장음표시 사용
321쪽
ταῶθα, οὐκ αντὶ του δασέος. καὶ αεὶ ἴσως με τούτου του σημαινομένου οφείλει το λάσιον λαμβάνεσθαι. Vs. 16. Pl. Κνακον δέρμ' ωμοισι : κν όν, ηγουν ξανθὸνῆ λευκόν λευκον μεν ἀπο του καρπου, ξανθον curὁ του θανθους'. - λλως . N οτι ὁ μὲν κύκλος αυτου μέλας, το δεσπέρμα λευκον τῆς κνῆκνὶςJ τοιουτον δε καὶ το του κνηκουανθος ' η ψαρόπι ῆ πυρρόν. - Ανακόν : κνqκοειδές, λευκόν ἀπο τῆς κνήκqς του σπέρματος λευκου οντος. P. 3. - Νέας ταμίσοιο ποτόσδον : ἀντὶ του προσφατου πιτυας luπνέον. εἰώθασι γὰρ οι τυροποιουντες απορία χειρομάκτρων ἀποφῆσθαι Ιτας χεῖρας αυτῶν ἐνJ οις ἐνεῖνται θερμασι. Tάμισος δε ἡ πιτυα εἰρηται παρὰ το θαμίζειν, Ο ἐστι πυκνουν, το γάλα περὶ αυτὴν τρεφόμενον, η παρὰ τυ ταμείων αξιουσθαι δια τον χρῆ ν. 15
'Aμφὶ δέ οἱ στήθεσσι περιεσφίγγετο δε τοἰς
στήθεσιν αυτου παλαιὸς πέπλος.
Vet. Γέρων ἐσφίγγετο πέπλος Gen. ): ἡ μεταφορὰ ἀπο των ηλικίαν γεραιῶπι τριβακὸν ἱμάτιον, ὁ ἐστι παλαιόν. 2016ὶ Riν κου χροιὰν εχον. E. M. Y. Lips. λευκόν ῆ κροκοειδές.
322쪽
γράφεται δὲ καὶ πλοκερω, ἀντὶ του πεπλεγμένω παρὰ την πλοκον καὶ την υφήν. -- Πλακερῶ : ἄλλοι πλοκερῶ γρά-b φουσιν. εἴτε δὲ πλακερω γράφεται εἴτε πλοκερω, αντὶ τοὐπεπλεγμένω ἐστίν. p. Rre. Ῥοικὰν δ' εχεν : καμπυλην δε ειχεν ἀπὸ ἀγριελαίου ἐν τν δεξια χειρὶ ράβδον η ρόπαλον. κορυνη δε και
tu Vet. Rαί μ' ἀτρέμας εἶπε σεσαρώς: καὶ ησυχως μοι ειπε γελῶν. - Η σεσαρως . αντὶ του ηρεμα ἐγέλα διεστηκὼς τὰ χείλη και μειδιῶν. ουκ ευ δε κεχρηται τῆ λεξει. - Σεσαρώς: διεσταλκὼς τὰ χείλη και μειδιῶν. καταχρῆται δὲ τῆ λέξει. p. - Αιεστηκὼς τὰ χείλη και υποκεχηνώς. i5 καταχρῆται δε τρ λέξει. ἀπό του σεσηρέναι καὶ υποκεχηνέναι. Q.) ἄμ- . Γέλως δέ οἱ: γέλως δὲ ζπτετο του χείλους αυτου. . Vs. 2 l. I eL Σιμαχίδα πῆ δο τυ . Οἱ μεν αυτόν φασι Θεόκρι- 20 τον, καθὸ Σιμίχου ην χεός, η καθο σιμος ην. οἱ δὲ ε τερόν τινα τῶν συν αυτῶ καὶ οὐ Θεόκριτον διὰ το Σιμιχίδα μὲν Ἐρωτες ἐπέπταρον. φασὶ δε τον τοιουτον ἀπό πατρωου κλθθῆναι , ἀπο L. . Gen. '
323쪽
Σιμιχίδου του IIερικλέους τῶν 'Ορχομενίων, οῖτινες πολιτείας παρὰ μοις τετυχήκασιν. - Σιμιχίδα: εἰσὶ δε καὶ πατρωνυμικὰ ουτως απαραλλάκτως λεγόμενα και - τῶν
υἱῶν ώς καὶ ω τῶν πατέρων. ῶσπερ ὁ Θεόκριτος Σιμιχίδα
υίος ων Σιμιχίδαν εαυτὀν ονομάζει πατρωνυμικῶς ου Σιμι- 5χίδα p. καὶ 'Aσκλ πιάδην τον Σάμιον ποιητην Σικελίδαν και αυτὰν καλεῖ, παῖδά τινος Σικελίδα λεγομενου τυγχάνοντα. αλλὰ καὶ ε ν τῶ εἰδυλλίω τῶ Ουτως λεγομένω Αἰπολικῶ καὶ Ποιμενικῶ καὶ τον Εὐμηδ' υἱὸν ἄντα του κρατίδα Κρατίδαν καλεῖ και αυτόν. οἱ δὲ λέγοντες Σιμιχίδαν λέγε- loσθαι τὸν Θεόκριτον διὰ τὰ εἰναι σιμὸν κακῶς λέγουσι. It w. Μεσαμέριον πόδα ελκεις : κατὰ τὸ μέσον τῆς Ἱμέρας ελκεις τοὐς πόδας ἀντι του πορευρ. οἱ γὰρ βαδίζοντες ελκοντες τοῖς πόδας βαδίζουσιν. - Ἐλκεις : συρεις. τοὐτο δὲ διὰ τὸ ταχέως αυτὰν πορευεσθαι εῖροκεν. M. i5
μου. Ἀνίκα δὴ και σαυρος ἐφ' αἱμασιαῖσι : οπότε καὶ ὁ σαυρος, ἡ κοινῶς λεγομένη χλωροσαύρα, ἐπὶ τοῖς φραγμοῖς ηρεμεῖ. - Ο σαυρος εἰς ἐχιν μεταβάλλεται, ώς π
υριστοτέλης φησίν. N. G n.')I t. καὶ σαυρος ἐφ' αἱμασια σιν : iun. ' ) αρσενικῶς ο λέγεται καὶ θηλυκῶς ζ σαίρα. φησὶ δεAριστοτέλει περι τοὐ ζωου τούτου, ὁτι ξηραινόμενον εἰς ἔχιν μεταβάλλεται. 2i O γὰρ Θεόκριτος υίὸς ην του Σιμίχου. η διότι ἐν σιμός. P. 25
324쪽
V . Ου δ' ἐπιτ υμβίδ ιοι κορυδαλίδες : αἱ ἐπι τῆκεφαλῆ τον τυμβον φέρουσαι του πατθος αυτων. - Κορυδαλίδες ἐνταυθα εἶδος έρπετου λεγονται δὲ ἐπιτε βίδιοι,5 οτι ταφοις ως επιπολυ ἐνδιατριβουσιν. εἰ κορυδαλίδας ταστρουθία νοησεις, κορυδαλίδες μεν λέγονται διὰ το κόρυσιν ἐοικεναι το ἐπὶ της κεφαλης αυτῶν ἀνάστ μα, ἐπιτ χ μβίδιοι δέ, οτι ωσεὶ τύμβον το τοιουτον ανῶστημα ἐπὶ κεφαλης εχουσι. φέρεται δε καὶ ἐπὶ τούτων ἱστορία τοιαύτη ' οτι προi0 τοὐ γενέσθαι την γην γεγόνασιν αυται ' συνέβη δέ ποτε αυ-
τῶν τον πρόγονον ἀποθανεῖν, και γης μ' ο-ης ἐτάφη νπὲρ της κορυφῆς του &ω ν γόνου, διὸ καὶ ἐπιτυμβίδιοι ἐπεκλή
θησαν. - λλως. Ἐπιτ υμβίδιοι : η οτι τοῖς τάφοις ἐνδιατρίβουσιν, η οτι τον τύμβον ἐπι τῆς κεφαλης φέρουσι
i , ῆ παρὰ τὸ τυφω φλογοειδεῖς γάρ εἰσι.J κορυδαλίδες:διὰ τὸ κόρυσιν ἐοικέναι τὰς κεφαλάς. τὸ δὲ Gon. ) ῆλαί
Uorba ἀπό τῆς ἄλης in libris ante
325쪽
και Ῥμηρος ' λἰθοι πωτῶντο θαμειαί.
326쪽
- Συρικτάν: συρίζειν το διὰ συριγγος μέλπειν, και συρικτης ἐπὶ τούτου. ἐνταυθα δε συρικτην λέγει τον κοινῶς
τελουσι των καρπῶν απαρχὴν διδόντες. - Ευπεπλον εἶπεν μετὰ συριγγος αδοντα. M. εἰdότα σύριγγι χρῆ ἔθαι. 1'.
327쪽
τ ν γην διὰ την των ἀνθῶν λαμπρότητα, υφ' ων κοσμεῖται η γῆ καὶ ωραιοτατο φαίνεται. Ε. N.) - Μάλα γάρ σφισι πιονι μέτρω : ευκαρπον γαρ ἐποίησεν η δαίμων την ἀλω ναυτῶν, ζγουν ευ ἔχουσαν ενεκα τῆς πληθυος των καρπῶν μέτρω καταπολυ πλουσίω. 5V V. 'Dκριθον ἀνεπλῆρωσεν ἀλωάν: απὸ μέρους, τῆς κριθῆς, την ευκαρπον παρ'3ήλωσεν. ευκριθον δὲ καὶ ουχὶ ευσιτον αλωνα προσηγόρευσε διὰ τό δοκεῖν πρῶτον εὐ- ρεθῆναι τον τῆς κριθῆς καρπόν. κριθῆ δε ωνομ θη, ὁτιμετὰ τον σῖτον προεκρίθη τῶν ἄλλων καρπῶν, ξ παρὰ το l0τους τάχυας τῆς κριθῆς κεκριμένους καὶ διακεχωρισμένους ἔχειν τους κόκ2ους. - Aλωὰν δὲ τ ν αλωνα παρὰ τὸ ἄλως. αλως δὲ ἀπο του αλίζω τὸ συναθροίζω ' ἐκεῖ γαρ ἀθροίζουσι τους στάχυας. καὶ Καλλίμαχος
ἐς τὸ πρὸ τείχους ἱερὸν ἀλέες δευτε. l, καὶ ἄλς, η θάλασσα, ἐντευθεν καὶ τὸ αλεὶς ἀντὶ του συμ
τῶν πάντων αυτῶν απαρχας αυτῆ κομίζοντες. M. απο ολβου, πουν ἐπικομπίας απαρχας νέμοντες. E. - Πλήθει πολλῶ. Ι. . δασεῖ, πλου- 25σω. M.
ευκαρπον απο του κqείττονος τῶν σπερμοτων. L. καλα παντα τασπέρματα ἔχουσαν, απο μέρους τὀ πῆν. M. ευ εχουσαν ἔνεκα τῆς πληθυος τῶν καρπῶν, ευκαρπον. N. - N αλώνιον. M.
328쪽
i5 Vet. Ου δῆν. ου γάρ πω κατ' ἐμὸν νόον: μὰ τὴν γον. - νυον γὰρ κατὰ τῶν στοιχείων, ως Ομηρος χειρὶ δὲ τῆ ετε ρ μεν ελε χθόνα πουλυβότειραν. τό δε κατ' ἐμὀν νόον κατὰ τῆν ἡμετέραν δόξαν. και Ομ ρος 20 ουτι καθ' ἡμέτερόν γε 2 όον, 3. L. ἰ 'I . ' )R c. I ὁ δε κατ' ἐμόν νόον αντὶ του κατὰ τὴν ἐμὴν κρίσιν, ώς ἄνωθεν.
329쪽
Gq. Σικελίδαν: 'Aσκλ πιάδην φησὶ τον ἐπιγραμματογράφοι . ῶσπερ γὰρ Σιμιχίδαν ἐαυτον καλεῖ ὁ ωεόκριτος πατρωνυμικῶς χρίον Σιμιχιδα, καὶ τον Ευμ δην Κρατίδαν, υἱόν οντα Κρατίδα, οἱ τω καὶ νυν Σικελίδαν ὀνομάζει τον 5Aσκληπιάδην τον Σάμιον ώς i,Gν Σικελίδα - ου δοκεῖ ἀκου- στης γεγονέναι. - Σικελίδαν νίκ μι: 'Aσκληπιάδην φησὶ λεγόμενον τον ἐπιγραμματοφόρον. ουτος Σάμιος ην τὸ γένος. on' υλλως. Ἀσκλ πιάδου φησὶ τον Σάμιον τον ἐπιγράμματα γράψαντα, οὐ δοκεῖ ἀκουστης γεγονέναι ὁ Θεόκριτος. li Ici. Gen. ' Σικε1ίδας δε ἐκαλεῖτο πατρωνυμικῶς' ην γαρ Σικελον ουτω καλουμένου υἱός. I. . Gon. ' γ - Ο δε Φιλητῆς Κῶος τὀ γένος η, ως ἔνιοι, Ρόδιος, υἱός Πλωον. ποιητης δε ην καὶ Ουτος. Rem'. Σικελίδαν: τον Σικέλου μὲν ναν, Ἀσκλοπιάδην i5 δ' ώνομασμένον. φασὶ δε αυτὸν ειναι επιγραμματογράφον,τὀ γένος Σάμιον, ομινος ἐκροάσατο ὀ Θεόκριτος. Gen' Us. 41. Vel. Βάτραχος δέ ποτ ακρίδας : 'γουν πρὸς τοὐς εἰρημένους σοφους οὐδαμινός εἰμι, καὶ ωσπερ βάτραχος ἐρί- 2oζει πρὸς τας ακρίδας, ουτω κἀγω πρὸς Πυτους. ηγουν τοιαυτ ν δὲ ἔχω σύγκρισιν πρὸς αυτους, οῖαν ἔχει βάτραχος προς ακρίδας. ο γαρ βάτραχος τραχυφωνός ἐστιν, οθεν καὶ ωνό
μασται μάτραχός τις ών, ὁ τρ βορ τραχύς τῶν δὲ ἀκρίδων
εἰσί τινες, αῖ συρίζουσιν ἐναρμόνιον. 2.140) Πατρωνυμικόν. M. P. L. ipsi ' l) Tο κοινῶς τραγωδῶν. Ι . - lΒατραχoe:J εἰμὶ δὲ προς αυ- τους δηλονorι. E. - Ερισδων:l συνώδων ἐκείνοις. u.
330쪽
EP ΝΟ Σ'. εν θεοῖς γεγενημένον, ἐπεὶ φιλαλήθης πεφυ-
ται καὶ ὁ τέκτων ἐκεῖνος, ὁστις ερευνῆ, ἀντὶ του ζητεἰ, ερ- γάσασθαι οἶκον ἴσον τῆ κορυφρ τοὐ ὁρot)ς του ' δρομεδοντος. ἐν τῆ Κω φασιν εἶναι τοίτο τό Ορος. 20 Vet. υλλως. γὸς μοι καὶ τέκτων : οἷον ὁ τεκτων ὁ καυχώμενος καὶ επαγγελλόμενος οἶκον ποιεῖν 'Προμέδοντος υφηλότερον ἄρους χεφαλης, παντελῶς ἀδυνάτου τῆς πράξεως