Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 641페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

φαρμάκων τέτταρα ' βρωτόν, πιστόν, χριστον καὶ παστόν. βρωτον μὲν ουν ἐστι το τρωγόμενον, πιστον το πινόμενον, χριστον το χριόμενον, παστον Το παττόμενον. αλλα καὶ το λτου οντως εὐντος οὐ ράδιόν φθσιν ευρεω ολίγοις γὰρ σοφίας καὶ μουσικῆς μέλει , καὶ ολίγοι τούτων ἐφικνοὐνται. M. 5Gen. in Vet. N δια μούσης καὶ ωδῶν αγειν τον ἔρωτα κοὐφον τέ ἐστι καὶ ἐδύ τό δε περιγενέσθαι σοφίας Ου ράδιον. R. I. L. . G 31 i. 'θ - Κουφον ὁέ τι τοὐτO: TO κατα τον φιλοσοφίαν φάρμακον τῶ ἐρῶντι κουφότατον παρέχει το πάθος. loῆγουν συντόμως περι γίνεται η σοφία καὶ σύντομονJ τομουσικόν εἶναί τινα. - Εὐρεῖν δ' ου ράδιον : την σοφίαν λέγει ῆ την παιδείανJ, ὁτι οὐκ εστιν ευχερες περιγενέσθαι σοφίας Us. 7. IbIH. Οἴτω γοῶν ράζστα: τοὐτον γὰρ τον τρόπον ράδιον διῆγε και ὁ παρ' ἡμῖν Κύκλωφ διὰ τῶν ωδῶν. το δε παρ' ἡμῖν ἐπὶ τῆς Σικελίας φέρει, καθό καὶ Σt ρακούσιός ἐστι. δοκεῖ δε τισιν, οτι καὶ ἡ πλάνη του 'Οδυσσέως περὶ Σικελίαν

412쪽

SCHOLIA ET GLOSSAE.

ουκ ἐλαφρῶς ἄστε μῆλα διδόναι ἡ ἡόδα ξ ετερόν τι εἰς τὸ

καλλωπίζειν. - H ῆρατο δ' ου μάλοις : Gen. ' ) ἡράσθηουκ ἐλαφρῶς καὶ των κατὰ μέρος αυτῆς, ουτε ὐόδων Ουτεμήλωπι μήλων μὲν ω τῆς οφεως, ἐόδων τῆς γυναι-b κείας ῆβης, παρόσον καὶ ὐοδωνιαν αυτὴν ἔσθ' c τε φασίν, ώς

Κρατῖνος ἐν Νεμέσει' ωστ ουν ἐσθίων τοῖς σιτίοις ῆδομαι. απαντα δ' εἶναί μοι , δοκεῖ ἐοδωνια καὶ μῆλα καὶ σέλινα και σισύμβρια. 0 - ου δὲ κικίνοις : τοῖς μαλίοις, τῆ κων, ώς καὶ ὁ κωμικὸς κέχρηται ῶσπερ ἐγχέλυς χρυσους ἔχων κικίννους. Rec. Κικίνοις : ταῖς υπογαστρίαις θριξί, ταῖς κόμαις.

. μαις. r. N.

νικῶς. M. μανικῶς. r. - Περισσα εἶναι καὶ ματαια. r. '

413쪽

Vet. υλλα τὸ φάρμακον ευρε . ἀλλα τετρωμένος ὐπὸ 5 τῆς 'Αφροδίτης ευρε τὸ φάρμακον, τουτεστι την θεραπείαν. καθεζόμενος γὰρ ἐπάνω τινῖς πέτρας υφηλῆς μέλη τινὰ συνετ*ει ἐμμουσως, προς τqν θάλασσαν βλέπων. Vs. 19. Rec. Ἀποβάλλn: μισεῖς, ἀπορρίπτεις. αποβάλλω γὰρ νοτὴ ἀπορρίπτω προσβάλλω τὀ προσκρουω, ώς τὸ προσβάλλουσιν οι πολέμιοι τψ τείχει της πόλεως ' περιβάλλω τὸ ἐν-δυω, οθεν καὶ περιβολο τὸ ἔνδυμα.

Rec. Μόσχω γαυροτέρα: αυθαδεστέρα. γαὐρος γὰρ ὁ ἐπ ρμένος, καὶ γαυρια ρῆμα ἀντὶ του ἐπαίρεται. ἐκ τούτου συγκριτικῖν γαυρότερος, καὶ γαυροτέρα θηλυκόν. 20

414쪽

SCHOLIA ET GLOSSAE.

Vet. Φιαρωτέρα ομφακος ωμῆς: σκληροτέρα αωρουσταφυλῆς. -φαξ γαρ ἡ αωρος σταφυλῆ, καὶ ἡ αωρος ἐλαία οθεν καὶ οι φάκινον ἔλαιον το ἀωρων ἐλαῶν γενόμενον, οδὴ πινόμενον τας ἐν τῆ κοιλία πλατείας ἐλμινθας ἀναιρεi.

Ila. Πολιὸν λυκον: ἀντὶ του λευκόν. οἱ γὰρ λυκοι αἰθαλώδεις την χροιάπι ἐπεὶ ουν ἐκ μελανος καὶ λευκου εἰσὶ τὰ τοιαυτα, εἰπε καταχρηστικῶς τους λυκους λευκους. η πο-

λιδυ λίγει ἀντὶ του γθραιόν. io Us. 27. Ree. Ἐξ ὁρεος δρέφασ θαι : κυρίως ἐπὶ βοτανῶν καὶ επὶ φύλλων δένδρωπι καὶ λέγεται ἀει παθητικῶς. τὰ γὰρ ἐνεργητικὰ ἄχρηστα. σημαίνει δὲ το τέμνω. ἐκ δε τούτου του δρέπω ἀχρηστου καὶ δρεπάνη, δι' ης τοὐς ἀστάχυας δρέπομεν. I 5 Vs. 28. 29.

Rre. Παύσασθαι δ' ἐσιδών τυ : ου δύναμαι παύσασθαι ἐκείνου του καιρου, καθ ον εἶδόν σε, ουτε μετατοίτο ουτε μέχρι του νῶν. - Tου Tρικλινίου. M oτου περ, φησίν, εἶδόν σε, ἐξ εκείνου του καιρου τῶ Φωτί σου τρω- 20 θεὶς Ου δύναμαι μέχρι του νὼν τοὐ ἔρωτος παύσασθαι. M. Gen.' γ

415쪽

Vs. 32.

Reo. Γράφε διὰ του η τροπὴ καὶ προσγραφομένου 5του ι. N.ὶ - Πλατεῖα ἐὶς ἐπὶ χείλη . τουτέστιν εἰμὶ σιμός. σιμός δέ ἐστιν ὁ συγκαθημέν ν εχων την ρῖνα καὶ ἀνεστηκότας τοὐς ρώθωνας γρυπὸς ὁ ἐπικαμπῆ ταυτην ἔχων δίκον ἱέρακος. Vs. 34. 35. . 10 Ree. 'Aλλ' ωυτός τοιουτος : ἀλλ' ἐγὼ αυτὸς τοιουτος ων, ἀσχημων δηλονότι καὶ δυσειδής, ποιμήν εἰμι προβάτων χιλίων καὶ βόσκω αυτά, καὶ το γάλα τούτων τὸ κάλλιστον πίνω αμελγόμενος. ἰστέον ὁτι τό αμέλγω κοινόν, ὁ καὶ βδέλλω

τὸ ἐκπιεζω. ἐκ τούτου καὶ βδέλλα ἡ ἐκμυζῶσα καὶ πίνουσα Φοτὸ αἷμα. 'Aττικῶς δὲ βδάλλω τὸ αυτό.

Rec. Tου Πικλινίου. υπωρα ἐστὶ κυρίως τὸ θέρος ' ἐν τούτω γὰρ αἱ ὀπῶραι τῆ του ηλίου σφοδρῶ ἀκτῖνι πεπαίνονται. ἐνταυθα ΙουH ου τὸ θέρος φησίν - οὐ γὰρ ἐν θέρει 20

ἐπιλείπει τυρός - αλλὰ τὸ μετόπωρον καταχρηστικῶς' ἐν μετοπώρω γαρ καὶ χειμῶνι σπάνις του γάλακτος. M. Gen. ' Vs. 37. I t. ARP. ηγουν ἐν τῶ μεσαιτάτω του χειμῶνος, ωστε ἄκρον ἐνταὐθα η ἀκμθ του χειμῶνος. η ἄκρον λέγει τό τέ- 25λος μὲν του φθινοπώρου, αρχην δὲ του χειμῶνος. 3. Gen. ' M) IΩὐτός:J ἄλλως γράφεται Ουτως. r. - Βοσκηματα. N.

πρόβατα. T. M) Tῶ μDP του χειμῶνος. L. ακμῆ. 6. τῆ ακμῆ, ηγουν τῶ τελει. M. ἐπι τῆς ακμῆς. N. - 'Aπό του τείρω τό ξηρciίνω. L. τα- ωλαροι. N. τυροφύκται. M. φίσινοι, τί λ λα. r. - Βεβαρυμένοι τοῖς τυροῖς. M. P. βρίθουσι. C.

416쪽

Ree. Ταρσοὶ δ' υπεραχθέες αἰεί: ταρσοὶ τα κοινῶς λεγόμενα τυροβόλια καὶ γίνεται ἀπο του τείρω τερῶ καὶ πλεονασμῶ τοὐ σ καἰ ἀναδόσει του τόνου τε σω, ἀφ' ου ταρ- σός, ἐν ωτινι δηλονότι ο τυρός ξζραίνεται. 5 Us. 38-4 l. Ree. Συρίσδεν δ' ως ου τις : γινώσκω δὲ δια συριγγος μελουργεῖν ώς οὐδεὶς των ἐνταυθα ὁντων Κυκλώπων. -Τὶν τὸ φίλον γλυκυμαλον : τούτο πρόσφθεγμα ἐρωτι - κόν. εἰώθασι γαρ οἱ ἐρῶντες προς τας ἐρωμένας λέγειν 10 , ,γλυκυ μου μqλον . εμαυτον καὶ σε παρὰ καιρον τῆς νυκτός αδω, τουτέστι δὶα μελουργημάτων ἐγκωμιάζω. Vet. Aλλως. Γλυκυμαλον : ναί, φθσίν, ουτω τὸ συρίζειν ἐπίσταμαι ώς ουδεὶς τῶν Κυκλώπων, υμνῶν σε τὀ προσφιλέστατόν μοι γλυκυμηλον, ῆγουν τὸ γλυκυ μῆλον.

i5 Μελίμηλον δέ ἐστιν ώς μελίλωτοπι εστι γάρ τι μήλου γένος δ καὶ γλυκυμθλον . Σαπφώ γλυκυμαλον ἐρευθε ται ώςl ἄκρω ἐπ' ἴσδω.

- Τρέφω δέ τοι ἔνδεκα νεβρώς: τοὐτο ἐρεθιστικόν,ῆγουν παρακινητικῖν πρὸς ἔρωτα, ὁτι ἐκ περιουσίας ἔχω καὶ 20 ἐλάφους μετὰ τῶν γεννημάτων αλῶν. - 3μνοφόρως γαρ ἀμνίδας καὶ βρέφη φερουσας. η μαννοφόρως ' γράφεται γὰρ ἔν τισι καὶ ουτω. μάννος δέ ἐστιν Ο περιτραχήλιος κόσμος, τὸ λεγόμενον μανιάκιον. - Σκυμνως τέσσα -

καιρόν.

417쪽

σκυμνοὶ τάσει Θρῆται ώς μωροί, οταν ἐπὶ αρκτωνώς νυν ἐἀὶ δὲ τῶν λεόντων σκυμνοι, φοσί, κυρίως λεγον-

ται ως φίλοι. p. Gen. Rec. Καὶ σκυμνως τέσσαρας : καὶ σκυμνους ἄρκτων τέσσαρας. 5Vs. 42.

μου. Ἀλλ' ἀφίκευ τυ : ἀλλ' ἐλθὲ προς ἐμέ, καὶ ουχ

ηττον εμοί εξεις dηλονότι ομοίως ἐμοὶ ἀπολαυσεις τῶν ἐμῶν. Vs. 45. Io w. 'Eντὶ ραδιναὶ κυπάρισσοι: ραδινόν το ἐπίμηκες καὶ λεπτόν, τὐήεῖα, ηγουν ευκολως, δονουμενον. Vs. 46. IV. 'Εντὶ μέλας κισσός: Ουκ ασκόπως τουτό φησι παραδίδωσι γαρ ὁ Κρατευας καὶ αλλον λευκὴν κισσόν, Ου l5τον καρπόν μετὰ το τριβῆναι πινόμενον προς την παιδοποιίαν φησὶ συντελεῖν. Vs. 47. 48.

Rec. M πολυδένδρ εος Αἰτνα . ἰστέον ὁτι η Αἴτν' τοορος τῆς Σικελίας ἐξ ενὸς μέρους πυρ ἀναπέμπει, ὁ και Αἰτ- 20 ναῖον λέγεται, ἐκ δὲ του ετέρου μέρους ἐστὶ δενδροφόρον, .u ω καὶ χιὼν δι ἔτους τηρεiται, ἐξ ου φησὶν ὁ Θεόκριτος, l) lυμνοφόρως .l φερουσας νεογνὰ γενν ήματα. I. . P. ἐχούσας

νεβρούς. M. - Σκυλάκια. M.

418쪽

τῆς χιόνος τqκομέν ς ρεῖν τὸ Γ δωρ καὶ μάλα ψυχρόν. Ποτον αμβρόσιον : νεκταρ θεῶν πόμα ἀμβροσία τροφὴ θεῶν, ως φασιν Ἐλληνες. ἐκ τῆς ἀμβροσίας καὶ αμβρόσιον πόμα τὸ θεῖον, τουτέστι τὀ γλυκυτατον. Vs. 49. Itiae. Tις κ' ἀν τῶνδε θάλασσαν : ξγουν τις τοσαυταεχων, οσα ἐγω ἔχω δολονότι, αφεις ταυτα προελοιτο, ἐγουν προκρίνοι, οἰκεω θάλασσαν καὶ κυματα;

io Re . Aἰ δέ τοι αυτός ἐγὼ δοκέω: εἰ δὲ ἐγὼ παρασοὶ νομίζομαι λασιος εἶναι, δολο νοτι συνοφρυς, καὶ δια τοὐτομεμισημαι, εστι ροι ξυλα δρυὲ να, καὶ καιόμενος καὶ την φυ- χῆν καὶ τόν ενα ὀφθαλμόν, ου γλυκερώτερον ουδεν ἐμοί, υπό σοὐ υπομείναιμι αν ηδέως. τουτό φοσιν, ὁτι οἱ ἐρῶν-l5 τες πάσχοντες υπο των ερωμένων τα ἔσχατα των δεινῶν ηδέως φέρουσιν. - I οὐ Πικλινίου. Λασιώτερος : εἴπερ, φησι,

δασύς τις εἶναί σοι δοκῶ, ως ἐν ὁλω τριχας φέρων τῶ σώματι, αλλ ἔστι μοι ξύλα καὶ πυρ, εἰ θελήσεις καύσαι τας τρίχας καὶ ψιλῶσαι το σῶμα, εἰ δὲ καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τον20 οφθαλμόν, ου μοι γλυκυτερον ουδέν, καυσεις, ἀνέξομαι. M. Gen. Pπομένοιμι αν, εἰ καὶ τὴν ψυχὴν αυτὴν καὶ τὸν ὀφθαλμον καυσεις, καὶ ου μόνας τας τρίχας. 'M. Gen.

419쪽

Rec. βράγχια : ἰχθυος πτέρα, οῦ περὶ την κεφαλην ἔχει καὶ δι' ων πνέει. M. Gon.' I ei. 'Ω oι δετ' Ουκ ἔτεκέ μ' ά: ἀπορῶν ὁ Κυκλωψ καὶ ἀποτυγχάνων ως ἐρῶν Νηρεῖδος τῆς Γαλατείας φησὶ δε- bνοπαθῶν ' φευ μοι οτι Ουκ εγέννησέ με η μήτηρ μου ἰχθυν ουτω γὰρ ἀν κατεφίλ σα την χεζρά σου, ἐὰν μη το στόμα θελες Eφερον δέ τοι κρίνα λευκα:J εφερον δε σοι καὶ ἐρωτικὰ συμβολα, κρίνα δηλονότι λευκα καὶ μηκωνος φύλλα. αλλ' Ουκ αν δυνqθείην φέρειν σοι αμφότερα ἐν τ- l0αυτ- καιρω ' τα γὰρ κρίνα τοὐ θέρους εἰσι, τα δὲ τῆς μήκωνος φύλλα του χειμῶνος. - 'Eν τψ θέρει τα κρίνα καὶ ἐν τ- χειμῶνι αἱ μήκωνες καὶ τὰ φύλλα αυτῶν. Gen. ' γ μήκων δὲ λέγεται ῆ κεφαλή. μζκων και ἀνθ φόρος βοτάνη, ηκοινῶς λεγομένη κουδέα. - Ἐρυθρὰ πλαταγώνια : πλα- l, ταγώνια M. Gen. τὰ τῆς μῆκωνος φύλλα φασὶ καὶ τὰ τῆς

ανεμώνης απὸ του πλατάσσειν, Ο ἐστι ψοφεῖν. τιθέντες γαραυτὰ κατὰ τον ἀντίχειρα καὶ τον λιχανόν δάκτυλον τύπτουσι τῆ ἐτέρα χειρί ῶστε Φοφεῖν p. II. Q. ;on. ). καὶ Ουτω σημειουνται, εἰ ἀγαπῶνται υπο τῶν ἐρωμένων ῶσπερ καὶ απo 20, τοὐ τῆς πλαταγῶνος ψόφου, εἰ ἀψόφως ἐπικρουσθείη .l

Rec. Νυν μὲν ὼ κόριον : λείπεται τοίνυν ἁ κόρη, επεὶ 5 Ηγουν τα σπάραχνα γ) ἰχθυος. καὶ βράγχι ἔχοντα καὶ βραγχιάζω, ασω παρα το βρέχω, βροχος ο συνεχῶς βρεχόμενος. r. 2b55 γνα κατῆλθον ἐν τῆ βυθφ. ἐν σοί. M. 56)-φιλῆσαί με. L. P.

κωνος - Μ. - Γίνεται:J μαλλον. r. 30

420쪽

8CHOLIA ET GLOSSAE.ου βράγχια ἔχω, τουτέστιν Ουκ ἰχθυς ἐγενόμην, μαθεῖν ἐμετο νεω, τουτέστι το πλέειν καὶ κολυμβῶν, ἐάνπερ ἀτει ταί τις ξενος ἐνταυθα μετὰ νηός' ουτος γὰρ ἐμε διδάξεται δηλονότι πλέειν, ἴνα μάθω, τί γλυκυ ἐστιν υμῖν, ταῖς Νηρεῖσι

Vet. Νυν μὲν ω κόρη : νυν δὲ ω κόρη, ἐάν τις ἐνθάδε πλέων ελθρ ξενος, μαθήσομαι νεῖν, ητοι κολυμβῶν, ως ἄν ἴδω, τί δqποτέ ἐστιν υμῖν ἡδυ τον βυθὸν κατοικεῖν.

αυτη ἄν εχ Φόρκυνος γάτηρ Ἱ Θόωσα, καθώς φησιν ὁ ποιη-20 τῆς. - Aλλως. τοίτο ἀγροικικὸν και ἀφελὲς τὸ ἰθος. δτι ἡ μήτηρ μου αδικε ζ με μὴ προαγωγευουσα την ἐμὴν ερωμένην πρὸς εμέ, καὶ ταὐτα ορῶσά με υπὸ τοί ερωτος ἰσχναινόμενον καὶ λεπτυνόμενον καθ' εκάστην ζμέραν, διὰ τοὐτο καὶ ἐγω αντιλυπθσω αυτην προφασιζόμενος ὁτι την κεφαλήν μου 25 M) Γράφεται καὶ οὐτω: νυν μενω κόρα νυν τό γε νεῖν με

SEARCH

MENU NAVIGATION