Apollonii Rhodii Argonautica. Ad fidem librorum manuscriptorum et editionum antiquarum recensuit, integram lectionis varietatem et annotationes adiecit, scholia aucta et emendata indicesque locupletissimos addidit Augustus Wellauer. Volumen prius sec

발행: 1828년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

αυαλέη στομάτων αμοτον βρέμει ' οἷ δ' ἐνὶ γαίρ

τοῖς ἴκελοι ῆρωες υπεξ άλὰς εIλκον ἐρετμά. φος δ' ουτ' αρ πω φάος αμβροτον, ουτ ἔτι λίην 670 ὀρφναίη πελεται, λεπτὰν δ' ἐπιδέδρομε νυκτιφιγγος, ο τ' ἀμφιλύκην μιν ἀνεγρόμενοι καλέουσιν, τῆμος ἐρρμαίης νήσου λιμέν' εἰσελάσαντες Θυνιάδος, καμάτω πολυπήμονι βαῖνον ἔραζε.τοῖσι δὲ Λητοsς υἷὀς, ἀνερχόμενος Λυκίηθεν 675 τῆλ' επ' ἀπείρονα δῆμον Pπερβορέων ανθρώπων, ἐξεφάνη ' χρυσεοι δὲ παρειάων ἐκάτερθεν

πλοχμοὶ βοτρυόεντες επερρώοντο κιόντι

λαιῆ δ' ἀργυρεον νώμα βιὰν, ἀμφὶ δε νώτοις ἰοδόκη τετάνυστο κατωμαδόw ή δ' υπὸ ποσσὶν 680 σείετο νῆσος ὁλη, κλυζεν δ' ἐπὶ κύματα χέρσφ. -υς δ' ελε θάμβος ἰδόντας ἀμήχανον ' ουδί τις ἔτλη

ἀντίον αυγάσσασθαι ἐς ὁμματα καλα θεοῖο.

σταν δε κάτω νευσαντες ἐπι χθονός ' αὐτὰρ ὁ τηλοὐβῆ ρ' ἴμεναι πόντονδs δι' ήέρος ' ὀψε δε τοῖον 585 Uρφευς ἔκφατο μυθον, ἀριστήεσσι πιφαύσκων.

di m. 2.669. Ουτε τι Branck. contra libros et lectore non monito, obse pient tamen Beckio, male; οὐτ' ετι op

jam Steph. in Thes. L. Gr. T. III Col. 198. Quam saepe litterae

p. 72 674. Λιβυηθεν Regg. qti in lue,

quor Im RuCtoritas ita unposuit Bri1 Ucto, lit in sextum reciperet, quod mero iiDrrariori errori deberi per apicuum est; Briincrius linposuit BecIso. Quasi non ex Homeri, sci- issent Iavcistin praecipuam Apollinis sedem esse. Ut Lino loco defungar,

Nonn Dionys. XXXVII, 565 ἀκλινέες νευοντες ἐπὶ χθονός. Sed nulla

mutandi causa; si exempla desuleras, unum instar omnium adscribo Hoin.

Il. XVII, 437

122쪽

,, τήνδ' ἱερὴν κλείωμεν, επει πάντεσσι φαάνθο,, ωος μετιών, τὰ δε ρέξομεν οἷα πάρεστι, δε βωμὰν ἀναστήσαντες ἐπάκτιον ' εἰ δ' ἀν ὀπίσσω 690 ,, γαῖαν ες Αἱμονίην ἀσκηθέα νόστον ὀπάσσν,,, δὴ τότε οἱ κεραῶν επὶ μηρία θήσομεν αἰγῶν.,, νυν δ' αυτως κνίσσρ λοιβῆσί τε μειλίξασθαι,, κεκλομαι. ἀλλ' ἴληθι ἄναξ, Πηθι φαανθείς. 'Dς ἄρ' ἔφη ' και τοὶ μεν ἄφαρ βωμὰν τετυκοντο 695 χερμάσιν οἱ δ' ἀνὰ νῆσον εδίνεον, εξερέοντες

εἴ κέ τιν' ῆ κεμάδων, ῆ ἀγροτέρων ἐσίδοιεν

αἰγῶν, οἱα τε πολλὰ βαθείρ βόσκεται υλν. τοῖσι δε Λητοχης ἄγρην πόρεν' ἐκ δε νυ πάντωνευαγέως ἱερω ἀνὰ διπλόα μηρία βωμω

ἀμφὶ δε δαιομένοις εὐρυν χορω ἐστήσαντο, καλὼν γηπαιήον', γηπαιήονα Φοῖβον μελπόμενοι ' συν δέ σφιν εῖς πάῖς Οἰάγροιο Βιστονίν φόρμιγγι λιγείης ἡρχεν ἀοιδῆς '705 ως ποτε πετραίν υπὰ δειράδι Παρνησοῖο Βελφίνην τόξοισι πελώριον ἐξενάριξεν,

daod recepit Brianta. ut solet.699. ιερos Reg. A. 7 . Posteriorem Versus partem lati iit Et mol. II. p. 352, 12. 702. Post 'Vπαιηον' in Med. est lacuna, in qua scriptura abrRAR. 704. Βιστωνίη Schol. 'Paris. Codices TZelgae, qui hunc veri umlauit it ad Lycophr. 417, 11abent κα

123쪽

κουρος ἐὼν ἔτι γυμνὰς, ἔτι πλοκάμοισι γεγηθώς. ἴλήκοις ' αἰεί τοι, ἄναξ, ατμποι ἔθει Φαι, αἰὲν ἀδήλητοι ' τῶς γὰρ θέμις. Οἰόθι δ' αυτὴ710 τώ Κοιογένεια φίλαις ἐν χερσὶν ἀφάσσει. πολλὰ δε Κωρυκιαι Νύμφαι, Πλείστοιο θυγατρες, θαρσυνεσκον ἔπεσσιν, Πῖε κεκληγυῖαι ἔνθεν δὴ τόδε καλὰν ἐφυμνιον ἔπλετο Φοίβω.

τὰρ ἐπειδὴ τόνγε χορείρ μέλψαν ἀοιδῆ, 715 λοιβαῖς εὐαγέεσσιν ἐπώμοσαν, ἡ μεν ἀρήξειν

ἀλλήλοις εἰς αἰὲν ὁμοφροσυννσι νόοιο, άπτόμενοι θυέωπι καί τ' εἰσέτι νυν γε τέτυκται

αυτοὶ, κυδίστην τότε δαίμονα πορσαίνοντες.

720 Ῥμος δε τρίτατον φάος ήλυθε, δὴ τότ' ἔπειτα

ἀκραεῖ Ζεφυρφ νῆσον λίπον αἰπήεσσαν. ἔνθεν δ' ἀντιπέρην ποταμοί στόμα Σαγγαρίοιο, καὶ Μαριανδυνῶν ἀνδρῶν ἐριδηλεα γαῖαν, δε Αύκοιο ρέεθρα καὶ Ἀνθεμοεισίδα λίμνην

quamlaam Per s scribitur et apud Schol. utril mPIe et apud Di Oli1s. Per eg. 442 et apud Apollodor. I, 3, 6 et vulgo apud TZeig. Sed eum Bελτίνην legisse liquet, quunt Delphinii Apollinis no inen inclo derivet, et meliores ejus libri Aελφῖνα haberit, ut et aptul Emlociam legitur. - ἐξανέριξεν ΜM. R m. 1.

707. ἄν Μe l. Vrat. Vind. 8. Hinc prosecit Tibuli. II, 5, 121. Adnue, aio tibi sint intonsi, Phoebe, eapilli. 7M. ἡούθι δ' αὐτὴν Vati. A. C. D.

Iden, ἐν χερσὶν recursit III, 1264, ubi Romin unus illo liber ἐνὶ praebet; ἐν νηr omnium lita oriun auctoritate

714. μέλψαν καὶ ἀοιδῆ Reg. A.

124쪽

T25 δερκόμενοι παράμειβον' υπὀ πνοιή δε κάλωες

ὁπλα τε νηῖα πάντα τινάσσετο νισσομένοισιν. ὲηῶθεν δ' ἀνέμοιο διὰ κνέφας ευνηθέντος, ἀσπασίως ἄκρης 'Aχερουσίδος ὁρμον ῖκοντο.ῆ μέν τε κρημνοῖσιν ἀνίσχεται ηλιβάτοισιν, 730 εἰς ἄλα δερκομένη Βιθυνίδα ' τῆ δ' ὐπο πέτραι λισσάδες εὐήίζωνται ἡλίβροχοι' ἀμφι δε τῆσιν

κυμα κυλινδόμενον μεγάλα βρέμει ' αὐτὰρ υπερθεν ἀμφιλαφεῖς πλατάνιστοι ἐπ' ακροτάτy πεφυασιν. ἐκ δ' -της εἴσω κατακέκλιται ηπειρόνδε 735 κοίλη υπαιθα νάπη, ἴνα τε σπίος ἔστ' ἈχαoυλI και πιτρyσιν ἐπηρεφες, ενθεν ἀυτμῆπηγυλὶς, ὀκρυόεντος ἀναπνεί-σα μυχοῖο συνεχες, ἀργινόεσσαν αεὶ περιτέτροφε πάχνην, ητε μεσημβριόωντος ἰαίνεται ηελίοιο.

740 σιγη δ' οὐ ποτε την γε κατὰ βλοσυρην ἔχει ἄκρην, ἀλλ' ἄμυδις πόντοιό θ' sποστένει ηχήεντος,

φύλλων τε πνοιyσι τινασσομένων μυχ*σιν.

ἔνθα δε καὶ προχοαὶ ποταμοs Ἀχέροντος ἔασιν, ὁστε διεξ ἄκρης ἀνερεύγεται εἰς ἄλα βάλλων 745 ηωην' κοίλη δε φάραγξ κατάγει μιν ανωθεν. τον μεν ἐν ὀψιγόνοισι Σοωναύτην ὀνόμηναν,

σαῖοι Μεγαρῆες, ἔτε νάσσεσθαι ἔμελλον .a

125쪽

γην Μαριανδυνῶν. δὴ γὰρ σφίας εξεσάωσεν αυτῆσιν νήεσσι, κακῆ χρίμψαντας ἀέλλp. 750 τν ρ' ola' αυτίκα νηὶ διὲξ υχερουσίδος ἄκρης εἰσωποὶ, ἀνέμοιο νέον λήγοντος, ἔκελσαν. Oυδ' ἄρα δηθὰ Λύκον, κείνης πρόμον ηπείροιο, καὶ Μαριανδυνους λαθον ἀνέρας ὁρμηθέντες

755 ἀλλα καὶ ἀρθμον ἔθεντο μετὰ σφίσι τοῖο εκροι. τὸν δ' ῶστε θεὰν Πολυδεύκεα δεξιόωντο πάντοθεν ἀγρόμενοι ἐπειὴ μάλα τοί γ' ἐπὶ δηρῖν ἀντιβίην Βέβρυξιν έπερφιάλοις πολέμιζον. καὶ δὴ πασσυδίρ μεγάρων ἔντοσθε Αύκοιο 760 κεῖν' ημαρ φιλότητι, μετὰ πτολίεθρον ἰόντες, δαίτην ἀμφίεπον τέρποντό τε θυμιν ἔπεσσιν. Αἰσονίδ ς μεν οἷ γενε ν καὶ ουνομ' εκάστου σφωῖτέρων μυθεῖθ' ἐτάρων, Πελίαό τ' ἐφετμὰς, ηδ' ώς μνιάδεσσιν ἐπεξεινοsντο γυναιξὶν,765 ὁσσα τε Κυζικον ἀμφι Λολιονίην ἐτέλεσσαν Μυσίδα δ' ώς ἀφίκοντο πιον θ', ὁθι κάλλιπον ηρω Ηρακλέην ἀέκοντι νίφ, Γλαύκοιό τε βάξιν ,πέφοMε, κοὶ Βέβρυκας μως μυκόν τ' ἐδάααν καὶ Φινῆος ἔειπε θεοπροπίας τε δυον τε,

λειπομένω, καὶ τοῖον ἔπος πάντεσσι μετηυδα

de vers. heri p. 39, sed nulla mutatione opus est, cprum illa pr luctio usitatissi ina sit. 749. αυτῆσι Regg. A. D. E. Med.R n . 1. et ex nil ra Bruncita Beck. - κρίμψαντας Med.

Partem laudat Et mol. M. P. 141, 30. 757. ἐπεὶ οὶ μάλα τόν ' Reg. A.

126쪽

,,ουασκυλου ἐν μεγάροισι καταυτόθι πατρὸς εμολ- οἶδ' εσιδών, στε δευρο δι Ἀσίδος ήπείροιο ,, πεζὸς ἔβη, ζωστῆρα φιλοπτολιμοιο κομέων,, Ἱππολύτης' ἐμὲ δ' ευρε νέον χνοάοντα ἰουλους. 780 δε θα δ' ἐπὶ Πνιόλαο κασιγν οιο θανόντος,, ἐμετέρου Λωσοῖσιν υπ' ἀνδρασι, δντινα λαῖς οἰκτίστοις ἐλἐγoισω μύρεται ἐξέτι κείνου, - ἀθλευων Tιτίην ἀπεκαίνυτο πυγμαχέοντα, ,καθτερὸν, δς πάντεσσι μετέπρεπευ ῆῖθέοισιν

,, αὐτὰν ὁμοὐ Μυσοῖσιν ἐμωυπὰ πατρὶ δάμασσευ,, καὶ Φρύγας, ει ναίουσιν δμώλακας ήμιν ἀρουρας, δε φυλά τε Βιθυνῶν αυτῆ κτεατίσσατο γαί , , , ωτ' ἐπὶ P βαίου προχοὰς σκόπελόν τε Κολωνης 790 Παφλαγόνες τ ἐH τοῖς Πελοπήῖοι εἴκαθον αύτως,

τος ιουλον Αευόμενον, ejus lon- Rlia est ratio. tuum aequatux participiuili δευόμενον. Contra inulti loci asserri possunt, ciuibus Woάων cum accusativo lavaoν veI

hroriun Iectionem tuetur Geinard. Lecti. p. 67, qui etiam p. 189 exempla litatiis ab Apollonio iii quinto pede a lusissi collegit. Quiani enim constet Hontemini etiani in quinta sede lutatuin tuli nisisse V. Spi igner. p. 146 s. di idni iclein sibi permiserit Apollonius, etianisi non ea lein verba eum hiatu apiid Holnerum legantur

Hoin. Od. XXIV, 430 ἀλλ' ἄγετε,

πρὶν τουτον η ἐς Πύλον ωκα ἱκέσθαι. Et, n o I. M. p. 813,11 liunc versu in laudans liabet χνοάονxα

780. ἐνθάδ' Brunck. Beck. invi- iis libris nulle, ut supra v. 743.782. ἐξ ἔτι vulg. Comunctim scriptum exhilaeni recto Vati. A. C. D. Regg. A. B. D. E. Vrat. Brunck.

290. Παφλαγόνες δ' Brunck.

Beck. ex uno Reg. D. male.

127쪽

,, ὁσσους Βιλλαίοιο μέλαν περιάγνυται υδωρ.

- ἀλλά με νυν Βέβρυκες έπερβασίη τ' Ἀμυκοιο Ν ,, τηλόθι ναιετάοντος ενόσφισαν πρακλῆος,,, δὴν ἀποτεμνόμενοι γαίης αλις, ἔφρ' ἐβάλοντο 795 ,,ουρα βαθυὐρείοντος υφ' εἱαμενας Γπίοιο., , ἔμπης δ' ἐκ ὐθέων ἔδοσαν τέσιν ' ουδέ ε φημὶ,,ῆματι τῶδ' ἀέκητι θεῶν ἐπελάσσαι αρηα Tυνδαρίδην Ηἐβρυξιν, ὁτ' ἀνέζα κεῖνον ἔπεφνε. , , τῶ νsν ῆντιν' ἐγώ τῖσαι χάριν αρκιος εἰμὶ, 800 , , τίσω προφρονέως. ῆ γὰρ θέμις ἐπεδανοῖσιν,, ἀνδράσιν, ευτ' ἄρξωσιν ἐρειονες αλλοι ὀφέλλειν., , ξυνὴ μεν πάντεσσιν ὁμόστολον δμμιν επεσθαι .,, Λάσκυλον ὀτρυνέω, ἐμὸν υπα τοῖο δ' ἰόντος,,ητ' - ἐυξείνοισι διὲξ άλος ἀντιμαε805 - ἀνδράσω, ο φρ ' αὐτοῖο αθτὶ στόμα Θερμώδοντο ,, νόσφι δε Ἀνδαρίδαις ωχερουσίδος υψόθεν ακρης

- ἔπεφνες, ut sit apostrophe eul Pollucem, sed inepta illa; qua si uti v luisset, multo aptior locus fuisset V. 806, ubi ciuum non alloclitus sit Pollucein, et hic eum non potuit alloqui. Neque illa ost libroriun lectio, sed solius Vat. B. Et e Isitionurn veteriun. Pro σε reliqui eodd. omnes luiiuuit I, in Rege C. prorsus omissum est; pro Tυνδαρίδη it in olunes haboni Toνδαρίδην; solum πεφνες legitur in Uau. A. D. C. D. Med. rat. Viii I. Reg. C. de Guelph. non constat), sed Re g. A. B. D. E. habent ιπεφνεν. Hinc Briinck. eam lectionem restituit, qitain in textu exilibui, nisi quod i ex coriectura in γε mutavit pristante Becrio. Sed ne illa quidpin initatione opus esse videtur; negligentius locutus est Apollonius, quum ex abundanti acideret PronoInen, deinde vero, ut sententianiagis perspicua esset, ipsuIn noIneu aulaic ei. Cf. IV. 1086. 97. τῶ mor. - αεκοντι Reg. A. - ἐμπελάσσαι Med. Reg. A. Vinci . ἐμπελάσαι Vrat. Guel Ph.799. τω νυν Brunck. lectore non monito, et legitur sic trilitem in xuelph., si sules babethla Hoerstelio,

sed ne tuo tal praestatis est lux lectio, ut reli liuorum omnium librorum lectioni, quae et ipsa aensui R-ptissiana est, Bnteponenda sit, et tam 1acile ex errore Deiluentissinio potitit nasci, ut non dul,itaverim Cum Beelcio vulgatani lectionem rem Ozar

ii uod Brunckius lectore non Inoui sed sensu nagitante in textu clectit. Delevi accenLum.

ret coinmoti receperunt Brun L. Beta. , nam ipti 1 lite dicit, BrimcHuin eam lectionem ex Eumol. re cepisse, salsum est.

Vulg. ακρης, quod praebent Scholi., reponendum esse vulit Piers. Veris P. 16, repositerunt Branck. B Ita

in ad II, 349. 354.

128쪽

1 Ili

εισομαι Ιερον αἰπύ ' το μεν μάλα τηλόθι πάντες ναυτίλοι αμ πέλαγος θηευμενοι ἱλάξονται',, κα κέ σφιν μετέπειτα προ ἄστεος ΟΙα θεοῖσιν κ810 ,, πέονας ευαρότοιο γυας πεδίοιο ταμοίμην. 'Dς τότη μεν δαῖτ' αμφι πανημεροι ἐψιόωντο ηοι γε μην επὶ νῆα κατήχαν ἐγκονέοντες καὶ δ' αυτὰς συν τοῖσι Αύκος κίε, μυρί' ὀπάσσας δῶρα φέρειν' ἄμα δ' δα δόμων ἔκπεμπε νίεσθαι. 815 τωθα δ' Ἀβαντιάδη ' πεπρωμένη ηλασε μοῖρα Ἱδμονα, μαντοσυωρσι κεκασμένον ' αλλά μιν οὐ τιμαντοσυναι ἐσάωσαν, ἐπει χρεώ ηγε δαμῆναι 'κεῖτο γὰρ εἴπενι δ σκώδεος ἐν ποταμοῖο ψυχόμενος, λαγόνας τε καὶ ἄσπετον ἰλύῖ νηδὼν 820 κάπριος ἀργιόδων, ὀλοὰν τἐρας, ον ρα καὶ αυταὶμμφαι ελειονόμοι ύπεδείδισαν' -δέ τις ἀνδρῶν ηείδει οἶος δὲ κατὰ πλατὐ βόσκετο τῖφος. αυτὰρ Ο γ' ἰλυόεντος ἀνὰ θρωσμους ποταμοῖο

νίσσετ' υβαντιάδης ' ὁ δ' ἄρ' ἔκ ποθεν ἀφράστοιο 825 υψι μάλ' ἐκ δονάκων ἀνεπάλμενος ηλασε μηρον ἀγδην, μέσσας δε συν οστέφ ἶνας ἔκερσεν. ὀξί δ' ο γε κλάγξας ου δει πέσεν' οἱ δε τυπέντος ἀθρόοι αντιάχησαν. ορεξατο δ' αἰψ' ὀλοοῖο Πηλευς αἰγανἐην φυγάδ' εἰς ελος ὁρμηθέντος 830 καπρίου ἔσσυτο δ' aυτις ἐναντίος ' αλλά μιν Ἱδας ουτασε, βεβρυχὼς δε θοω περικάππεσε δουρί.

7. Hic versus deost in Vati. A. D. Regm A. B. C. D. Ned. Vrat.

PIlIS. - ηρπασε ni it Vahes.. liuod refellero non operae pretium est.

819. λαγόνα Vrat. V iud. 820. ὀλεὰν Vau. A. C. 823. θρωσμους πεδίοιο scripsit Steph. Thesaur. L. gr. T. I p. 1576,

errore incertum an tori tura; re

cepit tamen Briinckius. Sed iiihil mut Iuluin est; ποταμός latiore sensu dea alii te etiam dictuin est, viamniivius enicies rat, uam1ε θρωσμοὶ πεδίοιο, ii H ἀναβολάς reete interpr tantur Selioth, sunt editiora illius p titilia loea. Id docent etiam ipsa poetae vecta, in palude enim Jacebat .per et Prope ad eum accessit D

129쪽

καὶ τον μεν χαμάδις λίπον αὐτόθι πεπτηῶτα. τον ὁ ' εταροι επὶ νῆα φέρον ψυχοὐραγίοντα, ἀχνυμενοι, χείρεσσι δ' εῶν ενικάτθαν' εταχων. 835 Ἐνθα δε ναυτιλίης μεν ερητυοντο μέλεοθαι,

ἀμφι οε κηδείη νἐκυος.μένον ἀσχαλόωντες. ἐματα δε τρία πάντα γύωπι ετέρω δέ μιν ξδη , , τά9χυον μεγαλωοτί' συνεκτερέiζε δε λαῖς αυτω ὁμου βαύιλῆῖ Λυκωρ παρὰ δ' ἄσπετα μῆλα, 840 ὐ δίμις οἰχομένοισι, ταφήῖα λαιμοτόμησαν. καὶ δή τοι κέχυται τουo' ἀνέρος ἐυ χθονὶ κείνuτυμβος ' σῆμα δ' επεστι καὶ δψιγόνοισιν ἰδέσθαι νηχυ ἐκ κοτίνοιο φάλαγξ θαλεθει δε τε φυλλοις ἄκ9ης τυτθον ἔνερθ' Ἀχερουσίδος. εἰ δέ με και τὼ ' 845 χρειώ ἀπηλεγέως Μουσίων, υπο γηρυσασθαι,

τόνδε,πολισσουχον διεπέφραδε Βοιωτοισιν

Νισαίοιοί τε Φοῖβος ἐπιθρήδην ἱλάεσθαι, ἀμφι Οε,τῆν γε φάλαγγα παλαιγενεος κοτίνοιο ἄστυ βαλεῖν χοι δ' αντὶ θεουδέος Αἰολίδαο 850 Ἱδμονος εἰσέτι νυν Ῥγαμῆστο 0α κυδαίνουσιν,

Tῖς γὰρ δὴ θάνεν ἄλλος; επεὶ καὶ ἔτ' αυτις ἔχευαν

lacili errore ex tota subscripto. 838. συνεκτερέαε ex ,rat. Vind.dederiint Brianck. Beck., quod eur eis Praestare visum sit praecedente in perfecto τάρχυον, non video. Memrus est libramomam error, qui recurrit ins ae v. 857. 83λ nisa Flor. ib. Basil. 840. λαιοτόμησαν Reg. A. Guel Ph.841. καὶ δ' ἡτοι legi Jubet Herm. ad h. H. in Ven. 226, sed particulis καὶ δέ hic non est locus, neque καὶ δ' ἡ τοι tuain yincta legere in mini, et d 4 τοι non recte ab in ubique expelli videianuis ad III, 958.

342. βῆμα - C. -- δ' ἔνεπι

130쪽

λωες τότε τύμβον ἀποφθιμένου Βάροιο. . δοιὰ γὰρ Ουν κείνων ἔτι σήματα φαίνεται ἀνδρῶν. Ἀγνιάδην δ' - θα ειν φάτις Ουδε οἱ ἐεν 855 μοῖρ' ἔτι ναυτίλλεσθαι εκαστέρω. αλλά νυ καὶ τον, αυθι μινυνθαδίη πάτρης ἐκὰς ευνασε νουσος, εἰσότ' υβαντιάδαο νέκυν κτερέiζεν ομιλος. ἄτλητον δ' ὀλοω επὶ πήματι κῆδος ελοντο.

δὴ γὰρ ἐπεὶ καὶ τόνδε παρασχεδὰν ἐκτερέααν

860 αυτου, ἀμηχανίνειν ἁλὸς προπάροιθε πεσόντες,, εντυπὰς ευκήλως εἰλυμένοι, ουτε τι σίτου μνώοντ' ουτε ποτοῖο ' κατήμυσαν δ' ἀχέεσσι' θυμὸν, υτει μάλα πολλὰν -' ἐλπίδος ἔπλετο νόστος. καί νυ κ ἔτι προτέρω τετιημένοι ἰσχανόωντο,

865 εἰ μὴ ἄρ' Ἀγκα- περιωσιον ἔμβαλεν Ἐρ'

θάρσος, - Σμβρασίοισι παρ' υδασιν Ἀτυπάλαια τίκτε Ποσειδάωνι ' περιπρὸ γὰρ ευ ἐκέκαστο ἰθυνειν, Πηλῆα δ' ἐπεσσύμενος προσέειπεν. , Αἰακίδη, πῶς καλὰν ἀφειδήσαντας ἀεθλων

870 D γαίν εν αλλοδαπῆ δὴν ἔμμεναι; ου μεν ἄρηος,, ἴδριν ἐόντα με τόσσον ἄγει μετὰ κῶας Ἀσων

- Παρθενίης ἀπάνευθεν, οσον τ' επιωτορα νηῶν.

,, τῶ μή τοι τυτθόν γε δέος περὶ νηοῦ πελέσθω.,,ῶς δε καὶ ἄλλοι ὁ εὐρο δαήμονες ἄνδρες ἔασιν,875 ,, τῶν ὁτινα πρέμν ς ἐπιβήσομεν, ουτις ἰάψει

SEARCH

MENU NAVIGATION