Anecdota graeca e codd. manuscriptis Bibliothecarum oxoniensium descripsit J. A. Cramer

발행: 1835년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

εστι το δίη και μίη δηλον' τοῖς υποτακτικοῖς προσέρχεται η σι συλλαρ ,

αλλοι δὲ παρα το φθῖμι, ἔνθεv το,

παρα το φθίαν ἔφθιον,

φρα φθιμεθα ἔκαστος

ao και ὁ μέλλων φθίσω' οἱ δε μέλλοντες δια τοῖ ι το συνθεσιν λαμβάνουσιν Dεν το φθισίμβροτος' τερψίμβροτοςh' ΓΙεισί

δὲ τοῖτο λέγειν επι πάντων' τὸ γαρ ΙΠερσεφόκη δύνατα πλεο

περθεπολις' καθίλου δὲ τα παρα το βροτος προσλαμβάνει τομ εν τη συνθέσει' τερψίμβροτος' Στησίμβροτος ωφείλετο γαρεν τω βροτος το μ' παρα γαρ το μείρω μορτος, Ατερθέσει

μροτος, ἔπινθέσει του βῆ ' ἄπιρ δια τὸ μὰ δύνασθαι , διὰ

3ow ἀσυνταξίαν, εξέστη το μ' ἴτε ουν συντίθεται ἀπεδόθη δυ- ναται γαρ προηγεῖσθαι το μ του β ει διαστάσει οὐκ ἔτι δεκασα σύλληψιν ν παραιτούμεθα τὸ ,

442쪽

ασπιδος ἀμφιβρότης. Il. B. 389.ὶ δια τὴν κακοφωνίαν. ΦpuN ενκNox : Il. A. 362.ὶ Ἱστεον δε σι τα εἰς ν λη- γοντα οξυτονα μονοσυλλαβα, μόνως ἀρσενικα, και μη μόνως θηλυκα, προσθέσει του ος κλίνεται, και φυλασσει το η ἐν 5

θηλυκως ποιητικῆ εξουσία εχ σατο Zην Ζηνός το δε φρην φρενός' ἐπειδη θηλυκοῖ μόνου γέ*ους εστὶ, τρέπει το η εις ε ἰν Ioτῆ γενι ' τω αυτω λόγω και επι των εις ω μονοσυλλάβmν' οἷον, ό κλων, τοῖ κλωνίς' τα εἰς ων λκποντα οξυτονα μονοσύλλαβα, μάνως ἀρσενικα, καὶ μη μόνως θηλυκα, προσθέσει του Ocκλίνεται, καὶ φυλάσσει το ω ἐν τη γενικη' οἷον, πλων πρωιός κλων κλων ' το δε χθων - δη θηλυκου μάνου γένους ἐστἰ, I 5ετρεψε το ω εἰς ο εν τη γενικῆ. ΦΑΕ1ΝΟΣ : Il. Γ. 247. Tα εις νος οξυτονα παράπυμ, μηεπι καιρον παραλαμβανόμενα, αποστρέφετα την δια του ἰωτα μόνου γραν ' ἔρος ορειν ' πόθος ποθειν ' το φυζοιμινος διατου ι' παρώνυμον γαρ απὸ του φυζα φυζειν ς' καὶ πλεονασμω - του ακ συλλαβης φυγιμιν ' αμα τω πλεονασμα συσταλείσης της διφθόγγου' σημαίνει δε τον δειλω λεπτος λεπτεινὸς, κώλεπτακιν ' ίς δίψα διψηρὸς πλεονασμω του ο- διψακερός

αμα τω πλεονασμω συσταλεσος του η.

ἀπὸ των εις μι, ου περισπαται γάρ' τα γὰρ απὸ των εἰς ροδεύτερα πρόσωπα ενεστωτος χρόνου ου περισπαται' οἱον, ς που αυρ λαων πολιν εξεμεν. Il. E. 473.

444쪽

Ο την καταλιμπανομένην συλλαβο περισπα, εἰ δε απο τέλους οξυνει.

XPΗ : Il. A. ai 6.ὶ 'Επίρρημα εστ ιν όμοίως καὶ το δεῖ οτι τα επιρρηματα καὶ ἐπίκειται τοῖς ρημασι προτασσόμενα, καὶ υπίκειται ' οἷον, καλως αναγινωσκει Διών ' ταυτα δὲ τα5 προκείμενα ἐν συντάξει ἐστὶ κατα τα ἀπαρέμφατα οῖον, Aπολλωνιον χρὴ γράφειν' 'πολλωνιων δεῖ περιπατεῖν ' κω ἄλλως κανων εστιν ό λέγων τα ἐν προσωποις αντ υμικοῖς κατὰ παρασπηματισμον εκφερόμενα, κατὰ το τρίτον πρόσωπον ἐπιρρηματά ἐστιν' οἱον, Ἐλληνιστὶ λέγω ἰγω' Ελληνιστι Ιολέγεις σύ' Ἐλληνιστὶ λέγει ἐκεῖνος ' ὁμοίως ἐμὸ γ γράφειν σὲ πη γράφειν' ἐκεινον χρη γράφειν ' ἄρα οὐν κατὰ

τηρ τοιαυτην ἀπίδειξιν ἐπιρρηματά ἐστιν' ἔτεροι κανόνες εισὶν οἱ λέγοντες αυτὶ του μη ἐπιρρηματα εἶναι ἀλλα ρήματα ρη-ματα δε ἐστιν ἐπειδη ἴδιον ἐστὶι των συγκεχυμένων ρημάτων Ι5τον πιοίνον διαστέλλειν' ἰνεστωτος γὰρ πίνου γίνεται το χρηκαι το δεῖ' οἷον, χρη γράφειν' δεῖ ἀναγινωσκειν ' παρατατι κου δε, εδει γράψειν ' και Ρ ἰχοην ἀναγινωσκειν ' προσελθόντος εξωθεν του ε' οπερ ρηματος ἴδιον ἰστι' καὶ πάλιν διὰ την κατάληξιν ρημα ἐστὶν, ετερος γὰρ ἐστὶ κανων' οὐδοῦν ἰστὶν ἐπι- aoνοησαι εις ε καταληγον μονοσυλλαβον κατὰ το κοινον εθος

ἐπίρρημ' αἱ γὰρ τοιαυται προφοραὶ ἐν συναιρέσει ρημάτων ἴδιαί ει σιν' οἱον' χέει ς' ἔεις' ρει ' και πλέει πλεῖ'

πνέει πνει' ἄρα ουν το χρη και το δεῖ ρηματα ει σίν' ἔτερος Σ3κανων ἐστί' παν ρημα μακροκατάληκτον ἐπι της μακρῶς ἔχον

τόνον.

XAΛκoxiTΩΝ : II. A. 37i.) του χαλκος καὶ του χι- των χιτῶνος' ὁ κανά, τὰ εις ων ἰαμβικὰ, προ τέλους ἔχοντατο ἰωτα, φυλάσσει το ω ἐπὶ της γενικης, ομοίως βαρυτονα καὶ 3oὀξυτονα IΠυθωνος, ἄνομα πόλεως. κιθων κιθωνος ' τρίβων τρίβωνος το διδασκαλικον ἱμάτιον Σίμων Σίμωνος' διαφέρει χιτωνκαὶ χιτωνίσκος' ἔτι ἐπι μὲν του ἀνδρὸς λέγεται χιτων, ἐπι δε της γυναικος χιτωνίσκος' εἶπε δε ό ποιητης το χιτων γενικον Diqiligo 1 by Corale

445쪽

X.LA1NA : Il. B. 183.) Γίνεται εκ τοὐ χλιαίνω, το θερ- Μίνω, χλίαινα και χλαῖνα ' χλαμυς το περιφερες, το εν τῆσννηθεία λεγόμενον σαγομάντιον, ο φορουσι και οἱ κηροφόροι το δε χλαῖνα καὶ χλανὶς τι σημαίνει ευδηλον. 25 XAΛΕΠΟΣ : Il. Ε. 30I ὶ χαλεπτω, καὶ κατα παραγωγὴν χαλεπταίνων, καὶ αποβολη τοῖ τ χαλεπαινω.

δε εἰσιν εἴδη' χιλω και χολω διαφέρει ' επὶ μεν τοῖ οργι με -

446쪽

ν ἐκ τοῖ χιλέ' ἔστι δε δευτερας συζυγίας τῶν περισπωμένων, χολῶ χολας, το πληθυντικον,

ψιλοῖ εἰς δασυ, καὶ μεταβάσει τοῖ τόνου γίνεται χωλός. τί διο φέρει χῶλος και χωλός; Xῶλις βαρυτόνως ἔνομα κύριον, ωσπερ και το Πῶλος ἴνομα' χωλὸς δε οξυτόνως ό τους πόδας ioβ βλαμμένος. XAAκor: Il. A. 236. Ἐκ τοῖ Κάλυψ Xάλυβος ' σημαίνει δε ἔθνος ' εκεῖ γὰρ ευρέθη ό χαλκός εκ τώῖ ουν χάλυβος χαλβὸς γίνεται, και τροπῆ τοῖ β εις κ χαλκός' καὶ διατίεκληθη χαλκὸς ο σίδηρος ; διοτι πρότερον εὐρέθη παρα τοῖς ἀρχαίοις ό χαλκός' υστερος δὲ ευρεθεὶς ό σίδηρος εκληθη ό

πλασμὸν πλεῖος, και πλεία, καὶ 2oπλειαί τοι χαλκοῖ κλισίαι. Il. B. 226.

τί σημαίνει χερείων ; ό ελάσσων, καὶ γίνεται εκ τοῖ χειρ χερίι εξ αὐτοῖ χερείων, ό ταῖς χερσιν ηττων κυρίως.XΡΥΣΕΟΣ : Il. A. is.) Rποβάλλει τὸ ι της ει διφθόγγου τα δια τοῖ ιος κτητικα υπὲρ δύο συλλαβας ιι Αιολεῖς δια τοῖ 25 εος προφέρουσιν οἰον, φλόγειος φλόγεος' σιδήρειος σίδ ρεος χάλκειος χάλκεος ουτως και πύσειος χρύσεος ' πόσας διαφορῆς τοῖ κτητικοῖ' μετουσιαστικοῖ' πόσαι διαφοραὶ των κτητι- κων τρεῖς' οἰκειωτικὸν, συνεκφαντικὸν, μετουσιαστικόν' οικειωτικόν ἐστι ίς τὸ ποτάμιος ' θαλάσσιος' συνεκφαντικὸν δὲ ως τὸ3oφιλοσοφικός ρητορικός μετουσιαστικὸς δὲ, ως τὸ Αἱάντειος

447쪽

ετυμολογεῖται παρα το χαρα, καὶ αναδόσει τοῖ τόνου, καὶ τροπη του α εις η, χηρα' κατα ἀντίφρασιν η ἐστερημένη της σωφροσύνης κω της χαρας. 5 XEi MEPi Ai : Il. B. 29 .ὶ Το ρι ἰωτα διατί; τα δια τοῖιος καθαρον ἐχούσης τε παραλασγούσης το ρ, καιρου υπόνοιαν

εἶπε χωρὶς ει μη ωσιν ἀπο των εἰς ος οὐδετέρων, δια το θέρος θέρειος' λοιπον Γυν ἐκ του χειμερινος κατ' εκβολην του νυ χει-δ5μέριος ' ωσπερ ἐσπιρινος ἐσπέριος το χει δίφθογγος διατί; εκ

δίι ος' δίφρος ' η εξ αυτοῖ χειμέριος.

και ποιον εστι αναλογωτερον, και κυριωτερον, και πρωτον, το

χθες η το εχθές ; το ἐχθές' ἐπείδη κανων ἐστὶν ό λέγων, ἔτι 25 παν επίρρημα μονοσυλλαβον απαθες κατ' ἰδίαν ρητον, μακρο- καπάληκτον φύσει η θέσει' ιιιν, μη ' ' πλην' δηυ' πυξ' λάξ'μψ' ἄφ' καὶ τα τοιαύτα' πρόσκειται μη μονοσυλλαβα δια τα δισυλλο ' πρόσκειται μαθές' δια τὸ δις xαὶ τρις' ταυταγὶρ κατὰ πάθος εισὶν εκ τοῖ δυάκις καὶ τριάκις' πρόσκειται 3ο κατ' ἰδίαν λητον, δια τὸ λα επιτατικον μόριον, καὶ το α τοστερητικόν' εἰ αρα οἰο τὸ χθες επίρρυπι ἐστὶ, καὶ μονοσύλλο-

448쪽

και κατ' ἴδιαν ρητον, ε δει αυτο εἶναι μακροκατάληκτον,ει τε φυσει, ειτε θέσει' ἔστε το εχθες αναλομερόν ἐστιν εα- φεῖγον την παραλογίαν τοῖ Ῥές' γίνεται εκ τοῖ ἐκθέω, εκ- θευσω, ἰ ες' η εκθευσασα ημέρα ετυμολογεῖται δε παρα κτος ηροον γενέσθαι ταυτης της ἡμέρας. 5

βο , ηχην ἡ αιτιατικη και αφαιρέσει τοῖ η γ' κρακτικον γαρ καὶ φωνητικόν' ἔστι δε ειδικόν.XsuN : II. B. 6s.) IIαρα το χω το χωρῶ. χων καὶ πλεο- IOνασμῶ του θ χθωυ' ἡ πάντας χωροῖσα' ό κανίν' παν ἄνομα μωνοσυλλαβον εις ἀμετάβολον λ ιν προσθέσει τοῖ ος κλίνεται εἴρηται ἐν του φρην' περὶ δὲ της χθονος εἴπωμεν ἔτι κανων ἐστιν ό λεγων, ἔτι τα εις ων λήγοντα οξυτονα μονοσυλ βα, μόνως αρσενικα, καὶ μη μίνως θηλυκα, φυλάσσει το ω επὶ της i5

το δε χθων επειδη μόνως ἐστὶ θηλυκιῶ γένους, τουτου χάρινε τρεψε το ω εις το ο ἐπι της γενικης' οἰον, τῆς χθονός το νιι η' τα ῶπο μινοσυλλάβων οξυτόνων δια τοῖ ιος γινόμενα ον aoμ τα, μη σημαίνοντα μόρος. XLia xαὶ rapo XEONTO: Il. B. 465. ημαίνει μεταφορι-Aως το προήρχηντο ἀπο μεταφορῆς των ποταμίων ρευμάτων κυρίως γὰρ το χεω επι τοῖ ἶδατος λέγεται. X Alpii : Il. A. 158.ὶ Πῶς το χαίρω εν φωνῆ ενεργητικου 25 πάθος δηλοῖντος' τὸ ε ρην παθητικόν εστι, το χαίρω ενεστλτις' εκλελοιπεν ἡ φωνὴ ἡ παθητικε' τοῖ δε εχάρην δευτερουαορίστου, ἡ ενεργητικε' ὀ γάρ εχαιρον δεύτερος αόριστος εγερ

449쪽

το δις ιῶτα' τα δια του αδις τρισυλλαβα επιρρημι τα τE α παραληγόμενα δια του ιωτα γράφεται και βαρυνονται οιον, φυγάδι ς' οὐάδις ' χαμάδις' σεσημείωται το ψαδὶς οξυνόμε

περιεκτικά.

XAΜΑΣΕ : Il. Γ. 20.) Κπψλμα ἐστι παρα το χαμοι χαμα ' διατί προπιρι σπαται, του κανόνος λέγοντος οτι τα ει, λοοντα ἐπιρρηματα τω α παραλνπίμενα προπαροξυνεται Io οἷον, θύραζε εκ τῆς θύρας ' και εραζε ἐκ της ερας ' τοῖτο δε επιρ--ματικως εστὶν, ἀπο γαρ του χαμαι γέγονεν χαμαύε' καὶ ἴσως διηλλαξε προς τα ἄλλα παρὰ τὸ ' σημαινόμενον, διήλλαξε δε παρὰ τον τόνον' η καὶ ἄλλως ' διότι εκεῖνα μεν το α βραχυαυτο εχ ρυσι' το δὲ χαμαζε μακρόγ' κανων γάρ ἐστιν ό λέγων 35 τα εις γ λhοντα ἐπιρρηματα συνεσταλμένον εχει το προ τέλους α' οῖον, θύρα ' ἔρα ' πλη' του χαμαζε.XAAκvpgi: Il. Γ. 3 6.) Γένους θηλυκοῖ' η ευθεῖα χαλκηρης χαλκηρεος καὶ χαλκηρους ό κανων' τα ὁμοφωνοῖντα θηλυκὰ τοῖς ἀρσενικοῖς' τὸ ἀρσενικὸν ό χαλκηρης ' γίνεται ἐκ του 2ο χαλκος, και τοῖ αρω, το αρμόζω' το κη η διατί; τα δια τοῖ ηρης βαρυτονα δια τοῖ η γράψεται' οἷον, ποδηρης, ὼρατικος χιτω ' κλιν ρης' φρεγηρης.XOPONAE: Il. P. 393.ὶ πινομα ἐκ τοῖ χορός' ἀπο του περιέχοντος το περιεχόμενον το δε οὐκ ἔστι μέρος λόγου, ἀλλαa5 μόριον, λαμβάνεται δὲ αντὶ της εἰς προθέσεως. XΩΣΑΜΕΝΗ : Il. Γ. 4i .) τοῖ χέω , ου ό παθητικος χωομαι ' η παρὰ το χω το οργίζομαι, ἄπερ γεγονεν απὸ τοῖχέω χω, παρὰ το διαπῖσθαι την χολην' ν οἶν χωσω, και η μετοχη παθητικη χοάμενος χούμενος, και χωμενος Δωρικως, 3O ως μοῖσα μωσαν καὶ πλεονασμω τοῖ ο χωόμενος, ἐν ἴπερβιβασμα, ῶς ορωρεν eν.

450쪽

συνηυλίσθη .

Iππωναξ' μονηρες δε εστιν' ουδὲν γαρ εἰς ηρ λῆγον μονοσύλλαβον θηλυκω πρόσκειται θηλυκον, ἔστι γαρ Γρ ποταμος, ου 5μωκηται Αρτεμίδωρος εν Γειαρ γραφουμένοι ς' κ αὶ φθεὶρ, εἴτε οπως, εἴτε το ζωον, εἴτε ό καρπος τῆς πίτυος' η κλίσις διττή χειρος και χερός' ἀναλγγύτερος δε ἡ θ δίφθογγον εχουσα λύγοις τρισί' τω ἀπο γενικης' τε ἀπ εὐθείας' τω ἀπο στοιχείων' ἀπο γενικῆς ουτως' πῶσα γενικη εις ρος λhουσα ἡ Ιοθηλυκὰ ονψοτα μονοσυλλαβα αποβολῆ του ος ποιει την ονομαστική, ψαρος ψάρ' κηρός' κηρ ἰχνια φωρ ἔμαθε θηρος θηρ Νωρος Νωρ εθνος' ουτως χειρος χύρ' ἡ χερ αλεκτος' ἀπο δε ευθείας ολως' πῶσα ευθεῖα μονοσυλλαβος εις λήγουσα, ἀρσενικοῖ η θηλυκώυ ονόματος, προσθέσει του ος τὴν

πτωσει' οἱον, αἱματόεσσα ἰε χείρ. Il. E. 8a.ὶ και

SEARCH

MENU NAVIGATION