, 1 ελεγε τοι γνωρίμοις παντος εἶναι μελους την ρχησιν γνάσων σαττον γὰρ το ὀρχεῖσθαι ἐπὶ του κινεῖσθαι και ερεθίζεσθαι. Ἀνακρέων ,Καλλίκομοι κουραι ιδ ωρχη
77쪽
τον περίπατον καθ ωραν λαμπρον και ξησκημενον, ειτα καθiσαντα διατiθεσθαι τον λογον Ουδεμιας ἀπεχόμενον κι- νησεως Ουδῖ σχηματος ενός. και ποτε σφοφάγον μιμουμεινοbε ἐράντα τρο γλῶσσαν περιλευ/ιν τα χεiλη. φελε δ αυτοῖς καὶ του κοσμίως ἀναλαμβάνειν την
εν Θεαιτητω , Παντα δυναμενους ξέως τε καὶ τορῶς διακονιῖν, 9αβάλλεσθαι δ' οὐκ επισταμενους πιδέξι' λευθερίως, ουδ αρμονίαν λόγων λαβόντα ὀρθῶς μνησαι δεῶν τε καὶ ἀνθρώπων ευδαιμόνων μον. Σαπφὼ περὶ Ἀνδρο-
μέδας σκώπτει Tiς δ' ἀγροιῶτίς τοι θέλγε νόον, υκ επισταμεν τα βράκεα αειν επὶ των σφυρῶν; ε Φιλεταιρος,, φὶ στερνοις φαρος ου καθήσεις, τάλαν, μηδ' ἀγρο ικως
78쪽
ροντος τε καὶ του τοιούτου προς παιδεῶς ξέτασιν δι καο
εiναι, το βα&ζειν ἀρρυθμως εν ταῖς δοῖς,εξον καλῶς ου μητε πράττεται τέλος μύδεις γαρ ημα μητε τιμη δοντα δεῖ 5 τίρων λαβειν, ψει δἐ τοις ἐν χρωμένοις δόξης τιν' ογκον τοις δ ορῶσιν δονην, κόσμον ει τω μω, το τοιουτον γέρας
refititui erant criptural . δεῆ etiani Casaiit onus Et alii viderunt, in ceteras ab ero Rilpri anti g. σε τιμην δόντα διι τέρω λαβεῖν - Draeus ni Aristopnanis Plut 256. P. 3ο.
79쪽
ε ευπρεπειαν καὶ σεμνότητα, ην ζηλώσαντες οι ἱεροφάνται καὶ δαδοῖχοι ἀμφιεννυνται, αλλα καὶ πολλῶ σχηματα ορχηστικῶ τῆς ξευρίσκων ἄνε&λυ τοῖς χορευταῖς. αμαιλέων γουν πρωτον αυτόν φησι σχηματίσαι τάς χοροῶς ὀροστοδιδασκάλοις υ χρησάμενον, αλλἀ και οὐ τοι χοροῖς τασχηματα ποιοῖντα των ὀρχησεων, και λως πῆσαν την της τραγωδiαλοικονομίαν ις αντον περιιστῶν. πεκρίνετο γουν μετά του εικότος τἀ δραματα Ἀριστοφανης γουν - παρὼ ει τοῖς κωμικοῖς η περὶ των τραγικων απόκειται πίστις ποιεῖ αυτὰν ισχίλον λεγοντα Tοῖσι χοροῖς οἰ τὰ σχηματ εποίουν.
οτε τω Πριαμ συλλυσομενοι το παῖδ' ηλθον τεθνεῶτα, πολλά τοιαυτ και τοιαυτὶ και δε- σχηματίσαντας.
και Πεσις ει η ελεστης ὁ ὀρχηστοδιδάσκαλος πολλάεξείρηκε σχηματα, κρως ταῖς χερσὶ τὼ λεγόμενα δεικνυούσαις. ἐλλις ὁ Ληλιος μουσικὰς τους αρχαίους φησι κιθαρωδοῖς κινησεις απὰ μεν του προσώπου μικρὰς φερειν, πῖ22 ποδῶν δῖ πλειους, εμβατηρίους και χορευτικάς. ριστοκλης γουν φησιν τι ελεστης ο ιπυλον ὀρχηστης Ουrως ν τεχνίτης με εν ω ὀρχεῖσθαι τους εατ επι Θηβα να- νερ ποιησαι τὰ πράγματα δι άρχησεως. φασὶ δ καὶοτι- αρχαιοι ποιηταὶ θεσπις, Πρατῖνας, ρατινος Φρένιχος ὀρχησταὶ καλοῖντο διὰ το μόνον τἀ αυτῶν
80쪽
δράματα αναφερειν εις ορχησιν του χορου, ἀλλα και ξω των βίων ποιημάτων διδασκειν του βουλομενους πελσθαι μεθ ων δ ρποίει τὰς τραγωδίας ισχυλος, ως φησι μιλεων Σοφοκλης γουν νείδιζεν αυτω τι ει και τὰ δεοντα ποιεῖ, αλλ' - ειδώς γε.40. ρχησα δἐ ε ιχα αῖδε ' ακωνικά Tροὐπικαὶ Ἐπιζεφυρω 'πικα γωνικα Μαντινιακαὶ α προκρίνει Ἀριστόξενος δια την των χειρῶν κίνησιν. υτως δ' τὶν --δοξον και σοφον η ορχησις - ανδαρος το Ἀπόλλωνα ορχηστην καλεῖ'
φόρμιγγ' εν χείρεσσιν ἔχων χάριεν κιθάριζε καλὰ καὶ τι βιβάς.Nμηλος δ ο Κορίνθιος γ' κτῖνος ὁ Λῶ ρρουμενόν
που παράγει λεγων Μέσσοισιν δ' πεῖτο πατηρ ανδρων τε θεῶν τε.θεόφραστος ὁ πρῶτον φησιν Ἀνδρωνα τον Καταναῖον