장음표시 사용
441쪽
παρα το εἰς τρία διεσχισμενον εἶναι, τρίον καὶ θ ρων. ἀπ' α-τοὐ δὲ καὶ θρίαμβος ωνόμασται. οἱ γὰρ παλαιοὶ προπομπην ποιουντες φύλλα συκῆς εκρέμων τ ρ προπομπὴ καὶ ἔβαινον. Vs. 4 l. IV. Κυάνεόν τε χελιδώνιον : φυτάριόν ἐστι πλατυ-5φυλλον, μέλαν ως η χελιdώ ' ο αμα τω φανῆναι την χελιδόνα ανθεῖ. - Ἀδίαντον : βότανον ἐστὶν αεὶ καὶ διαπαντὸςJ ἄβροχον. οθεν καὶ το ἄνομα απὸ του ἀ στερητικοὐ μορίου καὶ του διαίνω το βρέχω, ηγουν το μζδόλως βρεχμ μενον διὰ τὸ εἶναι ὀρθόν τι καὶ ὀξὐ καὶ γλίσχρον. - Καὶ Ιοτὸ ἀδίαντον δέ ἐστι διαπαντὸς ἄβροχον καὶ ταχέως ξηραινόμενον, καὶ υδωρ ἄν τί που ἐπιβληθῆ καὶ ἐπιχεθῆ, διολισθαίνει. p. fὶon. ) ἔστι δε ποιον πηγάνω, τὰ φύλλα ἔχον μικρότατα καὶ μέλανα καυλὸν δὲ Ουκ ἔχει ουδὲ ἄνθος Ουδε καρπόν, ὐίζαν δὲ μόνην ἄχρηστον καὶ λεπτήν. καλεῖται δὲ 15ουτω παρὰ τὸ μη δεύεσθαι υδατι, ἐπει ἐὰν ἐπιχέηται υδωρ ἐπὶ των φύλλων οὐ μένει, ἀλλ' ὀλισθαίνει. δευσαι γὰρ τὀ
Rec. χελιδόνιον : βοτάνθ τις πλατύφυλλος, μέλαινα ως ἡ χελιδών, η τις ἄμα τω φανῆναι τας χελιδόνας ἀνθεῖ καὶ 20 τυφλωθείσας ταύτας φωτίζει ἐπιτεθεῖσα. M. Aδίαν το Q. βοτάνη τις ἐν υδασι φύουσα απῖ του ἀεὶ διαίνεσθαι καὶ βρέ- 4M-6. P. ὁμαλῶ. C. δασεῖ. M. διυγρφ. r. l ἐν χορτω:J εν χλοερῶ τόπω. C. - Θρία:J φύλλα. 6. M. ηγουν βο
διαπαντὀς om. Gen. v , quae Verba ex
442쪽
s MOLIA ET GLOSSAE.χεσθαι κατὰ συγκοπήν, ουκ ἀπο του προχος εἶναι, τινές φασίν. ἔστι δὲ οξεῖά τις καὶ ι θυτενης ως η ἄγρωστις καὶ λεπτή. M. Gen. )Vs. 42.5 Vet. Εἰλιτενης ἄγρωστις : ἡ συνεστραμ με νη, καθοεἰλειται μῆκος καὶ περιπλεκεται τοῖς φυτοῖς κισσοειδῶς. αγρωστις δέ ἐστιν η παρα τοῖς γεωργοῖς καλουμένη αγρία. υλλοι δε την αγρωστίν φασιν εἶναι βοτάν ν πρασοειδῆ,
l0 τοῖς γεωργοῖς καλουμενη ἀγρία ' εἰλιτενῆς δε ως καὶ συν- εστραμμένη καὶ εις μῆκος εκτεινομεν ζ καὶ τοῖς φυτοῖς κισσου δίκην περιπλεκομενη. M. - Εἰλιτενὴς ἄγρωστις : ἡ ἐν τοῖς ελεσι τεινομένq ' ἐιζοβόλος γὰρ τῶν πολὐ διικνουμένων ' πλεονασμω του ι. Et . 299, i S. 15 Vs. 43. H. Νυμφαι χορον ἀρτίζοντο : ἡτοίμαζον, ευτρέπιζον. συνέβq, φησί, καθ' ον καιρὸν ὁ πλας ἐλθεν ἀντλῆσαι, τὰς Νυμφας αυτοδι χορείαν στήσασθαι.
Vs. 44.20 Iὸt. Aειναι θεαὶ ἀγροιωταις : παρόσον φόβον εσσῆτε αυτοῖς ἐγγεννῶσί τε καὶ ἐπάγουσιν, οθεν και νυμφολήπτους τινάς φαμεν. Ree. Θεαὶ ἀγροιώταις : τοῖς εν ἀγροῖς Οἰκοὐσι, φαντάζουσαι αὐτοῖς καὶ τον νουν παρατρέπουσαι. M. Gen. 25 42 Ητις τείνεται εἰλουμένη. L. P. ελικοειδῶς ἐκτεινομενη. M.
43ὶ Αἱ Νηρηίδες. M. - Ητοιμάζοντο. L. κατεσκεύαζον. M. M) Ἐπανάληψις τὸ σχημα. M. - Ἀθάνατοι, ἄγρυπνοι. M. - Φοβεραί. L. P. χαλεπαί. M.
443쪽
πουσα, απὸ τῆς περὶ το εαρ τερπνότητος. Vs. 46-50.
λας ἐπὶ τῶ υδατι τον κρωσσόν, ηγουν το υδροφόρον ἀγγεῖον εἶχε, τὸ πολυχώρητον, ἐπειγόμενος πληρῶσαι αυτὸ υδατος. αἱ δὲ Νυμφαι ἐνεπλάκqσαν τῆ χειρὶ αυτοὐ ' τας γαρ φρένας αυτῶν τας ἀπαλας απασῶν ὁ ἔρως περιέσχεν ἔνεκεν τοὐ παιδὸς τos ' γείου. κατέπεσε δε εις τὸ βαθύ υδωρ δίκην ἀστέ- ioρος, ὀστις πυρώδης ὼν εἰς τqν θάλατταν κατέπεσεν ἐξαίφνης, o,τι σύμβολον εὐπλοίας ἐστί. I ei. Συμφωνεῖ-τῆ αρπαγῆ καὶ πολλώνιος ὁ Ῥόδιος καὶ Νίκανδρος. ο δὲ πινασος ἐν τοῖς 'Aμαζονικοῖς φησὶν αυτὸν εἰς την κρήνην πεσεῖν καὶ ἀποθανεῖν. κρωσσὸς δὲ διὰ Ι5τοὐ ω μεγαλου υδροδοχον αγγεῖον ἐστι, δια δὲ τοί ο μικροῶ
εἰδοςJ ἱματίου καὶ πύργου. - Αρωσσὸς τὸ αγγεῖον μέγα, κροσσὸς δὲ ὁ τοὐ πύργου καὶ ὁ τού ἱματίου μικρόν. Gen. Reo. Κρωσσὸς τὸ ἀγγεῖον τὸ εἰς ὐδάτων μετακομιδὴν ἐπὶτήδειον μέγα κροσσος δε τὸ ακρον τοὐ πύργου καὶ το πτοὐ ἱματίου, ὀπερ οἱ κοινοὶ ἀκρόσιον λέγουσι, μικρόν. M.
Vs. 5 l. 52. Rec. Ναύταις δέ τις εἶπεν εταῖρος : ἰδὼν γάρ τις αυτὸν καταπεσόντα λέγει πρὸς τους συμπλέοντας ' ω παῖδες, 2546) Eπέβαλε τῶ υδαtι πολυχώρητον υδρίαν. L. D. - Ε πεικε:lἐπέκειτο, ἐπqρειdεν, ἔκυφεν, ἐπάνω τῆς κρῆνης ἔκειτο. r. - Πολυ- χωρητον. 6. ευρυστομον. M. - Αγγεῖον, στάμνον. M. 7 Eνεπλάκησαν τῆ χειρὶ αυτου. r. περιεπλάκησαν, ηρμόσθησαν. M. 3o
444쪽
μετεωρίσατε τὰ ἱστία ὁ γὰρ ανεμος φορος καὶ προς πλεὐσιν
ἐπιτηδειότατος. eL ' Aλλως. κουφότερ' ω παῖδες : ευλυτα και εὐτρεπ' φησὶ M. Gen. ) ποιεῖτε τα ἴστία καὶ τα λοιπα οπλα 5 τῆς νεως M. Gen. )' οὐριον γὰρ ἐπιγενήσεται το πνευμα, ως τοιουτου ἔντος σημείου, ἐπαν πέσηὶ αστηρ. Vs. 53 56.
Rec. Νυμφαι μὲν σφετέροις : αἱ μὲν δὴ Νυμφαι τον λαν ἐπὶ τον γονάτων ἀνέχουσαι παρεφυχοντο και παρεμυ-lo θοῶντο ἱλαροῖς τισι λόγοις κλαιοντα - βουκολικῶς δὲ τὁ παρεφυχοντο ως ἐπὶ των πηγῶν. ὁ δὲ 'Hρακλῆς Ο του ' φιτρυωνος ενεκεν του παιδος ταρασσόμενος ἐπορευθη, κατατοὐς Σκύθας λαβὼν τὰ τόξα τα κυκλοτερῆ. Pt. Ωχετο Μαιωτιστί: ῆτοι Σκυθιστί. ἀπο μετα- i5 φορῆς τῶν οπλιζομένων ἐν τόξοις Σκυθῶν. M. Gen. Μαιῶ- ται γὰρ Σκυθαι οἱ περιοικουντες την Μαιῶτιν λίμνην. ἐχρῆτο δὲ υρακλῆς τοῖς Σκυλκοῖς τόξοις διδαχθεὶς παρά τινος Σκυ- θου Π υτάρου, ώς ἴστορεῖ ἹIρόδωρος και Καλλίμαχος.Vs. 57.20 Ree. Τό οἱ αἰὲν ἐχάνδανε: ἀντὶ του ἐχώρει. απὸ του52 αλυτα καὶ εὐτρεπῆ. r. - Πετάσατε τῶ ἄρμενα. ἐπιτήδειος εἰς το πλέειν ἄνεμος. M. 54 E ραντοῖς. M. προσηνέσι. C. - Παρεμυθουντο. χαριέντως δὲ τοὐto ώς ἐπὶ πηγῆς φησίν. L. παρηγορουν. 6. C. . 25 55ὶ 'Aμφιτρυονιάδας:J προσθέσει του α, πατρωνυμικον. r.
445쪽
χω το χωρῶ χάδω, καὶ απὸ του χάδω χανδάνω ώς από του ηδω τὸ ευφραινομαι ἀνδάνω. Vs. 58-60. Reα Τρὶς μὲν Γλλαν αsσεν : ἐκ τρίτου μὲν ἐφωνησε τὸν Γλαν οσον ηρυγεν, ηγουν ἐχώρει ὁ λαιμὸς αυτου, τουτ- 5έστιν ἶσον ηδυνατο ' τρίτου δὲ καὶ ὁ παῖς ηκουσεν αυ- του βοῶντος. N. Ἀραι η δ ῖκετο φωνά: ουχ ως κατὰ φυσιν ασθενῆ φωνην του πλα ἔχοντος, ἀλλ' ὐς ἐν βαθει ὁντος καὶ υπὀτῶν Νυμφῶν κατεχομένου. - Eιδετο πόρρω : αγαν ἐγγυς 10ων πορρώθεν ἐδόκει ἀκουειν διὰ τὸ λεπτqν αυτου καὶ ἀμαυρὰν φωεσθαι την φωνήν. Gon.t
R Q. B λεπτὴ δὲ καὶ ἀμυδρὰ ἡ φωνὴ αυτου ἐγένετο
ατε ἐν τρο υδατι οντος, καὶ ἐγγυς ἔντος αὐτου διὰ τὸ λεπτότατον τῆς φωνῆς εἴδετο πόρρω, ἡγουν ἐφκει πόρρω εἶναι. Ib- Ουχ ώς κατὰ φυσιν ἀσθενῆ φωνὴν του Ἱλα ἔχοντος λεπτὴ ην ἡ φωνὴ αυτου, ἀλλ' ώς ἐν βυθῶ κατεχομένου υπό τῶν Νυμφῶν, διὸ καὶ ἄγαν ἐγγυς ὼν πόρρωθεν ἐδόκει βοῶν, μὴ ἐξικνουμένης τῆς φωνῆς αὐτοὐ καλυπτομένου τοῖς υδασιν. M. Ocn.' 20
νῆς του παιδος ακουων ἐκινήθq κατὰ τοὐτον τὸν τρόπον, καθ' ὁν ὰν καὶ λέων χαροπὸς ἐπὶ τῆς εαυτου κοίτης ὼν καὶ πεινῶν ἀκουσας νεβροὐ φθεγξαμένης ἐπήδησεν εἰς τροφὴν 2bετοιμοτάτην. ἐκινήθη δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας τὰς ἀδιοδευτους καὶ τετάρακτο ποθῶν τόν παῖδα ' ἐπῆλθε δὲ πολυν τινα χῶ
ρον. - Sὀσπερ δέ, φησίν, νεβροὐ καὶ ἐλάφου φθεγξαμένης 58 Ἀνέπνεε laurῆ rὸρ ἡ πνοή. L. P. ἔπνεεν. M.
446쪽
ἀκούσας λέων ευγένειος ώμοφάγος ἐξέρχεται της κοίτης αυ- του ἐπὶ ετοιμοτάτην τροφήν, ουτω κῶ 'φακλης ἀκουσας της του παιδος φωνῆς ἀβάτοις ἐν ὁρεσι διῆρχετο τεταραγμένος, τον παῖδα ποθῶν. M. Gen. 'Aτρίπτοισι ἀκάν-b θαις : ῆγουν ορεσιν ἀκανθώδεσι, 'M. Gen. ' μὴ εχουσι τρίβον καὶ βάδισιν. Gen. I ei. ὀσπερ νεβροὐ φθεγξαμένης ἐκ κοίτης λέων ακουσας σπευδει ἐπὶ την ἐτοίμην τροφὴν αυτου. Gen. ' Vs. 66. 67. Io Rec. Σχέτλιοι οἱ φιλέοντες : ἐλεεινοὶ οἱ φιλοίντες. καὶ γαρ ὁ 'Hρακλῆς πολλὰ ἐκακοπάθqσε πλανωμενος εἰς τὰ Ορη καὶ εἰς τους δρυμούς ' τὰ δὲ του γάσονος ἐν δευτέρω λόγω ἡν αυτω, τουτέστι το ἀκολουθεῖν αυτῶ ουδὲν ηγεῖτο. - Ἱστερα πάντ' ἰς: ῆγουν τον μὲν πλαν ἐζήτει, καὶ 15 πῶσα ἐν αυτω φρόντις τουτου, τὰ του γάσονος δε ἐν δευτέρω εἶχε λόγω. M. Gen. st Vs. 68-71. Ree. Ναυς μεν ἄρμενα : ἡ μεν ναυς τὰ ἄρμενα εἶχε μετέωρα διὰ τῶν παρόντωw οι δὲ νέοι ἐκάθηραν τὰ ἱστία 20 κατὰ τὸ μεσονυκτιον περιμένοντες τον Πρακλῆν. ὁ δὲ 'φα-
ήρχετο. M. - Μακρὰ βιβάς. r. 24 66 Ἐπίκρισις το σχημα καὶ ἐπιφώνημα. 'M. Gημείωσαι. r. - Μετα μόχθου διῆλθεν. M. 67) Tστερα:J τῶ Ηρακλεῖ τῆς αναζ 1μεως του Τλα. L. P. 68 Ἱστω ευτρεπίσασα. r. - ΠαρεόντωMJ ἔνεκα τῶν προγμα-
447쪽
κλῆς μαινόμενος ἐχώρει, οπου οι πόδες αυτὸν ἔφερον. ὁ γαρ θεός, τουτεστιν ο' ως, το ηπαρ αυτου ἔκοπτε. το λογάρ εστι το ἄμυσσεν. ἀμυσσω γὰρ το διὰ ξυρου την σάρκα τεμνω ' Oθεν καὶ αμυχαι, αἱ τοὐ δέρματος τομαί. Vs. 72 74. 5 Rec. Ουτω μὲν κάλλιστος : κατὰ τολον τον τρόπονο κάλλιστος πλας ἐναρίθμιος τοῖς θεοῖς εγεγόνει. τον δὲ φακλῆν οἱ συμπλεοντες ηρωες ἐλοιδόρουν, λέγοντες δηλονότι, λιποναυταν, διότι ἐξελιπε την ' γεργὼ την τριακοντάζυγον, τουτέστι την πολυκάθεὁρον. - Τριακοντάζυγον : ηγουν l0υπερμεγέθη, τριάκοντα ἔχουσαν τω ἐνὶ μέρει καθέδρας, ως ἐξήκοντα εἶναι ἐρετῶν. M. Gen. γ H. Λιποναυταν : καθάπερ λιποtάκτην. p. Vat. 'M. Gen. II τριακοντάζυγον : Gon. τθν τριάκοντα ἔχουσαν καθέδρας ἐρετῶν, ως ἐξήκοντα εἶναι τους πλέοντας. lb
- Io δὲ ἡρώησεν ἀντὶ τοὐ κατέλιπεν, ἐξέφυγεν απὸ τοί
H. Πεζῶ δ' ἐς Κόλχως: ἰδίως πεζόν φησιν ὁ Θεό
κριτος τον Πρακλέα εἰς Κόλχους 'ἐλθεῖν ' η γαρ πολλη κατ- πέχει δόξα, οτι βουλῆ πιρας υστέρησεν Ηρακλῆς υπερ τοὐ τον γάσονα κατορθῶσαι μόνον δοκεῖν τον εἰς Κόλχους πλοῶν καὶ μη ἐξιδιοποιήσασθαι τον ἄθλον αυτοὐ.72 Μετὰ θεῶν. C. M.
448쪽
e. υλλως. Πεζα δ' ἐς Κόλχως ὁ δε γIρακλῆς, των 'Αργοναυτῶν ἀποπλευσάντων δηλονότι, πεζὴ ἀπῆλθεν εἰς τους
Κόλχους καὶ εἰς τον Φῆσιν του αξενον, τουτέστι τον κακόξενον.
b IV. Μνασέας δὲ Κόλχους φησὶ κληθῆναι ἀπο Κόλχου
Ἐπιγράφεται το παρὸν εἰδυλλιον Κυνίσκας ἔρως η Θυωνιχος. προλογίζει δὲ Αἰσχίνης. - Λωρίδι δραματικόν. M. l0 υ αυτου Tρικλινίου. καὶ το παρῖν εἰδυλλιον ἐκ στιχων συγκειται δακτυλικῶν ο', ων τελευταiος λευκαίνων
ὁ χρόνος. ποιεῖν τι δεῖ οἶς γόνυ χλωρόν. M.
I. t. Xαίρρν πολλὰ τον ἄνδρα Θυώνιχον. Θ. αλλάI5 τοι αυτῶ Αἰσχίνα. Ai. ώς χρόνιος. ω. χρόνιος, τι δέ τοι το μέλημα; προλέγων ὁ Αἰσχίνης χαίρειν φ σὶ πολλὰ τον ἄνδρα Θυώνιχον. λείπει δε τῶ λόγω τό γένοιτο η τὼ λέγω.
Rec. 'Aττικῶς δὲ τό ρην η γράφεται ως τὀ οἱ βασιλῆς καὶ ἱππῆς. M.)
449쪽
λιον το η φροντίς, D' u ἀπο του Θυωνίχου το λεγόμενοπι χρόνιος μὲν ηλθον ἐγώ, οὐ δὲ περὶ τίνων φροντίζων ἐοικας ει ναι σύννους; p. Gen. 3 - 'O ἐρώμενός φησι ' πράσσομες Ουχ ώς λωστα, ηγουν οὐ κατὰ γνώμην. - Ι αὐτ αρα 5 λεπτός: διὰ τοίτο λεπτὸς ἐγένου ἁ , ἰσχίνη, καὶ ὁ μύσταξουτος πολὐς ὼν ἐκ τῶν φροντίδων Ουκ ἔτυχεν ἐπιμελείας. ετι δε ἡ κόμη σου αυχμηρὰ καὶ ατημελητος. λλως. υ πρίν, φθοί, λεπτος μύσταξ διὰ τὸ συχνάκις κείρεσθαι νυν πολῖς διὰ τὸ ατημελητος εἶναι καὶ ἄκαρτος. p. M. Gen. ')- Αυα - 10λέοι δὲ κίκινοι: αντὶ τοὐ κομῶντί σοι τὸ γένειον καὶ οἱ κίκιννοι κατάξηροί εἰσιν, ὼς διὰ την λύπην καὶ τό κείρεσθαι
Vs. 5. 6. IV. Tοιουτος πρώαν τὶς ἀφίκετο Πυθαγορι- Ibστάς: τοιουτός τις ηκεν 'Ἀθήνηθεν εις Σικελίαν πρό τούτουεπαγγελλόμενος ΙIυθαγορικινν δόγμα. τινὲς δε φασι τομο λέγειν εἰς Πλάτωνα τόν φιλόσοφον, ἀκούσαντες αυτόν ἐξ 'Iταλίας διαβqναι εἰς Σικεχίαν συνταξόμενον Βιονυσίω τω τυράννω. διαφέρουσι δε Πυθαγορικοι των Πυθαγοριστῶν, ὁτι ποι μὲν Πυθαγορικοὶ πῆσαν φροντίδα ποιοῶνται τοὐ σώματος,
οἱ δὲ Πυθαγορισταὶ υπεσταλμένy και αυχμζρῶ διαίτll χρῶνται. τινὲς δὲ Πυθαγοριστὰς λεγουσι τοὐς ἀποδεχομένους τὰ ΙΠυθαγόρου, μη οντας δὲ τῆς ἐκείνου διαίτης, Πυθαγορικοὐς τοὐς ουτω φρονουντας ως ἐκεῖνος καὶ κατὰ Πυθαγόραν 253 οὐ λίαν καλῶς. M.
450쪽
διαιτωμένους. ωγετο δὲ ὁ Πλάτων τον Πυθαγόραν ουτως ἀποδεχεσθαι ως καί τινα νομίζεσθαι λέγειν ἐξ αυτοὐ, ωστε Πυθογοριστην του Πλάτωνα εἰρῆσθαι. των Πυθαγόρου οἱ μεν ησαν περὶ θεωρίαν καταγινόμενοι, οῖπερ ἐκαλOὐντο θ σεβαστικοί οἱ περὶ τα ἀνθρώπινα, οῖπερ ἐκαλοὐντο πολιτικοί' οἱ περι τὰ μαθήματα τα γεωμετρικὰ καὶ ἀστρονομικά, οῖπερ ἐκαλοῶντο μαθqματικοί. τούτων ουν οἱ μὲν
αὐτ- συγγενόμενοι τω Πυθαγόρα ἐκαλουντο Πυθαγορικοί, οἱ θὲ τούτων μαθηται Πυθαγόρειοι οἱ δὲ ἄλλως ἔξωθεν ζη-lo λωταὶ Πυθαγορισταί. - Πυθαγορικὸς καὶ Πυθαγοριστης διαφέρει και Πυθαγορικος μέν ἐστιν ὁ του Πυθαγόρου ἔχων τὰ ἰδιώματα καὶ τους τρόπους, Πυθαγοριστης δὲ ὁ τὰ τοὐΠυθαγόρου ποθῶν, πλην μη κατ' ἐκεῖνον ὼν μηδὲ τὰ εκεμνου ποιων. ενταμα δὲ Πυθαγοριστην τινὲς τον Σιμιχίδα, 5 1τεροι δὲ τον Πλάτωνά φασιν. ἐλέγετο δε ο Πλάτων τον Πυθαγόραν Οἴτως ἀποδέχεσθαι ως καί τινα νομίζεσθαι λέγειν αὐτοί, ῶστε τον Πλάτωνα Πυθαγοριστην εἰρῆσθαι. ἔτεροι δὲ ἐναντία περὶ του Πυθαγορικοί και Πυθαγοριστοί λέ
20 Vs. 7. IV. Ἐρατο μὰν καὶ τῆνος ἐμὶν δοκεῖ : ἐμοί, φησί, δοκεῖ οτι λιμώττων ηρατο καὶ ἐκεῖνος, ηγουν ἐπεθύμει, οπτosαλεύρου, οθεν ωχρός τις ην. vs. 8. 9.25 Παίσδεις ωγάθ' ἔχων : Aττικῶς τὸ εχων παρελκει. ἀντὶ του συ μὲν παίζεις, ἐμὲ δὲ η χαρίεσσα Κυνίσκα