Athenaeus 1

발행: 1827년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ὀμφακία εστ ει υν-ει καὶ υστόμαχος ὁ μελίτερνος

-ἐδεκα ὁ δ Σιγνῖνος μεχρι ἐτων ἔξ χρησιμος, παλαιω- θεις δ πολ χρησιμώτερος ο ουμεντανος ἀκμάζει πο

ωαὶ π ἐτῶν πέντε πότιμός στιπι εστι δ' υτ λiανηεις υτ λεπτος ο Σπωλητῖνος ινος καὶ πινόμενος εις καὶ τω χρώματι χρυσiζει Καπυανὸς κατὰ πολλὰ τω Συρ

εαυτου κρείττων μνεται. ευγενης καὶ ὁ Καυκῖνος καὶ τω

Φαλερίνω ἐμφερης ὁ Βενεφρανὸς στόμαχος καὶ κουφος. ὁ ἐν Ναπόλει ρεβελλικὸς ευκρατος τη δυνάμει ετ στόμαχος ευστομος ὁ Ἀρβουλος ἐν π μεν εστι μέλας, μετο πολλα ὁ ετη λευκὸς ἐνεται εστι δἐ λών κουφος καὶ τροφερός. ὁ Μασσαλιήτης καλός ολίγος ὁ γίνεται, πα-τυς, σαρκώδης. αραντῖνος ὁ καὶ οἱ πλτου κλίματος

27 . Καυκῖνος καυλῶνo IIermolaus Barbariis. φαλερίνω BCDL, φαλερνφ . ἐμφερ caibri omnes: παρη φερη per errorem editio Casauboni, quem apertum est non hic, sed in superiore loco παρροφερη ex suis libris restitutiin civisse. Βενεφρανις Scri

92쪽

τουτου πάντες απαλοι, - πληξιν - τόνον εχοντες, θεῖς, ,ευστόμαχοι ὁ δ Μαμερτῖνος - ἐν της Σταλώς γίνωται καὶ γινόμενος ἐν Σικελέα καλεῖται Σωτάλινος ηδυς δ

λεως διωματα υτ καταλεγει

ο- ἀγάθ' ἀνθρώποις δευρ ηγαγε χν μελαίνη. εκ ἐν τρηνης καυλο, καὶ δερμα βόειοπι 1 δ' Ἐλλησπόντου σκόμβρους και πάντα ταρίχη ' u δ' αὐγταλίας χονδρον και πλευρὰ βόεια' και παρὰ Σιτάλκου φώραν Αακεδαιμονίοισι και παρὰ Περ&κκου φείδη ναυσὶν πάνυ πολλαῖς. α δ Συράκουσα συ και τυρὸν παρέχουσα

93쪽

1 και Κερκυραίους Ποσειδων γλεσειε ναυσὶν ἐπι γλαφυραῖς, ὁτι ἄνδιχα θυμον χουσι. ταυτα ἐν εντεῖθεν ἐκ δ' ιγυπτου τὰ κρεμαστα

ἐστὶ και βίβλους ἀπο δ' - Συρίας λιβανωτόν. η ὁ καλη μητη κυπάριττον τοῖσι θ=ῖσιπι 15 λλ ηυ ελεφαντα πολυν παρεχε κατὰ πρῆσιν ' η ' δορ ἀσταφίδας τε καὶ σχάδας λονείρους.

αι Παγασαὶ δούλους και στιγματίας παρεχουσα

2 2x, sιος βαλάνους και ἀμυγδαλα σιγαλόεντα Παφλαγόνες παρεχουσι τὰ γάρ τ ἀναθηματα δαιτος

Φοινίκη καρπον φοίνικος - σεμίδαλιν Καρχηδων δάπιδας και ποικίλα προσκεφάλαια.

Σχυρια δ' ς ἄμελξιν γάλακτος Ἀδες ξοχώτατα δαλα δ' ἀπ' Ἀργεος αρμα Θηβαῖον Ἀπο της ἀγλαοκάρπου

94쪽

Κριτίας δεδ υτως Κότταβος κ Σικελης εστι χθονος, ἐκπρεπὸς εργον,ον σκοπον εὐλατάγων τόξα καθιστάμεθα. εἶτα δ' πος Σικελος, κάλλει δαπάνη τε κράτιστος.

Θεσσαλικος ὁ θρόνος, viων τρυφερωτάτη δρα. 5 ευναίου δὲ λεχους ξοχα κάλλος χειMλητος τε ἐος- εναλος πόλις Οἰνοπἰωνος.Tυρσην ει κρατεῖ χρυσότυπος φιάλη, e καὶ - χαλκος τις κοσμεῖ δόμον ν τινι χρεῖ 1o Φοίνικες δ' ευρον γράμματα λεξίλογα. θηλ δ' ὁρματόεντα δίφρον συνεπηξατο πρώτη

φορτηγους δ' ακάτους καρες αλος ταμιαι. τον , τροχου γαίης τε καμίνου τ' κγονον ευρε,

κλεσότατον κεραμον, χρησιμον οἰκονόμον,15 - καλον Μαραθῶνι καταστησασα τρόπαιον.

καὶ ἐπαινειται ντως ὁ Ἀττικος κεραμος Hβουλος δε φησι 4,μίδια κεράμια, Σικελικὰ βατάνια, Μεγαρικὰ πι-dθάκνια. Ἀντιφάνης ὁ Mπυ Κυπριον καὶ σκαμωνίας

28 d. In Antipnania versitius numeromin vincula servavit Pol luet VI, 7.

καὶ ναπυ κυπριον καὶ σκαμωνίας πον,

95쪽

ὀπὸν κάρδαμον Μιλησιον, κρόμμυον Σαμοθράκιον, καυλον ἐκ Καρχηδόνος καὶ σiλφιον, ωον μη τιον, ὀρίγα

51. μι ὁ Περσων βασιλευς τον πιλυβώνιον μόνον

καὶ κάρδαμον Μιλησιον καὶ κρόμμυον Σαμοθρ ιον , ita καυλον ἐκ Καρχηδόνος καὶ σίλφιον, θύμον τε των νηττίων. Jus Porsonus ex Atnenaeo addit ὀρίγανόν τε δενέδιον. flari autem ollux nos versus non ex Antipliane, sed ex Eunuli Glauconbula. In thenaeo si vio est iratum , malim is et Eunulo Et Antiphane testibus utatur, nae maxime proDaDilia coraecli videtur ut horuni non id in ni sedes conantutentur Aunri ScriDedaturian hic et aptit Pollucem. κύπριονJ Legebatur Ab ου. K- ιο videtur eas ta Sciriveign. σκαμμωνίαςL. σκαμο νίας ΒΓ.ηρωμνον κρωνο L. κρόμυ B. κρόμιον . πιλυβώνιον Σαλυδ νιo dicitur Suidae, uniciitterariim orato non impedit ouominus XαλμώHoc restituatur. κἀν Λαμασκῆ Eustasiliis p. 499 64. 7ται γαρ τι ὁ Περσων βασιλευς εο πιλυβώνιον νον οἶνον ἔπινεν, ἐντης Συρίας γενόμ ενον Περσῶν αὐτόοι καταφυτευσάντων ---

96쪽

φησὶν Αλεξις. Θασίοις οἰναρίοις καὶ Αεσβίοις

Ῥει ὁ Βρόμιος την ἀτέλειαν Αεσβίου

ποιῶν τον ινο εισάγουσιν ἐνθάδε αν εις τερα ληφθει δ' ποστελλων πόλιν καν κυαθον, ἱερὰν εγγράφω τηλουσίαν. μιππος

Φιλῶ γε Πράμνιον ινον ἐσβιον. Πολλη δἐ εσβία σταγὼν εκπίνεται

Urι οφον χρ ηστον, παγωγον πάνυ, οἶνος τε Θάσιος καὶ μυρον καὶ στεμματα.

97쪽

καὶ Ἀναξανδρίδης , Xοῖς κεκραμενος Φιλου. et G2. in laeuuoφάνους τὰς δευτέρας Θεσμοφοριαζούσας ημητριος ο ροιζηνιος Θεσμοφοριασάσα ἐπιγράφει.εν ταυτη ὁ κωμικὸς μέμνηται Πεπαρηθίου ιν ανον δὸ πίνειν ου εάσω Πράμνιον, o Xῖον, ουχὶ Θάσιον ου Πεπαρηθων, οὐδ' αλλον στις ἐπεγερε τον εμβολον. ira Mog O ευκάδιος πάρεστι, καὶ Μιλήσιος

ηδ πη γεραον, πολῶν σφόδρα κρεια φοροῖντα

οινον, γρὰν χαίταν λευκω πεπυκασμενον ἄνθει, πίνειν, εὐ-σβουι περικυμονος περοωτα. τον τ' ἀπ Φοινίκης ἱερῆς τοὐμμων αιμ' -- μεντοι κείνω γε παρεξισῶ αιτόν. - γαρεξαίφνης αντου γεύση μη πρόσθεν θισθεις, --δης μεν - δόξει του Λεσμου εἶναι ἀλαον εχει γαρ τοῖτο χρόνου δια μηκος ἄπλατοUR πινομενος δ' ησσων πολλω κεῖνος ει δοκησειοτ οιν σοι ἔχειν μοιον γερας, αμβροσία δεε δε τινες σκώπτουσιν ἀλαζονοχαυνοφλυαροι, ῶς διστος ἔφυ πάντων Φοινίκιος Οἶνος,

Ου προσεχω τον νουν αυτοῖς.

15 εστι δἐ καὶ θάσιος πίνειν γενναιος, εἰ ἰ

98쪽

πολλαῖς πρεσβεύων λεων περικαλλέσιν ἄραις. οἶδα ὁ - ἄλλων πόλεων βοτρτοσταγη ἔρνη

Κάρνα ρόας, φοίνικας, τερα νώγαλα,

κοὐ πάλιν Φοινικίνου βῖκός τις πανε νυτο. μνημονεύει ουτου καὶ Σενοφων Ἀναβάσει. --δαίου Κρατῖνος μν δ' ην δη Μενδαῖον βῶντ αρτιως Οινίσκον, ἔπεται κἀκολουθεῖ, καὶ λέγειοῖμ' ὐαπαλὸς καὶ λευκός αρ' ισε τρίας ε' μιππος δε που ποιεῖ τον ἁλσον πλειόνων μεμνημένον Μενδαίω ἐν ἐνουροῖσιν θεοὶ φοι

στρώμασι εν μαλακοῖς Μάγνη-- μειλιχόδωρον καὶ Θάσιον τω δη μηλων ἐπιδέδρομεν δμη, τουτον γὼ κρίνω πολυ πάντων εἶναι ἄριστον

99쪽

5 --λλων οινων μετ' ἀμυμονα χν λυπον. εστι δέ τις ινος το δη σαπρίαν καλεουσι, ου και ἀπο στόματος σταμνων πανοιγομενάων

τούτου χρη παρίχειν πiνειν ν δαιτι θαλείη τοῖσιν ἐμοῖσι ἐλοις, τοῖς δ εχθροῖς εκ Πεπαρήθου. φησὶ ὁ Φανίας ο Ἐρέσιος Μενδαiους τοτ βότρος επιτ αμπΩι ραίνειν τω λατηρίω ' - γίνεσθαι τον οινον

μαλαχόν. .

54. ' λι εμιστοκλης πο βασιλεως λαβε δωρεοντην αμφακον εις ινον, Μαγνησων δ' εις αρτον, Μυοουντα δ' εις φον, Περκώτην ὁ καὶ την Παλαίσκων ν εις στρωμνην και ἱματισμόν. ἐκελευσε δῖ τουτω στολην

φοροῖν βαρβαρικην, - - Λημαράτω δους τα πρότερον 304πάρχοντα, και στολην γαμβρων προσθεὶς, ἐφ τε μηκέτι Ἐλληνικὸν μάτων περιβάληται και Κωρος ὁ ὁ θας Πυθάρχω τω Κυζικηνω-iλλοντι εχαρ σατ επτὰ πόλεις, ως φησιν ὁ Βαβυλώνιος Ἀγαθοκλῆς, Πηδασον, 'Oλυμπιον, μάντιον, Σκηπτρα, Ἀρτύφον, ορτυρην ὁ δ' εις βριν,

100쪽

μνεται δε ε Σκάρω φησὶν Ἐπαρχίδης, ο Πράμνιος εστι

δἐ οἶτος γενος τι ινου ' καὶ στιν Ουτος -τε γλυκυς υτε

παχὴς, ἀλλ αυστηρος και σκληρὸς καὶ δύναμιν χων ---ρου-- οι υριστοφάνης οὐχ ηδεσθαι δ' αkυς φησὶ λέγων τον Ἀγηναίων δημον ουτε ποιηταῖς δεσθαι κληροῖς καὶ ἀστεμφεσιν, ἴτε Πραμνίοις σκληροῖσιν ἀνοις, νάγουσι τὰς 'ρῶς τε καὶ την κοιλίαν, ἀλλ' ἀνθοσμία καὶ πεπονι νεκταροσταγεῖ εἶναι γὰρ ν Δάρ φησι Ση-

μος Πράμνον πέτραν καὶ παρ' αὐτῆ ορος μέγα τ' οὐ

τον Πράμνιον οἶνον, δν καὶ φαρμακίτην τινὰς καλεῖν ἐκω- λάτου Ἱκαρος πρότερον χθυοεσσα, δια το ν αὐ των ἰχθύων πληθος, ως καὶ μανάδες πο τῶν χίνων, καὶ Σηπιὰς ἄκρα ἀπο των περὶ αὐτην σηπιων, καὶ

τῶ τινων λέγεται, οῦς χρύσεος χρύσειος καὶ - οιαυτα.

SEARCH

MENU NAVIGATION