Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

발행: 1866년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

IMETAE ELEGIACI. ἐκ λίμνης μεγάλης, ἄνδρα κακον προφυγών,

βρόκχον απορρήξας συ δ' ἐμῆς φιλότητος ὁμαρtών

l l00 υστερον ημετέρην γνώσu ἐπιφροσυνην. , πιστις σοι βουλευσεν ἐμευ περι, καί σ' ἐκέλευσεν οἴχεσθαι προλιπόνθ' ἡμετερην φιλίην.

βρις καἰ Μάγνητας ἀπώλεσε καὶ Κολοφῶνα καὶ Σμυρνην. πάντως, Κυρνε, καὶ υμμ' ἀπολεῖ. 1105 Εἰς βάσανον δ' ἐλθὼν παρατριβόμενός τε μολίβδω χρυσὸς απεφθος ἐὼν καλος ἄπασιν ἔσI. Ω μοι ἐγὼ δειλο ' καὶ δη κατάχαρμα μεν εχθροῖς, allτοῖς δὲ φίλοισι πόνος δεινὰ παθὼν γενόμην. ρυ', οἱ πρόσθ' ἀγαθοι νυν αυ κακοί, οἱ δε κακοὶ πρίν

τοὐς ἀγαθους μὲν ἀτιμοτέρους, κακίους δε λαχόντας τιμῆς; μνηστεύει δ' εκ κακού εσθλὸς 'νήρ. ἀλλήλους δ' απατῶντες ἐπ ἀλλήλοισι γελῶσιν, ουτ' ἀγαθῶν μνήμην εἰδότες ουτε κακῶν. iii 5 χρήματ' ἔχων πενίην μοι ονείδισας ἀλλα τὰ μέν μοι

εστι, τὰ δ' ἐργασομαι θεοῖσιν ἐπευξάμενος.

repetitiai AKOlmn v. 619-20. - V. 11 15. μοι ὀνείδισας scripsi, quod etiam Emperitis proposuit, vulgo μ' ἀνείδισας, sed poetain sine onusa idonea elisione prononianisμοι iisum esse, non est credibile, duplex Ruton inceusativus hoc Ioco ferri nequit. - τὰ μεν μοί, Α τεμεμοι, ΚΟ τὰ μέντοι, f ταυτα μέν μοι, Αhir u η τὰ μέν τοι. - V. 1116. ἐπευξάμενος, olἐπευχόμενος.

172쪽

Πλosτε, θεῶν κάλλιστε καὶ ἱμεροέστατε πάντων. συν σοὶ καὶ κακος ων γίνεται ἐσθλὰς ἀνήρ.

φης μέτρον εχοιμι, φιλοῖ δέ με Φοῖβος ' πόλλων lim Λητοίδης καὶ Ζευς, αθανάτων βασιλευς,οφρα βίον ζωοιμι κακῶν εκτοσθεν απάντων, ηβη καὶ πλουτω θυμον ἰαινόμενος.

Μή με κακῶν μίμνησκε ' πεπονθά τοι οἱά τ' 'Οδυσσευς, oσt' 'Apδεω μέγα δῶμ' ηλυθεν ἐξαναδυς, 112b ῖς δη καὶ μνηστῆρας ανείλετο νηλει' θυμῶ Πηνελόπης εμφρων, κουριδίης ἀλόχου, η μιν δήθ' υπεμεινε φίλ' παρὰ παιδὶ μενουσα,οφρα τε γος ἐπέβη δειμαλέους τε μυχούς. 'μπίομαι, πενίης θυμοφθορου ου μελεδαίνων, 4 2ilao om3 ανδρῶν ἐχθρῶν, οῖ με λεγουσι κακῶς.αλλ' ηβην ἐρατην ολοφύρομαι, η μ' ἐπιλείπει, κλαίω δ' ἀργαλέον γῆρας ἐπερχόμενον.

Κύρνε, παρουσι φίλοισι κακου καταπαύσομεν ἀρχήν, . .,

ζητῶμεν δ' ελκει φάρμακα φυομένω.ii 35 Ἐλπὶς ἐν ἀνθρώποις μούνη θεος ἐσθλὴ ενεοτιν, ἄλλοι δ' Ουλυμπόνδ' ἐκπρολιπόντες ἔβαν

νουσι, M. Selimi It παθουσι, Sauppe KDρν', ἀπορουσι. - φίλοισι , lφίλοις. - V. 1135 assori Stob. Cx 12. Apost. II l. o. ἀνθρώποις μουν Stob. . p., ἀνθρωτοισι μόνη vulgo et eoi d. - ἔνεστιν, Sint enis D

173쪽

Aχετο μεν Πίστις, μεγάλη θεός, βχετο δ' ἀνδρῶa

Σωφροσυνη χάριτές τ', ω φίλε, γην ἔλιπον ορκοι δ' ουκέτι πιστοὶ ἐν ἀνθρώποισι δίκαιοι, li40 ουδὲ θεους οὐδεὶς ἄζεται ἀθανάτους ευσεβέων δ' ἀνδρῶν γένος ἔφθιται, ουδὲ θέμιστας ουκέτι γινώσκουσ' ουδὲ μὲν ευσεβίας.

ἀλλ' οφρα τις ζώει καὶ ὁρῶ φάος ηελίοιο,

ευσεβέων περὶ θεους, 'Ελπίδα προσμενέτω, li4b ευχόμενος τε θεοῖσι, καὶ αγλαὰ μηρία καίων Ἐλπίδι τε πρώτη καὶ πυμάτη θυέτω. φραζέσθω δ' ἀδίκων ἀνδρῶν σκολιον λόγον αἰεί, 6ῖ θεῶν ἀθανάτων Ουδὲν ὀπιζόμενοι αἰὲν ἐπ' ἀλλοτρίοις κτεάνοις ἐπέχουσι νόημα,

Itb0 ε 3 θλα κακοῖς εργοις συμβολα θηκάμενοι.

ποτε τον παρεόντα μεθεὶς φίλον ἄλλον ἐρευνα, δειλῶν ἀνθρώπων ρήμασι πειθόμενος. E μοι πλουτευντι κακῶν ἀπάτερθε μεριμνέων ζώειν ἀβλαβέως, μηδὲν ἔχοντι κακόν. Itbb Oυκ ἔραμαι πλουτεῖν ου δ' ευχομαι, ἀλλα μοι εἴη 443ζην ἀπὸ τῶν ολίγων, μηδὲν ἔχοντι κακόν.

174쪽

Οἴτε γὰρ αν πλούτου θυμον υπερκορέσαις )ώς δ' αυτως σοφίην ὁ σοφώτατος ουκ αποφευγει, ii 60 αλλ ἔραται, θυμον ὁ Ου δυναται τελέσαι. Ουδένα θησαυρον καταθήσειν παισὶν ἄμεινον

αἰτουσιν δ' ἀγαθοῖς α-ράσι, Κυρνε, δίδου.υφθαλμοὶ καὶ γλῶσσα καὶ Ουατα καὶ νόος ἀνδρῶνεν μέσσφ στηθέων ἐν συνετοῖς φύεται. ll65 Tοῖς ἀγαθοῖς σύμμισγε, κακοῖσι δὲ μή ποθ' ὁμάρτει,ευτ' αν ὁδου τελέρς τερματ' ἐπ ἐμπορίην. ν αγαθῶν εσθλη μὲν ἀπόκρισις, ἐσθλα δὲ ἔργα τῶν δὲ κακῶν ανεμοι δειλὰ φέρουσιν ἔπη. κ καχεταιρίης κακὰ γίνεται ευ δε και αυτός li 0 γνώση, ἐπεὶ μεγάλους ηλιτες ἀθανάτους. Γνώμην, Κυρνε, θεοὶ θνητοῖσι διδουσιν ἄριστον 444 ἀνθρώποις γνώμη πείρατα παπιὸς εχει.

V. 1157 - 60 affert Stob. XCI 26 , Tli eo in nidis codd. v. 1157-8ν1 9 Inittunt, quos primus Turmetitis hic inseruit. - V. 1160 Oiu. e. - τελέσαι, Stob. κορέσαι. - Post h. v. repetunt AKObdeinUinnv. 1095-6. - V. 1161. καταθῆσειν παισίν, Αο παισὶν καταθήσειν. Stob. XXXI 16 καταθήσεαι ἔνδον ἀμείνω αἰδους, ην . . . δίδως. Et sane videtur poeta scripsisse: οὐδένα θ' σαυρὸν καταθήσεαι παισιν αμείνω αἰδους, ην τ' ἀγαθοῖς ὰνδράσι. Αυρνε, δίδως. sive παισὶν καταθήση ἀμεινω malis. Cf. v. 409 10. Post v. 1162 repetunt coci l. v. 44I-6. - V. 1163-4 ivssert Stob. III 19. - γλῶσσα, Κ γλῶσσαι. - ἀνδρῶν, Stob. ἀνδρὀς. - r. 1164. μέσσω, μέσω in . - στη θέων Α Stob., στηθῶν. - ἐν m Ουὶ συνετοῖς, Stos. ενξύνετος, unde possis εὐξυνέτοις οoniicero quod recepit Ilartune. - Post V. 1164 rep ttini AKO,lo Ihinn v. 97-100, ΛΚΟ 415 - 6, ΑΟ 417-8. - V. 1165.

175쪽

το ξύλον η σκληρον γίνεται, ὴ μαλακόν.

3195 Μήπι θεους ἐπίορκον ἐπόμνυλ ου γὰρ ἀνυστόναθανάτους κρυψαι χρεῖος οφειλόμενον.

ορνιθος φωνήν, Πολυπαῖδη, ὀξὐ βοώσης ἡκουσ', ῆτε βροτοῖς ἄγγελος ηλθ' ἀρότου

ωραίου καί μοι κραδίην ἐπάταξε μελαιναν, 200 -τι μοι ευανθεῖς ἄλλοι ἔχουσιν αγρους, ουδέ μοι ἡμίονοι κυφων' ελκουσιν αρότρου, τῆς αλλης μνηστῆς εῖνεκα ναυτιλίης.Ουκ ειμ', δ' υπ' ει οὐ κεκλήσεται, ουδ' ἐπὶ τύμβωοἰμωχθεις υπο γζν εἶσι τυραννος ἀνήρ.l205 ουδ' αν ἐκεινος ἐμου τεθνηότος ουτ' ἀνιμο,

τε κατὰ βλεφάρων δάκρυα θερμὰ βάλοι.

θυτε σε κωμάζειν ἀπερυκομεν τε καλουμεν'

ἀρπαλεος παρεών, καὶ φίλος, ευτ' ἰν ἀπῆς. Αἴθων μὲν γένος εἶμί, πόλιν δ' ευτείχεα Θήβην

176쪽

P0ETΑΕ ELEGIACI. 12l0 οἰκῶ, πατρωας γῆς ἀπερυκόμενος. μ' ἀφελῶς παίζουσα φίλους δένναζε τοκῆας, 446Aργυρί' σοὶ μεν γαρ δουλιον ημαρ επι, ἡμῖν δ αλλα μέν ἐστι, γυναι. κακα πόλλ , επεὶ ἐκ γης φευγομεν, ἀργαλέη δ' ουκ επι δουλοσυνη, leti 5 οὐδ' ημῆς περνῆσι ' πόλις γε μέν ἐστι καὶ ημῖν καλή, Ληθαίω κεκλιμένη πεδίω Μη ποτε παρ κλαίοντα καθεζόμενοι γελάσωμεν, τοῖς αυτῶν ἀγαθοῖς, Κύρν', ἐπιτερπόμενοι. Ἐχθρὸν μεν χαλεπὸν καὶ δυσμενεῖ ἐξαπατῆσαι, i 220 Κύρνε ' φίλον φίλ' ράδιον ἐξαπατῶν. Πολλὰ φέρειν εἰωθε λόγος θνητοῖσι βροτοῖσιν πταίσματα, τῆς γνώμης, Κύρνε, ταρασσομένης.)

Ουδέν, Κυρν, οργῆς ἀδικώτερον, ἡ τον ἔχοντα πημαίνει, μῶ δειλὰ χαριζομένη )1225 δέν, Κυρν', ἀγαθῆς γλυκερώτερόν ἐστι γυναικός. μάρτυς ἐγώ, σῶ δ' ἐμοὶ γίνου ἀληθοσύνης.)

177쪽

Σχέτλι Ἐρως, μανίαι σ ετιθηνησαντο λαβουσαι ' 4IT

ἐκ σέθεν ωλετο μὲν γλίου ἀκρόπολις, ωλετο δ' Αἰγείδης Θησευς μέγας, ἄλετο δ' Αἰως, ἐσθλὸς 'Orλιάδης, σῆσιν ἀτασθαλίαις. I 235-παῖ, ἄκουσον ἐμευ, δαμάσας φρένας, οὐ τοι ἀπειθημῶθον ἐρῶ σχὶ καρδίη ουδ αχαριν.

ἀλλα τλῆθι νόω συνιεῖν ἔπος ου τοι ἀνάγκ9τουθ' ερδειν, ο τι σοι μη καταθυμιον Γ.mλλάκι τοι παρ' ἐμοὶ κατὰ σου λεξουσι μάταια i 240 καὶ παρὰ σοὶ κατ' ἐμου τῶν δὲ συ μη ξυνιε. ιρήσεις τῆ πρόσθε παροιχομένy φιλότητι, τῆς δὲ παρερχομένης Ουκέτ' ἔση ταμίης.Aὴν δη καὶ φίλοι ωμεν' ἔπειτ' ἄλλοισιν ὁμίλει, θος ἔχων δόλιον, πίστεος ἀντίτυπον.

V. 1227-8 non ri ete Tlieop itidi tribuitntur auctore Grotio, nam re p. Stob. XI 1 legi uitiir praemisso lemmate Μενανδρου μννους, ubi μιμνέρμου eorrigendum esso apparet, vid. Mina n. fr. 8.-V. 1229-30 affert Athon. X457 B: τοιουτόν ἐστι καὶ τὸ Θεόγνιδος του ποιητου. Ἐδη κτλ.σημαινει γὰρ κόχλον. - V. 1230. τε θwγκὼς, in pro ec tosi scripsi τεθνηώς. - V. 1231 et clitii sequiintur soliis servavit A, ubi inscripti sitiit ἐλεγείων B. - μανίαι , elcher Μανίαι. - U. 1234. σησιν , fort. στῆσιν. V. 1236. ἀπειθῆ, Meilielco ἀπεχθῆ lego tutum proposuit. - . 1236. καρδιη Be Ichor. κραδίηι A. - V. 1237. συνιεῖν Ioachmarin, συνιδεῖν A. - Αnie v. 1239 repetit A v. 1151-2, et sane videntur hae e coliae rere:

Μῆ ποτε τον παρεόντα μpθHς φίλον ἄλλον ἐρεύνα. δειλῶν ἀνθρώπων ρήμασι πειθόμενος. πολλάκι τοι παρ' ἐμol κατὰ σου λεξουσι μάταια, καὶ παρὰ σοι καe' ἐμου' τῶν δε συ μη ξυνιε. - V. 1242. της δὲ παρερrομένη ἔ, coniicio τῆς γὰρ ἐπερχομένης. V. 1234 Vide ad v. 597. - ἔπειτ', Ahrens vi detur hie titioque ἀτὰρ δ' δὴ

178쪽

πιστοὶ επ' ἀλλήλοις καὶ φίλοι ἐσσόμεθα. Φρόντισον ἔχθος ἐμον και υπερβασιν, ἴσθι δε θυμῶ, ως σ ἐφ' αμαρτωλὴ τίσομαι ως δύναμαι. Παῖ, συ μὲν αυτως Ἀπος, ἐπεὶ κριθῶν ἐκορέσθης,

1250 αυθις ἐπὶ σταθμους ηλυθες ημετέρους, ηνίοχον τε ποθῶν ἀγαθον λειμῶνα τε καλον 44Ν κρήνην τε ψυχρῆν αλσεά τε σκιερά. ολβιος, ω παῖδές τε φίλοι καὶ μώνυχες ῖπποι θηρευταί τε κυνες και ξένοι αλλοδαποί. I 255 πιστις μη παῖδάς τε φιλεῖ καὶ μώνυχας Ἀπους

καὶ κυνας, ουποτέ οἱ ἐν ευφροσύνb. 'γδ παι, κινδύνοισι πολυπλάγκτοισιν ὁμοῖος

οργήν, ἄλλοτε τοῖς, ἄλλοτε τοῖσι φιλεῖν 'Aὸ παῖ, τον μορφὴν μεν εφυς καλός, ἀλλ' ἐπίκειται l260 καρτερὸς αγνώμων σῆ κεφαλῆ στέφανος ἰκτίνου γὰρ ἔχεις ἀγχιστρόφου ἐν φρεσὶν ηθος, ἄλλων ἀνθρώπων ρήμασι πειθόμενος.

179쪽

'Ω παῖ, ος ευ ερδοντι κακην ἀπέδωκας αμοιβήν,

ου δέ τις ἀντ' ἀγαθῶν ἐστὶ χάρις παρὰ σοί i 265 Ουδέν πώ μ ἄνησας' ἐγὼ δὲ σὲ πολλάκις ηδη

ευ ερδων αἰδους ουδεμιῆς ἔτυχον. Παῖς τε καὶ Ἀπος ὁμοῖον ἔχει νόον ουτε γὰρ ιππος ηνίοχον κλαίει κείμενον ἐν κον4, ἀλλα τὸν υστερον ἄνδρα φέρει κριθαῖσι κορεσθείς i 270 ως δ' αυτως καὶ παῖς τον παρεοντα φιλεῖ.

YZ παῖ, μαργοσυνyς ἀπό μεν νόον ωλεσας εσθλόν, αἰσχυνη δε φίλοις ἡμετέροις εγένου, ἄμμε δ' ἀνέψυξας μικρον χρόνον ' εκ δὲ θυελλῶν ηκά γ' ενωρμίσθην νυκτὸς επειγομένης. 1275 ZZραῖος καὶ Ἐρως επιτέλλεται, ἡνίκα περ γῆ

ἄνθεσιν εἰαρινοῖς θαλλει αεξομένη, 44, τῆμος Ἐρως προλιπὼν Κύπρον, περικαλλέα νῆσον, εἶσιν εα ἀνθρώπους σπέρμα φέρων κατὰ γης. Ουκ ἐθέλω σε κακῶς ερδειν, Ουδ' εἴ μοι ἄμεινον i 280 πρὸς θεῶν ἀθανάτων ἔσσεται , ω καλὲ παῖ' οὐ γαρ ἀμαρτωλαῖσιν επὶ σμικραῖσι καθημαι,. τῶν καλῶν παίδων Ου τίσις ουδ' αδίκων.

παῖ, μή μ' ἀδίκει, ἔτι σοι καταθυμιος εἶναι βουλομαι, εὐφροσυνy τοίτο συνεὶς ἀγαθῆ i 285 οὐ γάρ τοί με δόλω παρελευσεαι ουδ' ἀπατήσεις ' νικήσας γὰρ ἔχεις το πλέον εξοπίσω.

180쪽

αλλά σ' εγὼ τρώσω φευγοντά με, ῶς ποτέ φασιν

γασίου κουρην, παρθένον γασίην,ώραίην περ εουσαν, ἀναινομένην γάμον ἀνδρῶν l29s φευγειν ζωσαμένη δ' ἔργ' ατέλεστα τελει, πατρος νοσφισθεῖσα δόμων, ξανθη ' σταλάντη ωχετο δ' υψηλὰς ες κορυφὰς ορέων, φευγουσ' ἱμερόεντα γάμον, χρυσης 'Aφροδίτης δῶρα τέλος δ' ἔγνω καὶ μαλ αναινομένη. l29. -παῖ, μη με κακοῖσιν εν ἄλγεσι θυμὸν ὀρίναις, μηδέ με ση φιλότης δώματα Περσεφονης οἴχηται προφέρουσα θεῶν δ' εποπίζεο μῆνιν βάξιν τ ανθρώπων, ηπια νωσαμενος. 'sδ παῖ, μέχρι τίνος με προφεύξεαι; ῶς σε διώκων i 300 δίζημ ' αλλα τί μοι τέρμα γένοιτο κιχεῖν

σῆς οργῆς' συ δὲ μάργον ἔχων καὶ ἀγήνορα θυμον

φευγεις, ἰκτίνου σχέτλιον ἡθος ἔχων. ἀλλ ἐπίμεινον, ἔμοι δε δίδου χάριν Ουκέτι δηρόν 420εξεις Κυπρογενους δῶρον ἰοστεφάνου. 1305 Θυμω γνους, οτι παιδείας πολυηράτου ἄνθος

ὼ τερον σταδίου, τουτο συνεὶς χαλα νδεσμου, μη ποτε και ου βιήσεαι, ὁβριμε παίδων, Κυπρογενους δ' ἔργων ἀντιάσεις χαλεπῶν, ωσπερ ἐγω νυν ω δ' ἐπὶ σοί συ δὲ ταυτα φυλαξαι,

rai 0 μηδέ σε νικήσy παιχ αδαῆ κακότης. Ουκ ἔλαθες κλέψας, ἁ παῖ καὶ γάρ σε διώμμαι τουτοις, οἷσπερ νυν ἄρθμιος ήδε φίλος

SEARCH

MENU NAVIGATION