Historia philosophiae Graecae et Romanae

발행: 1857년

분량: 719페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Gτως ἔμπεδον αυθι ἐνει κρατερὴ γὰρ νήγκη πείρατος ἐι δεσμοῖσιν χει, τύ μιν ἀμφὶς Πργει 15 με- Οὐκ ἀτελεύτητον ἀνίει θέμις εἴνια ἐστὶ γὰρ οὐκ επιδευές ἐμ δ' - παντὸς ἐδεῖτο

a G. 1- loquitur sapientia, discipuluin exhortans ut viae inertia, indivitis, immobili natum enus docuerit, ea licet viri Dios lagiant, tamen inenio tanquan praesentia conisii pletur. Nibia, inmiti, meminin iis continuunt, quippe quod neque dissipatuinanis in constipatum quibus verbis talio eos philosophos, ii res fieri oυγκρίσει α διακρίσει docebant. - 10 s. 5- eademana ration exprimuntur Neque divisi iiii est ens, siquidem omne sui sinino si neque sminii mi , is proliniere ipsitan cohaerere, nemin minus, sed omne plenum est entis. Ergo continuum est omne, muri ens cum erit emisistit. - Ο 11. Cuin ensneque orium sit neque interim possit, sequitur ut si tinnies,ue: mo periinet . totum in tempore sequitur s. 12 sq. do motu in Deo. Denique s. 14 sq. ens finitum esse illicli mi. 14 ὁ -- ωfendunt i πεῖρα. ), es mullius rei indit s. Id peculimus Has do me tamenidis Gotat Aristot. Meti , , si lacus

142쪽

Ηλο παρὲκ του ἐύντος ἐπι τύ γε Μοιρ' ἐπεδη σεν Οὐλον ἀκόνη ἡ τ' ἔμενα - πάντ' ονομ' ἐμίν,-1α -οὶ κατέθεντο πειτοι-τες εἶναι ἀληθῆ, γίνεσθαί τε καὶ δλλυσθαι εἶναί τε κα ὶ κι, καὶ τύατ- ἀλλ ωσειν, δια τε πω φανὸν ἀμειβειν.

. I. Idem os cogitare atque illud cuius causa eat eooauo h. e. ens, quod solum mimari potest, nam non ensis in dici, que ootari potest, . n. 144, 6 7 8. - Ο. 2. Nevis enim Moreum ab enis, in quo enuntiaturi est si e quod eo suavid re cootare, quoniam hoc lauum ita vinculis illigavit, ut sesuina in ianities,no in. - α 5 sq. Propterea omnia nomina tantun modo sunt, in servio a nomini opinantes esse vera, Mesalsi interire, esse et non esse, locum mutare, colorem vertere.

143쪽

reliqua tu non sunt nisi mortalia et ruduea quo per inerit verba κώμον ἐμῶν ἐπέων πumio M. 3 et hi verens, tibiis posteri rem cinatriis pinei finierat, simplici do coelo sol. 138b:

144쪽

Αἱ ψι μεινότεραι πυρος Η πεποίηντ' ἀκρίτοιο, αἰ δ' ἐπὶ τῆς νυκτύς, μετὰ δε φλογος ῖεται αἶσα

145쪽

πρώτιστον μὲν Ἐρωτα θεῶν μητίσατο πάντωνh.

ἔργα τε κυκλωπος πεύοι περίφοιτα σελήνης οὐ φύσιν. ησεις τε καὶ Οὐρανον ἀμφὶς ἔχοντα, πεlρατ' ἔχειν ἄστρων. Ap. Simplici is, Gelo fol. 37.

146쪽

intra illud orben ignerim in titulini, quod intra Omnes ori es sit, item innum et circa illiu miratis Orben ignemn. Huno omen , in medio Innilini Inix tollII positur i, omnibus exister causani omnis motus atque generationis quan appellari Deam Gubernatrieem . Clavigerrirn i. e. penes quani sint laves adini ot munentum Atiniunt, Si Coelum Stellans qui s. 13 appellauirorρανος ἀμφὶς ἔχων, s. 16 Mit)μπος Οχaro c. ni inius gratis, etiam hi firmamento ultus est quasi Vesta mundi Dea omnium rerum procreatrix et gubernatrix, Theolomni Arithm. I, p. 98implic Phys s. a. και ποπrικον ιζιον μεν ἐν κοινόν, ην ἐν με ν πάντωr Gδρvuενην κa πάσης γει ἐσεω, atri ar δαιμοι Λ 'no P. Eandent non scillini Amna et ii Q κζr, sed etiam Ati odirr et Alnoris natren appellataui isse testatur Iutare II. Amator 13 h. e., quod ipse Paranentiles ait, innis coitus et omnis partus est ecubeein. II De Unore Parinuni sis, quom praeiverant IIesiodus et Pitcrecydes 'VIIlIs, os Arist. Mot. 4. Post Amorem etiam coteris diis orii nullae bellis atque dis ordiis nari averat sicut antiquiores

poetae, L Plato Sympos p. 19 C; Cic. Nat. D. I, 11 Menander de nec in I, 5, qui loquitur de liysicis linianis a Parmenide

147쪽

γνεοθαι την διωνοιαν βελτίω δὲ κά καθαρωτίραν την

nem ne hominis siminio a in Empedoclem statvisse v. in n. 1753, ut primo insta membri eae eris quom prae orire easta nae doluerint et sicurao iis inremor effecerint, ni muthumore rem,aumna 1Me sunt duo ista elementa opposita, quae Pannonides per nutem naturali pera iebatur. Et ita eum Ammon et Dia mi in in hominis procreationem valere statuebat, m naririn o. s. inter se eertare feminae et uiris, et remea lumini in latine convereos se in caei. Aurea de Mori, Chron. I s.

148쪽

πολλῆς συνεσεως γεμοντα.

erat invidia v. Diog. L. VIII, 7 IX, 25 Sexti Emp. VII, 7.

149쪽

τοσαυτα εἶναι σα ἔστι καὶ με πλεί- αὐτῶν σειε

ελαττονα. εἰ ε τοσαυτα εστιν οσα εστι, πεπερασμενα

ἐὰν εῖν ' πιχὶ πάλ- , Ε πολλὰ ἔστιν, πειρα τὰ ωτα ἐστίν ἀῶ γὰρ τερα μετα -- δντων ἔστι κα πάλιν

το ἀπτερον - - ωρου. καὶ περὶ το προῖχον- τος ὁ αὐτος λόγος - ἡ γὰρ ἐκεῖνο ξει μεγεθος καὶ

ω λέγειν οὐδεν γὰρ αὐτο τοιοειον ἔσχατον &ται, σειε τερον πρὸς ἔτερον οὐκ ἔσται. μως εἰ πολλὰ ἔστιν, ἀνάγκη αὐ- μικρὰ τε ιναι καὶ μεγάλα μικρὰ

150쪽

a rhς διχοroμιας. De eadem ammentandi, ne Ar Meseles Phys I, 3 exin - ῆς διχοτομ- roμα ποιῆσανrες μεγέθ' , quem locunt interi retes ad Zenonem reserediuit v. Simplicis 30a Bipartitam illam divisio in emo por non ne ess---mni exenipli potissim in haec allata sunt. - , Si divisi nem in infinitum persequare, quod is empna ex infinitis corpusculis constare, infinite lotur m 'um esse vi lubitur. Atqui empus evia illa inmitto parva sunt. Sequitur eis compositionem quoque eorum infinito paratam esse. s. Eudem. U. Simpl. hys s. 30 ησι Ζήνωι ψαο λέγειν, εrcitie prφ-ὁ ἐν ἀποδοίη ἱ-or ἐorι, ἔξειν α δνω λέγειν. πύρει δέ, ὁ ἔοικε, δια ὁ τῶν μεν ἰού γνῶν ἔκαστον καNπορικῶς - πολλὰ λέγεσθαι καὶ μερισμῶ, νύrtyμην μηδε ἔν τιθέναι ' o γα μήτε προorιθέμενον αυρει μήτε ἀφαιρονμενον μειοῖ ου εὐεr των διπωr εἶναι. Postrema Iesiuit in etiam apud Aristotel iet. 4. Quod arminentandi genus mens intelligentes nonnulli Unum a Zenon sublatum esse a nant, velut Alex Aphrod. v. Simpl. f. Ma. Senec. extri

CL Aristi bys IV, 1. 3. v. ius a n. 333.

ἰηινήσεως Ζήνωνος οἱ παρεχοντες τας δυσκολίας τοῖς Ηοωιν πρῶτος μὲν ο περὶ του μη κινεῆσθαι - το

SEARCH

MENU NAVIGATION