장음표시 사용
431쪽
φίαλος λέγεται, ό νπερβάλλων ἀμετρία το μέτρον της φιάλης' φιάλη δε παρὰ το πιεῖν ἄλις, πιάλη τις οἶσα. 5 πngpaAxIA : Il. Γ. io7.ὶ Λέγεται ἡ παραβασία και ἡ
τως καὶ υπερίσχον ωφειλεν εἶναι, ἀλλ' ἐπειδη παρέπεται ταῖς προθέσεσι το με i της δισυλλαβιας αυξεσθαι, τουτου χάρινου πλεονάζει το ι' ινα μη ευρεθη τρισύλλαβος η πρόθεσις διατι αναβιβαζει τον τόνον; πας παρωχημένος χρόνος τον προ- et o γινόμενον αυτω πόνον ἀποβαλῶν ἐν τη συνθέσει, προπαροξυνεται' οἷον, ειχον ων, κάτεχον. Υ A1Nn : Il. P. ara.ὶ Ἐκ τοῖ υφος' τούτο προὶ τηνυπο πρόθεσιν, καὶ το ος, ἄθεν κοὐ το ἴφη. pnEponΛisIri : Il. A. aos. IIαρὰ το σπλον υπέροπλον 25 υπερόπλιος κά -ερσπλ ια' σημαίνει τὴν υπερηφανίαν μεταφορικως, καἰ ἐστὶν η λέξις ἀπο των τα σπλα φερόντων. pnό: IΠρόθεσις ἀναστρεφομένη εφαρμόζουσα ταῖς τρισὶ πλαγίαις πτωσεσιν' ἐναντία καπὰ σχέσιι τη ἐπὶ κώι τῆ -- καὶ τούτο δῆλον εὰν λαβῆ ρήματος σύνταξιν' επίκειται' ὐπέρ-3oκειται' ἔνθεν ἡ μὲν ἴπο - κάτω συντάσσεται υποκάτω' ἡ δε-ὲρ τω ανω' εξαίρετον πέπονθεν, ἔτι ἄμα τω πλεονάσω To ι, ἡ τρόπη γέγονε τοῖ ο εις τὸ α' υπο υπαρ πολλάκις δε πλεον ζει ἡ τροπη τοῖ ο εἰς το α' μεσοπόλιος μεσαιπόλιος' Κλυτο-
432쪽
ονορο προσηγορικον πιέσεως δοτικης' ἡ μὰν παράδοσις αξιοῖ γράφειν το ονομα δια τοῖ ι' τα γαρ εἰς κη θηλυκα βαρυτονα, Ioη βραχεῖ τρ ι παραλαπεται, η εκτεταμένp' δαψν η' μυ- σί ' οἴτως καὶ ἴσμί ' η δε ἐτυμολογία δια της ει διφθόγγου εἴτε παρα το μένος, ειτε παρα το δυσρονης κατα αφαίρεσιν του δ' ώς παρα το δι οὶ ἰωκη' καὶ δαῖτα αι τα, η μαιρα, παρατο δαί ' και ινις παρα το δυνω δυνις, κατα γης γαρ δύνει' 15το δε,
ου προσηγορικον ἀλλα κυριον' σύνθετον δε εστιν επει ετυμολογουσιν αυτο παρα την ἴπο πρόθεσιν, καὶ τον νοῖν' υπόνουν ειναι,τον ἀφαιρούμενον τὸν νοῖν τῶν εις υπνον τραπέντων' τα δε εἰς
433쪽
ρορος ἐν συνθέσει υπέρμορος, ῶς ἀκύρορος ' ουδέτερον υπέρμορον,
και περμορα πληθυντικον, και ονομα, καἰ ἐπιρρηματικο ταιναναδεχεται, ὁ μευ καλὰ πατηρ οῦς κήδεαι υ-. Od. P. 397.
434쪽
φράζω, ενθεν καὶ φαίνω κοὐ φάσκω' παρὰ το φράζω, φρμης φραδέος, κοὐ φράδους, καὶ ἀριφράδους, καὶ ἀριφραδέως επίλκαι εξ αυτου φραδέω' -' ου φραδέουσι,' καὶ ως εἴδω, εισω, ἴδμωκ ουτως φράζω, φράσω, φράδμων, καἰ
παρὰ το φερω, ἐξ αὐτοῖ φορευς' Io
καὶ εν συνθέσει ἀμιφορευς' παρὰ το φερω ουν φέρτος, κώφόρτος' η παρά το φορω φόρτος' βαρύνεται' τα εἰς τος δισύλλαβα Arαρασχημάτιστα επσα εν τῆ προ τελους το ρ, βαρύνεται' κυρτος' Mύρτος, η πόλις κίρτος παρὰ Σιμωνίδη η Isχρῆσις. ΦApor : Ιl. B. 43.ὶ Ποίου εἴδους των ὐποπεπτωκότων τωονόματι ; όμωνύμου κατὰ πόσους τρόπους δεῖ κοι νεῖν ταψώνυμα ; κατὰ οκτώ κατὰ τόνον, ωσπερ το αργος καὶ 'πος το μὰν οξυνόμενον, το δε παροξυνόμενον, ὁμώνυμα εἶναι Ου-aoνανται' διότι διάφορον εσχε τον τόνον' το μὲν γὰρ οξυνόμενον δηλοῖ τον ταχυν, παροξυτόνως δε τον Ἀργον ον ἀπέκτεινεν Ἐρμης' κατὰ πτωσιν ως το ελάτης καὶ ελάτης' εὐθείας μεν γὰρον σημαίνει τον ηνίοχον' γενικης δὲ σημώνει το δε ρό,' καπὰ πνεῖμ' ωσπερ το οἷον καὶ οἶον' το μεν γὰρ ψιλοῖτου, το δε 25 δασύνεται' κατὰ γένος' ωσπερ το φάρος καὶ φάρος' το μεν γάρεστι ενερ Πικὸν το δε θηλυκον, το δὲ οὐδετερον κατὰ αριθμον,
γραψώ' ωσπερ το καινον καὶ κενόι' κατὰ μερος λόγου' ωσπερτο ἔχεις καὶ Γλεις' ἄνομα μεν γψ ον σημαίνει τους ἔχεις, 3oτους σκορπιους, ρῆμα δε τὴν κοίεκτιον ενεργειαν καπὰ συνη- θειαν' ωσπερ το ἄρμα κατὰ μεν Ελληνας σημαίνει το ζεύγος
435쪽
φλέω φλοῖσβος, ό ἀναδιδόμενος Ηος της θαλάσσης.
ao Φoaox: Il. B. at 9.ὶ ηπὸ μεταφορῆς των κεραμεικῶν ἀπείων, των εν τῆ καροίνω απὸ του πυρος ἀποξυσμ -' ενιοι δε κυρίως τον επὶ τὰ φάη, τουτέστι τα ομματα, ἀποξυμμένη υοντα - κεφαλην' ἀμφοτέρων ' το πρότερον. ΦΡΗΝ ΦPENox: Il. A. ss.) αασί σεσημειάσω; ουδεν εἰς 25 ην λῆγον ἄνομα μονοσύλλαβον μόνου ἐστι θηλυκου' ἀλλ' εἰ επι- δέχοιτο το θηλυκον γένος, εν κοινότητι επιδέχεται' οἷον, ό χην
αρσενικον, χῆνε ς ροι κατὰ οικον ἐείκοσι πυρον ἔδουσι. od. T. 536.
436쪽
διήλλαξε προς τα αλλα, προς το μόνον έιναι θηλυκον, διήλλαξε και κατα την κλίσιν το δὲ μὰν γίνεται προα το φρω, τοπροῖς ' προῶ δε σημαίνει το προπέμπω, πρω και φρω καταμετάδεσιν' και εντεῖθεν ' αφ' ης προιεται τα βουλεύ- ροσαφ. 5ΦΩΜi : Il. B. 129. Διοπί ιυκ ανο διπλασιάζεται; επει ἐγκλιτικον, άς εἴρητω, η μονοσύλλαβον, η δισυλλαβον, οὐδε- ποτε δε τρισύλλαβον' λοιπον ἴνα μη εὐρέθη το φημι Γωρβαλνον τη δισυλλαβία τούτου χάριν οὐκ ἀνεδιπλασιάσθη σημαίνει δυο τὸ λέγω και το φονεύω' φω γαρ το φονεύω, ἐμα εἰς λομι φημί συγγίας' ὁ παρακείμενος πέφηκα, ό παθροικος πέφαμαι' το τρίτον πέφαται, και ἐξ αυτου ἄνομα ρηματικον φατός' κώi μετα του Ἀρηi ἀρη ατις
διατί τω πληθυντικῶ αριθμω ἐνικον συνέταξεν ό ποιητης ; ἔνικα γαρ ονόματα ἐνικοῖς συντάσσονται ρήμασι' κω πληθυντικαον οπα Ῥοιως πληθυντικοῖς τα πιριληπτικα ὀνόματα δυο συντάξεις ἀναδέχοντω, τω λόγου της φωνης, και τω λόγω του χοσημαινομένου' ἰνταῖθα δε ὁ ποιητης Ου τω λόγω της φωνης, ἀλλα τω λόγω του σημαινομένου' πληθυντικω δὲ αριθμου συνδεταξεν, ει και τῆ φωνῆ ἔνικῆ το πληθυς, κατα τον τοῖ σημαινομένου χαρωπηρα.
καὶ φρονέω ἴπερ μετα της προ προθέσεως,
πρόφρων Δαναοῖσι Ποσειδάam. Il. E. 357.
τοῖτο ἐκ του φθίνω' τουτο καὶ το φθι διφορεῖται, καὶ διὰ τουι, κώ διὰ της ει διφθόγγου, ως το,
437쪽
εστι μακρον εκ του φύω' η καὶ δια του υλον οὐδετερα δισύ 5 λαβα καθαρα μονογενη εκτείνει το υ' οἱον, σκυλον φῖλον' σε- σημείωται το ξύλιν.
35 σταθμόν. ΦΕΝΔ : Tὸ φε ψιλον ἀπο τοῖ φω, το φονεύω, καὶ ἀποβολη
438쪽
ΦΑΛΟΣ: Il. Γ. 36a.ὶ Ἐκ του φω, το φαίνω, ὁ μέλλων φάσα ' φάλον το λαμπρον, εξ ου κώι φάλαρον κατα φάλαρον γάρ
στόλος' κάλως, το σχοινίον' εἰ δε τι οξυτονηθῆ, τουτο τριγενὲς, καλος, καλη, καλόν. ΦΗΜΗ : Od. B. 53.ὶ ' Ως νοησω νοημη νόμη, καὶ γνωμη, και κινω κινησω, κίνημι, καὶ κνήμη' ουτως καὶ φήσω φήμη ao παρὰ το φω' τουτο παρὰ το φως' φως γὰρ των πραγμάτων οι
λόγοι' το δε φως παρὰ τὸ φάος το δε φάος προ- το φαα
κτεάυιν' παρὰ τὸ κτω, κτάνον, άος τύπτω τύπτανον, κω πλεονασμω του ε κτεάνον.
ΦκpTEPox: Il. A. i86.3 Aπὸ τώῖ φέρω φέρτεροι ' τὰ3o συγκριτικὰ ἐξ ονομάτων γίνεται, ως ὀξυς οξύτερος' ἀπὸ δε--των, ως φέρω φέρτερος ἀπὸ προθέσεως, ως πρὸ πρότερος ἀπὸ
439쪽
πληθυντικων εφάνθησαν' και ποιητικον, Δωρικον η και Αιολι- κον φάανθεν, πλεονασμω τοῖ α' εθος γαρ εχουσιν οἱ Αιολεῖς και Δωριεῖς - ἔπντα λήματα την μετοχην εις σ μετ ἀξείας τάσεως σχηματίζειν τα τρίτα των πληθυντικων, ως τα μηIoεχοντα' ωσπερ καὶ το κόσμηθεν.
25 ΦspxiΝ : Il. A. 268.ὶ Αντὶ τοῖ θηρσί' κατα μετάθεσιν τοῖ θ εἰς φ, ως κώ το θλαν' κυρίως δε θηρες λέγοντα οἱ συ ποι , και οι τούτους λαμβάνοντες, θηρευταί Φosor: Il. Δ. 4 o.) Γενικω γενικον δε ἐστι το εις πολλα εἴδη δ αιρεθηναι δυνάμενον' διαιρεῖται ὁ φόβος εις 3o εξ' εις ἔκνον' εις εκπληξιν' εις κατάπληξιν' εἰς ωδω' εἰς αἰσχυνην' εις αγωνίαν τι ἐστιν οπιος; φόβος μελλούσης ἐνεργείας' μέλλων γάρ τις ποιεῖν φόβου ἄξιον οκνεῖ τί ἐστιν εκπληξις; φόβος ἐξ ασυκμους φαντασίας γενόμενος ' τί ἐστι
440쪽
κατάπληξις ς φόβος εκ μπάλης φαντασίας γενόμενος' τί εστιν αἰδώς; φόβος επι προσδοκία ψόγου' προσδοκων γάρ τις πραξαί τι εἰς ψόγον καταλῆροον, αἰδεῖται' τί ἐστιν αἰσχύνης φόβος επὶ αἰσχρω πράγμπι πωτρα-Aος' τί εστιν αγωνίας φόβος
διαπτωσεως, τουτέστιν αποτοίας' φοβουμενοι γαρ ἀποτυχεῖν Ιἀγωνιωμεν μ' καλοῖσι δὲ αυτο καὶ δειλίαν. ΦΩΡΙΑΜΩΝ : Il. D. 228. 3 μονομα αρσενικον ἀπλοῖν, παρατο φωρ, ο σημαίνει τον κλέα ν επεὶ προς φυλειαν τουτωνκατεσκεύασται ἡ παρα τα τα φάρη, o καὶ βελτίον. ἀντιθεσει του α εις ω, ίς εν τω θάκος θωκος' κεκράξω κρωξω και παρα Io τὴν ἀπι)ν το ἀκόλουθον ἀκυς, και αντιθε σει ωκυς' καὶ τέκμαρ τέκμωρ' εἴτε κα ὰ περὶ τους φωρας, εἴτε παρα το φάρος, τοακόλουθον φωριαμός' διο κώ οξυνεται ως τρισυλλαβον' τα γαρ διὰ τοῖ αμος τρισύλλοβα ὐχόμενα απο φύσει μακρῶς οξυνονται, μη ἄντα κύρια οἷον, ουλαμ ' χ αμ ς' ουτως ουν κώ I5 φωριαρος, ωστε κατὰ πλεονασμον του ι γέγοH το φωριαρος.
το γὰρ δισσον ητα εν περισπωμενοις εστὶν, εν βαρυτόνοις δε οὐκ ετι' ου γίνεται γὰρ φερπν' λεγ η' οὐκ επὶ τρίτου δε μόνου a5