Erōtikōn logōn syggrapheis

401쪽

δη πάντα αυτοῖς προς την ἔξοδον, ναυς τε μεγάλη καὶ νοῶται πρὸς ναγωγην ἔτο μοι, καὶ τὰ ἐπιτηδεια ἐνεβάλλετο, πολλη μὲν ω ,-ὶ ποικίλη, πολυς δ αργυρος καὶ χρυσός, τε τῶν σιτίων περβάλλουσα ο ἀφ i Θυσίαι δὲ προ ης αναγωγης τῆ Ἀρτέμιδι καὶ ευχαὶ του δημου παντος καὶ δάκρυα παντ- μελλόντων ἀπαλλάττεσθαι παίδων κοινῶν. ν δ οὐπλοῶς αὐτ sis h. Αἴγυπτον παρεσκευασμένος. Ως δ' ηλθεν τηγαναγωγης μερα, πολλοὶ .ίν, οἰκέται, οπολλαὶ δὲ θεράπαιναι ' μελλουσης δὲ της νεὼς ἐπανάξεσθαι, παλιὰν τὸ Σφεσίων πλῆθος παρην

παραπέμπον, πολλαὶ δὲ καὶ των μετα λαμπάδων καὶ θυσιῶν. Ἐν τούτωμεν οὐν ὁ Λυκομηδης καὶ Θεμιστή, πάντων αμα ἐν υπομνησε γενόμενοι, του βχρσμου του παιδός, της αποδημίας, ἔκειντο εἰς γην ἀθυιμῶντες ὁ δε Μεγαμηδης καὶ η Εὐίππη ἐπεπόνθεισαν μὲν τὰ αὐτά,--μοτεροι δὲ σαν τα τέλη

σκοποίντες των μεμαντευμένων πιδη, ν συν ἐθορύβουν οἱ ναυται, καὶ ἐλύετο τὰ πρυμνήσια, καὶ κυ- οβερνητης τη- του χωρον κατελάμβανε, καὶ η ναῶς απεκινεῖτο. οὐδὲ των ἀπο τῆς γης καὶ των ἐν τῆ - πολλη καὶ δ συμμιγης των μὲν ' ω παίδες' λεγόντων ' φίλτατοι, αρα ἔτι -- οι φύντες ὀψόμεθα; 'των δὲ πατερες, αρα μας αποληψόμεθα Λακρυα ειδη καὶ οἰμωγη, καὶεκαστος ὀνομαστὶ τον οἰκεῖον, κάλει, εἰς πόμνησιν αλληλοι ἐγκαταλείποντες τουνομα.

δ υἰὸ Μεγαμηδης φιάλην λαβὼν καὶ ἐπισπένδων -- ως ἐξάκουστον εἶναι τοῖς ἐν τῆ νηὶ ω παῖδες λέγων ' μάδεπτα - εντυχοῖτε καὶ φέροιτε τὰ σκληρὰ ρ

402쪽

των μαντευμάτων, καὶ υμῶς ἀνασωθεντας υποδέξαι- .

Ἐφεσιοι, καὶ την φιλτάτην ἀπολάβοιτε πατρίδα εἰ δὲ αλλο συμβαίη, τουτο μὲν ἴστε -δὲ μας ἔτι - ἀλλ' ἀναγκαιαν. μι λέγοντα ἐξυμτα ἐπεσχε τα δάκρυα καὶ 11μεν ἀπίεσαν εἰς τὴν πολιν, τοs πλήθους αυτους θαρρεῖν παρακαλουντος, ο ει ὰσβροκόμης καὶ ἐυνθεια

ἄλληλοι περ υντες ἔκειντο πολλὰ αμα ἐννοουντες,1 τους πατέρας οἰκτείρ0ντες, της πατρίδος ἐπιθυμο - τες, τον χρησμον δεδοικότες, την ἀποδημίαν --πτευοντες παρεμυθεῖτο δ αυτους εἰς απαντα ὁ μεταλληλων πλοως. ἀκείνην με την μέραν Ουρ- 2χργάμενοι πνεύματι , διανύσαντες - πλο ει εἰς

i Σάμον κατηντησαν την της Ιρας ἱερὰν νησον καυ- ταμα θυσαντες καὶ δειπνοποιησάμενοι, ποῖ λευξάμενοι της νυκτος ἐπιγινομένης πανηγοντο Καὶ ἡ 3ὁ πλους αυτοῖς Ουριος λόγοι δε ἐν αὐτοῖς πολλοὶ

προ αλλήλους φαρα μῖν πάρξει συγκαταβιῶναια μεα ειλήλω ' καὶ δή ποτεουβροκόμης μέγα ἀναστενάξας, ἐνέπομνήσει των εαυτοργενόμενος Ἀνθεια ἔφησε, 'τῆς ψυχῆς μοι ποθεινοτέρα, μάλιστα μν --

τυχεῖν εἴη καὶ σώζεσθαι μετ' αλλήλωπι αν aD τι η πεπρωμένον παθεῖν, καί πως αλλήλων παλλαγῶ-

α μεν, μόσωμεν αυτοῖς, φιλτάτη, ς σωμεν ἐμοὶ μενεῖς αγνη καὶ ἄλλον ανδρα οὐχ υπομενεῖς, ἐγὼ οεοτι ου. μιξ αλλη γυναικὶ συνοικῆσαιμι '--ουσαχυνθεια μέγα νωλόλυξε καὶ 'τί osse' ω σεν υβροκόμη, πεπίστευκας τι εὰν παλλαγῶ σολα περ ανδρος ἔτι καὶ γάμου σκέψομαι, ητις ουδὲ ζωο- μαι τη-αρχὴν ανευ γ Ως ομνύω γέ σοι την πάτριον μιν θεήν, μεγάλην Ἐφεσίων 'Ἀρτεμιν, καὶ ταώ-

403쪽

A 34i- ην διανύομεν θάλαπταν καὶ - ἐπ' ἀλληλους ημῆς καλῶς ἐκμήναντα θεον, ἐγὼ καὶ βραχυ τι

δεῖν γαρ φασκον οἱ ναυται καὶ δρευσασθαι καὶ οαυτοὐς ἀναπαύσασθαι, μέλλοντας εἰς μακρον ἐμ--πlσεωθαι πλουν.

υνθειαν συνηεσαν δὲ πάντες οἱ Ῥόδιοι - κάλιπώτων παίδων καταπεπληγότες, καὶ ουκ ἔστιν οστις των ἰδόντων παρῆλθε σιωπων Ἀλλ' οἱ - ἔλεγον ἐπιδημίαν θεῶν, οι δὲ προσεκυνουν καὶ π 90σεποιουντο.Wχὐ δὲ δι λης της πόλεως διεπεφοιτηκει τοὐνομο υβροκόμου καὶ Ἀνθείας. Ἐπευχονται δὲ αυτοῖς δη- ρμοσία καὶ θυσίας τε θύουσι πολλὰς καὶ ἐορτην αγουσι την ἐπιδημίαν αυτῶν. οἱ δὲ την τε Ἀολιν απασαν δυστόρησαν καὶ ανέθεσα, εἰς το - Ηλω ἱερον πανοπλίαν χρυσην καὶ ἐπέγραη αν ἐπίγραμμα εἰς υπόμνημα των ἀναθέντων , οἱ ξεῖνοι τάδε σοι χρυσηλαπα τεύχε' ἔθηκαν, υνθία υβροκομης θ' ἱερης 'Eφέσοιο πολῖται. -υτα ἀναθέντες, λίγας ὴμέρας ἐν τῆ νησω μείναντες, ἐπειγόντων τῶν ναυτῶν ἀνηγοντο ἐπισιτισάμενοι παρέπεμπε δὲ αυτοὐς απαν το Ῥοδίων πληθος. ad ἀμὸν πρῶτα ἐφέροντο οὐρίω πνευματι, καὶ ην αὐτοῖς

404쪽

δε πισα, νύκτα ἐφέροντο ἀναμε τρουντες την Αἰγυπτίαν καλουμένην θάλατταν τῆ δὲ δευτέρα ἐπέπαυτο -- ανεμος, γαληνηπιέ. καὶ πλο υ βραδυς καὶ ναυτων ραθυμία καὶ πότος καὶ μέθη καὶ ἀρχη τῶν μεμαντευμενων. N δὲ ' ροκόμη ἐν τουτωἐφιστα εται γυνὴ φθῆναι φοβερά. το μέγεθος πυμωθρωπον, ἐσθητα ἔχουσα φοινικην ἐπιστασα δὲ την ναυν

ἐδοκε κάειν καὶ τως μὲν αλλους απολλυσθαι, -- 1 δὲ μετὰ της Ἀνθείας διανηχεσθαι. -- ώς -ους εἶδεν ἐταράχθη καὶ προσεδόκα τι δεινον ἐκ του ονείρατος καὶ το δεινον ἐγίνετο. πτυχον μὲν ἐν κδ πειραταὶ παρορμουντες αυ- 13 τοῖς Φοίνικες το γένος, ἐν τριηρει μεγάλη παρώρ- 1 μουν δὲ ως φωτων ἔχοντες καὶ πολλοὶ καὶ γειωικοί. ουτοι κατεμεμαθηκεσαν νηὶ τι χρυσος καὶαργυρος καὶ ἀνδράποδα πολλὰ καὶ τίμια Θιέγνωσαω 2ουν ἐπιθέμεHu τοῖς μ ν αντιμαχομέν-ς αποπτι- νυειν, τους δὲ ἄλλους αγειν εἰς Φοινίκην πραθη--ο μένους καὶ τὰ χρηματα κατεφρόνουν δὲ ς ὐκαριομαχων αυτων. - δὲ πειρατων ὁ ἔξαρχος κό- 3ρυμβος ἐκαλεῖτο, νεανίας οφ ναι μεγας, φοβερος ο

ταμαχίπειραταὶ ἐβουλευσαντο, τὰ μὲν πρῶτα παρ- ah έπλεον συχη τοῖς περὶ βροκόμην τελευταῖον δὲ

ην μὲν περὶ μέσου μέρας ἔκειντο δὲ οἱ ἐν

νηὶ υστο μέθης καὶ ραθυμίας Ο με καθευδοντες,

οἱ δὲ λυοντες ἐφίστανται δὲ αὐτοις οἱ περὶ τον Κόρυμβον ἐλαυνομένη τε νηὶ συν--φι πολλῆ.sὸς δὲ πλησιον ἐγένοντο, ἀνεπηδησαν δε ατην ναυν ο

405쪽

νευε τους κόνταςυποχειρίους σοι γενομένους μη προς

αυτῆς θαλάσσης, μη προς δευῆς της σῆς ἀγαγὼν ημῶς μοι θέλεις, ἀπόδου -- σους οἰκέτας μόν--οοἰκτειρον μαλυφ' ενὶ ποιησας δεσπότι '

νασθαι --οντας, μεταθέμενος δὲ τὰ τιμιώτερατων φορτίων και τον βροκόμην καὶ την Ἀνθειαναλλους τε τινὰς των οἰκετῶν λίγους ἐνέπρησε τηρο οναμ, καὶ οἱ λοιποὶ παντες,απεφλεχθησαν το γαρ πάντας αγειν οὐτε ἐδύνατο ουτε ἀσφαλες εώρα.

δὲ - θέω - ἐλεεινον των μὰν ἐν τῆ τριηρει ἀναρο- μένων των δὲ ἐν ἡ νηὶ φλεγομένων τὰς χεῖρας ἐκτεινόντων - ολοφυρομένων Καὶ οἱ μὲν ἔλεγον ει - ποῖ ποτε δε σεσθε, δεσποται τίς ἡμας υποδέξεται

γῆ καὶ τίνα πολιν οἰκησετε; οἱ ε ω μακαyιοι, μέλλοντες --ήσκειν εὐτυχῶς προ του πειραθηναιδεσμῶν, προ του δουλείαν ληστρικην ἰδεῖν ' - 4 λέγοντες οἱ μεν ἀνηγοντο, οἱ δὲ κατεφλεγοντο. ra--φ δε ὁ τροφεῶς του Ἀβροκομου πρωβώτης δη, σεμνος ἰδεῖν καὶ δια τὸ γῆρας ἐλεεινός, ουκ ἐνεγκωναναγόμενον τον βροκόμην ρίψας εα-- εἰς τὴν θάλασσαν ἐ-ετο ς καπαλαῖ ψόμενος τὴν τριηρη τω με κοα αλείααις, τέκυον λέγων ' τον γέροντα, ο τον παιδαγωγόν, ποῖ δὲ απερχομενος, υβροκόμη; αὐτος ἀπώπεινόν με τοι δυστυχῆ καὶ θάψο - τί γάρ

406쪽

σβυτy καὶ τους πειρατας ἀναλαμβάνειν παρεκάλει οἱ δε οὐδενα λόγον ποιησάμενοι, διανυσαντες - - τρισὶ τον πλουν κοιτηαθησαν εἰς πολιν της Φοι ειυNρον, ἔνθα ην τοῖς πειραταῖς τα οἰκεῖα. Ηγον δὲ

αὐτους εἰς αυτην με τὰν/ πολιν Ουχί, ἐς πλησίον δέ 1 τι χωρίον ἀνδρος αρχοντος ληστηρίου, 'Aφυρτου,-- νομα ου καὶ ὁ Κόρυμβος η υπηρέτης ἐπὶ μισθ-καὶ μέρει των λαμβα--ων. δὲ - του πλοος διαστήματι ἐκ πολλης της καθ' ημεραν ὐφεως ἐραί βχρυμβος του ' ροκόμου σφοθρον ἔρωτα, καὶ αὐτονήο προς το μειράκιον συνη ια ἐπὶ πλέον ἐξέκαε.

εἰναι ἐώρα γαρως διάκειται μὲν π ἀθυμίας πονη- ρως, ωρα δὲ καὶ της' θείας ἐρῶντα ἀλλα καὶ - βιάζεσθαι χαλεπον εἶναι αυτ' κατεφαίνετο ἐδεδοίκεια γαρ μη τι λυτον ἐργάσφαι δεινόν ἐπεὶ δὲ κατη- 2χθησαν εἰς υρον, -κέτι καρτερῶν τὰ μὲν ποῶτα ἐθεράπευε τον βροκομην καὶ θαρρεῖν παρεκάλει καὶ πάπαν ἐπιμέλειαν προσέφερεν -- ἐλμῶντα τὸνἈ

γενεσθαι και συμβουλεμαι τίνι τρόπω δυνησεται

πεῖσαι το μειράκιον υ δὲ Ευξεινος σμενος - - 4τα περὶ του κορυμβου καὶ γαρ αυτος ἐπ' Α- 30 διεκειτο πονηρως καὶ ηρα της κόρης σφοδρον ἔρωτα λέγει δε στρος - κόρυμβον καὶ τὰ αὐτου καὶ συνεβουλευσε, ἐπὶ πλέον ἐπανιασθαι, ἀλλ' ἔρρου

407쪽

ἀδεια ων ἐκτησάμεθα πόνων δυνησόμεθα-αυ

τους' ἔλεγε ' ἐξαιρέτους παρὰ Ἀψύρτου λαβεον ρε-Ι - - εἰαμ μαιος ἔπεισεν αυτον ἐρῶντα ο

ὶ δηχυr/τίθενται κατὰ ταὐτα τους υπὲρ αλλήλων ποι*γασθαι λόγους καὶ πείθεινουτος μὲν Ἀβροκόμην,

Κόρυμβος δὲ 'λθεών. I 'E τουτφ τω χρόνω ἔκειντο θυμοι, πολλὰ προσδοκῶντες, ἀλλήλοις διαλεγόμενοι, συνεχὲς ὀμνυ is 2 ντες τυησειν - συγκείμενα Ἐρχοντια η προς αυτοὐς ὁ Κόρυμβος καὶ ὁ υξ'νος καὶ φράσαντες ἰδία, θέλει ν εἰπεῖν, πάγουσι καθ' --- ότηνυνθειαν, ὁ δὲ τον υβροκόμην. Turi δὲ Η τε

ψυχαὶ κραδαίνοντο καὶ οὐδὲν υγὰς πενόουν. u

φέρειν χαλεπῶς οἰκέτην μεν ἐς ελευθερου γενόμενον, πένητα δὲ - ευδαίμοιος δεῖ δέ σε 'n πάντα λογισασθαι καὶ στέργειν - καπροωτα δαίρονα καὶ ο -ους γενομένους δεσπότας ἀγαπῶν Ἱσθι γαρ ς με στί σοι καὶ ευδαιμο συνην καὶ ἐλευθερίαν ἀπολαβεῖν, εἰ θελησεις πείθεσθαι, δεσπότημορυμβ' ιρε γαρ σοὐ σφοδρον ἔρωτα και πάντων ετοιμός ἐστι δεσs iamrν ποιεῖ-των μυτου Πεωρ δὲ χ λεπον μὸν Ἀ-δέν, ευνούστερον δὲ σεαπιτετμ δεσπότην ἐργάσn.

Ἐννόησον δὲ ἐν οἷς πάρχεις βοηθος μὲν ουδείς, γηδὲ ιἀτη ξένη ,αὰ δεσπόται λησταὶ καὶ ουδεμία τιμω ρίας αποφυγη υπερηφανήσαντι Κόρυμβον Π δέ σοι γυναικος δεῖ νυν καὶ πραγμάτων; τί δὲ ἐρωμένη τη- ολ φδε οντι παντα ἀπόρρι - πρὸς μονο δε σετον δεσπότην βλεπειν, τούτω κελευσαντι ὁπακουειν

408쪽

προ αντον ἀφορων , εἰς Ια αρα ἐληλυθε καὶ δηλέγει προς οὐ ξενον ἐπίτρεψον, δέσποτα, βουλευσασθαι βραχύ, καὶ προς πάντα αποκρινοῶμαί σοι τὰ ρ θέντα ' καὶ ο μὲν Ευξεινος ἀνεχωρει Κόρυμβος, υνθα διείλεια - ἔρωτα τον - ου κῶ

παρουσαν νάγκην καὶ ο τι δεῖ πάντως αυτην πείθε-

οθαι τοῖς δεσποταις υπέσχετο δὲ πολλά καὶ γάμον νόμιμον καὶ χρηματα - ωρ καὶ πιμουσίαν ,δ αυτειτα μοι απεκρίνατο, αἰτησαμένη βραχυν βουλευσασθαι μνον.

ἐεδίως πείσειν ωδε βροκομης καὶ φυνθεια ηκον εἰς- δωματιον ἔνθα συνα - διννῶντο, καὶ προς ἀλληλους εἰπόντες απερ κηκόεσαν, καταβαλοντες ἐαυτους ἔκλαον, δυρον πάτερ ἔλεγον, 2μ τερ, ω πατέὶς φιλτοπη καὶ οἰκεῖοι καὶ συγγεναι δελευταῖον δὲ ἀνενεγκὼν ὁ υβροκόμης κακοδαιμονες' ἐνγεν 'ημεῖς, τί αρα πεισόμεθα ἐν - - πει τῶν βρει ταρα θέντες υρχεται τὸ μεμαντευμένα τιμωρίαν ηδη με ὁ θεος της περηφανίας εἰσπράττει - Κόρυμβος ἐμυ σου δὲ ξεινος. Ω - ωιαίρου προς κατέρους εὐμορφίας δ

409쪽

s 347 εἰς τουτο αρα μέχρι νυν - - τηρηθη. Duεμαυτον ποθῶ λῖστῆ ἐρῶντι την αἰσχρὰν ἐπιθυμίαν Καὶ τίς ἐμοὶ βίος περιλείπεται πορνη μὲν ἀντὶ ἐμῆς ῆ 'Aλλ' υ μ την μεχρις ἄρτι σωφροσυνην ἐκ παιδός μοι σύντροφον, ουπιαν ἐμαυτον ὁποθείην Λο- ρυμβμ τψνηξομιαι ' προτερον καὶ φανοπιμαι νεαρ 5 σώφρων ' Ἀῶτα ἔλεγε καὶ ἐπεδάκρυεν η δὲ υ 'φευ τῶν κακων' Hπεν, ταχέως, τῶνoρκων'' ἀναγκαζόμεθα, ταχέως της δουλείας πειρωμεθα ἐρὶ οτις μου καὶ πείσειν ηλπιζεν καὶδ εἰς υνγ ἐλευσε- σθαι τὴν ἐμὸν μετὰ Ἀβροκομην καὶ συγκατακλιθ' - σεσθαι καὶ α λα-σειν ἐπιθυμίας. υλλα η υτως ἐγὼ φιλόζωος γενοίμην, μηδ' πομείναιμιυβρισθεισαἰδεῖν - ῆλιον. εδόχθω ταλα ἀποθνησκωμεν, i Uβροκόα η' ξομεν αλληλους μετὰ θάνατον , υ --βενος ἐνοχλουμενοι. Pτας μὲν ταλα ἐδέδοκτο ἐν δὲ τούτφ'-υρ-

τος ο προεστὼς τοὐλπτηρίου πυθομενος οτι τε κου--

σινο αυρὶ τὸν ρυμβον καὶ οτι πολλὰ εἱ-καὶ θαυ- mPάσιμα κομίζοντες χρηματα, κεν εἰ - χω - εἶδέ τε τους περὶ τονδ βροκόμην καὶ κατεπλάγη τηνευμορφίαν καὶ εὐθυς μέγα κήρως νομον ησατο

Δείνους. α μὲν ων αλλα χρηματα καὶ κτηματα καὶ παρθένους οσαι συνεληφθησαν διένειμε τοις περὶ τον εαρυμβον πειραταιο J ὁ δὲ Ευξεινος καὶ σαρυμβος ακοντες μὲν συνεχωρουν του περὶ το υβροκόμην τρωνύρτ', συνεχώρου-ουν ἀνάγκη καὶ οἱ μὲν απηλλῶν γοντο ' - μυρτος παραλαβων --υβρο- κόμην καὶ τηνυνθειαν και ἰκέτας δύο, Λευκωνα δυς- μ- , παγεν εἰς την προν Περίβλεπτος δὲ-των η πομπη καὶ πάντες ιτεθαυμάκ-αν τὸ καλ-

410쪽

348 ΝΟΦΩΛ Σ ΕΦΕΣΙΟΥ λος, καὶ ανθρωποι βάρβαροι μήπω πρότερον τοσαυτην ἰδόντες εὐμορφίαν θεους ἐνόμιζον εἶναι τους βδε-

εἰ κεκτημένος Ἀγαγών ν αυτοὐς εἰς την οἰκίαν οέχειν, ἁ μεγάλα κερδανῶν εἰ ἀπόθοιτο της αξίας αυ-

τους τιμης.

Potiis. περὶ τον υ βροκόμην ἐν τω τοι Φαω 3ημερῶν δὲ διαγενομενων ολίγων ο μεν 'Mψυρτος ἐπi αλλην ἐμπορίαν εἰς Συρίαν απῆλθε, θυγάτηρ-αυ- του, Μαντὼ ἔνομα, ηοασθη του 'Aβροκόμου ἐν δὲ καλη καὶ ραία γάμων δη, πολυ δὲ του 'Aνθείας κάλλοπις απελείπιτο. υτ η Μαντὼ ἐκ της συνήθους μετά του 'Aβροκόμω διαίτης ἀλίσκεται καὶέκα- tu 1 τως εἶχε καὶ ηπόρε ο τι ποιήσαι ' ἴτε γαρ προ τον Ἀβροκόμην εἰπεω ἐτόλμα, γυναῖκα εἰδυῖα ἔχοντα κάὶ πείσει--δέποτε ἐλπίζουσα Ουτε αλλω τινὶ των μυ- της δέει του πατρός δ α δη καὶ μἀλλον ἀνεκάετ 3 καὶ διέκειτο πονηρως καὶ οὐκέτι καρτερουσα ἔγνω-προς-- ει ν την συντροφον της Ἀνθείας, οπισαν

ηλικιῶτιν καὶ κόρην, κατειπειν τον ἔρωτα ταυτην

γαρ, ηνήλπιζε συνεργήσειν αυτῆ πρὸς την ἐπι - μίαν Καὶ δη σχολης λαβομένη γε τὴν κορην πο0ς τα πατρωα ἐπὶ της οἰκίας ἱερά, καὶ δεῖται μη κατεια, πεῖν αυτῆς καὶ ὁρκους λαμβάνει καὶ λέγει - ἔρωτα του Ἀβροκόμου καὶ ἱκετευε συλλαβέσθαι καὶ πολλαῶπέσχετο συλλαβομένη. μη δ' ' ἴσθι μὲν οἰκέτις ουσα ο*η, ωθι δὲ Οοῆς πειρασπώη βαρβάρου καὶ ηδικη μενης ' αμα εἰπουσα απεπεμπε την Ῥόδην ηM ἐν ἀμηχάνωκακω ἐγεγόνει το γαρ εἰπεῖν υβροκόμη παρν εγο, φιλουσα τηλυνθειαν -- δὲ ἐδεδοίκει της βαρβάρου την οργήν. Eδοξεν ουν αὐτῆ καλῶς ο