장음표시 사용
81쪽
- 76 λέγει, την λιτότητα ὁ λονότι πλεον ἀγαπήσας τα ὁ αυτα καὶ Ἀμαιος εῖρηκε την αιτίαν ἄμα παρατ μενος του δημοτικον εἶναι οὐανδρα. φησι γάρ etc.
Diog. L. . li4 post viana te Protagora Alistotelem Wτω περὶ παιδεία apposuit ex Favorino ita ex eodem p pigitὶ διεῖλέ τε τον λόγον πρῶτος εἰς τέτταρα ευχωλην ἐρώτησιν ἀπόκρισιν ἐντοληπι ι δεεις επτά . . . πρῶrον δε τῶν λόγων εα-o ἀνέγνω ον περ θεῶν . . .
ἀνεγνω δ' Ἀθήνησιν ἐν τῆ υριπίδου οἰκία - τινες ἐν τῆ Μεγακλείδου αλλοι δ' ἐν Αυκείω, μαθητο την φωνην αυτῶ χρῆσα πος ωρχαγόρου του Θεοδότου κατηγόρησε ὁ αυτου Πυθόδωρος Πολυζηλου εἶς τῶν τετρακοσίω Ἀρ ιστοτε λης δ' Ευαθλόν φησιν.
Diog. Laert. 2. 55 il Coli. φησι ὁ Ἀριστοτε λη inimio Atilio ilialogi δτι εγκώμια καὶ ἐπιτάφιον Γρυλλο es. 2. 54 μυρίοι σοι συνεγραψαν το μέρος καὶ τω πατρι χαριωμενοι ἀλλα και ερμιππος εν ω περ Θεοφράστου καὶ Λοκράτην vii leo italu Σωκράτη φησι Γρυλλου ἐγκώαιον γεγραφέναι.
0uintilian inst. vi'. 2. IT: Trangeamus igitur ad eam, aestionem suae sequitur, an rhetorice arsit. ιod quidem . . . eae iis qui prae-
82쪽
et Stotiri et Peripatetier plerique consentiunt ... 4 eouidem illos iιι
contra isputaraιnt non tam sensisSe quod dicerent iιam exercere ingenia nateriae diffletιltate credo voluisse . . . b qvidam naturalem esse rhetoricen volunt . . . v nini Ouod eae arte flat ante artent tιisse . . . Il non esse artis id grιod faciat out non didicerit, dicere autem homines e qui non didicerant . . . I 4 Aristoteles ut sole quaerendi gratia quaedam siAtiluatis siιae amiιmenta excogitavit in Gryllo scit quitius araena negare viileretur id qui tan agens ut lietores resutaret qui onineni vi in ilice nil in arte poneIent, non auten ut totaIn repudiaret Gluae Ciceronis vel Da sunt te Dr. I, 24, 10. s. r. Hi et p. 1354. l - IIJ. sed idem et de arie rhetorici tra sinoros scripsit et in or myramo non artem solum eam fatet tιr, sed ea particulam civilitatis sicut lectices assignat. 15 multa fritolaus cl. 2, 15. 23. Sext. Nir. p. 67 Be Ic contr/ι, miιlta Rhodiit Athenodor s. Agnon Otιidem detraxis sibi inscriptione ipsa sidem, uia netorices accrιSationem professus est. nam de Epicuro, viri disciplinas Omnes fugit, nihil miror.
De poetis libros tres , ilii inter ilialogos in Laertiani iii licis principio positos Oininantur in inoiluin ilialogi 'evera scriptos fuisse expresse testatur auctor vitae Aristotelis Iliarcianae coit. 25 s. 276'J εως μεν ουν τι νέος ην, την των ἐλευθέρων παιδευετο παιδείαν, ως
δηλοῖ τα γεγραμμένα αυτωχμηρικα ζητήματα και η ης Ἱλιάδος ἔκδοσις ην δέδωκε τω λεζάνδρω και ὁ περὶ ποιητῶν διάλογος καὶ το
περι ποιητικῆς συγγραμμα και αἱ ρητορικα τέχναι etc. vers. lat. vet. Aristoteles auten iuvenis adnuc existens docimnan elog ιencte doctitat, ut declarant Romeraca commenta scripta ab eo et liadis dictamenouo dedit Alexandro e dyalogus de poetis et tractatus de poetica et rhetoraca et c. l. aius argirinenti lialogo tractati ait Tui exeniplunt inter Peripateticos liaDes Heracli lis περὶ ποιητικῆς και των ποιητῶν, D. I.. b. 8S . quo quidem titulo Aristotelici pioque opem 1 ratio ex pinnutur. quoi non solun περὶ ποιητῶν inscribit tir sed etiai περ ποι)iτικῆς, ita
tamen ut a nobiliore illo et singulari libro et qui simpliciter appellatur περ ποιητικῆς neque nina nisi tuo liaec Aristotelis de poetica scripta
83쪽
a veteri Dus at illibontur a lituo libri nunter illi alogiis listingueretur. Es-pulaliatii onini in lioe liuolio ite a tete posui ea, ite natura pius in initatione posita, ite titilitate politura ut civi iuncinor s alseclliu in qua lana quasi quana lerni in Phalonico cs. Ini Mulo ii p. 69 4 Mis vocat puri furatione ii est pilucalione isti iliae ino litato Pelo Ple oletulos atque litanaiulos
es. Plut ile at alii l. e. 8 οὐτε γὰρ βαλανείου φησιν ὁ ρίστων, οὐτε λόγου μ καθαίροντος φελός ἐστιν) uiae eni in Iaestio itulo a
Picito itis nLixi in ilissertatione in lectilio politiae operis pia de Aristotelena ipsu in a Clivi relii, alii silue sinpalelicis racicili sanaos ciat et in Peripateticorauia te poetici lituis Ontra Issalotieni inultis agil .ita scilicet Platonis pili io, qui te assecuit nis ait p. 6 m: τρεφε γαρ ταῶτα
tia discreparet. πολλὴν αιτιάσεως ἀφορμὴν non solum Aristoteli sed
Tneoplirasto ceterisque qui περ ποιητικῆς lilaros e listeriint necessario praeliuitis oriana lue oriani uni et ipsius seu laristotelis communis ratio intre locina illam uia tot en in histriint illi renipul,lica in Proeli ilis sertationum quarta examinatur. uitis verita etsi non ut nurn Aristotelen pertinentia ne luna ait veri Aristotelis ile poenica lun servati pariet ulti imam ait liquitus et aut stii dici non solun Andronici continentatorii inque sed bibliotlio cariorii in Alexantita nomina mina politi coriam ne perilita in . s. Bose p. I 33 . sei ait Peripateticor in sententi;un es Strata I p. I G ποιητὴν γαρ ἔφη - scit Eratost lienes - πάντα στοχάζεσθαι ψυχαγωγίας, οὐ διδασκαλίας -ουναντίον οι παλαιοὶ φιλοσοφίαν τινὰ λiγουσι πρῶτην την ποιητικῆν, εἰσάγουσα εις τον βίον μῶς ἐκ νέων καὶ διδῶσκουσαν θ και πάθη και πράξεις μεθ' ὁονῆς Ῥια τοὐτ και τους παῖδας αἱ των Ἐλλήνων πόλεις πρωτιστα ια τῆς ποιητικῆς παιδεύουσra , ου ψυχαγωγίας χάριν ὁ πουθεν ψιλῆς ἀλλα σωφρονισμοὶ . . ταύτα ν οὐ μόνον παρὰ των Πυθαγορείων ἀκουειν ἐσH λεγόντων, αλλὰ και Αριστόζενος υτως ἀποφαίνεται. και Ῥμηρος ὁ τους αOιδους σωφρονιστὰς ει ρηκε. s. Pliit ite ausi poet. c. I ex tr. ex aliorum
antii tui orunaque auctori in testi inoni acceptam inter ipsa tarneu dialogi fragmenta cuius ae lue sensun expressisse intelligunt tir adscrilienda esse pii lavi. ili; contra es. II. DunlZer. et tunicier aris tot Poeti k. Braun-sclixv. 840 p. - 16 miae constillo Dialis i. aut ait poetica in spectant pana quam talionius aut errori ea sunt et a cum naenia totalius prio luna semper copias repetenturias Diale tra lita aut ileniqii utroque nomine vituperan-
84쪽
tur velut Tiena isti lorare r. 20 p. 38 Iunii. s. 3I6d uarii. . ita et lain Simplicius in cal. s. Seticis. p. 3, 3. 27 32 Diali in mi uni ex Pol pllyrii commentario ite scripserit liaee: και γαρ και ο ριστοτέλης ε τω περὶ ποιητικῆς συνωνυμα εἶπεν εἶναι ν πλείω μεν τα νοε circi non iit
in categoriis ων ὀ ονομα κοινόν - λόγος ὁ ο αυτός. tot tu πολυώνυμα, το τε λώπιον καὶ ἱμάτιον και το ταρος . . . ενθα ὁ περὶ τας πλειους φωνας η σπουδὴ και την πολυειδῆ εκάστου ὀνομασίαν, ωσπερ ε τω περὶ ποιητικῆς και τω τρίτc περὶ ἐρητορικῆς δ. 2ὶ, τουεrερου συνωνυμου δεόμεθα οπε πολυώνυμον ὁ Σπευσιππος κάλει. . . οὐ γαρ παραλελειπrαι τα παρα τοῖς νεωτέροις καλουμενα συνωνυμα. . . και πολυωνυμα stetit alii Porpiivritim censuit Bootitiis aλλ' ἐν χλαις πραγματείαις, εν αἶς ην ικεῖος ὁ λόγος, παρείληπται - in plicius
igitur non iii tellexit ite svnonysii Omini si tritis calione es r. i iii l. Viplis. ite vestigiis et elimius j non viri is ae ariis aecoru in IIa uitiae Milp. 23 sq l. in poetica arte et letorica Diiii ulte τὸ περι ποιητικῆς citari ipsi iuraristotelis mi poplicii hasteriri liuit inciliet. 3. 2. p. 4 A. 5es. I 4m, T. 28. post l. 22 milii Dito testiiItonio es nos p. I 30. εν τοις εκδεδομενοι λόγοις .itis ain te an ii iii assecli Oilit,iis iiiiiiiiii iluales sevo niant iliciunt osse ait poei. c. I p. 454 v c s. p. I 453 u 2. Iloso . . . ii est in iuris alite ei litis, scilicet Hie loricis it: iit ille in uiui velitat Ilio alit, c. I εν οις περὶ ρητορικῆς κείσθω .PDilosoplii cuni igitur non iis toricia in liri te poetis a Nurmenturnsuisse ex ipsa dialogi ratione se fluitur tractii tu μίμησις r. 3. oratio poetica alitu metrica r. 3 - 4 φιλονεικία poetarunt et sopitis iciminala. 7 etc. . ex sta Minentis autem locis pie a graniniaticis excerptis alteruinoi omiseriit illiti iusiuin esse se aluitiir de arte ila lis putatii in ius se significantem ut in lilia variaque poetariam remoria illustralellir quia In li-ilem ornes eripateticis ninitius a litto sopitia mi liis tota iiii vergetiti laus ni natu In placitisse nolunt ps l. litantopere auteni seiularistoteli in laticus tu in suerit, longa illi item alia pro Iola nam alio oste tulit cl. nos p. IJ. quae qui item ut recentiorein Aristotele niagistro lictore in ignoscas sola susscit etiam si Aristololis notiae titulo inscriptum iam Eratos utenes et Ap illo lorus D. 2 . Nicias iter et Sotion D. 3 legisse videantur. Beliquoruni Peripateli comini ite poetis et ile poetica qui spretiantur iiDri ni sere sunt Aristotelis praetor uir quem nunc legi nitis in initi est Laertiano cum celeris genuinis eisque nanilius iii mi ipsas Arutro ilici pragmatias pertinere iit cliolaruna lectione usuilii frequelites omissum.
praeter Itunc igitur de luibus agimus περ ποιηtῶν, D. L. b. 22 et He-svclitus qui eosulam male bis ponit . uero quidem loco post κυκλον
85쪽
alius libri titulum ali e litoribus ni ale coniunctum . eiusdien πραγματεῖαι τεχνης ποιήτικῆς β D. L. b. 2 et in v. πρ Hes. de quiuus nillil notuni
magnientiun apti l ii Tollituli lio et ipsit in taliae recte iii liciari eiuroile poetis sit in tu in suisse vestigiianici eluiuii est oιμα illuit ilialogum pro-ilens nulli iis igitur inoinenti est, quoi vitula pureniatu in litormin secun dus inter a se uripi lis sitim vi li attir ea leni uini uulicaveris apuit
re in illu latiripi leti in citati P. Aristoclis Illi Oilii locos illi os ex l. περ ποιητικῆς in Aristotelis no-Ineu niale scriptos vide iliter miginon lararis lociis Aristoteli salso trit,ula
II. 2 . de Aristotele in renaeo Stilponis e rici aequali see. D. L. 2. IIIJ, qui ex Deliae trio Magnete i . l. b. 3b dicit u γεγραφὼς περιποιητικῆς non Duel rὰ περι ποιητικῆς Aristotelis , s. SelieuHeer, de
ὁ διαλεκτικήν εν δε τω περ ποιητῶν ubi de ilisserentia poetae etdια μέτρω scri lientis. s. r. poet. c. 1. Plutarcia de auit poet. t. 2
86쪽
- 81 - φησὶν οτι και ομηρικος Ἀμπεδοκλῆς καὶ δεινος περὶ την φράσιν
γέγονε μεταφορικός- ων καὶ τοι αλλοις τοι περὶ ποιητικην ἐπιτεύγμασι χρώμενος nihilo ante magis poeta. s. Ar poet. l. 1447y 16. Pliit. l. c.) και ὁ οτι γράψαντος αυτο και ἄλλα praeter plWsica)ποιηματα την τε του Ξέρξου διάβασιν και προοίμιον εις Ἀπόλλωνα, ταῶθ' ωστερον κατέκαυσεν αδελφή τις αυτο - η θυγάτηρ, ω φησιν Ἱερώνυμος - το μεν προοίμιον κουσα, τα ὁ Περσικὰ scit in Ps uillat'. prol,l. l. 22 βουληθεῖσα δια το ατελείωτα εἶναι. βη καθόλου δέ φησι sc Aristoteles και τραγωδίας αυτον γράψαι και πολιτικά-αὐείδης δ' ὁ του Σαραπίωνος τέρου φησὶν ειναι τὸ τραγωδίας. Ἱερώνυμος δε γιν αυτον τρισὶ και τετταράκοντα ἐντετυχηκέναι, Νεάνθης δε νέον οντα γεγραφέναι τα τραγωδίας και αὐτον επειτα αὐταις ἐντετυχηκέναι.
Diog. L. 8 5 lioc Mulieri D. 263 es. Rose te Ar. l. p. 9): F μπε. δοκλῆς, ῶς φησιν Ἱππόβοτος, Μετωνος η υίος του Ἐμπεδοκλέους. Mκραγαντῖνος το ν αὐτο και ψαιο ... καὶ Ἐρμιππος ... λίγει δεκαν Ερατοσθένης ἐν τοις ὀλυμπιονίκαις την πρώτην και εβδομηκοστὴνολυμπιάδα νενικηκέναι τον του Μετωνος πατέρα i. e. inpelli, 'leni PD uti Lini Pli ni vulgaris opitu a plinosoplitiiii. 's. Athoia i p. a iet Utivo in D. I . L. 8 53. lillosoplii vitia ciuia aliis propter Mu Titis ration pin te iatestatur Aristoteli s litatiore Eratostlipites . μαρτυρι ile vitai annis 4ρώμενος Αριστοτ έλει. 52 Mπολλοδωρος ν' ὁ γραμματικὰς εν τοις
narios restitii itὶ κως ν Μέτωνος μεν υἷός, εις δε Θουρίους αὐτον νεωστι παντελῶς ἐκτισμένους λαίκος scit. ὁ Ῥηγῖνος ἐν τω περὶ ποι ροῶν, ile mi Ps Pliat vit Antipli. p. 233 66 II est. s. D. L. 9. Apollo l. ἐλθεῖν φθσίν,- εἶθ' ὐποβὰς . o M ἱστορούντες, οἴκοθεν πεφευγώς εἰς τὰς Συρακούσας μετ' ἐκείνων ἐπολέμει προς τους Ἀθηναίους, τελέως ἀγνοεῖν μοι δοκοίσιν η γαρ οὐκέτ ην η παντελῶς περγεγηρακώς, οπερ - φαίνεται Ἀριστοτέλης γὰρ αυτόν, ἔτι τε υρακλείδης cs. . bl. 60 6 eicia ille nial Nράκλειτον), ἔζηκοντα ἐτῶν φησὶ τετελευτηκέναι. ὁ δε πρώτην και βδομηκοστην λυμπιάδα νενικηκὼς κέλητι τούτου πάππος ita octo Colu t. vulgo πάντως η ομμυ
nisi Tμπ κέλητι , σθ' ἄμα καὶ τον χρόνον υπὸ οὐ πολλοδώρου
σημαίνεσθαι. in i log L. 8. 74 νοσήσαντα δ' ἐκ τουτου τελευτῆσαι ait Neanities
87쪽
φέντας τῶν Σωκρατικῶν ὁιαλόγων; ἀντικρυς φάσκων ὁ πολυμαθέστατος ριστοτε λης προ Πλάτωνος ιαλογους γεγραφέναι τον λεξα
88쪽
gis tanaen Socraticis propter Minitana in ilia essent . ante lua in ciui erentii ilialogi Socratici.
Procliis liss in lat. rena p. p. 360 Bas. 53J in cap. inser. περὶ της ποιVτικη ... τα Πλάτωνι δοκοίντα) Πρῶτον ειπειν χρὴ και διαπορῆσαι περὶ τηλαιτίας δι' ην ουκώποὁέχεται την ποιητικη ν ὁ Πλάτων. .. δευτερον τί δήποτε μάλιστα θν τραγωδίαν και την κωμικην ου παραδέχεται και αὐτα συντελουσα προς φοσίωσιν των παθῶν, αμητε παντάπασιν αποκλίνειν δυναrον μήτε ἐμπιμπλάναι πάλιν ασταλες δεόμενα δέ τινος ἐν καιρῶ κινήσεως η εν ταῖς τουτων ἀκροάσεσιν ἐκπληρουμένην νενοχλητους μῶλα αυτῶν ἐν τω λοιπῶ χρόνω ποιεῖν. . . . p. 362: το δὲ δεύτερον πρόβλημα), οὐτο δ' ην το την τραγωδία εκβάλλεσθαι και κωμωδων τόπως, εἴπερ ια τούτων δυνατόν ἐμμετρως ποπιμπλάναι τὰ πάθη και ἀποπλήσαντας ἐνεργὰ προς την πυιδείαν ἔχειν το πεπονηκὸς αυτῶν θεραπεύσαντας τοίτο δ' οὐν πολλὴν κα τῶ 'Αριστοτέλει πυρασχόν αιτιάσεως ἀφορμην και τοις υπερ τῶν ποιῆσεων τούτων ἀγωνισταῖς τῶν προς Πλάτωνα λόγων, ου- τωσί πως ἡμεῖς πόμενοι τοι ἔμπροσθεν διαλύσομεν ... δεῖν μεν ουντον πολιτικὸν διαμηχανῆσθαί τινας τῶν παθῶν τούτων ἀπεράσεις καιημεις φήσομεν ἀλλ' ὐχ ωστε τὰς περ αυτῶ προσπαθειας συντείνειν, του ναντίον μεν ουν στε χαλινοὐ και τὰς κινησεις αυτῶν ἐμμελῶς ἀναστελλειν, ἐκείνας ὁ ἄρα τὰς ποιήσεις προς τῆ ποικιλία και τὸ ἄμετρον ἐχούσας ἐν ταῖς τῶν παθῶν τούτων προκλήσεσι πολλο δεῖν εις ἀφοσίωσιν εἶναι χρησίμου. αἱ γὰρ ἀφοσιώσεις ου ἐν περβολαῖς εἰσὶν αλλ' ἐν συνεσταλμεναι ἐνεργείαις, σμικρῶν μοιότητα προς ἐκεινα
89쪽
τωλανθρωπίνων παθηματων των ἐν μῖν πάντη με εἰργόμεναι καθίστανται σφοδρότεραι, εις ἐνεργειαν δε βραχεις βραχειαν ιerii. και ἄχρι του συμμεrρου προαγόμεναι χαίρουσι μετρίως και ἀποπληροὐνται και ἐντεὐθεν ἀποκαθαιρόμεναι πειθοῖ και- προς βίαν ἀποπαυονται. δια η τούτο ἔν τε κωμωδία και τραγωδία αλλότρια πάθὐθεωροῶντες ῖσταμεν α ικεῖα πάθη και μετριωτερα ἀπεργαζόμεθα-a ἀποκαθαίρομεν, ἔν τε τοι ἱεροῖς. .. θεραπείας οὐν ενεκα της ἐν ἡμῖν ψυχῆς και μετριότητος των δια την γένεσιν προσφυομένων αυτ κακῶν λύσεώς τε απkτων δεσμῶν και παλλαγης χάριν τα τοιαύτα προσ-
εχειν ἐλαφρόν, αλλ' ο τον ἐμμένοντα.
Diog. La Tt. 2, oti. τουτω M. Σωκράτει τίς, καθά φησινυριστοτε λης ν τρίτω περὶ ποιητικῆς, ἐφιλονείκει Ἀντίλοχος η-μνιος και 'Aντιφῶν ὁ τερατοσκόπος, ως Πυθαγόρα Αὐλων Κροτωνιάτης liis it Titia iis iis est . Η ' και μαγρος μήρω ζωντι, ἀπο-- νόνt δε Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος και Κερκωφισιόδω ζῶντι τε - λευτήσαντι δε ὁ προειρημένος Ξενοφάνης και Πινδάρω υντιμένης ὁ Κῶος Θάλητι δε Φερεκυδης και Βίαντι Σάλαρος Πριηνεύς, Πιττακῶ
90쪽
llami topilitarcii de vita utini. U. 3 Iniit Opp. ut Dulnior . . ai'. l8554. 0 l. s. p. XIJ Αριστοτέλης δε ἐν τω τοίτω περὶ ποιqτικῆς ἐν Ιω φησι τῆ νάσω καθ' ον καιρον Νηλεὐ ο Κόδρου της γωνικῆς ποικίας γειτο le aetate igitii rionum coiisolitiel Milit Ps ui laristoteles et Aristarcii iis . κόρην τινὰ των ἐπιχωρίων γενομένην πό τινος δαίμονος των συγχορευτῶν ταῖς μούσαις ἐγκύμονα, αἰδεσθεῖσαν τοσυμβὰν διὰ το ογκον της γαστρος ἐλθεῖν εις τι χωρίον το καλουμενον
Λιγιναμ ει καταδραμόντας νστὰς ἀνδραποJίσαι την προειρημένην και ἰγαγόντας ει Σμυρνα ουσαν πλAυδοῖς τότε τω βασιλεῖ των χυδων ἔντι φίλω τοὐνομα Μαίονι χαρίσασθαι τον ὁ ἀγαπήσαντα την κόρην διὰ το κάλλος γῆμαι ην διατρίβουσαν παρά τω Μέλητι, συσχεθεῖσαν υπὸ της δῖνος ἀποκυῆσαι τον 'Oμηρον ἐπι τω ποταμω.ον ἀναλαβων ὁ Μαων ως ἴδιον ἔτρεφε της ΚριθηMs μετὰ την κυη- σιν εὐθέως τελευτησάσης χρόνου δε υ πολλοὐ διελθόντος και αυτος
ἐτελεύτησε. των δε υδῶν καταπονουμένων πό των Αἰολέων κcii κρινάντων καταλιπεῖν την Σμυρναν, κηρυξάντων των γεμόνων τον
βυλόμενον ἀκολουθεῖν ζιέναι της πόλεως ἔτι νήπιος ων Ομηρος ἔφη κυι αυτὸς βουλεσθαι ὁμηρεῖ ῖθεν ἀντι Μελησιγενοῶς πιμηρος προσηγορευθη γενόμενος ὁ ἐν λικία καὶ δόξαν ἐπι ποιητικῆ κεκτημένος ῆὁ ἐπηρωτα τον θεόν, τίνων τε ει η γονέων καὶ πόθεν - ὁ δε ἀνεῖλεν οὐτως ἔστιν Ιος νῆσος μητρὸς πατρίς β σε θανόνταὁustαι Ἀλλὰ νέων ἀνδρῶν αινιγμα φυλαξαι.
φέρεται δε και τερος χρVσμος τοιοὐτο leceni verminis qui Aristotele is ali lictore interpositi utent iii ... μετ' ου πολὐν δε χρόνον πλέων ἐς Θήβας εἰς τὰς Ἀθήναςis uomul vit uiana p. 18. G Vest et tulem ἐκ τῆς Σάμου, ilii sectituli in Procli περι τῆς τελευτῆς υτο λόγον, i ii illena est clina Aristoteli o. ili Oii p. 25. 27 est. διατρῖψαι με παρὰ Κρεωτύλω γράψαντα δ' Οιχαλίας ἄλωσιν τουτω χαρίσασθαι, ῆτις νυνως κρεω λου περιφέρεται. Iuzi in;inisosti in est non nisi Procli errore uiale aut excerpentis alit excerpticile in iii silla potitis illi alii te aino licta
videri ἐπι τὰ Κρόνια ἀγων ὁ οὐ τος ἄγεται παρ' αὐτοῖς μουσικός
ηλθεν εις Ἱον ενθα ἐπι πέτρας καθεζόμενος ἐθεάσατο αλιεις προσπλέοντας, ων ἐπύθετ ει τι ἔχοιεν Procl. p. 25, 30 θεασάμενον αλιεῖς προσειπεῖν αυτοῖς καιώνακρῖναι τοῖσδε οῖς πεσιν'