Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

41쪽

αὸν γὰρ δη ἔτερον διεφθαρμένον την ακοηH Ουκ εἶναί 39 μοι λογίζομαι. 'Aμείβεται ὁ νεηνίης τοισίδε ' Συγγνώμημεν ἁ πάτερ τοι, ἰδόντι γε οψιν τοιαυτην, περὶ ἐμὲ φυλακην ἔχειν ' τὰ δὲ Ου μανθάψις, ἀλλα λέληθέ σετὀ oνειρον, ἐμέ τοι δίκαιόν ἐστι φράζειν. φὴς τοι τοονειρον υπὸ αἰχμης σιδηρέης φάναι ἐμὲ τελευτήσειν 'υὸς δὲ κοῖαι μέν εἰσι χεῖρες, κοίη δὲ αἰχμη σιδηρέη, τηνσυ φοβέεαι; εἰ μὲν γὰρ υπὀ ὀδόντος τοι εἶπε τελε- σειν με η ἄλλου τευ, ὁ τι τουτω οἶκε, χρῆν δη σε ποιέειν τὰ ποιέεις ' νυν δὲ υπὀ αἰχμῆς. ἐπεί τε ών ου προς ω ἄνδρας ἡμῖν γίνεται ἡ μάχη, μέτες με. 'Aμείβεται Κρομσος ' M παῖ, ἔστι τῆ με νικὰς γνώμην ἀποφαίνων περὶ του ἐνυπνίου ' λ ίν νενικημένος υπὸ σέο μεταγινώ 41 σκω, μετίημί τέ σε ἰέναι ἐπὶ την ἄγρην. απας δὲ ταυτα ὁ Κροῖσος μεταπέμπεται τον Φρυγα Ἀδρηστον, ἀπικο μένω δέ οἱ λέγει τάδε - υδρηστε, ἐγώ σε συμφορὴ πεπληγμένον ἀχάριτι, την τοι Ουκ ονειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι υποδεξάμενος ἔχω παρέχων πῆσαν δαπάνην ' νυν ῶν οφείλεις γὰρ ἐμευ προποιήσαντος χρηστὰ ἐς σὲ χρηστοῖσί με ἀμείβεσθαι ) φυλακα παιδός σε τοs mos χρηῖζω γενέσθαι ἐς ἄγρην ὁρμεομένου, μη τινες κατοδὸν κλῶπες κακοsργοι ἐπὶ δηλήσι φανέωσι υμῖν. προς τουτω καὶ σέ τοι χρεών ἐστι ἰέναι ἔνθα ἀπολαμπρυ- νεαι τοῖσι ἔργοισι ' πατρώων τε γάρ τοί ἐστι και προσ- 42 έτι ρώμη υπάρχει. Ἀμείβεται ὁ 'Ἀδρηστος ' βασιλεs, ἄλλως μὲν ἔγωγε ἀν Ουκ εω ἐς ἄεθλον τοιόνδε ' ουτε γὰρ συμφορῆ τοιῆδε κεχρημένον οἰκος ἐστι ἐς ὁμήλικας ευ πρήσσοντας ἰέναι, ουτε τὸ βούλεοθαι πάρα, πολ- λαχῆ τε ἄν ἰσχον ἐμεωυτον. νυν δὲ, ἐπεί τε - σπευ- δεις καὶ δεῖ τοι χαρίζεσθαι οφείλω γάρ σε ἀμείβεσθαι χρηστοῖσι , ποιέειν εἰμὶ ἐτοῖμος ταυτα, παῖδά τε σὸν, τον διακελεύεαι φυλάσσειν, ἀπήμονα του φυλάσσοντος

42쪽

εινεκεν προσδόκα τοι ἀπονοστήσειν. Tοιούτοισι ἐπεί τε 43ουτος αμείφατο Κροῖσον, ηπιαν μετὰ ταsτα ἐξηρτυμμνοι λογάσι τε νεηνίησι και κυσί. ἀπικόμενοι δὲ ἐς τον

Οὐλυμπον τὸ Ουρος ἐζήτεον τὸ θηρίον ευρόντες δε καὶ περιστάντες αυτὸ κύκλω ἐσηκόντιζον. ἔνθα δη oξεγος, ουτος δη ὁ καθαρθεὶς τὸν φόνον, καλεόμενος δὲ 'Ἀδρηστος, ακοντιζων τὸν υν τοs μεν αμαρτάνει,

τυγχάνει δε του Κροίσου παιδός. ὁ μεν δη βληθεὶς τa αἰχμῆ ἐξέπλησε τos ονείρου την φήμην, ἔθεε δε τις ἀγγελεων τῶ Κροίσω τὰ γεγονὸς, απικόμενος δὲ ες τὰς Σάρδις την τε μάχην και τὸν τοὐ παιδὸς μόρον ἐσήμηνέ

οἱ. Ο δε Κροῖσος, τῶ θανάτω του παιδὸς συντεταρα- 44γμένος, μῆλλον τι ἐδεινολογέετο, ὁτι μιν ἀπέκτεινε τὸν αυτὸς φόνου ἐκάθηρε. περιημεκτεων δὲ τη συμφορὴ δεινῶς ἐκάλεε μὲν Λία καθάρσιον, μαρτυρόμενος τὰ ὐπὀ του ξείνου πεπονθὼς εἴη, ἐκάλεε δὲ ἐπίστιόν τε καὶ λαιρήων, τὸν αυτὸν τοsτον οὐνομάζων θεὸν, τὸν μὲν ἐπίστιον καλέων, διότι δὴ οἰκίοισι υποδεξάμενος τὸν ξεῖνον φονέα τοὐ παιδὸς ἐλάνθανε βόσκων, τὸν δὲ ἐταιρήζον, άς φύλακα συμπέμψας αυτὸν ευρήκοι πολεμιώτατον. Παρῆσαν δὲ μετὰ τοsτο οι Λυδοὶ φέροντες μτὀν νεκρὸν, ἔπισθε δὲ εἶπετό οἱ ὁ φονεύς. στὰς δὲ Ου- τος πρὰ τοs νεκροs παρεδίδου μυτὸν Κροίσω, προτείνων τὰς χεῖρας, ἐπικατασφάξαι μιν κελεύων τῶ νεκρῶ, λέγων την τε προτέρην εωυτοs συμφορὴν, καὶώς ἐπ ἐκείνη τὸν καθήραντα ἀπολωλεκὼς εἴη, ουδέ οἱ εἴη βιώσιμον. Κροῖσος δὲ τούτων ἀκούσας τόν τε Ἀδρηστον κατοικτείρει, καίπερ ἐὼν ἐν κακω οἰκη τοσούτφ, καὶ λέγει πρὀς αυτόν ' Ἐχω, ἁ ξεῖνε, παρὰ σεs πῆσαν την δίκην, ἐπειδὴ σεωυτos καταδικάζεις θάνατον. εἶς δε οὐ σύ μοι τοsδε τos κακοs αἴτιος, εἰ μηδσον ἀέκων ἐξεργάσαο, αλλὰ θεῶν κού τις, δς μοι καὶ

43쪽

HERODOTI πάλαι προεσήμαινε τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι. Κροῖσος μεν νυν ἔθαψε, ῶς οἰκος ήν, τον ἐωυτου παῖδα ' υδρηστος δὲ ὁ Γορδίεω του Μίδεω, ουτος δη ὁ φονευς μὲν τουωυτου ἀδελφεου γενομενος, φονευς δε του καθηραντος, ἐπεί τε ἡσυχίη των ανθρώπων ἐγένετο περὶ το σῆμα,

ρυσυμφορώτατος, ἐωυτον ἐπικατασφάζει τῶ τύμβω. 46 Κροῖσος δὲ ἐπὶ δύο ἔτεα ἐν πένθεῖ μεγάλω κατῆστο του παιδὸς ἐστερημένος ' μετὰ δὲ ἡ Ἀστυάγεω του α- ξάρεω ἡγεμονίη καταιρεθεῖσα υπὸ Κύρου του Καμβύσεω καὶ τὰ των Περσέων πρήγματα αυξανόμενα πένθεος μὲν Κροῖσον ἀπέπαυσε, ἐνέβησε δὲ ἐς φροντίδα, εἴ κως

δύναιτο, πριν μεγάλους γενέσθαι τους Πέρσας, καταλα- βεω αυτῶν αυξανομένην την δύναμιν. μετὰ ων την

διάνοιαν ταυτην αυτίκα απεπεψῆτο των μαντηῖων των

τε ἐν Ἐλλησι καὶ του ἐν Λιβύρ, διαπέμψας ἄλλους ἄλλη, τους μὲν ἐς Βελφους ἰέναι, τοὐς δὲ ἐς υβας τας Φω- . κέων, τοὐς δὲ ἐς Θωδώνην Οἱ δέ τινες ἐπέμποντο παρά τε Ἀμφιάρεων κάὶ παρὰ Ποφώνιον, οἱ δὲ τῆς Μιλησίης ἐς Βραγχίδας. ταυτα μέν νυν τὰ Ἐλληνικὰ μαντήω, ἐς τὰ ἀπέπεμψε μαντευσόμενος Κροῖσος ' Λιβύης δὲ παραυμμωνα ἀπέστειλε ἄλλους χρησομένους. διέπεμπε δὲ

πειρεόμενος των μαντηων, ο τι φρονέοιεν, ες, εἰ φθορονέοντα την ἀληθείην ευρεθείη, ἐπείρηταί σφεα δεύτερα 47 πέμπων, εἰ ἐπιχειρέοι ἐπὶ Πέρσας στρατεύεσθαι. Ἐντειλάμενος δὲ τοῖσι Λυδοῖσι τάδε ἀπέπεμπε ἐς την διάπει

ραν των χρηστηρίων, ἀπ ἐς αν ὴμέρης ὁρμηθέωσι ἐκ

Σαρδίων, ἀπὸ ταύτης ήμερολογέοντας τον λοιπον χρονον ἐκατοστῆ η μέρη χρῆσθαι τοῖσι χρηστηρίοισι, ἐπειρωτέοντας, ὁ τι ποιέων τυγχάνοι ὁ Λυδων βασιλευς Κροῖσος ὁ Ἀλυάττεω ' ἄσσα δ' δν ἔκαστα των χρηστηρίων θεσπίση, συγγραψαμένους ἀναφέρειν παρ' έωυτον.

44쪽

o τι μέν νυν τα λοιπὰ των χρηστηρίων ἐθέσπισε, ου λέγεται προς ουδαμων ' ἐν δε Θελφοῖσι ώς ἐσῆλθον τάχιστα ἐς το μέγαρον οἱ Λυδοὶ χρησόμενοι τφ θεῶ και ἐπειρώτεον τὸ εντεταλμένον, η Πυθίη ἐν ἐξαμέτρω τό- νω λέγει τάδε '

οἶδα δ' ἔγὼ ψάμμου τ ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης,

Καὶ κωφου συνίημι καὶ ου φωνεsντος ἀκουω.υδμή μ ἐς φρένας ηλθε κραταιρινοιο χελώνης Ἐψομένης ἐν χαλκῶ ἄμ ἀρνείοισι κρέεσσιν,

- χαλκὸς μὲν μέστρωται, χαλκὸν δ' ἐπίεσται. Wυτα οι Λυδοὶ θεσπισάσης τῆς Πυθίης συγγραψάμενοι μοἴχοντο ἀπιόντες ἐς τὰς Σάρδις. ώς δὲ καὶ ἄλλοι οι περιπεμφθέντες παρησαν φέροντες τους χρησμοὐς, ἐ- θαὐτα ὁ Κροῖσος ἔκαστα ἀναπτυσσων ἐπώρα των συγ- γραμμάτων. των μὲν δη οὐδὲν προσίετό μιw ὁ δὲ ἄρτὸ ἐκ Λελφῶν ηκουσε, αὐτίκα προσευχετό τε καὶ προσεδέξατο, νομίσας μουνον εἶναι μαντητον τὰ ἐν Θελφοῖσι, ἔτι οἱ ἐξευρηκεε τα αυτὸς ἐποίησε. ἐπεί τε γὰρ δη διέπεμψε παρὰ τα χρη-ηρια τους θεοπρόπους, φυλάξας την κυρίην τῶν ημερέων ἐμηχανησατο τοιάδε ' ἐπινοησας τα η ν ἀμηχανον ἐξευρεῖν τε και ἐπιφράσασθαι, χελώνην καὶ ἄρνα κατακόψας ὁμου ἔψεε αυτὸς ἐν λέβητι χαλκέωχάλκεον ἐπίθημα ἐπιθείς. N μὲν δη ἐκ Θελφῶν ουτω 49τω Κροίσω ἐχρήσθη κατὰ δὲ την Ἀμφιάρεω του μαντηχυ ὐπόκρισιν Ουκ ἔχω εἶπαι, ἔτι τοῖσι Λυδοῖσι ἔχρησε

ποιήσασι περὶ τὸ ἱρὸν τὰ νομιζόμενα ου γὰρ ῶν ουδὲ

το6το λέγεται) ἄλλο γε η ἔτι καὶ τολον ἐνόμισε μα-τη Γον αψευδὲς ἐκτῆσθαι. Μετὰ δὲ ταυτα θυσίῖσι με - 5ολησι τον ἐν Θελφοῖσι θεὸν ιλάσκετο ' κτηνεά τε γὰρ τὰ θυσιμα πάντα τρισχίλια ἔθυσε, κλίνας τε ἐπιχρυσους καὶ ἐπαργυρους καὶ φιάλας χρυσέας καὶ ειματα πορφύρεα καὶ κιθῶνας, νήσας πυρην μεγάλην, κατεκαιε, ἐμ

45쪽

πίζων τον θεὸν μειλον τι τούτοισι ἀνακτήσεσθαι ' Α- δοῖσί τε πῆσι προεῖπε θύειν πάντα τινὰ αυτῶν τουτω,

. o τι ἔχοι ἔκαστος. ώς δὲ ἐκ τῆς θυσίης ἐγένετο, κατα- ναμενος χρυσὸν ἄπλετον ἡμιπλίνθια ἐξ αυτοs εξήλαυνε, ἐπὶ μὲν τα μακρότερα ποιέων εξαπάλαιστα, ἐπὶ δὲ τὰ βραχύτερα τριπάλαιστα, Γψος δὲ παλαιστιαῖα, αριθμὀνδὲ επτακαίδεκα καὶ εκατὀν, καὶ τούτων ἀπέφθου χρυσοs τέσσερα, τρίτον ἡμιτάλαντον ἔκαστον ελκοντα, τὰ δε ἄλλα ἡμιπλίνθια λευκos χρυσου, σταθμὸν διτάλαντα. ἐποιέετο δὲ καὶ λέοντος εἰκόνα χρυσου ἀπεφθου, ἔλκουσαν σταθμὰν τάλαντα δέκα. Ogτος ὁ λεων, ἐπεί τε κατεκαίετο ὁ ἐν Θελφοῖσι νηὸς, κατέπεσε απὸ των ἡμιπλινθίων ἐπὶ γὰρ τούτοισι χρυτοὶ, καὶ νsν κεῖται ἐν τῶ Κορινθίων θησαυρῶ, ἔλκων σταθμὸν ἔβδομον ἡμιτά-51 λαντον ' ἀπετάκη γὰρ αυτοs τέταρτον ἡμιτάλαντον. -- τελέσας δε ὁ Κροῖσος ταsτα ἀπέπεμπε ἐς Θελφοὐς, καὶ τάδε ἄλλα ἄμα τούτοισι κρπῆρας δύο μεγάθεῖ μεγάλους, χρύσεον καὶ ἀργύρεον, των ὁ μεν χρύσεος ἐκδετο ἐπὶ

δεξιὰ ἐσιόντι ἐς τον νηὸν , ὁ δὲ ἀργύρεος ἐπ ἀριστερά.

μετεκινήθησαν δὲ καὶ Οὐτοι υπὸ τον νηὸν κατακαέντα,

καὶ ὁ μεν χρύσεος κεῖται ἐν τῶ Κλαζομενίων θησαυρῶ, ἔλκων σταθμὸν εἴνατον ἡμιτάλαντον καὶ ἔτι δυώδεκα μνέας, ὁ δε ἀργύρεος ἐπὶ τοs προνηχυ τῆς γωνίης, χω- ρέων αμφορέας ἐξακοσίους ' ἐπικίρναται γὰρ υπὀ Αελφῶν Θεοφανίοισι. φασὶ δέ μιν Θελφοὶ Θεοδώρου τοὐπιμίου ἔργον εἶναι, καὶ ἐγὼ δοκέω ' ου γὰρ τὸ συντυχὸν φαίνεται μοι ἔργον εἶναι. καὶ πίθους τε ἀργυρέους τέσσερας ἀπέπεμψε, οῖ ἐν τῶ Κορινθίων θησαυρῶ ἔστ σι. καὶ περιρραντήρια δύο ἀνέθηκε, χρύσεον τε καὶ ἀργύρεον , των τῶ .χρυσέω ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων φαμένων εἶναι ανάθημα, οὐκ ἀρθῶς λέγοντες ' ἔστι γὰρ καὶ τομο Κροίσου, ἐπέγραψε δὲ τῶν τις Λελφῶν Λακε-

46쪽

δαιμονίοισι βουλόμενος χαρίζεσθαι, του ἐπιστάμενος τοοὐνομα Ουκ ἐπιμνήσομαι. ἀλί ὁ μεν παῖς, δι Ου τῆς χειρὸς ἐέει τὸ υδωρ, Λακεδαιμονίων ἐστὶ, ου μέντοι τῶν γε περιρραντηρίων ουδέτερον. ἄλλα τε αναθήματα ουκἐπίσημα πολλὰ ἀπέπεμψε ἄμα τουτοισι ὁ Κροῖσος καὶ χευματα ἀργυρεα κυκλοτερέα, καὶ δη καὶ γυναικὸς εἴδωλον χρυσεον τρίπηχυ, τὼ Θελφοὶ τῆς ἀρτοκόπου τῆς Κροίσου εἰκόνα λέγουσι εἶναι. προς δὲ καὶ τῆς ἐωυτου

γυναικὰς τὰ απὸ τῆς δειρῆς ἀνέθηκε ὁ Κροῖσος καὶ τὰς

ζώνας. -υτα μεν ἐς Λελφους ἀπέπεμψε, τω δὲ Ἀμ- 52φιάρεω, πυθόμενος αυτοs την τε αρετὴν καὶ την πάθην, ἀνέθηκε σάκος τε χρυσεον παν, ομοίως καὶ αἰχμὴν στωρεὴν πῆσαν χρυσέην, το ξυστὸν τῆσι λόγχ5σι ἐὸν Ομοίως χρυσεον ' τὰ ἔτι καὶ ἀμφότερα ἐς ἐμὲ ῆν κείμενα ἐν Θήβησι, καὶ Θηβέων ἐν τω νηω του γνηνίου Ἀπόλλωνος. ῖσι δὲ ἄγειν μέλλουσι τῶν Λυδῶν ταυτα τὰ δῶρα 53 ἐς τὰ ἱρὰ ἐνετέλλετο ὁ Κροῖσος ἐπειρωταντα χρηστήρια, εἰ στρατευηται ἐπὶ Πέρσας Κροῖσος καὶ εὐ τινα στρατὸν ἀνδρῶν προσθέοιτο φίλον. ῶς δὲ ἀπικόμενοι ἐς τὰ ἀπεπέμφθησαν οἱ Λυδοὶ ἀνέθεσαν τὰ αναθήματα, ἐχρέοντο τοῖσι χρηστηρίοισι λέγοντες ' Κροῖσος ὁ Λυδῶν τε καὶ ἄλλων ἐθνέων βασιλευς, νομίσας τάδε μαντήω εἶναι υνα ἐν ἀνθρώποισι, ὐμῖν τε ἄξια δῶρα ἔδωκε τῶν ἐξευρημάτων, καὶ νυν υμέας ἐπειρωτα, εἰ στρατευηται ἐπὶ Πέρσας καὶ εἴ τινα στρατὸν ἀνδρῶν προσθέοιτο συμμαχον. οἱ μὲν ταυτα ἐπειρώτεον, τῶν δὲ μαντηων ἀμ- , φοτέρων ἐς τἀυτὀ αἱ γνῶμαι συνέδραμον, προλέγουσαι Κροίσω, ἐν στρατευηται ἐπὶ Πέρσας, μεγάλην αρχήν μιν καταλυσαι ' τους δὲ 'Ελλήνων δυνατωτάτους συν- βουλευόν οἱ ἐξευρόντα φίλους προσθέσθαι. 'Eπεί τε δε 54 ἀνενειχθέντα τὰ θεοπρόπια ἐπυθετο ὁ Κροῖσος, υπερήσθη τε τοῖσι χρηστηρίοισι, πάγχυ τε ἐλπίσας καταλέ-

47쪽

HERODOTI σειν την Κυρου βασιλη ' πέμψας - τις ἐς Πυθῶ φοὐς δωρέεται, πυθόμενος αυτῶν τὰ πλῆθος, κατ ἄνδρα δυο στατῆρσι εκαστον χρυσοs. Aελφοὶ δὲ αντὶ του- των ἔδοσαν Κροίσφ καὶ Λυδοῖσι προμαντη ν καὶ -- λείην καὶ προεδρίην, καὶ ἐξεῖναι τῶ βουλομένω αυτῶν

55 γενέσθαι Θελφὸν ἐς τον αἰεὶ χρόνον. Λωρησάμενος δετους Θελφοὐς ὁ Κροῖσος ἐχρηστηριάζετο τὰ τρίτον. ἐπείτε γὰρ δη παρέλαβε τοὐ μαντήχυ αληθείην, ἐνεφορέετο αυτos. ἐπειρώτα δὲ τάδε χρηστηριαζόμενος, εἴ οι πολυχρόνιος ἔσται η μουναρχίη. η δὲ Πυθίη οἱ χρῆ τάδε - Ἀλλ' δταν ἡμίονος βασιλεῶς Μήδοισι γένηται, Καὶ τότε, Λυδὲ ποδαβρε, πολυψήφιδα παρ' Ἐρμον Φευγειν μηδὲ μένειν, μηδ' αἰδεῖσθαι κακὸς εἶναι. 56 Τουτοισι ἐλθosσι τοῖσι ἔπεσι ὁ Κροῖσος πολλόν τι μάλιστα πάντων ῆσθη, ἐλπίζων ἡμίονον οὐδαμὰ ἀντ ἀ- δρῖς βασιλευσειν Μήδων, ουδ' ών αυτὸς οὐδὲ οἱ εξ αυ- τοὐ παυσεσθαί κοτε τῆς αρχῆς. Μετὰ δὲ ταλα ἐφρόντιζείστορέων, τοὐς ἄν Ἐλλήνων δυνατωτάτους ἐόντας προσκτήσαιτο φίλους. ἱστορέων δὲ ευρισκε Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους προεχοντας, τους μεν τοs Λωρικοῶ γένεος, τους δε τοs γωνικοs. ταμα γὰρ ην τὰ προκεκριμένα, ἐόντα τὰ ἀρχαῖον τὸ μεν Πελασγικὸν, τὸ δὲ Ελληνικὸν ἔθνος. καὶ τὸ μεν οὐδαμῆ κω ἐξεχώρησε, - δὲ

πολυπλάνητον κάρτα. ἐπὶ μεν γὰρ Λευκαλίωνος βασι- λεος οἴκεε γῆν την Φθιῆτιν, ἐπὶ δὲ Λώρου τos Eλληνος την υπὸ τὴν οσσαν τε καὶ τον Ουλυμπον χώρην, καλεομένην δε Ἱστιαιῆτιν. ἐκ δε τῆς Ἱστιαιήτιδος ώς ἐξανέστη υπὸ Καδμείων, οἴκεε ἐν Πίνδω, Μακεδνῖν καλεόμενον. ἐνθεοτεν δε αυτις ἐς την Θρυοπίδα μετέβη, καὶ ἐκ τῆς Αρυοπίδος Ουτω ἐς Πελοπόννησον ἐλθὸν Θωρικὸν ἐκλή-67-πιντινα δὲ γλῶσσαν ῖεσαν οἱ Πελασγοὶ, ουκ ἔχω ἀτρεκέως εἶπαι ' εἰ δὲ χρεών ἐστι τεκμαιρόμενον λέγειν

48쪽

τοῖσι νυν ἔτι ἐosσι Πελασγῶν των υπὲρ Τυρσηνῶν Κρηστῶνα πόλιν οἰκεόντων, οῖ ὁμουροί κοτε ησαν τοῖσι νυν Θωριεὐσι καλεομένοισι, οἰκεον δε τηνικαλα γην την νυν Θεσσαλιῆτιν καλεομένην, καὶ των Πλακίην τε και Σκυλάκην Πελασγῶν οἰκισάντων ἐν Ἐλλησπόντω, οῖ συνοικοι ἐγένοντο Αθηναίοισι, καὶ ὁσα ἄλλα Πελασγικὰ ἐόντα πολίσματα τὸ Ουνομα μετέβαλε, εἰ τούτοισι τεκμαιρόμενον δεῖλέγειν, ησαν οἱ Πελασγοὶ βάρβαρον γλῶσσανίεντες. εἰ τοίνυν ην καὶ παν τοιομο τὰ Πελασγικον, τὰ

ωττικὸν ἔθνος ἐὸν Πελασγικὰν ἄμα τη μεταβολῆ τῆ ἐς Ελληνας καὶ την γλῶσσαν μετέμαθε. και γὰρ δη ουτεοι Κρηστωνιῆται Ουδαμοισι τῶν νυν σφεας περιοικεόντων εἰσὶ ομόγλωσσοι Ουτε οἱ Πλακιηνοὶ, σφίσι δε ομ γλωσσοι , δηλοsσί τε, μι τον ήνείκαντο γλώσσης χαρακτῆρα μεταβαίνοντες ἐς ταυτα τὰ χωρία, τοsτον ἔχουσι ἐν φυλακῆ. N δε Ἐλληνικὸν γλώσση μεν, ἐπεί τε ἐγέ- ωνετο, αἰεί κοτε τῆ αυτὴ διαχρῆται, ῶς ἐμοι καταφαίνεται εἰναι ' αποσχισθὲν μέντοι απὰ του Πελασγικοs, ἐὰν ἀσθενες, α σμικρου τέο την αρχὴν ὁρμεόμενον αυξηται ἐς πλῆθος τῶν ἐθνέων πολλῶν, μάλιστα προσκροχωρηκότων αυτω και ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. προς δὴ ων ἔμοιγε δοκέει Ουδὲ τὰ Πελασγικὸν ἔθνος, ἐὸν βάρβαρον, ουδαμὰ μεγάλως αυξηθῆναι. ύτων δὴ ἁν τῶν ἐθνέων τὰ μὲν 'Aττικὸν κατε- 59χόμενόν τε και διεσπασμένον ἐπυνθάνετο ὁ Κροῖσος υπὸ Πεισιστράτου -s Ἱπποκράτεος, τομον τον χρόνον τυραννεύοντος Ἀθηναίων. Ἱπποκράτεῖ γὰρ ἐόντι ἰδιώτηκαὶ θεωρέοντι τὰ Ουλύμπια τέρας ἐγένετο μέγα ' -- σαντος γὰρ αυτου τὰ ἱρὰ οἱ λέβητες ἐπεστεῶτες και κρεῶν τε ἐόντες ἔμπλεοι καὶ υδατος ἄνευ πυρὸς ἔζεσαν καὶ υπερέβαλον. Xίλων δὲ ὁ Λακεδαιμόνιος παρατυχὼν και θηησάμενος τὸ τέρας συνεβούλευε Ἱπποκράτεζ πρῶτα

49쪽

μὲν γυναῖκα τεκνοποιὸν μη ἄγεσθαι ἐς τα οἰκία, εἰ δὲ τυγχάνει.ἔχων, δεύτερα την γυναῖκα ἐκπέμπειν, καὶ εἰ

τίς οἱ τυγχάνει ἐων παῖς, τοsτον απείπασθαι. οὐκ ων ταλα παραινεσαντος πιλωνος πείθεσθαι ἐθέλειν τον 'Lπποκράτεα, γενεσθαι οἱ μετὰ ταυτα τον Πεισίστρατοντομον, ος στασιαζόντων τ- παράλων καὶ των ἐκ του

πεδίου 'Aθηναίων, καὶ των μὲν προεστεῶτος Μεγακλεος τοs Ἀλκμαίωνος, των δε ἐκ τοs πεδίου Λυκούργου τοs 'Αριστολαῖδεω, καταφρονησας την τυραννίδα ηγειρε τρίτην στάσιν, συλλέξας δε στασιώτας καὶ τῶ λόγω τῶν υπερακρίων προστὰς μηχανῆται τοιάδε ' τρωματίσας ἔ--

τόν τε καὶ ἡμιόνους ξλασε ἐς την ἀγορην το ζεΘος ώς ἐκπεφευγὼς τους ἐχθρους, οῖ μιν ἐλαύνοντα ἐς αγoὀνήθέλησαν ἀπολέσαι δῆθεν, ἐδέετό τε τοs δημου φυλακῆς

τινος πρὀς αυ-s κυρῆσαι, πρότερον ευδοκιμήσας ἐν Ἀπρὸς Μεγαρεας γενομένη στρατηγίη, ωσαιάν τε ελων

καὶ ἄλλα ἀποδεξάμενος μεγάλα εργα. ὁ δὲ δῆμος ὁ τῶν

Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς εδωκέ οἱ tῶν ἀστῶν καταλεξας ἄνδρας τούτους, οῖ δορυφόροι μὲν οὐκ ἐγενοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι δε ' ξύλων γὰρ κορύνας ἔχοντες εἶποντό οἱ ἔπισθε. συνεπαναστάντες δε ουτοι ἄμα Πεισιστράτω ἔσχον την ἀκρόπολιν. ἔνθα δη ὁ Πεισίστρατος ῆρχε Ἀθηναίων, ουτε τιμὰς τὰς ἐούσας συνταράξας Ουτεθεσμια μεταλλάξας, ἐπί τε τοῖσι κατεστεῶσι ἔνεμε τηνω πόλιν κοσμέων καλῶς τε καὶ ευ. Μετὰ δὲ Ου πολλὸν χρόνον τἀυτὸ φρονήσαντες οῖ τε τοs Μεγακλέος στασιῶται καὶ οἱ τοῶ Λυκούργου ἐξελαύνουσί μιν. ουτω μεν Πεισίστρατος ἔσχε τὸ πρῶτονυθήνας, καὶ την τυραννίδαου κω κάρτα ἐρριζωμενην ἔχων απέβαλε, οἱ δὲ ἐξελάσαντες Πεισίστρατον αυτις ἐκ νέης ἐπ ἀλλήλοισι ἐστασίασαν. περιελαυνόμενος δε τῆ στάσι ὁ Μεγακλέης' ἐπεκηρυκευετο Πεισιστράτω, εἰ βούλοιτό οἱ την θυγατέρα

50쪽

ἔχειν γυναῖκα ἐπὶ τῆ τυραννίδι. ἐνδεξαμένου δὲ τον λ ρον καὶ ὁμολογήσαντος ἐπὶ τούτοισι Πεισιστράτου μ χανῶνται δη ἐπὶ τη κατόδω πρηγμα ευηθέστατον, ώς ἐγὼ ευρίσκω, μακρῶ, ἐπεί γε ἀπεκρίθη ἐκ παλαιτέρου του βαρβάρου ἔθνεος το 'Eλληνικὸν ἐὸν και δεξιώτερον καὶ εὐηθείης ἡλιθίου απηλλαγμένον μὰλλον, εἰ καὶ τότε

γε ουτοι ἐν Ἀθηναίοισι τοῖσι πρώτοισι λεγομένοισι εἶναι

'Eλληνων σοφίην μηχανῶνται τοιάδε. 'Eν τῶ δήμω τῶ Παιανιέτ ην γυνη, τη Οὐνομα ἐν Φυη, μέγαθος απὸ τε σέρων πηχέων ἀπολείπουσα τρεῖς δακτύλους καὶ ἄλλως ευειδής. ταύτην την γυναῖκα σκευάσαντες πανοπλw, ἐς ἄρμα ἐσβιβάσαντες καὶ προδέξαντες σχημα, οἷόν τι ἔμελλε εὐπρεπέστατον φανέεσθαι εχουσα, ελαυνον ἐς τὰ ἄστυ, προδρόμους κήρυκας προπέμψαντες, οῖ τὰ ἐντε- . ταλμένα ἡγόρευον ἐς τὸ ἄστυ ἀπικόμενοι, λέγοντες τοι δε - 'Aθηναῖοι, δέκεσθε ἀγαθῶ νόω Πεισίστρατον, τον αυτὴ ἡ Ἀθηναίη τιμήσασα ἀνθρωπων μάλιστα κατάγει ἐς την εωυτης ἀκρόπολιν. οι μεν δη ταλα δι- φοιτέοντες ἔλεγον, αὐτίκα δὲ ἔς τε τους δήμους φάτις ἀπίκετο, ώς Αθηναίη Πεισίστρατον κατάγει, καὶ ἐν τῶ ευχοντό τε την ἄνθρωπον καὶ ἐδέκοντο τον Πεισίστρατον. υπολαβὼν δὲ την τυραννίδα τροπω τῶ εἰρημένω 6Iὁ Πεισίστρατος κατὰ την ὁμολογίην την προς Μεγακλέα γενομένην γαμέει τοs Μεγακλέος την θυγατέρα. οἷα δε παίδων τέ οἱ υπαρχόντων νεηνιέων και λεγομένων ἐν-γέων εἶναι τῶνἈλκμαιωνιδέων, ου βουλόμενός οι γενέσθαι ἐκ τῆς νεογάμου γυναικὸς τέκνα ἐμίσγετό οἱ ου κατὰ νόμον. τα μέν νυν πρῶτα ἔκρυπτε ταλα ἡ γυνὴ,

μετα δε, εἴτε ἱστορεύση εἴτε καὶ ου, φράζει τῆ ἐωυτῆς μητρὶ, ἡ δὲ τῶ ἀνδρί. του δὲ δεινόν τι ἔσχε ἀτιμάζεσθαι προς Πεισιστράτου. οργῆ δε, ῶς εἶχε, καταλλάσσετο την