장음표시 사용
241쪽
δῆμου. - ' λλως. Κακοχράσμων γὰρ Ο ταῶρος : - η ὁ δῆμος - αντὶ του κακος εἰς χρῆσιν ' ην γαρ τάχα κερα- 5τιστῆς. τούτο δέ φοσι διὰ το εἶναι αυτὸν λεπτόν ἴδηλονότι τον ταῶρονJ. - Κακοχράσμων : δυοτροπος, δυσχρηστος, δυσάρεστος. P. Re '. υ Λεπτὸς μὲν χ'ω ταίρος : Gon.' λειπόσαρκος καὶ ο ταὐρος ὁ πυρρός. εἴθε τοιόνδε λάχοιεν οι δημόται iuτου Λαμπριάδου, ῆγουν οἱ από τοὐ Λαμπριάδου καταγόμενοι,
ὁτε θυουσι τῆ IIρα, ινα δηλονότι μὴ προσδεχθῆ αυτῶν ἡ θυ
σια υπῖ των φυλετῶν καὶ ζημιωθῶσι. κακοχράσμων γὰρ οdῆμυς, ηγουν κακῖς εἰς τό χρῆσθαι αυτω τινά. Gen. Ι .ips.)VA. 23. i5 H. Εἰς στομάλιμνον : τὰς εἰς θάλασσαν ἐστομωμε- νας λίμνας ουτω φασί, τουτο δε ἰν στόμα λίμνης περὶ την Κρότωνα. l καὶ την εν Tροία δε στομαλίμνην πιθανὼν διὰ
223 Πονηρος, δυστροπος. h. 7ων ιρος. 5. κακοηθζς. 2. πονηρος κακοῖς χρωμενος. M. δυσκολος , δυσχερωῆς. D. κακότροπος. Q.
242쪽
Hρ α τοιόν τε:J ἰστέον οτι νομὰς εἶχεν ουτος ὁ τόπος βουσὶν ἐπιτηδειοτάτας. Gen. h)Vs. 24. Vet. Tον Νηαιθον : Νήαιθος ποταμὀς Κρότωνος. ωνό-5 μασται-παρ' οσον ἐν αυτψ ννάς ποτε l συνέβVJ κατακαῆναι Ἐλληνικάς φασι. R Q. Ποταμίς ο Νήαιθος. ώνομάσθη θὲ ουτω, φασίν,οτι ἐν αυτ- νῆες ἐκάθσαν Ἐλληνικαί. 'Borii. Gen. ' φL,ips.)- Νήαιθος ποταμὸς περι τον Κρότωνα, οπου αἱ Tρωι καὶ i 0 γυναῖκες ἔκαυσαν τας Ελληνικὰς ναυς, ἄστ' αν μ' ἔχοντες οἱ κυριοι αυτῶν ἐκεῖ κατοικήσωσι καὶ αυτὰς ἔχωσι γυναῖκας. Borb. Vs. 25. Vet. Αἰγίπυρος . εστινl ἀκανθῶδες φυτόν, η ειδος 5 βοτάνης το δε φύλλον ἔχει πλατυ ῶσπερ φακός. ἔστι θεγλαυκίζουσα, εἰς ελκο φλεγμαίνοντα ἀγαθή. - Καὶ κνυζα:κόνυζα' φυτον χορτῶδες, ο αἱ Θεσμοφοριῶζουσαι θια τηναγνείαν στιβαδοποιομται. δοκεῖ γὰρ ἡ βοτάνη ψυκτικ' Ουσα ἐπέχειν τὰς προς συνουσίαν ορέξεις. l νόμος γὰρ ην θη- 20 ναίοις κατ' ἔτος τελεῖν τα Θεσμοφόρια. εἰσὶ τὰ Θεσμοφόρια p.) τοιαυτα ' παρθένοι γενναῖαι και τον βίον σεμναὶ κατὰ την ημέραν τῆς τελετῆς τὰς νομίμους βίβλους και ἱερὰς ώς ἐδόκει τοῖς 'A ναίοις, p. 3 ὐπερ των κορυφῶν αυτῶν ἀνε- 23) Εἰς τὸ σrόμα rῆς λίμνης. 5. --- lΣτομαλιμνον:l ἰδίως
243쪽
165 τίθεσαν καὶ ώσανεὶ λιτανευουσαι ἀπήρχοντο εἰς Ἐλευσῖνα.η δὲ ρλευσίς ἐστι λιμην τῆς Ἀττικῆς. J - Μελίτεια : εἰδος καὶ αυτη βοτανης τὸ κοινῶς λεγόμενον μελισσοβότανονl ' τὸ δὲ φύλλον εχει πλατυ ως φακῆ. h. 4. - Μελίτεια : βοτάνθ γλ 1κίζουσα, σισυμβρίω ἐμφερής. p.) bVs. 26-28. I ei. Φευ φευ: προειρηται, ὁτι κωμικὴ ἡ διασκευή ' ουκ- ουν ἀκολούθως εῖρηται καὶ κωμικοῖς αρμόζον καὶ τραγικοῖς. - Eυρῶτι παλυνεται : ευρως κυρίως η πρασι νώδνὶς ομί- χλζ. - Ευρῶτι Ovia. 'γ παλυνεται : μολύνεται , Ic.) ὐπό 10ευρῶτος λευκαίνεται. πάλην γαρ ελεγον το λεπτότατον του ἀλευρου, παρὸ καὶ φάλιον λέγεται τὀ λευκόπιεἰδυῖαν φάλιον ταῶρον. - υλλως. Λευκαίνεται καὶ μολυνεται γ τοῖς υπὰ των εὐρώτων γινομένοις lc.) ἀλευροις ἐν τ- ἐσθίεσθαι τοὐς καλά- ibμους. h.) - Αν ποτ ἐπάξα: To δεύτερον πρόσωπον του πρώtου μέσου ἀορίστου οἱ Συρακουσιοι διὰ τοί α προφέρον
244쪽
sCHOLIA ET GLOSSAE. καὶ η συριγξ, ην ποτε επηξω καὶ κατεσκευασας, καλάμοις δηλονότι, υπὸ ευρῶτος παλυνεται, ηγουν λεπτυνεται καὶ φθείρεται. - Hγουν εἰς κακον ἀποβαινουσαν επε μζσας νίκην νικησαι. M.)
5 Vs. 29. 30. In l. Ου τηνα γ' οἴ, Νυμφας : ουκ ἐφθάρη, φησίν, η συριγξ οὐθε μεμόλυνται, μὰ τὰς δεύμφας ἐπεὶ Ο -γων
245쪽
νετο δὲ κατόπιν Φιλοξένου του διθυραμβοποιοί. 4. 5. Z. Can. Gen. Vulo. - Τάν τε Κρότωνα: Ἀλκίνοος καὶ Κρατων Φαίακος υἱοί καὶ ὁ μεν ἐβασίλευσε των κερκυραων, ὁ Η την ἐν Σικελία εκτισε Κρότωνα. - Καὶ το ποτα ῶOν: bτο πρὸς ανατολας της Κροτωνιάδος. το δε Λακίνιον ἀκρώρειά τίς ἐστιν, εχουσα ἱερὸν Πρας. -υλλως. 'Aῶoν: εφον,το ανατολικόν. lc. -- Καὶ το ποτ α ῶον Gen. ) τὀ Λακί - νιον : ἀκρωτήριόν ἐστι τοὐτο από τινος Λακίνου Κερκυραίου τοs υποδεξαμένου Κρότωνα φευγοντα. lo
Πύρρου. ἐπὶ τῶν κρουστῶν οργάνων λέγεται τὸ ανακρούεσθαι' ἐνταὐθα δε ανακρούομαι αντὶ τοὐ μέλπω απλῶς.
ἐπαινῶ τήν τε Κρότωνα και τὸ ποταῶον τὸ Λακίνιον. τό δὲ
καλη πόλις η Ζάκυνθος διὰ μέσου λέγεται μετὰ ἐπικρίσεως. τὸ ποταίον ποιητικῶς Ουτω λέγεται δεῖ γὰρ ξ τὸ πρὸς εω λέγεσθαι, ἶν' ρ τὸ προς ἀνατολὰς τετραμμένον, ἰ το ἐῶον χωρὶς τῆς πρuθέσεως. τὸ δὲ Λακίνιον ἀκρωτῆριόν ἐστιν ἀπό 20
246쪽
V L-η Κρότων των ἐπὶ 'Iταλίας πόλεων εὐανδρία καὶ τῆ λοιπῆ εὐδαιμονία σαφὲς δε εκ τούτου καὶ ε ις παροιμίαν ἐλθειν μάταια τἄλλα παρὰ Κρότωνα τἄστεα.5 Vs. 34-37.
I f. υπερ ὁ πυκτας Αἴγων ὀγδώκοντα μόνος:
ταυτα Ουκ επὶ Αἴγωνι ἱστόρηται, ἀλλ' επὶ 'Aστυάνακτι τψΜιλησίω . - Αἴγων ὀγδωκοντα μόνος : h. xen. ) εις Αἴγωνα μετήνεγκε τα περὶ του δεδελοσίου αυτost 'Aστυά- ιο νακτος ἱστορουμενα. φασι γὰρ τοὐτον Ἱσθμια νικήσαντα καὶ οἴκοι παραγενόμενον ἐκ της ἰδίας ἀγέλης του μεγίστου λαβε- σθαι βοος τ ς χηλῆς καὶ μ' ἀνεῖναι, εως ὁ ταὐρος ελευθερῶν το σῶμα ἀπεβη βία, κατελιπε δε τον οπλqν εν τῆ χειρὶ αὐτο s. oπλην δὲ λέγει την χηλην. καὶ Ησίοδος i5 oso' υπερβάλλει βοος οπλην Ουτ' απολείπει. - Τὰ κατεδαίσατο αντὶ τοὐ κατέφαγε. ως ἔοικε διὰ την ἀδδηφαγίαν Ο Μίλων τον Αἴγωνα ἐπὶ ἄθλησιν προτετράμ
247쪽
φθαι. μάζα το νεομάλακτον καὶ νεοφυρατον φωμιον.
Tηνεὶ καὶ τον ταῶρον : ἐκεῖ, φησίν, ὁ Αιγων επὶ του Λακινίου καὶ τον ταὐρον ἔδωκε τῆ 'Aμαρυλλίδι, ἐνεγκων απότινος ορους καὶ περισπασας τῆς Οπλῆς ' καὶ αἱ παροίσαι γυναῖκες μεγάλως ἐβόησαν, καὶ ὁ βουκόλος ἐγέλασεν. 5Us. 38. 39.
248쪽
ρμαρυλλίδος. Vs. 42. Rre. 'Aνέλπιστοι δε θανόντες : ἀνέλπιστον ὁ Ουκἐλπίζει τις λαβεῖν η κατορθῶσαι ὴ τοιουτό τι. ανέλπιστον tb καὶ το ἐλπίδων ε στερημένον, καθο λέγεται ενταμα το ανελ
249쪽
I. t. Toν θαλλον τρώγοντι: θαλλος άkλῶς λέγεται παν το τεθηλός κυρίως δὲ ὁ τῆς ἐλαιας βλαστός. - Aλλως. Τον θαλλον τρώγοντι: θαλλόν ἔλεγον οἱ αρχαῖοι παν το τεθηλός. Ἀρχίλοχος δεl 5 ἔχουσα θαλλον μυρρίνης ἐτέρπετο καὶ 'ομηρος ' θαλλόν τ' ἐρίφοισι φορῆναι.
δυσκόλως σευεσθαι καὶ ὁρμὰν l διὰ το εἶναι πτωχα - Hδυσο α δι' ἐνος σ ανtὶ του δυσώδ' ἀπο του ἄω τὸ πνέω. 3. - Σίτθ' ὁ λέπαργος : το σίττα ἐπίφθεγμα βουκολικόν, οπερ λέγουσιν οι βουκόλοι J ομοίως καὶ το ψίττα. εἰωθασι δὲ λέγειν αὐτὰ οἱ βουκόλοι διωκοντες τὰς βους. h. 4. 5. lb
ἰon. ' ) Ο λέπαργος : ὁ λευκός, ῆ ὁ λευκόποκος ἰ ὁ λευκόπλευρος. ἀλλ' ὁ μέν ἀπο του λέπας ἔχειν καὶ τοὐl αργόν, ὁ ἐστι λευκὸν ἔχειν τὸ δέρμα ως πιμηρος τοῖς κυνας ἀργους λέγει ἀντὶ του λευκάς, ῆ ταχεις κατὰ ἀντίφρασιπι
45 Tον κλάδον. E. M. - Αυσδίωκτα. h. τὸ δυσκίν α. C. τὰ κα- κως σωζόμενα. II. M. I . Ibitis. - Ο λευκός. h. ὁ ἔχων λέπας καὶ 2b δέρμα λευκόν, γουν λιπαρόμ' ο λευκός. M.
250쪽
b η παρα τὸ αἰθη καὶ τὸ κόμηJ η τας κόμας αἰθας ἔχουσα, τουτέστι ξανθάς Γῆ η ἐγκύμων. J
Vs. 48. I ei. Ἱδ'. αυ πάλιν : Moυ πάλιν πρόσεισι τοῖς φυτοῖς. - υδε ποθέρπει : περισπαστέον δεικτικῶς γάρ ποτε καὶ 10 βαρύνεται κατὰ τὸ διάφορον. Gen. Vs. 49.
Vet. Erθ' ην μοι ἐοικόν : ἀντὶ τοὐ καμπύλον. καὶ Ἀρχίλοχος αλλά μοι ροικός τις εχ κατὰ κνήμην ἰδεἐν 'le, siῆγουν εἴη βάτιος περὶ κνήμην. Gon. lj λαγωβόλον δὲ ξύλον, ω διαφευγοντες οἱ λαγωοὶ βάλλονται. ῆ οτι ράβδον Ουσαν ὀρθην ἐπευχεται γενέσθαι καμπυλον, ῖνα μη ἔγκυον ουσαν βλάψ- την βουν.
Rec. Poικόν : το καμπύλον. γίνεται δε ἀπὸ τῆς ροιῆς, 20 δένδρου τινός, υτι οἱ ἀπό τούτου κλάδοι καμπύλοι εἰσὶ καιῆους ἔχοντες πλείστους. Ε. N. M) Σιττ':J ἄπιθι. P. - Κυμαίθα:J πυρρα. h. - υπελθε