장음표시 사용
451쪽
εκμαίνει ἐρῶντα αυτῆς. Gen. ' ). - Λασῶ μανείς: εοικα δὲ λανθάνειν ἐμαυτον εἰς μανίαν πεσών ' ο λίγον δε το μεταξύ ἐστι καὶ ἀκαριαῖον του πάντα με κατασχεθῆναι τ6 πάθει τῆς μανίας. ῆ ουτω' p. Gen. λασῶ δε μανείς ποκα : λαν
θάνω πως, φησίν, ἐμαυτον εἰς μανίαν ἐμπεσών εἶτα διὰ 5 μέσουJ τὀ θρὶξ ἀναμέσον, τουτέστιν ολίγον δέ ἐστι τὸ μεταξὐ τοὐ μὴ πάντα με μανῆναι.
I f. υσυχα ὁξt;ς: ῆγουν Gon. 'ὶ ἐκ του παραχρῆμα καὶ του σιωπῶν ὀξυνόμενος. - 'υ δτι μανιώδης εἰ ἡρέμα, οἷον 10 ἔχεις τι καὶ ὀξυτητος ' οὐ γὰρ πάντρ σιωπηλὸς υπάρχεις. - oς οὐ πάντρ σιωπηλὸς υπάρχεις, αλλ' ἔχεις τι καὶ ὀξύτητος. Gon. 3 - N υσυχα ἀξύς: ἀντὶ του αλὸς καθ' ίαυτον ἔσω λυπουμενος και τ κόμενος ἐν ησυχία καὶ μὴ ἐν
452쪽
θεσιν. το-υργεῖος τινὲς ὀνομα κυριόν φασι καὶ Ουκ ἐθυμκόw τὸ δὲ Θεσσαλὸς αντικρυς ἐπίθετοπι επάγει γαρ τυ Απις. καὶ ὁ Θεσσαλός: αντὶ του ὁ ἐκ Θετταλίας Απις καὶ ὁ στρατιώτqς Κλεόνικος εἱστιῶντο την ευωχίαν συν ἐμοί, ἐμοὐ5 παρασκευάζοντος. p. Gen. - Vs. 15. 16. Vet. Θηλάζοντα τε χοῖρον : ου τον θηλάζοντα παῖδα,
ἀλλα τον θηλαζόμενον χοῖροπι ἐνεργητικὸν γὰρ ἀντὶ παθητικοί. p. Gen. ') - Ἀνώξα δὲ Βυβλινον αυτοῖς : Oiνον
Io δηλονότι ' Θρακικόν, ῆl ουτω καλουμένης τῆς ἀμπελου ἐπὶ τῆς Θράκης. - Ως ἀπ ὀ λανῶ: Gen. 'γ παλαιὸν μὲν ἔντα ῶς τεσσάρων ἐτῶν, ἀνίσχυρον δὲ προς το μη διοχλῆσαι τ- πίνοντιε σχεδόν γὰρ τότεJ ἐδόκει τουτέστι παραχρῆμα καὶ πρὸ βραχεος Guii. γ ῆντλῆσθαι τῆς ληνοὐ. - s ἄλλως. ' θ I5 νως, ώς τὸν ἀπὸ ληνοὐ πλήθοντος ρέοντα εἶναι, ου διὰ τό
Vet. Βολβός τις κολχίας ἐξηρέθη: εἶδος βοτάνης Κολχικῆς ὁμοίας κρομμυω. 20 Rec. Tου Tρικλινίου. οἱ γράφοντες Κολχίας ἀγνοουσι τὸ μέτρον. ἐστι δέ, ως φασι, βολβὸς εἶδος βοτάνqς Κολχικῆς ὁμοίας κρομμυω. ἐμοὶ δε τὸν οἶνον λέγειν δοκεῖ. εἰσὶ γὰρ καὶ κοχλίαι τοιαυτην οἴνου χροιὰν ἔχοντες, ῆγουν κόκ- ia) Eυωχουμεθα ' ἀπὸ μέρους τὸ παν. M.
453쪽
κινον η κερασόχροον καὶ διὰ τούτο νυν τον οἶνον βολβον κοχλίαν εἶπεν. M.)Us. 18. 19.
IB. Ἐδη δὲ προῖόντος εδοξ' ἐπιχεῖσθ' ακρατονωτινος ηθελ' ἔκαστος : 'γουνὶ ηδη δὲ προκόπτοντος του 5
πότου ἔδοξεν ημῖν ἐπιχεῖσθαι ἄκρατον, ητοι λείβειν καὶ ἐπισπένδειν Ουτω γαρ εἰώθασι ποιειν ἐν τοῖς συμποσίοις, ἄκρα- τον λείβειν καὶ ὀνομάζειν τινὰς ἐρωμένους η φίλους καὶ ἐναποχεῖν. τῆ γῆ ἐκ τοu οἴνου M. καὶ φθεγγεσθαι των φιλτάτων τὰ ονόματα. - Ἐδει μόνον ω τινος εἰπεῖν : ἔδει 10 δέ, φησί, μόνον εἰπεῖν, ου χάριν ὁ οἶνος ἐχεῖτο. Vs. 20. 2 l. υμμες μὲν φωνευντες : ημεῖς μὲν ὀνομάζοντες ενα εκαστος ἐπίνομεν. - ἹΙ-πίνουσα ουκ ἐφώνει καθὼς ημεῖς παρόντος εμos. Gen. 'A δ' οὐδὲν παρεόντος
την γην σκάπτοντες ευρίσκουσιν οἱ ἄνθρωποι. r. - Βολβός, καὶ υδνον, Κολχίας, ητοι Ααζικός, ζγουν μέγας, ανεσπάσθη ἐκ τῆς γῆς ' Ῥουζινος υδνου ο ποτος ἐστὶν ηδυς. r. ομοιος τοῖς Κολχικοῖς βολβοῖς. r. ἐκ Κόλχου. r. Κολχως απο τῆς Κολχικῆς. r. Κολχικη η - κῆ. 'r.
18 Εἰς τέλος του πότου ἐρχομένου. M. Tου οἴνου. D. - Ουν 25. φιλοτησίον ποιήσασθαι, ῆν κοινῶς φασι σδραβιτων. M. 19) l Ω τινος:J χάριν. D. ου χάριν ο οἶνος ἐχεῖτο. r. ουτινος ξρα εἰπεῖν. M. 20ὶ φεῖς μεν φωνοὐντες αλλήλοις χαίρει ουτω γαρ εἰώθασι ποιεῖν. M. - Ως εδόκει ἡμῖν. M. 304)lmen .h e. lemni. εδ η δὲ προ-
454쪽
SCHOLIA ET GLOSAAE. κυάθους. τίνα ουν με 'εχειν δοκεῖς διάθεσιν τοιαυτα πάσχοντα; Us. 22-24.
Ἐπειτα, φησί, σιγώσος αυτῆς επαιζέ τις εἰς αυτην, εἰπών Gen. ου φθεγξεῖ; λύκον εἶδες. τοὐτο-ἀμφιβόλως εἴρηται, η οτι Λυκου ἐρῶ η Κυνίσκα, η οτι, καθὸ
οἱ οφθέντες αφνω υπο λύκου δοκουσιν αφωνοι γίνεσθαι,ούτω δε ἐναντίως εἶπεν, ουχὶ , , μήποτε υπο λυκου-θης - , αλλὰ .,,μήτι λυκον εἶδες. 4 Eπαιξετις νς σο - 10 φος ειπεν : η Κυνίσκα, φοσί, ειπε προς Τον εἰς αυτην παίξαντα, ώς σοφός τις, καὶ ἀμα ταυτα εἰποὐσα καὶ μνησθεῖσα του Λυκου ουτως ἐφλέγετο ώς καὶ λύχνον εὐκόλως απ' αὐτῆς ἄφαι. - Ἐπαιζε τις : προς την Κυνίσκαν, ηγουμ Gen. Ου φθεγξῆ, οὐ λαλήσεις. λύκον εἰδες, ώς σolb φος εἶπεν, ζγουν ως ο παροιμιαστὴς ἐφθέγξατο. I i. sien. )- Λάβα τῶ γείτονος : του Λύκου φησὶν ἐρῶν τον κυνίσκαν δια το κάλλος αυτου ' Λάβαν δέ τινά φησι τον αε του πατέρα ἀπο τοί παραλαμβάνεσθαι ἐκεχε την Αἰσχίνου γυναῖκα. Gen. )20 Tρικλινίου. Ἐπάζξέ τις : ευρηται καὶ ἔπαιξετις, καὶ εἰ καλόν, σκοπεῖν δεῖ. ουτω γὰρ τοὐτο λέγουσιν,οτι σιωπώσης της Κυνίσκας ἔπαιξε τις εἰς αυτην εἰπὼν οὐ
φθεγξῆ, ηγουν οὐ λαλήσεις. λύκον εἶδες, ως σοφὰς
455쪽
κόλως αν ἀπ αυτῆς καὶ λυχνον α φαις. παροιμία δέ ἐστι τολυκον εἶδες, οτι οἱ λυκον ἰδόντες δοκουσιν αφωνοι γίνεσθαι. ἐμοὶ δὲ το ἐπάrξέ τις κρεῖττον εἶναι δοκεῖ, ουτως' ἐπάαεν, ξγουν ωρμησε καὶ ηλθέ τις καὶ ἔφη ευκόλως αναπ' αυτῆς καὶ λυχνον αφαις, ῆγουν ουδὲ φως ἀπ αυτῆς εἰς ολυχνον λάβρς το φαυλότατον, ος αυτὴν βουλνὶ λαβεῖν. τοδὲ ώς σοφος εἶπε δια μέσου εω ται, ῆγουν ως φρόνιμος τολο ἔφη. ἔστι γάρ, ἔφη, Λυκος τις υἱος του Λαβα, ος. ἐστιν αυτῆς εραστής. το δὲ Ου φθεγξῆ λυκον εἰδες προς το τίνα νουν ἔχειν με ἐδόκεις ἀποδίδοται. M. ' Io Us. 26-28. Vet. Κ λ υ μ ε ν ο ν - ερωτα: ἐξάκουστον. Vule.) - Tosτο δι' ώτος : παρηκηκόειν δε, φησί, πρότερον περὶ τos ερῆν αυτὴν τοὐ Λυκου, ἀλλ' ἡσυχως, διόπερ ουκ ἐξήτασα. ἰon. Mάταν ἐς ανδρα γενειῶν: τουτεστι μα- Ibταιοπώγων υπάρχων, οἷον μάτην ἀνδρὸς πωγωνα ἔχων δια
ῆρευνων ἐφρόντιζον, μάτην ἀνέφυσα γένεια καὶ εἰς ἀνδρῶν ἡλικίαν ἀφικόμην. M.) 20
456쪽
Vs. 38. i5 Vet. Τήνω τα σα δάκρυα μῆλα ρέον τι : εκείνω, φησί, τω Λυκω, τα ρεοντά σου δάκρυα μῆλα πίπτει, του
ἔστιν ερως καὶ ἐπιθυμία. μήλοις γὰρ εἰκαζον τους ἔρωτας δια την περὶ αυτους καλλονῆν. ώς καὶ αλλαχos φησίν - ίμάλοισιν ἔρωτες ἐρευθομένοισιν ὁμοῖοι. M.)20 32) Σύντονον ῆ τρυφερώτερον, ὼς καὶ τό τέρεν δάκρυ παρ' υμήρω. M.
457쪽
ταχέως παλιν υπέστρεψεν ἐπὶ τ- ετέραν κομίσαι, ώς ἐκείνη λιπουσα τον δίφρον εις ον ἐκάθqτο M.) ηγουν την καθί- bδρανὶ δια τῶν θυρῶν M. Gen. ') ωχετο. Tο μαλακῆς απὀ δίφρακος M. Gen ' , παρόσον αἱ γυναῖκες μαλακῶς
καθιζουσιν, καθως εν Συρακουσίαις. Vs. 42. 43. Vet. 'Iθὐ δι' ἀμφιθυρου : ηγουν ευθυ, ἀντικρυ του l0 οἴκου του διθύρου. αμφίθυρον γαρ καὶ ὁικλὶς ταυτόν ἐστι, ὁ λοῖ δὲ το δωυρον. - Α πόδες αγον : Oπου Οι πόδες ηγον. - Ουτως ζως αυτην τάχος οι πόδες ἔφερον. εἶτα ἐπάγει την παροιμίαν ' εβακε ταυρος ἀν' υλαν. Gen. καὶ γὰρ τοὐτο το φυλον υλης δραξάμενον ουκ ἐπιστρέφεται τῶν 15 οἴκοι, οὐδ' αυτη ἐκδραμουσα υπέστρεψεν. p. r. II. ἰon. ) Ἐβα κεν, ταυρος ἀν' υλαν : παροιμία ἐστὶν ἐπὶ τῶν μη39ὶ O, χελιδὼν δέδωκε τροφην τοῖς τέκνοις καὶ πάλιν ταχινη πέτεται εἰς αλλqν τροφην, ουτως ωκυτέρα ἐκείνη εdραμεν απο δίφρου. Wr. - ἈZσπερ χελιὸ ων πέτεται φέρουσα μάσrακα. r. - Μαστακα:l 20 οἱονεὶ μεμciγμένον καὶ ε τοιμον. M. στόματι. D. - Τποκάτω πόνου καθημένοις. M.
458쪽
SCHOLIA ET GLOSSAE. ἀναστρεφόντων δια το τους ταύρους υλης ἐπιλαμβανομένους ἀλοπτους εἶναι. Vs. 44-46.
IV. Tαὶ δ' ὀκτώ: ψηφίζει τας ἡμέρας, ἀφ' ου απ' ἀλ-5 λήλων κεχωρισμένοι εἰσί, καὶ ἀφ' ου Ουκ ἐκάρη κατάκρας τὰς τρίχας. - Σάμερον ἐνδέκατον : ψηφίζει τὰς ημέρας ὁ Αἰσχίνης καὶ γίνεται παρὰ ν. Σάμερον ἐνδέκατον:του ἐνισταμένου, φησί, μηνος σημερον ια' ἐστιν, ας καὶ αυτάς, λέγω δὲ τὰς ενδεκα ημέρας, προσληπτέον ταῖς προτέ- 10 ραις, καὶ ἔσονται νη' ημέραι. Gon. , - ωρακιστί: διὰ τομη ἀπηντηκέναι μοι ὁσονου μεταμεμόρφωμαι, ουθὲ Θρακιστί ἀντὶ του ουδὲ γλλυριστί, κέκαρμαι. ἐκείροντο γὰρ οἱ Θρῆκες τὰς τρίχας δια το μη ἐν πολέμοις δια τούτων ατῆσθαι η κενον ἔχειν βάρος αυτάς. p. Gen. i5 Ree. 1υριθμεῖ τὰς ημέρας ὁ Αἰσχίνης, καὶ γίνονται νη . σήμερον γάρ, φησίν, ἐστὶν ενδεκάτη του ἐνισταμένου μηνός,
καὶ προστίθει καὶ ταύτην. προσληπτέον ουν ταῖς προτέραις τὰς ια', καὶ ἔσονται ημέραι νη . ἐν αἷς ουτος τVν ποσότθτα των μερῶυ τῶν δύο μθνῶν ἀριθμεῖ ουκ ἀκριβολογούμενος. M. 20Vs. 47.
Vet A δὲ Λύκω νυν πάντα : αὐτὴ δὲ κατὰ τὰ M) Εἰσὶ πῶσαι ἡμέραι ὁμου. M.
45 Γἶνονται δε ημέραι ψήκοντα οκτω, καὶ ψηφίζει εἶναι μῆνας δυο δέοντας δυῶν ἡμερων. r. - Προστίθει. M. - Λύο και δυο :J25 ἐυ ἄλλω δυοκαίδεκα. M. ) 'Aφ Ου αα αλληλων ἐγεγο νειμεν. M. - οὐδε ὶ γράφεταιουδ εἰ. b. τῆ λυπν. M. - Κατα τον νομον τῶν Θρακῶν. I. Boυλγαριστὶ η Ἱλλυριστί. io Idal. 5. - Εκείροντο γαρ Θρακες - πολεμικοί, Λα μη βάρος αυτοῖς εἶεν αἱ τρίχες. M. - Κέκαρμαι:J κέκρα- 30 μαι, ἐμίγην, παρὰ το κιρνάω. D. M) Πῶν δὲ κατα πάντα, ἐστὶν ἐκείνη τοὐ Αυκου. r. - Πάντα:lκατά. 23. - Και ἐν νυκτὶ μνησθεῖσα ἐκείνου ανίσταται καὶ ωσπερ μαινομένη αναπηδῶ. εἰκάζων δὲ τοὐτο λέγει. πῶς γαρ οἶδεν ἄν, επει ἐπέστη αυτου ἔ M.
459쪽
πάντα τψ Λύκω ἐστίν, ωστε καὶ νυκτὸς αυτῶ την θύραν ἀνεδθαι. Vs. 48. 49.
ουδὲ οἱ Μεγαρεῖς υπο τῆς Πυθίας ἐλέχ σαν εἶναι τινος ἄξιοι λόγου. ἱστορεῖ γαρ Λεινίας, οτι οἱ Μεγαρεῖς φρονθματισθέντες ποτε, ὁτι κράτιστοι τῶν Ἐλλήνων εἰσίν, ἐπυθοντο του θεοὐ, τίνες κρείττονες τυγχάνοιεν. ὁ δε ἔφη Γαί ς μὲν πάσης το Πελασγικον υργος ἄμεινον, 10ῖπποι Θρθίκιαι, Λακεδαιμόνιαι δὲ γυναῖκες,ανδρες δ οῖ πίνουσιν υδωρ καλῆς Ἀρεθουσης. ἀλλ' ἔτι καὶ τῶν εἰσιν ἀμείνονες, οῖ τὸ μεσογυTῖρυνθος ναίουσι καὶ 'Αρκαδ-ς πολυμήλου,
υργεῖοι λινοθώρηκες, κέντρα πτολέμοιο. Ibυμεῖς θ' ω Μεγαρεῖς Ουτε τρίτοι Ουτε τέταρτοιουτε δυωδέκατοι, ουτ' ἐν λόγω ουτ' ἐν ἀριθμω.
Vs. 50. 20IH. R εἰ μὲν ἀποστέρξαιμι: καὶ εἰ μὲν καταφρονήσαιμι αυτῆς, δεόντως ἄν μοι τα πάντα προχωροχ. Vs. 5 l. I. . Νῶν δέ ποθ' ίς μυς φαντὶ Θυώνυχε γευ- μ) Μεγαρῆες .l ῶσπερ. D. Θουν ἡμεῖς. M. - Ηγουν ατιμοί 25
ἐσμεν. M. 50) Καταφρονησαιμι. D. αποχωρισθῶ αυτῆς τελείως. M. - Πρέ
460쪽
μεθα πίσσας : ἐλλιπὲς τοὐτο το ἀγαθόν. p. Gen. 'γ παροιμία ἐσεὶ το μυς γευόμενος πίσσης. λέγεται δε ἐπὶ των εἰς ἀηδὲς πρῆγμα ἐμπιπτόντων και δυσεξείλητον καὶ κακῶς ἀπαλλασσομένων. ωσπερ γάρ, φησί, ὁ μυς πίσσης γευόμενος ο ἐνειληθεὶς κρατεῖται και ζῶν τιμωρεῖται, ουτω κἀγώ, φησίν,ουχ ὁτι παρακμάζον ἔχω το πάθος, αλλ' ἴτι ἀρχην αυτου λαμβάνω. p. Gen. Rec. Μυς: παροιμία ἐπὶ τῶν εἰς ἀηδες ηλυκτον πρῆγμα ἐμπιπτόντων, ἐπεὶ γευσάμενος μυς πίττης ἀφευκτως πεδεῖται Ι0 καὶ ἀλίσκεται. M.) - Παροιμία ' μυς ἄρτι πίττης γευόμενος καὶ μυς πίττης γευεται ἐπὶ τῶν πρώην τολμηρῶν, ἀθρόον δὲ δειλῶν ἀναφανέντωπι η επὶ τῶν νεωστὶ ἀπαλλασσομένων μετὰ κόπου. καὶ ως Μυς εν Πίσσρ απὀ Μυος του Ἀραντίνου κακῶς 'ολυμπίασιν ἀπαλλαγέντος. N.)i5 Vs. 53. 54. I et. Πλὰν Σῖμος : πλην ὁτι Σῖμος ηλικιώτης τίς μου ἐκστρατευσας υγιης απὸ του ἔρωτος ἐπανῆλθεν. υπόχαλκον δε αν λεγοι την ἀσπίδα, ἐπεί ἐστιν υπὸ τῶ χαλκῶ η καὶ λέγεται ἐπίχαλκος, , τουτέστιν ἐφ' λυτῆς ἔχουσα τον χαλ-
20 κόν. ἐκ τούτου την στρατείαν δ θλοῖ. P. Vs. 59.
5M Eπιχαλκου θυγατρος. M. υ πο χαλκω:J ασπίδος, τουτέστιν 25 ο στρατιώτης. L . 55 Πλασεὐμαι:J πλευσουμαι. M. - Λια θαλάσσης. M. - Ελάττων, ειμὶ δηλονότι ἐκείνου. M. 56ὶ φουν προέχων ἐμοὐ ἐκεῖνος. M. - Ἱσος εμοί. M.