Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

발행: 1857년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

αυτῆ μηχανωμένη, καὶ τέλος μαχλοσύνην ἐπενείκασάοι πείθει τον ἄνδρα ταλα ἔχειν ουτω. ὁ δε ἀναγνωσθεὶς υπὀ τῆς γυναικὰς ἔργον ουκ οσιον ἐμηχανῆτο ἐπὶ τῆ

θυγατρί. ἡν γὰρ δὴ Θεμίσων ἀνὴρ Θηραῖος ἔμπορος ἐν

τῆ Ἀξφ τοὐτον ὁ ρτέαρχος παραλαβων ἐπὶ ξείνια ἐξορκοι ἡ μέν οἱ διηκονησειν ο τι αν δεηθῆ. ἐπεί τε δὲ ἐξώρκωσε, ἀγαγων οἱ παραδιδοῖ την εωυτοὐ θυγατέρα καὶ ταυτην ἐκέλευε καταποντῶσαι ἀπαγαγόντα. ὁ δὲ Θεμίσων περιημεκτήσας τῆ απάτη τοs ὁρκου καὶ διαλυσάμενος την ξεινίην ἐποίεε τοιάδε ' παραλαβὼν την παῖδα

ἀπέπλωε, ῶς δὲ ἐγίνετο ἐν τῶ πελάγες, ἀποσιευμενος την ἐξόρκωσιν τοs Hεάρχου σχοινίοισι αυτὴν διαδήσας κατῆκε ἐς τὸ πέλαγος, ἀνασπάσας δὲ ἀπίκετο ἐς τὴν - ρην. θεμεν δὲ την Φρονίμην παραλαβὼν Πολύ- 155 μνηστος, ἐὼν των Θηραίων ἀνὴρ δόκιμος, ἐπαλλακεύετο χρόνου δὲ περιιόντος ἐξεγένετό οἱ παῖς ἰσχόφωνος καὶ τραυλὸς, τῶ ουνομα ἐτέθη Βάττος, ῶς Θηραῖοί τε καὶ Κυρηναῖοι λέγουσι, ώς μέντοι ἐγὼ δοκέω, ἄλλο τι Bάτ- ' τος δὲ μετουνομάσθη, ἐπεί τε ἐς Λιβύην ἀπίκετο, απότε τοὐ χρηστηρίου τος γενομένου ἐν Λελφοῖσι αυτῶ καὶσπὸ τῆς τιμῆς, την ἔσχε, την ἐπωνυμίην ποιεύμενος 'Aίβυες γὰρ βασιλέα βάττον καλέουσι, καὶ τούτου εῖνεκεν δοκέω θεσπίζουσαν την Πυθίην καλέσαι μιν Λιβυκῆγλώσση, εἰδυῖαν, ῶς βασιλευς ἔσται ἐν Λιβύη. ἐπεί τε γαρ ὴνδρώθη ουτος, ἐλθε ἐς Θελφους περὶ τῆς φωνῆς ' ἐπειρωτέοντι δέ οἱ χρῆ ἡ Πυθίη τάδε Βάττ', ἐπὶ φωνὴν ῆλθες ε ἄναξ δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλωνες Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα, ῶσπερ εἰ ει ποι Ἐλλάδι γλώσση χρεομένη ' βασιλεs, ἐπὶ φωνὴν ῆλθες. υ δ' ἀμείβετο τοισίδε ' D ναξ, ἐγὼ μὲν ῆλθον παρὰ σὲ χρησόμενος περὶ τῆς φωνῆς, συ δέ μοι ἄλλα αδύνατα χρας, κελεύων Λιβύην ἀποικίζειW

382쪽

δε αὐτῶ τε τουτφ και τοῖσι ἄλλοισι Θηραίοισι συνεφέρετο

παλιγκότως. ἀγνοεsντες δε τὰς συμφορὰς οἱ Θηραιοι ἔπεμπον ἐς Λελφους περὶ των παρεόντων κακῶν. η δὲ Πυθίη σφι ἔχρησε συγκτίζουσι Βάττω Κυρήνην της Λιβύης ἄμεινον πρήξειν. ἀπέστελλον μετὰ ταυτα τον Βά- τον οἱ Θηραῖοι δύο πεντηκοντέροισι. πλώσαντες δε ἐς την Λιβύην ουτοι, ου γὰρ εἶχον ο τι ποιέωσι ἄλλο, ὀπίσω ἀπαλλάσσοντο ἐς την Θήρην ' οἱ δὲ Θηραῖοι καταγομενους ἔβαλλον και Ουκ ων τῆ γῆ προσίσχειν, ἀλλ' ὀπίσω πλώειν ἐκέλευον. οἱ δὲ αναγκαζόμενοι οπίσω ἀπέπλωον,

καὶ ἔκτισαν νῆσον ἐπὶ Λιβύη κειμένην, τῆ ουνομα, ῶς καὶ πρότερον εἰρέθη, ἐστὶ Πλατέα λέγεται δὲ ἴση εἶναι ἡ νῆσος τῆ νsν Κυρηναίων πόλι.I57 Tαύτην οἰκέοντες δύο ἔτεα, ουδὲν γάρ σφι χρηστὸν

συνεφέρετο, ἔνα αυτῶν καταλιπόντες οἱ λοιποι πάντες

ἀπέπλωον ἐς Λελφους, ἀπικόμενοι δε ἐπὶ τὸ χρηστήριον

ἐχρέοντο, φάμενοι οἰκέειν τε την Λιβύην καὶ Ουδεν ἄμεινον πρήσσειν οἰκευντες. ἡ δὲ Πυθίη σφι προς ταυταχρὰ τάδε Αἰ τὼ ἐμευ Λιβύην μηλοτρόφον οἶδας ἄμεινον, - ἐλθὼν ἐλθόντος, ἄγαν ἄγαμαι σοφίην σευ. ἀκούσαντες δε τούτων οἱ ἀμφὶ τον Βάττον ἀπέπλωον ὀπίσω ου γὰρ δη σφεας ἀπίει ο θεὸς τῆς ἀποικίης, πρινδη ἀπίκωνται ἐς αυτὴν Λιβύην. ἀπικόμενοι δὲ ἐς την νῆσον καὶ ἀναλαβόντες τον ἔλιπον ἔκτισαν αυτῆς τῆςJΛιβύης χῶρον ἀντίον τῆς νήσου, τῶ ουνομα ἐν υζιρις,

τον νάπαι τε κάλλισται ἐπ' ἀμφότερα συγκληχυσι καὶ 158 ποταμὸς τὰ ἐπὶ θάτερα παραρρέει. ειον οἴκεον τον

χῶρον ἔξ ἔτεα ἐβδόμω δέ σφεας λεῖ παραιτησάμενοι

383쪽

LIB. IV. CAP. Ib5 - 159.

363 ΟιJ Λίβυες, ῶς ἐς ἀμείνονα χῶρον ἄξουσι, ἀνέγνωσαν

ἐκλιπεῖν. ἡγον δε σφεας ἐνθευτεν οἱ Λίβυες ἀναστήσαντες προς ἐσπέρην καὶ τον κάλλιστον των χώρων ἶνα διεξιόντες οἱ Ἐλληνες μη ἴδοιεν, συμμετρησάμενοι τηνῶρην της ἡμερης νυκτὸς παρῆγον. ἔστι δε τῶ χώρωτουτω ουνομα Πρασα. ἀγαγόντες δέ σφεας ἐπὶ κρήνην λεγομένην εἶναι Ἀπόλλωνος εἶπαν ' υνδρες Ἐλληνες, ἐνθαsτα υμῖν ἐπιτήδεον οἰκέειν ' ἐνθαυτα γὰρ ὁ Ουρανὸς τέτρηται. 'μι μεν νυν Βάττου τε τοs οἰκιστέω της 159 ζόης αρξαντος ἐπὶ τεσσεράκοντα ἔτεα και του παιδὸς αυ--s Uρκεσίλεω αρξαντος ἔκκαίδεκα ἔτεα οἴκεον οἱ Κυρηναῖοι ἐόντες τοσοsτοι, ἔσοι αρχην ἐς την ἀποικίην

ἐστάλησαν ἐπὶ δὲ τοs τρίτου, Βάττου τοs εὐδαίμονος καλεομενου, Ἐλληνας πάντας ώρμησε χρήσασα η Πυθίη

πλώειν συνοικήσοντας Κυρηναίοισι Λιβύην ἐπεκαλέοντο γὰρ οἱ Κυρηναῖοι ἐπὶ γης ἀναδασμῶ. ἔχρησε δε -

Oς δε κεν ἐς Λιβυην πολυηρατον ὐστερον ἔλθη ς ἀναδαιομενας, μετά οἴ ποκά φαμι μελήσειν.

συλλεχθέντος δε ομίλου πολλἡ ἐς την Κυρηνην περιταμνόμενοι γην πολλη ν οἱ περίοικοι Λίβυες καὶ ὁ βασι- λεὐς αυτῶν, τῶ ουνομα ην 'Aδικρὰν, οἱα τῆς τε χώρης στερισκόμενοι καὶ περjυβριζόμενοι υπὰ τῶν Κυρηναίων, πέμψαντες ἐς Αἴγυπτον εδοσαν σφεας αυτοὐς 'Aπρίη τῶΑἰγυπτου βασιλέr. ὁ δε συλλεξας στρατὸν Αἰγυπτίων πολλὸν ἔπεμπε ἐπὶ την Κυρηνην. οἱ δε Κυρηναοι ἐκ- στρατευσάμενοι ἐς Ἱρασα χῶρον καὶ ἐπὶ κρήνην Θεστιν συνεβαλόν τε τοῖσι Αἰγυπτίοισι καὶ ἐνίκησαν τῆ συμ- βολῆ. ἄτε γὰρ ου πεπειρημένοι πρότερον οἱ Αἰγύπτιοι Ἐλλήνων καὶ παραχρεόμενοι διεφθάρησαν Ουτω, ῶστεολίγοι τινὲς αυτῶν ἀπενόστησαν ἐς Αἴγυπτον. αντὶ τούτων Αἰγύπτιοι κατὰ ταυτὰ ἐπιμεμφόμενοι 'Aπρίη ἀπέ-

384쪽

160 στησαν απ αυτos. Tουτου δὲ του Βάττου γίνεται παῖς Ἀρκεσίλεως, δς βασιλεύσας πρῶτα τοῖσι λυτου ἀδελφεοῖσι ἐστασίασε, ἐς ο μιν ουτοι απολιπόντες οἴχοντο

ἐς ἄλλον χῶρον τῆς Λιβύης και ἐπ' εωυτῶν βαλλόμενοι ἔκτισαν πόλιν ταύτην, ῆ τότε καὶ νει Βάρκη καλέεται 'κτίζοντες δ' ἄμα αυτὴν ἀπιστῆσι απὸ τῶν Κυρηναίων τοῖς Λίβυας. μετὰ δὲ 'Αρκεσίλεως ἐς τοὐς υποδεξαμμνους τε τῶν Λιβύων και ἀποστάντας τοὐς αυτοὐς του. τους ἐστρατεύετο ' οἱ-Λίβυες δείσαντες αυτὸν οἴχοντο

φεύγοντες προς τοὐς ήοχυς τῶν Λιβυων. ὁ δε υρκεσίλεως εἶπετο φεύγουσι, ἐς δ ἐν Λεύκωνί τε τῆς Λιβύης

ἐγίνετο ἐπιδιώκων καὶ ἔδοξε τοῖσι Λίβυσι ἐπιθέσθαι οἱ.συμβαλόντες δὲ ἐνίκησαν τοὐς Κυρηναίους τοσουτο ἄστεέπτακισχιλίους ὁπλίτας Κυρηναίων ἐνθαυτα πεσέειν. μετὰ Θε το τρῶμα τομο υρκεσίλεων μεν κάμνοντά τε

' καὶ φάρμακον πεπωκότα ὁ ἀδελφεὸς Λέαρχος ἀποπνίγει, Λέαρχον δὲ ἡ γυνὴ ἡ Ἀρκεσίλεω δόλω κτείνει, τῆ ου- 161 νομα ἡν Ερυξώ. Θιεδεξατο δε την βασιλη ν τοs Ἀρκεσίλεω ὁ παῖς Βάττος, χωλὰς ἐὼν και οὐκ ἀρτίπους. οἱ δὲ Κυρηναῖοι προς την καταλαβουσαν συμφορὴν ἔπεμπον ἐς Λελφοὐς ἐπειρησομένους, ὁντινα τρόπον καταστησάμενοι κάλλιστα αν οἰκέοιεν. ἡ δὲ Πυθίη ἐκέλευε ἐκ Μαντινέης τῆς υρκάδων καταρτιστῆρα ἀγαγέσθαι. αἴτεον ἄν οἱ Κυρηναῖοι, καὶ οἱ Μαντινέες ἔδοσαν ἄνδρα τῶω ἀστῶν δοκιμώτατον, τῶ ουνομα ἐν Βημ ναξ. bυτος ων ἡνὴρ ἀπικόμενος ἐς την Κυρήνην καὶ μαθὼν ἔκαστα τομο μὲν τριφύλους ἐποιησε σφεας,τἶδε διαθεὶς, Θηραίων μὲν καὶ τῶν περιοίκων μιαν μοῖραν ἐποίησε , ἄλλην δὲ Πελοποννησίων καὶ Κρητῶν, τρίτην δε νησιωτέων πάντων, τομο δε τῶ βασιλέΓ Βαττωτεμένεα ἐξελὼν καὶ ἱρωσύνας τὰ ἄλλα πάντα, τα προ- 162 τερον εἶχον οἱ βασιλέες, δε μέσον τῶ δήμω ἐθηκε. επὶ

385쪽

LIB. IV. C A P. IS9 - 164.

μεν δη τουτου του Βάττου ουτω διετέλεε ἐόντα, ἐπι δετου τούτου παιδὸς Ἀρκεσίλεω πολλη ταραχὴ περὶ των τιμέων ἐγενετο. 'Αρκεσίλεως γὰρ ὁ Βάττου τε του χω-

λοs καὶ Φερετιμης Ουκ ἔφη ἀνέξεσθαι κατὰ ὁ Μαντινευς χημῶναξ ἔταξε, ἀλλα ἀπαίτεε τὰ των προγόνων γέρεα.ἐνθεμεν στασιάζων ἐσσώθη καὶ ἔφυγε ἐς Σάμον, ἡ δε μήτηρ οἱ ἐς Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου ἔφυγε. τῆς δε Σαλαμῖνος τομον τον χρόνον ἐπεκράτεε μέλθων, ἔς τὸ ἐν Θελφοῖσι θυμιητήριον ἐὸν ἀξιοθ-τον ἀνέθηκε, τὰ ἐν τῶ Κορινθίων θησαυρῶ κέεται. ἀπικομένn δὲ παρὰ το

τον ἡ Φερετίμη ἐδέετο στρατιῆς, ἡ κατάξει σφέας ἐς την Κυρήνην. ὁ δέ γε μέλθων παν μῆλλον ἡ στρατιήν οἱ

ἐδίδου ἡ δε λαμβάνουσα τὰ διδόμενον καλὸν μὲν ἔφη καὶ τολο εἶναι, κάλλιον δε ἐκεῖνο, τὸ δοsναί bἱ δεομενη στρατιήν ' τομο γὰρ ἐπὶ παντι τω διδομένω ἔλεγε. τελευταῖόν οἱ ἐξέπεμψε δῶρον ὁ μέλθων ἄτρακτον χρύσεον καὶ ηλακάτην, προσῆν δὲ και είριον εἰπάσης δὲ αὐτις τῆς Φερετίμης τώυτὸ ἔπος ὁ μέλθων ἔφη τοιούτοισι γυναῖκας δωρέεσθαι, ἀλλ' οὐ στρατιῆ. Ο δὲ Ἀρ- 163κεαλεως τομον τον χρόνον ἐὼν ἐν Σάμω συνήγειρε πάντα ἄνδρα ἐπὶ γῆς ἀναδασμω. συλλεγομένου δὲ στρα- τοὐ πολλοs ἐστάλη ἐς Λελφοὐς Ἀρκεσίλεως χρησόμενος τω χρηστηρίω περὶ κατόδου. ἡ δὲ Πυθίη οἱ χρα τάδε - Ἐπὶ μὲν τέσσερας Βάττους και Ἀρκεσίλεως τέσσερας,οκτὼ ἀνδρῶν γενεὰς, διδοῖ υμῖν Λοξίης βασιλεύειν -- ρήνης ' πλέον μέντοι τούτου ουδὲ πειρῆσθαι παραινέει.συ μέντοι ῆσυχος εἶναι κατελθὼν ἐς την σεωυτοs. ἐν δὲ την κάμινον ευρης πλέην αμφορέων, μη ἐξοπτήσyς τοὐς αμφορέας, ἀλλ' ἀπόπεμπε κατ' ουροπι εἰ δὲ ἐξώ- πτήσεις την κάμινον, μη ἐσέλθης ἐς την ἀμφίρρυτον' εἰ δὲ μη, ἀποθανέαι καὶ αυτὸς καὶ ταῶρος ὁ καλλιστεύων.

sτα ἡ Πυθίη 'Αρκεσίλεω χρα. ὁ δὲ παραλαβὼν τοὐς 164

386쪽

HERODOTI ἐκ τῆς Σάμου κατῆλθε ἐς την Κυρηνην, και ἐπικρατήσας των πρηγμάτων του μαντηχυ ουκ ἐμέμνητο, ἀλλαδίκας τους ἀντιστασιώτας αἴτεε της μυτοs φυγῆς. των δὲ οἱ μεν τὰ παράπαν ἐκ τῆς χώρης ἀπαλλάσσοντο, τους δε τινας χειρωσάμενος ὁ Ἀρκεσίλεως ἐς Κυπρον ἀποστειλε ἐπὶ διαφθορῆ. τούτους μεν νυν Κνίδιοι ἀπενειχθέντας προς την σφετέρην ἐρρύσαντο καὶ ἐς Θήρην. ἀπέστειλαν, ἐτέρους δέ τινας των Κυρηναίων ἐς πέργον μέγαν ' λωμάχου καταφυγόντας ἰδιωτικὸν Γλην περινήσας ὁ Ἀρωεσίλεως ἐνέπρησε. μαθὼν δε ἐπ' ἐξεργασμένοισι τὰ μαντήων ἐὸν τοsτο, οτι μιν ἡ Πυθίη

ουκ μ ευρόντα ἐν τη καμίνω τους αμφορέας ἐξοπτῆσαι, ἔργετο ἐκών τῆς των Κυρηναίων πόλιος, δειμαίνων τετον κε=ρησμένον θάνατον καὶ δοκέων ἀμφίρρυτον την ρηνην εἶναι. εἶχε δε γυναῖκα συγγενέα Κωυτου, θυγατέρα δὲ των Βαρκαίων τοs βασιλέος, τω οὐνομα ὴν Ἀλαζίρ παρὰ τομον ἀπικνέεται, καί μιν Βαρκαῖοί τε ἄνδρες καὶ τῶν ἐκ Κυρήνης φυγάδων τινες καταμαθόντες αγοράζοντα κτείνουσι, προς δὲ καὶ τον πενθερὀναυτο6 υλαζῖρα. 'Αρκεσίλεως μέν νυν εἴτε ἔκῶν εἴτε , ἀέκων ἀμαρτὼν τοὐ χρησμοs ἐξέπλησε μοῖραν την εω

165 τοs. N δε μητηρ Φερετίμη, ἔως μὲν ὁ Ῥρκεσίλεως ἐν τῆ Βάρκη διαιτῆτο ἐξεργασμένος ἐωυτῶ κακὀν, ἡ δὲ εἶχεαυτὴ το6 παιδὸς τα γέρεα ἐν Κυρηνη, καὶ τἄλλα νεμομένη καὶ ἐπι βουλῆ παρίζουσα, ἐπείτε δὲ ἰμαθε ἐν τῆ

Βάρκη ἀποθανόντα οἱ τον παῖδα, φευγουσα οἰχώκεε ἐς Αἴγυπτον. ησαν γάρ οἱ ἐκ τοs υρκεσίλεω ευεργεσίαι ἐς Καμβύσεα τον Κυρου πεποιημέναι ' ουτος γὰρ ἡν ὁ

ωρκεσίλεως, δς Κυρηνην Καμβυση ἔδωκε καὶ φόρον ἐτάξατο. ἀπικομένη δὲ ἐς Αἴγυπτον ἡ Φερετίμη Ῥρυάνδεω ἱκέτις ἔζετο, τιμωρῆσαι ἐωυτὴ κελευουσα, προ σχομένη πρόφασιν, ως διὰ τον μηδισμὸν ὁ παῖς οἱ τέθνηκε

387쪽

Kαμβυσεω κατεστεὼς, υστερω χρόνω τουτων παρ- ισευμενος Θαρείω διε θάρη. πυθόμενος γὰρ καὶ ἰδὼν Θαρεῖον ἐπιθυμέοντα μνημόσυνον μυ υ λιπέσθαι τομο, το μὴ ἄλλω εἴη βασιλές κατεργασμένον, εμιμέετο τομον, ἐς ὁ ἔλαβε τον μισθόν. Θαρεῖος μὲν γὰρ χρυσίον καθαρώτατον ἀπεψήσας ἐς το δυνατώτατον νόμισμα ἐκόψατο, 'Aρυάνδης δε αρχων Αἰγυπτου ἀργυριον τἀυτὸ τομο εποίεε καὶ νsν ἐστὶ ἀργυριον καθαρώτατον τουρυανδικόν. μαθὼν Ααρεῖός μιν ταλα ποιευντα, αἰτίην οἱ ἄλλην ἐπενείκας, ως οἱ ἐπανίσταιτο, ἀπέκτεινε. τε-ουτος ὁ 'Αρυάνδης κατοικτείρας Φερετίμην δι- 167δοτ αυτῆ στρατὀν του ἐξ Αἰγυπτου ἄπαντα, κάὶ τον πε- ων καὶ τον ναυτικὸν, στρατηγὸν δὲ τοὐ μὲν πεζωυμασιν ἀπέδεξε ἄνδρα Μαράφιον, τοs δε ναυτικοὐ

Βάδρην ἐόντα Πασαργάδην γενος. πριν δὲ ῆ ἀποστεῖλαι την στρατιὴν ὁ Ἀρυάνδης πέμψας ἐς την Βάρκην κήρυκα

ἐπυνθάνετο, τίς εἴη ὁ Ἀρκεσίλεων ἀποκτείνας. οἱ δὲ Βαρκαῖοι αυτοὶ υπεδέκοντο πάντες, πολλά τε γὰρ καὶ κακὰ πάσχειν υπ' αυτοs. πυθόμενος-ταμα ὁ ωρυάνδης ουτω δὴ την στρατιὴν ἀπέστειλε ἄμα τῆ Φερετίμη.αυτη μέν νυν αἰτίη πρόσχημα τοs λόγου ἐγίνετο, ἐπέμπετο δὲ ἡ στρατιὴ, ως ἐμοὶ δοκέειν, ἐπὶ Λιβυων καταστροφῆ Λιβυων γὰρ δὴ ἔθνεα πολλὰ και παντοῖα εστι, και τὰ μεν αυτων ολίγα βασιλέος ἡν ἀκήκοα, τὰ δὲ πλέω ἐφρόντιζε Θαρείου Ουδέν. οἰκέουσι δὲ κατὰ τάδε Λίβυες, απ' Αἰγυπτου ἀρ- 168ξάμενοι. πρῶτοι Ἀδυρμαχίδαι Λιβυων κατοίκηνται,οῖ νόμοισι μὲν τὰ πλέω Αἰγυπτίοισι χρέονται, ἐσθῆτα δὲ φορέουσι ο ν περ οἱ ἄλλοι Λίβυες. αἱ γυναῖκες αυτῶν ψέλιον περὶ ἐκατέρη των κνημέων φορέουσι χή πεον, τὰς κεφαλὰς δὲ κομῶσαρ, τοὐς φθεῖρας ἐπεὰν

388쪽

ΗER0D TI, λάβωσι τοὐς εωυτῆς, ἐκάστη ἀντιδάκνει και ουτω ρίπτει. Ουτοι δὲ μουνοι Λιβύων τοsτο εργάζονται, καὶ τω βασιλέΓ μουνοι τὰς παρθμους μελλούσας συνοικέειν ἐπιδεικνύουσι' ἡ δε ἰν τω βασιλές αρεστὴ γένηται, υποτούτου διαπαρθενεύεται. παρήκουσι δε ούτοι οἱ 'Aδυρμαχίδαι απ' Αἰγύπτου μέχρι λιμένος, τω οὐνομα Πλυ- 169 νός ἐστι. Tούτων δὲ ἔχονται Γιλιγάμμαι, νεμόμενοι την προς ἐσπέρην χωρην μέχρι Ῥφροδισιάδος νήσου. ἐν τω μεταξὐ τούτου χωρω η τε Πλατέα νῆσος ἐπικέεται, την ἔκτισαν Κυρηναῖοι, καὶ ἐν τp ἡπείρω Μενε- λάως λιμήν ἐστι καὶ ωζιρις, την οἱ Κυρηναῖοι οἴκεον'

και το σίλφιον ἄρχεται απὸ τοsτου. παρηκει δε απὰ Πλατέης νησου μέχρι του στύματ0ς της Σύρτιος το σίλφιον. νόμοισι χρέονται Ουτοι παραπλησίοισι τοῖσι

170 ἐτέροισι. Γιλιγαμμέων δε ἔχονται τὸ προς εσπέρης' σβύται ούτοι τὸ υπὲρ Κυρηνης οἰκέουσι. ἐπὶ θάλασσαν δὲ Ου κατηκουσι 'Aσβύται ' τὀ γὰρ παρὰ θάλασσαν Κυρηναῖοι νέμονται. τεθριπποβάται δὲ οὐκ ῆκιστα, ἀλλα μάλιστα Λιβύων εἰσὶ, νόμους δε τοὐς πλευνας 17i μιμέεσθαι ἐπιτηδευουσι τοὐς Κυρηναίων. 'Aσβυτέων δὲ ἔχονται τὸ προς έσπέρης διέσχῖσαι ' ουτοι υπὲρ Βάρκης οἰκέουσι, κατηκοντες ἐπι θάλασσαν κατ' Ευεσπερίδας. Λυσχισέων δὲ κατὰ μέσον τῆς χωρης οἰκέουσι Βάκαλες, ολίγον ἔθνος, κατηκοντες ἐπι θάλασσαν κατὰ Ταύχειρα πόλιν τῆς Βαρκαίης ' νόμοισι δὲ172 τοῖσι αυτοῖσι χρέονται τοῖσι καὶ οἱ υπὲρ Κτρηνης. Aυ- σχισέων δὲ τούτων τὸ προς ἐσπέρης ἔχονται Νασαμ νες, ἔθνος εὐν πολλὸν, οῖ τὸ θέρος καταλείποντες ἐπὶ τῆ θαλάσση τὰ πρόβατα ἀναβαίνουσι ἐς Αυγιλα χῶρον ὀπωριε τες τοὐς φοίνικας ' οἱ δε πολλοι και ἀμφιλαφέες πεφύκασι, πάντες ἐόντες καρποφόροι. τοὐς δὲ αττελέβους ἐπεὰν θηρεύσωσι, αυήναντες προς τον ῆλιον

389쪽

I, I B. IV. e A P. I 68- I75. καταλέουσι καὶ ἔπειτεν ἐπὶ γάλα ἐπιπάσσοντες πίνουσι. γυναῖκας δὲ νομίζοντες πολλὰς ἔχειν εὐστος ἐπίκοινοναυτέων την μῖξιν ποιευνται, τρόπω παραπλησίω τῶ καὶ Μασσαγλαι. ἐπεὰν σκίπωνα προστήσωνται, μίσγονται.

πρῶτον δὲ γαμέοντος Νασαμῶνος ἀνδρὸς νόμος ἐστὶ την νυμφην νυκτὶ τy πρωτῖ διὰ πάντων διεξελθεῖν των δαιτυμόνων μισγομένην ' των δε ώς εκαστος οἱ μιχθῆ, διδοῖ δῶρον, τὸ δν ἔχη φερόμενος ἐξ οἴκου. υρκίοισι δὲ

καὶ μαντικρ χρέονται τοιῆδε' ὀμνύουσι μεν τοὐς παρασφίσι ἄνδρας δικαιοτάτους καὶ ἀρίστους λεγομένους γενέσθαι τούτους, των τύμβων ἁπτόμενοι, μαντεύονται δε ἐπὶ των προγόνων φοιτέοντες τὰ σήματα, καὶ κατευξάμενοι ἐπικατακοιμέονται, τὰ δ' ἄν ἴδη ἐν τῆ ὁψι ἐνύπνιον, τουτω χρῆται. πίστισι δε τοιῖσίδε χρέο ται ἐκτης χειρὸς διδοῖ πιεῖν καὶ αυτὸς ἐκ τῆς του ετέρου πίνει 'ἐν δὲ μη ἔχωσι υγρὸν μηδὲν, οἱ δὲ τῆς χαμάθεν σπο- μῶ λαβόντες λείχουσι. Νασαμῶσι δε προσόμουροί εἰσι 173ν ἄλλοι. ούτοι ἐξαπολώλασι τρόπω τοιῶδε ' ὁ νότος σφι πνέων ἄνεμος τὰ ἔλυτρα των υδάτων ἐξηύηνε, ἡ δεχωρη σφι πῆσα ἐντὸς λῶσα τῆς Συρτιος ἐν ἄνυδρος ' οἱ δὲ βουλευσάμενοι κοινὰ λόγω ἐστρατευοντο ἐπὶ τὸν νότον λέγω δὲ ταυτα, τὰ λέγουσι Λίβυες , καὶ ἐπεί τε ἐγίνοντο ἐν τῆ ψάμμω, πνεύσας ὁ νότος κατέχωσέ σφεας. ἐξαπολομένων δὲ τούτων ἔχουσι την χώρην οἱ Νασαμῶνες. Tosτων δὲ κατύπερθε προς νότον ἄνεμον ἐν Ι7ετῆ θηριώδεο οἰκέουσι Γαράμαντες, οῖ πάντα ἄνθρωπον φεύγουσι καὶ παντὸς ὁμιλίην, καὶ Ουτε ὁπλον ἐκτέαται ἀρήων ουδὲν ουτε ἀμύνεσθαι ἐπιστέαται. ουτοι 175 μὲν δη κατυπερθε οἰκέουσι Νασαμώνων, τὸ δὲ παρατην θάλασσαν ἔχονται τὸ προς ἐσπέρης Μάκαι, οῖ λόφους κείρονται, τὸ μὲν μέσον των τριχῶν ἀνιέντες αυ- ξεσθαι, τὰ δὲ ἔνθεν καὶ ἔνθεν κείροντες ἐν χροῖ, ἐς δὲ

390쪽

HEROD0TIτον πόλεμον στρουθῶν καταγαίων δορὰς φορέουσι προβλήματα. διὰ δε αυτῶν Κῖνυψ ποταμὀς ρεων ἐκ λόφου καλευμένου χαρίτων ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ. ὁ δε λόφος Ουτος ὁ χαρίτων δα ς ἴδρα ἐστι ἐούσης τῆς ἄλλης τῆς προκαταλεχθείσης Λιβύης ψιλῆς, απὸ θαλάσσης δε ες 176 αυτὸν στάδιοι διηκόσιοι εἰσι. Μακέων δὲ τούτων ἐχόμενοι Γινδ αν ές εἰσι, των αἱ γυναῖκες περισφύρια δερμάτων πολλὰ ἔκαστη φορέει κατὰ τοιόνδέ τι, ώς λέγεται ' κατ' ἄνδρα εκαστον μιχθέντα περισφύριον περιδέεται ἡ δ' ἀν πλεῖστα ἔχη, αυτη ἀρίστη δέδοκται ειναι 177 ως υπὸ πλείστων ἀνδρῶν φιληθεῖσα. Ἀκτὴν δὲ προέχουσαν ἐς τον πόντον τούτων των Γινδάνων νέμονται Λωτοφάγοι, οῖ τον καρπὸν μοsνον του λωτου τρώγοντες ζώουσι ' ὁ δὲ του λωτου καρπός ἐστι μέγαθος ὁσον τε τῆς σχίνου, γλυκύτητα δὲ του φοίνικος τῶ καρπῶ προσίκελος. ποιευνται δὲ ἐκ του καρποῶ τούτου 178 οἱ Λωτοφάγοι και οἶνον. Λωτοφάγων δὲ τὰ παρὰ θάλασσαν ἔχονται Μάχλυες, τῶ λωτῶ μὲν καὶ Οὐτοι χρεόμενοι, ἀτὰρ ἔσσόν γε των πρότερον λεχθέντων. κατήκουσι δὲ ἐπὶ ποταμὸν μέγαν, τῶ ουνομα δείτων ἐστί ἐκδιδοῖ δὲ Ουτος ἐς λίμνην μεγάλην Τριτωνίδα ' ἐναυτὴ νῆσος ἔνι, τῆ ουνομα Φλά. ταύτην δὲ την νῆσον Λακεδαιμονίοισί φασι λόγιον εἶναι κτίσαι.

179 'Εστι δὲ καὶ ὁδε λόγος λεγόμενος, γήσονα, ἐπεί τε 6ἱ ἐξεργάσθη υπὸ τῶ Πηλίω ἡ Ἀργώ, ἐσθέμενον ἐς αυ- ουὴν ἄλλην τε ἔκατόμβην καὶ δὴ καὶ τρίποδα χάλκεον

περιπλώειν Πελοπόννησον, βουλόμενον ἐς Θελφους ἀπικέοθαι. καί μιν ῶς πλώοντα γενέσθαι κατὰ Μαλέην, υπολαβεῖν ἄνεμον βορέην καὶ ἀποφέρειν προς τὴν Λιβύην πριν δὲ κατιδέσθαι γῆν ἐν τοῖσι βράχεσι γενέσθαι λίμνης τῆς Πιτωνίδος. καί οἱ ἀπορέοντι τὴν ἐξαγωγὴν λόγος ἐστὶ φανῆναι Πίτωνα, καὶ κελεύειν τον Ἀσονα

SEARCH

MENU NAVIGATION