Athenaeus 1

발행: 1827년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

--λη- κινήσεις καὶ ρυ οὐ ποιησαι τω σώματι αυλο ταρ θεν σικελίζειν, ὀρχεῖσθαι παρὰ τοι παλαιοῖς μεθ' - Κλεόλαν τον Θηβαῖον. ρχησται δἐ ενδοξοι

δώρου και ρυσίππου. 41. λι- μουσεῖον ὁ Φλιάσιος ἔμων ὁ σιλλογρά- τος τάλαρόν πού φησιν πισκώπτων τοὐς εν λ τρες μενους φιλοσόφους, τι σπερ ἐν πανάγρω τινὶ σιτωνται καθάπερ ὁ πολυτιμότατοι ορνιθες ' Πολλοὶ μν βοσκονται ἐν λοπτω πολυ λω βιβλιακοὶ χαρακειται, ἀπείριτα δηριόωντες

Μουσεων ε ταλάρω. Εως ν της λογοδιαρρο - ἀπαλλαγῶσιν ουτοι οἱ τραπεζορητορες, ο υπι γλωσσαλγίας πιλελησθα μοι δοκουσι καὶ το Πυθα, χρησμου, ο αναγράφει αμαελεων Εἰκοσι τὰς προ υνυς α εικοσι τὰς μετέπειτα γικω νι σκιερω ιονίσω χρησθαι ἰητρω. καὶ Μνησίθεος δε Ἀθηναῖος ιονυσον ἰατρόν φησι τυν Πυθίαν χρησαι τιμῶ 'Aθηναίοις φησὶ δ καὶ δεκα ς -τιλπαῖος ποιητης' θῖν πνευμον τέγγε' ὁ γαρ αστρον περιτέλλεται' sed' ωρ χαλεπο παντα ὁ διφα πο καύματος.

82쪽

νωμεν, ὁ γαρ αστρον περιτελλεται. Eiπολίς τε - U.ίαν φησὶν ἀναγκάζεσθαι - Πρωταγόρου πίνειν, γνα του κυνος - πνεύμον κλυτον φορν.

ειν ων ἀει την νύκτα καὶ την μέραν βρεχεται μεγεθος καὶ κάλλος οἴει γίγνεται, τὰ δ' ἀντιτείνονθ' ιονε διπαν τινὰ ἡ ξηρασίαν σχόντ' αυτόπρεμ απόλλυται.0vτω τούτοις, φησὶ, κυνολογησασιν δόθη πιεῖν εἰρηται ὁ το βρέχειν καὶ επὶ του πίνειν Ἀντιφάνης

γαρ φαγόντας δαψιλῶς βρέχειν.

23 a. ' 3. ἀπόλλυται Antiphanis hi versus nunt, Toliiseerte loco Maain praecedentia sumpta videntur Eustathius P. I 6 2,l5. δοκων ἐπαινειν Ἀντιφάνους ἀπορίαν, ου δὲ γῆ εἰπέ μοι τι ἐστίν; ἐς λυσις, το πίνειν φήμ' ἐγώ. καὶ παρωδίαν ἐκεινην ἐκ των του Σορογαμυς, ρας κ. . r. ese Sophocles Antigona v. 712. χρας παρὰ θεωροισι χειμάρροις σα δένδρων πε&εε, κλωνας ς ἐκσωζεται, κὰ δ' ἀντιτείνοντ' αὐτόπρων ἀπόλλυτα γιγνεται Scribebatur γίνεται. πόνου Irotuis i Excerptis P. 635. IIbri et iratathius yχοντ' ἐπὶ του ἐπὶ τω . I Eubuli vectis, quae non sunt Integra allata, trium senaraorum fines facile agnoscas, Σίκων ν κεκω9ωνισμένος πέπωκ' γω. quarti tisitium fortasse hoc ruit ωαὶ μὰ σια Μενδαῖον. βεβρν'γμένος ἐκω Griumnaticus Hermanni P. 323.

83쪽

ελάχιστον ἀναπίπτουσι Ἀρατῖνος ὁ επὶ ρετῶν χρῶται τηλέρι χολή κἀνάπιπτε. και Σενοφων εὐοικονομικῶ-Λι τ αλυποι αλλήλοις εἰσιν ι ερέται ἡ οτι ἐν τάξει μῖν κάθηνται, ἐν τάξει λ προνεύουσιν. εν τάξει δ ἀνα-e πίπτουσιν; ἀνακεῖσθαι δ φ ἐν επὶ ἀνδριάντος. θεντους επι κατακειμενων χρωμένους τη λεξει διεστρον. - λοα Eγῶ δ' εις με τινος ἀνεκείμην. προς- δυσχεραίνων ὁ εταιρος φησιν Ἀνάκεισο. Φιλιππίδης , ι δειπνων. ἀει ἀνακείμενος αδ αυτόν. καὶ ἐπάγει ,Πότερον ανδριάντα ιστία κατακεῖσθαι δὲ λεγεται και κατακεκλισθαι, νε πιμποσίοις σοφῶν και Πλάτων. I λεξις ΣJ ωτι κατακεῖσθαι προ δείπνου συμφορά 'Oοτε γαρ πνος δηπουθεν Ουδεν αν λάβοι a oυθ' αὐλέγη τις Ουδαμῶς μάθοιμεν αν' νους γάρ εστ της τραπεζης πλησίον.

ἔστι δἐ ευρεῖν καὶ επι της εννοίας ταύτης σπανέως το ἀνακεῖσθαι σατυρος παρὰ Σοφοκλεῖ τουτο φησω ἰ-ικαιο- μενος τω πιρακλεῖ ἀνακειμενω μεσον εις τον αυχέν ισαλοῖ-μην ' Ἀριστοτέλης εν υρρηνῶν ομψοις , οἷ δ Τυρρηνοὶ δειπνοῖσι μετὰ τῶν γυναικῶν ἀνακεψεν 4M τ αυτῶ μα-τ Θεόπομπος 'Eαίνομεν μετὰ ταυτακατακείμενοι μαλακωτατ' ἐπὶ τρικλινίω,

Tελαμῶνος ιμώζοντες ἀλληλοι μελη.

84쪽

Φιλωνίδης , rάκειμαι, ως πῶυ δεκάπαλαι. υριπίδης Κυκλωπι

-επεσε φαρυγγος αἰθέρ' ξανιῶ βαρυν. Ἀλεξις

Μετὰ ταυτ αναπεσεῖνεκελευον αυτ, παρ με.

43. Or , πάσασθαι 4nP του ἀπογευσασθα. τἰθεται φησὶ γουν Φοίνιξ προς Ἀχιλλέα ,ου εθελες αμ' ἄλλω ν μεγάροισι πάσασθαι. καὶ ἀλλαχου - Ευθ' οἱ σπλάγχν' πάσαντο. - των γαρ σπλάγχνων ἄπογε Ῥονται μόνον ς αν λέγων πολυς μιλος καὶ 24 Miαμος δ προς Ἀχιλλέα φησὶ ,Πυν ὁ καὶ σίτου πασάμην. ικεῖον γαρ του τηνικάδε ἀτυχησαντος σπογευ- σασθαι μόνον εις κόρον γαρ ἐλθεῖν υ εῖα τό πένθος δι καὶ ὁ τὸ συνολον υ γευσάμενος τροφῆς κεῖτ ἄσιτος, ἄπαστος επὶ δ των ποπληρουμένων υδέποτε λέγει ὁ πάσασθαι, αλλ' ὁπόσα δηλοῖ κόρον Aοτὰρ επε σίτου τάρφθεν καὶ δπυος ερον εντο. δ νεώτεροι καὶ επὶ του πληρωθηναι τιθέασι τὸ πάσασθαι. Καλλίμαχος Μίθου ὁ πασαίμην διον. Ἐρατοσθένης πταλέα κρέα

ἐκ τέφρης πάσαντο, τα πι πρωσσοντες ελοντο.

85쪽

λειαν στοιχείων μεταθέσει δίαιταν εἰναι του ἀπ του δαίσασθαι λέγειν βιαιότερον εστι. μι αριστιος ὁ Περγαμηνὸς στορε τας Κερκυραίας γυναῖκας τι καὶ νυν σφαιριζούσας αδειν σφαιρί-

ζουσι δε παρ' μηρω ο μόνον ανδρες, ἀλλα και γυναῖκες. και ἐσκοις δ καὶ ἀκοντίοις μετά τινος συμμετρίας

εχρῶντο ε Θίσκωσιν τερποντο καὶ ιγαν σιν ἱεντες.

το γαρ τερπνὸν την κακοπάθειαν κουφίζει καὶ ἐπὶ κυνηγεσία δἐ Fασιν ι ἐοι προς μελετην των πολεμικῶν κινδύνων καὶ επὶ θήρας παντοίας ἀφ' ων ρωμαλεώτεροι καὶ γιεινότεροι διετiλουν, ως τε πυργηδὸν σφέας αυτους ἀρτυνουσι καὶ ἀντων στάμενοι ἀκοντίζουσιν ἴσασι ἐκαὶ λουτρὰ ἄκη πόνων παντοια, κόπον ἐν θαλάττη λυον- τες, η μάλιστα τοι νείροις εστ πρόσφορος ἀναχαλῶντες ει ταῖς εμβάσεσι τα των μυῶν συντάσεις, ει επαλε-οντες λίπα, προς το μη ξύρανθεντος του δατος ἀπεσκλη- ρυμμένα γίνεσθαι τὰ σώματα οἱ οὐν ἀπο της σκοπιης

ἐπανελθόντες ἱδρῶ πολλὸν ἀπενςοντο θαλάσση, κνήμας ηδ λόφον ἀμφί τε μηρούς. καὶ ουτως ἀναφύξαντες ε ἀσαμίνθους βάντες εὐξέστας λούσαντο, καὶ 2 ιφάμενοι λin

ἐλαίω δείπνω φιζανέτην εστι καὶ τρόπος τερος καμάτων λύσεως εκ τῶν κατὰ κεφαλης καταιονησεων

87쪽

h ἐπιθυμιας εἴπερ ὁ κολάζων απτον θεος, προσείων, καθάπερ ι τὰ λογα των ζώων τοι θαλλοῖς γ'ντες, τους τοιούτους καρποῖς, ποκρούεται αντον της ἀπολαύσεως, οτε της ἐλπiδος επῶς ελθοι καὶ Ααερτην δ' 'οδυσσεῖο ἀναμιμνήσκει ν ἐδωκεν ἴτω παι ὁ οντι ' Θνας μοι δῶκας τρισκαίδεκα και τα ἐξης.

46. Oτι δἐ και ἰχθους σθιον Σαρπηδὼν δηλον ποιεῖ ομοιων την λωσιν παrάγρου δικτύου θηρα καίτοι Ἀλβουλος κατὰ την κωμικην χάριν φησὶ παiζων. Ἐχθουν δ' 'ομηρος ἐσθίοντ ειρηκε που τiν των χαιῶν κρέα δἐ μόνον πτων, ἐπεὶ εφοντά γ' ου πεποίηκεν αυτῶν οὐδενα. αλλ' ord μίαν ἄλλην ταίρα ειδε τις αυτῶν, εαυτοῖς δ εδε λενιαυτοὐς δέκα πικρὰν στρατεία δ' εἶδον, ἴτινες πόλιν μίαν λαβόντες εὐρυπρωκτότεροι πολ της πόλεος απεχώρησα ης εἴλον τότε.ουδ τον ψα δ' ι ρωες τοις ορνισιν εἰλν ελεύθερον, παγίδας και νεφέλας επὶ ταῖς κίχλαις και πελειάσιν ἱστάμτες ἐγυμνάζοντο δ προ ορνεοθηρευτικην, και την πωλειαμ τη μηρiνθω κρεμάντες ἀπο νηος ιστο καὶ τοξεί

παρέλιπε ὁ την χρησιν των λαχάνων καὶ ἰχθύων καὶ

88쪽

των ρνίθων διά τε την λινείαν καὶ προσέτι την εν ταῖς σκευασίαις ἀπρέπειαν, ελάττω κεκρικως ρωικων καὶ θείωνεργων οτι δἐ καὶ φθοῶς ἐχρῶντο κρέασιν εμφω ζει ν

οἷς λέγει me M λέβης ζει, κνίση μελδόμενος παλοτρε-

φέος σωλom. καὶ κατ 'Gδυσσέως ἀφεθεὶς που μῖς τουτου σημεῖον πόδα γαρ βόειον ουδεὶς ὀπτα καὶ τοι, Κρειῶν ὁ πίνακας παρέθηκεν ἀείρας παντοίων μόνον την των κρεῶν ξαλλαγὴν δηλοῖ, ως ὀρνὶθεια, χοίρεια, ερίφεια, βόεια λέγων, λλὰ την σκευασὶν ς ποικiληνεχοντα καὶ ου μονοειδῆ, αλλὰ περιττην ως ἀνακυπτειν τὰς Σικελικὰς καὶ Συβαριτικὰς καὶ ταλικὰς τραπεζας, νη - καὶ ως μαρτνροῖνται γαρ καὶ λ οὐκ ἐλαττον των προειρημένων ἐπὶ ὀψαρτυτικῆ. φοκλζς χι nias αριστ' ἀνευρηκασιν φαρτυτικήν. κοιμωνται δ μετὰ γυναικῶν παρ' 'Oμηρω υ μόνον ινέοι, αλλὰ καὶ ι γέροντες, Φοίνιξ τε καὶ ἔστωρ μόνω Μενελάω - συνέζευκται πνη, δια γυναῖκα γαμετην ηρ- σμένην την στρατείαν πεποιημένω.47. Παλαιον ἐν ινον, νεια δ' μνων νεωτέρωτ'ανδαρος επαινει. χυ βουλος δέ φησινυτο ν δ τον ἐν ινον ευδοκιμεῖν αεὶ παρὰ ταῖς ταίραις το παλαμ ανδρα δὸ

r ετ αυτ ει καὶ Ἀλεξις σχεδι ἀπαραλλάκτως, του σφόδρα μόνου κειμένου ἀντὶ του αεί. -τως ὁ Ο παλαιος οἶνος οὐ ος δονὴν μόνον ἀώ καὶ προς ἐγίειαν προσφορώτω

89쪽

ρος πέσσει τε γὰρ μαλλον τὰ σῖτα καὶ λεπτομερης νειαν δοτά ἐστι, δυναμίν τε τοῖς σώμασιν ἐμποιεῖ, το αἶμα

τε ἐνερευως καὶ υανάδοτον κατασκευάζει καὶ τοις πνους αταραρους παρέχει ἐπαινε δ ' Θηρος τον επιδεχόμεν, ἱκανην κρῆσιν ως - του Μάρωνος ἐπιδέχεται δεδ πλείω , κρῆσιν ὁ παλαιος ινος δια το μῶυιον θερμὼς γίνεσθαι παλαιουμενος ἔνιοι ὁ καὶ την ιο σου φυγην εις την θάλασσαν ινοποιῶν σημαίνειν φασι πάλαι γνωριζομένην. ἡδον γὰρ εινα τον ινον, παρεγχεομένης θαλάσσει. προι- ωων δ 'Oμηρος τυ μελανα οἶνον πολλάκις αυτον καὶαιθοπα καλεῖ δυναμικώτατος γάρ - καὶ μόνων ν ταῖς ἔξεσι των πινόντων πλειστον χρόνcν θεόπομπος δέ φησι παρὰ πιοι πρώτοις γενέσθαι τον μέλανα οἶνον, καὶ τον τετειν ὁ καὶ θεραπενειν μῶλονς -υς πρώτους μα- θόντας παρ' ινοπίωνος του Λιονυσου, ς καὶ συνώκισε την νησον, τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις μεταδουναι. - λευκος ινος ἀσθενης καὶ λεπτός. λει κιρρος πέττει ραον, ξηραντικος μ48. Περὶ Σταλικῶν οινων φησιν ὁ παρὰ τουτω τω σοφιστν αλυνός ο Φαλερῖνος ινο απο τῶν δέκα στιαότιμος καὶ π πεντεκαiδεκα μέχρι εἴκοσιν ὁ δ' αἐρ υτον ἐκπίπτων τον χρόνον κεφαλαλγικος καὶ του νευρ ειυς ' καθάπτεται. ει δ' - raso, O αυστηρος καὶ γλυκάζων συτο δ τοιουτος ἐνεται, ἰταν τα τον στρωπῖν νότοι πνευσωσι, παρ καὶ μελάνrερος γίνεται. O ὁ μνὶ υτ ερυγροθεὶς αυστηρός τε καὶ τω χρώματι κιρρός. καὶ το Ἀλβανο δ οἴνου Πη δυο, ὁ μέν γλυκάζων, ὁ δ' ὀμφακίας αμφότεροι δἐ π πεντεκαiδεκα ἐτῶν ἀκμάζουσι Συρρεντῖνος ει α πέντε καὶ εἴκοσιν

90쪽

hων ἄρχεται γίνεσθαι πότιμος ων γαρ λιπὴς καὶ λίαν αφαρος μόλις πεπαiνεται' καὶ παλαιουμενος πεδὼν μόνοις ἐστὶν Ἀπιτηδειος τοῖς χρωμένοις διηνεκῶς. ὁ ὁ Ῥηγῖνος του πιρρεντίνου λιπαρώτερος ων χρήσιμος π δεων προ- τεκαίδεκα χρήσιμος καὶ ο Πρωτερωος, λεπτομερεστέρος - του ' 'ηγίνου κιστά τε καθαπτόμενος κεφαλῆς τούτω

ἐμφερῆς ὁ Φορμιανῖς, ταχ δ ακμάζει, καὶ λιπαρώτερός

ἐστιν αυτου βράδιον δ' ακμάζει ριπολῖνος ἐστι δἐτου Συρρεντένου γεωδέστερος. - Στατανις τω πρώτωνεστιν ινων, εμφερὴς τω Φαλερίνω, κουφότερος ου πλη- ωτικός. ιβουρτῖνος λεπτος, εὐδιάπνευστος, ἀκμάζων αὐ ἐτω δεκα Ἀρείττω δἐ γίνεται παλαιούμενος. Λαβικα-νος, δῖς καὶ λιπαρος γευσει, μεταρ Φαλερi- καὶ Ἀλβανου ηχναυτοῖ πόσις απο των δέκα ὁ Γαυρανδ δὲ καὶ λέγος καὶ κάλλιστος, προσετι τε ευτονος καὶ παχυς, Πραινεστένου καὶ ιβουρτινο λιπαρώτερος ὁ Μαρσι-xo 38 πάνυ αυσνηρος ευστόμαχος δε γίνεται δὲ καὶ περὶ την Καμπανιας Κόμην ὁ καλουμενος Ῥυλβανὀς, κουφος πότιμος π ἐτων πέντε. ο Ἀγκωνιτανὰς χρηστος, λιπαρος,

SEARCH

MENU NAVIGATION