Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

201쪽

MELANTHIUS.

τοὐ γὰρ δαπάναισι θεῶν ναους αγοράν τε Κεκροπίαν κόσμηθ' ημιθέων ἀρεταῖς.

Plui. vit. Cim. c. 4: Κίμων ὁ Μιλτιάδου μη ρος ην φησιπυλης, γένος Θράττης, θυγατρος 'ολόρου τοὐ βασιλέως, ῶς ἐν τοῖς 'Αρχελάου καὶ Μελανθίου ποιήμασιν εἰς αυτον Κίμωνα γεγραμμένοις ίστόρηται.

Plui. vit. Clin. c. 4: Ου μην αλλα καὶ ο λως φαίνεται τοῖς περὶ τας γυναῖκας ἐρωτικοῖς ὁ Κίμων ἐνοχος γενέσθαι ' καὶ γαρ Ἀστερίας τῶ γένει Σαλαμινίας καὶ πάλιν Μνηστρας τινος ὁ ποιητης Μελάν- 467θιος μνημονεύει προς τον Κίμωνα παίζων δι ἐλεγείας σπουδαγμένων υπ' αυτοὐ. Melanthius. Fr. 1. Plui. via. Cim. o. 4: Ο-Πολυγνωτος οὐκ ην τῶν βαναυσων Ου δ' ἀπ' ἐργολαβίας Θραφε την στοάν, ἀλλα προῖκα, φιλοτιμούμενος προς τὴν πόλινῶς θῖ τε συγγραφεῖς ἱστοροὐσι καὶ Με λάνθ ιος ὁ ποιητης λέγει τον τρόπον τουτον ' Αὐτου κτλ. Goett-ling suspicatus ost hoc disti elion inseriptum fuisse in po1tica ποικίλη.Rtque opigrammatis huius etiam alias reliqilias superesse , sed vino Keil Isus. Rhen. XVIII 53 seqq. - V. 2. κόσμησ' libri, κόσμησε καὶ Steph. - ἀρεταῖς Reishe, libri ἀγοραῖσι ν), cod. Med. γραφαῖσιν.

202쪽

Plut . vit. Ciui. c. 4: Λῆλος δ' ἐστι καὶ προς Ισοδίκqν την Εὐρυπτολέμου θυγατέρα τοὐ Μεγακλέους, κατα νόμους δ αυτῶσυμβιώσασαν ο Εἰμῶν ἐμπαθέστερον διατεθεὶς καὶ δυσφορησας απο- νουσης, ει τι δεῖ τεκμαίρεσθαι ταῖς γεγραμμέναις ἐπὶ παρηγορία του πένθους ἐλεγείαις προς αυτόν, ων Παναίτιος ὁ φιλόσοφος οἴεται ποιητην γεγονέναι τον φυσικὸν Ἀρχέλαον, ουκ απο τρόπου τοῖς χρόνοις εἰκάζων.

Plui. vit. Clin. c. 4: Κ ων ὁ Μιλτιάδου μητρὸς ην φησιπύλης. γένος Θραττης, θυγατρος ολορου τοὐ βασιλειος, ως ἐν τοῖς Αρχε - λάου και Μελανθίου ποιημασιν εἰς αὐτον Κίμωνα γεγραμμένοις ἱστόρηται.

Ἱππωνος τόδε σῆμα, τον ἰθανάτοισι θεοῖσιν ἶσον ἐποίζων Μοῖρα καταφθίμενον.

Hippo. ΕDisramma legitiir ap. Cloni. Αlex. Proti ept. 48:. οὐ νέμεσις τοίνυν οὐδε Iππωνι ἀπαθανατίζοντι τον θάνατον τόν εαυτου ὁ Ἱππων γαρ ουτος ἐπιγραφῆναι ἐκέλεοσs τῶ μνήματι τῶ εαvtos τόδε ἐλεγεῖον ' ιππωνος κτλ. Item Alex. Apli rod. in Aristot. Met. I 3 T. IV534 Od. Bekh.3 Ceterum lioc epigra itina non ipso Hippono compositum videtur, sed ab alio quo ad ridendii in plinosophi ni frictu n. - ΕΝ epigrammato fortasse petitu est versus: Πουλυμαθημοσυνης, τῆς Οὐ κενεώτερον Ουδέν. ap. Athen. XIII 610 B : Iππων λη ὁ ἄθεος, quom versu in levitor iiuniutatum Timon Sillis sitis inseriti t. Nani quod olim existim RVi, Hipponena

Opn Nim de rerum nati a vorsibiis conscripsisse, non iam verisi inite arbitror.

203쪽

XXIII.

468 σκρου ἰητρον Aκρων 'Aκραγαντῖνον πατρος α κρου, κρύπτει κρημνος ἄκρος πατριδος ἀκροτάτης. Παυσανίην ἰητρον επωνυμον, 'Aγχίτου υιον, φῶτ' 'Aσκλ πιάδην πατρὶς ἔθρεφε Γελα

Εiit pedocles. ΕΡ. 1. I lom Iani ri. VIII 65: Πάλιν δ' ἔκρωνος του ἰατροὐ τόπον αἰτουντος παρὰ τῆς βουλῆς εἰς κατασκευὴν πατρωου μνήματος διὰ την ἐν τοις ἰατροις ακροτητα, παρελθὼν ὁ 'Eμπεδοκλῆς ἐκώλυσε, τά τε ἄλλα περὶ ἰσότητος διαλεχθεὶς και τι και τοι οὐτον ερωτή- σας ' τί δὲ επιγράχθομεν εχεὶ ειον; ῆ τonto' 'γκρον κτλ. τινες δε τονδετ τερον στιφον ουτω προφερονται' ἀκροτάτης κορυφῆς τυμβος ἁ κρος κατεχ ει. τουτό τινες Σιμ ωνίδου φασὶν εἶναι. ΛGeΙΙosych. Miles. 24 subi ἰατρον . IVitlκ Rliet. III 641 tibi 'Aκραγαντινοο et v. 2

του, ω δὴ και τὰ περὶ Ψυσεως προσπεφώνηκεν 'Ἐμπεδοκληςὶ . . . ἀλλακαὶ ἐπί; ραμμα εἰς αὐτον Παυσανίαν) ἐποίησεν ' Παυσανίαν κτλ. Addo

204쪽

p0LTAE ELEGIACI.ος πολλοὐς μογεροῖσι μαραινομένους - τοι νιν φῶτας ἀπέστρεψεν Περσεφόνης ἀδυτων.

haud dubie statuae, quam mortuo demum Pausanias cives dedicaveriint: itaquo si vo hane sive illam Ioctionem sequi mi ir, epigramma ab Empa docte alienum. Ceterram antiquum videtur carmen esse, quod mystagogorum credula natio et ad levissimas coniecturas propensa vel Empedocli vel Simonidi videntur tribuisse. - V. 3. πολλους, Αnin. πλείστους. ibid. μογεροῖσι . . . καμάτοισιν Diog., κρυ αῖσι . . . υπο νουσοις Anthol.

205쪽

XXIV.

DIONYSIUS CHALCUS.

Ω Θεόδωρε δεχου τηνδε προπινομένην την ἀπ' ἐμου ποίησιν. ἐγὼ δ' ἐπιδέξια πέμπω σοὶ πρώτω χαρίτων ἐγκεράσας χάριτας. 460 καὶ συ λαβὼν τόδε δῶρον ἀοιδὰς ἀντιπρόπιθι,5 συμπόσιον κοσμῶν καὶ το σον ευ θέμενος.

'Aγγελίας ἀγαθης δευρ' ἴτε πευσόμενοι καὶ κυλίκων ἔριδας διαλυσατε καὶ κατάθεσθετην ξυνεσιν παρ' ἐμοὶ καὶ τάδε μανθάνετε.

3. -

Κότταβον ἐνθάδε σοι τρίτον ἱστάναι οἱ δυσέρωτες

Dionysius. De liis elegiaraim relivitis disputavit Osann Bailrllgo gur Litteratur 1 76 seqq. - Fr. I. Athon. XU669 D: Καὶ ὁ Uημοκριτος, Ἀλλ' λα κἀγώ, φησί, μνημονευσω τῶν τοs Xαλκοὐ ποιητου καiέέτορος Λιονυσίου, . . . λέξω τι καὶ αὐτος ἐκ τῶν ἐλεγ είων. συδέ, ω Θεόδωρε, τοὐτο γάρ σου τὰ κύριον ἄνομα, δ έ r o v κτλ. Vidit Seii eighaeus er etiam vertuι ω Θεόδωρε Dionysii esse. Est autem ho non solum exordium elegias spontametro enim exorsus est Dionysius elegias, qui multa novavit, vin Athen. XIII 602 C: προτάξας 'Aπόλλων)τοῖ εξαμέτρου το πεντάμετρον, καθάπερ οστερον καὶ Βιονυσιος ὁ 'Aθηναῖος ἐποίησε ὁ ἐπικληθεὶς πιλκοῆς ἐν τοις ἐλεγείοις), sed etiam prima haec suisse videtiir et eoa, quod v. 3 πρώτω indicat. - v. 3. Coniaci σοὶ πρώτω , Xαρίτων ἐγκεράσας κέραμον vol φιαλην, olim existimavi χάριτας χαρίτων ut τὰ καλὰ τῶν καλῶν, ἐχθρῶν dictum, Sehnoi-δowin Xαρίτων do Gratiis aecepit, Osann προτέρω Xαρίτων, Hartung προπόλει χαρίτων coni. - . 4. τόδε Spa eim, v. τότε. - δῶρον, Β δώροσ'.

206쪽

Ρ0ETAE ELEGIACI. ἡμεῖς προστίθεμεν γυμνασω Βρομίου κώρυκον οἱ δὲ παρόντες ἐνείρετε χεῖρας ἄπαντες ἐς σφαίρας κυλίκων καὶ πρὶν ἐκεῖνον ἰδεῖν,

b ομματι βηματίσαισθε τον αἰθέρα τον κατὰ κλίνην, εἰς οσον αἱ λάταγες χωρίον εκτέταται.

Ἱμνους οἰνοχοεῖν ἐπιδεξια σοί τε καὶ ἡμῖν

τόνδε τον αρχαῖον τηλεδαπον τε φίλον 470

εἰρεσίρ γλώσσqς ἀποπέμψομεν εἰς μέγαν αἶνον του δ' ἐπὶ συμποσίου ' δεξιότης τε λόγου 5 Φαίακος Μουσῶν ἐρετας ἐπὶ σέλματα πέμπει.

Καί τινες οἶνον ἄγοντες ἐν εἰρεσ4 Λιονυσου, συμποσίου ναυται καὶ κυλίκων ἐρέται

ο η περὶ τουδε τὸ γὰρ φίλον ουκ ἀπόλωλεν.

σταναι A, Hurtiin ἴστα-ι' οἴ interpunxit, Bernia ardy coni. κοτταβος ἐν. σοι τριτος έ. oν δυσέρ., Emporius τρίποδ' ἔστάναι .... προυτίθεμεν. - Βρορίου κώρυκor poeta utre in vini dicere videtur. -VA. ἰδεῖν, I ale cana pius is , fort. ἔκαστον ἱεῖν. - V. 5. βηματίσαισθε AB. βο- ματίσασθε PVL. - αἰθέρα, Β ἀερα. - κατὰ κλίνην Ρ, κFτακλείνην AB, κατακλινῆ VL. - V. 6. εκτεταται, ἐκtέτανται Β. Hermann coniεκτέαται , Hariung εἰς οσον Οἴ λαταγος. Fr. 4. Atlion. XV 668 Fr τούτοις ὁ Οὐλπιανος τει πιεῖν με - γάλη κύλικι επιλέγων ἐκ τῶν ανιῶν ἰ λ ήν ε ίων και τοδε' Ἱμν ο υς κτλ. - V. 1. of νους οἰνοχοεῖν, Εmperius vθλους Οἰνοχοεῶντ', - επιδέξια, reetitus 1πὶ δεξιά et lite et alibi seripsoris, nam ex ipso hoc ad VBrbio ortum est adiectivum επιδέξιος, neque vero ab hoc deseendit adverbium επιδέξια. Sed noliti contra lilbi os quidquam novare. - σοί τε καὶ, σοὶ καὶ ΒΡ. - V. 2. τηλεδαπόν τε IL, in ri τηλέπαδόν τε vel τηλεπαδόν τε. - V. 4. Conieci olim: του δ' ἀπ ὀ ita etiam Emperius)συμποσίοW δεξιότης δὲ λόγου . . . πέμψει. De Pliaeacevid. Colument. le Com. Att. Λnt. 338 sq. - συμποσίου ΑΗ, ξυμποσίου Ρ . - V. 5. Φαίακος, Emperitis Φαίακας, quod probat IVelcher. Fr. 5. Anien . X 443 C: 'Ο Ποντιανὸς ἐυζ πάντων τούτων εἶναι των δεινῶν μητρόπολιν τὰν οἶνον, δι ον καὶ τὰς μέθας καὶ α ὰς μανίας, ἔτι δὲ καὶ τὰς παροινίας γίγνεσθαι' ου τοὐς ἐκπαθῶς μεταλαμβάνοντας ου κακῶς ὀXαλκους επικαλούμενος Λιονύσιος ἐν τοῖς ἐλε- γ είοις κυλίκων ἐρέτας ἔτ' Ααί τινες κτλ. - V. 1. και τινες Ρ, καὶ τίνες n. sod VL καν τινες, Dindi . coni. καὶ πίον. - V. 3 coniecit Herin ann μαρναντα ι περὶ τοὐδε ' τὸ ωρ φ. ωκ' ἀπόλωλε, Hartu ε ἴρονται περὶ κτλ. Dimiors pli ira excidisse Oxistimat.

207쪽

Tἰ κάλλιον αρχομένοισιν η καταπαυομενοις η το ποθεινότατον;

Kραυγην Καλλιόπης.

208쪽

XXV.

Οῖδε Συρακοσιους Οκτὼ νίκας εκράτησαν ἄνδρες, οτ' ην τὰ θεῶν ἴσου ἀμφοτεροις.

YZ τον ἀγηραντον πόλον αἰθέρος , Ηλιε, τέμνων, αρ' εἶδες τοιόνδ' ἔμμασι πρόσθε πάθος, μητέρα παρθενικην τε κόρην δισσους τε συναίμους ἐν ταυτβ φέγγει μοιραδίω φθιμένους;

471 Euripidea. Fr. 1. Plut . vitia Nic. 17: ὁ μὲν γαρ Ευριπίδης μετὰ την ητταν αυτῶν καὶ τὸν ἄλεθρον γράφων ἐπικη δειον εποίησεν

Οῖδε Συφ. κτλ. Antea Oxistimabam hoc disti elion longioris elegiaci cadiminis esso partieulam, sed vecta ipsa argutunt hae e ex epigrammate ampliore esse petita, at quo epigramma etiam Hecker osse censet, sed integrum ut videtur, comparans de usu vocis ἐπικήδειον alium Plutaretii loeum, quom adseripsi Platon . ep. 6. - V. 1. Συρακοσίους, in Συρακουσίους. - εκράτησαν, C ἐνίκησαν.

ἐπιδηρῆσαι τῆ Iκάρω, καὶ γυναικος τινος μετὰ των τέκνων κατα τους ἀγρους, δυο μὲν ἀρρένων τελειων, μιας δε παρθένου ταγουσζς θανασίμους μύκητας καὶ ἀποπνιγείσης μετὰ των τέκνων, ποιῆσαι τουτὶ τί ἐπ ίγ ρ α μ μα' N τὀν κτλ. - Apparet sola conisectura ductum Eparciaidem Euripi ti liOc epigramma tribuisso, quoniam similitudinem quRndam iam tragici oratione sibi deprehendero videbatur. - V. 1. αγήραντον VL, ἀγήρατον BCD. - V. 2. ἔμμασι scripsi iam in proe edosi, legebatur ομμαTl. - V. 4. μοιραδίω BCD, ut Sopli. Oe 1. Col. 229, μοιριδίω VL. - Euripidis ex elogia mihi videbatur petitus versus, qui legitiir RP. Stob. LI 8: Eυριπίδου ἐκ Τηὶ ἐφου 'Tόλμ' ἀεί, καν τι τρηχυ νέμωσι θεοί. , ς , ubi A τολμ, B toλμης, ubi Meinelie olim τολεαν δεῖ, nunc cum Gaia- sordio τόλμης δεῖ correxit, sed potius scrib. τόλμα αεί: sortasse lemma

209쪽

Σὲ δ' ἀείσομαι, ω Κλεινίου παῖ' 472

αρματι πρῶτα δραμεῖν μαὶ δεύτερα καὶ τρίτατα, βῆναί τ' ἀπονητί, Λιος στεφθέντ' ἐλαία 5 κάρυκι βοῶν παραδουναι.

κρατεῖ λόγος, εἴ θ ἔτερός τις ην, Σοσσιε, φησὶ χρηναι τω ευδαίμονι πρῶτον υπάρξαι ταν sic EFPa Io. viilgo τηνὶ πόλιν εὐδόκιμον. Steph. var. l. εὐδαίμονα memorat.) CL ih. c. 2.

Atque haec etiam nunc teneo, sed olegiacus versus ab Euripide videtur alienus esse.

Fr. 3. Plui. V . Alc. e. 11r αί δ' ἴπποτροφίαι περιβόητοι μεν ἐγένοντο καὶ τῶ πλήθει τῶν αρμάτων ' επτὰ γὰρ ἄλλος Ουδεὶς καθῆκεν υλυμπίασιν ἰδιώτης οὐδὲ βασιλεύς, μόνος δὲ ἐκεῖνος' καὶ το νικησαι δε καὶ δεύτερον γενέσθαι καὶ τέταρτον ώς Θουκυδίδης φησίν, ὁ δ' Ευριπίδης τρίτον, υπερβάλλει λαμπρότητι καὶ δόξη πῶσαν την ἐν. τού - τοις φιλοτιμ απι λέγει δ' ὁ Κυριπίδης ἔν τῶ ἄσματι ταὐτα ' Σε δ' κτλ.Respieu flue Acten. I 3 E: 'Aλκιβιάδης δε ολψμπια νικήσας αρματι πρῶτος καὶ δευτερος καὶ τέταρτος, εἰς ας νίκας καὶ ΕυριπίδηςJγραψεν

ἐπινίκιον κτλ. - V. 2. ῶ ν κα , ut Xylandor ABCDEF, vulgo ἄνικα. τὰ καπιιστον scripsi, vulgo κάλλιστον. - δ' adiecit Rcisho. - λάχεν addidi, similiter Hemann ἔλαχεν, neque tRmen hao emendatioIies 8R-tisfaciunt, sortasse scribendum est καλυν Ουνεκα κάλλιστον Ο μηδεὶς λαχες vel ε λε 'E 11 α νων. - V. 3. τρίτατα seripsi, legebatur τρίτα. - V. 4. βῆναί et ABCDE, vulgo βῆναι δ', Ηartura g φάμαν τ'. - Αιὀς Hormann, libri δὶς, Reislia alii τρὶς, at eos, qui secundum vel tertium locum obtinuerunt, item oleaginea eorona ornatos fuisse non consisti no everisimile est. - στεφθέντ', libri στεφθέντα, videtur στεφθείς τ' acribendum, nam asyndeton hie alienum: antea στεφθέντα Σ' scripsi, at hoc non satis convenit carminis numeris.

210쪽

XXVI.

μνῆμα μὲν Ἐλλας απασ Eυριπίδου, ὀστέα δ' ἴσχει

γῆ Μακεδών, τῆ γαρ δέξατο τέρμα βίου.

παtρὶς δ' Ελλάδος Ἐλλάς, υθῆναι ' πλεῖστα δε μουσαις ψοῦ. τέρψας, ἐκ πολλῶν καὶ τον ἔπαινον ἔχει.