Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

151쪽

p0ETAE ELEGIACl. 20 καὶ χρυσος καὶ γῆς πυροφόρου πεδία Ἀποι θ' ημίονοί τε, καὶ φ τα δεοντα παρεστιν, γαστρί τε καὶ πλευραῖς καὶ ποσὶν αβρὰ παθεῖν, παιδός τ ηδὲ γυναικος ' oταν δέ κε τῶν ἀφίκηταιωρη, συν δ ηβη γίνεται αρμοδία,725 ταυτ' αφενος θνητοῖσι, τὰ γὰρ περιώσια πάντα χρήματ' ἔχων ουδεὶς ἔρχεται εἰς Αἴδεω, ου δ' αν αποινα διδους θάνατον φυγοι ουδὲ βαρείας. νουσους ουδε κακὸν γηρας ἐπερχόμενον.

Φροντίδες ἀνθρωπων ἔλαχον πτερὰ ποικίλ' ἔχουσαι , 423730 μυρόμεναι ψυχῆς εῖνεκα καὶ βιότου. Zευ πάτερ , εἴθε γένοιτο θεοῖς φίλα τοῖς μεν ἀλιτροῖς υβριν άδεῖν, καί σφιν τοὐτο γένοιτο φίλον

θυμβ, σχέτλια ἔργα μετὰ φρεσὶν οστις ἀθειρης

ἐργαζοιτο, θεῶν μηδὲν οπιζομενος, 735 αυτὸν ἔπειτα πάλιν τῖσαι κακά, μηδέ τ ὀπίσσω

πατρος ατασθαλίαι παισὶ γένοιντο κακόν

fortasse Solonis sunt. item V. 743-52. - V. 731. εἴθε, Bambergerεἴγε , Iliodin proe cdosi probavi. Sed nillil inutan luna piito: videnturia aec ex ampliore explii attono in brevius conirn tar post v βριν ἄδεῖν plura sequebantur, quae illustrabant improborum vitam, eo, mai liaec in epuomen redegit omissar poeta autem, cuni deberet deinde pergere, σχέτλια δ' ἔργα κτλ., in aluit post longiorem intercapedinem repetero Primarium enuntiatum,uaquo adiecti: καί σφιν τουτο γλοιτο φίλον-tando altera sententiae pars Ru8pensa Est. - ὰ δειν, Ο. Solinei ter ατεῖν, ΙΙartvng scripsit

τοῖς μεν ἀλιτροις, υβρεις υβρίζειν ω τε γενοιτο φίλον θυμω, σχέτλιά τ

V. 733. eετὰ φρεσὶν Briinck , διατάφρεσι Α, μετὰ φρεσι θ Κ, μετὰ φρεσὶ δ ita iit post kργα vulgo intorpungeret iri Contra Hermann tuetur quinto positum loco. - ἀθειρης scripsi, Sauppe ἀθηρης, libri ἀθηνης, edd. voti. ἀπηνης. Actio etivum ἀθειρής eitisdem stirpis est atque Verbu n αθεριζω. Hoυcla. ἀθειρης, η τοι ἀτειρης η ὁ ἄγαν θερι- στικος η υπέροπτος η θαυμαστός. El. M. 24, 55.: 'Aθηρης' ἀκριβης, θαυμαστός, υπερόπτης, αυθ άδης. et 'Aθειρέως ' ακριβῶς καὶ ἀθειρες

tὰ ἀκριβες ' καὶ ἀθηρης ὁ ἄγαν θεριστικός, ἡ ἡ λαμπρὰς η ὁ μὴ φροντίζων τινός, καὶ υβριστὴς, n ὁ διὰ λαμπρότητα ἀθρουμενος. Cf. Deli her

152쪽

παῖδες δ Οιτ' ἀδίκου πατρος τὰ δίκαια νοευντες ποιῶσιν, Κρονίδη, σον χόλον ἀζόμενοι, . ἀρχῆς τα δίκαια μετ' ἀστοῖσιν φιλεοντες, 40 μή τιν' υπερβασίην αντιτίνειν πατέρων. ταὐτ εχ μακάρεσσι θεοῖς φίλα ' νυν δ' ὁ μευ ἔρδων ἐκφευγει, τὸ κακὸν δ' ἄλλος ἔπειτα φέρει. Καὶ τουτ', αθανάτων βασιλεs, πῶς ἐστὶ δίκαιον,

ἔργων ὁστις ἀνθρ ἐκτος εὐν αδίκων, 45 μή τιν' υπερβασίην κατέχων μηδ' ορκον ἀλιτρόν, αλλα δίκαιος ἐὼν μὴ τὰ δίκαια πάθρ; τίς δῆ κεν βροτὸς ἄλλος, ορῶν προς τούτον, ἐπειτα

ἄγιτ' αθανάτους, καὶ τίνα θυμὸν ἔχων, οππότ' ἀνὴρ ἄδικος καὶ ἀτάσθαλος, ουτε τευ ἀνδρῶν 424750 Ουτε τευ ἀθανάτων μῆνιν ἀλευόμενος, υβρίζρ πλουτω κεκορημένος, οἱ-δίκαιοι τρυχονται χαλεπῆ τειρόμενοι πενίri; Tαυτα μαθών, φίλ' εταῖρε, δικαίως χρήματα ποιου, σώφρονα θυμὸν ἔχων ἐκτος ἀτασθαλίης, 55 αἰεὶ τῶνδ ἐπέων μεμνημένος ἐς δὲ τελευτὴν

αἰνήσεις μυθω σώφρονι πειθόμενος. Ζευς μεν τῆσδε πόληος υπειρέχοι, αἰθέρι ναίων,

αἰει δεξιτερ ν χεῖρ ἐπ ἀπημοσυνll, ἄλλοι τ' αθάνατοι μάκαρες θεοί' αυτὰρ υπόλλων ω ὀρθώσαι γλῶσσαν καὶ νόον ἡμέτερον. 'φορμιγξ δ αυ φθέγγοιθ' ἱερον μέλος ήδὲ και αυλος

153쪽

P0ETAE ELE ἰlΑCl ημεῖς δε σπονδας θεοῖσιν ἀρεσσαμεν λιε πίνωμεν, χαρίεντα μετ' ἀλλήλοισι λέγοντες. μηδεν τον Μήδων δειδιοτες πόλεμον. 65 ω δ' εἴη κεν ἄμεινον ὁμόφρονα θυμον εχοντας νόσφι μεριμνάων ευφροσύνως διαγειν τερπομένους, τηλοὐ τε κακὰς ἀπο κῆρας ἀμυνῶ, γῆρας τ' ουλόμενον καὶ θανάτοιο τέλος. - Μουσῶν θεράποντα καὶ αγγελον, εἴ τι περισσόν τοῦ ι, εἰδείη, σοφίης μη φθονερον τελεθειν, αλλα τὰ μὲν μῶσθαι, τὰ δε δεικνυναι, αλλα δε ποι εἰν I2b τί σφιν χρqσηται μοὐνος ἐπισταμενος; Φοῖβε αναξ, αυτὸς μὲν ἐπυργωσας πόλιν ακρθν, υλκαθόω Πέλοπος παιδ4 χαριζόμενος - 775 αυτος δε στρατον υβριστὴν Μήδων ἀπέρυκε τῆσδε πόλευς, λα σοι λαοὶ ἐν ευφροσυνllῆρος επερχομένου κλειτὰς πεμπωσ' εκατόμβας,

τερπόμενοι κιθάρρς ἡ δ' ερατῆ θαλίρπαιάνων τε χοροῖς' ἰαχῆσί τε σου περὶ βωμόν

των ἡ γὰρ ἔγωγε δέδοικ' ἀφραδί ν ἐσορῶν

154쪽

καὶ στάσιν Ἐλλήνων λαοφθόρον ἀλλα σύ, Φοῖβε, Παος ἡμετέρην τήνδε φυλασσε πόλιν. 'Hλθον μὲν γὰρ ἔγωγε καὶ εἰς Σικελήν ποτε γαiαν, ηλθον δ' Ευβοίης ἀμπελόεν πεδίον 7M Σπάρτην τ' Ευρωτα δονακοτρόφου ἀγλαον ἄστυ καί μ' ἐφίλευν προφρόνως πάντες ἐπερχόμενον ἀλλ' ουτις μοι τέρψις ἐπὶ φρένας ηλθεν ἐκείνων. ουτως ουδεν ἄρ' ἐν φίλτερον ἄλλο πάτρης.Μη ποτέ μοι μελέδημα νεωτερον ἄλλο φανείη 7si , ἀντ' αρετῆς σοφίης τ', ἀλλα τόδ' αἰὲν ἔχων τερποίμην φόρμιγγι καὶ ὀρτηθω καὶ ἀοιδῆ, καὶ μειὰ τῶν ἀγαθῶν ἐσθλόν ἔχοιμι νόον.Μήτε τινὰ ξεινων δηλευμενος ἔργμασι λυγροῖς μήτε τιν ἐνδήμων, αλλὰ δίκαιος ἐων,

79b την σαυτου φρένα τέρπε δυσηλεγέων δὲ πολιτῶν

ἄλλος τίς σε κακῶς, ἄλλος ἄμεινον ἐρεῖ. 426 υς ἀγαθους ἄλλος μάλα μέμφεται, ἄλλος ἐπαινεῖ τῶν δε κακῶν μνήμη γίνεται Ουδεμία. 'Aνθρώπωυ δ' ἄψεκτος ἐπὶ χθονὶ γίνεται Ουδείς'800 ἀλλ' ος λώιος , ος μη πλεόνεσσι μέλοι.

νώτερον, ego conieci ν ε ωτ έ ρω. - v. 796. T' solus add. Α, copii in elim desidoraretur, Vinetuη ἀντ' ἐρατῆς σοφίης , sortasse recte, nain poeti do sua tantum arte videtur dicero. - V. 702. νόον, fort. βίον. - V. 793- si Mimnemni sunt, vid. fr. 7. Olim v. 793 - 4 seiunxi Et eum priori-l las copiilavi. Ceterat in v. 793 tinuatur auetor itIrisiur. in ecl. P. 90 ed. Bii- sernalce r. - ξείνων A. ξείνον '. - U. 795. δὲ, τε ΚΟ el. - U. 796. τίς σε h in mars in .. τοι σε Λ, τοῖσδε . - V. 798 et 799. γίνεται, V. γίγνεται.

155쪽

οὐδὲ γαρ ος θυητοῖσι καὶ αθανάτοισιν ἀνάσσει, Ζευς Κρονίδης, θνητοῖς πῶσιν ἄδεῖν δυναται. 805 Tόρνου καὶ στάθμης καὶ γνώμονος ανδρα θεωρόν εὐθύτερον χρῆμεν, Κύρνε, φυλασσέμεναι,

ουτε τι γὰρ προσθεὶς Ουδέν κ' ἔτι φάρμακον εὐροις,8i0 οὐτ' αφελών πρὸς θεῶν ἀμπλακίην προφύγοις. Xρῆμ' ἔπαθον θανάτου μὲν ἀεικέος οὐτι κάκιον, τῶν δ' αλλων πάντων, Κυρν', ἀνιηρότατον οῖ με φίλοι προύδωκαν ' ἐγὼ δ' ἐχθροῖσι πελασθείς

εἰδησω καὶ τῶν οντιν' ἔχουσι νόον.

- 8 i5 Βους μοι ἐπὶ γλώσση κρατερῶ ποδὶ λὰξ ἐπιβαίνων

ἴσχει κωτίλλειν καίπερ ἐπιστάμενον.

Κύρν', ἔμπης ο τι μοῖρα παθεῖν, οὐκ ἔσθ' υπαλύξαι ' 42 οττι δὲ μοῖρα παθεῖν, οὐτι δέδοικα μαθεῖν. Ἐς πολυάρητον κακον ηκομεν, ἔνθα μάλιστα, 820 Κύρνε, συναμφοτέρους μοῖρα λάβοι θανάτου.

156쪽

οῖ δ' ακο γηράσκοντας ἀτιμάζουσι τοκῆας,

τουτων τοι χωρη, Κυρν', ολίγη τελέθει. -τε τιν αυξε τυραννον ἐπ ἐλπίδι, κέρδεσιν εἴκων, μητε κτεῖνε θεῶν ορκια συνθέμενος.

825 Πῶς υμῖν τετληκεν υπ' αυλητῆρος ἀείδειν θυμός; γης δ' ουρος φαίνεται ἐξ ἀγορῆς,

ητε τρέφει καρποῖσιν ἐν εἰλαπίναις φορέοντας ξαν θῆσίν τε κόμαις πορφυρέους στεφάνους.

ἀλλ' αγε δη, Σκυθα, κεῖρε κόμην, ἀπόπαυε δε κῶμον, 830 πένθει δ' ευώδη χῶρον ἀπολλυμενον. Πίστει χρήματ' ολεσσα, απιστίη δ' ἐσάωσα γνώμη δ' ἀργαλέη γίνεται ἀμφοτέρων. Πάντα τάδ' ἐν κοράκεσσι καὶ ἐν φθορω ' Ου δέ τις ημῖν

αἴτιος αθανατων, Κυρνε, θεῶν μακαρων,835 ἀλλ' ἀνδρῶν τε βίη καὶ κέρδεα δειλὰ καὶ υβρις πολλῶν ἐξ αγαθῶν ἐς κακότητ ἔβαλεν.Aισσαίτοι πόσιος κῆρες δειλοῖσι βροτοῖσιν, 428 δίψα τε λυσιμελὴς καὶ μέθυσις χαλεπή

157쪽

POETAE ELEGIACI. τουτων δ' ἄν το μέσον στρωφήσομαι, ουδέ με πείσεις η40 ουτε τι μη πίνειν οὐτε λίην μεθυειν.

Οινος ἐμοὶ τὰ μεν αλλα χαρίζεται, δ' ἀχάρι 1τον, λ ευτ' αν θωρήξας μ' ανδρα προς ἐχθρον ἄγρ.

'Aλλ' οπόταν καθύπερθεν ἐὼν υπένερθε γένηται, τουτάκις οἶκαδ ἴμεν παυσάμενοι πόσιος. η i5 M μεν κείμενον ἀνδρὶ κακῶς θέμεν ευμαρές ἐστιν,ευ δὲ θέμεν το κακῶς κείμενον ἀργαλέον.Λαξ ἐπίβα δήμω κενεόφρονι, τύπτε δὲ κέντρφ ὀξεὶ, καὶ ζευγλην δυσλοφον ἀμφιτίθει ου γαρ ἔθ' ευρήσεις δῆμον φιλοδέσποτον ζ δε850 ἀνθρώπων, ὁπόσους ἡέλιος καθορα. Ζευς ἄυδρ' ἐξολέσειεν υλυμπιος, Oς τον εταῖρον λ μαλθακὰ κωτίλλων εξαπατῶν ἐθέλει. λδεα μεν καὶ πρόσθεν, ἀτὰρ πολυ λώω δὴ νυν, ουνεκα τοῖς δειλοῖς ουδεμί' εστι χάρις.s55 Πολλάκι δὴ πόλις ῆδε δι ηγεμόνων κακότητα ῶσπερ κεκλιμένη ναύς παρὰ γῆν ἔδραμεν. Tῶν φίλων εἰ μέν τις ὁρῶ μέ τι δειλὸν ἔχοντα, αυχέν' ἀποστρέψας ουδ' ἐσορῶν ἐθέλει

158쪽

ην δέ τί μοί ποθεν ἐσθλόν, α παυράκι γίνεται ἀνδρί, 429

60 πολλους ασπασμους καὶ φιλότητας ἔχω.οῖ με φίλοι προδιδουσι, καὶ Ουκ εθέλουσί τι δοὐναι ,ανδρῶν φαινομενων' ἀλλ' εγο αυτοματηέσπερίη τ' ἔξειμι καὶ Ορθρίη αυτις ἔσειμι, ημος ἀλεκτρυόνων φθόγγος εγειρομενων. MI5 Πολλοῖς αχρηστοισι θεος δίδοι ἀνδράσιν ολβον ἐσθ)λόν, ος ουτ' αυτῶ βέλτερος ουδὲν ἐών Ουτε φίλοις αρ τῆς δὲ μεγα κλέος ουποτ' ὀλεῖται αἰχμζτης γὰρ ανηρ γῆν τε καὶ αMυ σαοῖ. Ἐν μοι ἔπειτα πέσοι μέγας ουρανὸς ευρυς ὐπερθεν 870 χάλκεος, ανθρώπων δεῖμα χαμαιγενεων,

εἰ μὴ ἐγὼ τοῖσιν μεν ἐπαρκέσω οῖ με φιλευσιν, τοῖς δ' ἐχθροῖς ανίη και μέγα πῆμ' ἔσομαι. οἶνε, τὰ μέν σ' αινῶ, τὰ μεμφομαι ου δέ σε πάμπαν

τε ποτ ἐχθαίρειν ουτε φιλεῖν δυναμαι.

8 5 ἐσθλὸν καὶ κακόν ἐσσι. τίς αν σε γε μωμήσαιτο ,

τίς δ αν ἐπαινῆσαι μέτρον ἔχων σοφίης', 'φα μοι, φίλε θυμέ τάχ' αυ τινὲς αλλοι ἔσονταιανδρες, ἐγὼ δε θανὼν γαῖα μέλαιν' εσομαι.

159쪽

ἐκ πλατανιστουντος ψυχρὸν υδωρ ἐπαγων. του πίνων απο μεν χαλεπὰς σκεδασεις μελεδωνας,

γ θωρηχ θεὶς δ' εσεαι πολλὸν ἐλαφροτέρως.8M Κιρήνη καὶ πλολος εχοι πόλιν, ἴφρα μετ' ἄλλων κωμάζοιμι κακοὐ δ' ουκ ἔραμαι πολέμου. δὲ λίην κήρυκος ἀν' ους ἔχε μακρα βοῶντος ου γὰρ πατρώας γης πέρι μαρνάμεθα. ελλ' αἰσχρον παρεόντα κάὶ ὐκυπόδων ἐπιβάντα 890 ῖππων μη πόλεμον δακρυόεντ ἐσιδεῖν. Οἴ μοι ἀναλκίης' α μὲν Κήρινθος ολωλεν, ΝΛηλάντου δ αγαθον κείρεται οἰνοπεδον,

οἱ δ' αγαθοὶ φευγουσι, πόλιν δὲ κακοὶ διέπουσιν.ώς δη Κυψελιδέων Ζευς ὀλέσειε γένος.

V. 879-8b si Tlio oeni lis sunt, liospitem aliquoiri Sparianum loquen-le in inducit, sed fortasso ex Tyrtaei elegiis depromta Atint, quam qui metiam ito Pol vinii esto aliis coiritari potest; Hartune Clitioni vindicat. - ἐμοι, s p Κ ἐμῆς. - κορυφῆς υ πο Hecker, libri κορυφῆς απο, nisi viodo ἄπο onii sit, g et iis loco ciι exilibet. - Τηυγέroιο, ταυγέτοιο eg, τηλυ νέτοto ΚΟ, του γέτοιο e. - V. 881. βοσσyσι, βῆσθσι Κ. - U. 882. πλατανιστουντος, vitae tur Πλατανιστο υντος scribendum, ut hoc nomen rivi fuerit ox I'aygeto orii iiiiii. I lam Etiani Ogaran coniecit Symbol. I iit. I68, soli non recto cogitavit da loco Synrtae urbis, qui Πλατανιστῶς dictus est. - v. 883. ρελεδώνας scripsi, legebatur μελεδῶνας. - V. 884.

barum dictitat Cobot, et πῶς αν eonio cit, sed cf. Callini se. 463: Zευπατερ, ώς πιλυβων πῶν ἀπόλοιτο γένος. Haec duo disti litv a Tlieo-gni de nitena: reetitis senim, quam Hertzbore et Duncker, lios versus ad chalcidensiuin et Erotriensium bellum reserunt C. Fr. Hermann opus e. 187 1s. et Visclier Gooti. An g. 1864 n. 35 , neque tremen Cypselidarii in mentio, ut Visclier existiniat, necesario suadet, iit hoc holium Periandro re ante sit gestum; tiani bellum illitta, qtiod Dunelcer Hist. Ant. III 4688eq. o l. 2 circa Ol. 35 in aximo exarsisse censet, potius Cypseli ipsius aetatem rescreti luna esse videtur. 6φεχίδαι, quamvis poterant Omnes Ornnino, qui si Cypseli partibus stabant, nuncupari, tamen hic

160쪽

895 μωμης δ' ουδὲν αμεινον ἀνηρ ἔχει αὐτος ἐν αὐτω,

ουδ' αγνωμοσυνης, Κυρν , οδυνηροτερον. ρν', εἰ παντ' ἄνδρεσσι καταθνητοῖς χαλέπαινεν γινώσκων Ζευς -vν οἷον εκαστος ἔχει ἐντὸς ἐνὶ στηθεσσι, καὶ ἔργματα τῶν τε δικαίων κ0 τῶν τ' αδίκων, μέγα κεν πῆμα βροτοῖσιν ἐπην. 43lἘστιν Ο μὲν χείρων, ὁ δ' αμείνων ἔργον εκαστον Ουδεὶς δ ανθρώπων αυτὸς απαντα σοφός.

οστις ἀνάλωσιν τηρεῖ κατὰ χρήματα θηρῶν,

Cypselum ipsi in Eliisquo filios roso rorultim censeo: etenim poeta hie non sine aceri, itate 'espex epigramnia inscriptun Iovis colossico aureo signo,

quod Ola inpiae dedicaverat Cypselus: Εἰ αη εγὼ χρυσους σφυρηλατος εἰμὶ κολοσσός vel potius 'εἰ μη ἐγὼν ωναξ παγχρυσεος ειμὶ κολοσσός)'Eξώλ'ς εἴη Κυψελιδων γε νεώ, de vio signo sano ainbigebant, utriam ipso Cypselus stri Periander demeaverit: sed ulud vemini: nu in Remulatus est Cypselus M'onem Sicyonior unia rannum. Atquo itina luit 1 ipsum tempus Chalcidenses eximio praeconio ornavit Delphicunt Oraculuna, ruitis dictio Aegiensibiis, non Megarensibus, non ante Ol. 29, sed haud ita multo post o lita est: