장음표시 사용
371쪽
αφθονα πάντα νέμοι. O γὰρ δυναται εκεῖ το τι, τολο ἐνταυθα τὀ ἔνθα καὶ ο ἐκεῖ το πάντα, τοὐτο ἐνταμα τοπανταχοs. πανταχου δέ εἰσι νομαί. - Νομος ποιητικόν, νομηκοινόν. λέγεται δε ουτως ὴ ἐνεργεια, ηγουν αυτο το βόσκε
σθαι, καὶ ὁ χόρτος ὁ ε 3 νομῆ- ἐπιτήδειος, καὶ ὁ τόπος ό 5
τον χόρτον ἔχων. ἐνταυθα δὲ το νομοὶ - τοὐ δευτέρου
IV. Πάντα ἐαρ πάντα δὲ νομαί: οπου, φησίν, ηερωμένη αυτοὐ περιπατεῖ, ἐκεῖ πάντρ ἔαρ καὶ πάντη νομαί εἰσι, καὶ τα θρέμματα ἐκφέρεται οταν δε ἀπέλθ'st, ἀποξηραί- ioνεται καὶ ὁ ποιμὴν καὶ αἱ βοτάναι. το δὲ πάντρ Λωρικῶς παντὰ περισπωμένως. το δε οὐθατα πηδῶσιν πλήθουσινJ, οτι πλήθει διὰ τῶν θηλῶν το γάλα. - Τρέφε - ται : ῆ τὰς αμνάδας καὶ τοὐς αμνοὐς υπο τῶν Ουθάτων τρέφεσθαι η λέγει , η τα νέα καὶ τὰ μικρὰ τῶν ποιμνίων τρέ- i5φονται καὶ αυξονται η τὰ ἀρτίφυτα τῶν βοτανῶν αυξον
Rec. Παντῆ δὲ γάλακτος ουθα τα : πανταχοὐ δὲ οἱ μαζοὶ γάλακτος εἰσι πεπληρωμένοι, καὶ τα νεογνὰ τρέφεται υπ'αυτοί. - Aι δ' ἀναφέρπη: Gen.' ἐὰν δὲ ἀποδ μῆ, ἐκεῖ, m
372쪽
καὶ ε υτραφοῖς ἐστερημένος, καὶ αἱ βοτάναι τοιαὐται. 'Ε. M. φY. Gen. ILips.) - X'ω ποιμήν: καὶ ὁ τὰς βοῶς βόσκωναυοτερος - απο κοινου - ἀντὶ τοὐ αὐος, ηγουν ξηρός, του ἀνθhρ οὐ καὶ ε υτραφοῖς ἐστερομένος, P. Y. Lips.ὶ καὶ αἱ 5 βόες αυαι. Vet. Ἐνθ oὲ ς ἐνθ αἰγες: ὁ Λάφνις πάλιν ἐπὶ τῆς αὐτῆς εννοίας ἀντιπαραβάλλων λέγει, οτι, οπου αν ὁ ἐρώμενός μοι Μιλων βαίν9, πάντα αυξει, καὶ σμήνη καὶ δένδρα καὶ θρέμματα οταν. δε χωρισθῆ, καὶ ὁ βουκόλος ξηρος γλ
Vri. YZ τράγε τῶν λευκῶν ἄνερ αἰγαν : καταχρη - στικῶς ἄνδρα των αιγῶν τον τράγον φθσίν. - Ω βάθος υλας : Oπου ἐστὶν υφηλὴ δασυτης - χμηρος ώς δ' otti 5 κινήσει Ζέφυρος βαθυ λήιον ἐλθὼν - ἐν ἐκείνω τῶ τόπω ἐστὶν ὁ Μίλων. - Ἱθ' ω κόλε καὶ λέγε Μίλω: ἁκολοβὲ τραγε, ἄπελθε ἐκεῖ, οπου ἐστὶν ο Μίλων, καὶ λέγεαυτώ, οτι καὶ ὁ Πρωτευς θεὸς ῶν φώκας ἔνεμεν, οἷον μετὰ δυσωδῶν ζώων ἀνεστρέφετο. και συ ουν μὴ υπερηφά-
20 νει διὰ την τῶν τράγων οσμῆν ἐλθεῖν πρὸς ημῆς, ῆτοιὶ προς ἐμὲ τον Μενάλκανl. κόλος δε λέγεται ὁ τράγος ὁ
2) h Lips. - Schol. sic cum Perinverso lemmato nec satis apto loco suo loco in Lips. in ante Sculi. log satur, qui prioris iis relictis verba πνότερος seqq. ad Vs. 48 transtulit; eodem Rei sic. seqq. totum scholium traxeriant eum leuim. χω. 0 PGon h
373쪽
295Μίλωνι 'καὶ γὰρ την ευθεῖαν ουχ ὁ Μῖλος ἔφη, ἀλλ' ὁ
Rec. υλλως. 1 ὀ βάθος υλα ς: το δευρο συνυπακουειν δεῖ απῖ κοινου κατ' αναλογιαν του προρρηθέντος, ῖν' η τόπαν Ουτως ω τράγε των λευκῶν αἰγῶν ὀχευτά, δευρο ωδε, γοπου ἐστὶν ἡ πλείστη δασυτqς των δενδρων, οπου εἰσὶν αἱ σιμαὶ μέλισσαι. δε με εριφοι επὶ το υδωρ. εν ἐκείνω γάρ, τῶ υδατι δηλονότι, ἐστιν ἐκεῖνος, ηγουν ὁ Μίλων. - Ιθ' ωκόλε: ἄπιθι ω κολοβέ - προς τράγον τινὰ ἄκερων η μι
κρὸν τοὐτο λέγειJ κόλος γὰρ λέγεται ὁ μη ἔχων κέρατα, καὶ l0- ρος κόλον δόρυ λέγειJ - καὶ λέγε τω Μίλω, ἀντὶ τοὐ
χρυσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα. τάλαντα καὶ τὰ τῶ ζυγῶ σταθμιζόμεναρ ἐνταὐθα δε το δεύ
22ὶ σταθμαζόμενα Gen. - 22ὶ δὲ
374쪽
I H. Ἀλλ' υπο τὰ πετρα ταδ' ασομαι ἀγκῶς ἔχων τυ : αυτάρκης ὁ Λάφνις, Οθεν καὶ λέγει ἀλλα ευφραίνομαί σε ἐν ταῖς ἀγκάλαις ἔχων ἐπὶ τῆδε τῆ πέτρα ἀφορῶν την Σικελίαν. - Ουκ ἀνιστορήτως τοὐτο Ο Θεόκριτός φvσι' καὶ ὁ Ἐρμη- ο σιάναξ γὰρ λέγει τον Λάφνιν ἐρωτικῶς εχειν του Μενάλκα. αλλ' ὁ μὲν ἐπ' Ευβοίας τὰ περι α οὐ διατίθεται, ουτος δε ἐπὶ Σικελίας.
Rec. Aενδρεσι μεν χειμών: προς τὰ δένδρα μέν ἐστι l0 κακον φόβον ἔχον ὁ χειμών, πρὸς τὰ υδατα δὲ ἡ ανομβρία, ὁτι αποξθραίνει καὶ αφανίζει αυτά, πρὸς δὲ τους ὀρνιθας υσπλαξ, Ο ἐστιν ειδος παγίδος. - ΓΣIIΛΑΓΞ η ἐξ υείων τριχῶν σχοῖνος, η λεγομένη ἰδιωτικῶς βροχίς. Q. ei. Tσπαξ: παγίδων γένος Gon. ) κυρίως δί υσπληξI5 ἡ των δρομέων αφετηρία, ὁ κάγκελλον ημεῖς φαμεν. απὀκοινου ει το φοβερον κακόν. - Toῖς δὲ ἀγριμίοις τα δί
Reo. 'Aγροτέροις δὲ λίνα . τοῖς θηρίοις τοῖς εν τοῖς ἀγροῖς διατρίβουσι τὰ δίκτυα, αἱ ἄρκυς - από-κοινοὐ φο - 20 βερον κακόν - ' τῶ ἀνθρώπω δε κακον φοβερὸν παρθένου τρυφερῆς πόθος. - γδ πάτερ A Zεs: ου μόνος ἐγὼ ἔρωτα ἔσχον, αλλὰ καὶ συ γυναικῶν ἐραστής.
Vs. Gl. 62. Rec. I αὐτα μὲν ων δι αμοιβαίων : ταῶτα μεν ουν - 25 υλλήλοις συννεμόμενα. M. ὁμου νεμόμενα. L,ips. νεμόμενα
59) ανὁρι δε κακον παρθένου τρυφερῶς, ηγουν νέας, πόθος. M. . M) Γυναικῶν ἐραστης υπάρχεις. τέλος τῶν ηρωελεγείων. u. 30 fil) φωικοί. ἐκ τοὐ ποιητικοὐ προσώπου. M.
375쪽
κατα αμοιβὴν - επιρρηματικῶς γαρ εἴρηται το δι αμοιβαίων - οἱ παῖδες ἐσαν, το κοινῶς ILips.) ἐτραγώδησαν. τον εσχάτην ωδὴν προηγουμενος ηδεν ὁ Μενάλκας. Vs. 63. Rec. Φείδευ τῶν ἐρίφων: εγκρατῶ ς ἐχε, απεχε λυκε 5 τῶν ερίφων μου, απεχε τῶν τοκάδων, ἐγουν τῶν αιγῶν, M. τῶν μητέρων αυτῶν. Vs. 65. IPI. Τὸ Λάμπουρε κυωw ονομα κυνος ἀπο του λαμπρὰν εχειν την ουράν, ξγουν πυρράν. ἡ ὁ ἐπιμελῶς φυλάσ- 10σων ἀπο του λάμπειν καὶ του ωρεῖν, Ο ἐστι φυλάσσειν. η
παρὰ το λάμπουρις ἴσως ει ναι, ἐπειδὴ κυνες εἰσὶν ἀλώπηξινομοιοι λάμπουρις γαρ ἡ ἀλώπηξ
τοὐ Ομήρου ὁ Θεόκριτος ἔσχε. φησὶ γὰρ ἐν τῶ ν τῆς Ἱλιάδος
οὐ χρὴ παννυχιον ευδειν βουληφόρον ανδρα. 20- Συν παισὶ νέμοντα : οἱ γὰρ παῖδες ειωθασι μὴ προ ήκουσαν τῶν ποιμνίων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι, ἀλλ' αμελεῖν, ηραθυμ ντες ὴ παιγνίοις ασχολούμενοι. οι δὲ ἔνηβοι κρείττονα την ἐπιμέλειαν ποιολιν,J ἄστε και τοῖς κυσὶ κοιμωμένοις οὐ φροντὶς αυτos. 2564 Πολλαῖσιν:J αἰξὶ δηλονότι. M. Lips. - Ἀκολουθῶ. M.
376쪽
Rre. Ἀντι του αγετε βόσκεσθε, τοὐς μαζοῖ ς πληρώσατε, l0 γάλακτος δqλονότι. E. I. M. Ι'. I,ips. Vs. 72. 73. Re '. Αἄμ' ἔκ τῶ ἄντρM συνοφρυς κόρα: και ἐμε ἐκ του σπηλαιου κόρο εἰς ταυτὸ συναπτουσας εχουσα τας ὀφρυς.IPt. ἹI συνοφρυς: Gon.' ) δασειας εχουσα τὰς ὀφρυς Ib ἰon. ) καὶ συγκεκολλημένας, τουτέστιν ευόμματος η συνετq- λέγει δε την ἐρασθεῖσαν αυτῶ Νυμφην. Iliae. 'Εχθὲς ἰδοὐσα ταi: δαμάλας παρακολουθυυντα Ι,ips.)ελαυνοντα ευμορφον εἶναι ἔλεγεν. ου περισσῶς δοκεῖ χρῆσα- σθαι μετὰ του συνδέσμου τ- λόγω. θέλει γαρ δηλουν δια. 20 τολου, ἴτι και αυτὸς ἐπέραοτός τις ἐστιν, ωσπερ καὶ ε τεροι δqλονότι, καὶ οὐ μόνον ἄλλους γυναῖκες ὁρῶσαι επαινουσιν, ἀλκα και αὐτόν κόρη τις ἰδομα ἐπήνεσεν. - Καλον δε του
ευειδῆ λέγει. κάλλος γάρ ἐστι συμμετρία μελῶν καὶ μερῶν
377쪽
φεται καὶ λόγον -J ου μην ἀπεκριθην αυτῆ, ἀντὶ του ἀπεκριναμVν - το απεκρίθην γὰρ το ἐχωρίσθον δολοῖ - ου μ νον λόγον ηδυν, ἀλλ' ουδὲ λόγων τον πικρόν, ηγουν τον οἐπαχθῆ, τον αλγεινόν. I ri. υλλως. οὐδὲ λορον αυτῆ ἀπεκρίθην, οιον ουδὲ τοτυχόν, ῆ ουδὲ λόγον ἀπεκριθην ἄτοπον, πικρόν αυτῆ, τουτέστιν οὐδε σκαιὸν λόγον ἀπεκρινάμην αὐτ17.l Oi τε των πρῖς
τὸ λυπηρόν, οπιε των προς ηδονήν. TO II IRP. ἴπερ, τὼ l0 μ' ἀποκριθῆναί με, πικρὸν ἐν αυτῆ. τινὰ δὲ των αντιγράφων τὸν πικρόν ἔχουσιν, ῖνα ἐ' ου μην ουδε ἀπεκρα
θην αυτῆ ουθεν πικρόν ων λέγεται' εἰς ταυτην γαρ καλως εἰπουσαν Ουδεν ἔδει πικρον ρqθῆναι. κρεῖττον αν εχ, εἰ τὸν πικρον γράφοιτο απαιτεῖ γὰρ καὶ τὸ μέτρον. p. 3.) lbVs. 75.
378쪽
ριγξ ἐκειτο, ην ἐπιδίδωσιν ὁ κριτης τῶ Λάφνιδι ώς νι
Vs. 85. 86. me. Aἰ δέ τι λῆς με: εἰ δὲ θέλεις καὶ ἐμὲ αυτον δι-io δάξαι τι αμα σοὶ τας αἶγας βόσκοντα , δώσω σοι τα δίδακτρα, ηγουν τον μισθον τον ἔνεκα τῆς διδασκαλίας, ἐκείνην την αἶγα τ ν μιτυλαν. et. Μιτυλαν αἶγά φησι την ακερων. Vs. 87.
i5 se. 1πὲρ κεφαλῆς δὲ ἀντὶ τοί ἐπεκεινα των χειλέων.
εκ Μιτυλήνης. M. ἄνομα αἰγός. E. - Βιδάγματα. L. μισθους τῆς 25 διδασκαλίας. M. 87 κισσυβιον, εις ο ἀμέλγουσι. το σκάφος. P. - Πλῆρες
379쪽
θεῖσα ακάχοιτο. λυπουνται γὰρ αἱ τοιαυται διὰ το κατὰ τον καιρον ἐκεῖνον πόνω τιτρώσκεσθαι.
mo. RAI ΝΓMO AN ARPHBΟΣ: καὶ Νύμφην, ηγουν την Σενίαν ἄκρηβος, ἐν αρχῆ τῆς ῆβης, τῆς ἀκμῆς ών, ἐδη τῆς ἄκρας ῆβης ἀπτόμενος, ἀρχὴν ἔχων ἡλικίας,
ἡτοι νέος, Ναῖδα, την ἐν ταῖς λίμναις Νηρηῖδα, γῆμεν, ἔγημεν, εις γυναῖκα ἔλαβεν. E. I. L. M. N. P. Y. 20
380쪽
Νυμφην την Σενέαν λεγει. ακρηβος δὲ ὁ ἀρχην
ἔχων τῆς ηλικίας. 3.3 - δε αῖδα γῆμαι : ἱστορουσι γαρ αυ- τον ἀγαπηθῆναι υπό τινος Νύμφης,. ην Σωσίθεος Θάλειαν καλεῖ. παρακελευσαμένης δὲ αυτῆς ἄλλρ γυναικὶ μὴ ὁμιλεῖνο μὴ τηρῆσαι την παραίνεσιν αυτῆςJ. οθεν Ο μὲν Θεόκριτός φησι τVν Νυμφην αποστῆναι αυτοὐ, αυτον δὲ αντι μεταβαλόντα τον ἐκείνης ἔρωτα υ πο λύπVς μεταλλάξαι τον βίον. ἐκτος εἰ μη αυτον μεν φησιν απείπασθαι αὐτήν, ἄλλης ἐρασθῆναι 'l0 ως ποκα τὰς Σενέας ἡράσσατο Λάφνις.οι λοιποί φασιν αυτόν τυφλωθεντα και ἀλώμενον κατακρημνισθῆναι.
Ἐπιγράφεται τὸ παρόν εἰδύλλιον Βουκολιασταὶ Θάφνις i5 καὶ Μενάλκας. προλογίζει νομεύς τις ο και κριτής. - Θεοκρίτου Βουκολιασταί, Βάφνις καὶ Μενάλκας. Λωρίδι. δραματικόν. M.) Tos αὐτοί Tρικλινίου. M. Kαι τό παρῖν εἰδύλλιον ἐκ στίχων συνίσταται δακτυλικῶν ε ξαμετρων ἀκαταλήκτων λς , 20 ων τελευταῖος γαθεὐσιν, τὼς δ' Ου τι ποτῶ δαλή - σατο Κίρκα. M. Gen.