Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

331쪽

. υπαρχουσης. V Ωρομέδοντα τον Πἀνα συνθέτως, Ο ἐστι βασιλέα των ὀρων η του ουρανοί. ὁ δε νους' μισῶ καὶ τέκτονα, δς ἐρευνα οικον τελέσαι μέγεθος ἔχοντα τῆς του ὁρους κορυφῆς. ῆ δρος ἐν Κω απὸ 'Sδρομέδοντος τοί τῆς Νάξου νήσου βασιλευσαντος. και ὁ Πιονυσιος τον Πῆνα φησι παρα 5 τὀ μέδειν των ὀρῶν, ἄλλοι δὲ του ουρανοί. ἄλλοι τον ῆλιον, ἄλλοι μοιχὀν Π ρας εἶναι τοὐτον. ῆ ώρομέδοντος : τοὐύρους τos υφνηλοτάτου, τοὐ των ορῶν μέδοντος τῶ υφει. ἰουδρομέδοντα φησὶ τόν Πλα ἀγροικικὸς γὰρ ὁ Θεός. ἔρος δὲαυτοs, ου κατοικεῖ, τὸ τῆς Θετταλίας, ώς προῖὼν Ουτος λέ- 10ξει. - ύλλως. 3δρομέδοντα οἱ μὲν τὸν Πῆνα φασιν ως τῶν ὀρέων μέδοντα κατ' ἔκτασιν τοs o οἱ δε τόν ῆλιον ώς βα-vιλεύοντα τῶν τεσσάρων ωρῶν τοὐ ἐνιαυτοί, τό δὲ ἀληθές δρομέδων ἐστὶν ἔρος ἐν Κῶ υφηλότερον τῶν ἐν τῆ Κῶ ετέρων ὁρίων, κατ' ἔκτασιν καὶ τοίτο τοὐ ο. ὁ δε νοῶς' μισῶ i5 τέκτονας τοὐς καυχωμένους και ποιεῖν ἐπαγγελλομένους Οι- κον ἰσον τῆ κορυφῆ τοί ὁρους τοὐ ' δρομέδοντος. τοὐτο γὰρ

τὰς λέγει Μουσῶν ὀρνιθας μεταφορικῶς διὰ τὰ μέτρα και τὴν ἐν αυτοῖς ἐμμέλειαν. - καὶ Μοισῶν ἄρνιχες: τὰ ανωτέρω συνυπακούεται από κοινοs κατ' αναλογίαν τοὐ προρρηθέντος, ῆγουν ἀπέχθονται πλεῖστον ἐμοὶ καὶ οἱ ἄρνιθες 25 τῶν Μουσῶν πάντες, τουτέστιν οἱ ποιηταί, ὁσοι πρὸς τὸν κ) Ωρομε ὁοντος:J μεγάλου. M.

332쪽

ποιVτην τον πιον, ητοι τον χμηρον, ἀπεναντίας ἄδοντες, ομου αντὶ του ερίζοντες, μάταια μοχθουσι, τουτέστι ματαιο-

πονουσιν,

b R V . Σιμιχίδα, κῆγὼ μεν : ἄλλως ἀρξάμενος ἄλλως

αποδίδωσιν ωσπερ απο μεταμελειας. εἰ γὰρ κατὰ την ἀκολουθίαν τῆς αρχῆς ἀπεδιδου, εἶχεν αν ί λόγος Ουτως ' ω Σ μιχίδα, και εγὼ μὲν ἔσω το με λυδριον, ὁ πρό ολιγου ἐν τῶ ἄρει πονήσας εἰργασάμην συ δὲ Ορα, εἰ σοι τουτο ἀρέσκει.

10 Vs. 52-56. I u. Ἐσσεται Ἀγεάνακτ ι: εαυτὰν παρεωάγει Λυκίδας Μιτυληναίου τινος ἐρῶντα καὶ τουτο ευχόμενον . ἄδειουν ταυτα εις τον Ἀγεάνακτα, ευχόμενοςJ αυτὸν υγια απελθεῖν εἰς Μιτυλήν ν, καὶ Οταν δυνωσιν οι ἔριφοι και κατα-

15 φέρηται ό όδρίων εἰς ώκεανόν και ὁ νότος πνέων ἐλαυννὶ

τα κυματα, εὰν ἐμὲ τον Λυκίδαν του ἐρῶν παυσli. - νΛυκιδαν ο Θεοκριτος εἰσάγει ερῶντα μτυλοναίου παιδος Ἀγεάνακτος, ο λεν και εὐχεται ,α ευπλοῆ, κἀν χειμῶνι νότος

την θάλατταν διαταράσσρ καὶ των ἐρίφων δυνόντων σφοδροι κ χειμῶνες γίνωνται. 3. μου. X'ῶταν εφ ἔσπερίοις ἐρίφοις νότος : και- oταν ὁ νότος τα υγρὰ ἐλαύνθ κυματα ἐπὶ τοῖς ερίφοις Ου-

333쪽

καιρόν οτε οἱ ἔριφοι ἐσπέριοι γίνονται, ηγουν κατα τὰν δυτικον ορίζοντα, τουτεστι δυνουσι, τῆν ἐψαν δηλονότι δύσιπι

Iγι. λλως. Ἐφ' ἐσπερίοις ἐρίφοις . δυνόντων γὰρ luτῶν δυο ἐρίφων ἐσπέρας, τὐ πελαγος νότος ταράσσει,-σφοδροὶ κατὰ την θάλασσαν γίνονται χειμῶνες J καὶ ἶταν ὁγδρίων εἰς τον ώκεανὸν καταφερηται , χειμῶνες γίνονται. L.

ilon. ' , - Καλός πλόος ἐς Μιτυλήνην : ἐπειδη Μιτυληναῖος ών ὁ Ἀγεάναξ μέλλει χωρίζεσθαι εἰς την πατρίδα, φνὶ - Ibσὶν ὁτι αυτψ καλὸς πλους ἔσται, κὰν χειμῶνος πλέρ, ἄστε

τοὐς μεν Ψρίφους εσπέρας δυνειν καὶ τὸν 'SZρίωνα καταφέρεσθαι, τὸν δὲ νότον ταράσσειν τό πέλαγος. κατασταθήσεται δέ, φησίν, ο χειμών, καὶ ε υπλοήσει ο 'Aγεάναξ, αν αυτον

του ἐρῶν παύσο χαρισάμενος τῆς Αρας. - Iνίκα τὀ ἄστο- quoί εριφοι δυνει εσπέρας, σφοδροὶ γίνονται χειμῶνες κατὰ θάλατταν, καὶ ῖτε Πρων δυνει. Veii. ' γ - Ἐριφοι δέ εἰσιν αστέρες δταν θε ἀνατέλλωσιν ουτοι, ἀγριαίνεται ἡ θάλασσα.

334쪽

Λευκοθέαν, Παλαίμονα, 'Aφροδίτην. ἀλκυόνες ουν ἐκλήθq- σαν παρὰ το ἐν άλὶ κυειν. Ἀντίγονος δέ φησιν' οταν γηράσωσιν αἱ ἀλκυόνες, κῆρυλοι καλουνται. 'Αριστοτέλης δὲ 0 διηρζσεν ἀλκυόνα καὶ κῆρυλον καὶ κορώνην. οἱ δέ φασινοτι τα ἄρρενα τουτων κήρυλοι καλουνται' οπερ αληθές ἐστι. θρην τικὸν δὲ τό ζῶον καὶ παρὰ τοῖς αἰγααλοῖς νεοττευοπι καὶ τὸ κῶμα ἀφαιρεῖται τοὐς νεοσσους αυτοὐ. δεκατέσσαρας δὲ ημέρας φασίν, ὀταν γεννῆ, περὶ τὰς χειμερινὰς τροπας i5 ευδιάζειν, ας καλοὐσιν ἀλκυονίδας, επτὰ πρό τῆς γεννήσεως καὶ ἐπτὰ μετὰ την γένν σιν. - Αντίγονος δέ φησιν , οτι γηράσκουσαι αἱ ἀλκυόνες κήρυλοι γίνονται. τὸ δὲ ζωον βιοτευει περι τὸν αἰγιαλόν, καὶ τό κῆμα ἀφαιρεῖται αυτου τοὐς νεοσσούς. ιν δε ημέρας φασὶ περὶ τας χειμερινὰς τροπας 20 ευδιάζειν, ὼς καλοῶσιν ἄλκυονίδας. εῖρηται δὲ ἀλκυὼν παρὰ τὸ ἐν άλὶ κυειν. p. - Στορε σευντι τὰ κυματαζ καταστορέσουσι τὰ κυματα, γαληναῖα ποιήσουσιν, ἐάν με του ἔρωτος ἐξέληται, τὸν Λυκίδαν. - Αλκυόνες δὲ ορνιθες θαλάσσιοι, ων τικτουσῶν στορέννυται ἡ θάλασσα.

335쪽

Vs. 58. P . Ἐσχατα φυκία κινεῖ: το φυκίον εἶδος βοτάνης.

- Η φῶκός ἐστι το χορτώδες της θαλάσσης ἀπόβλημα. οἱ 5 φυκίον φασὶ βοτάν ν την ἐν τῶ βυθῶ γινομένην παρατο φυεσθαι' ετεροι δὲ φυκία φασὶ τα ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς βρύα

ξύνει. Us. 6 l. 62. 20M . Ωρια πάντα γένοιτo: ωραῖα, εγκαιρα, ἐπιτήδεια. M) Tα κατωτατα. Lips. τῶ κατωτατα του βυθοῖ. P. τὰ εἰς βάθη. E. 59 Eπαναφορά. E. L. ἐπανάληψις το σχημα. M. - Αια το ευειδεῖς εἶναι. Κ. u. ταῖς καταπληκτικαῖς η ταῖς καλαῖς. E. ῆ ταῖς 25

336쪽

I eL H ωρια : τῶ 'Aγεάνακτι ἀποπλέοντι εω Μιτυλήνην. γένοιτο παντα τὰ ωρια, ηγουν τὰ διὰ φροντίδος αυτω. η' ωρια πάντα γένοιτο : ἀντὶ τοὐ φυλακτικα ἀπὸ του ωρῶ το φυλάσσω. 5 Vs. 63. Iliae. Κηγω τῆνο: και ἐγὼ κατὰ την ημέραν ε κείνqν, ηγουν οταν εἰς την Μιτυλήνην ἀπέρχ ται. II. Gon.' Iit. Κηγω τῆνο κατ ημαρ ἀνήτινον : ειδος ἄν

l0 καῖος καὶ Σαπφώ. νασὶ δε τινες και παν ἄνθος ἀνήτινον παρὰ το ἄνω τείνεσθαι, ηγουν ζεσθαι. - Ανηθον το μύλα- θρον η, ἄνισον δε το γλυκάνισον ι. Vs. 64.

IPi. Παρὰ κρατὶ φυλάσσων: ἀντὶ του εχων 15 ἐνθάδε μοι τόδε δῶμα φυλάσσοις ἀντι τοί ἔχοις. n μη αποτίλλων τὰ ἐξ αυτου ἄνθη, δ

δηλοῖ πεφυλαγμένω αυτω χρώμενος. I, . Ien .h Rec. Φυλάσσω: ηγουν εχων, φορῶν περικείμενον. ηφυλάσσων ἐκείνω. 'M. Gen. - Παρὰ τῆ κεφαλῆ μου τιθεις

recepto prius ωρια pro lemmato scri

337쪽

I es. Tον Πτελεατικον οἶνον : Πτελέα τόπος ἐν Κῶ η ἐν Ἀρκαδία η τον Θεσσαλικον οἶνον ' η τον υγείας καὶ ρώμης παρασκευαστικόν ' η τον ἐν ἀναδενδράσι, παρόσον ταῖς παρακειμέναις πτελέαις ἐμπλέκονται' η Ἐφέσιow Πτελέα 5

Ομηρος Πτελεον καὶ Ἐλος. η τον ἐξ ἀναδενδράδων, αῖ ταῖς πτελέαις ἐποχουνται. η ἀποτόπου ἔστι δε τόπος μέσον Ἐφέσου καὶ Μιλήτου. lo

IPt. Κυαμον δέ τις ἐν πυρὶ φρυξεῖ: ου μάτην τουτό φθσιν. ὁ γὰρ κυαμος διφοποιός. πόσεως δε χάριν

IPt. X'ά στιβὰς ἐσσεῖται : υποστρώσομεν καὶ στιβάδα πήχεως. Rec. N καὶ ἡ στρωμνὴ ἔσται ἐστιβασμένη ἔς τ' ἐπὶ πῆχυν, αντὶ του ειςὶ πῆχυν, τουτέστι μέχρι πήχεως - πε

ρισσὴ γὰρ η ἐπί -ὶ διὰ κνυζης καὶ ἀσφοδέλου καὶ σελί- 20

338쪽

Ἐς τ' ἐπὶ πῆχυν: ἡ ἐς καὶ η ἐπὶ ἐκ παραλληλου. ' 'M.

I et. Στιβὰς δέ εστι στρωμνη ἐπὶ τῆς γης ἐκ φυλλων πῆχυν ἔχουσα το Γψος. iqen. ') - Πῆχυν ἔνα ἐστοιβα-b σμένη. p. - Κνυζα τ' ἀσφοδελ ω: την κόνυζαν κνύζαν εἶπεν. τι δὲ φυτον ψυκτικώτατον, ενθεν καὶ ἐν τοῖς Θεσμοφορίοις υποστρωννυουσι το φυτον την θερμότητα τηv κατατα ἀφροδισια ἐκκόπτοντες. ἀσφόδελος δε βοτάνη πλατύφυλλος, ἐς ὁ καυλος καλεῖται ἀνθέρικος. καὶ υσίοδος io -δ' ὐσον ἐν μαλάχη τε καὶ ἀσφοδέλω μέγ' ονειαρ. καὶ ἀσφοδελος ὁ τόπος ὁ ἔχων ἀσφοδέλους, καὶ Ομηρος βῆ κατ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα.

- Πολυγνάμπτω τὲ σελίνω . πολυγναμπτον λέγεται, υτιουλόν ἐστιν, ὼς καὶ καμπάς τινας ἔχειν. i5 Rre. 'Aσφόδελος βοτάνη παυουσα τα ἀφροδίσια. N. Vs. 69. 70. Rec. Καὶ πίομαι μαλακῶς: ῆγουν ἡδέως, ἐν αναπαύσει.

Vet. Λυταῖσιν κυλίκεσσι : ου διαιρῶν εἰς μικρά, 30 ἀλλ' ἐν αυταῖς ἀπνευστι πίνων. p. - Aυταῖσι κυλίκεσσιν : αντὶ του) αθρόως πίνων καὶ ἀπνευστὶ ἐν αυταῖς, ου διαιρῶν εἰς τὰ σμικρότερα τῶν ἐκπωμάτων. - Τρύγα δετον νέον οἶνον τρύγα δ' ειχεν ἐδωδήν. L. Gen. ' )68 Οὐλω, πολυκαμπεῖ τοιουτον γοῦρ το σέλινον. u. πολυελικτου. N. 69) μαλακῶς:J ἐν ἀναπαυσει, ἀναπεπαυμένος. P. ἐαδίως. Ιa. 70 'Eς τρύγα ' μέχρις ου ἄπαν ἐκροφῆσp το πυμ. M. - Επιστηρίζων. M.

339쪽

αρχοντος. M. Gen. Vs. 72. Vet. EIς δε Λυκωπίτας : 'γουν Αἰτωλός. Λυκωπίτας

340쪽

ώς το κενεῆς. ἀπέδοσαν δε τῆς εκ Κρήτος ξέν ς. ηγράφεται τῆς Σάνθας ως ἔν τισινJ. - λλως. μία τῶν

5 Ree. LYώς ὁ ρος : το πῆν l κH οπως περιήρχετο το ορος ζητῶν αυτήν, καὶ ὐπως αἱ δρυες αυτόν ἐθρήνουν, ἀτινες ἐκπεφυκυῖαί εἰσι παρὰ ταῖς ὀχθαις του ποταμos του Ἱμέρα, ὁπηνίκα ώς χιὼν διερρεῖτο υπὸ τοί ερωτος υπὸ τὸν Αιμον

τὸν ἐπιπολυ διήκοντα , ὴ υπὸ τόν υθων ἡ υπὸ την Ῥοδόπην, io ῆ υπὸ τὸν Καυκασον τὸν περὶ τὰ εσχατα τῆς γῆς ὁντα.

δε πόλις Σικελίας καὶ πηγὴ καὶ ποταμὸς απὸ ταυτης εχων την αρχήν. ῆ ποταμὸς Σικελίας καὶ πόλις ομώνυμος. - Pφ'

i5 του Βορέου καὶ ' ὀρειθυίας. καὶ ἡ Ῥοδόπη ομοίως ἄρος τῆς Θράκης. Ree. 6Ο Αιμος καὶ ἡ Ῥοδόπη ὁρη τῆς Θράκης, Gen. L. ips.) καὶ ἔτι ὁ Αθως; ώς παρ' Ἀπολλωνίω τῶ μδω- χθω ἀνετελλε κολώνη 20 Θρηικίζ.