장음표시 사용
261쪽
V t. Βασκαίνων : ἀντὶ του φθονῶν, λυπουμενος διότι τὸ δέρμα μοι ἐχαρίσατο Gen. ' γ. κυρίως βάσκανος ο τοῖς Ι, φάεσι, ηγουν τοῖς ὀφθαλμοῖς καίνων και φθειρων το ὁρα-
262쪽
l0 τόν Πἀνα Θεόκριτος εἰρηκεν. ἄκτιος ἡ ὁ ο θρατήρ και γὰρ ἐπακτῆρες οἱ θηραταί. ῆ ὁ ἐπι ταῖς ἀκταῖς υπὰ τῶν ἀλιέων ἱδρυμένος ' αγρευτης γὰρ ο θεός. η ο Αττικός, ὁ ἐν
Ιβαίτας γὰρ λέγουσιl τὰ ἐκ κωδίων συνερραμμένα περιβόλαια
Ηττικον. 23. M. I .ips. τον ἐπὶ ταῖς ακταῖς πορευόμενον. C. ου το
sola ol. in eo ld. et vulg. legitur alite
263쪽
Vμεῖς δ' αt1τα σισυρνιά φαμε i/. - Τὰν βαίταν ἀπέδυσ' o Καλαίθιδος : οἰκότης δηλονότι θ υἱός. πότερον γαρ οἰκέτης ζ υιος νύ λέγει ' διὰ οι μεν δουλον, οἱ δε υἱόν φασιν. - Η κατα τήνας : η Ιεἰ τουτο ἐποίησα, ηl εἰ ἐπιορκοίην, αν- θεν ἀπο τῆς πέτρας ἐκείνης ω ἄνθρωπε εις μανίαν ἐμπεσων 5
εἰς Κραθιν τον ποταμον πηδήσαιμι lῆ φθαροίμqW γράφεται γαρ αλοίμην καὶ ο λοίμονl. κρῆθις δὲ ποταμὸς περὶ Συβαριν τῆς Σικελίας. Νυμφόδωρος δὲ καὶ Θεόφραστός φασι του Κράθιδος το υδωρ ξανθίζειν. ῆ ποταμὸς Κρότωνος ου- τος τῆς Ιταλίας. Gen. ἡ δὲ κατὰ ἀντὶ τῆς από. - Εις loKρῶθιν ἀλοίμην: γράφουσιν αυτό τινες καὶ Ο, D' ἡ ' οὐκ
ἔλαβον αυτ w ῆ, εἰ ἀφεῖλον, φθαροίμην. Gen. 3Rre. lυλλως τol 'Π κατὰ τήνας : τῆν κατα τω αλοίμην δεῖ συνάπτειν. ποιητικῶς γὰρ διαιρεῖται του ρήματος ἐν ταυτk τῆ σημασία, ως παρ' υμῆρω- i5 βῆ κατ' Οὐλυμποιο καρήνων lχωόμενος κῆρ l. παρα δὲ τω πεζω λογω συνημμένη ἐστὶν αεὶ ἐν τοῖς τοιουτοις τω ρήματι, ώς παρὰ Φιλοστράτωρ - ὁ δ' υπεκδυς τῶν ' σπαργάνων ἡ δη βαδίζει καὶ του υλυμ που κάτει- σιν. - ἔχει δε το πῆν Ουτως ' ξ, εἰ τοὐτο ἐποίησα, κατα- 20 κρημνισθείην ἐκείνης τῆς πέτρας, ω ανθρωπε , εἰς τον Κρῆ- θιν μανείς. ποταμὸς δέ ἐστιν ὁ Κρῶθις περι τὴν Συβαριν.
T γὰρJ ante Xyl. , καὶ vulg. 7ὶ Κρῶ- τις δὲ καὶ ποταμοὶ περὶ
264쪽
Ita . Ου μα ν ου τ' αυτὰς τὰς λιμνάδας: ουδαμῶς μα τας λιμνάδας αυτὰς Νυμφας, ηγουν τὰς ἀναστρεφομενας ἐν ταῖς λίμναις, α ινες ἐμοὶ προσηνεῖς εἶεν, Ουκ ἔκλεψεν ὁ 5 Κομάτας την συριγγά σου λαθών. Vs. 2 l. 22. μηδενος ἀξιων. φησὶ δε Κλέαρχος εν δευτέρω triar l Παροιμιῶν, ,τι φακλῆς ἰδων ἱδρυμένον τον Ἀδωνιν ἔφη ' ,,ουδεν ἱε-l0 ρον. οὐ γὰρ αυτον ἄξιον τιμῆς και ἱδρυσεως ἐδοκίμασεν. λλως. Ἐστι μὲν ουδεν μέγα, ώς 'Aσκληπιάδης φθσί. 5. P. Can. Gen. γ Αιονυσόδωρος δε μεταφορὰν εἶναι φησιν ἀποτων ἱερῶν τῶν τιμωμενων, μηδὲν δὲ εχόντων ἱερον καὶ σεβασμου ἄξιον. - υ ουδεν ιερόν: ῆγουν Q. ουκ ἔστιν i5 ἄξιος ἱδρυσεως καὶ τιμῆς ὁ τοιουτος, ῆτοι ουδὲν μέγα. Q. Aλλως. υρακλῆς ἐλθὼν εἰς Λων πόλιν τῆς Μακεδονίας εἶδεν εκ τινος ιεροὐ πολλοὐς ἐξιόντας. θέλων δὲ καὶ αυτος εἰσελθεῖν καὶ προσκυνῆσαι ἀνέκρινεν, Ιῆγουν ἐρώτησε,l τίνος εχ το ιερόν. μαθων δε 'Aδώνιδος εἶναι εφη , , ουδὲν ἱερὸν 20 αντὶ του Ουδενὸς ἄξιον ουδεὶς γὰρ θεῶν υπάρχει. i 7) lού μ' ἄν:l περισσον τὸ ἄi . E. - lου τ' :l οἴ τι ῆγουν ου-
δαμῶς. l. 2. Lips. - Ηγουν τὰς Νηρηχας. 2. τι ς θαλασσίους Νηρηίδας. E. N. 18) Εἶεν, υπάρχοιεν. 23. M. P.
265쪽
Rre. Ἀλλ' Ουν αἴκα λῆς ἔριφον θέμεν : ἀντὶ τοsθεῖναι, ζγουν κατάθου. το αἴκα Λωρικῶς ἀει αντὶ του ἐὰν κέχρηται, διο καὶ υποτάσσει. - Ουδιν ἱερόw παροιμία ἐστὶν ἐπι τῶν μηδενος ἀξιων. M. I ips. παρείληπται δὲ ἀποτου τοιουδε τρόπου. M. Hρακλῆς ερχόμενος εἶδέ τινας φέρον- bτας το τos Aδώνιδος ἄγαλμα ἐπὶ λιτανεία καὶ ἔφη ,,ουδεν ἱερόν, - ἀντὶ του. ευτελους δεῖσθε θ εοὐ. T. M. 'Aλλά
Vs. 23. 24. Vet. 'Γς, ποκ' Ἀθαναίαν ἔριν εἴρισεπι ' υς ων προς Αθηνῶν ερίζεις. Q. Ion. ὶ παροιμία ἐστὶν ἐπι τῶν τοῖς κρείτ
ηγουν φέρων κατάθου. ἐρίζω επὶ λόγων, ἐρείδω δε ἐπὶ π
λῶς ταυτα εσται ἐξ ἴσου μέτρου ἡμῖν; - Κίναδος ὁ παν-οὐργος. ἔστι δὲ ζῶον ἰδίως, ἡ ἀλώπ ξ. Gon.' 25
266쪽
πεκα κίναδοχε προσαγορευουσιν ἐστι δε αντι του πανουργε
Ρ. Gon. τοιουroν -γὰρ το ζῶον l πανουργονl. κίναιδος δε παρα το κινεῖσθαι εν αἰδοῖ νὶ ἀναιdῶς, η παρὰ το κινεἰ-b σθαι ἐν δόλωJ. Vs. 26. 27. Dec. Τίς τρίχας ἀντ' ἐρίων εποκίξατο : ἀντὶ του ἔκειρε. πόκους ἐποιήσατο ' τίς γάρ ποτε ἔκειρε ἀντὶ ερίων τρίχας; τρίχες γὰρ αἱ παχεῖαι καὶ τεταμέναι ως αἱ τῆς αἰγός, l0 ερια δε τὰ λεπτὰ καὶ Ουλα ως τα τῶν προβάτων. - Παροιμία εστω τίς αντὶ του ἀρνου εριφον ἔλαβεν; Q.)V q. 'Eποκίξατο : αντὶ του ἔκειρε τριχας ἀντὶ ἐρίωr . Gon. H τοὐτο φησιν , οτι αυτὸς μὲν ἄρνα κατατίθεται, ἐκεῖνος δὲ εριφον, οστις οὐ ποκίζεται. - Τις παρεύ- Ιθ σας αἰγος π ρωτ οτόκοιο κακὰν κυνα βουλετ ἀμέλγειν : ὴ δήλετ' ἀμέλγειν - γράφεται γὰρ καὶ ουτω - ρικῶς ἀντὶ του βούλεται κατά τινας. J - Κακαν κυνα:λιι θράν. Gen. κυνα δὲ το πρόβατον ειπεν, ἴσως ἐκφαυλί- ζων αυτό. Q. Ocn. ' το δε δήλεται αντὶ του βούλεται 20 Ουτω γὰρ οἱ Βωριεῖς φασί. ἰon. ' )
267쪽
Vet. Aλλως. 'Οστις νικάσειν τον πλάτιον : Gen. γοστις νικήσειν τον πλησίον διαφερόντως ἐπαγγελλεται, καὶ θελήσει ποιεῖν ειπεῖνJ τολο, ώς ἀντ' αἰγος κυνα ἀειε γειν, οἰον καὶ σύ νῶν νικήσειν φὴς τον τοσουτον ἐν ἡδυφωνία σου διαφέροντα, οσον τέττιγες οφ κῶν. - Σφὰξ bβομβέων : ο σφηξ, φθσί, συ ει οὐ κατ εναντίον, τos TD-
το γὰρ ἰσοπαλης ἴσος ἐν κλήρω ' πάλος γὰρ ὁ κλῆρος. η
μὴ σπευδε ' οὐ γάρ τι. Inὶ ἔστιν
268쪽
κῶς τροπῆ του ω εἰς α. υκρίδες λέγονται τὰ πωλία τακαθήμενα εις τὰ ἄκρα των δένδρων καταχρηστικῶς ' κυρίως i5 γὰρ αυτὰ τὰ ἄκρα των δένδρων. p. 3. Vs. 35-37. Ree. Ἀλλ' ο υτι σπευδω: οὐδαμῶς σπουδάζω, μεγάλως δὲ ἀλγῶ, εἰ συ με τολμῆς ἀτρέπτοις τοῖς ρομασι προσβλέπειν, οντινά ποτε ἐδίδασκον ἐγώ, ἄδειν δηλονότι, δει20 παῖδα ἄντα. B. πιν π oκ ἐόντα παῖδ' ἔτι: ταυτά φησιν ἐπὶ τῶ την χάριν εις αμέλειαν αυτω ἀπεληλυθέναι, έη, ωφειλε παρ' αυτοὐ διδαχθείς, ώς καὶ προκαλεῖσθαι αυτόν εἰς ἄμιλλαν. R e. Ἱδ' ά χάρις εἰς τί ποθέρπει : θέασαι, εις τί 25 προσέρπει, ἀντὶ τοὐ τελευτῶ, ἡ χάρις, η ὀφειλομένο μοι δηλονότι. 33) I Tουτί sl ἐνταὐθα ῆ τοὐτs. 5. 37) l Εt':J ἀκμήν. M. - Ποθερπει:J ἔρχεται. E. I.
269쪽
ρεθέντος ' τάσσεται δὲ ἐπὶ των ἀχαριστουντων τοῖς εὐεργέταις. p. a. b. P. Ocn. V Ile. ουτος γάρ, ως φασιν, TVν Αρτεμιν ἰδὼν γυμνήν, ἐκείνq αἰδεσθεῖσα λυσσαν τοῖς κυσὶν ἐμβάλλει, κἀκεῖνον κατέφαγον. 3. 5. P. Gem. ) lun c. Θρέψαι καὶ λυκιδεῖς Gun.' ): παροιμία ἐπι τῶν κατ αυτῶν ποιουντων τι. - Θρέφαι κυνας : παροιμία ἀπο κταίωνος τοὐ υπο τῶν ἰδίων κυνῶν βρωθέντος. τάσσεται δε ἐπι l τῶν αχαρίστων τοῖς ευεργέταις, ἐτοιὶ τῶν μὴ Ομολο- γουντων χάριν τοῖς ευεργέταις. taVs. 40. t. Ἀνδρίον : ἀνδράριον υποκοριστικῶς. ἀνθρωπάριον. iiij δυσγενες καὶ ανελευθερον. μου. Π Π : ἐξουδενωμένον καὶ ε υτελές. l. 2.
κιδεῖς. 3ὶ ἐγγόνα P. 3) ἐπὶ λύμν
270쪽
Vs. 41. 42. c. 'Επυγιζον : πυγμαῖς ἔτυπτον, ἐκρουον. ἄτοπον δὲ τοὐτο φανερῶς εἰπεῖν. - H ἐπέραινον, ἐβάτευον ' ἀντὶ του πυγμην ἐδίδουν, η ἀντὶ του κατα την πυγην ησέλγαινον.
5 E.) συ ηλγεις ' αἱ δὲ αἶγες ἐβληχῶντο, αντὶ του ἐμοκῶντο βιαζόμεναι υπο τῶν τράγων - το βλqχἀσθαι γὰρ ἐπὶ τῶν
προβάτων λεγεται - καὶ ο τράγος αυτας ωχευεν.
lu νων ἐστίν. u. Gen. ' Vs. 43.
Ves. Μη βάθιον τήνω πυγίσματος : μη βαθυτέρου τύχyς τάφου τοὐ πυγίσματος, ου φὴς με εἰργάσθαι, συ δὲ
ταφείης, ως εγὼ πεπυγισμαι. υλλως. πιτοι Ουκ εδωκάς μοι , πυγίσματα, μηδὲ ταφείης ω κυρτέ. Ρ. Gen. Aλλως. Πυγίσματος : Uuit. J μθ ταφείςς, ἀντὶ τοὐ γαμηθείης, βαθυτερον συ τοὐ προς ἐμὲ εκ σοὐ πυγίσματος, ως συ λέγεtς. ἀρνεῖται δὲ διὰ τούτου. καὶ 'Αριστοφάνης δὲ ἐν Βατράχοις φησὶ περὶ τοὐ Κλέωνος, προς το κρυπτόμενον καὶ ἔνδον20 νοούμενον, ἐν ταῖς ταφαῖς τίλλεσθαι.
qγουν ἐν καιρῶ συνουσιασμοί τὰς τρίχας ἐκτίλλειν τῆς πυγῆς. It w. υλλως. Gθε μὴ ἐν βαθυτέρω τάφω ταφείης ἐκεί