장음표시 사용
181쪽
ἔπλευ, ἐμην δε μεθῆκας ἀτίμησον φιλότητα,
ου μεν δη τουτοις γ ησθα φίλος πρότερον. iai 5 ἀλλ' ἐγὼ ἐκ πάντων σ' ἐδόκουν θήσεσθαι εταῖρον πιστόν' καὶ δη νυν αλλον ἔχεισθα φίλον. ἀλλ' ὁ μὲν ευ ερδιον κεῖμαι ' σὲ δὲ μήτις απάντων ανθρώπων ἐσορών παιδοφιλεῖν ἐθέλοι. παῖ, ἐπεί τοι δῶκε θεα χάριν ἱμερόεσσαν 1320 Κυπρις, σον δ' εἶδος πασι νέοισι μελει,
tῶνδ' ἐπάκουσον ἐπῶν καὶ ἐμην χάριν ἔνθεο θυμω, γνους ἔρος ώς χαλεπον γίνεται ἀνδρὶ φέρειν. προγένη, παυσόν με πόνων, σκέδασον δὲ μεριμνας θυμοβόρους, στρέψον δ' αυθις ἐς ευφροσυνας, 1325 μερμήρας δ' ἀπόπαυε κακάς, δὸς δ' ευφρονι θυμῶ
μέτρ' ηβης τελέσαντ' εργματα σωφροσυνης. M παῖ, λς δν ἔχης λείαν γένυν, ουποτε σαίνων παυσομαι, Ουδ' εἴ μοι μόρσιμόν ἐστι θανεῖν. ί τε διδουν καλόν ἐστιν, ἐμοί τ' ουκ αἰσχρον ἐρῶντι 4bli 330 αἰτεῖν' αλλα γονέων λίσσομαι ἡμετέρων
αἰδέο μ', ω παῖ . . . διδους χάριν, εἴ ποτε καὶ συ
αεις Κυπρογενους δῶρον ἰοστεφάνου χρηκων καὶ ἐπ' ἄλλον ελευσεαι, αλλά σε δαίμων
δοίη των αυτῶν αντιτυχεῖν επέων.
Γ335 χλβιος ὁστις ερῶν γυμνάζεται, οἴκαδε δ' ελθών
182쪽
1340 σοὶ δ', ω παῖ, χάρις ἔστ' οὐδεμία προς εμοί. Αἰαῖ, παιδὸς εγῶ ἀπαλόχροος, ος με φίλοισιν πῶσι μάλ ικφαίνει, κουκ εθέλοντος εμου τλησομαι ου κρύψας ἀεκουσια πολλα βίαια - γὰρ επ' αἰκελίφ παιδὶ δαμεὶς εφάνην. 1345 Παιδοφιλεῖν δέ τι τερπνόν, ἐπεί ποτε καὶ Γανυμήδους ηρατο καὶ Κρονίδης, αθανάτων βασιλευς, ἀραάξας δ' ες πιλυμπον ἀνηγαγε, καί μιν ἔθηκεν δαίμονα, παιδείης ανθος ἔχοντ' ερατόν. ουτω μη θαυμαζε, Σιμωνίδη, ουνεκα κἀγώ l 50 εξεδαμην καλου παιδος ἔρωτι δαμείς. Q παῖ, μη κώμαζε, γέροντι δε πείθεο ἀνδρί Ου τοι κωμάζειν συμφορον ἀνδρὶ νεω.Πικρὸς καὶ γλυκυς ἐστι καὶ άρπαλεος καὶ απηνῆς, ὀφρα τέλειος 4 , Kυρνε, νέοισιν ἔρως
1355 ἐν μὲν γὰρ τελεουρ, γλυκυ γίνεται' ἐν δὲ διώκων 452
μη τελέσy, πάντων τουτ' ἀνιηρότατον. Αἰεὶ παιδοφίλησιν επὶ ζυγὸν αυχένι κεῖται
δυσμορον, ἀργαλέον μνῆμα φιλοξενίης. μὴ γάρ τοι περὶ παῖδα πονουμενον εἰς φιλότητα
νην, Satippe ἐξεδάην i. e. urori, in pro ecdosi Iξεφάνην scripsi, quod otiam Haitor et Alirens coni. - V. 1351. ἀνδρί, ΙIermann φωτί, Alarens δ' δὴ) ἀνδρί, sori. γέροντι δέ μοι πιθευ. - v. 1355. γίνεται, Scribe batur γίγνεται. - Ceteriina pro τελέση conieci bis τελέσης scriben dii inesso. - V. 1358. δυσμορον, Alirens δυσλοφον. - ἀργαλέον, conieci αργαλέης, sed praeterea φιλοξενίης vix reptum, fort. φιλημοσυνης , Vel μνήματα δουλοσυνης, Εmperatis μνῆμ' ἀλιτοξενίης, Hartung μνῆμα φι
183쪽
1 360 ωσπερ κληματίνω χεῖρα πυρὶ προσάγειν. μυς πετρ)ὶ προσέκυρσας ἐμης φιλότητος ἀμαρτών, ω παῖ, κάὶ σαπροὐ πεισματος ἀντελάβου.
οὐδαμά ου' δ' ἀπεὼν δηλησομαι ' Ουδέ με πείσει οὐδεὶς ἀνθρώπων ωστε με μή σε φιλεῖν.
1365 , παίδων κάλλιστε καὶ ἱμεροέστατε πάντων, στῆθ' αυτos καί μου παύρ' ἐπάκουσον ἔπη.Παιδός τοι χάρις ἐστί, γυναικὶ δε πιστὸς εταῖρος ουδείς, αλλ' αἰεὶ τον παρεόντα φιλεῖ. Παιδος ἔρως καλος μὲν ἔχειν, καλος δ' ἀποθέσθαι' 13 0 πολλὸν δ' ευρεσθαι ρίτερον η τελέσαι. μυρία δ' ἐξ αυτΟὐ κρέμαται κακά, μυρία δ' ἐσθλά' ἀλλ' ἔν τοι ταύτη καί τις ἔνεστι χάρις. Ουδαμά πω κατέμεινας ἐμην χάριν, ἀλλ' υπο πῆσαν αἰεὶ σπουδαίην ἔρχεαι ἀγγελίην.l375 ολβιος οστις παιδος ἐρῶν Ουκ οἶδε θάλασσαν, ου δέ οἱ ἐν πόντω νυξ ἐπιουσα μέλει. λος ἐὼν κακότητι φίλων δειλοῖσιν ὁμιλεῖς ανδράσι, καὶ διὰ τουτ' αἰσχρον ονειδος ἔχεις,
ω παῖ' ἐγὼ δ' ἀέκων τῆς σῆς φιλότητος ἀμαρτών, ψb3.1380 ώνήμην ἔρδων οἱά τ' ἐλεύθερος ων. υνθρωποί σ' ἐδόκουν χρυσῆς παρὰ δῶρον ἔχοντα
184쪽
γίνεται ἀνθρώποισιν εχειν χαλεπώτατον αχθυς,
IJM ην μη Κυπρογενης δβ λυσιν εκ χαλεπῶν. Κυπρογενὲς Κυθέρεια δολοπλόκε, σοί τι περισσον Ζευς τόδε τιμήσας δῶρον ἔδωκεν εχειν δαμνας δ' ἀνθρωπων πυκινὰς φρένας, ουδε τίς εστινούτως ἴφθιμος καὶ σοφος ἄστε φυγεῖν.
Ad perdituna aliquem locu in refero Hesvcli. Πολυπαίδης ' παρφ-δηται εκ των Θεόγνιδος βόμβων ἐπαινήσω. tibi scrit,en dum videtur Βολβὸν ἐπαινήσω, Πολυπαῖδq, quo i sive coniici sive paro li aliciti tis. vel ut Cratetis. est. - Sed quod Clem. Alex. Stroui. VII 901. Theogni lithilbuit versiis oraculi, ite vid. Phol. 618. Zeno ,. I 48 silaique interpretes : 'εῖς δ' ω Μεγαρεῖς ουτε τρίτοι οἴτε τεταρτοιουτε δυωδεκατοι οἴτ ἐν λόγω ουτ εν αριθμῶ.iil ei rore lacitaui videtur. Mirum Oinnino est praeter pauca disticlia a Stobaeo et Athenaeo servata, quae supra s1221 - 3' ita orit inelai recepta sunt. nihil ox Tlaeognidis elegiis afferri, quotl non in liac ipsa sylloge reperiatiir: ac Stolia eiis quoque nillil nisi hanc collectioneni novit, codice tantu in iistis inagis littegro; nec Athenaeius ipsa Theognitiis caria ina lusurpasse vide-tiir. Equidein censeo a in10 luna antiquaru esse hane sullogen, quae critillii onantia in esset mann iis, effecit, ut uiattire germana Tlieogni lis citriti ina oblivione obruerentur. Isocrates quidem cuni scripsit ad Nicocleni
S 43: Σημεῖον ὁ αν τις ποιήσαιτο την Ησιόδου καὶ Θεόγνιδος και Φωκυλίδου ποίησιν. και γαρ τουτους φασὶ μεν αρίστους γεγενησθαι συμβούλους τω βίω τω των ανθ ρωπων, ταὐτα δὲ λέγοντες αἱρουνται συνδιατρίβειν ταῖς αλληλων ανοίαις μῶλλον η ταῖς ἐκείνων ωποθή- 4βδκαις. Eτι δ ει τις εκ λεξειε των προεχόντων ποιητῶντας καλουμένας γνώμας, ἐφ' αἷς ἐκεῖνοι θάλιστ' ἐσπούδασαν,
ομοίως ον και προς ταυτας διατεθεῖεν. ηδιον γαρ αν κωμφδίας της φαυλοτατης η τῶν ' ἴτω τεχνικῶς πεποιημένων ἀκούσαιεν. non litin talis sylloge extatiat. Sed nillil prolithet. litona inus existinaeIniis non it; inulto post iii ustina scia olarum lias e togas ex poetis elegiacis factas
185쪽
esse. Erant auteni illo ipso tena pore Pii non it pri ore aetate nioris fuerat unitis alicuius poetae carinina praetei' cetera ptieris stili scenita coinriten dareiit. seti potius selecta ex principit, iis poetis exapita proponerent: vi l. Inato ite Leg. VII 8 10 Ε: λέγω μην οτι ποιηταί τε ημῖν εἰσί τινες επῶν εξαμέτρων πάμπολλοι, καὶ τριμέτρων καὶ πάντων δq των λεγομένων μέτρων. οἱ μεν επὶ σπουδqν, οἱ δ ἐπὶ γHωτα ωρμηκοτες. εν οἷς φασι δεῖν οἱ πολλάκις μυριοι τους ὀρθῶS παιδευομένους των νέων τρέφειν καὶ διακορεῖς ποιεῖν, πολυηκόους τ ἐν ταῖς. αναγνωσεσι ποιοὐντας καὶ πολυμαθεῖς, ολους ποιητας ἐκμανθάνοντας οἱ δε ἐκ πάντων κεφάλαια ἐκλέξαντ ες καί τινας ο λ ας ρησεις εἰς ταυτο ξυναγαγόντες εκμανθάνειν φασὶ δεῖν εἰς μνημην τιθεμένους, εἰ μέλλει τις αγα ς ημῖν και σοφυς ἐκ πολυπειρίας και πολυμαθίας γενέσθαι. Ilinc repetenda origis liariun Eclogarum. Duiligeo by
186쪽
Μνημα τοδ' )ππάρχου ' στειχε δίκαια φρονῶν.
Μνημα τοδ' 'μπάρχου ' μη φίλον ἐξαπάτα.
Hipparo hus. Fr. 1. 2. Plato IIippa, eho 228 C: ἐπειδη δε αυτῶ -παρχροὶ οι περὶ το αστυ των πολιχῶν πεπαιδευμένοι ησαν καὶ ἐθαύμαζον αυτον ἐπὶ σοφία, ἐπιβουλευων αυ τους ἐν τοις ἀγροις παιδευσαι ἔστησεν αυτοῖς Ερμῆς κατὰ τας οδοὐς ἐν μέσω του αστεος καὶ τῶν δημων ε κάστων, κἄπειτα της σοφίας υντου ην τ' ἔμαθε καὶ ην αυτὰς ἐξευρεν, ἐκλεξάμενος α η γειτο σοφωτατα ειναι, ταυτα αυzὰς ἐντεινας εις ἐλεγειον, αυτου ποιηματα καὶ ἐπιδείγματα τῆς σοφίας ἐπέγραψεν, ἶνα πρῶτον μὲν τὰ ἐν Αελφοις γράμματα τὰ σοφὰ ταυταρῆ θαυuάζοιενοι πολιται αυτου, το τε Γνῶθι σαυτόν, καὶ το Μqδὲν αγαν καὶ τἄλλα tὰ τοιαυτα, ἀλλα τῶ 'Iππαρχου ἔήματα μῶλλον σοφὰ ὴγοῖντο, ἔπειτα παρtόντες ανω καὶ κάτω καὶ αναγιγνωσκοντες καὶ γεῶμα λαροντες αυτου τῆς σοΨίας τοι τωεν. ἐκ Των αγρῶν καὶ επι τὰ λοιπὰ παιδευθησόμενοι ' ἐστον δὲ δυω τωπιγράμμα τε ' ἐν θὲν τοις ἐπ' αριστερο του Ερμου λασtου ἐπιγέγραπται λέγων ὁ Ἐρμης, ο τι ἐν μέσω τοὐ αστεος καὶ του δήμου ἔστηκεν, εν δε τοις ἐπὶ δεξια μνῆμα τόδ' 'Iππ ἄρ- IOC στειχε δίκαια φρονο ν φησίν ' ἔστι των πoiquάτων καὶαχλα ἐν ἄλλοις Ερμαῖς πολλὰ και καλὰ ἐπιγεγραμμένα ' δετι δε διγ καὶ
πάτα. - Ceterum ex Hipparcheo aliquo opigrammate linitta diibie servatus est versus in lit ilo Attico in Corp. Inser. Vol. I 12 cuius uonduincerta ornendatio extati Boockh scripsit:Ἐν μέσσω γε ωρίης τε καὶ α στεος, α νερ, ο δ' Ἐφμης. Frang ἐν μέσω εἰμὶ ω. τε καὶ ἄ. g. οδ' Ἐ. Troolieli τῆδ' pστηκε μοί ς τε καὶ ἄστεος ἐν μέσω Ἐρμῆς, similiter Savpps, nisi quod pστηκα. Sedes. Ross Κoontgsreison II 73, qui ad Oundem hunc torminuin pertinere arbitratur fragmentum tituli: ov)νεκα πιστὰς ἔφυς.
187쪽
νιν ἄειδε, θεα, Πηληωδεω 'Aχιλῆος, Μουσα, συ γαρ πάσης πείρατ' ἔχεις σοφίης.
Eἰμὶ νεκρος, νεκρος κόπρος, γῆ δ' η κόπρος ἐστίν, εἰ δέ τε γῆ νεκρός ἐστ', ου νεκρός, αλλα θεός.
scr. τονὶ σvρτετὀν τῆς γῆς' ἔστι δὲ καὶ ἐπίγραμμα, ο εἰς Ἐπίχαρμονανοφερεται ἰμὶ.κτλ. - . 2. εἰ δέ τε Leid., ὴ δὲ Β V, sed videtur scrib.ει δε νεκρος γῆ στ , εἰμ ου νεκρὰς, ἀλλὰ θεός, anten suspicatiisernin ει. δ η γῆ κοπρος ἐστ', Uariung εἱ ἡ γῆ κόπρος, εἰμ'. Ceteria inli Oc παίγνιον atrii ni ab ipso Epietiamno an ala alio quo sit compositum, nimbigiis: poterat enina livio poetae triluit, quoniam illo in comoediis ait eundena imo litam ne uinulatione uti solebat. Non recto Haupt, lui de hoc opigi'. ilisputavit in Lect. Horol. prooem. 1861, in septilcro inscriptu initiisse Oxistiniat, ipio i ab antiqui temporis consuetudine abhorret, it inIn- quana saectilis novissiniis eiusmodi lusus tralaticio moro monumento addi poterat.
188쪽
Pliot. Ulia 'st. Synap. I 10, 3: Γλαυκίας δὲ ὁ θῆτωρ καὶ το δεξιόν κέρας Αἰαντίdαις τῆς ἐν Mαραθῶνι παραταξεως απο ὁοθῆναι, ταῖς Αἰοχυλου εἰς τὴν μεθορίαν ἐλεγείαις πιστουμενος, 'ηγωνισμένου την μάχqν ἐκείνην ἐπιφανῶς, ut i serit,enili tua vi detur εἰς την μαραθωνίαν μάχηνὶ, Xylan terτοῖς Αἰσχυλου μετὰ την ἐξορ. ν ἐλεγείοις scri-liere voliti t. Ilecher II 52 τοῖς δισχύλου εις τό μεθόριον vel ἐν τῶ με ρωὶ
ελεγείοις, interpretiatus ita epigranunale sitioil inscriptuna mitterimin0, Ilio Aea illi lamini trilius a triliu contemnitia seiungeliatur, Wolcher Syll. talii illil vitii si illesse censet. Selineide in tria liaec verba εἰς την μεθορίαν plane cle nie lio tollenda ari,itrati tr. Gostilling in coinin. acadena. l859ὶ μεθορίαν interpretatur peregrinationem, atque ita pittat carimen elegiacu in inscriptii in suisse, rinde otianes liae relliquiae , etiani epigr. q. sint petitae. Ail lianc elegialia spectat scriptor vit. Aescii. p. II 0 e l. Vestemii. : κατὰ δ' ἐνίους ἐν τῶ εις τους Mαραθῶνι τεθνηκ0τας
ἐλεγεί' ἡσσηθεὶς Σιμωνων τὸ γὰρ ἐλεγεῖον πολυ τῆς περὶ τοσυμπαθὲς λεπτότqτος μετεχειν θελει, Ο τ0s Αἰσχυλου, ως εφαμεν,εστὶν ἀλλότριον. Volcher et Ilecher epigraivina, non elegiain suisselioc carinen existina alit. Ita etiana Coeitling, nstitue vero ad ilion in elitii ni Marati ii iiiiiiii refert, se i ait talbulana picta in in porticu π0ιηas, lillic antena picti irae sitisse sui scriptuna Si inoli illis epigr. 9 l. cui p0siliali illis sit Aescitvliis . cuius epigraii ima si ierit: Aνδρες Αθηναῖοι τε Πλαταιῆς τ ἐν Μαραθῶνι μυσοφόρων Μηδων ἐστορεσαν ὁυναμιν.
Tυρσηνῶν γενεάν, φαρμακοποιον ἔθνος.Λeschylus. Fr. 2. Τlieophrast. Histor. Plant. IX 15: καὶ γαρσχύλος ἐν εαῖς ἐλεγείαις ώς πολυφάρμακον λέγει τhν Tvρgηνίαν, Tvρ- ρqνον γεν. κτλ. scripsi Tυρσηνῶν, Sclinoido vin TDρσηνον. Cl. Plin. Hist. Nat. XXV 11: ,,ut Aesetiylus o vetustissimis in poetica resertain Italiam herbaraim poto ia proderet.
189쪽
Λυανέη καὶ τουσδε μενεγχέας ωλεσεν ανδρας μοῖρα, πολυρρηνον πατρίδα ήυομένους. ζωον φειμένων πέλεται κλέος, οῖ ποτε γυίοις 457 τλημονες οσσαίαν ἀμφιέσαντο κονιν.
Αἰσχυλον Ευφορίωνος υθηναῖον τόδε κευθει μνῆμα καταφθίμενον πυροφοροιο ειλας' ἀλκὴν δ' ευδόκιμον Μαραθώνιον αλσος αν εἴποι
καὶ βαθυχαιτήεις Μῆδος ἐπιμάμενος.
- Βριθυς ὁπλιτοπάλας, δάως ἀντιπάλοις.
Fr. 4. 'thon. XIV 627 C: ομοίωi δε καὶ η σχύλος, τηλικαυτην δό- ἔχων διὰ την ποιητικῆν ουδὲν ηττον επὶ του τάφου ἐπιγραφῆναι ηξίωσε μῶλλον την ἀνδρείαν, ποιήσας' ἀλκὴν δ' εvoόκιμον κτλ. Iti tegmim extat epigramma RP. auci. vit. Aesch. p. 120 ed. Uest. qui dicit Goloos inscripsisse, et v. 1. 2 ap. Pliit. do exit. c. 13: ἀκήκοας δι' ἐπῶν καὶ τουτὶ τὰ ἐπιγραμμάτιον ' Αἰσχυλον κτλ. et Ap. Εustrat. ad Aristot. Eth. Nico m. III 2 subi est toδε σῆμα κευθη ἀπ. πυροφορον om. Γέλας . Respicit Pausan. I 14, 5: ὀ δὲ το τε ἄνομα πατρόθεν καὶ την πόλιν ἔγραψεν καὶ ώς τῆς ἀνδρείας μάρτυρας δεοι τὰ Μαραθῶνι ἄλσος καὶ Μήδων τους ἐς αυτὰ ἀποβάντας. - V. 2. καταφθι μενον, r καταφθά μενον. - πυροφοροιο, LN πυροφόρον. - Γέλας, BCDGar πέλας, LN σέλας - V. 3. εἴποι, DLNA εἰπη. - U. 4. καὶ βαθυχαιτῆεις Μῆδος ἐπιστάμενος vita Aescii. nisi quod G βαθυχαιείης, Οa δῆμος, ο ἐπιστάμενονὶ et sic ap. Athen. VL, sed ABI' καὶ βαθυχαίται κεν Ρ βαθυχαῖται om. κεν Μῆδοι ἐπιστάμενοι. Cateriam non deerunt, qui ab ipso poeta hoc opigramma profectum eSSE negent. Fr. 5. Plui. do sori. Αlex. c. 1: κἀ κατὰ τὸν Αἰσχυλον ' βριθὼς κτλ.Initium affert etiam Sylnpos. Quaest. II 5, integriim versum sino pootae n. de sortit. Rona. e. 3 et Compar Cic. et Demosth. e. 3, denique Eust. Il. 513, 33 ubi ἀντιμάχοισιν . Ad epigrammata revocavi propter doricam dialectum. - Quoδ Servius dicit Virg. Aen. X 737r , ,Tarneu Paeana carmen esse victoriae Aeschnus docet, quod ideo Apollini clientium ost, quia malorum avertendomina potens est. noviis reserat ad Aesclini Paeanein do qlio vid. ad Tynni clii D. I), monendum est, io una aliquem ex tragoedia, fori. Sept. 635 respici.
190쪽
'Αρχέλεως ην γὰρ συμμετρον ωδε λέγειν.
2. 4581 arpocretitio 36, 15: 'Αρχη ἄνδρα δείκνυσι, Λημωγθένης προοιμίοις δημηγορικοῖς Σοφοκλῆς μεν ουν ἐν ταῖς ἐλεγείαις Σόλωνος φησιν αυτὸ εἶναι απόφθεγμα, Θεόφραστος δ' εν τῶ περὶ παροιμιων καὶ Ἀριστοτέλης Βίαντος ίΚ pro his exhilael: Σόλωνος ὁ ε εἶναί φασιν αυτὸ απόφθεγμα . De laoc proverbio cs. Diogen. II 04ilbi l. interpr. Apostol. IV I. XVIII 32 et Leuiscli T. II p. 101. Ceterum
Leuiscli olina Marpocrationis lociina non integrum esse ex intimavit: Λη
μοσθένης Προοιμίοις δημηγορικοῖς, Σοφοκλῆς Αντιγό
μεν ουν ἐν ταῖς ἐλεγείαις seralbens, ut grata uiaticus Sopia0elis versus Sophocles. Fr. 1. Hestiaest. 8: τὰ του 'Αρχελάου ονομα Σοφοκλῆς ἐν ταῖς ἐλεγείαις ουκ ωετο ἐγχωρεῖν Ουτε 1ἰς ἐπος Ουτε εἰς ἐλε
etοιουτον δε καὶ τὰ 'Αρχέλεως ἐν 2 ραχινίαις. Ea autem vecta, quibus Hophaestio utitur, Si rion Sopliocus sunt, certo ex alius poetae loco ad-lsibita: ἐγχωρεῖν οὐτ' εἰς ἔπος ου τ' ἐ λεγεῖον. Ceterreni et Iiocis. Et si inititor fr. 2 et 3 solent roserri ad Sophoetein innorem, saltem elogias composuisse auctor est Suidas: Gφοκλῆς 'Αρίστωνος, τίωνος δετο ἡ προτέρου Σοφοκλέους' . . . ἔγραψε καὶ ἐλεγείας. Sed ignobilem hune poetam a granimaticis dili montibus tostem adhiberi praesertim non addito ὁ νεώτερος parum est verisimilo, nec fide caret, Soptio lem tragi- eorum principem elegias scripsisse, certe ipse Suidas: καὶ ἔγραψεν ἐλεγείαν τε και παιῶνας, qui quod singulari numero usus ἐλεγείαν dixit. eo non est ut, utendum, ut complura carmina elegiaca tragicum clarissimum reliquisse negonius, siquidem ipso Suidas Simonidem Amorginum dicit scripsisseἐλεγείαν ἐν βιβλίοις β , ita enim ipso scripsisso eensendus est, quamlustui sortasse a vero aberrans: hic autem etiam librarii negligentia ἐλεγείαν pro ἐλεγείας potuit substituero. Parum recte Leut soli Soplioclem maiorem unam tantam elegian , minorem complures Scripsisse existimat, itaquo r. 3, ubi ἐν ἐλεγεία legitur maiora, contra se. 1 et 2 minori vindieare vult.