Erōtikōn logōn syggrapheis

211쪽

148 AMAAMUTATIOΥφρίκην μοι ἐπιδραμεῖν η ' συν - μεν τι κατα της υποσχέσεως προφασίζομαι ἐλέγχειν 4 οὐκ η vino την πρόφασιν Ἐγὼ μὲν δὶαδειπνος νίσταμαι κοι- 3μησόμενος, η δὲ κατὰ πόδας ς ἐχεν ἐφ μιτελεῖ τ δελ- συνανί--αι. Ως δὲ εἰς του λαμον παρήλθομεν, ἐγὼ μὲν ἔτι μαλλον ἐπέτεινον τῆς -- σου την υπὀκρισιν,4 δ' ἐλιπάρει καὶ ελεγε ' τί ταῶτα ποιεῖς μέχρι τίνος, ἀπολλυεις; γδοὐ καὶ την θάλατταν διεπλευσαμεν, ἰδου καὶ Ἐφεσος η προθεσμία 1 τῶν γάμων Ποίαν ἐτι περιμένομεν μεραν; μεχρι τίνος - ἐν ἰερφσυγκαθεύδομεν Ποταμον παραυ- θεὶς πολυν κωλυεις πίνειν ' τοσουτον χρόνον υδωρ ἔχουσα διψῶ ἐν αὐτ1 καθευδουσα ιῆ πηγὴ τοιαυτηνἐχω την εὐνην, οῖαν ὁ Ἀταλος την τροφη αυτ οi ἔλεγε κοὰ ἔκλαεν ἐπιθεῖσά μου τοῖς στερνοις την κε φαληpν ουτως ἐλεεινῶς, στε παθεῖν με τι την φυ- χην οὐκ εἶχον δὲ οστις γένωμι καὶ γαρ ἐδόκει,4 δίκαια ἐγκαλειν Λέγω ουν προς αύτην ομνυμί σοι, φιλτάτη, τους παπφους θεους' η μην σφόδρα καὶ αυτ τος ἐπειγομαι σου την σπουδην ἀμείψασθαι Ἀλλ' οὐκ οἶδα ' εφην τί πεπονθα νόσος γάρ μοι ξctίφ-ης ἐνεπεσεν οἶδας δὲ ὁτιήγιείας χωρὶς ουδέν ἐστιν Ἀφροδίτη Ἀαὶ αμα λέγων απέψων αυτῆς - μαρυα καὶορκοις τεροις ἐπιοτούμην λου εις μακρὰν ων ε -

υστεραία καλέσασα τα θεραπαινίδας , Γ την ἐπιμέλειαν της Λευκίππης ἐνεχείρισεν , ἐπηρώτα μὲν τοπρῶτον, εἰ ἀξίως αὐτη κέχρηνται φασκουσῶν δὲ

su μηδὲν των δεόντων ἐπιλιπεῖν αυτη, γειν ἐκέλευσEτην ανθρωπον προς αὐτην. 'Sὸς δὲ ηλθε τὰ μὲν ἐμὰ uoπως ἔσχεν ἔφη 'προς σὲ φιλα- ρωτίας, περισσὸν

212쪽

Mυία σοι λέγειν ἀλλ' ἐν οἷς αν δύνy, την ην ἀπότισαί μοι χάριν Ἀκου τὰς Θετταλα,-ας ναν ἐρασθητε μαγε - ουτως ωστε μη προς τέραν ἔτι τον ανθρωπον ἀποκλίνειν γυναῖκα, πρός τε την μαγευουσαν οντως νιν, ς πάντα νομίζειν ἐκείνην - τα Ἐμοὶ,-- φιλτάτη, φλεγομένη - σχε φάρμακον. ον νεανίσκον εἰθες, ον αμα ἐμοὶ χθὲς βαδίζοντα; T- ανδρα ἔφη λέγεις τον-γν; ' υπο βουσα πανυ κακοήθως η Λευκίππη τουτο γαρ ἀκηκοα παρήτων κατὰ την οἰκίαν. Ποῖον ανδρα; ' Με 1ολίτη εἶπεν ουδὲν κοινόν ἐστιαὶ ἐμοὶ καὶ τοῖς λίθοις ι υλλά με παρευδοκιμεῖ τις νεκρά υτ γαρ ἐσθίων ούτε κοιμώμενος ἐπιλαθέσθαι δύναται του Λευκίππης

ὀνόματος τομο γαρ αὐτη. καλεῖ 'Eγῶ δέ, φίλη, νῶν τεσσάρων ἐν Αλεξανδρεια δι' αὐτον διέτριψα, δεομένη, λιπαρ0sοα, πισχνουμενη, τί γαρ υ λέγου- - τί δὲ οὐ ποι-- των αρέσαι δυναμένον υ δὲ σιδηρους τις η ξύλινος ην αρα πρ0ς τὰς δεησεις τας ἐμάς, μόλις τῶ χρόν πείθεται ἐπείσθη δε μέχριτων - των ' νυμι γάρ σοι τυνυφροδίτατ αὐ--οτην ς δη πέμπτην μέρα --φ συγκαθευδουσαούτως ἀνέστημα εὐνουχου ἐοικα δὲ εἰκόνος ἐρῶν μέχρι γὰρ των ὀμμάτων ἔχω τον ἐρωμενον. Θέομαι δέ σου γυναικος γυνη την αμην δέησιν, νκαὶ σύ μου χθὲς ἐδεήθης ' δός μοι τι ἐπὶ τοὐτον τον ουπερηφανον σωσει γάρ μου τηρο υχην διαρρεύ- σασαν ηδη -ουν κουσεν ευκίππη, σθηναιμεν ἐβόκει φ μηδὲν προς την ανθρωπόν μοι πεπραχθαι, φήσαο ιμανερει νησειν, εἰ συγχωρησειεν αυτῆ βοτάνας γενομένη κατὰ τους αγρούς , ἀπιομα ο

is pos euiινος ἡ τι τῶν ἀναισθητο-

213쪽

ωχετο ἀρνουμένη γαρ υκ ετο πίστιν ἔξειν οθεν

οἶμοα καὶ ἐπηγγειλα- 'Hμὸν η ελίτηψέων γεγόνει καὶ μόνου ἐλπίσασά τὰ γαρ ηδέα τῶν πραγμάτων καν μηπω παρῆ τέρπει ταῖς ἐλπίσιν. 'Eγω δὲ τούτων ἐπικτώμενος ουδὲν θύμουν μὲν ροσκοπων πως - διακρουσαίμην καὶ τηρο ἐπιουσαν νύκτα την γυναῖκα καὶ πῶς αν συντυχεῖν Λευκίππη δυναίμην Ἐδόκει δή μοι ' κἀκείνη την ἴσην σπου ην ποιεωθαι τούἀπελθεῖν δι αυτην εἰς τους γρούς, 1 καὶ περὶ την ἐσπέραν αυθις ηκειν. Ἐμελλε ν Λευκίππη παρέξειν οχημα καὶ ' 'πιμεῖς δὲ ἐπὶ τον πότονημεν. υιπι δὲ κατακλιθέντων ημῶν θόρυβος πολλὰ κατὰ τον ἀνδρῶνα ακούεται καὶ συνδρομή, καὶ τρέχει τις τῶν θεραπόντων , ἀσθμαινων μα καὶ, λέγων Θέρσανδρος η καὶ πάρεστιν ' Ην δὲ4 μ ισανδρος ουτος ὁ της Μελίτης ἀνηρ, ον ἐνόμιζε τεθνηκέναι κατὰ θάλασσαν. πῶν γὰρ συνόντων μ' τινες οἰκετον, ς περιετράπη τὸ σκαφος, σωθέντες

καὶ νομίσαντες ἀπολωλέι - , τουτο ἀπαγγείλαντες

et ἔτυχον. υμα ουν ὁ οἰκέτης εἰπε καὶ ὁ Θερσανδρος κατὰ πόδας ἰοτρέχει - τα γὰρ τὰ περὶ ἐμου πυθόμενος κατὰ την οδόν, ἔσπευδε φθάσας καταλαβεῖν με - μὰν δη Μελίτη ἀνεθορεν, ἐκπληξεως του παραλόγου καὶ περιβάλλειν ἐπεχείρει τονανδρα ο δὲ α την μὲν, εἶχεν ωθε μάλα ἐρρωμένως, - - ἰδον καὶ εἰπὼν ὁ μοιχος ουτος ἐμπηδῆ καὶ ραπίζει με κατὰ κόρρης πληγην -- γέμουσαν ἐλκυσας δὲ τῶν τριχῶν ὐάσσει πρὸς τουδαφος καὶ προσπίπτων κατακόπτει με πληγαις Ἐγὼ δε σπερ ἐν μυστηρίω 6

χάριν ἔτυπτεν, ποππευσας δὲ μανικον εἶναι ἐδεδοίκειν αμυνασθαι, καίτοι δυνάμενος Ἐπεὶ δὲ ἐκάμο-

214쪽

δας Θεσμευουσιν ουν με καναγουσιν εἴς τι δωμάτιον οπι μέ δὲ ταλα ἐπράττετο, λανθάνει με διαρ- εω ἡ τῆς ευκίππης ἐπιστολή ἔτυχον γαρ αυτὰν

εἴσω του χιτωνίσκου προσδεδεμένην ἐκ των της μόνης θυσάνων ἔχων καὶ η Μελίτη αναιοεῖται λα- -- ἐδεδίει γαρ μη τινα των πρός με αυτης γραμ- φ μάτων ην τὶς δε ἀνέγνω καθ' εαυτην γενομένη καὶ τὸ της Λευκίππης ευρεν --α, βάλλεται μὲν ευθέως την καρδίαν γνωρίσασα τουνομα ου μην αυτην ἐνό

μιζεν εἰναι, πολλάκις αυτην ακουσαι τετελευτη-

κέναι. Ως δὲ προτουσα καὶ τοῖς λοιποῖς των γεγραμ Ἀμένων ἐνέτυχε, πῶσαι μαλnum . αληθειαν ἐμεμέριστο πολλοῖς αμα την ψυχην, αἰδοῖ καὶ οργῆ καὶ ἔρωτι καὶ ζηλοτυπία ησχύνετο τονάνδρα, ἀργίζετο τοῖς γράμμασιν, ὁ ἔρως ἐμαραινε την ργην, πτε τον ἔρωτα η ζηλοτυπία, καὶ τέλος ἐκράτησεν οὐέρως. Η δὲ κρος σπέραν, σαὰ ἔτυχεν Θερσανδρος ἐκτης πρώτης οργης προς ταῖρόν τινα των ἐγχωρίων ἐκθορών. Η δὲ διαλεχθεῖ - την φυλακτη τηνἐμην πεπιστευμένω εἰσέρχεται προς με λαθουω τους παλλοπις, θεράποντας δύο του δωματίου προκαθίσασα,

α - καταλαμβάνει χαμαὶ καταβεβλημένον Παρα-στα- ουν πάντα ηθελεν εἰπεῖν ομου. καὶ - σχηματου προσώπου τοσαυτα εἶχεν, σα εἰπεῖν θελεν.

In δ--- ἐγὼ καὶ ἐπὶτω ἐμαυτης κακῆ τεθεα δρμένη σε, ο μὲν πρῶτον ἀτέλεστα ἐρασθεῖσα καὶ μετὰ πάσης ἀνοίας η καὶ μισουμένη τον μισοῶντα φιλω

215쪽

τον ἔρωτα παυει. YZ εsγος κατ εμο γο ιον ἀν- 3 δως καὶ γυναικός. μὸν τοσουτόν μου χρόνον κατ- . Ἀγέλα, η δε απηλθε κομιουσά μοι φίλτρον ἐγὼ δὲ η κακοδαίμων γνόουν αἰτουσα παρὰ των ἐχθίστων κοα ἐμαυτης φάρμακον ' καὶ - την --λην-της ευκίππης μοι προσερριψεν. γδὼν ουν καὶ γνωρίσας φριξα καὶ ἔβλεπον εἰς γῆν, ἐληλεγμένος δὲ ἐτραγ'δει παλιν οἰμοι δειλαία τῶν, mrὶ

νῶν , ἐπεὶ μαλδεδύνησαι, των πλέον. οἶδαί, ὁ ο ἀνηρ με μισε πιαὶ μοιχείαν κατέγνωκεω ἐπὶ σοί, μοι χείαν ακαρπον, μοιχείαν ἀναφρόδιτον , ης μόνον την1 λοιδορίαν κεκέρδακα. - μον γαρ αλλαι γυναγες μισθὸν της αἰσχύνης ἔχουσι την της ἐπιθυμίας ηδο- νην, ἐγὼ δὲ η δυστυχης την μὲν αἰσχυνην ἐκαρπωσάμην, το δὲ της ηδονῆς ουδαμου. Ἀπιστε καὶ βάρ--βαρε ἐτόλμησας -τως ἐρωσαν γυναῖκα κατατῆξαι,2 καὶ ταυτα Ερωτος και συ δουλος ων Ῥυ ἐφοβήθης αυτο τὰ μηροίματα; υκ δέσθης αὐτο τ πυρ; ου ἐτίμησας αυτο τὰ μυστηρια - κατέκλασέ ταυτα τὰ ομματα δακρυονταε, ' και ληστῶν ἀγριώτερε δάκρυα γαρ και ληστης αἰσχυνεται. Ovδένα σε ηρέθισεν εἰς ἀφροδίτην καν μίαν. - δέησις, ου χρόνος , ου η των σωμάτων συμπλοκη, ἀλλά, τοπάντων βριστικώτατον, προσαπτόμενος, καταφιλῶν

a ἀποστρεφομενη σου τὰς περιπλοκάς, ἀλλὰ καὶ νέε καὶ φιλουσρ, εἴποι δ' - αλλος οτι καὶ καλῆ.

216쪽

νosχε καὶ ανδρόγυνε και κάλλους βάσκανε επαρῶ- μει σοι, δικπιοτάτην ἀράν ουτω σε ἀμυνωτο ὁ Ἐρως

26 sτα ἔλεγε καὶ αμα κλαεν ως δὲ ἐσιώπων ἐγὼ κάτω νενευκώς, μικρον διαλιπουσα λέγει μεταβαλ - 'α μὲν εἶπον, ω φίλτατε, θυμος ἔλεγε καὶ

λύπη - δὲ νῶν μελλω λεγειν ἔρως λεγει. Καν ὀρ-

γίζωμαι κάομαι καν βρίζωμαι, φιλῶ. πεῖσαι καν νυν ἐλεησον -κέτι δέομαι πολλῶν ημερῶν καὶ γάμου μακρos, ον η δυστυχὴς μειροπόλουν ἐπὶ σοί - ἀρκες μοι καν μία συμπῖαγκη ' μικροπι δέομαι φαρμάκου προς τηλοιαύτην νοσον. βω- μοι λίγον τοὐπυρός εἰχέ τί σοι προπετῶς ἐθρασυνάμην, συγγνωθ , φίλτατε ἔρως ἀτυχων καὶ μαίνεται Ῥαημον σαοἰδα, αλλ' - ο ἰαύνομαι τα τμ' -- ἐξαγορεύ--ουσα μυστηρια Προ ανδρα λαλῶ μεμυημένον οἶδας τί πάσχω τος-αλλοις ἀνυωποις αθέατα τα βέλη τορο εου, καὶ - αν τις ἐπιδεααι δυναιτο τατοξεύματα, μόνοι δὲ οἴδασιν οἱ ἐρῶντες α των Ἀμμων τραυματα Ἐτι μόνον ἔχω ταυτην την - - ραν την πόσχεσιν απαιτῶ 'Aναμνησ τι της γ -δος, αἰδέσθητι τους ορκους τους ἐκεῖ. Εἰ μὲν γαρ καὶ συνοικι- θελες, ἄνπερ --ας οπικὴν ἐφρόντισα Θερσανδρων μυρίων ἐπεὶ δὲ Λευκιπας -- ρόντι σοι γάμος δύνατος αλλης γυναικός, ἐκοsσά ει σοι τουτο παραχωρω οἶδα νικωμένη -κ αἰτῶ πλέον ἡ δύναμαι τυχεω κατ' ἐμ ,α πάντα καινά ἀνα- βλῶσι καὶ νεκροί. Y θάλασσα, πλέουσαν με μεδιέσωσας, σωσασα δὲ μαλλον απολώλεκας, δύο ἀπ . στειλα -- ἐμου νεκρούς ηρκει γαρ σκιππη is

217쪽

15 . ATIAAE- TATIOΥμνη ζησασα, να μηκέτι λυππω λειτοφώω νυν καὶ ο αγριος Θέρσανδρος ημῖν πάρεστι. ετυπτη- σαι βλεπουσης μου, καὶ βοηθεῖν η δυστυχος οὐκ ηδυνάμην ἐπὶ τουτο το--ωπον πληγαὶ κατηνέ-

Ἀλλα δέομαι, Κλειτοφῶν δέσποτα δεσπότης γαρ εἶ ψυχης της ἐμης , ἀπόδος σεαυτον τημερον πρωτα καὶ στατα ἐμοὶ δὲ μερα το βραχωτοὐτο πολλαί.ουτω μηκέτι Λευκίππην ἀπολέσειας, υτ μγάτι- μηδὲ ψευδῶς ἀποθάνοι - ἀτιμάσαι; τον ἔρωτα τον ηἐμόν, δι' ον τα μέγιστα ευτυχεῖς. Ουτός σοι Λευκίππην αποδέδωκεν. E γάρ σου φηράσω ἐγώ, εἰ γαρ σε - ἐν--αήγαγον, ην - ἔτι σοι ----πη νεκρά. ἰσίν, Ἐλειτοφῶν κώ Tύχης δωρεαί. 91, Hδη τις σαυρφ περιτυχῶν τον τύπον τῆς ευρέσειος μίμησε, βωμον πειρε, θυσίαν προσηνεγκεν, ἐστε- Ῥωσε την γην συ δὲ παρ ἐμοὶ θησαυρον Ἐρωτος ευρὼν ατιμάζεις την εὐεργετήσασαν Λόμιζε σοι τον ο - δι μου λέγειν ἐμοὶ χάρισαι τἀτο, Κλειτο- φων τω - μυσταγωγω μη αμυητον την Μελίτην ἀπελθης καταλιπών καὶ το ταυτης ἐμόν ἐστι πυρ' Α--- δε ς καὶ ταλλα μοι μέλει περὶ σολ ii μὲν γαρ αρτι των δεσμῶν, καν Θερσάνδρω μηδοκη καταγωγης δὲ τευξη τοσοττων ημερῶν, οσων αν β θέλης, προς μω συντροφον ωθεν δὲ καὶ την Λευκίππην παρέσεσθαι προσδόκα. ιανυκτερεύσειν γαρ 12 ἔλεγεν εἰς τον ἀγρον βοτανων ενεκεν χάριν , ως ἐν

ε της σεληνης αὐτὰς ἀναλάβοι Ῥυτως γάρ μου κατεγέλα ' ητησα γαρ φάρμακον-- αυτηὶ Θεττα-

χάνουσα η βοτάνας ζητειν καὶ φάρμακα αυτ γαρτων ἐν ἔρωτι δυστυπωντων η καταφυγή. 'O--- δ

218쪽

ς 155 σανδρος δέ - καὶ περὶ τούτου-ρρησης, ἐξεπη--δ ηpσε προς έταψον--- αιπτάμενος ἐμοὶ της οἰκίας

υπο οργης δοκεῖ δ' ἔμοιγε θεός τις αυτον ἐντευθεν ἐαεληλακέναι, να σου τὰ τελευταῖα ταλα δυνηθῶ τυχεῖν υλλά μοι σαυτον αποδος. 527 αυτα φιλοσοφησασα διδάσκει γαλ Ἐρως καὶ λόγους ἔλυε τὰ δεσμὰ καὶ τα χεῖρας κατεφίλει καὶ τοῖς φθαλμοῖς σι- τὴ καρδί προσέφηρε καὶ εἶπεν ορας πως πηδῶ καὶ πάλλει πυκνον παλμον αγωνίας γέμοντα καὶ λπίδος γένοιτο δε καὶ ἡδονης καὶ ρ ἔοικεν ἱκετευειν σε τρατος μοι ' Ω ο--ἐλυσε καὶ περιέβαλε κλάουσα ἔπαθον τι ανθρώπινον, κα ὶ ἀληθῶς ἐφοβήθη)ν τον Ἐρωτα μη μοι γένηται μην ε'

ἐκ του θεου καὶ αλλως τι ευκίππην απει γειν, καὶ τι μετα αὐτα της Μελιτης ἀπαλλάττεψαι, ἔμελλον, καὶἰτι ουδὲ γάμος ἔτι το πραττόμενον ην, ἀλλα φάρμακον σπερ ψυχης νοσούσης Περψαλου- σης συνήνειχόμην καὶ περιπλεκομένης πρὸς τὰς περιπλοκὰς ου ἀντέλεγον καὶ ἐγένετο σα ὁ Ερως ηθελεν Ουτε στρωμνης ημῶν δεηθέντων ουτε αλλου ο ε τινὸς των εἰς παρασκε --φροδιπίων. υτουργος

γαρ Ο Ερως καὶ αυτοσχεδιος σοφιστης καὶ πάντα το- πον αυτ τιθέμενος μυστηριον. ο δ' ἀπερίεργον

219쪽

156 AMAA TATIOΤφροντίσρς' πε του γε κα ἐκείνην μερους, αλλ' ηδ νόμιζε ευκίππην ἔχειν συο ἔνδυθι τηροέλητα την ἐμην καὶ κλέπτε το πρόσωπον τω πέπλp. 5 Ηγησεται δε σοι της ἐπὶ τὰς θυρας οδοὐ Μελανθώ, 2 περιμένει δέ σε κοὰ νεανίσκος ἐπ αυταῖς ταῖς θύραις, φ προστεταγμένον ἐστὶν ἐμου κομίσαι σε εἰς την

οἰκίαν , ου καὶ Κλεινίαν καὶ Σάτυρον ευρησεις και

Λευκίππη σοι παρέσται ' αυτα ἀμα λέγουσα ἐσκεύ 31 ὰσέ με - αυτην καὶ καταφιλ nis ''ώς ευμορφότερος φη ' παρα πολυ γέγονας τῆ στολη. οιουτον ' λλέα ποτε ἐθεασάμην εν γραφῆ υλλά μοι, φίλτατε σώζοιο, καὶ την ἐσθῆτα ταυτην φυλαττε μνη-μην' μοι δε την σην κατάλιπε, ὁ αν χοιμι ενδυο- i5 μένη σοι περικεχυσθαι ' ίδωσι δε μοι καὶ χρυσοὐς έκατον - καλεῖ την Μελανθω θεράπαι- δὲ ἡναυτη των πιστῶν καὶ φηδρευε ταῖς θη ραις. Sὸς δὲ

εἰσῆλθε, λέγει περὶ μετὰ συγκείμενα καὶ κελευει πάλιν αναστρέφειν προς αὐτη. ἐπειδὰν ἐξω γένωμαι

- μεν δη, τον τον τρόπον υπεκδύομαι, καὶ 2ό φυλαξ του οἰκήματος ἀνεχώρησε νομίσας τροσποιναν εἶναι, ν άσης αυτω της Μελανθους κοὰδια των ἐρημων της οἰκίας ἐπί τινα θύραν ου ενα -- κειμένην ἔρυμαι, και με ο προς της Μελίτης ταυτη προστεταγμένος ἀπολαμβάνει 'Aπελευθερος Σουτος των συμπεπλευκότων ν ημῖν καὶ λλως ἐμοὶ κεχαρισμένος δὲ ἀνεστρεψεν η Μελανθώ,

καπαλαμβάνει τον φρουρον αρτι ἐπικλεί-ντα το3 οἴκημα, και ανοίγει λεκέλευσεν αυθις ουδ δε ανεφξε, 3καὶ παρελθοῶσα ἐμήνυσε τῆ Μελίτη την αρδον τηνἐμνν, καλε τον φυλακα κἀκεῖνος - τὸ εἰκός,

220쪽

θέαμα ἰδὼν παραδοξο τατον ἐξεπλάγη καὶ ἔστη σιω- 4 M. Aέγει υν προς αὐτον οὐκ ἀπιστουσα σοι μὴ -κ ἐθελησης ἀφεῖναι λειτοφωντα, ταμ Ἀδεηθηντης κλοπῆς, αλλ' να σοι προς Θερσανδρον η της αἰτίας ἀπόλυσις ἡ λου συνεγνωκότι. ρυσοῖ δέ εσο ουτοι δῶρον δέκα, δωρον μέν - ἐνταμ μεμνyς, παρα λειτοφῶντος εὰν δε νομίσηὶς φυγεῖν βέλτιον, ἐφόδιον ' Καὶ ο Πασίων τομο γαρ νον-α - φυλακι, πάνυ' ἐφη ' δέσποινα, το σοὶ δο- κουν κἀμοὶ δοκεῖ καλῶς ἔχειν ' Ἐδοξεν ουν τῆ -- ολίτη το νυν ἀναχωρεῖν οταν δ' ἐν καλῶ θηφα τὰ τον αυδρα καὶ γένη α τα ἡλίπης ἐν γαληνη,

τότε μετιένα .

3 καὶ ο μεν ουτως ἔπραξεν ἐμοὶ δε η συνηθης τύχη

πάλιν ἐπιτίθεται καὶ συντίθεται κατ' ἐμυδρῶμα και -- νόν ἐπάγει γαρ μοι τον Θερσανδρον αυθις ἐπανελ- θοντα. εταπεισθεὶς γαρ πο ου φίλου, προς-νφχετο, μη πόκοιτος γενέσθαι, δεισα - πάλιν αυέστρεφεν ἐπὶ την οἰκίαν. Η δὲ μ υμμιδος ἱερομηνία, καὶ μεθυόντων πάντα μεστά, στε καὶ Μδι' Mo τῆς νυκτος τηε αγορὰν απασαν κατεῖχε πληθος ανθρώπων. Κἀγὼ μὲν ἐδόκουν τοὐτο μονον εἰναι δεινόν ἐλελήθει δε καὶ αλλο τεχθέν μοι χαλε-3 πώτερον Ἀγαρ Σωσθένης ὁ την ευκίππην ωνησάμενος, ον η Μελίτη της τῶν αγρῶν ἐκέλευσεν ἀπο--

στηναι ιοικησεως , μαθὼν παρ εὐναι του δεσπότην

τούς τε αγροὐς ουκέτι ἀφηκε την τε Μελίτην θε- λεν ἀμυνασθαι καὶ πρωτον μὲν φθάσας καταμηνύει μου προς το Θερσανδρον ὁ γαρ διαβαλὼν αυτ

1 post παραδοξότατον της κατὰ την ἔλαφον ἀντὶ παρ-