Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

281쪽

Vs. 89. Rec. Tὰς αἶγας παρελῶντα : παρα μὲν ' ξρω παρήλασεν ἀντὶ του παρέδραμεν, ηγουν ἐνίκ σεν μή 'Aλ κίππη l ενταυθα δὲ το παρελῶντα ἐπὶ τοὐ παρακολουθεῖν καὶ ἐλαυ- νειν λέγεται. - Καὶ άδύ τι ποππυλιάσδει: καὶ ἡδυν 5. τινα συριγμὸν συρίττει. Vs. 90. si .

R π. Κημὲ γαρ ὁ Κρατίδας τον ποιμένα λεῖος υπαντῶν ἐκμαίνει : καὶ ἐμὲ δ' ὁ κρατίδας τον πρόβατα

νέμοντα αγένειος υπαντῶν εἰς μανίαν ἔρωτος ἐμβάλλει. - lo Ουτω τὰ ἐντελές ' λεῖος το γένειον. καὶ λειοπώγων Ο ἀγένειος. 6.)Vel. ΕΚΜAEI: ἐρῶ et o πολυ δέ του ἔρωτος δολοῖ δια του ἐκμαίνει. 4. 5. Vs. 92. l 5 Rec. 'Aλλ' ου συμβλητ' ἐστι κυνόσβατος οὐδ' ἀνεμώνα : ηγουν συγκρίνεσθαι δυναμενά εἰσιν. Vet. H συγκρίσεως ἄξια. λέγει δ4 την διαφορανπῆς θηλείας ἀπο του ἄρρενος. - Κυνόσβατος : φυτάριόν ἐστιν ομοιον ροιδίω ἔχον τον καρπόν. ἔστι δὲ μεταξὐ θάμνου καὶ δέν- 20. M) Γλυκυ συρίζει ποππυζειν γαρ το πεπιεομέι ις τοῖς χείλεσδεεηχον ἀποτελεῖν. hJυν τινα συρισμον συρδε ζει. 6. 23.

282쪽

δρων, παρόμοιον ταῖς ὐοιαῖς ' ταῖς ροδεαιςl, το δὲ φυλ- λον ακανθῶδες, ως φησι Θεόφραστος. ἔστι δὲ Ο κυνάκαν- θος. - Ουδ' ανεμωνα: ανεμών ζ ἄνθος αοδμον, ὁ φασιν ἀναδοθῆναι ἐκ του αῖματος του 'Aδώνιδος. - λλως. Ου δ' 5 ἀναιμόνα: on. ) την ανσμών ν Nίκανδρός φησιν ἐκ τοii', δώνιδος αῖματος φυ ναι. Κρατενας δε Κρατίδης κατά ' τινα δυο φησὶν εἰνωι τὰς ανεμώνας, τον μεν ανθυς ἔχου - Οαν μέλαν, την δὲ φοινίκεον. Σωσίβιος δε τας α νεμώνας παρὰ Λάκωσι φαινίδας καλεῖσθαί φησι. - Προς ρόδα:

ἐστιν, ητοι συντόμως φθειρόμενον. - Tῶν ἄνδηρα παρ' αἱμασιαῖσι : ίντινων, δqλονότι του κυνοσβάτου και της

α νεμώνης, ἄνδηρα, ηγουν ἄνθq, ἐν ταῖς αἱμασιαῖς εἰσίν. qκυρίως ἄνδηρα τον ἔνυγρον τόπον και τὰ τῶν ποταμῶν ἀνα- 15 χώματα γινωσκε. - υνδηρα νυν τὰ ἄνθη J τὰ ἄκρα tῶν γὰρ ρόδων τὰ ἄκρα καὶ πρωτεύοντα φύονται ταῖς αἱμασιαῖς. κυρίως δὲ ἄνδηρα τῶ επάνω τῶν Οχετῶν τῶν υγρῶν, ζτοι

μασιαQ vulg. seliotri extrema sunt, unde auctore Geelio tra 1sposui.

Plia v. sie: ἄνδηρα τὰ ἐν ταῶς αἴ- μασιαῖς ἄνθη. τῶν γὰρ ρόδων .... αἱμασιαῖς. παρὰ δὲ Θεοκρίτν τὰ

ἄνθη η τὰ ἄκρα. κυρίως δὲ ἄνδηρα

283쪽

Θ. Ου δὲ γὰρ Ου δ' ἀκυλοις : ταῖς - του πρίνου βαλάνοις ακυλος γὰρ ὁ τοὐ πρίνου καρπός. αἱ μὲν γὰρ ἄκυλοι λεπτόσαρκοι, φvσί, καὶ σκλvραὶ ξηρα αἱ δέ, ὀριμα- 10λίδες δηλονότι, ηδεῖαι. φησὶν ουν , ρτι ὁ μεν Κρατίδας με

λιχρός, ζ δε Κλεαρίστ' ἀηδης. - υρομαλίδες δὲ τὰ ἄγρια μῆλα, lῆ τὰ ἐν ὁρει μῆλαJ. Ἀσκληπιάδης δε ομομαλίδες

γράφει. ἔστι τὰ συνακμάζοντα τοῖς μήλοις συκα, ωσπεράμάσυκα τὰ συνακμάζοντα, τοῖς σύκοις μῆλα. - Αἱ δὲ με-lb

λιχραί: τινὲς ουτως ἐρμηνευουσιν ' αἱ μὲν ἔχουσι λεπτὸν λέπυροπι αἱ μελιχραί, ηγουν χροιαν εχουσαι μέλιτος, κι-τρινοειδεῖς. ὁ δὲ καρπός του πρίνου κοκκοειδής ἐστι. ποιεῖ

eod. . quae verba malo ad ἔχοντι relata erant. Ceterum es. Plin v. ὀ o o-

284쪽

ουν ὁ Λάκων την μὲν Κλεαρίσταν κιτρινοειδῆ καὶ οιονεὶ αμορφον, τον δὲ Κρατίδαν κοκκοειδῆ καὶ οἱονεὶ ευμορφον. Ree. Οὐδὲ γαρ Vat. ταῖς βαλάνοις του πρίνου οριμηλίδες, ηγουν τὰ ἐν ορει μῆλα, 'L. ips. άρμόδιαί εἰσι δη- , λονότι συγκρίνεσθαι. 6. II. 'M. 'Y. I, ips.) - υκυλος τὸ κρινοβάλανοπι οριμαλὶς δὲ το ἄγριον μῆλον. 6. Us. 96. me. Kήγὼ μὲν δωσῶ τὰ παρθένω αυτίκα φάσμσ αν: καὶ ἐγώ, φησί, δώσω τῆ παρθένω ῆγουν τῆ Llips. I 0 Ἀλκίππρ αυτίκα φάσσαν. την ταχυτῆτα θέλει δηλουν τό αυτίκα. ἐπεὶ ἄλλως πῶς αυτίκα δώσει, ῆν ουπω ἀπὸ τῆς

ἀρκευθυυ καθεῖλεν ,

IV. Φάσσα δὲ ονομα ὀρνέου. Ἀλεξανδρος δέ φησιν ὁ Μυνδιος, ὁτι ἡ μὲν φάσσα υποκυάνεον ἔχει την κεφαλὴν καιlb μἀλλον γε ἐμπόρφυρον, τῶν τε ὀφθαλμῶν λευκῶν ἄντων τό

Vet. Εκ τῆς ἀρκευθω: ἄρκευθος ονομα δε νωου ἀκάρπου. φησὶ γὰρ ὁ Θεόφραστος , οτι των αγρίων ἐστὶν ἐλάτη .20 πευκη, ἄρκευθος, μιλος, θυία και ἐν Αρκάδες καλουσι φελ- λόδρυν. ταυτα ονόματα δένδρων. Gen. h) - υρκευθος ειδος φυτου ἀκανθώδους. 3. Rec. υρκευθός ἐστιν ἡ λεγομένη ὀξυάκανθα. Gen. 96) Γῆ Κλεαρίστο. Vat. L. τῆ Καλλιόπη δηλονότι. E. 25 97, Καταβιβάσας. H. M. P. Lips. - Επικάθηται τοῖς ὼοῖς E.

285쪽

Vs. 98. 99. Vet. οππόκά πλεξω: ἐνταυθα μὲν το πείκειν του κείρειν καὶ ποκάζειν λίθεσαν δὲ καὶ ἐπὶ του ξαίνειν. P. Gon. ) - Τὰν οἱ ν τὰν πέλλαν : την μέλαιναν. την. γὰρ του σώματος ἐπιφάνειαν, οτε υφ' αῖματος μελανθῆ, 5 πελίδνωμα καλουμεν. - υ τὰν πέλλαν : σκοτεινην, μέλαιναν, πορφυραν την γουν του σώματος ἐπιφάνειαν, ἡνίκ'ῖν δι' υποδρομὴν α ατος μελαίνηται, πελίωμα πελίδνωμαὶ καλουσιν, ο τῆ 'Aφροδίτθ συμβεβηκέναι φησιν πιμηρος ' μελαίνετο δὲ χρόα καλόν. Iom . Uππόταν πέξω: πείκειν κυρίως τὸ ξαίνειν' ἐν-ταὐθα δὲ τὸ κείρειν, ως καὶ παρ' υσιόδ' ημὲν δες πείκειν ηδ' ευφρονα καρπὸν ἀμῆσθαι. IN δε ἐς χλαῖναν ἀντὶ του εἰς τὸ ἐργάζεσθαι χλαῖναν.

- Πεκω τὸ τὰς δ ς κείρω. οθεν καὶ πόκος τό κεκαρμενον ιο σύστθμα των τριχῶν. πόκον πέξω εἰς χλαῖναν, ἀντὶ τουκερῶ ἔρια, ῖνα ποιησω χλαχ αν. T. 23. M. Vs. l00. 101. Vet. Σίττ απῖ τῆς κοτίνω: τουτο μεταξύ τῆς ωδῆς επεφών σε προς τὰς αἶγας αναχωρεῖτε τῆς ἀγριελαίας. 20

286쪽

c. Σῖττ' απο τῆς κοτίνω: Gon.' ἀπόστα ε ἀποτῆς αγριελαίας ' το σίττα ἔχει την δυναμιν του ἀπόστητε. E. H. M. N. P. Y. Gen. Lips.) - YZδε νέμεὶθε: ἐνταυθ'α ἐλθοῶσαι βόσκεσθε, εἰς τον ἀνεστηκότα τολον τόπον καὶ b κατάντη, ῆγουν ὀξυν, ατε καὶJ οπου αι μυρῖκαι. Vs. 102. 103. Pt. Ουκ απὸ τὰς δρυός: ἀπόστητε, φησίν, ἀπο τῆς δρυός, καὶ κατὰ τολο το μέρος βόσκεσθε τῆς γταλίας, ἔνθα το ὁρος ο Φάλαρος προς ανατολας κείμενον. σκληπιάδVςio δέ φησι χωρίον τὸ νῶν καλουμενον Φάλερον. ἔστι δὲ ἄνομαίρους εἰς ανατολας κε μένου. - Φάλαρος : λέγει τον λευκον κριόν. φαλὸν γὰρ τὸ λευκόν, καὶ χλμηρος κύματα φά- ληριόωντα λέγει τὰ λευκαινόμενα. - Φάλαρος : ὁ φολι

i5 Rec. 1 ὁ δὲ τουτεὶ ἐπιρρηματικῶς ἀντι τοί ἐνταὐθα. V v. Ο Κώναρος : Κώναρος δια τό κέρατα περιφερῆ καὶ τραχέα ἔχειν ώς κώνους, ῆγουν στροβίλους. - Ο Κώνα- ρο ς: ῆγουν ὁ κριός, παρὰ τὸ κέρατα ἔχειν κωνοειδῆ. 3. Gen. . - Κιναίθα: ἡ πρὸς τὸ κινεῖσθαι διάπυρος, ξγουν ταχεῖα 20 ὁry παρὰ τὸ κινῶ καὶ τὸ αἴθω τὸ καίω. - Αλλως. . Κιναίθα:τοὐτο τῆς αἰγός ἐστιν ὀνομα. τινὲς ω την ευκίνητον ἀκουου

σιν. αἰθὸν γὰρ τὸ πυρωδες. J αἴθει γὰρ ἐν κινησει ζώς τὀ

πῶρ. ὁθεν Ομηρος τους λέοντας αἴθωνάς φησιν.

287쪽

μου. 'ει οἴτως ἡ συνταξις ' ω Ουτος καὶ σὐ ὁ Κωνα- ρος καὶ η Κιναίθα, ουκ ἀπο τῆς δρυός γενήσεσθε; τουτεὶ καὶ ἐνταυθα βόσκεσθε προς τὰς ανατολάς, ῶς καὶ οπου

Vs. 105. 5Vel. Ἐργον Πραξιτέλευς: ἀντὶ του εἰπεῖν θαυμάσιον λέγει το ἔνομα του τεχνίτου ως ἐξάκουστον. δυο δέ φασι Πραξιτέλεις, τον μὲν ἀρχαιότερον ἀνδριαντοποιόν, τον δε νεώτερον ἀγαλματοποιόν. Ουτος δὲ ἐν ἐπὶ Αθμητρ&υ του βασιλέως ' περὶ ου φησὶν ὁ Θεόκριτος. - Τα παιδὶ δέ, τῆ lo'θελκίππst. P in Rec. ιουτον οἷον αν ὁ Πραξιτέλqς εἰργάσατο. l. 6. 23. Ε. M. N. P. Gen.' Lips. - Πραξιτέλες'. συνεστάλη το υδιὰ το μέτρον. M.)Vs. 106. li T. lbV t. 'ον λυκος ἄγχει : κυρίως ἐπὶ του ζώου ἀκουστέον, ῆ ἐπὶ του ἱμάντος του περιδεδεμένsυ τοῖς τραχήλοις των κυνῶν. 3. 5. Gen. ' )- Λυκος ἄγχει : πνίγει καὶ ρέγχειν ποιεῖ ἐν τῆ φροντίδι του φυλάσσειν τὰ θρέμματα. δοκεῖ δὲ Φιλοποίμνιος ἄνομα εἶναι κυνός. Ion. ' γ 20 Rec. Κυων φιλοποίμνιος : ἐν τῆ ποίμνρ φιλῶν ἀνα-

λος δὲ προπερισπώμενον ὁ εὐαπά

288쪽

στρέφεσθαι, οὐ λυκον πνίγει, ον δίδωμι τψ παιδὶ ωστε απελαύνειν πάντα τὰ θηρία. λέγεται το διώκειν καὶ ἐπὶ του ἀγρευειν καὶ αἱρεῖν. - 'ον τψ παιδὶ δίδωμι: ἰστέον οτι δίδωμι λέγει ἀντὶ τοὐ δώσω ἐπὶ γὰρ τῶν αναμφιβόλων ὐπο-5 σχέσεων ἐνεστῶτες καὶ παρεληλυθότες αντὶ του μέλλοντος

R. e. Ἐντὶ γαρ ἄβαι: τετραχῶς καὶ τοίτο γράφεται ἐν τοῖς παρ' ἡμῖν ἀντιγράφοις OLνl άβαι ἀντὶ τοὐ ηβῶσαι

i , καὶ ἀκμάζουσαι. lΚαὶl αυαι, ηγουν ξζραί γράφεταιὶ καὶ ἄζαι. ἐν τοῖς αγγειοις γὰρ ἐπειδάν τι καταλειφθο ξνηρανθέν, ται ' ζ το καταλειφθεν ἐν τοῖς ἀγγειοιςl ἄζα λέγεται. lγρα- φεται καὶ ἐντὶ γὰρ αυτ αἱ καὶ λέγει ἀντι τοί μόναι. l

σω ώς ὁρῆτε πῖν αἰπόλον παρερεθίζοντά με εἰς ἄμιλλαν, ουτω καὶ υμεῖς ερεθίζετε ηγουν διεγείρετε τοὐς καλαμευτάς, ἀντὶ τοὐl τοὐς θεριστὰς εἰς ἐργασίαν αδοντες δηλονότι . 20 Rec. Ουτω καὶ υμεῖς, αδοντες δθλονότι, διεγείρετε τοὐς im) ν ἡμέτερον ἀντὶ τοὐ τον ἐμόν. C. E. M. P. Lips.109, Βλάψητε. M. P. Lip s. - 'Asιπέλος:J διὰ τό μέτρον ἐξε-

stitit.

289쪽

νος - παραγενόμεναι ... αὐτάς. Calliergus his quae lana ex Selivet. PB-tita interseruia, clitae separnvinius,