장음표시 사용
111쪽
Hi yinposio Aristotelis quaeritiir ile elime talis iii edicina s. Nicias ad Geopon. 7, 33. Plut vi conv. 3, 3. Ien . l. Paeli. 2 8
Pliit Pelopi l. 8 τον ν ἱερὸν λόχου, ως φασι, συνετάζατο Γοργίδας πρῶro . .. ενιοι δε φασιν ζ ἐραστῶν και ἐρωμένων γενέσθαι οσύσrημα τούτο cs Atti . XIII. 56l rati Tonum. p. Atli. 602' ... λεγεrtii δε καὶ ο γόλεων του Ηιγακλέους εοωuενον ἔντα κοινωνεῖν των ἄθλων και παρασπίζειν es Pliit ite mit ana 2 ea tr. J Ἀριστοτέλης δε και καθ' υτον ἔτι φησιν ἐπὰ οὐ τάφου του 'λλε τας καταπισrώσεις ποιεῖσθαι τους ἐρωμένους και τους ἐραστάς. Cf. Plii l. in rotico . IT: Nρακλέους δε του με αλλους ερωtας ἔργον εστὶν ει πειν δια πλῆθος, γόλαον δε νομίζονrες ρώμενον αυτου γεγονέναι μέχρι νυν i. e. iis lite ait Pseuda instotelis elate in ita eniivilegii genter scriptoruni minuis litit iii aetates sui arro Psallita relatis solet σέβονται και τιμῶσιν ρωτος ὀρκους τε και πίσrεις ἐπι του τάφου
παρά των ἐρωμένων λαμβάνοντες.
Plutarcii ero t. c. 17 Κλεόμαχον ὁ ε τον Φαρσάλιον ἴστε δ πουθεν ἐξ ης αἰτίας τελεύτησεν αγωνιζόμενος; ... κεν ἐπίκουρος αλκιδεύσιIμετὰ του Θεσσαλικοὶ πολέμου προς Ἐρετριεῖς ἀκμάζοντος καὶ τομεν πεζὸν ἐδόκει τοις αλκιδεῶσιν ἐρρῶσθαι, τους ν ἱππέας μέγα ἔργον ν σασθαι των πολεμίων παρεκάλουν η τον Κλεόμαχον αν- δρα λαμπρὸν οντα την ψυχην οἱ σύμμαχοι πρῶτον ἐμβάλλειν εις τους ιππέας ὁ δε ηρώτησε παρόντα τον ἐρώμενον ει μέλλει θεῆσθαι τον αγῶνα φησαντος δε του νεανίσκου και φιλοφρόνως αυτὸ νέσπασαμένου και το κράνος πιθέντος ἐπιγαυρωθεις ὁ Κλεόμαχος και τους ἀρίστους των Θεσσαλῶν συναγαγων περ αυτον ζηλασε λαμπρῶς και προσέπεσε τοι πολεμίοις, στε συνταράξαι και τρέψασθαι το ἱππικόν. ἐκ δε τούτου και τῶν οπλιτῶν φυγόντων, ἐνίκησαν κατὰ κράτος οἱ χαλκιδεῖς τον μέντοι Κλεόμαχον ἀποθανεῖν συνέτυχε τάφον δ' αὐτούδεικνύουσιν ἐν αγορῶ αλκιδεῖς, ἐφ' υ μέχρι νυν cs. D. 3 ὁ μέγας ἐφέστηκε κίων ' και το παιδεραστεῖν πρότερον εν ψόγω τιθέμενοι, τόre
112쪽
δικους ερωτας τῶν επὶ ταῖς θηλε, ις προκρίνουσι πολλοί. παρῶ γαρ rαῖς μάλιστα ευνομουμέναις πόλεσιν ἐπι της Ἐλλάδος σπουδασθῆναι rόδε το θος Κρῆτες γουν, ως ἔτην XI 20ὶ και οἱ εν υβοίω
lii alogis limit luunt ni ite amo te ait in uia ero limini de ira περὶ παθῶν οργῆς . ut muta ninnes elici in Lait r. περὶ πάθους οργης, Iesut lilii l. iiii ait alla eluunt coiisi isti alioue ii pertinet Ar et li. 2 4 λέγω
dε πάθη μεν πιθυμίαν ὀργην φόβον θράσος φθόνον χάριν ubi
irrati illinc χαράν . φιλίαν, μῖσος, πόθον ζῆλον, λεον. λως- ις
113쪽
ου ἐπεισόδιον ἀλλα αναγκαία, υσαν Ου ὁ ἀναιρετ εα παντάπασιν αλλὰ θεραπείας καὶ παιδαγωγίας δεομένqv xl l εθισμου ,ec.
sera a luna se. 3 εωρων ὁ Ου μόνον ψυχροὐ κατασκεδαννυμενο ληγου - σα οργήν, ως ἱρ. στόρηκεν recte tali in facile illius eo ril;i vetat lupole
ex lino petita eo mi in liro muri, e quilii is se iii laris intelle; pri lite in ala coli gesta stitit. lior Di, ipso milia sili liii in lani opere ait alii asse Plutar-clitani ex συμποσιακῶν προβλημάτων pi'aecipue lilitas constat et ita lite
ipsa potius eligerit proli leni ala litu alleia revera exta iit 3, 27 S. 20. proli lenialis 3 2 altera in parieni ille in Issiit citavit ipl. V In P. 3. idiae aut ei apiri Clestione in in ii qeii latia milia piario et in Seii cci se limi ili
114쪽
r οὐ λόγου μέρους τῆς ψυχῆς πλεοναστικὴ κατὰ φαντασίαν δέος
ἴρισμόν του πάθους των ε στερον νδρόνικος μεν εἴρηκε πάθος εἶναι τῆς ψυχῆς κίνησιν ἄλογον ὁδεὐπόληψιν κακολη γαθολ. . . Βοηθὸς ὁ τὸ πάθος τῆς ψυχῆς κίνησιν λογον χουσάν τι μέγεθος . . . μήποτε ουν ν τὸ πάθος κίνησις του λόγου τῆς ψυχῆς υπλῆ dio h
115쪽
ὁρικώτερον δίκqν των κεκαμμένων ράβδων- οι θέλοντες ευθυναι προς το εναντίον περιλυγίζουσιν α ε της εἰς το ἐναντίον περιφορας το συμμετρον ἀναφανῆ ουτ και επὶ ψυχῆς ἐκ του τοιούτου τρόπουίρμονίαν ἐμποιεῖν ἐπετηδευον. p. tali: τεταρτος ὁ Ἀριστοτελικος ὁ κακω τὸ κακὸν ἰ ενος και ρῆ ιαμάχβ ων vciντίων εις συμμετρίαν
τικω. κGστον τε καGζω πραγματος ταν συμφυλον και συγγενεα προ-
117쪽
in pio lil. l. c. τους φίλους ει φράζαι τα τα κηρω ίκην χοντος οπως μη συγχέη το πραγμα δια θυμόν.
119쪽
atque molis simulandum arbitrarn trιr. ιι ait litoris Da in oratoris incendat actio. λιnt denique vulam negan Pι imrsci nesciat eaniquequani lenitatem nos dicitiaiιs, visioso lentitu libra, novi ine appellant nerrer soliιn hanc IRidinem laumint . . . sed ipsi vi urgenus vel IJidinis vel cupiditatis . . . si . 20 pSan ammtu linem . . . reliPιas vuOPιe paries aegritudinis . . . haec tamen ita disputant iι resecan ia esse fateantur, evelli penitus dicant te posse nec opiι esse et in omnibtιs fere rettιs mediocritatem esse optunar existunent. Vi letii igilii r. si ii leni recte sileri Oi. O iiiiiiii P tuu illi Oilciri Peripatetico ite ira 'petentia malui ima in excia inplior il ille it ilius pl-
b. 45. s. Xenocla teg περι ων παθῶ i ii, 4. 12 vel iis virtute narratione ite natura irae utpote gravioris tu principalis es. Cau'. pilici supra ailsciri pla primiιm nrιltis vero is iracun tiam latratant isse. ilisputatio iii contu iustus suisse ferino te universo alfecit . diioinoilo autem factuni sit ut nullo tu in t liverso mini tu lo iunil gilolbiliumque Peripateticorum illari liiiiiii iii inlio instea colligeroni ui titulistiuo a Ditili attieeariis ora arent ut , in uitiis Ari itoli lis principis nomen iurent si 'ut in unius Hippocietatis ni minini in ii illo muta et ili vir-sissiniorum, id uiusce orlasso ite ira in Aristoteli vulgo i iis uripti ex inplo Inanilest ite clarari potest, istin i Pasi Tate potius Bl, lio pili- tu in suisse se ut m quoin litari in tapli V1;u i mina, in in in illi Diani alle.
των δε φιλοσόφων οἱ μεν φλυαρουντες ἐν καὶ μετα φη Jνηγορίας ἐπιρρωννυντες φ . . . . μεν ρητορας και
ποιητας Γλι πεισαν την τοιαυτην γρυμέαν ενιοι γουν των Περιπατητικῶν ως που και προτερον παρεμνησθημεν, ια-μοσωπων ἐκτεμνειν τα νευρα ης ψυχῆς φασὶ τους την ργην και τον θυμον αυτῆς ἐuaιρουντας δελ- χωρὶς Ουτε κόλασιν υτ μυναν εἶναι . . .
120쪽
. . . Ovτως κακον ἐρουμεν το μη την φυσικην ὀργῆν ἀναδέχεσθαι κακῶς γαρ ἀκουων και πασχων ὁστις ου οργίζεται πονηρίας πλεῖ-σrον τεκμηριον φερε κατα τον Μένανδρον ἐνίοτε δε η δυσὶ κινησία
της λυττης περιετερα sic ' διο φανερός ἐστιν ἐπ τοις ἐλαχίστοις παρὰ πόδας ευθέως ἐκJστησόμενος ἀγαθον ὁ το ἀναδέχεσθαι παρ δ'
l86 sol. 6 i. e. liliri περ οργης col. 38 λέγεται τJλτην φυσικην οργὴν μη μόνον κατα την δίαν φυσιν λυπεῖν, ἀλλα και ἐπισκοτειν τοι λογισμοῖς δύο ἐφ εαυτῆς, . . .
Stoli nor. 20 55 emlena Maxi in c. Ἀριστοτ έλους. σπερ ὁ καπνὸς ἐπιδάκνων τὰς ψεις ουκία βλέπειν προβλέπειν Max. τοκείμενον ἐν τοις ποσίν ουτως ὁ θυμὸς ἐπαιρόμενος τω λογισμω ἐπισκοτεῖ και τὸ συμβησόμενον ἐς αυτο λατοπον - αφίησι τη διανοία προλαβεῖν προσλαβει vulgo, προβλέπειν vel προσβλέπειν Max. .