Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 641페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

τος : υπὲρ γὰρ p.) τοὐς Βλέμυας ουκέτι γινώσκεται ὁ Νεῖλος πόθεν ἐχει τας πηγάς. - Νεῖλος δὲ α πῖ Νείλεω, ος μετὰ μάχην ἔκτισε Ναυκρατιπι η απῖ τοὐ νάειν λείως, ο ἐστι μη l Ita) fEυρον:J τὸν ποταμόν. 6. 20

352쪽

Βυβλίδος νῆμα λιπόντες καὶ τὰ ἐξῆς, ἐρασθω αι ποιήσατε τον Φιλῖνον. Γετὶς δὲ και Βυβλὶς δρη Μιλητου καὶ κρῆναι. io ἔνθα καὶ ἱερὸν 'Aφροδίτης. p. Mιλήτου γάρ, φασί, του υπόλλωνος, καὶ Ἀρείας ἐγένοντο παῖδες Καννος καὶ Βυβλίς, ης ἐρασθεὶς ὁ Καυνος ἀπέλιπε Μίλvτον. ἐκείνη οε μὴ φο

353쪽

275 τῆ Αιώνn, τῆ μητρὶ τῆς 'Αφροδίτης. Aλλως.

Aιώνας:γ ῆγουν τῆς πιρας. E. N. - Βάλλετε μοι τόξοισι : βάλλετε τοῖς υμετέροις τόξοις, ῆγουν τοξεύετε δι' ἐμην χάριν τον ἐπέραστον Φιλῖνον, ἐπεὶ τον ἐμον φίλον Ουκελεεῖ ο δυσμορος, ἡγουν ὁ κακῶς ἀποθανουμενος, ὁ κακῶς 5

ἀπολουμενος. Vs. 120. R '. 'Aπίοιο πεπαίτερος : ἀπίου χαυνότερος, ἀσθενέστερος, γενοιτο δηλονότι ὁ Φιλῖνος.

προς τόν υρατον καί φησι J μηδαμῶς εἰς το εξῆς υρατε ἐπὶ

τοῖς προθυροις τῶν ερωμένων καθήμενοι σκοπῶμεν. δεπόδας τρίβωμες:J μηδὲ τοὐς πόδας ημῶν κατατρίβωμεν, πῆγουν καταπονῶμεν, επὶ τqν ζήτησιν μυτῶν δηλονότι κι

354쪽

υλλον ἀλεκτωρ κοκκυσδων : ως αμα τῶ τους ἀλεκτρυόνας αδειν παραγενόμενον καὶ φρουρουντα τον Φιλῖνον. - Ο νους τοιουτος ημεῖς μὲν μέχρι καὶ τοιῆσδε της νυκτος φυλακῆς τοῖς αυτου προ ροις επεμείναμεν κατὰ δὲ τον, ορθριον αλέκτορα καὶ ἄλλος ἐραστVς τοῖσδε τοῖς προθυροις ἐπιμείνsi. I, .) . Rec . N ὁ-αλέκτωρ κοκκυζων ἄρθριος, ἀντι τοὐ κατατον ορθρον, αλλον διδότω ἀπραξίαις ἀλγειναῖς. τουτο δεφησιν, ἐπεὶ μετὰ τὰς φωνὰς τῶν ἀλεκτόρων διεγειρομένων l0 ηοη τῶν ανθρώπων - τὰ εργα ἐν α πραξία γίνονται οι τας κρυφίους ζητουντες Ομιλίας. s. 125.

τῆσδε: ixen. ημῶν, φησίν, εις καὶ μόνος ὁ Μόλων ἐπὶ ταυτης της παλαίστρας ἀπαγχέσθω. Riw. υλλος δε υπὸ τῆσδε της παλαίστρας τῆς ἐρωτικῆς 20 ἀγχέσθω, φ M. I'. 'Y. ILips.) μεταδιώκων αυτὴν δηλονότι. H. Λέγει δὲ ὴ την παλαίστραν κυρίως, ἐν y ἐγυμνάζετο Φιλῖνος, προσλιπαρουντων αυτῶ ' ῆ μεταφορικῶς, ως κώ θμεῖς φαμεν δρθίαν την παλαίστραν. Μόλων καὶ ΣίμωνI2M O πρωινός. M. - υλλον:J τινα τῶν ἐρώντων. u. ἄλ-

355쪽

ρος : αυτὰς δέ, φθσίν, ηδυ γελάσας, ως πρότερον ἐπηγγελ

λατο, διὰ την μουσικην ωδήν, ῆν ἰσα , δῶρόν μοι ἔδωκε το

λαγωβόλον εἶναι, οπερ ἄνωθεν κορυνθν εἰπερ ει 'ται δὲ παρὰ 25το βάλλειν τούς λαγωους. i 25 Aλλος δέ τις. E. - Γῆς σπουδῆς. E.

356쪽

SCHOLIA ET GLOSSAE.

c. 'Aδυ γε λάξας ως πάρος : ηδέως γελάσας, καθά- περ πρότερον εγέλασεν, ἔνεκα τῶν μουσιῶν, τουτέστι τῆς ἐμῆς ωδῆς, δῶρον φιλικον ἔδωκεν εἶναι, το λαγωβόλον δηλονότι. Vs. 130. 131.

5 Vet. Tὰν ἐπὶ Πυξας: Πυξα δῆμος τῆς Κῶ, ῆ τόπος

l0 σαν οδὸν ἐβάδιζεν. hJ Πυξα ἄνομα πόλεως, ἀφ' Og καὶ Φυξιος Ἀπόλλων καὶ Πάν. ἡ δῆμος ἐν Κῶ, φυξα τις ών ἐκεῖθεν γὰρ ἔφυγεν Iρακλῆς, αiφνης ἐπιθεμένων. αυτῶ τῶν

Reo. Tὰν ἐπὶ Πυξας: τὴν ἄγουσαν ἐπι Πυξας. δῆμος 15 ἡ ἱερὸν Ἀπόλλωνος. Gon. Πυξας: πόλις τῆς Κῶ, ἐν νκαὶ ἱερὸν Ἀπόλλωνος - ἐξ ου Φυξιος Ἀπόλλων. M. Gen. ' γ

357쪽

παραγενόμενοι. ἐπὶ στιβάδος κατεκλιθημεν σχοίνοιο, ηγουναπο σχοίνου γεγεν μένης καὶ ἀπο φύλλων ἀμπέλου. Vs. 134. Vet. Οἰναρέοισιν : κυρίως τα φύλλα τῆς ἀμπελου. Φανίας δέ φησιν οιναρίζειν το περιαιρεῖν των οἰναρωπι , , καὶ οτρυγῶπι δεῖ γὰρ καὶ οἰναρίζειν τὰς ἀμπέλους, ἐπειδαν πεπαίνωσιν οἱ βότρυες. Reo. 'Aπὸ τοὐ οἶνος γίνεται οἰναρον ώς απὸ του νεος νεαρόπι ἡ δοτικὴ των πλqθυντικῶν, τοῖς οἰναροῖς καὶ γωνικῶς οἰναρέοισι. E.) I0Vs. 135. l36.

Ree. Πολλαὶ δ' ἄμμιν: πολλαὶ δὲ αἴγειροι καὶ πτελέαι επάνω κατὰ τῆς κεφαλῆς ημῶν ἐδονουντο, ἡγουν υπὀ

ΘΕΝ: το δε μετὰ τάσεως ως ἐπὶ διαιρεσεως γὰρ σχηματίζει οτον λόγον. 2. 'M. 'P. Y. Lips. Us. 138. 139. I 'I. Σκιεραῖς ὀροδαμνίσι : σκιὰν ποιούσαις, πολυφύλλοις. όροδαμνίδας δὲ παντός δένδρου τους κλάδους λέγει. Μούνατος δε ἐτυμολογεῖ, οιον ἐν ορεσι θάμνοι. 2013 Ἐν τε i εοτμήτοις οἰναρίαις, ἐγουιε φυλλοις ἰμπέλου νεωστι

νόμενοι 4. 1) ἐπὶ στιβάδοςJ 4., ἐπὶ

. .. Μουν. δε on . Gen. . παντὸς

358쪽

SCHOLIΛ ET GLOSSAE.

me. 'Οροδάμνους λέγουσι κυρίως καὶ ὀροδαμνίδας τοὐς

ἐν ὁρει θάμνους. απο τουτου δε λέγονται, απλως ουτω καὶ οἱ κλαδοι τῶν δενδρων, ως ἐν τουτοις

πάντας δ' ἀκρέμονάς τε καὶ ευθαλέας ὀροδάμνους

5 κεκλασμαι.

V t. Αἰθαλίωνες : οἱ τέττιγες παρα τό αιθεσθαι υπόκαυματος. οταν γάρ ἐστι νότος καὶ καυμα, μῶλλον φθε - γονται. η αἰθαλίωνες οἱ αἰθαλώδεις διὰ τὸ αἰθεσθαι υποτου ηλίου. 10 Rec. Οἱ δὲ τέττιγες οἱ αἰθαλίωνες, ηγουν οἱ τῆ θέρμρτου ηλίου χαίροντες, πόνον εἶχον, ηγουν ἐπόνουν, αδοντες ἐπὶ τοῖς κλάδοις τοῖς σκιεροῖς, δασέσι, τοῖς σκιὰν ἐμποιουσιτll συνεχεία των φυλλων. - ὀλολιγών: η αηδὼν ἡ του Ἱτυν ὀλοφυρομενη. 15 V I. H ολολυγών: εἶδος ορνέου. οἱ ζωόν τι ἐν βορβορώδεσι τόποις μάλιστα διάγον, η αηδών. - υλολυγὼν δεαπό του ολολυζειν. O γὰρ 'Αριστοτε λης φθσι πάνυ ολολύζειν

IM) Παντοίων ὁένδρων κλάδοις. M. τοῖς ὀρεινοῖς κλάδοις τοῖς

359쪽

28 l

μη μίγνυσθαί φασιν, ἀλλα καὶ ταυτα διαφωνεῖν. Gon. Vule. - Καὶ ἀκανθίδες : ἀκανθὶς δὲ ἄρνεόν ἐστι ποικίμολον καὶ λιγυρόπι καλεῖται δὲ καὶ ποικιλις δια την χροιαν. ριστοτέλqς δε καὶ λέξανδρός φασι διατρίβειν ἐπ ἀκανθῶν. ἀφ' ου την ὀνομασίαν εἰληφε. Vulc .ὶ τοὐτο νυν Θεόκριτος ἀκανθιδα εἶπεν. - 'H ἀκανθίδες ἔρνεα νεμόμενα ἐπ' ἀκανθῶν. λεγονται δε καὶ ἀκανθυλλίδες. εἰσὶ ποικιλοι την χροιαν, Ioῆθεν καὶ ποικιλίδες λέγονται. φησὶ δε 'Αριστοτέλης τὸ αἷμα αἰγίθου καὶ ἀκανθίδος μ' μίγνυσθαι. Vs. 1 12. Rre. I περὶ και η ἀμφὶ ἐνταυθα ἐκ παραλλήλου λαμβάνονται. E. M. N.) lb

κάρπου. - H μάλα , πιο νος : μεγάλως λιπαροὐ, λαμπροi'. ὀσδεν : , μεταφορικὸν τὸ ρῆμα από τῶν εις αἴσθqσιν πιπτόντων οστραντ κῶν. η πίονα εἶπε τον καιρὸν τοὐ θέρους δια ει τὸ ἐν α υτ- συλλέγεσθαι τοὐς καρπούς. l. i) οἱ κορυδαλοί. c. οἱ πίπυλοι λεγόμενοι. M. - Ἀκανθί-

I 2 Περιεπέτοντο ξουθαι μέλισσαι περὶ τὸς πηγάς. M. P. Lips. - α Ουθαι:l αἱ ρέουσαι τα ανθη, αἱ μέλισσαι. L. αἱ μέλισσαι αἱ ρο

360쪽

SCHOILIA ET GLOSSAE.

Vs. 144-146. Rec. 'υχναι, πὰρ ποσί: ἄπια μὲν παρὰ τοῖς ποσὶν ημῶν 5 πλουσίως ἐκυλίετο παρὰ-ταῖς πλευρα ς ημῶν μηλα Lips. πλουσίως ἐκυλίετο οἱ-κλάδοι ἐκλίνοντο εἰς την γην βραβύλοις καταβαρουμενοι. . Vet. Bράβυλα τὰ κοινῶς κοκκυμθλα, ηγουν Λαμασκηνά.

- Παρὰ πλευρῆσι δὲ μῆλα: Gen. ) καλῶς εφη τὰ

i 0 μῆλα ταῖς πλευραῖς περικρεμάννυσθαι. το γαρ μῆλον τῆς,φροδίτης, καὶ τό ἐπιθυμητικον περὶ τὰ σπλάγχνα εἶναι δοκεῖ , τὰ δὲ σπλάγχνα παρὰ ταῖς πλευραῖς. - Bραβυ-

απῖ Κασταλίας τῆς ἐν Λελφοῖς κρήνης, ενθα καὶ διατρίβουσι. - Τετράενες δέ: ῆγουν τετραετεχ. 'Atτικῶς fi J το ετος

ενος κατά τινας.

SEARCH

MENU NAVIGATION