장음표시 사용
121쪽
Περὶ μέθης luter ilialogo ut puto script iis . iiiii in axi in a iussevitatui iuuii prolico sunt littulo incitulis linis non eo illam l. lioluti in iis praetre singillos Apollonii aiail uxo grapti et iniitai clii litens lini siue Atlienaeo deluuii iis quae ait noles sp ctarent et ivillii Hil;ie tolligi illi. ni ultorii in autenici eripateticorii in lit' inui Vati iiiiii alii os in ipsius satirai uin lilii Est inolitis litatu hau περὶ μεθζς. s. Die Oplii'. apuit ili XI. 46, cui Vat r. p. Non. p. 2ri ille in prii et u Aristole liuii Dagnielita asteri Tlaeoplii asti s lia inaeleontis Hieron vllii e litii, iis mili ni
litus est ut ilia a sata a scriptui cali stilior servat ut secui ullis pn ii ipsi liupi Optae vetus testanientiun Mi sonti pio p iuii et in iiiiii igui ii in illo ita
122쪽
Epit Atlion. II p. 40d Σέλευκος δε ἐν γλώσσαις scit. τὐπαλαιόνου εἶναι ἴθος ουτ' οἶνον επὶ πλεῖον ού ἄλλην δυπάθειαν προσφέρεσθαι μη θεῶν νεκα τουτο ὁρῶντας διὸ και θοίνας καὶ θαλίας καιμiθας νόμαζον, τὰς μεν τι διαχεοῖς οἰνοῶσθαι δεῖν μελάμβανον, τα ὁ οτι θεῶν χάριν ηλίζοντο και συννων τουτο γάρ ἐστι το δαιτα θάλειαν. το δε μεθυειν φησιν υριστοτέλης citat iis a Seletico . ut viiletiir. Istitia intolliun a Diilyiii Seleucus το μετὰ τ θύειν αὐτφχρῆσθαι.
Epit. Allieit u p. l l Ἀριστοτέλης δ' εν τω περὶ μεθης, - σιν τι λμυράς τινες προσφερόμενοι τροφας διψοι διέμειναπι νηνωρχωνίδης ὁ Ἀργεῖος μάγων ε ὁ Καρχηδόνιος τρις την ἄνυδρον ιηλθε αλφιτα ξηρὰ σιτούμενος και η πίνων. Πολεμων , ocικαδημαικὸς ἰρξάμενος απῖ τριάκοντα τῶν ὁροπότησε μεχρι θανάτου, ς φη ντίγονος ὁ Καρυστιος qta ilitiae in t et ali; initiis ino liexeinpl: ile Plii lilio patit ante; niuinorii verat Atlistia. II p. 44c ea quit uidi versus se Aristoti lis et Titooplirasti περὶ μέθης Π,ellos ille noverat. εν τοις πομνημασι sine tulit posu Tat Ἀριστοτέλης η Θεόφραστος. JExpinplacit, ille ita eo lis tincta confudit Apollonius qui Heni nescio uitile testi inoni una exscripsit in mirran. 25 Mριστοτέλης ν τω
Athon. XIV p. illi 'Αριστοτέλης δ' ἐν τω περι μέθης τατραγηματά φησι λέγεσθαι υπὸ τῶν ἀρχαίων τρωγάλια ' σε γαρ ἐπιδορπισμὸν ει ναι. Πίνδαρος fr. 98 M ἐστὶν ὁ εἰπών αἰδείπνου δε λη-
s. v. τρωγαλίων ὁ ἀντὶ οὐ τῶν τραγημάτωw-ῖτω γὰρ ἐκάλουν τὰ
τραγηματα ι παλαιοί. Ipsa iiiiiis testi inonii vella patito post retulit Atliouaeus XI p. M lil:
Ἀριστοτέλης ὁ ἐν τω περ μέθης παραπλησίως μῖν δευτέρας
123쪽
- 118 τραπέζας παγορευε δια τούτων το μεν ουν ολον ὁιαφέρειν τράγημα βρώματος νομιστέον σον ἔδεσμα τρωγαλίου τοὐτο γαρ πάτριον ουνομα τοις Ελλησιν ἐπει ἐν τραγημασι τα βρώματα παρατίθενται p. 6 illi . διόπερ υ κακῶς ἔοικεν ειπεῖν ὁ πρῶτος δευτέραν προσαγορεύσας τράπεζαν ' ὁντως γαρ ἐπιδορπισμός τις ὁ τραγηματισμός ἐστι καὶ
δεῖπνον ετερον παραrίθεται τραγηματα .
Εpit Atlion. I p. 34b Ἀριστοτέλ, ὁ φησιν τι οἱ μεν α οἴνου μεθυσθέντες ἐπὶ πρόσωπον φέρονται, οἱ δε τον κρίθινον πεπωκότες ἐξυπτιάζονται την κεφαλη μεν γὰρ οἶνος καρηβαρικός ὁ
κρίθινος καρωτικος. Ilaec sutililiuitur ex altero Alluritae loco X p. 447a αλλ ως φησιν λεια νωτή λ' ἐν τω περὶ μέθης εἰς τα νῶτα καταπίπτουσιν οἱ τον κρίθινον πεπωκότες. ον πῖνον καλοίσι - λέγων ουτως πλην ἴδιόν τι συμβαίνει περὶ τα των κριθῶν το καλούμενον πῖνοπι πῖ με γαρτων λοιπῶν τε και μεθiοτικῶν οἱ μεθυσθέντες ἐπι πάντα τα μέρη πίπτουσι καὶ γαρ ἐπὶ τ αριστερα και δεξια και πρηνεῖς και πτιοι. μόνοι δε οἱ τω πίνω μεθυσθέντες εἰς τουπίσω και πτιοι κλίνονται .
Atlion. X p. 42sc: ριστοτένης Γ εν τω περ μέθης πίνα εἰ ὁ οἶνος μετρίως ἀφεψηθείη, πινόμενος ηττον μεθυσκει την γὰρ
δυναμιν ἀφεψηθέντος αυτου ἀσθενεστέραν γίνεσθαι μεθυσκοντα δέ. φησίν οἱ γεραίτεροι τάχιστα, δι ὀλιγότητα και ἀσθένειαν του περιαυτους ἐνυπάρχοντος φυσει θερμοὐ και οἱ παντελῶς δε νέοι τάχιον μεθυσκονται δια τὸ πλῆθος του ἐνυπάρχοντος θερμοὐ τω γὰρ ἐκ του οἴνου προσγινομένω κρατοὐνται αδίως μεθύσκοντα δε κῶν τοις ἀλόγοις ζώοις innis ivluin refert et lai Aelianus ai'. lai ;t 2 4n δε μεν σταφυλῆς στεμφύλων χορτασθέντες και το των κοράκων καιτῶν κυνῶν ἐνος την οἰνοῶτταν καλουμένην -γόντα βοτάνην πίθηκος δε και ἐλέφας πιόντες οἶνον. δι και τας θηρας ποιοίνται τῶν πιθήκων και τῶν κοράκων μεθυσθέντων τῶν μεν οἴνω τῶν ὁ τὴ
Plutarcii clii conv. III, 3 e quo Macroli saturii VII, 6ὶ Ἐθαύμαζε δε Φλῶρος ει γεγραφως Ἀριστοτέλη ς ε τω περ μέθη in libro quem de eometate compostιu Macr. l. c. , τι μάλιστα μεν οἱ γέρονrες. ηκιστα ὁ αἱ γυναῖκες π μέθης ἀλίσκονra . την αἰτία, vioinl
124쪽
Haec ulti in non recte ua interpretatuni esse Mareobium ut iliceret nec caiιsam e huius freqιιentiae vel illitιs raritatis assieest, docet Allienae testinioni uni ex Oilena luco petitu in v. D. praeine l. l. Plularctius ait tena, qui lilii ipse caiisani explicavit, ait Aristote leni redii nisverbis: 'στι ὁ τι καὶ παρ' υτοὐ λαβε ιν ριστοrέλους ' τους γαραθρουν καὶ ἄπνευστὶ πίνοντας, περ ἀμυστίζειν ἀνόμασαν οἱ παλαιοί, φησὶν κιστα περιπίπτειν μέθαις ου γαρ ἐνδιατρίβειν τον ἄκρατουαυτοῖς, αλλ' ζωθουμενο ρύμη διαπορεύεσθαι διὰ του σώματος haec dein te pro liternati si pra proposito Plutarcinis suis veri is applical , noniani illule in limina significare vi letur, se Dpm blena III. l.
At lien X p. 20s τον δε σαμαγόρειον cI. Poll. 6. 82 οἶνον καλούμενόν νησιν ὁ εριστο ελης πο τριῶν κοτυλῶν κερασθεισῶν μεθυσκειν ὁ περ τεσσαράκοντα ἄνδρας.
8 9. 06. 7ὶ Allien XI p. 64c καὶ 'A ριστοτέλης δε ἐν τω περὶ μέθης καίροδιακαί, φησί, προσαγορευόμεναι χυτρῖδες διά τε την δονην ει τας
μέθας παρεισφέρονται καὶ δια το θερμαινομένας τον οἶνον ηττον ποιεῖν μεθυσκει σμύρνης γαρ καὶ σχοίνου καὶ των τοιουτω ετέρωνεις λυδωρ ἐμβληθέντων φονται καὶ παραχεόνrων εις τον οἶνον ηττον μεθυσκου νη καν αλλω δε με ρει D. 9 φησίν αἱ ἐωιακαὶ χυτρῖδες γίνονται σμύρνης, σχοίνου ανθους, κρόκου βαλσάμου, αμωμου, κινναμωμου συνεφηθέντωμ' ἀφ' ων και το γινόμενον τω οἴνω παραχυθεν ουτω μέθας στησιν, στε καὶ των αφροδισίων παρα-
s. Allioli X p. 496 s: οδιάς . . . μνημονευε δ αυτῶν sc τῶν ροδιακῶν . . . praeter eo inicos και Ἀριστοτέλης εν ω περὶ μέθης
125쪽
qu. unu VI pi'ol. ἰλλῶ και των φιλοσόφων τους ελλογιμωτάτους αντι - μαρτυρούντας εχειν Πλάτωνα καὶ Ξενοφῶντα και ριστοτελο και Σπευσιππον πίκουρόν τε και Πρυτανιν και Ἱερώνυμον και Λίωνα
Βίωνα ὶ ο ἐξ καδημίας ς ζιόν τινος σπουδῆς πεποιημενους εργον ἀναγράψασθαι λόγους παρὰ πότον γενομένους pii lociis MacrO
κουρε κιθαρωθῶν και αυλητῶν ωθεν κροασομενος εἰς το θεατρον βαδίζεις ἐν ε συμποσίω Θεοφρασro περὶ συμφωνιῶν διαλεγο - μενου και Αριστοξενου περ μεταβολῶν και Αριστοτε λους viilgo male Mριστοφάνους. I. uiatilis. 3 inlita et c. 2 γράφειν περι μη - ρου και περι υριπίδους ς ριστοτε λης και ρακλείδης και Λι
καίαρχος περ υμθρου τὰ τ καταλῆψ1 ταῖς χερσὶ δυσχερaίνων
και βδελυττόμενος εἶτ' υκ ἐμμελέσrερον ἀποφαίνουσι τον Σκύθην Ἀτεαν δ υμηνίου ο αυλqrου ληφθεντος ιχμαλώτου και παρὰ πότον αὐλήσαντος, μοσεν διον ἀκουειν Ουάππου χρεμετίζοντος;
126쪽
νιῶ dis pii lcintein te se tetuli in esse ex is liniar 3 Scntiae illi iis lictiun api ut Inula reluti l . . . propter a gitii noli liversa sitisse elisos Aristol lis et ii popli misti convivia a tiris ile elu'ietate certo spin per titillo ali Allie- tuu ilis linclis, pii utrius lue litui Aristotelici fraginent ex auctori luisito tiori inis recepit ite proprio enitu et principali si alogi rgii nuuit illii illo uvial naria vetat igilii alleloi' lii pernit,etit Aristoteles setanoneni ipsi iis cum traicis liscipuli silue in convivio ali pia tui liiiiiit una nescio plein si ei ita pictimis in symposio colloc illita est ipse cuin Polytieno socio
Alluui XV p. 67 Ps: ως ευανθέστερον γα και κεχαρισμενον μαλλον roἰς θεοῖς παραγγελλε scit Σαπφω στεφανοῶσθαι τους θυοντας. Aoιστοτε λης ὁ ἐν τῶ συμποσίω φησὶν ὀτ ουθεν κολοβο i π9οσφε - ρ0μεν προς τους θεους ἀλλα τελεια και ὁλα το δε πληρες τελειόν&rι,--στεφειν πληρωσίν τινα σημαίνει. μηρος κοὐροι ὁ κρη- τηρας ἐπεστεφαντο ποτοῖο, I l. a. 7 1 και ἀλλα θεος μορφην πεσι στέφει Oil. D. ITH . τοῖς γαρ αυ την φιν ἀμορφους φησίν ἀναπλη- ρ0 η του λέγειν πιθανότης. 'οικεν ουν ὁ σrεφανος τοὐτο ποιεῖν βούλεσθαι διὸ και περὶ τὰ πενθη τουναντίον παρασκευάζομ ε ν ' μοπαθεία γαρ του κεκμηκότος κολοβοῶμεν μῶς αυτους τῆ τε κουρα τωνrριχῶν και τὼ τῶν στεφάνων φαιρεσει. s. felicii a lalieocr. ii l. III. I p. I 39. 6 Aliretisὶ τον στεφα-νων τῖλαί με ... στεφάνοις ἐχρῶντο ἐν τοις συμποσίοις, ως φησιν Αριστοτε λης, ευετηρίαν και ἀφθονίαν αἰνιττόμενοι τροφῶ τε -
ψαι γὰρ ὀ πληρῶσαι, Γομηρος κουροι ὁ κρητηρας πεστέψαντο
127쪽
disciplinae invenioris opera in nul altius passina nutali lii valis utile lit-nem sive ire vius sive sustiis miseleliat velli Tlieopli rast ira in opicis. illoni et Elulenuis in an alvucis alit lis sertationi lius in singulci eius capitati octrinae pie locos ellitis auxit velli Tneoptimis lil ἐν τω περι κατατα-σεως καὶ αποφάσεως et seiularistoteles τω περι ερμηνεία vel περιπροτάσεων, it ei Peripialetici tuo ite cateis Orus ioprie agent s. ior nil
συμβεβηκότος τόπων velut in op. l. III o R. s. fragii . luit apii l Vait oi g. I p. 7ὶ ἐνστάσεις ἐπιχειρηματα , λυσεις, διαιρεσεις, υροι, υρισμοί, συλλογισμοί, σοφίσματα ίcs. Sinipli L in ali g. s. l. Bas. δοκεῖδε τὰ υπομνηματικὰ μη πάντη σπουδης απια εἶναι διὸ ουδε πιστουνται ἀπ' αυτῶν τα του φιλοσόφου δόγματα . io in exein plui illinc qui in praelient Πλάτωνος διαιρέσεις Aristoteli trinillae Diog. L. 3. 80-I09.
cois Mare. 25 s. 250 - 53. tali tu a Plutopono in Ar ile geli tu corr. 40h. s. Ptol. p. bl et iii si a P. Iog. . Rose leor. I. p. 5 . illa quiniis alio loco agentium erit celerit ni sex totali rorii in sive Aristoteli sive Tlieoplirasto truali torui copia praeter topica et alia lytica lii sere solicitantur: r. καrqγοριῶν αλλο D. L. b. 26ὶ περι τῶν αντικειμενων,
128쪽
Stralo περὶ προτέρου καὶ στέρουJ Tli. περὶ καταφάσεως και αποτάσεως D. L. G. M. item alteritis Peripatetici D. 5. 46J. h. περὶ των πολλαχῶς . περὶ του ποσαχῶς quo Aristoteli ait seri Ditur in indico D. L. b. 23 περὶ των ποσαχῶς λεγομενων η κατὰ πρόσθεσιν se. s. Roso p. m. Qiliii Peripatetici liuelliis ille tapli ysiciis, ii των πολλαχῶς λεγομενω reeensti m agii, incines apti Picorii in Aristot lis utilioneinistinc pio
λύσεως συλλογισμῶν ἀνηγμενων τόπων λόγω Al. εἰς τα σχηματα
ait Ar an alvi post p. 82 'M λογικῶς με θεωροῶσιν δε φανερόν seil. 2 'M-M, Di opponii ii αναλυτικῶς δε . . . non librum seminitiani spectat, sedl alterii miliu τῶν λογικῶν ἐπιχειρημάτων, de nini in extii agit Aristoteles est enim o πρότερον πιχείρημα 229 325
niscentia πρῶτον μεν ουν ὁσα ἐν τοις ἐπιχειρηματικοῖς λόγοις ἐστὶν
ἀληθῆ δει τίθεσθαι ς υπάρχοντα οὐτε γα μνημης ἐστὶν ἀνάληψις
' ἀνάμνησις ἴτε λῆψις , ilii eris limini in aequali uni e ilialecti curii uiratioties specta l. licet ile tiro quo itina Aristoteli scia in Micliae tripliosius in Ar ile inelii. s. lal ' ἐπιχ λόγους λεγε τα προβληματα. ἔστι δε τολεγόμενο σα ἐν τοις προβλημασιν μῖν εἴρηται και δεδεικται ἀπο-
129쪽
plii astu coni pilavii s. 9 ῖσα ἐν τοις πιχ λόγοις και προβλημαrικοῖς ημῖν αποδέδεικται cogitaverit pol ro si illi aiulis Aristotelis . noti lum-pli misti lari videt, uti inier περὶ καrατάσεως Λl x in uitu; pli. p. 2Ν6. 24 Bon mi Ar 3 7 in . . . . αῖ- καταφάσεις καὶ α ποτάσεις εἴρηται δεπερὶ τούτων ἐπι πλέον ευ τε τω περ ερμηνείας καὶ ε τω περὶ καταφάσεως . nune nil lini est in 'i' lim ritii omini iast ili 'sul ui lioc argillii iii aget ii scripti runt nenti alie alictoriun nosti uia Aristolidis et Die optirii lisiiupli iter inis sa esse neque inagis ile lio optatarisii tiro lex alui munillil itavissi ses illeni in ineta pli. p. 29, 26 ipia in illia conlii elatario iiii
προβλημάτων τε και προτάσεων τα εὐηθικῶ εἶναι τα ὁ φυσικῶ ῶδε λογικά, προστίθησιν ὁτι τω φιλοσόφω κατῶ λαληθες δε την περιτουτων γίνεσθαι ξετασίν τε και πραγματεία καθ' ἔκαστον γαρ εἶδος των προειρημένων της του ἀληθους χάριν ευ ρεσεως την κατὰ ταυταπραγματείαν ποιειται ἐν με ταις πολιτικαῖς τε και θικαις ἀκροάσεσι περι των θικῶ ... ἐν ε ται θεωρητικαῖς τε και φυσικαις τα ῶς αληθῶς ληθῆ ζ ησει, ε δε τοις αναλυτικοῖς και ἐν τοις περιαρο τά σε - και , H των πολλαχῶς λεγομένων διαιρέσει sineta plius nisi sortecipi a categorias voliti l. s. nos p. 66 καιήσατοιαυτα τωλαληθῶς χρησίμων την ἐκλογvν ποιειται λογ ικῶς. ιαλεκτικῶς δε πρ- όζαν ως εν τε ταυτ3 τῆ πραγματεία και ν τοις ρητορικοῖς και ἐν τοις ἐξωτερικοῖς και γαρ ἐν κείνοις πλεῖστα και περιτων θικῶν καὶ περὶ των φυσικῶν ἐνdόξω λέγεται.
κης Ἀριστοτέλης με καὶ ἐν ἄλλοις βιβλίοις πεπραγμάτευrαι μάλισrα
δε εν τουτοις, ἐπιγράφεται τοπικά. teni in top. p. in ius. p. 254 quBr ad Ar p. 10l. 28 προς γυμνασίαν) η γυμνασίαν λέγοι, την εις εκάτερον μέρος ἐπιχείρησιν. ην ὁ σύνηθες το τοιουτον εἶὁος των λόγων τοι ἀρχαίοις - Ἀλλὰ θεσεως τινος προτεθείσης ει ταυτην γυμναζοντες υτῶν το προ τὰς ἐπιχειρ ισεις ευρετικὸν πεχείρουν
130쪽
- G25 - κατασκευάζοντες η ἀνασκευάζοντες ὁ ἐνδοξων το κείμενον. και ἔστι δε βιβλία τοιαίταυριστοτέλους τε και Θεοφράστου γεγραμμένα ἔχοντα την εἰς τα ἀντικιίμενα ὁ ἐνδοξων ἐπιχείρησιν cs Ptol. p. 52 sup.).
δείγματα δε της των θέσεων γυμνασίας λαβεῖν ἐστι παρά τε ριστοτέλους v I . L. b. 24 εσεις ἐπιχειρηματικαί κε etc. Ptol. p. 52)καὶ Θεοφράστου I . L. b. 44 θέσεις, ὁὶ πολλὰ γάρ ἐστιν αυτῶν βιβλία θέσεων ἐπιγραφόμενα.
αναλυτικῶν δε τέσσαρα ἐκρίθη δε ἔκ τε τῶν νοημάτων κα της φράσεως και τῶ ει ν ταῖς ἄλλαις πραγματείαις μεμνησθαι τούτου του βιβλίου τον φιλόσοφον suu mi ulein ulti nitini nil illi est naui ea lego
Si liol. mitulis. p. l . 19 εἰδέναι ὁ δε δτι εν ταις παλαιαῖς βιβλιο θέ κα ς των με , αναλυτικῶν μ βιβλία εἴρηνται, τῶν δε κατηγοριῶν δύο το μεν τερον εἶχε την . . . αρχὴν sic. b. Davi l p. 30 '4:γνήσιον τοίνυν . . . ἀπ της φράσεως . . . a ἐκ του ευθύνας δεδωκέναι αυτ τοῖς υτ ικοῖς ἐςηγηταῖς Αiutronico elc.. I. 25 '42. nos p. i. οἱ στικοὶ ξηγηται ita iiiiii et iiiii in solioliis lΠnpio lota ait Pliaiul. p. 3. 3l. 4. 2. I. p. lui. tot l) τεσσαράκοντα γὰρ βιβλίων ευρεθέντων , παλαιαῖς βιβλιοθήκαις τῶν ναλυτικῶν και δύο τῶν κατηγοριῶν τέσσαρα μόνον τῶν αναλυτικῶν ἐγκρίνουσι και ν τῶν κατηγοριῶν. p. 33 30 το δὲ γνησιον ουτω se. ἀποδέδεικται . . . ἀπο Οὐ εὐθύνας δοίνα πῶσι τοι Αττικισταῖς και
πάντας τοὐτο ἐκ β βιβλίων ευρεθέντων τηλαυτῆς ἡποθέσεως γνήσιον
μόνον ἐπικρῖναι. σπερ ἐκ μ τα ὁ ἀναλυτικά ώς Αδραστος στορεῖ sc. ἐν τω περὶ της τάξεως τῶν ριστοτέλους συγγραμματων. ex quo
39. U). T. I, L. 5. 23 προτέρων ἀναλυτικῶν β γ dες ζῆθίναλυτικῶν στέρων μεγάλων α β mi illio inagno milia aliat postoriora iiii lilii i Olci ista uioli liuili agi allui' μεγάλων altilita a senuiuisitu utilis quos italu linis ilis lingit uniui' volui θικὰ μεγάλα/ικομάχεια L e. Magna Moralia et θικὰ μικρὰ Νικομάχεια i. e. quae vulgo appel-