Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 641페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

ὀδυνῶμαι καὶ τοὐς πόδας μου ἀμφοτέρους, ἐπεὶ τοὐ ἔρωτός

μου ου φροντίζει. - Φάσω ταν κεφαλάν: προφασισθῶ καὶ προσποίητον ποιήσομαι φωνην κεφαλαλγεῖw ου γαρ τουερωτός μου ' μήτηρ φροντίζει. I. Gen. Iliae. Φάσω ταν κεφαλην: Gon.' πρόφασίν τινα ποιή- 5σομαι την κεφαλην ἀλγεῖν καὶ τους πόδας, ως αν καὶ η μή-τ ρ λυπηθεῖσα ζητήσy θεραπευσαί μου τον ἔρωτα δηλονότι. M. Gen. - Iνα λυπηθῶν βλεπουσά με πάσχοντα, οπερ λυπηρὸν ταῖς μοτράσιν. M. Gen. )Vs. 72-74. 10Ves. YZ κυκλωψ Κυκλωψ: ωσπερ συστραφεὶς καὶ ανή- σας την φυχην απὸ τῆς ἐκστάσεως πρὸς λυτε,ν διαλέγεται που τὰς φρένας ω Κυκλωφ ἐκπεπετασμένας και πεπλανζμένας ἔχεις; ἐαν απελθων καλαθίσκους συμπλέκοις καὶ πόαν θερίσας τοῖς αρνίοις φέροις, ἴσως γένοιο φρονιμώτερος. 15Vs. 75. IPt. Tαν παρεοῖσαν αμελγε: ὁ νους ' τὶ πρὸς αμηχανίαν τρέπk. 'Hσίοδος

νήπιος δς τὰ λοιμα λιπὼν ταJ ανέτοιμα διώκει.

νην. M. κλαδον ἐλαίας. r. - Σωρευσας. Ιs.

422쪽

SCHOLIA ET GLOSSAE.

τούτο λέγειJ τον θέλοντα βουν ἔλαυνε ηγουν την ἀγαπῶσάν σε φίλει. Vs. 78. PL Πολλαὶ συμπαίσδε με: Gen. ' γελῶσι δε πλο σαι κόραι, ἐπαν ἀκουσωμαι αυτῶν. ἴσως δὲ καταγελῶσιν αυ-

77ὶ Προστάσσουσι, λέγουσι. M. θέλουσι. L. P. 20 78, ψουσιν, αδουσι. M. - οπVνίκα. L. 79) Tων πολυσῆμων ειμὶ καὶ ονομαστῶν. L. M) Μετῆρχετο, διεξῆγε. M. κατεπράυνεν. C. si , Ἐδωκε καὶ ἔπεισε την Γαλάτειαν. L. P.

423쪽

Ἐπιγράφεται τὸ παρὸν εἰδυλλιον Ἀλης γέγραπται δὲ γάδι διαλέκτφ. ἔστι δε τὸ ε ιδος ἀφηγηματικόπι ἀφ' ἔνος γαρ προσώπου προάγεται ὁ λόγος, τουτέστι του Θεοκριτον. δια- λεγεται γὰρ ώς εραστὴς πρός τινα ἐρώμενον ου πλέον τριῶν θημερῶν ἀποδεδημηκότα. ὁθεν φησίπι ζλθες μετὰ τρεῖς ημέ- ρας ἐγὼ δὲ ἐν μια ἐμερα γεγήρακα ως ποθῶν. εστι δὲ εἴσπνιλος ὁ ἐραστὴς κατὰ τ ν τῶν Ἀμυκλαίων διαλεκτον αλης δὲ ὁ ἐρώμενος, ώς Θετταλοί φασιν. ευχεται δε ῖνα μετα θάνατον γένοιντο αυχιμοι. ἐπαινεῖ δὲ και τοὐς Μεγαρέας ως l0 τετιμqκότας τόν Θιοκλῆν ώς παιδεραστὴν οντα ἐπιταφίω

ἀγῶνι, ἐν ί οἱ νέοι ἡγωνίζοντο φιλήμασι καὶ ὁ μἀλλον ηδιον φιλήσας ἐστεφανουτο βαρει στεφάνω και χαίρων

ἀπήρχετο πρὸς την ἐαυτου μητέρα. - Προσφωνητικόν. γα- κόν. M. - Ἱακὸν τῆ κοινῆ γάδι. - IV κοινῆ γάδι. H. D. IbM. - γάδι διαλέκτω. G. I. - γάδι διαλέκτω ἡ Αωρίδι . r. N. Tos αυτου Tρικλινίου. Καὶ τὸ παρὸν εἰδυλλιον ἐκ στίχων συγκειται δακτυλικῶν λ:, ίν τελευταῖος' πευθυνται μὴ φαυλον ἐτήτυμον αργυραμοιβοί. M. Gen. ' )Inscriptio. 20 Vet. Aῖτας : ἀλην τόν εταῖρόν φασιν. 'Aλκμὰν δὲ τὰς αἰτιας χορδὰς φ σὶν ἀντὶ του τὰς ἐπεράστους.

Vs. 1. 2.

me. Nλυθες ί φίλε κουρε' τρίτη συν νυκτὶ καὶ ἀοῖ; ῆλυθες : ω φίλε μοι νέε, ἐλθες μετὰ τρεις νύκτας τε 25 καὶ ημέρας. εἶτα ἐπαναφέρων εἴρηκεν, ὁτι βραδέως θλθες. - Tos αυτου 'ικλινίου. M. 'Iστέον ὁτι ἐντευθεν τῶ

teris valde evanidis et incertis. -

424쪽

SCIOLIA ET GLOSSAE.

ωεολόγP παρείληπται το , ,καὶ βίος απας ημερα μία τοῖς πύθω

εἶδον σε. καὶ συντάσσεται Ουτως ' ω φίλε κουρε, συν νυκτιο τρίτη καὶ ἀοῖ ηλυθες. ' Aλλως. πιλυθες ω φίλε κουρε συννυκτὶ τρίτy και αοῖ τρίτρ, ηγουν μετα τρεῖς ημέρας καὶ νύκτας. 3. Gon. ) - Οἱ δὲ ποθευντες : Οἱ δὲ ἐρῶντες ἐν μιαημέρα αποδυρόμενοι γηρῶσιν. εστι δὲ παρὰ το Ομηρικόν αἶψα γὰρ ἐν κακότητι βροτοὶ καταγηράσκουσιν. Io Reo. H οἱ δὲ ποθουντες ἐν ημέρα μια γηρῶσι των ἐρω- μενων ἀποτυγχάνοντες. Vet. λλως. οἱ ἐρῶντες εἰ μίαν μόνην ημέραν του ερωμένου ἀπολειφθεῖεν, την πῆσαν ζωην ἐστερῆσθαι τῆς αυτου παρουσίας νομίζουσιν. 15 Vs. 3-9. Re c. πισσον ἐαρ χειμῶνος : ἶσον δὲ ἐδυτερον το ἔαρτου χειμῶνος, οσον ὴ οἷς τῆς ιδίας ἀρνος δασυτέρα, οσον ηπαρθένος προτιμοτέρα τῆς πολυγάμου γυναικος, οσον ταχυ

τέρα ἡ ἔλαφος. του μόσχου, οσον ἡ αηδὼν γλυκυτάτη, εἰς

20 το αδειν δηλονότι, τῶν πετεινῶν πάντωw τόσον φανεὶς συ

ευφρανας ἐμέ κατέφυγον δὲ υπὸ σέ, ἀναψυχην ληψόμενος δqλονότι, ῶσπερ καὶ οδοιπόρος τῶ ἡλίω φλεγόμενος υπό

σκιὰν δένδρου κατέφυγε.

ἐρ. ἀπολ . 12ὶ εἰς 'ίαν καὶ μόνην Gen. I3) καὶ δια πάσης αυτῶν τῆς ζωῆς ἐστερῆσθαι αυτου νομίζου -

425쪽

γλυκυτερος. p. M. Gen. - Σκιερὰν δ' υπο φαγόν:ώς ἄν τις, φησί, φλεγόμενος υπο του ηλίου εἰς σκιαν φηγουπαρέλθρ, Ουτω κἀγώ σοι προσανεπαυσάμqν ἀσμένως. ἐπαινεσειεν αν τις τῆς παραβολῆς τον ποιοτήπι παραβάλλει γαρτον ἔρωτα καυματι, την δὲ παρουσίαν του ἐρωμενου δρυῖ bκατασκωζουσ17. 3. B. La M. u. Gen.

c. Παρθενική . παρθένος. προφ ἐρειο κρείττων ἐστὶν εἴς τε εἶδος καὶ ταλλα. τριγάμοιο γυναικός: τῆς τρεδ ανδρας σχουσης, ῆ τῆς πολλάκις συνευνοθείσης ἀνδρί. M. Gen. Io

Vs. 10-16. Vet. Eῖθ' ὁμαλοὶ πνε υσειαν : εἰθε, φησίν, ἐνεχώρει ομοιον γενέσθαι τον εἰς αλλήλοερς ημῶν ερωτα, ῖνα καὶ υπο τῶν μεταγενεστέρων περιβόητος ημῶν η φιλία P. Ree. I εῖθε δὲ ἐφ' ἡμῖν ἀμφοτέροις ευμενεῖς οἱ Ἐρωτες lbγένοιντο καὶ ἐπιπνεύσειαν αταράχως, γενοίμεθα δὲ καὶ τοῖς

μεθ' ημῆς ἐσομένοις λόγος ἀδόμενος δτι δυο τινὲς εν ἀλλή

soluit. ἰσω ζυγω. quod ipsum non suo loco; ibi lemni R sic, ε πεσσο

426쪽

SCHOLIA ET GLOSSAE.αοιδθ, ητοι ακουσμα, λέγουσι δηλονότι δοιὼ δη τινε ' - Λοιὼ δ ή τινε: τοὐτο ώς ἀπο των μεταγενεστερων. Προτέροισι:9 τοῖς προγενεστέροις. - ῖνα Οι μεταγενεστεροι τῆς φιλίας ημῶν μνζσθέντες λέγωσιν, ὁτι δυοb πρό ημῶν εγένοντο ἄνθρωποι, ετερος μὲν υπὸ Λακώνων λεγόμενος ἴσπνιλος, τουτέστιν ἐραστής, ετερος δὲ υπὸ Θεσσαλῶν αλας, τουτέστιν ἐρώμενος' ουτοι δ' ἀλλήλους ἐξ ἴσου ἐφίλησαν του χρυσου γένους, ώς ἔοικεν, ἔντες. ἐν ἴσωζυγῶ δὲ εἶπε δια τὸ ἰσόρροπον του ζt3γου. M. Gen.' )

io Φαίη χώ μυκλαῖσδων : ὁ τῆ τῶν Ἀμυκλαίων χρώμενος

διαλέκτω, ἀντὶ του τῶν Λακώνων. ουτοι γάρ φασιν ἐμπνεῖν τὸ ἐρῶν. 'Aμυκλαι δὲ πόλις Λακωνικῆς. μυκλαῖσδων δέ φησι

20 κλαῖσδων : o μὲν κατὰ τους Αμυκλαίους εἴσπνιλος ονομαζόμενος - ουτοι γαρ τον ἐραστην εἴσπνιλον φασιν - οετερος κατὰ τους Θετταλους ἀλης, τουτέστιν ἐρώμενος. τqν

ἀλλήλων δὲ φιλίαν ἰσόρροπον εἶχον ώς ἐπὶ ζυγου ἰσοστάθμου. i 2 Tώδε:J ἡγουν ημεῖς. M. - Συνεκράθσαν εἰς φι-

25 λων. M. I 3 Ἐρωτα πνέων. M. πνέων ἔρωτα, ἐρῶν. L. P. - Λακωνί- ζων. M. P. O Αακεδαιμόνιος. C.

427쪽

Rec. Eῖ γὰρ τοὐτο πάτερ Κρονίδα : προσλqπτέοντo ω ἔξωθεν, ῖν' η' εἰθε ω Κρονίδη, ηγουν ω Ζεὐ, καὶ ἄλλοι ἀθάνατοι θεοὶ πέλοι τοὐτο, ειθε καὶ μεῖς ἀγηρω γενοίμεθα, ηγουν ἀθάνατοι. M. Gen.' in Iὰt. Toὐτο δὲ οὐχ ὼς θεους καὶ αυτοὐς εἶναί φησιν, Φοαλλ' ώς καὶ τοῖς μεταγενεστέροις διὰ μνήμης εἶναι καὶ αδε- σθαι καὶ μη ἐπιλησθῆναι. - H εἰ γὰρ αγήρω ζμ εἰς ω αθάνατοι, ηγουν διὰ μνῆμης υπάρχοιμεν. Rec. V νοὐς. τό παπι εἴθε αθάνατοι γενοίμεθα, μ δόλως γήρως γεγευμένοι' εἰ δε συμβαίη ημῆς θανεῖν δηλονότι, 20εῖθε τις ἀγγείλειεν ἡμῖν εἰς τον ἀνέκβατον τόπον τού αδου μετὰ διακοσίας γενεάς, ὁτι η σὴ νει φιλία καὶ τού ἐρωμένου τοῖς πάντων εγκειται στόμασι, μάλιστα δὲ τοῖς των ῆrθέων, στόμασι δqλονότι. 17) Tοὐτο:J το αδεσθαι ημῶς. M. τὸ φημίζεσθαι Ῥῆς τοῖς Β

μεταγενεστέροις. L. . - Υπαρξοι. M. - 'Aγήρω :J α θάνατοι καὶημεῖς γενοίμεθα ἐν τῶ ἀεὶ αδεσθαι. M.t 8 Ἀπείρων γενεῶν διελθουσῶν. M. - iEπειτα:l ηγουν μετα

ui) Eν τοῖς ἐνδόξοις. M.

428쪽

Rec. υλλ' ητοι τουτων μὲν υπέρτεροι : ἀλλ' οι θεοὶ μὲν ἔσονται οἱ Ουρανίωνες υπέρτεροι τούτων, τουτεστιν ἰσχυρότατοι βοηθοί, ως ἐθέλουσιν ἐγὼ ἐπαινῶν σε τον

5 καλὸν Ου ψευσομαι, ουδὲ ἐπὶ τῆς ρινος τῆς ἐμῆς ἀναβλα

στήσω τα του ψεύδους σύμβολα. AE . t. Ἐγὼ δε σε:-δέ σε ἐγκωμιάζων - λέγει προς τον ἐρώμενον - ου ψεύσομαι περὶ σου ουδὲ ἐπάνω τῆς βινος ψευσμα γεννήσω μἀλλον φύσωJ. εἰώθασι γὰρ ἔνιοι ταio ἐπάνω τῆς ῆινος φυόμενα φυδράκια ψεύσματα καλεῖν, και εἶναι ταυτα σημεῖον φευδολογιας. - H ψεύδεα ἐινός:φύσκαι ἐπὶ τῆς ῆινὸς λεπταὶ αἱ λεγόμεναι χνθοι, ἄνθιοιlως κατα τὸ ἄνθος τῆς ' λικίας γινομεναι, α ς ψυδράκια ἐκά-.λουν, καὶ οἱ Σικελιῶrαι τον ταυτα φύσαντα ψευδηγόρον ἐση- 15 μαίνοντο εἶναι. Γονθυς δὲ λέγεται παρὰ τὸ ἔνθος, οἱονεὶ μο

λυσμὸς τῆς ὀφεως.

Riw. Ἐγὼ δέ σε τόν καλόν αἰνων : πρὸς τόν ἐρώμενον λέγει, ῖτι ἐπαινῶν σε ουδεν φεύσομαι. λέγει τοὐτο ἀπό τινος συμβάματος. εἰώθασι γὰρ ἔνιοι τα ἐπάνω τῆς ῆι-20 νὸς φυόμενα ψυδράκια ψεύσματα καλεῖν καὶ λογίζεσθαι ταυτασημεῖον ψευδηγορίας. ου φύσω ουν φησὶ ἐπάνω τῆς ῆινὸς φεύσματα ἐπαινῶν σε, ἀλλ' ἀλ θῆ λέξω. καλουνται δὲ τὰ τοιαίτα φυδράκια καὶ χνθοι, ως κατὰ τὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας

429쪽

Vs. 25. 26.

Vet. 'Hν γαρ και τι δ άκνης : ἐὰν γὰρ καὶ δηκτικόν τι καὶ λυπηρου δράσῖς, ώς καὶ ὁ λόγος ο τοώσας. ἰάσεται. o. II ἐὰν γαρ καὶ δηχθῶ ὐπο σοὐ, τὐ μὲν δῆγμα τεθεράπευκας καὶ ἀβλαβὲς ἐποίησας, μῆλλον δὲ καὶ εἰς το δι- 5πλάσιον ώφέλ σας' καὶ ἐπανῆλθον εἰς τον οικον ἔχων περισσὸν μέτρον τῆς φιλίας.

VN. Νισαῖοι Μεγαρῆες: Νισαίους τους προς τῆς 'Αττικῆς ἐπίνειον γὰρ Μεγαρέων ἡ Νίσαια, αφ' ου Νισαῖοι 10 καλουνται. ῆ Νισαῖοι οἱ Μεγαρεῖς. ωνομάσθησαν δὲ ἀπο Νίσου του Πανδίονος Μεγαρεῖς δὲ απὁ Μεγαρέως του

Ποσειδῶνος, , συνοικήσαντος αυτβ. 'Αριστευοντες : καὶ Σιμωνίδης ἐπαινεῖ τους Μεγαρεῖς. - Οἰκοίητε: μακαρισθείητε, ὁτι υπερβαλλόντως τον Αιοκλέα ἐτιμῆσατε. - ουτος 15 γὰρ 'Aθηνηθεν φευγων εἰς Μέγαρα, φιλόπαις υπερφυῶς ων, εν τινι μάχρ ὴρίστευσε καὶ υπερασπίζων τινος ἐρωμένου ἐκεἰ-25 Aυπήσης. M. - ουκ ἐπιβλαβές. κατ' ἐπίτασιν τού α καὶ οὐ κατὰ στέρησιν. M. 2s f Εχων:J ὁ λυπηθείς. C. ἔχων γαρ πολυ πλέον του μέτρου. 20

unam Conjunctae erant, niilla distin

430쪽

8cHOMA ET GLOSSAE.νον μὲν ἔσωσεν, αυτος δ' ἐυλευτησεw οθεν τους Μεγαρεῖς φασὶ θάψαι αυτον δημοσία και τιμῶν ως. ηρωα αγῶνα τε αυτῶ ποιεῖν, ἐν ρο τους καλους περὶ φιλημάτων ἀγωνίζεσθαι ' τον καταφιλησαντα αυτῶν ηδιστα, τομον υπό του κριτοs ώς

Rec. Νισσαῖοι Μεγαρηες . Νίσαια γὰρ ἐπίνειον νεγαρέων. ἀπὸ Νίσου 'τοὐ Πανδίονος. Gen. P λλως. ὀ Μεγαρεῖς οἱ την Νίσαιαν κατοικοὐντες καὶ τὰ ναυτικὰ ἀριστευοντες, ευτυχο τε, Ολβίως τqν εαυτῶν κατοικουντες ιο πατρίδα, ἐπεὶ τον Ἀθηναῖον Αιοκλην περισσότερον τῶν ἄλλων τετιμήκατε, εραστθν παιδος γεγονότα, και ἐπ' αὐτῶαγῶνα φιλημάτων τεθείκατε, ἐν ω ὁ γλυκυτατα φιλήσας καὶ τὰ εαυτοὐ τοῖς τοὐ ἀντιφιλοίντος χείλεσι προσκολλη- σας βαρεῖ στεφάνω στεφανωθεὶς χαίρων ἀπῆλθεν εἰς την εαυ- i5 τοὐ μητέρα. Vs. 34-37. Rec. I οὐ Πικλινίου. M. Dλβιος, φησίν, ἐστὶν ῆς κρίμνει τοῖς παισὶν ἐκεῖνα τὰ φιλήματα. οντως πολλὰ ἐπιβοῆται τον χαροπὸν Γανυμήδην, ἔχειν τὸ στόμα ἰσον τρ Λυδία λίθω,

20 ἐν ἡ τον αληθὴ χρυσὸν οἱ ἀργυραμοιβοὶ δοκιμάζουσι μν φαὐ- λον εἶναι. ἐν Λυδοις γὰρ ἡ τὸν χρυσὸν ἐλέγχουσα λίθος ευ

κριτῆς. L. 35ὶ ουλς ώραῖον και πρῶτον ἐν νέοις φιληθέντα υπο του Λιός. M. - Επικαλεῖται. 6. καλεῖ, βοῶ. r. ως θεον αυτον ἔλαβεν. r.

30 36ὶ Γῆ λίθω τῆ διακριτικὴ του χρυσου. M.

SEARCH

MENU NAVIGATION