Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae

51쪽

vir nequam et sul, lotus, clina esset in palatio Nicephori do-

cessoris sui summus, et princeps in ilitiae, contra dominiim suum mittitiose recalcitrans, quinto v l sexto ni te laniae irxp ditionem anno, domino depulso imperium invaserat, et invasum nequiter detincbat. Hic semper propositum habens sallendi, snepo Ctim peregrinis vcri a pacis ea loquebatur in dolo,

suspectam iugiter halaens multitudinem cruce signatorum, Et militiae prothita terra. Ulule Si quandoque nocere Cessavit, non lioc virtutis extitit, sed timoris. Anno MCIM. Tune Imperator Alexius, ct preditor nequissimus, nostrorum invidens su cessibus, Turcis insidelibus, per quorum terras Peregrini transitiiri erant, crebras irransmisit epistolas, exhortans attentius , iae tantum Claristianorum populum libero transire in suam perniciem paterentur. MATTua Ei WEsTΜ o N asT E RI EN s Is rLon Es ΠΙ-s Ton. ANNO MICv. Alexius tunc temporis Graecis ina perabat, vir quidem sui idolus, et nostrati laus semper parans cum insidiis nocumonium.

At tu haec de Alexia mortatu vulgo apud Lintinos opinio obtinuit: unus quem ego legerim ALBEAT Us CANONI-cus AouENs Is, a Reinemo titido chronici Hierosol unitiani, sine auetorris nomisae editus, commodius de illo non iιno Ioeo sensit. sic ut alicubi et u volegetent fere ex profrao egerit, LIB. VIII. CAP. XLvI. Fecit enim sana a in populo Catholico, quod ipsius Imperatoris M occultis et perfidis consiliis, a comite Reymundo et militibus Turcopolis, deductus sit exercitus Longolbatulorum per deserta et invia et solitudines Flaganiae, ut illic a Turcis facile prae sanie et siti exhaustus, superatus occideretur. Verum ut a veridicis et nobilibus viris relatum est, nequaquam hoc nefando scelere culpandus erat. Nam saepius exercitum praemonuit, et edocuit solitudines et desectiones, et Turcorum insidias in inviis Flaganine, ct ideo eos non secure et tutos per hanc viani posse incedere. CAP. x L via. Ιinperator Alexiuq universam petitioneni Regis, cuin In ineri laus sibi pretiesentatis, in i,ono accepit, et de omni stupicioiae necis Longol ardorurii, quana adveI'stis eunt Cliristiani laul et ant, itisiurandum in Dci nomine faciens, se exciis avit, promittens se deinde omnii, iis ritisericordent

52쪽

fieri, Rcgem Baldewinuin vclic Itono raro ut aritare. I ii cudem legatione alti imperatore decrctum cst, ut Episcopus de Barcinona eum aipud Romanum I)Ont. Pasclialem, de imi-ditione sibi impositii excusaret. Sed prae luisse sumta G,

iluidain in Iuriisvlein repertus, muneribus magnis 4it, IIDPe-I atore holioratus, I,ona nuncia reportavit, et a inicilium et si leui Regi Balde vino Iinperatorciti vello Observare, et PeI'egi inos non ultra ossutidere. Scit Episcopiis aliquantulum renisus est Iinperatori, propter infidelitatem erga Gullos, quam ab co extorsit. Qtia propter in amaritudine antini nonaniliteiulcns, ipsum Iinpurato 1 cni criminalus est ita ccclosia Belic-

vcntuita, et ilico assultiplis litteris ipsius Apostolici, isticii nonia gi uvis upud oniues Ι'rincipes Galliae super ipso Iu1peratore facta est.

56쪽

DEO IUVANTE

RERUM AB IMPERATORE ALEXIO CO INENO

ειξια και τῶ M. vi l. annotat. . Τenapiis praeeipiti pi assiduo euesti sitions fert agitque im omnia sititit, in prosuntlum oblivionis iri mergit. Ino lo evia, moclo magna et memorabilia, in lucent, ut tu eat,

57쪽

μεγάλα τε και αζια μνῆμης, και τά τε ἄδηλα φυων κατώτὸν τραγωδίαν καὶ τὼ φανίντα κρυπτομενος. ἀλλ' ὁ γελόγος τῆς ἱστοριας ερυμα καοτερώταrον γίνεται τοῖ τοὐ χρό-

58쪽

γμα τηλικουτο τοῖς ἔπειτα γενοσομένοις καταλειφθειο αsιαρτυρον ' ἐπει καi τα μίγιστα των εργων, εἰ μή πως αρει

αυτὰ τὰ πραγματα ἔδειξεν, ἐπισταμενος αρχειν κει ρπείκειν, ἐς οσον χρὴ, τοῖς αρχουσιν. αλλὰ καἰ τώς ἐκει- νου πραζεις προελομένο συγγράφειν, δέδοικα τὰ ωφορμοῖν Ο τε καi υποτρέχον, μὴ ποτε λογισαιτό τις τὰ του ἐμου πατρὸς συγγράφουσαν τὰ εαυτῆς ἐπαινεῖν, καi μῖδος ἄπαν ὁὀD τὐ τῆς ἱστορίας πρῆγμα καἰ ἐγκώμιον ἄντικρυς, εἴ τι τῶν εκείνου θαυμάζοιμι' εἰ δή που αὐτὰς ἐνέγκοι καὶ τὸ πρῆγμα βιάζοιτο, ἄστε καθάπτεσθαί τι καὶ Ι5 τῶν ἐκείνου, ου δι' ἐκεῖνον, αλλὰ δ ιὰ τὴν τῶν πραγμάτων φύσιν, δέδοικα πάλιν τους φιλοσκώμμονας, μῆ μοι τον

aorαι. λαν γάρ τις τὰ τῆς ἱσrορίας ἐθος ἀναλαμβάνη, επι- P. 3λαθέσθαι χοὴ ευνοίας καὶ μίσοα κώ πολλάκις κοσμεῖν τους

. Haec alite in uou eo consilio scriptura suin, ut erit litionis meae spe in en alicitio 1 etlain , se i ne lautarum rerum inemoria P aleri , mitu vel marci ina lacinora , nisi luteris tria lita literii Oriae coinnie identur, in silentiti in te ueliras Die ala eariti erat enim Pa . ter inetis, ut ex rebus ipsis apparasit, et in pera nili poribus et In perauid us, it Matoniis sis est, ola se Iuenili. seci et ni stata illi iis erutris rati la ni ibi sit in erilii, ossei sione ii reprelim si ni cui lite vereor: noclitis sorte Patris res en irrante ita doluesticae Hie glorietio servire Plitet . ac liisloria in Plane pro coiri tuent iiii, at Et lata ui feΛta latratalloile, si striit ala eo gestii iii cratili iratu silero. in alite in ipse legerit res V te Postillaverat, ut rΡPrrit ei Hieroili uounilii l. non illitis cliticlem ratisa, s il Ola remini iii loleui, riir, is verisor, ne Inalcilici tu nie Chauit . .

Nou inii, exonii liiiii iiii iugalit, invicti a ilui luis tu seci: ntes , ut C Pii l deceat prae livore ol trectanili suo lild diu auiuia lustrientes. et i Mn culpae pxperte in , rit uolaterus ait, culpent. etenim qui hibiO

59쪽

ἐχθρους τοῖς μεγιστοις ἐπαίνοις, ἴταν αἱ πραζεις&παιτωσι τουτο, πολλάκις δε ἐλεγχειν τοὐς ἀναγκαιοτάioυς, ἄταν αἱ

μένους ἐφ' ημῶν και τοῖς ἀποδεχομένους ημῶς, παραμνθη-οαι μον ἄν unὰ τῶν πραγμάτων αυτῶν και τῶν ἔωρακότων τὰ πράγματα, αυτούς τε καὶ τὰ πράγματα μαρτυραμένζ. ἐνίων γὰρ τῶν τῶν οντων ανθρώπων οἱ μεν nατέρες, οι δεπύπποι ἐγένοντο οἱ τούτων συνιστοθες.

S. Mάλιστα δε εις την ἱστοριαν ἐληλυθα τῶν τού πα-τρῖς πράIεων ἐκ τοιῶσδε αἰτιας. ἐμοι ἀνηρ ἐγένετο κατὰ νόμους συναφθεις ὁ Καῖσαρ Νικηφίθος, εις την τῶν Βρυεννιων σειρὰν αναγόμενος, ἀνηρ και κάλλους οπερβολῆ καἰ συνέσεως ἀκρότητι καἰ λόγων υκριβεια μακρου τοῖς κατ' αυτὸν IS ὐπερβάλλων. θυοῦμα γάρ ην ί'ικ2υς καἰ ὁρῶμενος καὶ ἀκροώμενος. καi Dα μὴ ὁ λόγος etῆς λεωφόρου ἐκτρέποιτο, ἡ nαρῖν τῶν ἐφεζῆς ἐχώμεθα. ἐν μεν οὐν ἐν πλιν ἐπιφανέστατος, συνεστράτευσε δ' Υωάννη τῶ αὐτοκράτορι ἐμῶI'. i ἀδελφου καἰ κατ' ἄλλων μεν λάρβάρων . . . MOHιuo τὴν γέντιόχου πόλιν. ἁλλ' ὁ γε Καῖσαρ ουκ εἰδώς ἀμελεῖν

rici partes aiuscepit. Pum oportet , odii pariter ac stii lii in ra eInorem. liostes sappe maxiniis laudibiis ornare, tibi id sacta eomitii exigitiit. snel3B etiam reprelieudere necessitato coniunctissimos, cti in iuret tis 1 hisceptis Peccata iubent. quapropter et accusandi sitnt a iiiiii inlinici sitie culictatione lauitandi. ego vero titrosqile, et atrie eL elui laus Placuero, aequiescere iubeo in reruni ipsarunt eas lite Pectantiit ni testimonio. qtio tisa Silan. alisluot enini, qui uuuc sunt,lioni inuni vel Patres vel avi sitis illa oculis viderunt. 3. Maxinari a tuont. ut patris mei res conserit endas stis ip retia. tialec Ine causa ini Pittit. Iuaratus niihi fuit legitivi e conitinctiis ePli riis Caesar, re II enuioriam Stirpo orit udiis, Vir et sornicae PrM stantici et coti,illi vi set accurata doctritia ae Ilia litatis an Ece uelis. ii ira sic iis Prorsiis lita illo emit, si vo spectat,atiir sive a uiliet alite. se ilne nratio a via idellectat, iitrix cpiod Propositu in est, ilicanius. Is igiti r cuin inter otianos Lint pero praestaret, limperatora IOItanni, Dati in eo. Pera in navavit in exPeditioiadaias. quas ei in in alios luari aros. lina aclversus illos, qui Antioclitani tenent, suscepit. at Caesar, qui

60쪽

νους. καὶ δὴ καἰ ξρξατο τῆς συγγραφῆς, εἰς τους ἀνέκαθεν ἀνενέγκας χρόνους τὴν λόγον, του τῆς δεσnοίνης ημῶν καν

ρος Ῥωμαίων ἀρξάμενος καὶ καταβαίνων εἰς αυrὸν ἐκεῖνον, περὶ ου τὴν πρόθεσιν ἐποιὴσατο. τότε γὰρ καὶ ανθουν ειχεν ἡ ὁ χρόνος τὰν ἐμὰν πατέρα μειράκιον παραγ γ είλαντα. τῶ γὼρ πρῖ τοὐδε ουδε μειράκιον ἐν καἰ οὐδἐν ο τι καi ίζιον συγ-r5 Nuφῆς αντου πιπρακτο, εἰ μὴ τις ἐγκωμίου λόγον καi τὼ παιδικὰ αυτου σοιτο. ὁ μεν ουν σκοπὸς του Καίσαρι τοι Οὐ-

τος, ῶς ξ τούτου συγγραφὴ βούλεται ού μην τὰ τῆς ἐλπί

δος ἐκβέβηκεν, ουδῖ τὴν ιστορίαν nῶσαν ἐτελεώσατο, αλλῶν ἐχθι τῶ χρύνων του αυτοκράτορος κοφόρου τοὐ Ποτα-aoνειάτου τὸν λόγον ἐφελκυσάμενος, ἐκεῖσε τοὐ ουγγράφειν

ata , Alexit in peratoris Ronianoriani mei lite Patris gesta enarr are L leris it e trailere constititit, si tu aucto, a moraiiii l elii sue contention Paulisper interanissa, ani nitim ad scribentium litterascitio tracta tritas convertere liceret. iarii Dis reni aggressus erat. et altilis a Diogerae, nomanoriani iiii peratore. iiiitio repetito, nain liac qiloquo iii re VO- Iiintati dominao ii ostruo oliseeutus 4mat in nil illi iiii ipsi ni iles 'en letrat. ile qito acritaeue sibi proposuerat. illo Diiiii Nini iiii purante. Pater meus priri Iain adoleaeentiam ingressus est. Datia antea Me nil talesceiis qui cirri erat, neqite 4l iiii lii.i in ni in Nitit digiliani gesserat; nisi i iis lati dari lia Nitinentuin etialii e pii erili biis nugis Pelori ilum existimet. lioc igitii e Caesaris consiliiiiii Erat, tit eius alistoria signifieat. verat in spes eventu caruit, nec opiis at,solvit; sed narratiotis ad leni pora Nicephori