Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

391쪽

Bot καῖον λέγει. - 'ΟΓζυρὸς ὁ ταλαίπωρος καὶ γίνεται απὸ του ζυς η κακοπάθεια. - δὲ εξῆς ' ω επίπονε καὶ ταλαίπωρε θεριστά, τὶ δὴ πέπονθας; ουτε την ευθεῖαν τάξιν ως πρότερον διατηρεῖς, ουθ' αμα τρο πλησίον λήιον θερίζεις, ἀλλα καθυστερεῖς. ῆ ουτε ὁμου τοῖς αλλοις θερίζεις, θερι- bσταῖς δηλονότι, ἀλλ' υστερος ἔρχρ. - Ουθ' εό ν ὁγμον:

ογμος κυρίως ἡ του ἀρότρου τομή, ῆγουν ἡ αυλαξ, απὸ του

διοίγεσθαι τqν γην υπό του ἀροτριῶντος. νυν δὲ κεῖται ὁ λόγος ἐπὶ τῆς κατ ευθυ τάξεως του θερισμου. καὶ πιμηρος ' ὁγμον ἐλαυνοντος ἀνδρὸς μάκαρος κατ' ἄρουραν. I 0 Gen. ) -υλλως. πιγμον : την αυλακα παρὰ τὼ διοιχθῆναι την γῆν. οἱ δὲ τάξιν, οἱ τον ἄρχον , οι δε τον χόρτονJ. κυρίως δε η ἐπ' ευθυ του αρότρου τομή. καὶ ἐστιν ογμος οιον ἀπό του διοίγεσθαι την γῆν υπό του ἀροτριῶντος. νυν δὲ κεῖται ἡ λέξις ἐπὶ τῆς κατ' ευθυ τάξεως του θερισμου, laως καὶ 'ομηρος 'ἴγμον ἐλαυνοντες ανδρος μάκαρος κατ' ἄρουραν. Rec. Λαιοτομεῖς : αντὶ του θερίζεις, καὶ γίνεται ἀπὀτου λήιον, τὸ χωράφιον τροπὴ του η εἰς α καὶ συναιρέσει του ι λαῖον καὶ του τέμνω. καὶ γίνεται λαιοτομῶ, δηλονότι πτὸ λήιον τέμνω. - Κάκτος δὲ εἶδος ἀκάνθης.

H. Ποῖος τὶς δείλαν τὲ καὶ ἐν μέσω: δείλη ενα,

33 Καὶ τὸ λήιον τέμνεις καὶ θερίζεις. λαῖον γοῦρ τὸ θέριστρον,

392쪽

oτε ἀνατελλει ὁ ηλιος δείλη δὲ οψία, οτε προς δυσμας κατέρχεται. ποταπος ωνὶ κατὰ μεσθμβρίαν καὶ δείλην, ος νυν ἀρξάμενος ου μειοῖς καὶ ἐλαττοῖς τον στίχον του θέρους; τογὰρ ἀποτρώγεις τοὐτο δηλοῖ. - Ποταπος εορὶ προωυσης b ημέρας, οτε νυν ραθυμεῖς τῆς ἐργασίας ἀρχόμενος καὶ εἴπέρ σε καὶ το καυμα ἐκλυσει περὶ την δείλην; 3.) - - λως. Πῶς, φησίν, ουκ αργοτερος ἐσρ προὶ ουσος τῆς ημέρας,οτε νυν ραθυμεῖς τῆς ἐργασίας ἀρχόμενος καὶ ουκ ἀποτέμνεις τῆς αὐλακος ουδίν; αυλακα δε τον ογμον φοσί, το κοινῶς lo λεγόμενον ὀρδίνιον. - Aεῖλαν: ποῖος τις εσst και κατὰ τqνdiιλην, ε ώαν δηλαδή, καὶ κατὰ την μεσημβρίαν, ἐπει νυν ἀρξάμενος του ἔργου ουκ ἐλαττοῖς τον στίχον του θέρους; τοὐτο γὰρ το ἀποτρώγεις. πι' εἰ νῶν ραθυμεῖς τῆς ἐργασίας ἀρχόμενος, ποῖος ἔσst, Oτε σε το καυμα ἐκλυσει περὶ ib τ ν δείλην; Gen.

I ei. Μίλων ὀψαμάτα: τουτέστι μέχρις ὀφίας θερίζων καὶ κακοπαθῶν καὶ μη ἐνδιδους. τολο δέ φησιν, ἐπεὶ ου- τος ἐν ἀρχὴ τοὐτον εἶπεν ἐκλελυσθαι. Gon' ) - 'LI ό αργός,

20 ό ὀψὲ καὶ μόλις θερίζων. ἡ ὁ καρτερικός, ὁ μέχρις ὀψίας

δείλης τό θέρος υπομένων. ἡ τοὐτο λέγει ἐπεὶ ὁ Μίλων ἐν ἀρχῆ τον Βάττον ἔφη ἐκλελυσθαι, ὀψαμάτην τον Μίλωνα οΒάττος καλεῖ, τουτέστι μέχρις ὀφίας θερίζοντα καὶ μη ἀποκάμνοντα. - Πέτρας ἀπόκομ' ἀτεράμνω: οἷον πέτρινε, 25 5 Bείλαν:J καὶ κατὰ την δείλην ἐώαν. M. κατα τὸ δειλινόν. 6. - 'Eκ μέσω:J ηγουν ἀπο μέσης τῆς ημέρας καὶ εiς το ἔ;ῆς. M.

Eν μεσω:ὶ ἐν μεσημβρία, κατα το μεσημβρινον. N. 6) Πλείως αυτὴν ἀποτέμνεις. M. οὐκ αποτέμνεις καὶ μειοῖς καὶ ἐλαττοῖς το πλέον. Li. P. ουκ αποτέμνεις, εἰς τέλος αγεις. N.

393쪽

λίθινε, σκληρότατε. ἀτεράμνους γὰρ τους σκληρους φασι, τους μη τερενας καὶ ἀπαλους. Gen. 3 - 'Aτεράμνους τας σκληρὰς πετρας φασίν, Gen. ) ἐπεὶ τέρεν το απαλόν. καὶ ιτας πέτρας τὰς μη τειρομένας, καὶ ἀτέραμνα ἔσπρια τα ανέ

Vs. 11. I es. Xαλεπὸν χορι ω κυνα γευσαι : παροιμία τουτό ἐστιν ἐπὶ τῶν γευσαμένων ἐφετου τινος, δυσαποσπάστως δε ἐχόντων της συνηθείας λεγομένη. ητις καὶ ετέρως λέγεται χαλεπόν, φασί, μαθουσα κυων σκυτοτ ρ αγε ῖ ν. - l0

χαλεπὸν χορίω : Gon. ) ῶσπερ, φησίν, ὁ γευσάμενος

χορίου κύ)ων δυσαποδίωκτός ἐστιν, ουτω καὶ ὁ αγροῖκος ἐρωτικου πάθους γευσάμενος. Vs. 12.

IV. 'Aλλ' ἐγὼ ω Μίλων : συ μέν, φησίν, ἀπείρατος 15 ἔρωτος τυγχάνεις ἐγω δε ἐρῶ ἔνδεκα ημέρας ηδ q.

Vs. 13. . t. Εκ πίθω ἀντλεἶς: τουτέστιν ουτω ἐν περιουσίαζῆς, ωστε σε καὶ ἐρῶν. - H 'Eκ πίθου αντλεῖς : τοίτο Geii. ) εἰρωνευόμενός φησι πι ἐκ περιουσίας απο πλήρους 20M Oυδαμῶς. 6. ουδόλως. C. Οὐδεποτέ σοι συνέβη ἐρῶν απόντος. L.. P. - 'Εσυνέβη, ἐγένετο. d.

9 Tῶν πορρω. C. τῶν απόντων καὶ μακρον οντων. N. 1) Λεινον. M. παροιμία ἐπὶ τῶν αφαμένων ἔργου τινος καὶ δυσαποσπαστως ἔχοντων. T. εἰ γαρ αἴσθηται. καὶ τοῖς θρέμμασιν αὐτοῖς 24 επιχειρεῖ ἔστι δε παροιμιῶδες χαλεπον εργάτθν ἄνδρα ἔρωτος πειραθῆναι.

IM 'ουν ὁῆλον οτι ευδαιμονεῖς, καὶ δια τούτο καὶ ἐρῶς' ἐγω δεπένομαι. M. παροιμία ἐπὶ τῶν αφθονα ἐχοντων τα πραγματα. T. 30 Θουν πολλην περιουσίαν ἔχεις. L. P.

394쪽

πίθου αντλεῖς ωστε σε Gen. καὶ Ουκ ἐκ λαγήνωπι εγω δὲ ἔχω ουδ' αλις οξους. - 1λλως. Ἐκ πίθω ἀντλῆς:παροιμία ἐπὶ τῶν ἐν περιουσία ζώντων. ἀφθόνων, φησί, καὶ πλουσίων απολαυεις τῶν πραγμάτων. ὁ γὰρ οἴνου κο- γο ρεννυμενος προς ἀφροδίσια ἐκκαίεται ἄτε αργία συζῶπι ό δε μηδ' oξους εχων πιεῖν καὶ τψ πόνω μαχόμενος ουκ ἐρῆ

Vet. Tοιγαρτοι προ θυρῶν : τοιγαρουν διὰ το υποτου ἔρωτος ἐκλυεσθαί με ἀπο του σπόρου, ηγουν ἀφ' ουl0 ἔσπειρα, ατημίλητα εἰσι πάντα τὰ χωράφιά μου καὶ ἀσκάλι στα, ου μόνον τὰ πόρρω, ἀλλα καὶ τὰ προ τῶν θυρῶν. 3. 4. Gen. ' σκαλὶς δε ἐστι γεωργικὸν ἐργαλεῖον. 4. Gen. ' Toιγάρτοι προ θυρῶν μοι: πάλαι, φησίν, απὸ τοὐ σπο-

ρου πάντα μοι ην καλά οὐ μόνον τὰ ἔνδον, ἀλλὰ καὶ Ψὰ35 ἀπὸ θ υρῶνJ νυν δὲ διὰ τὀν ἔρωτα Ου μόνον τὰ πόρρω, ἀλλὰ ουδὲ τὰ πρὸ θυρῶν μου εἰσὶν ἐσκαλμένα ἀλλὰ ἄσπορα με

νουσι διὰ τον ἔρωταJ. - 'Aντὶ του ' νυν οὐ μόνον τὰ πόρρω, ἀλλα καὶ τα πλησία τῶν θυρῶν μου ατημέλητα μένει διὰ τὸν ἔρωτα. Gen. J - λλως. σκαλα : τουτέστιν απερ ἔσπειρα, 20 μετὰ τὸν σπόρον ημελημένα ἐστὶν ἐς τοσουτον, οτι καὶ ἀσκάλευτά εἰσιν. σκαλευω δὲ τὸ χωράφιον, οτε σκαλίσι καθαίρωαυτό. σκαλὶς δὲ σκαλίδος ἐργαλεῖον γεωργικόν, τὸ κοινῶς λεγόμενον σκαλιστήριον. - υσκαλα : τουτέστιν ἀναροτρίαστα καὶ τὰ προαύλια. πρώον γάρ φησιν εἶχον ἄφθονα ' νυν 25 i4 Λια τουτο τὸ ἐρῶν. C. dι; τὸ ἐρῶν εμέ. N. διὸ τοὐτο. M. -

Gen. Pro se litentibiis in Gen.

395쪽

δὲ καὶ τα προ θυρῶν μοι ἀσκάλευτα πάντα διὰ την ἐπὶ ἐρω- μωρ λύπην. Gon. v )Rec. Του Τρικλινίου. M. ἀφ' ου, φησί, τον σπόρον ἐν ταῖς προ τῶν θυρῶν κατεβαλομην αρουραις, α φασι κοινῶς ἐσωθυρια, ονδαμῶς ἐπιμελείας ηξίωσα. τοὐτο γὰρ το βοῦσκαλα θέλει δqλουν. M. Gen. )Vs. 15. 16. I el. Tις δέ τυ τῶν παίδων λυμαίνεται : ταυτα ὁ Μίλων ἐρωτῶ, εἶτα ὁ Βάττος ἐπάγει ά Πολυβώτα. δυ- ναται δε καὶ αυτὸς λέγειν ὁλον τον στίχον, ῖν' η Gon. τίς Ioἄρα σε ω πολυβῶτα, ω πλούσιε, συνεκδοχικόν. πολυβώτηνδε εἶπεν αυτόν διὰ το πλεοναχῶς βωτεῖν. SE πολυβῶτα:πολλοῖς ἔχων βόας. Vat. Gon. ' οἱ δὲ ζητουσι το Πολυβώτου πότερον θυγάτηρ η θεράπαινα καὶ μην ἔνιοι δὲ πολυβώτον προσVγορευσθαι την πλουσίαν. Gen. Aδ λον δέ, Ibπότερον θυγατέρα η θεράπαιναν του Πολυβώτου λέγει. ητου Πολυβώτου ουν φησὶ λυμαίνεταί με, ητις πρώην θεριζόντων ημῶν παρ' Ιπποκόωντι η παρ' Ιπποκίωνι διχῶς γὰρ γράφεται ἐν τοῖς ἀντιγράφοις - προσηύλει. . καὶ το μὲν παρ' Ἱπποκόωντι γράφων λέγει τῶ ποταμῶ, το δὲ 20 παρ' 1πποκίωνι λέγει Ουτω καλουμένω. - Aδηλον εἰ θυγάτqρ του Πολυβώτου η θεράπαινα η αυτον λυμαινομένη

θεός τον ἀλιτρὸν καὶ το ευρε θεὸς τον αἴτιονJ καὶ τὸ ἔχεις ἀπερ ἐπεθύμεις. τό δὲ ε υρε θεὸς τον ἀλι-

396쪽

SCHOLIA ET GLOSSAE.

τρον λέγεται ἐπὶ των διδόντων δίκην της αμαρτίας. ὁ δὲ

νους' αμαρτωλω σοι οντι δικαίως περιῆλθε το θεῖον, οθεν καὶ περιπέπτωκας οἷς ἐπεθυμεις κακοῖς. - Aλλως. Παροιμία ἐστὶ λεγομεν' κατὰ τῶν καυχωμένων, οτε ἐμπέσωσιν εἰς α5 ἐκφευγουσι. Vs. I S. Vet. Μάντις τοι ταν νύκτα χροιζε ται ά καλαμαία : γράφεται καὶ χροζξεῖται ἀντὶ του συγχρωτισθήσε-τὰι καὶ συγκοιμοθησεται. - Τὰν νύκτα μάντις Gon.

iu ά καλαμαία. δεJ ἀντὶ του η ἀρουραία. ἔστι-ἀκρὶς ἐν τῆ

καλάμk γινομενη, καὶ καλεῖται μάντις. ἴσως ουν Ο Θεόκριτος την ἰσχνην εἰπεῖν θέλων καὶ διεφθινηκυῖαν τοὐτο φησιν, η την ἐπιβλαβὲς καὶ χαλεπόν ὁρῶσαν. 'Αρίσταρχος γὰρ ενυπομνήματι Σ1υκούργου Αἰσχυλον τον ακρίδα φθσὶ ταυτην, i5 εἰ προβλε ε ρ τι τῶν ζώων, ἐκείνω κακόν τι γίνεσθαι. εστι χλωρὰ καὶ περιμήκεις τοὐς ἔμπροσθε πόδας εχουσα καὶ λεπτούς, καὶ συνεχῶς αυτοὐς κινούσα ου γὰρ ώς η κοσκινόμαντις. Gen. ' ) λέγει δέ' η μάντις η καλαμαία κατὰ την νύκτα χροι ξεῖται καὶ πλησιάσει τω χροῖ τοι καί σου ἀντὶ 20 τοs η ἐοικυῖα τρ καλαμαία μάντει συνευνασθήσεταί σοι. τινές φασιν εἰκάσαι την Βομβύκην τῆ ἀκρίδι ταύτu διὰ το και τηνακρίδα μελαιναν εἶναι αυτην καὶ την κόρην ώς , Σύραν. -

397쪽

Αἰγυπτιοι. 3. I. Gon. , - μάντις τοι : σκώπτει την ἐρω- μέν ν του Βάττου. II. Gen. ἀντὶ του εἰπεῖν ουν , ἰσχνη τις καὶ λεπτη καὶ μέλαινα συγκοιμηθήσεταί σοι κατα την νύκτα , ἡ μάντις φησὶν ἡ καλαμαία. την ακρίδα ουν φησι καλαμαίαν,ο τι ἐν καιρρο θέρους την καλάμην ἐσθίουσα τον ασταχυν 5 φθείρει' την αντην καὶ μάντιν, η υτι προμαντευεται λι

μὸν φαινομένη, η οτι κακόχρους καὶ πρασίζουσα καὶ οἷς ἄν ἐντρανίσn ζώοις κακὸν προμηνυει. - II. ἡ σὴ ἐρωμένη η ἐοικυω τῆ ἀκρίδι τῆ καλαμαία ὀνομαζομένP, τρ πρὸς μαντείας

ἐπιτηδεία, περιβαλεῖται τον χρῶτά σου κατα την νύκτα ' l0

τουτέστιν η ἰσχνη καὶ λεπτq καὶ μακρόσκελος συγκοιμη

σεταί σοι.

Rec. Λ καλαμαῖα: γουν η ἀκρίς, u παρεικάζει τηναυτου ἐρωμένην διὰ τὸ καὶ ταυτ ν λεπτην τε εἰναι καὶ με

398쪽

πων ἐπὶ τοὐς δικαίους μόνους ἔρχηται. οἱ δὲ τυφλὸν αυτόν

Ree. υλλως. V ἀφρόντιστος, ῶς πολυμεριμνος. τὸ γαὐωφρόντιστος αντὶ τοὐ ὁ ἀφρόντιστος. τὸ α ἐνταυθα ἐπί- , τασιν σημαίνει. τοιοὐτόν ἐστι τὸ πάθος των ἐρώντωw οἱ γαρ ἐρῶντες ἐκτήκονται ταῖς φροντίσι. σημείωσαι ὁτι δυο οι

παλαιοὶ τυφλά φασι, τὸν Ἐρωτα καὶ τὸν Πλουτον. ὁ γὰρ ἐρῶν ἐστιν ὁτε ἐρῶ γυναικὸς δυσειδοίς, ητις δοκεῖ αὐτῶ καλλίστη εἶναι' δπερ ἐστὶ τυφλότης, ωστε ὁ Ἐρως τυφλός, ἐγουν lo τυφλοποιος ' ποιεῖ γὰρ τοὐς ἐρῶντας τὰ μη καλὰ καλὰ ἡγεῖσθαι. ωσαυτως καὶ ὁ Πλοίτος τυφλός παρέρχεται γὰρ τοὐς καλούς καὶ κοσμίους, καὶ δίδωσιν εαυτὸν τοῖς κακίστοις καὶ βδελυροῖς. - Μηδεν μέγα μηθεs: δρα ῖνα μηδὲν αλαζονικόν είποις. 15 Us. 2l-23.

Rec. Ο ὐ μέγα μυθεῶμαι : οὐκ αλαζονεύομαι ' συ δὲ μόνον θέριζε τὀ λήιον καὶ ἔνεκα τῆς κόρης μελωδει, τραγώδει. Οὐτω γὰρ ποιῶν ῆδιον ἐργάσy, ἔτι μουσικός ποτε υπῆρχες.

20 Veι. Καί τι φιλικὸν μέλος εἰς τὴν κόρην ἀνάκρουσον. p. Vs. 24. 25. Rec. Μῶσαι Πιερίδες : ω Μοίσαι Πιερίδες, ἐγουν αἱ ἐν τῆ Πιερία ουσαι, συνυμνήσατε σὐν ἐμοι τὴν λεπτὴν παῖδα.ωντινων γὰρ πραγμάτων ἀφεσθε θεαί, πάντα καλὰ ποιεῖτε. 25 - 'Eτιμῶντο γὰρ ἐν τῆ Πιερία αἱ Μοίσαι αὐτόθι δὲ καὶ

20 Ο ὐσκόπως ἐπιπίπτων τοῖς ἀνθρώποις. M. πολυφρόντιστος. C. ὁ πολλῶν φροντίδων πρόξενος. N. - Ἀωτε μη μεγαλορρημόνει,ῖνα μη τα ομοια πείσy. M. 2 l) οὐ μεγαλορρημονω. M. - Κάτω τίθει θερίζων. M. τυ 1Ῥdν30 τέμνων, ἐκθερίζων. Li. τὸ λήιον τέμνε. P. εἰς τέλος ἄγαγε. N. 22) Ἀναβαλοὐ, ασον. 6. Q. M. αρξάμενος ανάκρουσον -περ ἐπὶ

399쪽

μάζουσι πάντες, λεπτὴν καὶ μέλαιναν υπό του ηλίου. υλιόκαυστον τὸ υπὸ ἡλίου κεκαυμένον. μελίχρουν δέ, ῆγουν ἐοικυῖαν κατὰ τὸ χρῶμα μέλιτι, τουτέστι σιτόχρου τοιουτον γάρ ἐστι καὶ το χρῶμα του σιτου ως καὶ του μέλιτος. - Ἐπεὶ οἱ Συροι υπὸ ηλίου διηνεκῶς φλεγόμενοι κεκαυμένοι τὸ δέρμα l0 εἰσὶ καὶ μέλανες, διὰ τοίτο καὶ ταυτην Συραν καὶ ἡλιόκαυστον ονομάζει ως μέλαιναν. II. Q. Gen. )

I ef. H οἱ μὲν ἄλλοι Συραν σε καλοωιν, ἐγὼ δὲ μελί

χλωρον, οιον μελανοχρῶτα ἐρεμα, καὶ Ου λίαν μέλαιναν. - Συραν καλέοiοι πάντες διὰ τό ῆκιστα λευκῆν αυτὴν ριναι. i5οι γαρ Συροι μέλανες. p. 3. Vs. 28. Vet. Καὶ ά γραπτὰ υάκινθος : τὴν υάκινθόν φασιν απὸ του αῖματος του Αωντος αναδο ναι του εν 1 ροία μανέντος ' διά τοι τοὐτο εχειν εγγεγραμμένον αἰαῖ, τήν αρχὴν ροτοὐ ονόματος τοὐ Aῖαντος. διὰ τοὐτο Ουν καὶ γραπτῆν νὼν

υάκινθος : διὰ τό ἐπιγεγράφθαι το αἰαῖ, on. ') ειναι δὲ συμβολον τῶν ω τῶ Αωντι μυθολογουμένων. φῖναι γαρ ἐκ 2525ὶ Ἐγουν ἄπερ ῶν μεταχειρίσητε, ράδια καὶ εὐπετῆ τα πάντα

περαίνεσθαι ποιεῖτε. N.

400쪽

πορφυρέη υάκινθε, σε μεν μία φῆμις ἀοιδῶν 5 Ῥοιτείρς ἀμάθοισι δεδουπότος Αἰακίδαο

εωρος αντέλλειν γεγραμμένα κωκυουσαν.

δὼν εἶπεJ Tota p. εἰς τον Εὐφορίωνα Φείδων εἶπεν, η εἰς τὰν Φ υφορίωνα ἀπιδὼν ειπε - διττῶς γὰρ ἐν τοῖς παρ' ἡμῖν γράφεται Vulg. . η εἰς ...