Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

91쪽

XII. Πολιτικός.

92쪽

XIII.

93쪽

24 Ii optimi sti politica el κατηγοριῶν ἀλλ illuit illumio Aristotelicis.

lectiori s litari περὶ δικαιοσυνης, ios iiiiii Clu'ysippus Stoicus ' l. l 43 iospexisse iis prelieni lilii et in ipsi ii fuerit o περὶ δικαιοσυνης cuius tituli

94쪽

dissertationes exciri' ulenti. M luti P p rapiat ile rivatas e lissalia silui , velut

μον οιόν τε μεν αρμονία γαρ ἐντι και εἰράνα τῆς λα ψυχῶς με τ'

Deniet tau περ ερμηνείας . 28 'alg. liet. Gr. IX p. II. ut, doliunioloteleutor in iis u): υτ δητα ἐν δεινότητι χρησιμα τα τοι αὐτα. ώς εδειξα, υτε εν πάθεσι και η θεσι -πλοὐ γαρ εἶναι βουλεται καιαποίητον το παθος, ομοίως δε και το θος εν γουν τοι Ἀριστοτέ - λους περ δικαιοσυνζς ο την Αθηναίων πόλιν δυρόμενος εἰ μεν ου- τως εἴποι sicli scit revera ilicitὶ τι ποίαν τοιαύτην πόλιν Πον τῶν ἐχθρῶν. οῖα την ἰδίαν πόλιν ἀπώλεσαν. ol. 114. 2 ait Antipatriini

enim et Macelloties, non ait Lace laeti olitos et Ol. 3. 4 lio pertiitere videt ui). ἐμπαθῶς αν εἰρηκὼς ει η και ὀδυρτικῶς εἰ ὁ παρόμοιον

αυτὸ ποι γε ' ποία, γαρ πόλιν τῶν ἐχθρῶν τοιαυτην λαβον ποίαν την δίαν απέβαλον, ου μ τον λ πάθος κινησε αλλα τον καλούμενον κλαυσιγέλωτα το γαρ ἐν πενθοὐσι παίζειν κατα την παροιμίαν τὸ α τοιαῶτα ἐν τοις πάθεσι κακοτεχνειν ἐστί.

Allien epil. I p. 6 Τ αλλοι δε φίλιχθυν τον Φιλόξενόν ile quo Atli. I. c. η-II φασιν. ριστοτ λψς δε φιλόδειπνον απλῶς, ο και γράφει που ταυτα δεδημηγοροὐνrες ἐν τοις ὀχλοις καταrρίβουσιν λην την μέραν ἐν τοι θαυμασι και προς τους ἐκ του Φάσιδος η Βορυσθένους

95쪽

i Stillic Apostol. . t Iusti ilςili. Evρυβατος. πονηρος. πό του πεμφθέντος υπὸ Κροίσου iis Hai p. p. 89 17ὶ Λίκανδρος Αἰγιναῖον Eυρυβαrον πανουργότατον, ου μνημονευε υρι σνο τί λ ης ν ά περὶ δικαιοσύνης sic tui .uia Apostol. . Βουρις ε ... και 'Αριστοτάνqς αιδάλω ... λεγεται τονἈυρυβαrον κλέπrq ὁντα, ιρχθέντα και παρα- φυλαrτόμενον, ἐπει ὁ συμπίνοντες ἔλυσα αυrὀν οἱ φυλάσσοντες και ἐκέλευσαν επιδείξασθαι Ἱν ἐπιδεους οἴκους ἀναρρίχησιν το μεν πρῶτον διωθεῖσθαι, δεομένων ε ως οὐ βουλόμενον ἐπει μόλις ὐνέπεισαν. περιθέμενον του σπόγγους και τὰς ἐγκεντρωας αναδραμεῖν εις τους τοίχους ἀναβλέποντες ὁ ἐκεῖνοι και θαυμάζονrες α τέχνας. tiβεῖν

v. J ὁ Ευρυβάτης ουτος παλίμβολος γεγονεν ἀνηq. ὁ Ἀριστοτέλης κλέπτην μεν αυτον γενέσθαι, ἀλόντα δε ἐπ αυτοφώρω δεθη-

ναι και δημοσία φυλάττεσθαι καπειτα τους φυλάττοντας πιθυμοὐν τα θεάσασθαι οπως δια των τοίχων ανιὼν εἰς τὰς οικίας παρίοι πήρεισι coit Mon.), λύσανrάς τε τέως Mon. αυrον επιδείκνυσθαι παρακαλεῖν τόν δε τάς τε ἐγκεντρίδας ποδυσάμενον υποδησάμενον Ili tu i Jκαι τους σπόγγους λαβόντα αναβηναί τε ἀστα και τὸν ὀροφον ης υικίας ἐζελεῖν, εἶτα ἐνίσω περDμσαν οἱ φύλακες τέρωθεν πως λάβοιεν καrαλάβοιεν u. κατιόντα, οἴχεσθαι φεύγοντα αλλοι δέ Eptionis aput Sinil Ilai p. Lusi. φασιν ἄνδρα τοὐτον εἶναι μέσιον te.

Plut circit ilo Stoicorii in repug n. c. 13 αλλ αυτός γε πάλιν υ ρύσιππος εν τῶ τρίτω περὶ δικαιοσυνης φησίν ὀτι δικαιοσύνην ἀναι- ροῶσιν οἱ τέλος ποτιθέμενοι την δον ν οἱ δὲ μόνον αγαθὸν εἶνtiι λέγοντες ου ἀναιροῶσιν. . . . c. b: πάλιν ἐν με τοῖς περ δικαιοσύνης

υπειπών, ὁτι τους ἀγαθὸν ἀλλα, τέλος τιθεμένους την ηδονην ἐνdέ-

96쪽

χεται σωζειν και η δικαιοσύνην. .. ἐν δε τοι προς Πλάτωνα κατηγορῶν αυτου δοκοῖντο ἀγαθῖνάπολιπεῖν την γείαν, οὐ μόνον ζ δικαιοσυνην φησὶν ἀλλα και την μεγαλοψυχίαν αναιρεῖσθαι και θν σωφροσύνην και τὰς ἄλλας ἀρετὰς πάσας αν την ηδονην η την γείαν η τι τῶν ἄλλων Ο μη καλόν εστιν ἀγαθῖν πολείπωμεν οῦ μεν ουν ρητέον περ Πλάτωνος εν ἄλλοις γέγραπται προ αυτόν. ἐνταυθα ὁ μάχη καταφανης στιν ὀπου μενῶν μετὰ Ου καλου τις ποθῆται καιτην δονην ἀγαθον εἶναι σώζεσθαι δικαιοσυνην λέγοντος ο που δε πάλιν του μη μόνον το καλον ἀπολιπόντας αἰτιωμένου τὰς ἀρετὰς άπάσας ἀναιρεῖν ἴνα ὁ μηδ' ἀπολογίαν πολίπρ τοῖς ἐναντιώμασιν υριστοτ έλει περὶ δικαιοσύνης ἀντιγοάφων ου φησιν αυτὐν ορθῶς λέγειν. τι της ὁονης ἴσης τέλους ἀναιρεῖται μεν η δικαιοσύνη cs.

ἄλλων αρετῶν κάστη την με γαρ δικαιοσύνην υ αυτῶν αλη- θῶ ἀναιρεῖσθαι, τὰς ὁ ἄλλας ἀρετὰς οὐὁεν κωλύει υπάρχειν ει καιμ δι αυτὸς αἱρετῶς ἰλλ' ἀγαθὰς γουν και ἀρετὰς σομένας εἶτα ἐκάστην ἐζ νόματος πρ0σαγορευε ... τίς ουν τούτου ποος λόγους ἰταμώτ ρος γέγονεν δ δυεῖν τῶν ἀρί νων φιλοσόφων ἐγκέκληκε τω μεν τι πῆσαν ἀρετην ἀναιρει μη μόνον ὁ ἀγαθὸν ἀπ0λιπών τω δ' τι της δονῆς τέλος ἴσης ου πῆσανἈρετην ἄνευ της δικαιουσύνης σώζεσθαι νομίζει θαυμαστη γὰρ η ἐξουσία περὶ τῶναυτῶν πραγμάτων διαλεγόμενον οῦ τίθησιν αυτος εγκαλῶν Ἀριστοτέλει, ταί ἀναιρεῖν πάλιν Πλάτωνος κατηγοροὐντα. s. a lv. Stoicos . 25 εν δε τοι περὶ δικαιοσυνqς εἰ μεν τις υπόθοιτο rq ηδονην τέλος, οὐκ οἴεται σώζεσθαι- δίκαιο - δε μη τέλος αλλ απλῶς ἀγαθόν, οἴεται τὰς ὁ λέξεις Ου οῖομαί σε δεῖσθαι νυν ἀκουειν μοί καταλέγοντος το γαρ τρίτον περὶ δικαιοσύνης βιβλίον ἐστι πανταχόθεν λαβεῖν.

μεν ουν τὰ ἐν γ φωνῶ τῶν ἐν τῆ ψυχν παθημάτων σύμβολα de signi

97쪽

νοίας ἐνεργειαι τῶν κατα τα αἰσθήσεις, καὶ αυτα αλληλων κατεἶδος καὶ αἱ τελειουσαι ὁ η δοναί ... οὐ μην λικε εχ δον διάνοια εἶναι Ουd'- θροις ἄτοπον γάρ ἀλλα διαδεο μη χωρίζεσθαι φαίνεται ταυτόν τισιν. σπερ Ουν αἱ ενεργειαι τεραι, καὶ Πηδοναί. δια-

φερε δε η φις αφῆς καθαριότητι καὶ ἀκο καὶ ὀσφρqσις γευσεως. ομοίως ὁ δωφερουσι και αἰ ηδοναί. καὶ τουτων αἱ περὶ την διάνοιαν

Allieitaeus VIII p. 33bi: τί γα τῶν επιτρῖψαι δυναμένων παρέλιπεν ὁ καλος Ουτος ἐποποιὸς Ἀρχέστρατος και μόνος ζηλαψας τον ρδαναπάλλου του νακυνδαράσε βίον, δν ἀδιανοητότερον εἶναι κατὰ την προσηγορίαν του πατρος Ἀριστοτε λης φη εφ'-υ του τάφου πιγεγράφθαι φησὶ μυσιππος τάδε ε ευ εἰδάκ δτι θνητος ἔφυς

etc. es. Seli vel gli. iiiiiii ait v. I p. boe Atli. XII. c. 38-40 e Cloei relio περι βίων illi silii e LCL Cicero Tusctit ilisp. 5. 3b eae stris Saesanapali pule=itissimi Symae regis error agnoscitiιr, qui incidi iiιssi in Dustor hinec habeo Pιae essi quaeNι exsaturata iiDido hausit a illa iacent ni iιIIa et praeclara relicta . quid aliud, inpia AristoιeIes, in Doris, non in regis, cpulcro in scriberes haec haOere Se mortuum dicti Pιae ne vivus quinon diutius haOeDa qtιam fmιebatur iteriinutu Cicero ite in. 2. 32. 106 corpora s

98쪽

autem oluptas si etian praeterita delectat, non intelligo mιr Aristote Ies Sardanapali epigram via tanto opere deri leat in quo ille reae mae glomPtιιr se omnes secum libidintra voluptates abytulisse. m Ienim ne vivus Pιidem, inquit, cliutius Senti e poterat Pιam mvn fruebatiιr, ou nro Io id potuit niori uo pervmanere' Septent versi iii In ii Os e C. liry ippo ait scripsit Atluuiastita es sit oll.2. 23 litari lina et cliiiiiiiii ex alio sonte luiliet licero eo sit iii lite tuostes Plut ile se ips laiul IT Graece triano XIV p. 72 και η και περιφερέται τὰ πη ταυτί τα- εχωίσσ' ἔφαγον και ἐφυβρισα και μετ'ερωτος συν ρωτι Atli. τερον παθον, τὰ δε πολλα καὶ λβια πάντα

Iniit VI, I p. 607 scliol in Hesioil opp. v. 3b sp I94 ἰήus s. εἰ γάρ κεν καὶ, μικρόν δοκεῖ με απηρτῆσθαι τουτο του προρρηθέντος ἔχει δεκα συνεχειαν μειδη γὰρ εἶπεν τι κἀν τὶ σμικρον το ἀφαιρεθεν. παχνοῖ τον ἀφαιρεθέντα δια την ἀκουσιον ἀφαίρεσιν ἐπηγαγεν ο τι τοσμικρον ἐπισωρευόμενον με μέγα τι γίνεται, ἀφαιρουμενον δε εις τομηὁεν καταληγει -τε εἰκότως λυπει και το σμικρον ἀφαιρουμενον.

και εἰ, το ἀληθές, ορθῶς Ἀριστοτελής ελεγεν iii i popliti tegula ter o τι χείριστον των ἐν τω βίω το μη παρὰ τουτο λεγόμενον id est siquii repetere soleat μη παρὰ τοὐτοὶ ει γὰρ καταφρονοῖτο ς μικρὀνεκαστον και επιλεγοιμεν μη παρὰ τουτο, κακῶς πράξοιμεν εν μεν- οικονομίαις λιμώξομεν τουτοίει ἐπάδοντες, εν ε τῆ διαίτν νοση- σομεν, πολλάκις με παρορῶντες το ὀρθόν, λεγοντες ε ταυτην την

IIερ βασιλείας.

99쪽

Φιλίππω μειράκιον Γντα διαλεχθῆναι περὶ μηρου c. s. p. 631 μάλα

ανδρείως και μεγαλοφρόνως οι ὁ αυτοι λόγοι ουτοι σχεδόν τι καιπερ βασιλείας σαν ἐτυγχανε με γαρ ο λεοανδρος στρατευόμενος ηdq μετὰ του πατρός, καίτοι του Φιλίππου κωλυονro ... 2 τότε νουν απο στραrείας κονrες ἐν Λίωτης Πιερίας εθυον ταῖς μουσαι καιτον αγῶνα των Ολυμπίων τίθεσαν ον φασιν, ρχαῖον εἶναι παρ αυ- τοις. linis auteni liic: ταυτα ὁ ακουσας ὁ Φίλιππος σθεις Ου μάτην εἶπεν, λεξανδρε περ πολλου ποιουμεθα τον Ἀριστοτέλη και την

πατρίδα αυτ συνεχωργαμεν ανακτίζειν Στάγειρα της λυνθίας ουσαν. ὁ γαρ ἀνηρήζιος πολλῶν και μεγάλων δωρεῶν ει τοιαυτ σε διδάσκει περί τε ἀοχης και βασιλείας ει τε υμηρον ξζγουμενο ει τε και ἄλλον τρόπον. certe ui allieto tiro Mλεξανδρο η περ ἀποίκων. leni

5. 2 m 49 περ βασιλείας α περ παι/εως βασιλεως, περ βασι - λείας α β mi omini liri in iis πρὸς Κάσανδρο illotii die torii pii a qui-