장음표시 사용
421쪽
ἔσπερον ἔφλεξεJ το εσπερινον φως' ἐν πανσελήνφ rbe ἐτέθη ὁ α ν. V. Ἐν τούτοις δε, Βουν, ἐν ῶ χρόνω ταῖτα εγίνετο, εgλεξεν, ητοι, ἀνέλαμψε, τὸ επέραστον φως της σελήνης τῆς
ευοφθάλμου. εσπερον , επιῆρηματικῶς αντι τοῖ, κατὰ τηνεσπέραν. τουτέστιν, ουσης δε πανσεληνου, παῖτα ἐτελεῖτο. αείδετο δε, αντι του, περιηχεῖτο, τοῖς δμνοις πας ὁ ναὸς, καria Toν τρόπον, αντι του πον νόμον, τον ἐγκωμιασrικὴν,
ῆρουν τῆ παλαια συνηθεία προ γὰρ τῶν νικηφόρων τότε ΟΖευς ομνεῖτο ) κελαδήσομεν και ἡμνήσομεν την βροντὴν τοῖ
ὁ γαρ επινικιος τῆς νίκης επώνυμος. ῶσπερ δέ φαμεν, υμνῶ υμνον, ουτω κυν τὸ , κεχαδησόμεδα χάριν. τὸ γὰρ προς τὸν Αία κελάδημα, χάρις και πινος ἐστίν. οἱ δὲ τὸ εἰς προς τὸ χάριν λαμβάνοντες ε ξwθεν, ω'ooυντες λέγουσιν.
χρχαῖς δὲ προτέραιςJ ώντὶ του, ταῖς τάξεσι δὲ τῆς
422쪽
ἐπωνυμίαν, αττι του, περιωνυμον, ητοι περίφημον, μεμ- λην , της νικης της περωχου, τουτέστι της μετεώρου, της ἐξοχου, ομνήσομεν την βροντὴν του Λιὸς του κινοῖντος τους κτύπους των βροτῶν, καὶ το βέλος το πυρπάλαμον, ἡγουντο πυρ προτεῖνον, τουτέστι το πυρῶδες, λέγω τον κεραυνον τον καυστικον, τον δρηρότα, ἡγουν τον ἀρμόωντα, τον .ἐπαρκουντα ἐν ἄπαντι τρο κράτει αυτοῖ, αντὶ τοῖ, εν πάσyχρεία του κρατους αυτοῖ. 4 μολπὴ δὲ των μελῶν, αντι
μόνη, χλιδῶνα, ἐγρουν τρυφῶσα, αβρὰ, ἀντιάσει, τουτέστιν απαντήσει ταῖς ἰκοαῖς δηλονότι, ἄτινα, τουτέστι τὰ μέλη, τα εγκώμια, διὰ χρόνου μεν εφάνησαν παρὰ τῆ Αἰρην τνεἴκuῖ, αντὶ τοῖ τν εὐκλεεῖ, κατὰ συγκοπὴν, ἄρ εν ἄλλοις ευκλέα λέγει μορφὰν Olymp. VI, Ia8. αντὶ του εὐκλεῶ, τουτέστι παρὰ ταῖς .' ις ' τόν ποταμὸν γὰρ εἰπὼν τον παρὰ ταῖς Θήβαις, οὐ Θήβας ἐδήλωσεν. R. Καὶ νυν, επωνυμίαν χάρινJ καὶ νυν ημεῖς δκολουθοῖντες, τὴν ἐπώνυμον τῆς νίκης χάριν, τουτέστι τον επινίκιον υμνον, ελωμεν. ἡ εξωθεν τvν εις πρόθεσιν λη-
τομίνη, ἐτοι ἡ μολπὴ ἡ τῶν μελῶν ἴδεῶς καὶ, ηδέως ἐντρυ-
423쪽
τρυφηλῶοῦ καὶ ἡδέως μετω αυλων ρηθησεται. V. 1 oo. 'AντιάξειJ Gl. r. συμφων σει. 1o1. Tὰ πυρ εὐκλεεῖ Λίo καὶ ἴτινα μέλη εν τὸ 'ενδιξο, Λίoκν, φησὶ, τουτέστιν , εν Θήβαις, ἐν πλείονι μεν χρόνον της πρ0σδοκίας εφάνη, καὶ ἐγράφη, αλλ' οὐτωρ ἐστι γλυκὼς ὁ επινίκιος τψ λαβόντι, ωσπερ παῖς γνησίας γυναιπος καὶ ου παλλακίδος παι ρὶ γεννηθεὶς ηδη γεγηοακότι. ' Aλλως. Λίρκθ. Πηγὴ εν Θήβανς. κεχρονικεναι δέ φησι καὶ ἐν αὐχῆ λέγων ό IIίνδαρος, οτι διέστηκεν απὸ της ομολογίας πρινγραφῆναι το ποίημα. καὶ νυν απὸ τῆς Λίρκης φησὶ μετὰ πολύι' χρόνον πεφννέναι τα μέλη καὶ τὰ ποιήματα, ῶς εν
τῆς ομολογῶας τῆς περὶ του γράφειν χρόνον. i ταυτα γὰρ τὰ μέλη χρόνον εφάνη εν Βοιωτία, επει μετὰ χρόνον εγραφε τοπωγα. ὁ δε νους ' ουτω δέ σοι ποθεινὰ καὶ δέα ἐοται τὰ μέλη, φησὶν, ά σπερ τις γνήσιος παῖς εκ νομίμης γ αε- κος παrρὶ Ποθεινὸς ὁρῶπαι εις τὸ ἁνάπαλιν τῆς νεότητος ἐλ-
, εξάπτει, διεγείρει τον λογισμὸν αυτοῖ προς φιλοφροσύνην. πεὶ ῶσπερ πλούτος υ λ πων, ἐνουν ὁ κληρωσάμενος, ὁ εἰς
425쪽
1o9. καὶ ο ταν καλὰ μεν ἔρξαιςJ καὶ Οταν τὶς, φησι , καλα μεν ἐπιτελέσας εργα, δίχα καὶ χωρὶς ἴμνου αποθάνοι ἰκλεὴς, τω μόχθω βραχύ τι ε κε τερπνον, τουτέστι,
βραχύ τι ἐτέρφθη τω μόχον, ἴσον παραχρῆμα. οὐκέτι γάρ τις
αυTOυ τελευτήσαντος μέμνηται. V.
καὶ φθοροποιόν. αναιδὴς γὰρ Ουτος κυρίως, , ἐπει Ουδενὸς αδῶ φυλάττει. R. 114. γναπάσσειJ αταπέμπει, ὀναποικίλλει. V.
427쪽
Toυ ενδεκάτου εἰδους η στροφὴ καὶ αντίστροφος κώλων α. ά ἰαμβελεγος, της τελευταίας εἰς την απην μετατεθείσης.πο ν Ομοιον τοι πρώτον, παρὰ την τελευταίαν κτυλλαβήν. Vs r το αυτὸ παρὰ τον τελευταῖον πόδα. Tὁ ὁ μικτὸν ἐκ διμέτρου τροχαῖκου καὶ Ἱμέσεως ἐπους. IH έ τροχαῖκον
τρίμετρον βραχυκατάληκτον, ληγον ὶ εἰς Ιαμβον, Πινδαρικωεθει. T. ς ἰαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληκιον, η ἰαμβ
428쪽
αυτου ἐσομένων λόγων. επειδὴ δῶ ἡδυτάτοις μέλεσιν ἐχρήσατο,
429쪽
430쪽
d Urησίδαμε, παῖ του Ἀρχεστράτου, οτι ενεκα της σης πυππέας, τουτέστι του ἀγῶνος της πυγμης, ετ συ ῆrωνίσω, υμνήσω κόσμον αντὶ του υμνον ήδυμελη, τουτεστιν ἐξ . ἡδέων μελων συγκείμενον, ἐπὶ τοῖ στεφάνφ τῆς ελαίας τῆς χρυσῆς, αντι του τῆς τιμίος, τῆς καλλίστης, ολέγων, ῆγουν
ἐν φροντίδι ποι μενος, τουτεστιν υμνων την γενεαν των Αοκρων των Ἐπιζεφυρίων. B.
ἴσως κω αυτο; τω τρόπω σοφὸς διαπαντὸς ἀνθεῖ ταῖρ γνώμμαις. απὸ γ ρ οχίας μ0ψας μουσικός τις και εξοχος λάμπει, ομοίως ωσπερ καν οὐ νενίκηκας. τουτο δε προς τα ῖδια ἐγκώμια κατασκευάζει, λέγων εαυτὸν διὰ παντὸς σεφῶς φράζειν. V. ΘεοῖJ Gl. r. δυνάμεως. II . Ἱσθι νυν Αρχεστράτου παῖJ ἴσθι δη ουν καὶ γίνωσκε, ω πιησίδαμε, ο ιι τῆς σῆς πυροῆς ενεκεν τονωόσμον τον διώ του στεφάνου κελαδήσω. λέγει δε τον υμνον, δναβοήσω τῆς καλλιστεφάνου ελαίας. V. 13. ΚοσμονJ GI. r. ωδήν. κόσμον επι στεφάν*J τυτ υμνον λέγει. παρεῖται δέ τι εἰς το του λόγου πλῆρες. πληρωθείη δ' αν Ουτω ' χρυσέας ελαίας σε κόσμον δεχόμενον κελαδήσω, τοὐς Ἐπιζεφυ