Erōtikōn logōn syggrapheis

391쪽

1 Ii, i φε'σω ἀνηρ των τὰ πρῶτα ἐκεῖ δυναμένων, Λυκομηδης νομα. Ουηφ φ υκομήδει ἐκ γυναικὸς ἐπιχωρίου Θεμιστοῶς γίνεται παῖς ' ροκμμης, μεγα τι χρῆμα κάλλους υτε ἐν γωνία υτε ἐν

αλλη . ρ πρότεροι γενομένου Osτο λώβροκόμης οἀεὶ μὲν καὶ καθ' ημέραν εἰς κάλλος ηὐξετο, συνήνθει

αυτῶ τοις του σώματος καλοῖς καὶ τα της ψυχης ἀγαθὰ παιδείαν τε γα παπαν ἐμελέτα καὶ μουσι-κην ποικίλην σκει, αλβ καὶ ἱππασία καὶ 3 πλομαχία συνηθη γυμνάσματα. Η δε περισπούδα- οστος απασιν Ἐφεσίοις, ἀλλα καὶ τοῖς την αλλην Ασίαν οἰκ-σι, καὶ μεγάλας εἶχον ἐν--φ τὰς ἐλπιδας Θιπολίτης ἔσοιτο διαφερων. Προσεῖχον δὲ ώς θ εῶ μειρακίφ καί εἰπιν - δη τινὲς ο καὶ προσεκύνοανο ἰδόντες καὶ προσευξαντο Ἐφρόνει δὲ το μειράκι- i ἐν ἐαυτψ μέγα καὶ ηγάλλετο μεν καὶ τοῖς τῆς ψυχης κατορθώμασι, πολυ δὲ μἀλλον-- κάλλει του σώμπιος παντων δὲ των αλλων, ωα δη ἐλέγετο καλ- ως ἐλαττόνων κατεφρόνει καὶ ουδὲ αυτῶ, οὐ θέαμα ουκ ακουσμα αξιον ' ροκόμου κατεφαίνετο καὶ εἴ τινα ο παῖδα καλ- ἀκουσαι η παρθένον ευμορφον, κατεγέλα των λεγόντων ς ου εἰδότων ὁτι εχ εἷς καλὸς αυτός Ἐρωτά γε μην ουδὲ ἐνόμιζεν εἶναι θεόν, ἀλλα

392쪽

ποτέ τις ἐρασθει ψουδὲ υπ-αγείη τωθε μη θέλε δε που ἱερον η γαλμα ρωτος εἶδε , κατεγελα, 6απέφαινέ τε μυτον πραγ- παντος καλλίονα. καὶ εἶχεν ουτως Ἀπου γαρ υβροκόμης οφ λείη, ουτεαγαλμα καλον ἐφαίνετο ουτε εἰκὼν ἐπηνεῖτο. νίει προς ταυτα οπρως φιλόνεικος γα ὁ 2,θεος κανυπερηφάνοις ἀπαραίτροος ἐζητε δὲ τεχνην κατὰ του μειρακίου καὶ γαρ καὶ τ' εὐδυσάλωτος 1 ἐφαίνετο Ἐξοπλίσας ουν ἐαυτον - πασα δυναμιν

ἐρωτικῶν φαρμάκων περ βαλόμενος ἐστράτευεν ἐφ' - - α πιο δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ἐπιχωρο- ορν ααα- της πολεως ἐπὶ το ἱερον στάδιοι δέ εἰσιν -- ἔδει δε πομπευειν πάσας τὰς ἐπιχωρίους παρθένους ih κεκοσμημένας πολυτελως καὶ τους ἐφηβους μοι τη- αυτην ηλικίαν εἰχον τό, βροκόμη. Η δὲαυτος περὶ τα γε καὶ δεκα ἔτη καὶ των ἐφηβων προσῆπτετο καὶ

ἐν τη πομπη τὰ πρῶτα φερετο Πολυ δὲ πλῆθος ἐπὶ 3την θεαν, πολὐ μὲν ἐγχώριον, πολὐ δε ξενικόν καὶ ρ γαρ θος ην ἐν ἐκείνη τῆ τανηγυρε καὶ νυμφίους

ταῖς παρθενοις ευρίσκεσθαι καὶ γυναῖκας ταῖς ἐφηβοις Παρήεσαν δὲ κατὰ στίχονοίπομπευοντες πρῶτα

μὲν τα ἱερὰ καὶ δῶδες καὶ κανα καὶ θυμιωματα ἐπὶ

τουτοις ἶπποι καὶ κυνες καὶ σκευη κυνηγετικὰ ' ωδεα πολεμικά, τα δὲ πλεῖστα εἰρηνικά. ' κάστη δε αυ- των -τως ως προς ἐραστην ἐκεκόσμητο ' χε δὲ ετη των παρθενων τάξεως υνθεια , θυγάτηρ Μεγα- μηδους καὶ μίππης ἐγχωρίων. - δὲ το κάλλος τηλουνθείας οἷ- θαυμάσαι καὶ πολύ - αλλας περε - ω βάλλετο παρθένους. τη μεν τεσσαρεσκαίδεκα ἐγεγο-

393쪽

A33l6 νει, ηνθει δὲ αὐτῆς το σῶμα ἐπ ευμορφία, καὶ ο του σχηματος κόσμος πολυς εἰς ωραν συνεβάλλετο ' ὁμηtiis , η πιλλη καθειμένη, ολθη πεπλεγμένη, την των ανέμων φορὰν κινουμένη οφθαλμοὶ γοργοί,

φαιδροὶ μὲν ς κόρης, φοβερον λ ώς σώφρονος χι τῶν ἀλουργης, ζωστὸς εἰς γόνυ, μεχρὶ βραχιμωνε μένος. νεβρὶς περικειμένν, γωρυτος νημμένος, τόξα, ἄκοντες φερόμενοι, κυνες επόμενοι Πολλάκις αυτη. ἐπὶ του τεμένως ἰδόντες επέσιοι προσεκύνησαν Ἀρτεμιν Καὶ τοτ ουνχφθείσης ἀνεβόησε το 0 πλῆθος, καὶ ησαν ποικίλαι παρὰ των θεωμένων φωναί, τῶν μὲν υπ' ἐκπλήξεως την θεον εἶναι λεγόν

των Των-αλλην τινα ποτης θεου περιποιημένην

προσευχοντο δὲ πάντες καὶ προσεκυνουν καὶτ ς γονεῖς αὐτης ἐμακάριζον ην δὲ διαβόητος τοῖς θεωμέ- ο νοις απα σινυνθεια η καλή. δὲ παρῆλθε το των παρθένων πλοος ουδεὶς ἄλλο τι η Ἀνθειαν ἔλεγεν 'ώς δὲ ' ροκόμης μετὰ των ἐφηβων ἐπέστη, τουν, θένδε, καίτοι καλολοντος του κατὰ τὰς παρθένους

θεάματος, πάντες ἰδόντες βροκόμην ἐκείνων ἐπε- ω λάθοντο δερεψαν δὲ τὰς οφεις ἐπ αυτον βοῶντες υπ0 της θέας ἐκπεπληγμένοι, Ἀαλος υβροκόμης' λέ- ροντες, καὶ οἷος Ουδνευ καλου μίμημα θε H δέ τινες καὶ,-- προσμε σαν' οἷος αν γάμος γένοιτο βροκόμου καὶ υνθειας ' ο ὶ το - ην πρωτα της πρωτει τέχνης μελετη ματα. αχ μὲ δη εἰς εκατέρους η περὶ ἀλληλο ηλθε δόξα ' καὶ η τευνθεια τονυβροκόμην ἐπεθύμει

394쪽

θειαν ἰδεῖν.

Γὸς ουν ἐτετέλεστο η πομπη, λθον δε εἰς το ἱερον 3θυσοντες αὐ-το πλῆθος καὶ ὁ της πομπης κοσμος ἐλέλυτο ροσαν δὲ δε ταὐτον ανδρες καὶ γυναῖκες, ἐφηβοι καὶ παρθένοι, ἐνταsθα ορῶσιν αλλήλους. καὶαλίσκεται υνθεια - του βροκόμου, ττῆται υπο Isosy Ερωτος 'Aβροκόμης καὶ ἐνεώρα τε συνεχέστερον η κορρ καὶ,παλλαγηναι της ψεως ἐθελων 1 - ἐδυνα το κατεῖχε δ αυτὸν ἐγκείμενος 'εος. Aιέκειτο δε καὶ Ἀνθεια πονήρως, ολοις μεν καὶ ἀναπεπταμένοις τοῖς φθαλμοῖς το , βροκόμου κάλλος εἰσρέον δεχομενη, δη δὲ καὶ των παρθένοις πρεπον- των καταφρονοs ' καὶ γαρ ἐλάλησεν αν τι, - 14 Aβροκόμης ἀκούση, καὶ μερη του σώματος ἐγυμνωσεν αὐτὰ δυνατά, ναυβροκόμης ἴδη ὁ δε αυτον δεδώκει προς την θεαν καὶ ην αἰχμάλωτος του θεοῶ. καὶ τότε μὲν θυσαντεςαπηλλάττωτο λυπούμενοι καὶ τω τάχει της παλλαγης μεμφομενοι ' καὶ ἀλα λήλοπις βλεπειν ἐθέλοντες ἐπιστρεφομενοι καὶ φιστάμενοι πολλας προφάσεις διατριβης εἴρισκον. N. 4ῆλθον κάτερος παρ' εαυτόν, γνωσαν τοτε οἱ κακῶν ἐγεγόνεσαυ καὶ μνοια ἐκείνο6υπίε τη ς φεως

β ον της ημέρας αυξήσαντες την ἐπιθυμίαν, ἐπειδὴ εἰς υπνον ηεσαν, ἐναθροήγίνονται τῆ δειρο, καὶ ο ἔρως ἐν ἐκατεροιζὴν ἀκατάσχετος. Aαβὼν δη την κομην δυβροκόμης καὶ σπαραξας την ἐσθητα φευ μοι - κακῶν εἶπε, ' τί πέπον a VJ δυστυχής ὁ μεχρι νυν ανδρικὸς Ἀβροκόμης, καταφρονῶν πρωτος, τφθεω λοιδορουμενος ἐάλωκα. καὶ νενίκημαι καὶ παρθέν' δουλεύειν αναγκάζομαι,

395쪽

καὶ φαίνεταί τις δη καλλιων ἐμου καὶ θεὸν Ερωτα 2 καλῶ πάντα ἄνανδρος ἐγὼ καὶ πονηρός - καρτερησω νυν ου μενῶ γεννικός οὐκ ἔσομαι καλλίων Ερωτος; νυννουδὲ--τα θεὸν νικησαί με δεῖ Καληκαμένος ' τί δέ. ἐς σοῖς ὀφθαλμοῖς, Ἀβροκόμη, ευ ο

ι -- ἔλεγε, καὶ ο θεος σφοδρότερος--φ ἐν κειτο καὶ εΩκεν ἀντιτείνοντα καὶ ἀδύνα μὴ θέλοντα. οὐκετι δη καρτερων, ωας ἐαυτον εἰς ρον νενι- ρωας' εἶπεν, Ἐρως, μέγα σοι τροπαιον ἐγηγερται καθ' 5υβροκόμου του σώφρονος ἱκέτην ἔχεις. α δὲ χῶσον τον ἐπὶ σὲ καταπεφευγοτα - πάντων δεσπότην Μη με περιίδης μηδε επὶ πολυ τιμωρηση τον θρασύν. Aπειρος ων Ἐρως, ἔτι των σῶν περηφάνουν ἀλλα ινυν υνθειαν ημῖν ἀπόδος γε- μη πικρος,--

Tusτα ἐλεγεν, ὁ δὲ Ἐρως ἔτι ἀργίζετο καὶ μεγάλην της περοψίας ἐνενόει τιμωρίαν εἰσπράξασθαι

τον ' ροκόμην γ Θιώειτο δὲ καὶ ηυνθεια πονηρος σι-ουκετιφέρειν δυναμένη ἐπεγείρει αυτην, πειρωμένη τρως παροντας λανθάνειν ' Π φησὶν ' η δυστυχης πέπονθα παρθένος παρ λικίαν ἐρω καὶ δυνῶμαι καινὰ καὶ κόρη μη πρέποντα. φ υβροκόμη μαίνο- 257 μαι καλῶ μέν, αλλ' υπερηφάνφ. Καὶ τίς ἔσται ὁ της ἐπιθυμίας ορος καὶ τί το πέρας του κακοὐ Σοβαρος ουτος ἐρωμενος παρθένος ἐγὼ φρουρουμενη τίνα βοηθὸν ληψομαι; τίνι τἀμα κοινώσομαι που δ' υβροκόμην ψομαι ος Tαυθ' κάτερος αυτῶν δι' ὀλη της νυκτου

ἀδύρετο, εἶχον δὲ προ οφθαλμῶν τὰς μεις τὰς μυ-

396쪽

334 MAOΦΩΠΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥ τῶν τὰς εἰκόνας ἐπὶ της ψυχης ἀλληλον ἀναπλάττοντες ἄμημερα ἐγενετο, ἴμι μὲν Αβροκόμης ἐπὶ τα συνη γυμνάσματα , η παρθένος ἐπὶ την ἔθους θρησκείαν της θεοδ υν δὲ αὐτοες καὶ - 2 σώματα ἐκ της παρελθουσης νυκτὸς πεπονηκότα καὶ το βλέμμα α μον καὶ ο χρῶτες ηλλαγμένοι ' καὶ tost ἐπὶ πολυ ἐγίνετο καὶ πλέον ουδὲν αυτοῖς ην. Ἐν τούτω ἐν τρ' ἱερω της θεου διημερευοντες ἐνεω- ρων ἀλληλοις, εἰπεῖν τἀληθὲς φόβω προς κατέρους

σωμης καὶ ἐδάκρυσε καὶ προσεύχετο της κύρης ἀκου--σης ἐλεεινῶς η M υνθεια ἔπασχε μὲν τα αὐτά, οπολ δε μείζονι τι συμφορα κατείχετο εἰ δέ ποτε αλλας παρθένως η γυναῖκας ἴδοι βλεποωσας εἰς ἐκεῖ 15 -- εωρων δὲ --αι εἰς Aβροκόμηδε δήλη ην --πουμένη μη παρευδοκ μηθρ φοβουμένη. υχαὶ δὲαυτοῖς κατέροις ησαν προς την θεον κοινὴ, - --

νουσαι μεν Ἀλλ' ἐγίνοντο ομοιαι.

Aρόνου δε προῖόντος οὐκέτι το μειράκιον ἐκαρ- 5a τέρει, ηδη δὲ.-φ καὶ τὸ σῶμα παι φάνιπτο καὶ ψυχη κατεπεπτώκει, στε ἐν πολλην ἀθυμία του υ-κομ Ἐδην καὶ την Θεμιστὼ γεγονέναι, ου εἰδότας μυ τι εἴη τὸ συμβαῖνον ' ροκόμη, δεδωκότας δὲ ἐκ των ορωμενων. Uoω δὲ φόβω καὶ ο εγαμήδης ερ καὶ U υλπη περὶ τηλυνθεια καθειστηριεσαν,ορῶντες αυτης το μὲν κάλλος μαραινομενον, την δὲ αἰτίαν οὐ φαινομένην της συμφορῆς. ἔλο, ' εἰ - γουσι παρὰ τηνυνθειαν μάντεις καὶ ἱερέας, - είρήσοντας λυσιν του δεινου. οἱ δὲ ἐλθόντες ἔθυόν τε

ἡβ ἱερεῖα καὶ ποικίλα ἐπέσπενδον καὶ ἐπέλεγον φωνὰς βαρβαρικάς, ἐξιλάσκεσθαί τινας λέγοντες δαίμονας, καὶ προσεποιουντο ς εἴη το δεινον ἐκ των παθ'

397쪽

8 νίων θεων Πολλὰ δὲ καὶ,πὲρ υβροκόμου οἱ περὶ τον Λυκομήδην ἔθυόν τε κα ευχοντο λυσις δε ουδε-- του δεινοὶ δὲ ἐτέρφ αυτῶν ἐγίνετο, αλλὰ κάὶ ἔτι μαλλον ο ρως αrVκάετο Ἐκειντο μὲν δη κάτεροι νοσο τες, πάνυ ἐπισφαλῶς διακείμενοι, - οὐ οδέπω τεθνQεσθαι προσδοκώμενοι, κατειπεῖν αυτ ντην συμφορὰν μὴ θυι άμενοι. ελος δὲ πέμπουσιν οἱ πατέρες κατερων εἰς θεοεμαντευσόμενοι την τε αἰτίαν της νόσου καὶ την ἀπαλλαγην. υλίγον δὲ απέχει το ἱερον του ἐν Κολοφῶνι Απολ- ο -- λωνος διάπλους αὐεφέσου σταδίων πδοηκοντα 'U--θα οἱ παρ' κατέρων ἀφικόμενοι δέ-ται του θεο ἀληθη μαντεύεσθαι ἐληλύθεσαν δη κατὰ ταυτά.

Tῖπτε ποθεῖτε μαθεῖν νουσου τέλος ηδὲ καναρχήν ' φοτέρους μία, σος ἔχει, λύσις ἔνθεν ἀνέστη Θεινὰ δ'4- --M1σι-- καὶ ανηνυτα ἔργα αμφότεροι φευξονται πεὶρ αλα λυσσοδίωκτοι , δεσμὰ δὲ μοι νουσι παρ ανδράσι,4οθαλάσσοις οκαὶ τάφος -- τέροις θάλαμος καὶ πυρήιδηλον, καὶ ποταμῶ Νείλου παρὰ ρευμασιν 'υιδ σεμνῆσαντεων μετόπιαθε παραστῆ ολβια δῶρα.ωλλ' ἔτι κοπι μετὰ πημα ἀρείονα πότμον ἔχουσι. 7 αὐταώς ἐκομίσθη τὰ μαντεύματα εἰς μεσον ειε-ς μὲν οἱ πατέρες αυτῶν ησαν ἐν ἀμονα-ίον καὶ το-- ori. πάνυ ηπόρουν' συμβάλλειν δε τὰ του θεου λόγια υκ ἐδυναντο οὐτε γὰρ τίς η νόσος οὐτε τίς η νγη, ων τε τινα τὰ δεσμὰ -τε ὁ τάφος τίς ουτε ὁ ποταμος τίς ουτε τίς η ἐκ του θεος ηθεια.γδοξεν ωουν αὐτοῖς πολλὰ βουλευσαμένοις παραμυθησασθαιτο ν χρησμὸν - οἷον τε καὶ συζεὐξαι,--τους -

398쪽

δας ώς τουτο καὶ του θεου βουλομένου δι ἄν ἐμαν- τω ἴσα - Ἐδόκει δη--τα ἡ διέγνωσα, μετα τον γάμον ἐκπέμψαι χρον τινὶ ἀποδημησοντας αυτους. πιστη μὲν δη η πόλις ν τῶν ευωχουμένων, 3 πάντα δ' ην ἐστεφανωμένα καὶ διαβόητος ὁ μέλ-ν γάμος ἐμακαρίζετο δε πο πάντων ωμενοὶαν ἄξεται γυναῖκα, - οῖ μειρακί συγκατακλιθησεται. α δὲ υβ κομης, ἐαύθετο κά του χρησμον κοὰ τον γάμον, ἐπὶ μεν τήτην υνθειαν εξειν μεγάλως ἔχαι-i ρεν ἐφοβει δὲ αυτὸν οὐδὲν τὰ μεμαντευμένα, αλλ'

ἐδόκει παντος εἰναι δεινου τα παρόντα ηδίονα κατὰ

ταυτὰ δε καὶ η Ἀνθεια ηδετο μὲν Θιυβροκόμην ξει τίς δὲ η φυγη καὶ τίνες αἱ συμφοραὶ κατεφρόνει, παν- των τῶν ἐσομένων κακῶν βροκόμην ἔχουσα παρα- 15 μυθίαν. Γὸς --ἐφέστηκε, ο τῶν γάμων καιρός, καὶ παννυχίδες ηγοντο καὶ ἱερεῖα πολλὰ ἐθυετο τῆ θεω Καὶ ἐπει ,απιτα ἐξετετέλεστο, νωέσης της νυκτει Πρα- νειν δὲ πάντα ἐδόκει υβροκόμη καὶ Ανθεω Ἀγον την κόρην εἰς τον θάλαμον μετὰ λαμπάδων , - - ναι- ῆδοντες, ἐπευνημο-τες, καὶ ωαγαγόντες κατ- έκλιναν. - αυτοις θάλαμος μυτως πεποιημένος κλίνη χρυσῆ στρώμασιν ἔστρωτο πορφυροῖς καὶ ἐπὶ της κλίνης Βαβυλωνία ἐπεποίκιλτο σκηνη παίδοντες Κρωτες, οἰμὲν Ἀφροδίτην θεραπευοντε.

δὲ καὶ 'Aφροδίτης εἰκον , οἱ δὲ ἱππευοντες αναβάται στρουθοῖς, οἰδὲ στεφάνους πλέκοντες οἰδὲ αν τέ- ροντες ' ταμα ἐν τω λερω μέρει της σκηνης ἐν δε-0 3ἐτέρφυρης --- πλισμενος, αλλ' ώς προς -- μένην την Ἀφροδίτην κεκοσμημένος, ἐστεφανωμένος,

399쪽

χλανωα ἔχων ' Κρως αυτον δηγει, Ῥαάδα ἔχωνημμέ-ν. - αὐτῆ ν σκηνὴ κατέκλει - την θεν- θειαν, ἀγαγόντες προς οὐ προκόμην, ἐπέκλεισάνs Q δὲ ἐκατέωσις πάθος συνέβη ταὐτόν, καὶ ουτε προσειπειν ἔτι, αλληλους δυναντο οὐτε ἀντιβλέψαι αἰδούμενοι, φοβούμενοι, πνευ-τιῶντες ἐμάλλετο δὲ--ω τὰ σώματα κάὶ ἐκραδαίνοντο αυτοῖς αἱ ψυχαί. Κυψὲ δὲβ ροκόμαν νεν κων περιέλαβε την -- οθειαν η δε δάκρυε της ψυχης αυτης σύμβολα προπεμπουσης της ἐπιθυμίας τα δάκρυα καὶ ὁ ' ρο- -μης φῶ τῆς ἐμὶ' φη- ποθεινοτάτης νυκτος, ν

3 ὀ φωτος ηδίων ἐμοὶ κόρη καὶ των πώποτε λαλουμε- is - - εὐτυχεστέρα τον ἐραστην χεις ανδρα, μεθ' - ζην καὶ ἀποθανεῖν πάρξει γυναικὶ σώφρονι I ἰπών κατεφίλει τε κα ὶ πεδέχετο τὰ δακρυα, καὶ αὐτφἐωκε σταντος μὲν εἴναι νέκταρος ποτιμωτερα τα δάκρυα παντος δὲ του προς δύνην φαρμάκου δυνατω γε τει- ώδὲ ὀλίγα αὐτον προσφθοξαμένη 'ναὶ ' φησὶν ' βροκόμη δοκῶ σοι καλη καὶ μετὰ την σην εὐμορφίαν αρέσκω σοι; υνανδρε καὶ δειλι πόσον ἐβράδυ- νας ἐρων χρόνον πόσω ημέλησας ἀπὸ τῶν ἐμαυτης κακῶν α πέποιθας οἶδα. υλλ' ἰδού, δάκρυα μὲν ουποδέχου τἀμά, καὶ η καλή σου κόμη πινέτω πιψατο ἐρωτικόν, - m μνυντες ἀλληλοις αναμιγῶμεν, καταβρέχωμεν δὲ καὶ τους στεφάνους τοις παρ' ἀλλή- λων δάκει σιν, ν' μ καὶ Ου- συνερῶσιν ' Εἰ- ποῶσα απαν μὲν αὐτο τὸ πρόσωπ- ησπάζετο, αστα κ

400쪽

καὶ τοὐς στεφάνους μελωβανε και τα χείλη τοῖς των χειλέων ἐκ νυχης εἰς την θατέρου ψυχην διὰ του φιληματος παρεπέμ ετο Φιλοπισα δὲ Οουτου του τοφθαλμούς ' ω' φησὶ ' πολλάκις με λυπησαντες ἡμεις, ω το πρῶτον ἐνθεντες τῆ 64--ρον φυχη, οἱ τοτ ῶ, σοβαροι, νυν δὸ ἐρωτικοί, καλῶς μοι διη

κονησα τε , καὶ το ερωτα τον εμον καλῶς εἰς την

ἐξεκαυοατε ταυτας ομοίως τηρησατε ' Ἀμα εἶπε, καὶ περισυντες ανεπα, - καὶ ι πρῶτα των 'Aφροδίτης ἀπέλαυον ἐφιλονείκουνδι ολης θης νυκτος προ αλληλους, φιλοτιμον νοι τίς φανεpται μῆλλον ἐρῶν. Ἐπειδη δὲ ηειέρα ἐγένετο, ανίσταντο πολυ με Ι0ηδωνες, πολῶ δε εὐθυμότεροι, ἀπολαύσαντες ων ἐπε-

αυτοις καὶ μεστὰ ευωχίας πάντα καὶ ηδη καὶ των με- μαντευμένων - ἀλλ' -χὶ τλείμωμον ἐπελέληστο, ουδ οτ' ἐδόκει ταυτα θελημέλει μόνου δὲ 3διελθόντος λίγου ἔγνωσαν ι πατέρες ἐκπέμπειν αὐτους της πόλεως κατὰ τὰ βεβουλευμένα ' μελλόν τε γα αλλην ψεσθαι γ ν καὶ αλλας πόλεις καὶ τουτου θερῶ χρησμον, ως οἷόν τε ν παραμυθωωθαι