Apollonii Rhodii Argonautica. Ad fidem librorum manuscriptorum et editionum antiquarum recensuit, integram lectionis varietatem et annotationes adiecit, scholia aucta et emendata indicesque locupletissimos addidit Augustus Wellauer. Volumen prius sec

발행: 1828년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

τρηχὐ θον ἐπὶ νηα κορυσσεται, ἡ δ' υπὰ τυτθὼν ἰδρείρ πυκινοῖο κυβερνητῆρος ἀλύσκει, ἱεμένου φορέεσθαι ἔσω τοίχοιο κλυδωνος, ῶς ογε Τυνδαρίδην φοβίων επετ', ουδί μιν εἴα75 δη νειν. ὁ δ' αρ' αΠεν ἀνούτατος ην διὰ μῆτιν ἀχσosτ' ἀλέεινεν ' ἀπηνέα δ' αἶψα νοήσας

πυγμαχίην, ἡ κάρτος ἀάατος, ἡ τε χερείων,4 ρ' ἄμοτον και χερσὶν εναντία χεῖρας ἔμιξεν.ώς δ' ὁτε νηῖα δοsρα θοοῖς αντίξοα γόμφοις

ἀνέρες ει ηουργοὶ, ἐπιβλῆδον ἐλάοντες,

θείνωσι σφυρρσιν, ἐπ' ἄλλφ δ' αλλος ἄπται δουπος αδ- ως τοῖσι παρήῖά τ' ἀμφοτέρωθεν καὶ γένυες κτυπεον ' βρυχὴ δ' υπετέλλετ' ὀδόντων ἄσπετος, Ουδ' ἔλληξαν ἐπισταδὸν οὐτάζοντες, 85 ἔς τε περ ουλοδν ἀσθμα καὶ ἀμφοτέρους ἐδάμασσε. στάντε δε βαιὰν ἄπωθεν ἀπωμόρξαντο μετώπων

qua auctoritate contanotus, ut solet, recepit Briinck., obsequente, tit solet, Becilio. Sed et auctoritatein illani non magnam esse jam saepius vi linius, ne pre datios aptior est acini- ativo, i iani tuam Noster ini a IV,

448 dixit i δυσμενέων ἐπὶ παισὶ κο

Sensus est: suctiι an naota parietesimini pere cupiente.

v. 92 ὁ δ' ἀῖξαντος ὐπέστη, πρῶτα παρακλίνας. utunt. Sinon. IV, 366 ὁ δ' &ρ' ἔμπαλιν ἀωσοντος βαιὰν ωποκλίνας σκαιῆ χερὶ τότε μέτωπον.

T. III p. 165, qui praeterea v. 76

telligit.

ἐδάμασε Flor. Is b. Basil. 86. ἄποθεν Vii d. - μετώπφsed ne tuo dativus ne spie singularia ferri potest. Genitivi in necessariunt esse docet Hom. II. V, 416:η ἐα καὶ ἀμφοτέρησιν ἀπ' ἰχῶ χειρος ὀμόργνυ. XVIII, 123:ἀμφοτέρησιν χερσὶ παρειάων ἀπαλάων δάκρυ' ὀμορξαμένζν. Diuiij oc by Corali

92쪽

ἱδρῶ ἄλις, .καματηρὸν ἀμμενα φυσιόωντε. αψ δ' αυτις συνόρουσαν εναντίοι, ηὐτε ταυρωφορβάδος ἀμφὶ βοὸς κεκοτηότε δηριάασθον.

90 ἔνθα δ' ἔπsιτ' υμυκος μεν επ' ἀκροτάτοισιν ἀερθεὶς βουτυπος οἷα πόδεσσι, τανυσσατο, καδθε βαρεῖαν

χεῖρ' επί οἱ πελέμιξεπι ὁ δ' ἀααντος υπέστη, κρεια παρακλίνας, ῶμφ δ' ἀνεδέξατο πῆχυν τυτθόν' ὁ δ' ἄγχ' αυτοὶ παρεκ γόνυ γουνὸς ἀμείβων95 κοψε μεταγδην ὐπερ Ουατος, ὀστέα δ' εἴσω ο ξεν ὁ δ' ἀμφ' οδυwρ πυξ ηριπεν ' οἱ δ' ἰάχησαν

ηρωες Μινυαι ' του δ' ἀθρόος ἔκχυτο θυμος.

δ' ἄρα Βέβρυκες ανδρες αφείδησαν βασιλῆος ἀλλ' αμυδις κορύνας ἀζηχέας ήδε σιγύνους

100 ἰθυς ἀνασχόμενοι Πολυοευκεος ἀντιάασκον. του δε πάρος κολεῶν ευηκεα φάσγαν' εταῖροι ἔσταν ερυσσάμενοι. πρῶτος γε μεν ἀνέρα Κάστωρ

σαν καμάτοιο μορζάμεiοι σπόγγοισι πολυτρήτοισι μέτωπα, qui paretina ex nostro loco paruiu eXHoni. II. XVIII, 414 prosecit. Ita

ad v. 76 indicavinius. - υπέκδυ Suspicatur Mattitiae. Ob . criti. P. 28, liuia υπέστη non sit oessu sed eaee riit. Sed praecedens genitivus de ve in significatione duisitare non sinit. 14. αχ' αυtois Guelpiu cuin gl. interi. 1s . 96. -' οδύνη libri Oinnes, et metro et sensu adversante. Verrainna

cidit Φ ante O, quod quam facile fie

gr. s. V. σιγυκης.

censent; sed vulg&tam sanissimant philo. haec enim ipsa est Homerica

dicendi ratio . uι Il. XI, 91 ἐν δ Ἀγαμέμνωω Πρῶτος δρουσ', ελε δἄνδρα. 737 'Mλ' ota δη Πυλίων καὶ Ἐπείων ἔπλετο νεῖκος, Πρῶτος γάν ἔλον ἄνδρα. κόμισσα δὲ μώνυχας Ἀπους. XII, 378 Aως δὲ πρῶ-

τος Ι ελαμώνιος ἄνδρα κατέκτα.

λαμώνιος ἄνδρα κατέκτα. In eo P tius ossendendum est, illiod non deinde subjicitur viri intersecti nomen,

93쪽

ρλασ ἐπεσσυμενον κεφαλῆς υπερ' ἡ δ' ἔκάτερθεν θα καὶ ἔνθ' ίμοισιν ἐπ' ἀμφοτέροισι κεάσθη. 105 αυτὼς δ' )τυμονῆα πελωριον, ήδε αμαντα, ὀν μεν, υπὰ στιρνοιο θοῶ ποδὶ λὰξ ἐπορουσας, πλῆξε, καὶ ἐν κονίνσι βάλεν τos δ' ασσον ἰόντος

δεξιτερῆ σκαιῆς υπερ ὀφρυος ήλασε χειρὶ, δρύψε δἐ οι βλέφαρον, γυμνὴ δ' έπελείπετ' ὀπωπή.110 Σὸρεέδης δ' ' υκοιο βίην υπέροπλος ὀπάων

Ουτα Βιαντιάδαο κατὰ λαπάρην Ἀλαοῖο,

120 αρκτου προσχόμενος σκαιῆ δέρος, ἔνθορε μίσσφεμμεμαὼς Βιβρυξιν ' ὁμοs δέ οἱ ἐσσεύοντο

id quod omnibus illis Iocis Homericia factu tu est. Sed ne id cauuleui li. l.

necessarium Videtur, quiuia non de heroe claroque viro serino sit, digno, cujus nomen addat Ir.

1072.107. βάλε Rogg. A. C. D. E.

Brainck. Beck. ut solent.

leni 'φείδης.

ad Orpia p. 705. Sed si ii iis eod

muri lectiones inter se comparaverit,dul, itare vix poterit, cliIin Ipsam Poetae In nil n rpstituat eniendatio Sanctamandi r μάλ' αντετανών, cui ealculuin assiecerunt etiam Ge hard

Lecti. p. 124 et Butini. Lexilog. I. 163. Itaque hanc in textu exti ui. - μελαινὰν Schol. Paris.120. μέσσον Guelph., quod probat Piers. Veris. p. 206.121. ἐμβεβαὼς Reg. A.

94쪽

Αἰακίδαι, σὐν δε σφιν ἀρήως Δρνυτ' Ἀσων.ώς δ' υτ' ἐνὶ σταθμασιν ἀπείρονα μῆλ' ἐφὀβησανῆματι χειμερίω πολιοὶ λύκοι, ὁρμηθέντες

125 λάθρη ἐυρρίνων τε κυνῶν αυτῶν τε νομήων, μαίονται δ' Ο τι πρῶτον ἐπμῖξαντες ελωσι, πόλλ' επιπαμφαλόωντες ὁ μου ' τὰ δε πάντοθεν αὐτως στείνονται πίπτοντα περὶ σφίσιν ' ῶς ἄρα τοίγε λευγαλέως Βέβρυκας υπερφιάλους εφόβησαν.

130 ώς δε μελισσάων σμῆνος μέγα μηλοβοτῆρες

ε μελισσοκόμοι πιτον ἔνι καπνιόωσιν, ,

αἱ δ'ῆτοι τείως μεν ἀολλέες φ ενὶ σίμβλωβομβηδὰν κλονέονται, επιπρὰ δε λιγνυόεντι καπνῶ τυφόμεναι πέτρης εκὰς ἀχσουσιν

135 ῶς ο ' οὐκέτι δὴν μένον ἔμπεδον, ἀλλα κέδασθεν εἴσω Βεβρυκίης Ἀμυκου μόρον ἀγγελέοντες νήπιοι, ου δ' ἐνόησαν δ δη σφίσιν εγγύθεν ἄλλο πῆμ' ὐδηλον ἔην. περθοντο γὰρ ημεν ἀλωαὶ,-ήδ' οἶαι τῆμος δηω υπὰ δουρι Λύκοιο 140 και Μαριανδυνῶν ἀνδρῶν, ἀπεόντος ἄνακτος. αἰεὶ γὰρ μάρναντο σιδηροφόρου περὶ γαίης. οἷ δ' ηδη σταθμους τε και αυλια δοῖάασκον ἔθη δ' ἄσπετα μῆλα περιτροπάδην ἐτάμοντο. ῆρωες, και δη τις ἔπος μετὰ τοῖσιν δειπεν 145 ,, Φράζεσθ' οττι κεν ίσιν ἀναλκείρσιν ἔρεξαν,

Guelph. B trunck. Beck. 126. μαίνονται Guel pli. - ἐπαDξοντες Re g. A. E. - Hemannus ad orph. p. 759 ossendit in vocula xiant πρῶτον correpta, i leoque emendat: μαιόμενοι τί πρῶτον, in quo neque interrogativum placet, neque participia duo nulla copula jilncta. in illa vero com optione non OssemleIHeluin esse docet Spitaner. de Vers. her. p. 102, recte allato oτε πρῶτον ΙΙΙ,

127. Laiulat hii ne vera rum K Inol. N. S. V. Nauφαλῶν, nouitne poetae non assiliis.

95쪽

,, i r πως πρακλῆα θεὸς καὶ δευρο κόμισσεν. ητοι μεν γὰρ ἐγώ, κείνου παρεόντος, Ἀα,,ουδ' αν πυγμαχίν κρινθήμεναι ' ἀλλ' οτε θεσμους,,ῆλυθεν ἐξερέων, αυτοῖς αφαρ οIς ἀγόρευεν 150 ,, θεσμοῖσιν ροπάλω μιν ἀγη μορίης λελαθέσθαι. , ναὶ μεν ἀκήδεστον γαίη ἔνι τόνγε λιπόντες - πόντον ἐπέπλωμεπι μάλα δ' ἡμέων αυτὰς εκαστος,, εἴσεται Ουλομένην ἄτην, ἀπάνευθεν ἐόντος. TZς αρ' ἔφη ' τα δε πάντα -ὀς βουλῆσι τέτυκτο.155 κάὶ τότε μεν μέν, αὐθι δια κνέφας, ελκεά τ' ἀνδρῶν ουταμένων ἀκέοντο, κάὶ ἀθανάτοισι θυηλὰς ρέξαντες, μέγα δόρπον ἐφώπλισαν ' ου δέ τιν' υπνος εἷλε παρὰ κρWῆρι καὶ αἰθομένοις ἴεροῖσιν. ανθὰ δ' ἐρεψάμενοι δάφων καθυπερθε μέτωπα

160 ἀγχιάλω, τῆ τῆ καὶ τῆ πρυμνήσι ἀνῆπτο,

οὐ φειν φύρμιγγι συνοίμιον υμνον ἄειδον ἐμμελέως ' περὶ θέ σφιν ἰαίνετο νηνεμος ακτὴ

cet, non enim de Amyco, ciui superbus et arrogans, sed de Bel,i velim plebe, quae ignava fuerit, sinuo est. Sensus est: quat tum in liac plagita

Et lectore non moesto, etiam cum sens Is detrimento.

160. ἀγχιάλω, τῆ καὶ τὰ περὶ

πρυμνήσι' ἀνῆπτο vulg. Mirari non

satis possum, e litores hunc versuta alio allentio praeterire, quRInquam

ea, quaai in textu exhibetit lectio, Iu ra Stepliani conjectura esse videtur.eaPie tant Parii ni probabilis, iit quid

illud τὰ, quid περὶ sibi velit, neino

facile dicere possit. Coii stans onxni- uim codicunt et edd. veterunt lectio

lioscit, Explicans ἐκ διαφόρων μειρῶν. Hanc ipioipie libroruin lectionem coITuptaui esse, facile quisque videt; pras cetoria vero illuὸ περὶ forat nullo niculo potest abessct etiani viillinus in ed. Basil. , qtiod vix clii-biit in est quin ex initio Verbi setiue tia oriunx et versus explendi Causa illatuni sit; excidisse enim alii' id metruni docet, idque non difficito multi videtur rEstituere. Puto pnim

torali, ad quam hie et illia retin milia alligata erant. Omisso Prior τῆ, quod quain saei Ie excidere pse tuerit nemo non videt, rolimiae turbae exoriae sunt. Neque in cl tiplici

τῆ τῆ ossendi potest, quum Or Di

at siluilia saepissimis DCCt Trant. -

96쪽

ος ήἐλιος δροσερὰς ἐπέλαμψε κολώνας

165 εκ περάτων ανιών, ηγειρε μηλοβοτῆρας,δη τότε λυσάμενοι νεάτης ἐκ πείσματα δάφνης, ληῖδα τ' εἰσβήσαντες, ὁσην χρεὼ ηεν ἄγεσθαι,-o 4 δινήεντ' ἀνὰ Βόσπορον ἰθυνοντο. ἔνθα μεν ηλιβάτω ἐναλίγκιον ουρεῖ κῶμα 170 ἀμφέρεται προπάροιθεν ἐπαῖσσοντι ἐοικὸς, αἰεν υπερ νεφέων ηερμένοW ου δέ κε φαίης φευξασθαι κακον οἶτον, ἐπεὶ μάλα μεσσόθι νηῖς λάβρον ἐπικρέμαται, καθάπερ νέφος. ἀλλα τό γ ἔμπης, στόρνυται, εἴ κ' εσθλοῖο κυβερνητῆρος ἐπαυρν. 175 τφ καὶ Πφυος οἶδε δαημοσυνyσι νέοντο,

ἀσκηθεῖς μὲν, ἀτὰρ πεφοβημένοι. ἔματι δ' ἄλλω

ἀντιπέρην γαίν Βιθυνίδι πείσματ' ἀνῆψαν. Ἀθα δ' ἐπάκτιον οἶκον Ἀγηνορίδης ἔχε Φινευῆ, δς περι δη πάντων ὀλοώτατα πήματ' ἀνέτλη, 180 εῖνεκα μαντοσύνης, την οἱ πάρος ἐγγυάλιξε το&ης ου δ' ὁσσον ὀπίζετο, καὶ Αιὸς αυτos χρείων ἀτρεκέως ἱερὸν νόον ἀνθρώποισι.

τῶ καί οἱ γῆρας μεν ἐπὶ δηναιὰν Ιαλλεν,

163. Vermini latulat Et mol. Μ. P.

446, 48. 164. δνοφερῆς Reg. A. δνοφερὰς

tres alia Regg., recepit Bri ne,c., non lectionis praestanti 1 sed auomua

166. 1υσσάμενοι Flor. 167. χρεώ bisvlladiim usurpat Apollonius contrix Homeri usum, . Naetc. ad Cl Der t. p. 161.170. ἐμφέρεται Regg. quinque, Briinck. Bec ., quod nilninio Praestat vulgatae. - ἀ&σοντι ἐοικωs Guelph.171. νεφέλων.Guelph.172. φεύξεσθαι Vulg. φευξασθαι Vati. A. B. C. D. Regg. A. C. E., cimo lcum Beerio praetuli. cs. I, 1343.173. υπερκρέματαε Vind. -κα άπερ νέφος inde a Stephano in Edisoni ruis legirur, quanici Iain haec lectio non idonea auctoritate luiatur, nain in solis Regg. A. B. D. E. Ealninvenit Bra1ncrius, contra in Vati. A. B. C. D. Reg. C. marg. Reg. B. Med.Guelph. Vind. Hor. AH. Brab. Basta legitur ὐπὲρ νέφεος , PIod cuin me tro repugnaret, correeuo illa in tox-tiini irrepsit. Sed veram lectionem praebet rat. νέφεος υπερ, ει Iam collato v. 171 in textum recipiendam Jvilico. Ρroductionem ultiniae in x φεος satis tuentur, Prae attulit Hem.

Regg. A. E., sed altera forina con

stanter utitur noster.

97쪽

ἐκ δ' ελετ' ὀφθαλμῶν γλυκερὸν φάος ' οὐδὲ γάνυσθαι 185 εἴα ἀπειρεσίοισιν ὀνείασιν, ὁσσα οἱ αἰεὶ

θέσφατα πευθόμενοι περιναιέται οἴκαδ' αγειρον.

ἀλλα διὰ νεφέων ἄφνω πέλας ἀχσουσαι υρπυιαι στόματος χειρῶν τ' ἄπο γαμφηλῆσι συνεχέως ῆρπαζον. ἐλείπετο δ' αλλοτε φορβῆς 190 Ουδ' ὐσον, ἄλλοτε τυτθον, ῖνα ζώων ἀκάχοιτο. και δ' ἐπι μυδαλέην ὁδμην χέον ουδέ τις ἔτλη - μη και λευκανίηνδε φορευμενος, ἀλλ' απὰ τηλos

ἔστηώς' τοῖόν οἱ ἀπέπνεε λείψανα δαιτός. αὐτίκα δ' εἰσαων ἐνοπην και δούπον Ομίλου,

195 τούσδ' αυτούς παριόντας επήχεν, ὼν οἱ ἰόντων θέσφατον ἐκ Βιὀς ῆεν ἔῆς ἀπόνασθαι ἐδωδῆς. ορθωθεὶς δ' ευνῆθεν, ἀκήριον ήυτ' ὁνειρον, τάκτρω σκηπτόμενος ρικνοῖς ποσιν ψε θύραζε, τοιχους ἀμφαφόων' τρέμε δ' αψεα νισσομένοιο 200 ἀδρανίν γήρα τε ' πίνω δέ οἱ αὐσταλέω χρως ἐσκλήκει, ρινοι δε οὐν ὀστέα μοὐνον Γεργον. ἐκ δ' ελθῶν μεγάροιο καθίζετο, γosνα βαρυνθεὶς, ουδos εα' αὐλείοιο ' κάρος ὁέ μιν ἀμφεκάλυψεν πορφύρεος, γαῖαν δὲ πέριξ ἐδόκησε φέρεσθαι

tata illa; ipsuni lioc διὰ νεφέων h bet Honi. I l. XXII, 309. Quint. Sin m. XII, 203.

quod sapientiae liti raraomun deberi videtur, idii, ipium καὶ excidisset, μηin ὀδμῆ ni utatulo Verstin supplerocolla inuitlIr. Non sapientior fuit Briinckius, qui coiistraactione loci os

vit. Santia videri debet locus cui pie, nisi qui edinteii lari si priiritu fertur ; REnSus Isic eate nemo gustinere potitit, ne dicam, ut vel ad Ugum os eιbos admoueret, sed ut niodo promitstus ei. - λαυκανίηνδε in Appeii licereponi jussit BriInck. et reposuit Beck., Rest in Iloc et altero adverbio λευκανίηθεν illa larilia lius planx Teperitur. 193. ἔστη κἀς Vrat. Brii Hi emen-dsitio ad versuIn praPCedeuteni COInulentorata est. - ἀπέπνειε Guelpii. 195. παρεόντας emendavit Briinck. sensus Caufin, ut ait, cluod non necessari uiti esse facile intelligitur. Leprimum mitititudinis advertientis Hr pitunt studii, it, eos advenire aerisit,

98쪽

205 νειόθεν, ἀβληχρῶ δ' ἐπὶ κώματι κέκλιτ' ἄναυδος. οἱ δε μιν ώς εἴδοντο, περισταδὰν γ γερέθοντο καὶ τάφον. αὐτὰρ ὁ τοῖσι μάλα μόλις εξ υπάτοιο

στήθεος ἀμπνευσας μετεφωνεε μαντοσυνζσιν. ,, Κλυτε, Πανελλήνων προφερέστατοι, εἰ ἐτεῖν δῆ

o υμεῖς ἀτρεκέως. ἔτι μοι νόος οἶδεν εκαστα- ίσι θεοπροπίνοι. χάριν νώ τοι, ῶ ἄνα, Λητους

,, υἱε, καὶ ἀργαλέοισιν ἀνάπτομαι εν καμάτοισιν. ε215 ,, Ἱκεσίου προς Ζηνὰς, οτις ρίγιστος ἀλιτροῖς,, ἀνδράσι, Φοίβου τ' ἄμφι, καὶ αυτῆς εἴνεκεν Ῥρης, , , λίσσομαι, οἷς περίαλλα θεῶν μέμβλεσθε κιόντες, , , χὐαίσμετι μοι, ρυσασθε δυσάμμορον ἀνέρα λυμης,,, μηδέ μ' ἀκηδείνσιν ἀφορμήθητε λιπόντες 220 H αυτως. - γὰρ μοsνον επ' ὀφθαλμοῖσιν ιννυς

- λὰξ επέβη, και γῆρας ἀμήρυτον ἐς τέλος ελκω.,, προς ὁ ' ἔτι πικοότατον κρέμαται κακὼν ἄλλο κακοῖσιν. ,Ἀρπυιαι στόματός μοι ἀφαρπάζουσιν ἐδωδήν, ,, ἔκ ποθεν ἀφράστοιο καταῖσσουσαι ὁλεθρου.

βλεσθε Vati. A. H. C. D. Reg. B. Vria. Vind. Flor. Briij Itasit. ἡς περίαλλα θ. μ. Guel pli. idaue ex conjectu ra reposueriint Horizsin. Sila v. Beli., hic praeterea etiani dativo opus essen Briinckio monitus, eo stlictore 'ς in ἡ nilitavit. ILonge alia lectio in aliis libris est i ηδὲ θεῶν, Ο Ωι ἐμέμβλησθε Reg. A. H. θ. οἷσι ἐμέμβλε- Reg. X. h. θ. οἷσι ἐμβέβλησθε Reg. D. δὲ θεῶν οἷσι μέμβλεσθε

Reg. E. marg. Reg. B. ecl. Paris. StePII., UIR Ii recepit Bri Iich. Sed haec lectio, in solis Parisinis libris conspicua, elutatari vix potest quin prioris recensionis sit; ad sensuin Certe II anifesto deterior est. CM uiti Rii clii intuen usui esti, docet enim

99쪽

δε αυτὰς ἔδν λελάθοιμι νόον, δόρποιο μεμηλῶς, - ῆ κείνας dδ' αἶψα διηέριαι πορέονται. ,, τυτθὰν δ' ἐν ἄρα δήποτ' εδητυος ἄμμι λίπωσι, ,, πνεῖ τόδε μυδαλέον τε καὶ ου τλητὸν μένος ὀδμῆς 230 o ου κέ τις ουδε μίνυνθα βροτῶν ανσχοιτο πελάσσας, ,,οὐδ' εἶ οἱ ἀδάμαντος ἐληλαμένον κέαρ εχ.,, αλλά με πικρὴ δῆτα κατίσχει δαιτὰς ανάγκη,, μίμνειν, καὶ μίμνοντα κακῆ ἐν γαστέρι θέσθαι. ,,τὰς μεν θέσφατόν εστιν ἐρητυσαι Βορέαο i235 ,, υἱέας. οὐδ' ὀθνεῖοι ἀλαλκήσουσιν ἐόντες,,, εἰ δὴ ἐγών ὁ πρίν ποτ' ἐπικλυτὸς ἀνδράσι λυεὼς,, ὀλβω μαντοσύνν τε, πατὴρ δέ μ' ἐγείνατ υγήνωρ - ,,τῶν δέ κασιγνήτη, οτ' ἐνὶ Θρίκεσσιν ἄνασσον, - Κλειοπάτρη εδνοισιν ἐμὸν δόμον ῆκεν ἄκοιτις. 240 . Ἱσκεν ' ηνορίδης' ἀδινον δ' ελε κῆδος εκαστονηρώων, πέρι δ' αυτε δύω υIας Βορέαο.

parativo positus videtur, V. Taulor.

ex frequentissima confusione vomalamini καί et κε niitae sunt. Iait, rarii vero vecta transponendo et Drha in ἐπισrει mutando metrum restituere

confici fiunt.

236. εἰμὶ δ ἐγὼν eniori lavit

Piera. Veris. p. 206, PIod non solui inon necessarium est, ut ait Briinck., sed ne ferri ilutilem pol t. Propter verba praecedentia, quomini rationem sequentia redduiit; εἰ δῆ est Equidem, quoni Ly .

recepit Munck. ut v. 219.. 233. κασιγνήτην Κλειοπάτρ -

rum vocabulorum v suprascriptuni est,

in V. κασιγνήτη supr&scripto v et deinde Xλει- άeρην legitur. In Vati. A. D: Med. Viii l. Urat. accusativi quidem illi, ut vuls., Ieguntur, sed ῆκεν pyο ηνον. Perspiculini est in libris du

as lectiones, alterain vulgatani, alteram quam in textu exilibui, consu-s ESSE, quarunt quiani utraque per sa recin

sit, disticilis est optio; sed quum libri omnes pretieter Guelph. et Vat. B. in ηκεν consentiant, hanc lectionem Praetuli cina Brivich. et Be Diuilige i haν Ooste

100쪽

Zήτης, ἀσχαλόωντος ἐλὼν χερὶ χεῖρα γέροντος.

, Λ δεἱλ', ου τινα φημὶ σέθεν σμυγερώτερον αλλον245 ,, ἔμμεναι ἀνθρώπων. τί νυ τοι τόσα κήδε' ἀνῆπται;

,, μαντοσύνας δεδαώς' τῶ τοι μέγα μηνιόωσιν. ,, αμμι γε μην νόος ἔνδον ἀτυζεται δεμένοισι,, χραισμεῖν, εἰ δὴ πρόχνυ γέρας τόδε πάρθετο δαίμων - 250 ,,τῶῖν. ἀρίζηλοι γὰρ ἐπιχθονίοισιν ἐνιπαι - ἀθανάτων. Osδ' αν πριν ἐρητύσαιμεν ἰούσας,, δεπυίας, μάλα περ λελιημένοι, ἔς τ' αν ὀμόσσνς, , ,, μὴ μεν τοῖο ἔκητι θεοῖς ἀπδ θυμου ἔσεσθαι. - . Ως φάτο του δ' ἰθυς κενεὰς ὁ γεραιὀς ἀνέσχε 255 γλήνας ἀμπετάσας, καὶ ἀμείψατο τοῖσδ' ἐπέεσσιν.o Σίγα ' μη μοι ταλα νόφ ἔνι βάλλεο, τέκνον. , ἴστω Λητοsς υἱὸς, O με πρόφρων ἐδίδαξεν,, μαντοσυνας' ἴστω δε δυσώνυμος, η μ' ἔλαχεν κῆρ, - καὶ τόδ' ἐπ' ὀφθαλμῶν ἀλαον νέφος, οῖ ν ὐπέvερθεν 260 - δαίμονες, ῶ μηδ' ἁδε θανόντι περ ευμενέοιεν, ,,ώς ου τις θεόθεν χόλος ἔσσεται εἴνεκ' αρωγῆς.-Tὼ μὲν ἔπειθ' ὁρκοισιν ἀλαλκέμεναι μενέαινον. αἶψα δε κουρότεροι πεπονήατο δαῖτα γέροντι, λοίσθιον 'Αρπυlρσιν ἐλώριον ἐγγύθι δ' αμφω 265 στῆσαν, ἴνα ξιφέεσσιν ἐπεσσυμένας ἐλάσειαν.

244. στυγερώeερον Vulg. σμυγερώτερον ex Erneli latione Rulin h. epist. erit. p. 293 dederunt Brunck. Beck., iluoti sensu nagitante Et ego recepi. Eaedem voces infra IV, 1065 in libris confusae sunt. - αλλων Vind., sed Vulg. margini Miscripta.

π4σι vari lecti in Med. et in utrisque scholiis, cprae ad priorem recen-aionem reserenda videtur. Ideni V

catallum delevit poeta etiam IV, 1081, ubi ἀμπλακίησιν ejus loco posuit, sed reliquit IV, 387. 10 . 253. τοῖο ν' ἔκητι vulg. Paru-

librarii, deci auctoritate Sehol. Paris. Cf. TIae supra ad I, 334 monita

sunt.

ἐνιβάλλεο etiani Reg. B., quod recepe rent Briana, Beck. Sensus non est tne haec in animum meum inllim s. ut illi intellexisse videntur, sed nomihi haec animo tuo volvas. 257. μοι Vrat.

258. ἔλαχε mor. 259. καὶ τότε δ' ὀφθαλμῶκ

SEARCH

MENU NAVIGATION