Apollonii Rhodii Argonautica. Ad fidem librorum manuscriptorum et editionum antiquarum recensuit, integram lectionis varietatem et annotationes adiecit, scholia aucta et emendata indicesque locupletissimos addidit Augustus Wellauer. Volumen prius sec

발행: 1828년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

,, αυταῖς ληῖάδεσσιν ἀφορμηθέντες ἴκοιντο.,,ῶ δ' ἄρα θεσσάμενοι παίδων γέως, ἔσσον ἔλειπτο 825 - αρσεν ἀνὰ πτολίεθρον, ἔβαν πάλιν, ἐωθ' ἔτι νυν πεο- Θρηῖκίης ἄροσιν χιονώδεα ναιετάουσιν. ,,τῶ υμεῖς στρωφῶοθ' επιδήμιοι ' εἰ δέ κεν αυθι,, ναιετάειν εθέλοις καί τοι ἄδοι, ητ' ἀν ἔπειτα,, πατοῖς ἐμοῖο Θόαντος ἔχοις γέρας ουδέ τί σ' οἴακ830 - γαῖαν ὀνοσσεσθαι ' πέρι γὰρ β-υλήως ἄλλων,, σων, Αἰγαίν οσαι εἰν άλι ναιετάουσιν. ,, ἀλλ' ἄγε νυν ἐπὶ νηα κιὼν ἐτάροισιν ἔνισπε,, μύθους ήμετέρους, μηδ' ἔκτοθι μίμνε πόληος. Ἱσκεν ἀμαλδυνουσα φόνου τίλος, οἷον ἐτυχθη 835 ἀνδράσιν αὐτὰρ ὁ τήνγε παραβληδην προσέειπεν. ,, Tψιπυλη, μάλα κεν θυμηδέος ἀντιάσαιμεν,, χρησμοσύνος, ην ἄμμι σέθεν χατέουσιν ὀπάζεις.,, εἶμι δ' υπότροπος αυθις ἀνὰ πτόλιν, ευτ' ἀν εκαστα,, ἐξείπω κατὰ κόσμον. ἀνακτορίη δε μελέσθω 840 ,, σοί τ' αυτῆ και νῆσος' ἔγωγε μεν ουκ ἀθερίζων,, χάζομαι, αλλά με λυγροι ἐπισπέρχουσιν αεθλοι.

H καὶ δεξιτερῆς χειρὀς θίγεν αἶψα δ' ὀπίσσω βῆ ρ' ἴμεν, ἀμφὶ δε τόνγε νεήνιδες ἄλλοθεν ἄλλαι

μυρίαι εἱλίσσοντο κεχαομέναι, οφρα πυλάων845 ἐξέμολεν μετέπειτα δ' ἐύτροχάλοισιν ἀμάζαις ἀκτην εἰσανέβαν ξεινηῖα πολλὰ φέρουσαι, θου ὁτ' ηδη πάντα διηνεκέως ἀγόρευσεν, τόν ρα καλεσσαμένη διεπέφραδεν Wιπυλεια ' καὶ δ' αὐτούς ξεινουσθαι ἐπι σφέα δώματ' ἄγεσκον

845. ἐξ-nλs Bratri l. ut solet. - ῆτρorάλ'σιν Vati. A. D. et C. R n. 14848. Ille versiis deest in Reg. A., sed adscriptus est in inargine

62쪽

Nφαίστοιο χάριν πολυμετιος, ἔφρα κεν αυτις ναίηται μετόπισθεν ἀκήρατος ἀνδράσι φμνος. θ' ὁ μεν 'Τφιπυλης βασιληχν ες δόμον ωρτο Αἰθονίδης ' οἱ δ' αλλοι ὁπη καὶ ἔκυρσαν εκαστος,

855 VIρακλῆος ἄνευθεν, ὁ γὰρ παρὰ νζῖ λέλειπτο

αυτὸς εκων, πῆροί τε διακρινθέντες εταῖροι. αυτίκα δ' ἄστυ χοροῖσι και εἰλαπίνύσι γεγήθει, καπνῶ κνισσήεντι περιπλεον ἔξοχα δ' ἄλλων , α θανάτων Ἐνης δα κλυτὸν ήδε και αυτθν860 Κύπριν ἀοιδῆσιν θυέεσσί τε μειλίσσοντο.

ἀμβολίη δ' εἰς ἡμαρ αεὶ ἐξ ῆματος ηεν

ναυτιλίης' δηρὸν δ' ἀν ἐλίνυον αυθι μένοντες, εἰ μη ἀολλίσσας ετάρους ἀπάνευθε γυναικῶν Ἐρακλέης τοίοισιν ἐνιπτάζων μετέειπεν. 865 ,,Aαιμόνιοι, πάτρης ἐμφυλιον α ' αποέργει,, μιας; ηε γάμων επιδευέες ἐνθάδ' ἔβημεν,, κεῖθεν ὀνοσσάuενοι πολιήτιδας; αυθι δ' εαδεν,, ναίοντας λιπαρὴν ἄροσιν Λήμνοιο ταμέσθαι;,, οὐ μὰν εὐκλειεῖς γε σὐν ὀθνείνσι γυναιξ ν870 - ἐσσόμεθ' ωδ' επὶ δηρὸν ἐελμίνοι' οὐδέ τι κῶας - αυτόματον δώσει τις ελών θεὰς εὐξαμένοισιν.

63쪽

,,Iομεν αυτις εκαστοι ἐπὶ σφέα ' τον δ' ἐνὶ λέκτροις , Υψιπυλης εἰῆτε παr μερον, εἰσόκε Λῆμνον,, παισὶν ἐσανδρώσρ μεγάλη τέ έ βάξις .ῖκηται. 875 'nς νείκεσσεν ομιλον' ἐναντία δ' ου νυ τις ἔτλη ' ματ' ἀνασχεθέειν, ουδὲ προτιμυθήσασθαι 'ἀλλ' αυτως ἀγ ῆθεν ἐπαρτίζουτο νέεσθαι σπερχομενοι. ται δέ σφιν επέδραμον, ευτ ἐδάησαν.ώς δ' ἔτε λείρια καλὰ περιβρομέουσι μέλισσαι 880 πέτρης εκχυμεναι σιμβληῖδος, ἀμφι δε λειμώνερσήεις γάνυται, καὶ δε γλυκυν ἄλλοτε ἄλλον καρπὸν ἀμέργουσιν' πεποτημέναι' ῶς ἄρα ται γa ἐνδυκες ἀνέρας ἀμφι κινυούμεναι προχέοντο.

χερσί τε και μυθοισιν εδεικανόωντο εκαστον,

885 ευχόμεναι μακάρεσσιν ἀπήμονα νόστον ὀπάσσαι. ῶς δε καὶ Υψιπυλη ῆρήσατο χεῖρας ελουσα Αἰσονίδεω, τὰ δέ οι ρέε δάκρυα χήτει ιόντος. ,, Νίσσεο, και σε θεοὶ συν ἀπήμοσιν αυτις ἐταίοοις, , χρυσειον βασιλῆῖ δέρος κομίσειαν ἄγοντα

881. ἄλλοτε τ' ἄλλον vulg., illepta Est Copula, Plana clε, litatu sol siciti inseruerunt librarii, mi Me ἄλλοτ' ἐπ' ἄλλον conjecit Ruiners. Var. IECL P. 1O. Sed ἄλλοτε ἄλλον praebent Regg. A. B. C. D. E. M. B. Vriit. Vind., quod re periint Brunck. Beck. Post eos Herin. ad Orph. p. 732, litatu offensus, vel potiuis participi πεποτημεναι, εi lod ei post ἄλλοτε ἄλλον otiosum et languiduni videtur, en endavit ἄλλοθεν ἄλλη. Sed ut aditio- dum violentam esse hiatic eruerulationem taceam, neque inuid o1sensionis ait in illo participio video, et sorniula ἄλλοτε ἄλλος tam De siens est in Po tis epicis, ut tolli nec possit nec cle heat; cf. Hom. Od. IV, 236. Hesiod. Op. et D. 713. Theogn. v. 113.1180. 1184 ed Melch. Ρl1ocyl. in Anal. Brianclai T. I p. 78. Oppian. Halleui. II, 268. 566. I V, 186. 193. 290. 882. ἀμέργουσι Regg. A. B., quod

EX uiore receperunt urunck. Beck.

ἀμέλγουσι , iii l. Vrat. ἀμέλγουσιν

64쪽

h σκῆπτρά τε πατοῖς ἐμοῖο παρέσσεται, ην καὶ ὀπίσσω,, δή ποτε νοστήσας εθέλpς ἄφοὐρον ἱκέσθαι. ,, ρηῖδίως δ' αν εοὶ καὶ ἀπείρονα λαον ἀγείραις - ἄλλων εκ πολίων' ἀλλ' οὐ συ γε τηνδε μενοι ν895 ,, σχήσεις, οὐτ' αυτὴ προτιόσσομαι ἁδε τελεῖσθαι. ,, ω εο μην ἀπεών περ ὁμως καὶ νοστιμος ηδη,, ιπυλης' λίπε δ' ημιν ἔπος, τό κεν ἐξα-σαιμι,, πρύφρων, ην αρα δή με θεοὶ δωωσι τεκεσθαι 'ν δ' -τ' Αἴσονος υίὀς ἀγαιόμενος προσέειπεν ' 900 ,, Tψιπυλη, τὰ μεν ουτω ἐναίσ*α πάντα γένοιτο ,, ἐκ μακάρωπι τυνο δ' ἐμέθεν πέρι θυμὸν ἀρείω,, ἴσχαν', ἐπεὶ πάτρην μοι ἄλις Πελίαο εκητι,, ναιετάειν μosνόν με θεοὶ λυσειαν ἀέθλων. ,, εἰ δ' ου μοι πέπρωται ἐς Ελλάδα γαῖαν ἱκέσθαι 905 ,,τηλ ἀναπλωοντι, συ δ' ἄρσενα παῖδα τέκηαι,

πιμπε μιν ήβησαντα Πελασγίδος ἔνδον γωλκos, ,, πατρί τ' ἐμῶ καὶ μητρὶ δυης ἄκος, ην αρα τούς γε,,τἐτμν ἔτι ζώοντας, ἴν' ἄνδιχα τοῖο ἄνακτος

,, σφοῖσιν ποοσυνωνται εφεστιοι ἐν μεγάροισιν.

910 Η καὶ ἔβαιν' ἐπὶ νῆα παροίτατος ' ως δὲ καὶ ἄλλοι

secutus est Becisus, quod ininim Probruulum est, nam etiamsi illud εrκεν nec Rarium fili get, non inmenoptativus ex uno libro reponi debebat, sed coiqui ctivus etiam ilini unie verus erat. At ne illa mii dein niutatione opus est, Constat enitn, καί saepe a Graecis ita usurpari, ut nobis Paene otiosusu vuleatur. Hoc vero

IOCO EaIII fere Vim particula habere milii vi letur, iluani fuit,et in interrogationibus, es. Jacolbs. ad Antilol. Pal. p. 101. 296. Da pie lita oriam lectio

recte praetulit Brunci ., Cum Sequen-

σιν Guelph. - εφέστιον εinendavit Br In Ic., isIOd non I ecessarium audicat Beck. 1 ino ἐφέστιοι nece sarium est, opponitur enitu praecedentibus ανδιχα τοῖο ἄνακτος.

65쪽

βαῖνον ἀριστῆες ' λάωντο δε χερσιν ἐρετμὰ ἐνσχερὼ ἱζόμενοι ' πρυμνήσια δε σφίσιν υργος λυσεν ύπεκ πέτρης άλιμυρέος. ἔνθ' ἄρα τοίγaκόπτον υ δω0 δολιχῆσιν ἐπικρατέως ἐλάτρσιν. 9 15 ἐσπέριοι δ' υρφῆος ἐφημοσυννσιν ἔκελσαν νησον ες ιλέκτρης 'Ατλαντίδος, ἔφρα δαέντες αὐρήτους ἀγανῆσι τελεσφορίν σι θέμιστας

σωότεροι κρυόεσσαν υπεὶρ ἄλα ναυτίλλοιντο.. των μεν ἔτ' ου προτέρω μυθήσομαι ' ἀλλα καὶ αυτῆ920 νῆσος ὁμως κεχάροιτο καὶ ΟΤ λάχον Οργια κεῖνα δαίμονες ἐνναέται, τὰ μεν ου θέμις ἄμμιν ἀείδειν. Κεῖθεν δ' εἰρεσίην νελανος διὰ βένθεα πόντου ἰέμενοι τῆ μεν - ρκῶν χθόνα, τῆ δὲ περαίην Ἱμβρον ἔχον καθύπερθε ' νέον γε μεν ηελίοιο 925 δυομένου Σωρόνησον ἐπὶ προύχουσαν ῖκοντο. ενθα σφιν λαιψηρὰς αη νότος, ἱστία δ' οὐρνστησάμενοι κουρης Ἀθαμαντίδος αἰπὰ ρεεθρα εἰσέβαλον πέλαγος δε τὼ μεν καθυπερθε λίλειπτο

mula ως δε καὶ ἄλλοι, in qua Homericam forinam consulto Noster reti- nuisso Videtur, etiam infra v. 1101 et III, 992 libri ἄλλοι praebent. Certissimitu vero est ex ἄλλα pro τὰ ἄλ- λε usurpato, uia non aeque facito

τἄλλα reponi potest, ut I, 283. 1209. Item ἄλλοι pro Oi ἄλλοι legitur III, 58. IV, 785, oi inutilem coinctum Iu

bus repositu t. 918. θ ρσυτεροι Guelph. , quod r 'Cepit Hoerstet.- ωπερ Vati. A. B.C D. 920. λάβον Ioel glin. Mi avri se lasse ex error o typ. Videtur tamen ita legi in Vati. A. B. 922. μέλανος vulg. littera minuscula, viod eorrexit Brunck. Nomenroprii ni esse, non fiuvii quidem, ut icit Beck., sed maris, janx ex Schol. discero poterant editores. Eodem modo emendandus est Hom. II

XXIV, 79.

p. 227. Distrigod by Corale

66쪽

ηρι, τὐ δ' ἐννυχιοι Ῥοιτειάδος ἔνδοθεν ἀκτης s30 μέτρεον, Ἱδαίην επ4 δεξιὰ γαῖαν ἔχο-ες. Aαρδανίην δε λιπόντες ἐπιπροσέβαλλον Ῥβύδω, ' Περκώτην δ' ἐπι τη καὶ 'Aβαρνίδος ήμαθόεσσανήῖόνα ζαθέην τε παρήμειβον Πιτύειαν. καὶ δη τῆ γ' ἐπὶ νυκτὶ διάνδιχα νηὸς ἰούσης

935 δίνν πορφυροντα διήνυσαν Ελλήσποντον. Ἐστι δε τις αἰπεῖα Προποντίδος ενοοθι νῆσος τυτθὀν απὀ Φρυγί ς πολυληχυ ηπείροιο - εἰς ἄλα κεκλιμί- η, ὁσσον τ' ἐπιμύρεται ἰσθμὰς χιρσφ ἐπιπρηνης καταειμένος ' εν δέ οἱ ἀκται 940 ἀμφίδυμοι, κεῖνται δ' ύπεο υδατος Αἰσήποιο.

Αρκτων μιν καλέουσιν ἄρος περιναιετάοντες '

καὶ τὰ μεν υβρισταί τε καὶ ἄγριοι ναιετάουσι

varietas upud Tra phio l. v. 216.

835. XI, 229. IVesset. et iah vrigli. ad IIerod. V, 117. Etiam aphul Urpti. Arg. 489 libri onities in Περκώτης

Consentiunt, et Περκώτην Exhibet tune versuin laudans Steph. Buz. s. v. υβαρνος.

939. ἐπὶ πρηνὴς suprascripto ἐπίπροσθεν Vi Iul. - κατακείμενος vati. A. B. C. et D. n. m. 2. καταῆμενος var. loci. in Scliol. Paris. 941. υρκτον vulg. υρκτων Var. t t. in Reg. B., si emendatio Hoel Eliui, quam verat i esse demonstravit BriInck. ex Strabone et Nostro infrixv. 115O. Sed ninor missi cultas est in pronomine μιν, ii Iod non lial, et quo referatur. Nam ad totam insulam reseret non poteAt, hanc Enim Aρκτων νῆσον vocatam esse testatur Sinpli. Buz. a. v. υρκtων νῆσος et ζικος. luod nouieti accoperat ab altera ripa, in qua erat mons υρκτων Ωρος vomitis. Iudi tuo recte vidit Brianckius alite v. 9 1 unum plures Qversus eXcidisse, quibus dictuni erat. duarum ri par I in altervin planitiem fuisse, alteran monte obsithun, Roidieni deinde μιν fori . Aliain rationein emi iuct nainiive probabilem

iniit Gerhard. p. M sq., mai in Priore recensione ita lectulit fuisso putat:ἀμφίδνμοι, κεῖνται Ο ἐπὲρ υδατος Αἰσήποιο. προς μεν τ' ἐν τῆ, πεδίον διν τῆ παρακεῖται. καὶ τὰ μεν υβρισταί τε καὶ

γριοι αμνενέμονται

Γηγενέες. In posteriore Vero

υδατος Αἰσήποιο.υρκτων μεν καλέουσιν ἔρος

περιναιεταντες ε γενέες. Sed ita prorsus nescis, quidn- cetur Vρκτων ἔρος. Praetcrea v. 942 abesse nullo pacto potest, tun pata ii eptuni sciret, si ita quasi sortuito tali tuiti et in irranscursu ad Terrigenas illoa transiret, tum proPter

opposituin v. 94T; denupio Γηγενέες

non Erinni περιναιετάοντες, sed in ipso inonte liabitabant. 942. τα μεν Guelph. - Extremam

67쪽

Γηγενέες, μέγα θαῶμα περικτιόνεσσιν ἰδέσθαι. γὰρ ἐκάστω χεῖρες υπέρβιοι ήερέθονται, 945 αἰ μεν απὰ στιβαρῶν ίμων δύο, ταὶ δ' ὐπένερθεν τέσσαρες αἰνοτάτpσιν ἐπὶ πλευρῆς ἀραρυῖαι. ἰσθμὸν δ' αδ πεδίον τε Ηολίονες ἀμφενέμοντο ἀνέρες ἐν δ' ῆρως Αἰνήῖος ἀος ἄνασσεν Κύζικος, δν κουρη δίου τεκεν Εὐσώροιο 950 Αἰνητη. τους δ' ου τι καὶ ἔκπαγλοί περ ἐόντες, Γηγενέες σίνοντο Ποσειδάωνος αρωγῆ 'τοὐ γὰρ ἔσαν ταπρῶτα Λολίονες σκγεγαῶτες. ενθ' Ἀργὼ προυτυψεν ἐπειγομένη ἀνέμοισιν Θρηλίοις, καλὸς δὲ λιμὴν υπέδεκτο θέουσαν. 955 κεῖσε καὶ ευναίης ολίγον λίθον ἐκλύσαντες Πφυος ἐννεσιὴσιν έπο κρήνρ ἐλίποντο,

sentiunt praeter Rem B., in quo est

mo Potuit, nisi qui inotri imperiti erant Iena. lecti. Liuilan. II p. 177 s. et Selartuler. ad Mus. p. 239. Metro subvenit eineiulatio Beniles ad CH-lim. H. in Iovem 87, ἀμφινέμονταεpro ναιετάου reponentia, quain amplexi sunt Briinck. Boch. et Geinarii. Sed multa sulit, quae vetant, ne V lun eain habeamus. Ρmni uin intelligi prorsua non potest, fluon Odoἀμφινέμονται potuerit a librariis in ναιετάουσl mutari, et vani neqMe si terarum tilla ait similitinio, ne iue ex interpretatione illini, utpote meab lum Iion nidi us Poeticum, nasci potuerit. Praeterea hoc Vocat talo non bene uti poeta, quum sodem filatim 947, ilui nostro Oppoaillis est, utatur; ex ei ieiulatioIIe certo inserit non debet. Denique, quod supra jant m

nui, Gigantes illi non circumsedemini molitoni, sed in ipso habitariant, quod etiam Ex o h. Αm. 517 elucet. Mi nlis etiani probabilia est. enaeiulatio Porsoni Advers. p. 271 ed. Lips.sβρισταὶ καὶ αγρεῖοι ναιεzάOvat,

ἀωσονro . unde fere apiiii Nostrumiluoliue inali ni inverso ordine vocabula hκάστω χεῖρες κribere, ita enim versus rotuIulior laret, itui nunc intres paries male lilabitur. 946. ἄινοτάτησι Vrat. - πλευραῖς Vulg. πλευρῆς Regg. A. D. C. E. Med.Guelph. Vind. Vrat., quod recte ro ceperitiat Brianth. Beck. cf. veritich.

cpiae De piens est Confusio, inde curruptiarn ἀμπεδίον Reg. C. et δ' ἀμπεδίον Res m. A. B. ne pie tarnen hoc vocabulum, liuod nihil est. recipere dubitaverunt Brittich. et Beck. 949. κουοη τέκεν Vat. A. et st m. 1. D.

ma II versus PBrtem nux tuatus est

ad Aristopli. Nub. 536. Ex Sch litisin ἐκλώσαντες bene correxit Piers. Veris. p. 202 Iliod praebent etiani Reget. Α. B. E. Vati. A. C. Ι3. Urat. Ned. et Ieceperunt Brutich. Beck. Diuitiaco by Cooste

68쪽

κρήνη υπ' Mρτακί ὶ ετερον δ' ελον, ὁστις ἀρήρει, βριθυν' ἀτὰρ κεῖνόν γε θεοπροπίαις Σκάτοιο Νηλεῖδαι μετόπισθεν Ἱάονες ἱδρυσαντο

ὐς δ' ἄμυδις φιλότητι Βολίονες ήδε καὶ αυτος ζικος ἀντήσαντες, οτε στόλον ήdὲ γενέθλην .εκλυον ο ινες εἶεν, λύξεινως ἀρίσαντο, καὶ σφέας εἰρεσίν πέπιθον προτέρωσε κιόντας

965 αστεος εν λιμένι πρυμνήσια ροὰς ἀνάψαι ἔμ' οἴ γ' Ἐκβασίφ βωμὸν θέσαν Ἀπόλλωνι στησάμενοι παρὰ θῖνα, θυηπολίης τ' ἐμέλοντο. δῶκεν δ' αυτὴς αναι λαρὼν μιθυ δευομένοισιν, μῆλα θ' ὁμos δῆ γάρ οἱ εην φάτις, εἶτ' ἀν ἴκωνται 970 ἀνδρῶν ηρώων θεῖος στόλος, αὐτίκα τόνγενείλιχον ἀντιάαν, μηδε πτολέμοιο μέλεσθαι.

ἶσόν που κἀκείνω ἐπισταχυεσκον χυλοι,

ουδέ νυ πω παίδεσσιν ἀγαλλόμειος μεμόρητο ' ἀλλ' ἔτι οἱ κατὰ δώματ' ἀκήρατος ηεν ἄκοιτις 975 ώδίνων, Μέροπος Περκωσίου ἐκγεγαυῖα, Κλείτη ἐύπλόκαμος. τὴν μεν νέον ἐξέτι πατρος θεσπεσίοις εδνοισιν ἀνήγαγεν ἀντιπέροθεν.

ii lilvis obvia. Sintillinitia est locus Aeaeli. Amani. 563. cf. IVVtionb. Bibl.

crit. III, 2 p. 35. Dorvii l. ad Qtar. p. 380. 565.

loti silair Gertiar l. p. 7 s. In Priore recensione Schiol. Flor. itta lectum suisse refert: ἀρμοῖ που κἀκείνω υπο--αrύεσκον χυλοι, et ad illu l αρμοζpersitet explicatio ἀντὶ του νεωστὶ, tua ad Euterulalidum perinotus efit Rulinicen ius. Mutavit poeta in posteriore r ensione, ii a in Callimachi Hecate legebatur versus αρμοῖ που κἀκείνω επέτρεχε λεπτὰς χυλος,

69쪽

αλλὰ καὶ ῶς θάλαμόν τε λιπῶν καὶ δέμνια νύμφης τοῖς μέτα δαῖτ' ἀλέγυνε, βάλεν δ' ακὰ δείματα θυμos. 980 ἀλλήλους δ' ἐρέεινον ἀμοιβαδίς. ητοι ο μεν σφεων

πεύθετο ναυτιλίης ἄνυσιν Πελίαό τ' εφετμάς οἱ δε περικτιόνων πόλιας καὶ κόλπον ἁπαντα εὐρείης πευθοντο Προποντίδος ' οὐ μεν ἐπιπρορείδει καταλέξαι ἐελδομένοισι δαῆναι.

985 ηοῖ δ' εἰσανέβαν μέγα Βίνδυμον, ἔφρα καὶ αυτοὶ θηήσαιντο πύρους κείνης ἀλός' εκ δ' ἄρα τοίγε νῆα τυτοὐ λιμένος προτέρου ἐξήλ*σαν ὁρμου ηδε δ' γησονίη πέφαται oodς, ηνπερ ἔβοσαν. . Γηγενέες δ' ἐτέρωθεν -' οὐρεος ἀααντες 990 φράξαν ἀπειρεσίοιο tof στόμα νειόθι πέτοῖς

πόντιον, οἱά τε θῆρα λοχώμενοι ἔνδον ἐόντα. ἀλλα γὰρ αυθι λέλειπτο οὐν ἀνδράσιν ὁπλοτέροισιν μακλέης, λ δη σφι παλίντονον αιψα τανύσσας τόξον, ἐπασσυτέρους πέλασε χθονί τοὶ δε καὶ αυτοὶ

995 πέτρας ἀμφιήρῶγας ἀερτάζοντες ἔβαλλον.δῆ γάρ που κακεῖνα θεὰ τρεφεν αἰνὰ πέλωρα ρη, Ζηνος ἄκοιτις, ἀέθλιον Ἀρακλῆ

συν δὲ καὶ ἄλλοι θῆθεν υπότροποι ἀντιόωντες, πρίν περ ἀνελθέμεναι σκοπιην, ηπτοντο φόνοιο

1000 Γηγενέων ηρωες ἀρηχι, ημεν δωτοῖς, ἐδε καὶ ἐγχείῖσι δεδεγμένοι, εἰσόκε πάντας ἀντιβίην ἀσπερχες ὀρινομένους ἐδάrων. iώς δ' ἔτε δούρατα μακρὰ νιον πελέκεσσι τυπένταυλοτόμοι στοιινδον ἐπι ρπμῖνι βάλωσιν,

Beck. 985. ἔφρα κεν αυτοὶ ex emend tione Bra1nck. Beck., sed vulg. r te se habete asceiiciemini Diud niua . ut et ipsi viderent, quae antea ex aliis sciscitati errunt.

990. πέτροs Vulg. πέτρvs Reg. E. Vrat. et alii fortassis plures, talia

enim non solent Enotari. Dativus sensus Caiisa nec gari I est, eunuDIE

996. δη γὰρ δε που Reg. A.

70쪽

1005 ὁφρα νοτισθέντα κρατερους ἀνεχοίατο γόμφους' - .ῶς οἱ ἐνὶ ξυνοχῆ λιμένος πολιοῖο τέταντο ἐξείης, αλλοι μεν ἐς αλμυρὼν ἀθρόοι υδωρ

δυπτοντες κεφαλὰς και στήθεα, γυῖα δ' υπερθεν χέρσω τεινάμενοι ' τοὶ δ' ἔμπαλιν αἰγιαλοῖο

1010 κράατα μεν ψαμάθοισι, πόδας δ' εἰς βένθος ἔρειδον,αμφω ἄμ' οἰωνοῖσι καὶ ἰχθυσι κυρμα γενέσθαι. φωες δ', ὁτε δη σφιν ἀταρβὴς ἔπλετ' ἄεθλος, δὴ τότε πείσματα νηδς επι πνοιῆς ἀνέμοιο λυσάμενοι προτέρωσε διεξ άλος οἶδμα νέοντο. 1015 4 δ' ἔθεεν λαίφεσσι πανήμερος ' Ου μεν ἰουσης νυκτὰς ἔτι ριπὴ μένεν ἔμπεδον, ἀλλα θυελλαι ἀντίαι άρπάγδην ὀπίσω φέρον, ἔφρ' ἐπέλασσαναυτις ἐυξείνοισι Βολίοσιν. εκ δ' αρ' ἔβησαναυτονυχι ' Ἐρὴ δε φατίζεται ῆδ' ἔτι πέτρη, 1020 ἡ πέρι πείσματα νηῖς επεσσυμενοι ἐβάλοντο. ου δί τις αυτὴν νῆσον ἐπιφραδέως ἐνό σεν ἔμμεναι οὐδ' υπὰ νυκτι Βολίονες ἀψ ανιόντας ἔρωας νημερτες ἐπ χαν' αλλά που ἀνδρῶν

Μακριέων εἴσαντο Πελμπικόν αρεα κέλσαι.

1025 τῶ και τεύχεα δυντες ἐπὶ σφίσι χεῖρας ἄειραν. συν δ' ἔλασαν μελίας τε καὶ ἀσπίδας ἀλλήλοισιν ὁξείρ rκελοι ριπῆ πυρὸς, ῆτ ἐνι θάμνοις

αυαλέοισι πεσουσα κορυσσεται εν δὲ κυδοιμὸς

δεινός τε ζαμενής τε Βολιονίω πέσε δήμω.1030 Ουδ' δγε δηζοτῆτος υπερ μόρον αυτις ἐμελλεν

1010. ψαμάθης arul. ψαμάθοις

SEARCH

MENU NAVIGATION