장음표시 사용
311쪽
τις λόγους τινος πρός τινα, ηγουν διακομίζει, καὶ ἀγγελλειντο ἀφ' εαυτοὐ τινα λεγειν περί τινος ' καὶ ἄγγελος - τούτων. λέγει δέ' ἴσως δε αυτη Ορῶσα με ταὐτα ποιολτα, πέμψει ἄγγελον τον ἀπαγγελουντά μοι πρέπον τι περὶ αυτῆς. - Αὐτὰρ ἐγὼ κλασῶ θύρας : κλείσω. Gon. ) κλειω, ἀφ' 5ου μέλλων κλείσω, παρὰ τοῖς κοινοῖς εν χρήσει. οι ποιηται κλ Θω λέγουσι διαλυσει τῆς διφθόγγοt καὶ τροπὴ τοὐ εεις ζ, ειτα τροπῆ τοὐ η εἰς α και προσγραφομένου τοὐ ἰῶτα κλάσω καὶ κλασῶ Λωριωῶς. δοκεῖ δε καὶ κληῖζω εἶναι παραυτοῖς ἐπὶ τούτου τοὐ σημαινομένου, ἀφ' ου μέλλων Αωρι- l0κῶς κληίξω, καὶ τροπὴ τοὐ η εἰς α καὶ προσγραφομενου τοὐ
ἐμοί, ξ γνησία μοι γυνὴ εἶναι. p. Viit. 'Ε. L. Gen. st 15Tῆσδ' ἐπὶ νάσω: τῆς Σικελίας δηλονότι.
Rec. Καὶ γὰρ Ουκ ἔχω, ως λέγουσιν, εἶδος αἰσχρόν, ξγουν ἄσχημοπι οντως γὰρ πρό ολίγου γαλήνης ουσης εἰς την θά-
312쪽
SCHOLIA ET GLOSSAE.λασσαν ἔβλεπον, καὶ ε υμορφα μὲν ἐμου τα γένεια - αποκοινοὐ το εμου - εὐμορφος ὁ ε εμοὐ ὁ εἷς ὀφθαλμός. Vs. 3T. 38. 1ὸς παρ' εμὶν κέκριται : οἱ γαρ μονόφθαλμοι 5 κατα φυσιν τοῖς Or' μονοφθαλμοις ἄμορφοι δοκουσι πι Ουχομοιως γὰρ κρινουσιν εκάτεροι τοὐς ἀνομοιονς την φυσιν. Tῶν δέ τ' ὀδόντων : των ὁδόντων ' λευκότ ζς λευκο- τερα εδείκνυτο Παρίας λίθου. Παρία γάρ ἐστι λίθος λευκή.
i0 I e . Ως μὴ βασκανθῶδέ: ινα δε μῆ βασκανθῶ, τρις εἰς τον ἐμὸν ἔπτυσα κόλπον. ποιουσι γὰρ καὶ μέχρι του νυν μάλιστα τοὐτο αἱ γυναῖκες τό νεμεσοτῖν ἐκτρεπόμεναι. Καλλίμαχος '
R c. I αὐτα γὰρ ὁ γραῖά με Κοτυτταρες ε ξεδίδαξεν : Boi)ν τὸ πτυειν ἐπὶ κόλπον ἐδίδαξε ποιεῖν με ἐπιτω μὴ βασκαίνεσθαι. IV. Κοτυταρις δε ὁ νομα κύριον, ῆ παρὰ τον κότον20 ἴσως πεποιημένον - και γὰρ οἱ γέροντες οξύθυμοί εἰσιν. καὶ 'λ ριστοφάνVς'dυσκολον γερόντιον
313쪽
εξω ηττης ἀμφότεροι ἐγένοντο. IV. Νίκη μαν Ουδ' αλλος : ἀντὶ του οὐ γαρ πρός i5
314쪽
εχοισα. M. Gen. ' - υ αὐτου Μοσχοπούλου σχόλια. M. Vs. l. 2.
Αλέντα εῖρπομες εκ πόλιος' σὐν και τρίτος αμμιν i5 'Aμυντας : χρόνος τὸ συμπαρεκτεινόμενον τρ συστάσει του
κόσμου διάστημα. λεγεται. δε ἐνίοτε μεν καθόλου, ἐνίοτε δὲ ἐπὶ μέρους, ώς ἐνταυθα. καιρὸς δέ ἐστι χρό ς δέων. λέγονται καιροὶ καὶ αἱ του ἐνιαυτου ίραι. ην χρόνος, ο πότε ἐγὼ και ὁ Ευκριτος καὶ τρίτος συν ἡμῖν ὁ 'Aμυντας εῖρπομεν,20 ἀντὶ του ἀπηρχόμεθα, εἰς τὸν 'Aλέντα ἐκ τῆς πόλεως. 2. Lips. 'AΛEXTA: τόπος ἐν Κω, ἐν ω ἐτελεῖτο τα Θαλυσια. ἀνομάσθη ουτως απὸ 'Aλέντου βασιλέως. E. N. , eL Hρπομεw. Gen. h τὀ ἔρπειν κυρίως ἐπι λεων καὶ σκωλήκων καὶ ετέρων ἀπόδων ζωων λέγεται. καταχρη- 25 στικῶς δὲ καὶ ἐπὶ τῶν νωθέστερον καὶ ἀσπουδεὶ πορευομέ-2 'Eβαδίζομεν καὶ ἐξερχόμεθα. C. P. - Tῆς Συρακουσθς ῆ τῆς
315쪽
νων, καὶ υμηρός φησι L. .). νυν-ἐπι του βαδίζειν λέγε ται. - 'ES, τον 'Aλέντα : 'Aλεῖς η δῆμος τῆς Κῶ ουτω καλουμενος από τινος 'Aλέντος, η τόπος ἐν Κῶ ουτως ονομαζόμενος απῖ ' λεντίου τινος βασιλέως. ἔστι δὲ Αλευς και ποταμος Σικελίας. 5
νVς. - Αυο τέκνα Λυκωπεος : γραφεται καὶ Λυκωπεως
διὰ του ω μεγάλου, ὁπερ Αἰολικῶς προπαροξυνεται. επει ὁ θοἱ Λιολ εἰς 'Aχίλλευς και IIῆλευς και βασίλευς βαρυτόνως λέ
γουσιν - ομοίως καὶ το Λυκώπευς - δια τοὐτο η τῶν εις ευς γενικὴ παρ' αυτοῖς προπαροξυνεται. - Εἴ τι περ εσθλὸν χαῶν τῶν ἐτ ανωθε ν απο Κλυτίας τὲ και αυτῶ χάλκω νος : χαῖν λέγεται το ἀγαθόν παρα Λακεδαιμονίοις.
male ad sequens lemina traxit, umlasactum, tit in Ox. I. II. desint. Conistra praeeunte Xylamiro Reisk. seqq.lemnia δ vo r. A. praeeedenti selio
316쪽
ῶγαθον ε κεῖνο, ηγουν ί Φρασίδαμος καὶ ὁ Ἀντιγένqς. - Ἐπὴ Κλυτίας : Κλυτία ονομα κύριον, Κυρυπυλου του βασιλέως τῶν Αφων γυννὶ, θυγάτνὶμ δε Μεροπος. φησὶν οὐ νοτι συγγεi εῖς οἱ νεανίαι χάλκωνος. E. L. Gen. EDρυπυλος ο o IIοσειδῶνος υίος Εφων βασιλεύων γήμας Κλυτίαν την -- ροπος χάλκωνα καὶ 'Aνταγόραν ἔτεκεν, αφ' ων οἱ ἐν Κρο ευ- γενεῖς. p. L. Hori,. ii. '' ὁ χαλκων ουτος ωταται εν Κ' ανδριας, καὶ ἐκ του ποδος αυτοί ἐκρέει πη γ ῆ. P. L.)- Καισαφέστερον φάναι τολο βούλεται εἰπεῖν ὁ Θεόκριτος, ἄτι ἀπό lu του αρχαίου ἀγαθου γένους τῆς Κλυτίας, τῆς βασιλίσσης τῶν Αφων, καὶ του παιδός αυτῆς, του χάλκωνος, κατάγονται ΟΦρασίδαμος και o 'Aντιγένqς. Ουτοι μόνοι απῖ πάvτων τῶν καταγομενων ἐξ αυτῶν εἰσὶν ἀγαθοί, καθάπερ καὶ οἱ πρό
γονοι αυτῶν. ἐν δε ἡ Κλυτία θυγάτqρ Μέροπος γαμηθεῖσα i5 Εὐρυπύλ' τῶ βασιλει τῶν Ερ ων ἐγέννησε τον χάλκωνα
τον τ ν βασιλείαν τῶν Κροων διαδεξάμενον. ο θε ρύπυλος υἱῖς ην IDσειδῶνος. ουτος Κλυτίαν γ ῆμας ἐγκύμονατον χάλκωνα καὶ 'Aνταγόραν ἐγέννησεν. απὴ δε του λ- κωνος κατῆγοντο ουτοι, ῆγουν ὁ Φρασίδαμος και o 'Aντι - 20 γε νης. E.) - Περὶ Κυρυπύλου δε και Κλυτίας ἴστορεῆται, ori ουτοί εἰσιν οἱ ἐπὶ τῆς υρακλέους πολιορκίας την Κῶ κατοικήσαντες και υποδεδεγμένοι την ήμητραν, καθ' ον καιρόν
25 Re '. υλλως. Εἴ τι περ εσθλόν: εἴ τι ἀγαθῖν οντες απῖ ἀγαθῶν, ῆτοι ευγενῶν, τῶν αρχαιοτερων - τοὐτο γὰρ δύναται τὸ τῶν ἔτ' ἄνωθεν - καταγόμενοι ' από τε τῆς Κλυτίας λέγω καὶ αυτοὐ τοὐ χάλκωνος, ῖς την πηγὴν τ θν5) IXαῶν:l εὐγενῶν, πλουσίων παρὰ Λακεδαιμονίοις. L. τῶν
317쪽
πον, ὁθεν μεῖ, μυκτηρι βοός, ἐκ ποδος ηνυεν, ἀντὶ του ἀναδίδοσθαι ἐποίει, καλως ἐρεισάμενος τῆ πέτρα το γόνυ. αὐ-
τος γάρ, φασίν, ἐπιδημήσας τῶ τόπρο την ἔκρηξιν τῆς πηγῆς ο
ρον Ουσαοῦ ης νυν ο Θεόκριτος μέμνqται. ευρέθq δὲ Ουτως. ανηγγέλθ' τω βασιλεῖ παρά τινος των περι ταυτα δεινῶν , οτιυδατος ο τόπος ἐκεῖνος ἐνδομυχεῖ. καὶ ὁ βασιλεύς αυτεπιστατήσας τῶ τοπω ηυτουργησεν, υσα συνέτεινε προς την του bυδατος ἔκρηξιν. τοὐτο γουν θηλοῖ τυ ος ἐκ ποδος ἄνυε κράναν, Orι ο χάλκων δια τῶν οἰκείων ποδῶν καὶ δι' ουτ- επιστασίας ἐνυσεν, ῆγουν κατειργάσατο καὶ κατώρθωσε, την κρήνην. το δε ευ γ ἐ ν ε ρε ι σάμ ε νος πέτρα γόνυ τοὐτο ἐστιν, οτι αντος ο χάλκων, ουχι ὀρθοστάδ ν ἱστάμενος, ἀλλα 20ουτω δεῆσαν κάμφας το γόνυ καὶ καλῶς εδράσας και στ ρί- τοὐτ0 τῆ πέτρα τῆ προς τῆ κρῆνu αυτοχειρεὶ κατεπράξατο τὴν τοὐ υδατος ἐκρηξιν. RODρειαν δέ, οτι ἀπο κε φαλῆς βοος ἐκ λίθου πεποι μένVς εδόκει το υδωρ ἐκρεῖν, ουτω του χάλκωνος μζχανθσαμένου τε καὶ κατασκευάσαντος. 25η Βουρεια η πολυρρους ἀπο του βου επιτατι κοὐ μορίου και
318쪽
ἐξ ου την κρήνην ἐκραγηναι ὁ χάλκων ἐποίησεν. αλλοι δέ
φασιν, οτι ο χαλκων ανδριάντα εστησεν εἰς τον τόπον, ἐνω το υδωρ ευρωθ, καὶ ἐκ του ποδος του ανδριάντος το υδωρ
ἐξήρχετο καὶ νοουσι τ ι ος ἐκ ποδος ἄνυεν ἄνυσε, κράναν ευ γ' ἐν ε ρ ε ισ ά με νος πέτρα γόνυ, οτι ὁ χάλκων ἐκ του ποδός του ανδριάντος ηνυσε την κρήνην Βουρειανευ καὶ καλῶς καὶ ἐπιστημόνως ἐνερεισάμενος το γόνυ τοὐανδριάντος ἐν τῆ πέτρα τῆ προς τῆ κρῆν ρ. εἰ δε τοίτο ουτωνοήσεις, νοῆσαι οφείλεις καὶ Βουρειαν κρήνην τVν πολυρ-l0 ρουν καὶ πολυχευμονα. εἰσὶ δὲ οῖτινες το ἐκ ποδός ἐνόησαν τό ἔξω τῆς πεπατημένqς οδοὐ, λέγοντες οτι ἡ πηγή, περιζς ο λογος, ο υκ ην κατα την δqμοσίαν οδόν, αλ ἐκτός.
ἐν τῆ νήσω ἐστιν, η το ἀφ ὁφους καὶ τῆλε βοὸς ρινὶ παραπλήσιος. Γράφεται καὶ Βουρειαν, γ ῆ οτι βίουσα ἐκ πέ20 τρας διὰ βοὸς κεφαλῆς, ῆ την μεγάλην διὰ τοὐ βου ἐπιτατικο s. . βουπαις γὰρ καὶ βοiγῶος ὶ ο μέγας παῖς, καὶ πιμηρος γλιάδος Νῶ βουγάrε. L. Gen. ' ) 'Dς ἐκ ποδὀς ἄνυε:ῆτοι ταχέως, ῆ εξω τῆς πεπατ μένης οδos. οἱ δέ φασιν ἐκεῖσε
ἐφεστάναι ανδριάντα καὶ ἐκ του ποδὸς ἐκχεῖσθαι το υδωρ, διὸ καὶ εφη ευ γ' ἐνερεισάμενος πέτρα γόνυ. ὴ σπουδαίως κατήρτισε τqν κρήνην. καὶ ημεῖς φαμὲν ἐκ ποδός οιον
εὐθέως εἰ μὴ μεταφορικῶς ἔταξε τὸ ἐκ ποδός, ῆγουν ἐξ
ἐδάφους καὶ τῆς πρώτVς υποστάσεως. καὶ γαρ ' ζρος τὰ κατώτατα τῶν ορῶν μέρη νείατόν φησι πόδα. τὸ δὲ ε υ30 γ' ἐνερεισάμενος πέτρα γόνυ συνεκδοχικόν ' παντὶ τῶ ) ἄνυεν ῆ om. p. 10) οῖτινεςJ
319쪽
σώματι τρὶ πέτρα ἐνερειδόμενος, οθεν χεῖται. -υλλως. Ἐκποδος ανυεν : ηγουν ἐκ βάθους ως ἀφ' υδρηλου. πόδες γαρ τα πλhσιάζοντα τῆ γῆ τῶν ορῶν. - ευ γ' ἐνερεισάμενος . ως γενναίως προσκαθίσας τῆ πέτρα. τινὲς δέ φασιν, ὁτι οἱ στενωπους ὀρυσσοντες το μεν γόνυ ἐρείδουσι θγει, δὲ ἐτέρω ποδὶ το σκαπτόμενον υπολαμβάνουσι
ἐνερεισάμενος πέτρα γόνυ τ)ὶ συνεργεία του ετέρου ποδος την κρηνην ἐποίησε. μου. Tαὶ δε παρ αυτ αν αἴγειροι πτελέαι τε: αἱ luδε παρ' αυτῆν, τὴν πηγήν, αἴγειροι καὶ πτελέαι ευσκιον ἄλσος ἐποίουν κομῶσαι, ῆγουν θάλλουσαι, χλωροῖς φυλλοις κατθρεφεῖς, ξγουν δασεῖαι , ουσαι δολονότι. κληθρη ἀειμι θηλυκου αἴγειρος δὲ ἐνίοτε μὲν ἐπὶ ἀρσενικου, ἐνίοτε δὲ ἐπι θηλυκοὐ λαμβάνεται. ἡ δε παρά ἐνταυθα πλησιότhτα ι, δηλοῖ. κατθρεφέες ὁὲ σκιώδεις. -
320쪽
τὴν μέσην ὁδον ηνυομεν, ἀντὶ του το μέσον της ὁδου. με σος γὰρJ κοινόν, μέσατος παρα ποιVταῖς. IPL Ου δε το σῶμα αμῖν το Βρασίλα κατεφαίνετο : οι γράφοντες διὰ του δ άμαρτάνουσιν. εγένετο γαρ 5 Βρασιθας Λάκων το γένος, ο δὲ Βρασίλας Κῶος. ὁ Λακεδαιμόνιος δε Βρασίδας οὐ τέθαπται ἐν Κῶ, αλλ' ἐν Ἀμφιπόλει. Re L καί τιν' οδίταν ἐσθλῖν συν Μοίσαισι Κυ- θωνικόν : καί τινα συνοδίτην ευρομεν, αντὶ του εσχομεν, iu ανορα μουσικὸν ἀγαθον Κυδωνικόν, τουτέστι Κρητικόν. Ευ