Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

371쪽

LIB. IV. CAP. 129- 134.

τον Ουρανον, ἁ Πέρσαι, ὴ μυες γενόμενοι κατὰ τῆς γῆς καταδυητε, ῆ βάτραχοι γενόμενοι ἐς τὰς λίμνας ἐσπηδήσητε, Ουκ ἀπονοστήσετε ὀπίσω υπὸ τῶνδε τῶν τοξευμάτων βαλλόμενοι. Πέρσαι μεν δὴ Ουτω τα δῶρα 133 εἴκαζον, ἡ δὲ Σκυθέων μία μοῖρα ἡ ταχθεῖσα πρότερον μὲν παρὰ την Μαιῆτιν λίμνην φρουρέειν, τότε δὲ ἐπὶ τον Ἱστρον Ιωσι ἐς λόγους ἐλθεῖν, ώς ἀπίκετο ἐπὶ την

γεφυραν, ἔλεγε τάδε ' Ἀνδρες Ἱωνες, ἐλευθερίην υμῖνῆκομεν φέροντες, ἐν πέρ γε ἐθέλητε ἐσακουειν. πυνθανόμεθα γὰρ Λαρεῖον ἐντείλασθαι υμῖν εξήκοντα ημέρας

μουνας φρουρήσαντας την γέφυραν αυτου μη παραγενομένου ἐν τουτω τω χρόνω ἀπαλλάσσεσθαι ἐς την υμετέρην. νυν ἁν υμεῖς τάδε ποιευντες ἐκτος μὲν ἔσεσθε προς ἐκεινου αἰτίης, ἐκτος δὲ προς ἡμέων ' τὰς προκειμένας ημέρας παραμείναντες το απὸ τουτου ἀπαλλάσσεσθε. Ουτοι μέν νυν υποδεξαμένων 'Ιώνων ποιήσειν

ταυτα ὀπίσω την ταχίστην ἡπείγοντο, Πέρσησι δὲ μετὰ i 34

τὰ δῶρα τὰ ἐλθόντα Λαρείω ἀντετάχθησαν οι υπολειφθέντες Σκυθαι πεζω καὶ ἶπποισι ει συμβαλέοντες ' τεταγμένοισι δὲ τοῖσι Σκυθησι λαγὸς ἐς τὸ μέσον διήαε - τῶν δὲ ώς ἔκαστοι βρεον τον λαγὸν ἐδίωκον. ταραχθέντων δὲ τῶν Σκυθέων και μῆ χρεομένων εἴρετο Ο Λα- θεῖος τῶν ἀντιπολέμων τον θόρυβον, πυθόμενος δέ σφεας τον λαγὰν διώκοντας εἶπε ἄρα προς τους περ

ἐώθεε καὶ τὰ ἄλλα λέγειw Ουτοι ἄνδρες ἡμέων πολλὸν καταφρονέουσι, καί μοι νυν φαίνεται Γωβρυης εἶπαι

περὶ τῶν Σκυθικῶν δώρων ὀρθῶς. ώς ών ούτω ἡδη δοκεόντων καὶ αυτῶ μοι εχειν βουλῆς ἀγαθῆς δεῖ, ὁκως ἀσφαλέως ἡ κομιδὴ ἡμῖν ἔσται τὰ ὀπίσω. Προς ταυτα βρυης εἶπε ' βασιλευ, εγὼ σχεων μὲν καὶ λόγω πιστάμην τουτων τῶν ἀνδρῶν την ἀπορίην, ἐλθὼν δὲ μἀλλον ἐξέμαθον, ὁρέων αυτοὐς ἐμπαίζοντας ἡμῖν.

372쪽

Η E R 0 D 0TI νυν ῶν μοι δοκέει, ἐπεὰν τάχιστα νὐξ ἐπέλθη, ἐκκα σαντας τὰ πυρὰ, ῶς καὶ αλλοτε ἐώθαμε' ποιέειν, των στρατιωτέων τους ἀσθενεστάτους ἐς τὰς ταλαιπωρίας ἐξαπατήσαντας καὶ τους ἄνους πάντας καταδήσαντας ἀπαλλάσσεσθαι, πρὶν ἡ και ἐπὶ τὸν στρον ἰθυσαι Σκύθας λύσοντας την γεφυραν, η καί τι 'χωσι δόξαι το ημέας οιόν τε ἔσται ἐξεργάσασθαι. Γωβρύης μὲν ταῶτα συν- 135 εβούλευε, μετὰ δε νύξ τε ἐγένετο, καὶ Ααρεῖος ἐχρῆτο τη γνώμη ταυτη ' τοὐς μὲν καματηροὐς των ἀνδρῶν καὶ των ἡν ἐλάχιστος ἀπολλυμένων λόγος, καὶ τοὐς ἄνους

πάντας καταδήσας κατέλιπε αυτοὐ ταυτη ἐν τῶ στρατοπέδω ' καYέλιπε δὲ τους τε ἄνους καὶ τοὐς ἀσθενέας της οτρατιῆς τῶνδε εῖνεκεν, ἶνα οι μὲν ὁνοι βοην παρέχωνται, οἱ δε ἄνθρωποι ἀσθενείης μεν εῖνεκεν κατε- ' λείποντο, προφάσιος δε τῆσδε δηλαδὴ, ῶς αὐτὸς μενσὐν τῶ καθαρῶ τοs στρατοs ἐπιθήσεσθαι μέλλοι τοισι Σκύθησι, ουτοι δὲ τὸ στρατόπεδον τομον τον χρόνονρυοίατο. ταλα τοῖσι ψπολειπομένοισι υποθεμενος ὁ Θαρεῖος καὶ πυρὰ ἐκκαύσας την ταχίστην ηπείγετο ἐπὶ ρὸν Ἀστρον. . οἱ-μοι ἐρημωθέντες τοs ομίλου Ουτωμεν δη μῆλλον πολλῶ ῖεσαν τῆς φωνῆς, ἀκούσαντες δὲ οἱ Σκυθαι των ἔνων πάγχυ κατὰ χώρην ἐλπιζον τοὐς 136 Πέρσας εἶναι. Ἐμερης δὲ γενομένης γνόντες οἱ υπο- λειφθέντες, ῶς προδεδομένοι εἶεν υπὸ Λαρείου, χεῖράς

τε προετείνοντο τοῖσι Σκυθησι καὶ ἔλεγον τὰ κατήκοντα '

οἱ δὲ ώς λουσαν ταλα, την ταχίστην συστραφέντες,αῖ τε δυο μοῖραι των Σκυθέων καὶ ἡ μετὰ Σαυροματέων καὶ Βουδῖνοι καὶ Γελωνοὶ, ἐδίωκον τοὐς Πέρσας ἰθυ τοὐ στρου. με δὲ τοs Περσικοῶ μεν τοs πολλου ἐόντος πεζοs στρατοs καὶ τὰς οδοὐς Ουκ ἐπισταμένουῶστε οὐ τετμημένων τῶν οδῶν, τοὐ δε Σκυθικοs ει- ποτεω καὶ τὰ σύντομα τῆς οδω ἐπισταμένου ἀμαρτον-

373쪽

LI B. IV. C A P. 134 - 139.

τες ἀλλήλων, ἔφθησαν πολλῶ οἱ Σκυθαι τοὐς Πέρσας ἐπὶ την γέφυε ν ἀπικόμενοι. μαθόντες δε τους Πέρσας

Ουκω ἀπιγμένοως ἔλεγον προς τους μνας ἐόντας ἐν τῆ νηυσίε υνδρες Ιωνες, αῖ τε ἡμέραι υμω του ἀριθμου διοίχηνται, καὶ ου ποιέετε δίκαια ἔτι παραμένοντες. ἀλλ' ἐπεὶ πρότερον δειμαίνοντες ἐμένετε, νυν λυσαντες τον πόρον την ταχίστην ἄπιτε χαίροντες ἐλευθεροι, θεοῖσί τε καὶ Σκυθησι εἰδότες χάριν, τον δὲ πρότερον ἐόντα υμέων δεσπότην ημεῖς παραστησόμεθα ουτω ῶστε ἐπὶ μηδαμους ἔτι ἀνθρώπους αυτὸν στρατευσασθαι. Προς 137 ταυτα οἱ 'γωνες ἐβουλευοντο. Μιλτιάδεω μεν του 'Aθηναίου, στρατηγέοντος καὶ τυραννευοντος δερσονησιτέων των ἐν Ἐλλησπόντω, ην γνωμη πείθεσθαι Σκυθησι καὶ ἐλευθεροὐν γωνίην, Ἱστιαίου δε του Μιλησίου ἐναντίη ταυτη, λέγοντος, ῶς νυν μὲν δια Λαρεῖον ἔκαστος αυ- τῶν τυραννεύει πόλιος, της Θαρείου δε δυνάμιος καταιρεθείσης ουτε αυτὸς Μιλησίων οἷός τε ἔσεσθαι ἄρχεινουτε αλλον ουδένα Ουδαμῶν ' βουλησεσθαι γὰρ ἐκάστηντων πολίων δημοκρατέεσθαι μὰλλον η τυραννευεσθαι. 'Iστιαίου δὲ γνώμην ταυτην αποδεικνυμένου αυτίκα πάντες ησαν τετραμμένοι προς ταυτην την γνωμην, πρότερορον την Μιλτιάδεω αἱρεόμενοι. 'Hσαν-ουτοι οἱ δια- 138

φέροντές τε την νῆφον καὶ ἐόντες λόγου προς βασιλέος, Ἐλλησποντίων μὲν τυραννοι Λάφνις τε Ἀβυδηνὸς καὶ Ἱπποκλος Λαμψακηνὸς καὶ Ηρόφαντος Παριηνὸς και τρόδωρος Προκοννησιος καὶ Ἀρισταγόρης Κυζικηνὸς καὶ Ἀρίστων Βυζάντιος ουτοι μὲν Ιησανὰ οἱ ἐξ Ἀ- λησπόντου, απ' γωνίης δὲ Στράττις τε πιος καὶ Αἰάκης Σάμιος καὶ Λαοδάμας Φωκαιευς καὶ Ἱστιαῖος Μιλησιος,

τοὐ ην γνώμη ἡ προκειμένη ἐναντίη τῖ Μιλτιάδεω. Αἰολέων δε παρῆν λόγιμος μοὐνος 'Αρισταγόρης Κυμαῖος. τοι ἁν ἐπεί τε την ἔστιαίου αἱρέοντο γνώμην, ἔδοξέ I39

374쪽

σφι προς ταυτη τάδε ἔργα τε καὶ ἔπεα προσθεῖναι, της μὲν γεφυρης λυειν τὰ κατὰ τους Σκυθας, ἐόντα, λυειν ὁσον τόξευμα ἐξικνέεται, ἶνα καὶ ποιέειν τι δοκέωσι ποιευντες μηδὲν καὶ οι Σκυθαι μη πειρωατο βιώμενοι καὶ βουλόμενοι διαβῆναι τὸν Ιστρον κατὰ την γέφυραν, εἰπε, τε λυοντας τῆς γεφυρης τὰ ἐς την Σκυθικὴν ἔχον, ῶς πάντα ποιήσουσι τὰ Σκυθροί ἐστι ἐν ηδονῆ. ταυτα- μὲν προσέθηκαν τῆ γνώμη, μετὰ δὲ ἐκ πάντων υπεκρίνατο Ἱστιαῖος τάδε λέγων 'Ἀνδρες Σκυθαι, χρηστὰῆκετε φέροντες καὶ ἐς καιρὸν ἐπείγεσθε. καὶ τά τε ἀπ'

υμέων ἡμῖν χρηστως ὁδουται καὶ τὰ ἀπ' ἡμέων ἐς υμέας

ἐπιτηδέως υπηρετέεται. λ γὰρ ὁρῆτε, καὶ λυομεν τον πόρον καὶ προθυμίην πῆσαν εξομεν, ἐθέλοντες ειναι ἐλευθεροι. ἐν ω δὲ ημεις τάδε λυομεν, υμέας καιρός ἐστι δίζησθαι ἐκείνους, ευρόντας δὲ υπέρ τε ἡμέων καὶ 340 υμέων αυτῶν τίσασθαι Ουτω ἀς ἐκείνους πρέπει. Σκυ- θαι μὲν τὸ δευτερον ' σι πιστευσαντες λέγειν ἀληθέα υπέστρεφον ἐπὶ ζήτησιν των Περσέων, καὶ ἡμάρτανον πάσης τῆς ἐκείνων διεξόδου. αἴτιοι δὲ τούτου αυτοὶ οι Σκυθαι ἐγένοντο, τὰς νομὰς των ἶππων τὰς ταυτύ δι φθείραντες καὶ τὰ υδατα συγχώσαντες. εἰ γὰρ ταὐτα μηλοίησαν, παρεῖχε ἄν σφι, εἰ ἐβουλοντο, εὐπετέως ἐξευρέειν τους Πέρσας ' νυν δε τά σφι ἐδόκεε αριστα βεβουλευσθαι, κατὰ ταυτα ἐσφάλησαν. Σκυθαι μέν νυν τῆς σφετέρης χώρης τῆ χιλός τε τοῖσι ειποισι καὶ υδατα ἐν, ταυτη διεξιόντες ἐδίζηντο τους ἀντιπολέμους, δοκέοντες καὶ ἐκείνους διὰ τοιουτων την ἀπόδρησιν ποιέεσθαι, οι δὲ δη Πέρσαι τον πρότερον ἐωυτῶν γενόμενον στίβον,τομον φυλάσσοντες οσαν, καὶ ουτω μόγις ευρον τον πόρον. οἷα δὲ νυκτός τε ἀπικόμενοι καὶ λελυμένης τῆς γεφυρης ἐντυχόντες ἐς πῆσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο, μη141 σφεας οἱ 'γωνες ωσι ἰπολελοιοτότες. υν δὲ περὶ Θα

375쪽

ρεῖον ἀνὴρ Αἰγύπτιος φωνέων μέγιστον ανθρώπων - τολον τον ἄνδρα καταστάντα ἐπὶ του χείλεος το6 Ι τρου ἐκέλευε Θαρεῖος καλέειν Ἱστιαῖον Μιλήσιον. ὁ μὲν δη ἐποίεε ταλα, Ιστιαῖος δε ἐπακούσας τῶ πρωτω κωλεύματι τάς τε νεας ἁπάσας παρεῖχε διαπορθμεύειν την στρατήν καὶ την γέφυραν ἔζευξε. Πέρσαι μὲν Αν ολω I 2εκφευγουσι, Σκυθαι δὲ διζήμενοι καὶ το δεύτερον ημα τον των Περσέων, καὶ τολο μὲν, ῶς ἐόντας -ας ἐλευθέρους, κακίστους τε καὶ ἀνανδροτάτους κρίνουσι εἶναι απάντων ἀνθρωπων, τομο δὲ, ῶς δούλων γάνων τον λόγον ποιεύμενοι, ανδράποδα φιλοδέσποτά φασι εἶναι καὶ ἄδρηστα μάλιστα. ταυτα μεν δη Σκύθησι ἐς 'γωνας ἀπέρριπται.

Θαρεῖος δὲ διὰ της Θρηῖκης πορευόμενος ἀπίκετο 1 3 ἐς Σηστὸν της πιρσονησον ἐνθεμεν δὲ αυτὸς μὲν

διέβη τῆσι νηυσὶ ἐς την ωσίην, λείπει δὲ στρατηγὸν ἐντη ρώπη Μεγάβαζον ἄνδρα Πέρσην, τω Θαρεῖός

κοτε ἔδωκε γέρας τοιόνδε εἴπας ἐν Πέρσησι ἔπος ' ἡρμημένου Θαρείου ροιὰς τρώγειν, ώς ἄνοιξε τάχιστα την πρώτην τῶν ροιέων, είρετο αυτὸν ὁ αδελφεὸς 'Αρτάβανος, ο τι βούλοιτ ει οἱ τοσοsτο πλῆθος γενέσθαι, ὁσοι ἐν τη ροιη κόκκοι. Θαρεῖος δὲ εἶπε Μεγαβάζους ἄν οἱ τοσούτους ἀριθμὸν γενέσθαι βούλεσθαι μῆλλον η την Ελλάδα υ -ον. ἐν μὲν δη Πέρσησι ταυτά μινειπας ἐτιμα, τότε δὲ αυτὸν ὐπέλιπε στρατηγὸν ἔχοντα της στρατιης τῆς Κωυτοs oκτὼ μυριάδας. ουτος δε ὁ i 44 Μεγαβαζος εἴπας τόδε το ἔπος ἐλίπετο αθάνατον μνήμην προς Ελλησποντίων γενόμενος γὰρ ἔν Βυζαντίω

μυθετο επτακαιδεκα ἔτεσι προτερον Καλχηδονίους

376쪽

HERODO ΤΙ κτίζειν χώρου τον αἰσχίονα ἐλέσθαι, εἰ μη ῆσαν τυφλοί. ουτος δη ἀν τότε ὁ Μεγάβαζος στρατηγὰς λειφθεὶς ἐντρ χώρy Ἐλλησποντίων τοὐς μη μηδίζοντας κατεστρέ

φετο.

45 Ουτος μεν νυν ταλα ἔπρησσε, τον αυτὸν δὲ το

τον χρόνον ἐγίνετο ἐῶ Λιβύην αλλος στρατιῆς μέγας στόλος δια πρόφασιν, την ἐγὼ ἀπηγήσομαι, προδιηγηθσάμενος πρότερον τάδε. Tων ἐκ της Ἀργοsς ἐπιβατέων παίδων παῖδες ἐξελαθέντες ὐπὸ Πελασγῶν των ἐκ

Βραυρῶνος ληῖσαμένων τὰς Ἀθηναίων γυναῖκας, υπὰ τούτων ἐξελαθέντες ἐκ Λήμνου οἴχοντο πλώοντες ἐς Λακεδαίμονα, ἱζόμενοι δε ἐν τῶ 'υγέτω πsρ ἀνέκαιον. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἰδόντες ἄγγελον ἔπεμπον, πευσόμενοι, τίνες τε καὶ ὁκόθεν εἰσί οἱ δὲ τῶ ἀγγέλω εἰρωτέοντι ἔλεγον, ῶς εἴησαν μεν Μινύαι, παῖδες δὲ εἶεντων ἐν τῆ 'Αργοῖ πλωόντων ηρώων, προσσχόντας δε τούτους ἐς Λῆμνον φυτεῶσαι σφέας. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἀκηκοότες τον λόγον τῆς γενεῆς των. Μινυέων, πέμψαντες το δεύτερον εἰρώτεον, τί ἐθέλοντες ῆκοιέν τε ἐς την χώρην και πsρ αἴθοιεν. οἱ δε ἔφασαν υπὸ Πελασγῶν ἐκβληθέντες ῆκειν ἐς τοὐς πατέρας ' δικαιότατον γὰρ εἶναι οἴτω τοὐτο γίνεσθαι ' δέεσθαί τε οἰκέειν ἄμα τούτοισι μοῖραν τε τιμέων μετέχοντες καὶ τῆς γῆς απολαχόντες. Λακεδαιμονίοισι δὲ ἐαδε δέκεσθαι τοὐς Μινύας ἐπ οισι ἐθέλουσι αυτοί. μάλιστα δε

ἐνῆγέ σφεας ἄστε ποιέειν ταλα των Ἀνδαριδέων ἡ ναυτιλίη ἐν τῆ Ἀργοῖ. δεξάμενοι δε τοὐς Μινύας γῆς τε μετέδοσαν καὶ ἐς φυλὰς διεδάσαντο. οἱ αὐτίκαμεν γάμους ἔγημαν, τὰς δε ἐκ Λήμνου ῆγοντο ἐξέδοσαν 146 ἄλλοισι. μόνου δὲ Ου πολλοs διεξελθόντος αλίκα οἱ Μινύαι ἐξύβρισαν, τῆς τε βασιλη ς μεταιτέοντες καὶ

ἄλλα ποιευντες οὐκ a. τοῖσι ὼν Λακεδαιμονίοισι

377쪽

ἔδοξε αυτους ἀποκτεῖναι, συλλαβόντες δέ σmεας κατέ- iβαλον ἐς ἐρκτήν. κτείνουσι δὲ τους αν κτείνωσι Λακεδαιμόνιοι νυκτὸς, μετ' ἡμέρην ουδένα ἐπεὶ ἁν ἔμελλόν σφεας καταχρήσεσθαι, παραιτήσαντο αἱ γυνα κες τῶν Μινυέων, ἐοsσαι ἀσταί τε καὶ των πρώτων Σπαρτιητέων θυγατέρες, ἐσελθεῖν τε ἐς την έρκτὴν καὶ ἐς λόγους ἐλθεῖν ἔκαστη τω μυτῆς ἀνδρί. οἱ δέ σφεας παρῆκαν, ουδένα δόλον δοκέοντες ἐξ αυτέων ἔσωσθαι. αἱ δε ἐπεί τε ἐσῆλθον, ποιεsσι τοιάδε ' πῆσαν την εἶχον ἐσθῆτα παραδοsσαι τοῖσι ἀνδράσι αυταὶ την τῶν ἀνδρῶν ἔλαβον. οἱ δὲ Μινυαι ἐνδυντες την γυναικηχν ἐσθῆτα, ατε γυναῖκες, ἐξήχαν ἔξω, ἐκφυγόντες δὲ τρόπω τοιουτω ῖζοντο αυτις ἐς τὰ Πυγετον. Πν δὲ αυτὸν τουτον χρόνον Θηρας ὁ Λυτεσίωνος του Ι47Tισαμενου του Θερσάνδρου του Πολυνείκεος ἔστελλε ἐς

ἀκοικίην ἐκ Λακεδαίμονος. - δὲ ὁ Θήρας ουτος, γένος ἐὼν Καδμεῖος, τῆς μητρὸς αδελφεὸς τοῖσι υριστοδήμου παισὶ Ευρυσθένεῖ καὶ Προκλέζ, ἐόντων δ' ἔτι τῶν παίδων τουτων νηπίων ἐπιτροπαίην εἶχε ὁ Θήρας την ἐν Σπάρτη βασιληχν. αυξηθέντων δὲ τῶν ἀδελφιδέων καὶ παραλαβόντων την αρχὴν ουτω δη ὁ Θήρας δεινὸν ποιεύμενος ἄρχεσθαι υπ' ἄλλων, ἐπεί τε ἐγευδατο αρχῆς, ουκ εφη μενέειν ἐν τῆ Λακεδαίμονι, αλλ' ἀποπλώσμσθαι ἐς τους συγγενέας. ἡ σαν δὲ ἐν τῆ νυν Θήρη καλεομένη νήσω, πρότερον δὲ Καλλίστη τῆ αυτῆ ταυτη, απόγονοι Μεμβλιάρεω του Ποικίλεω ἀνδρὸς Φοίνικος. Κάδμος

γὰρ ὁ Ἀγήνορος Ευρώπην διζήμενος προσέσχε ἐς την νυν Θήρην καλεομένην, προσσχόντι δὲ εἴτε δή οἱ ἡ

χώρη ῆρεσε, εἴτε καὶ ἄλλως ήθέλησε ποιῆσαι τοὐτο, καταλείπει γὰρ ἐν τῆ νήσω ταυτη ἄλλους τε τῶν Φοινίκων καὶ δὴ καὶ τῶν λυτου συγγενέων Μεμβλίαρον. ουτοι ἐνέμοντο τὴν Καλλίστην καλεομένην ἐπὶ γενεὰς, πριν

378쪽

148 ῆ Θηραν ἐλθεῖν ἐκ Λακεδαίμονος, οκτὼ ἀνδρῶν. Ἐπὶ τούτους δη ἄν ὁ Θηρας λεὼν ἔχων απὸ των φυλέωs

ἔστελλε, συνοικήσων τούτοισι και οὐδαμῶς ἐξελῶν αυ-

τοὐς, ἀλλα κάρτα οἰκηζεύμενος. ἐπεί τε δὲ καὶ οἱ Μινύαι ἐκδράντες ἐκ της ερκτῆς ῖζοντο ἐς το Πύγετον,των Λακεδαιμονίων βουλευομένων σφέας ἀπολλυναι παραιτέεται ὁ Θηρας, ὁ κως μητε φόνος γενηται, αυτός τε ὐπεδεκετό σφεας ἐξάξειν ἐκ της χώρης. συγχωρησάντων δὲ τη γνώμη των Λακεδαιμονίων τρισὶ τριηκοντέροισι ἐς τους Μεμβλιάρεω απογόνους ἔπλωσε, ουτι πάντας ἄγων τοὐς Μινυας, ἀλλ' ολίγους τινάς. οἱ γὰρπλελες αυτῶν ἐτράποντο ἐς τοὐς Παρωρεήτας καὶ Καύκωνας, τούτους δ' ἐξελάσαντες. ἐκ τῆς χώρης σφέας αυτοὐς f J μοίρας διεῖλον, και ἔπειτεν ἔκτισαν πόλιας τάσδε ἐν αυτοῖσι, Λέπρεον, Μάκαστον, Φριξὰς, Πύργον, 'Eπιον, μυδιον τούτων δε τὰς κλεμας - ἐμέο Πλεῖοι ἐπόρθησαν. τῆ δὲ νήσω ἐπὶ Ιου του οἰκιστέω Θήρα ἡ ἐπ-υμίη ἐγένετο. Ο δὲ παῖς Ου 'γὰρ ἔφη οἱ συμπλώσεσθαι, τοιγαρῶν ἔφη αυτὸν καταλείψειν δεν ἐν λύκοισι ' ἐπὶ του ἔπεος τούτου οἴνομα τῶ νεηνίσκω τούτω οἰόλυκος ἐγένετο, καί κως τὀ οὐ- νομα τουτο ἐπεκράτησε. Οἰολύκου δὲ γίνεται Αἰγεὐς,ακ' - Αἰγεῖδαι καλεῶνται, φυλὴ μεγάλη ἐν Σπάρτη.

τοῖσι δὲ ἐν τῆ φυλῆ ταύτη ἀνδράσι οὐ γὰρ ὐπέμειναν τὰ

τέκνα, ἱδρύσαντο ἐκ θεοπροπίου μινύων των Λαχυ τε καὶ Οἰδιπόδεω ἱρόν. καὶ μετὰ τοsτο ὐπέμεινε. τώ-ὀτολο καὶ ἐν Θήρη τοῖσι απὀ των ἀνδρῶν τούτων γεγονόσι. 150 Μέχρι μέν νυν τούτου τοs λόγου Λακεδαιμόνιοι

Θηραίοισι κατὰ ταυτὰ λέγουσι, τὸ δὲ απὸ τούτου μοs-νοι Θηραῖοι ἄδε γενέσθαι λέγουσι. Γρῖνος ὁ Αἰσανίου, ἐὼν Θήρα τούτου σπόγονος καὶ βασιλεύων Θήρης τῆς

379쪽

νήσου, ἀπίκετο ἐς Θελφους ἄγων απὸ τῆς πόλιος εκατόμβην ' εἶποντο δε α καὶ αλλοι των πολιητέων και δηκαὶ Βάττος ὁ Πολυμνηστου, εῶν γένος φημίδης των Μινυέων. χρεομένω τῶ Γρίνω τῶ βασιλέr των ωηραίων περὶ αλλων χρα η Πυθίη κτίζειν ἐν Λιβύη πόλιν. ὁ ἀμείβετο λέγων. πιῶ μὲν, ωνα, πρεσβύτερός τεῆδη εἰμὶ καὶ βαρὐς ἀείρεσθαι, συδέ τινα τῶνδε των νεωτέρων κέλευε ταυτα ποιέειν. ἄμα τε ἔλεγε ταυτα καὶ

ἐδείκνυε ἐς τον Βάττον. τότε μὲν τοσαῶτα, μετὰ δε ἀπελθόντες ἀλογίην εἶχον του χρηστηρίου, ουτε Λιβύην εἰδότες μου γης εἴη, ουτε τολμῶντες ἐς αφανὲς χρῆμα ἀποστελλειν ἀποικίην. τὰ δὲ ἐτέων μετὰ ταυτα ουκ 15Iνε την Θηρον, ἐν τοῖσι τα δένδρεα πάντα σφι τὰ ἐν τῆ

νήσω πλὴν ἐῶς ἐξηυῶνθη. χρεομένοισι δὲ τοῖσι Θηραίοισι προέφερε ἡ Πυθίη την ἐς Λιβύην ἀποικίην. ἐπεί τε δὲ κακos oυδὲν ῆν σφι μῆχος, πέμπουσι ἐς Κρήτην αγγέλους διζημένους, εἰ τις Κρητων ῆ μετοίκων ἀπιγμένος εἴη ἐς Λιβύην. περιπλανώμενοι δὲ αυτὴν ουτοι ἀπίκοντο καὶ ἐς Ἱτανον πόλιν, ἐν ταυτη δὲ συμμίσγουσι ἀνδρὶ πορφυρέζ, τω οὐνομα ἐν Κορωβιος, ὀς ἔφη -' ανέμων ἀπενειχθεις ἀπικέσθαι ἐς Λιβύην καὶ Αιβύης ἐς Πλατέαν νῆσον. μισθῶ δὲ τομον πείσαντες ἐγ- ἐς Θήρην, ἐκ δὲ Θήρης ἔπλωον κατάσκοποι ἄνδρες

τὰ πρῶτα οὐ πολλοί κατηγησαμένου δὲ του Κορωβίου ἐς την νῆσον ταύτην δη την Πλατέαν τον μὲν Κορώβιον λείπουσι, σιτία καταλιπόντες ὁσωνδὴ μηνῶν, αυτοὶ δὲ ἔπλωον την ταχίστην ἀπαγγελέοντες Θηραίοισι περὶ τῆς νήσου. υποδημεόντων δὲ τούτων πλέω χρό' 152 νον τοὐ συγκειμένου τον Κορώβιον ἐπέλιπε τὰ πάντα.

μετὰ δὲ νηῶς Σαμίη, τῆς ναύκληρος ἐν Κωλαῖος, πλώθουσα ει Αἰγύπτου ἀπηνείχθη ἐς την Πλατέαν ταύτην πυθόμενοι δὲ οἱ Σάμιοι παρὰ του Κορωβίου του πάντα

380쪽

λόγον σιτία οἱ ενιαυτοs καταλείπουσι, αυτοὶ δε ἀναχθέντες ἐκ τῆς νήσου καὶ γλιχόμενοι Αἰγυπτου ἔπλωον, ἀποφερόμενοι ἀπηλιώτη ἀνέμω. καὶ ου γὰρ ἀνίει πνεοα, μακλέας στήλας διεκπερήσαντες ἀπίκοντο ἐς Ἀρτησσὸν, θείη πομπῆ χρεόμενοι. τὀ ἐμπορωντομο ἐν ἀκήρατον τοsτον τοω χρόνον, ἄστε ἀπονοστήσαντες ούτοι ὀπίσω μέγιστα δη Ἐλλήνων πάντων των ημεῖς ἀτρεκείην ἴδμεν ἐκ φορτίων ἐκέρδησαν, μετά γε

Σώστρατον τον Λαοδάμαντος Αἰγινήτην τούτω γὰρ οὐκ ΟIά τέ ἐστι ἐρίσαι ἄλλον. οἱ δὲ Σάμιοι την δεκάτηνεων ἐπικερδίων ἐξελόντες ἔξ τάλαντα ἐποιήσαντο χαλκήων κρητῆρος Ἀργολικοs τρόπον, πέριξ δε αυτos γρυπῶν κεφαλαὶ πρόκροσσοί εἰσι, καὶ ἀνέθηκαν ἐς τὼ Ηραιον, ἡποστήσαντες αὐτῶ τρεῖς χαλκέους κολοσσοὐς έπταπήχεας, τοῖσι γούνασι ἐρηρεισμένους. Κυρηναίοισι δὲ καὶ Θηραίοισι ῶς Σαμίους απὸ τούτου τοs ἔργου 153 πρῶτα φιλίαι μεγάλαι συνεκρήθησαν. οἱ δὲ Θηραῖοι ἐπεί τε τον Κορώβιον λιπόντες ἐν τῆ νήσω ἀπίκοντο ἐς

την Θήρην, ἀπήγγελον, ῶς σφι εἴη νῆσος ἐπὶ Λιβύη

ἐκτισμένη. Θηραίοισι δὲ εαδε ἀδελφεόν τε αἱ ἀδελφεos 'πέμπειν πάλω λαχόντα, καὶ α τῶν χώρων απάντωνεπτὰ ἐόντων ἄνδρας, εἶναι δέ σφεων καὶ ηγεμόνα καὶ βασιλέα Βάττον. osτω δη στέλλουσι δύο πεντηκοντέρους ἐς την Πλατέαν.

154 Ἀεια δὲ Θηραῖοι λέγουσι, τὰ δ' ἐπίλοιπα τοὐλόγου συμφέρονται ήδη Θηραῖοι Κυρηναίοισι. Kυρηναῖοι γὰρ τὰ περὶ Βάττον οὐδαμῶς ὁμολογέουσι Θηραίοισι. λέγουσι γὰρ οἴτω ἔστι τῆς Κρήτης 'Αρὸς πόλις,

ἐν τῆ ἐγένετο Ἐτέαρχος βασιλεῶς, δς ἐπὶ θυγατρὶ ἀμήτορι, τῆ οὐνομα ἐν Φρονίμη, ἐπὶ ταύτη ἔγημε ἄλλην

γυναῖκα. ἡ δὲ ἐπεσελθοsσα ἐδικαίευ εἶναι καὶ τῶ ἔργωμητρυιὴ τῆ Φρονίμη, παρέχουσά τε κακὰ καὶ παν ἐπ'