Athenaeus 1

111쪽

φησὶν ἀπ Οἰνέως Οἰνευς δ' εν κοίλοισιν ἀποθλίφας δεπάεσσιν

φησι δἐ καὶ Μελανιππίδης ο Μηλιος χπώνυμον δέσποτοινον Οἰνέως. Ἐκαταῖος δ' ὁ Μιλησιος την αμπελον ἐν , ιτωλία λέγων τρεθηναι φησι καὶ τάδε ζορεσθεν Ο

Λευκαλiωνος λθεν εις Αἰτωλiαν ἐπὶ βασιλεία, και κυων-τω στελεχος τεκε και ος ἐκέλευσεν - κατορυχθηναι, καὶ ξ αυτου παῖδα Φυτιον κάλεσε τούτου δ' οἰνας γέ- νετο, κληθεὶς απὸ των αμπέλωπι ι γαρ παλαιοι φησιν ' ληνες ινας κάλουν τὰς αμπέλους Οἰνέως δ' εγένετο Αιτωλός. Πλάτων δ' εν ματυλω τυμολογῶν τον οινον οιόνου αυτόν φησιν ειναι, δια τὸ ἰησεως μῶν τον νουνεμπιπλαν η τάχα απὸ της ὀνησεως κέκληται παρετυμο-

112쪽

λογων γαρ θμηρος την φωνν ω δε πως φησιν χπειτα δἐ καὶ αυτος ὀνησεαι, αἴ κε πίησθα. καὶ γαρ τα βρώ

ματα νώατα καλεῖν εἴωθεν ἀπο ου νίσκειν μας.

2. Οἶνόν τοι Μενέλαε θεοι ποίησαν ἄριστον - ποῖς ἀνθρώποισιν ἀποσκεδάσαι μελεδῶνας. kτων Κυπρίων τοῖ τό φησι ποιητης, στις ἄν εχ. s. Dil κωμικός ς σιν 4 N-ασι τοι φρονοῖσι προσφιλέστατε Λιόνυσε καὶ σοφώταθ', ηας τις ει 'ος - ταπεινον μέγα φρονε ποιεις μόνος, τον τὰς φρυς αἶροντα συμπείθεις γελῶν,

τον τ' ἀσθενη, τολμῶν τι, το δειλον θρασυλ

113쪽

αγαθυν μέγιστον, τοῖς δ' ατ άκτως τουμπαλιν. τροφῆ τε γυρ δίδωσι τοῖσι χρωμενοις ισχυν τε ταῖς τυχαῖσι καὶ τοις σώμασικe cili ιατρικην τε χρωσιμώτατον καὶ τοῖς ποτοῖς γαρ φαρμάκοις κεράννυται καὶ τοῖσιν ελκωθεῖσιν φίλημ' εχει.εν ταῖς συνουσίαiς τε ταῖς καθ μεραν1 τοις με μέτρων πίνουσι καὶ κεκραμενον,

114쪽

1 δέκατος ὁ μανίας, στε και βάλλειν ποιεῖ.πολυς αρ εις εν μικρον ἀγγειον χυθεις ἡποσκευγι ραστα τους πεπωκότας.

Ἐπίχαρμος δ' ἐνο

115쪽

αλλ τε τις μο ιρης τριτάτης προς μέτρον λαίνοι, πίνων ἀβλεμέως, τότε δ' υβριος ισα και α ζγiγνεται ἀργαλέα, κακὰ δ' ἀνθρώποισιν ὀπάζει. 10 ἀλλα πέπον, μέτρον γὰρ χεις γλυκεροῖο ποτοῖο, στεῖχε παρὰ μνηστην ἄλοχον, κοίμιζε δ' ταίρους'

ὁ ἰδια γὰρ τριτάτης μοίρης μελιηδεος Οἰνου πινομενης μu ' βρις ενὶ φρεσι θυμὸν ἀέρση,

εσθλοῖσι ξενίοισι κακην πιθεῖσα τελευτηκ15 αλλὰ πιθοῖ και παυε πολυν πότον.

καὶ ξης περὶ ἀμετρον οινου γάρ οι ἄτης τε ' καὶ βριος αισα ὀπηδεῖ. κατὰ γὰρ τον υριπίδην Πληγὰς ο κῶμος λοίδορόν θ' τ ιν φερει.

Oθεν τινες την Λωνυσι γένεσιν και την της βρεως κατὰ ταὐτὰ γενεσθαι ασὶν.

4. Ἀλεξις δέ που φησιν ς' οιότατος ἄνθρωπος οἴνω την φύσιν

116쪽

πολλη - αναγκη καὶ το ανδρ' ἀποζέσαι πρώτιστον ἀφυβρίσαι, ἀπανθησαντα ὁ Τ σκληρὸν γενέσθαι, παρακμάσαντα δ' ων λέγω

τουτων πάντων ἀπαρυθεντα την αν :ταυτην ανοιαν ἐπιπολώζουσαν, τότε ποτιμον γενέσθα, καὶ καταστηνα πάλιν, ηδ ' πασι τουπίλοιπον διατέλεα

κατὰ δ το ρσαῖον ποιητην Obo τοι πυρὶ ἶσον ἔχει μένος, υτ αν ε ανδρας ελθη κυμαίνει δ' ἶ λβυσσαν λαβορρης η νότος τα δἐ καὶ κεκρυμμενα φαίνει βυσσόθεν ε δ ανδρῶν πάντ' ἐτίναξε νόον.cἀλλαχοῖ δ τουναντίον φησὶν Ἀλεξις οὐδε γ' εοικ' - ωπος-ιν την φυσιν. με γαρ απογηρὰς ἀηδης γίγνεται,οινον ὁ τον παλαιότατον σπουδάζομεν-

ὁ ἐν δάκνει γαρ, ο δ' ἱλαρους μας ποιεῖ-

117쪽

εν δε χοροιτυπίης, εν δ' μερτης φιλότητος. 5 τω σε χρη παρὰ δαιτὶ δεδευμένον εὐφρονι θυμωπῖνειν, μηδὸ βορης κεκορημένον δε τε παῖδάησθαι πλημμύροντα λελ=ὶσμένον υνροσυνάων.

και πάλιν

οἶνος ὁ θνητοῖσι θεῶν πάρα δῶρον αριστον, i, ἀγλαός- ωπῆσαι ἐν φαρμόζουσιν,οιδαὶ,

πάντες δ' πηγοι, ἀσαι δ ερατα φιλότητες πάσας δ' εὐκραδ. ανiας ανδρῶν λαπαζει, πινόμενος κατὰ μετροπι περ μετρον ὁ χερείων. 5. ψαιος δ84 αυρομενίτης εν κράγαντ οικίαν τινῶς σὲ καλεῖσθαι τριηρ ε αιτίας τοιαύτης νεανίσκους τινὰς εν αυτη μεθυσκομένους ες τοσουτον λθεῖν μανῶας εκθερμα- θεντας ἄπο της μέθης, νομῆειν ἐν επὶ τριηρους πλεῖν, χειμάζεσθαι δἐ χαλεπῶς κατὰ την θάλασσαν, και τοσουτον ἔκφρονας γενεσθαι, τὰ ἀπο της οικίας πάντα σκευ καιστρώματα ρίπτειν ως επὶ την θάλασσαν, την ναυν διὰ τον χειμῶνα ἀποφορτiζεσθαι δόξαν αυτοῖς λεγειν τον κυβερνήτην συναθροιζομένων υ πολλῶν και τὰ ριπτόμενα διαρ-

118쪽

παζόντων -δ' ὐπαυεσθαι τες μανλας τους νεανίσκovς. και τῆ πιουση των ημερῶν παράγενομένων των στρατηγῶν ὐεπὲ την ικίαν ἐγκλιθέντες οἱ νεανίσκοι τι ναυτιῶντες ηπε- iναντο πυν νομενων - αρχόντων πὰ χειμῶνος ἐνζο- χλοίμενοι ναγκασθαι ἀποφλορτίσασθαι τῶν θαλάσσν ταπεριττὰ των φορτίων θαυμαζόντυ δε των στρατηγῶν την ἔκπληξιν των ανδρῶν εἷς τῶν νεανίσκων, καίτοι δοκῶν τῶν

αλλων πρεσβείειν κατὰ τίνε λικι - , Ἐγὼ δ' ἔφη, νδρες

2 ρίτωνες -ο-- δέους καταβαλὼν μαυτοῦ Οὐ-ους θαλάμους Αὐενι μάλιστα κατωτάτω κείμην συγγνοντες υντῆ αὐτῶν ἐκστάσει ἐπιτιμησαντες α πλελνος - ' - εχεῖσθαι ἀφῆκαν καὶ ο χάριν χειν ὁμολογησαντες ' - λι- μενος εφη τυχωμεν ἀπαλλαγέντες τοσουτου κλύδωνός, σω- τηρας ἡμεις πιφανῶς μετὰ τῶν θαλασσίων δαιμ - εν τρπατρίδι ἱδρυσόμεθα, ως αισίως ημῖν πιπανέντας εντευθεν ὐοικὶ τριηρος κληθη. 6. Φιλόχορος δέ φησιν ὁτι Οἱ πίνοντες ου μόνον αυ-

τους εμφανῆουσι οῖτινες εἰσὶν, αλλὰ και τῶν αλλων κα-στον ἀνακαλυπτουσι παρρησίαν ποντες. θεν , οἶνος και ἀληθεια ε λεγεται και - Ἀνδρός δ' οἶνος εδειξε νά-. 4M τὸ νικυτηριον εν ιονυσου τρίπους και γαρ εχ. πρίποδος λέγειν φαμῖν τους ληθευοντας δε δε νοεῖν τρόποδα - Λιονυσο τον κρατηρα ην γαρ, ἀρχαῖον δυο γίνη τειρο

119쪽

. .. . Kρίφαι, Φειδία, απαντα ταλλα τις δύναιτ' αν πλην λοῖν, οι νον τε πίνων εις ερωτά τ' εμπεσών. αμφοτερα μηνίει γαρ ἀπο των βλεμμάτων 5 καὶ των λόγων ταυθ' ωστε τους αρνογενής, ἡ μάλιστα τούτους καταφανεῖς ποιεῖ. . 7. Φιλοχορος δε φησιν Ἀμφικτιον τον Ἀθηναιων βασιλεα, μαθόντα παρὰ Λιονυσο την του ινου κρῆσιν, πρωτον κεράσαι διο καὶ ρθοῖς γενέσθαι τους ἀνθρώπους τω πίνοντας, πρότερον ἡπο του ἀκρατο καμπτομένους καὶ δια τοῖτο ἱδρύσασθαι βωμον ορθοῖ Λιονύσουεν ω των ρῶν ἱερω αυται γαρ καὶ τον της ἀμπελουκαρπον κτρέφουσι πλησίον δ' αντο καὶ ταῖς Πύμφαις

120쪽

4 μ ν δε-- Ἀπομνημα τοῖς χρωμένοις της κράσεως

τον μόνον - γεύσασθαι, δειγμα της δυνάμεως τμἀγαθου θεοῖ . το δ λοιπον δη κεκραμένον, ὁποσον ἔααστος βούλεται προσεπιλέγεα δἐ - τω - του Λιος σωτηρος νομα, δι χης καὶ μνημης νεκα των πινόντων, οτι - πίνοντες σφαλῶς σωθήσονται Πλάτων δ' ἐν δευτέρω δμων την του οἴνου χρησίν φησιν πιειας εν ωὐυπάρχειν. ἀπο ου κατὰ με ν ει καταστηματος ,- ταυρω παρεικάζουσι - Θιόνυσον καὶ παρδάλει δια τοπρο βι- τρέπεσθαι τρος ἐξοινωθέντας Ἀλκαῖος δελοτεμεν μελιαδεος, αλλοτε δ' ἀντερου τριβόλων ἀρητυμενοι. εισὲ δ' ἶ καὶ τμικοὶ γίνονται τοιουτος δ' ὁ ταυρος.Gριπίδης -ουροι δ'Ἀβρισται εἰς κέρας θυμούμενοι. δια ει το μάχιμον καὶ θηριωδεις μοι γίνονται' θεν καὶ

τ παρδαλωδες.

8. καλῶς σου χρίστων ὁ Κεῖός φησιν διστον ποτον εἶναι τον αμα ἐν γλυκυτητος, αμα δ' ευωMας κοινω-