장음표시 사용
161쪽
θνητῶν οὐδε τις υλομενου θανάτοιο τελευτη,
αλλὰ μύνον μῖξίς τε διάλλαξίς τε μιγέντων ἐστι φύσις ὁ ἐπὶ τοις νομάζεται ἀνθρώπωσιν κ
162쪽
a Primum i- Mnt intuor omnium reriunbiplici eandens et Iuno et smindusii Nesiis, quo guriis sitis visam lamniis M. Lucretio, ' humectat naen me mi mortalem, h. e. unde fluit ouuii, qui mortalitriis apparet humor, velut imber, mare, senio. Sunt quatuor elementa, tae primum Empedoclenili numero statuisse affirmat Aristoteles et L 7 Gen. n. II, 1, alii. Iupiter eandens est Iupiter silminans ignitus, velut Heraelitus dicebat fulmen pro me divino, V. supra n M. Iuno in aer, Pluto terra, deni tuo Mortς, va nomine, ducto illo a νάω, α πιπρό, Νηρευς, apud Siculos colebatur quaedam ea, Eustaui. o. p. 1ra in ea Lympha, aqua Alsis locis aliis nonunibus e tam elementa appellabat, es. araten p. 334 sq.: risclio F - elui in p. 125. Hi in hi versus ap. Iut adri Colot 12:ν atton o γὰρ σφιν δολιχόφρονές εἰσι μέριμναι,
οἰ δη γίνεο ι πάρος οὐκ ἐον ἐλπίζουσιν
Quod res fieri negaliat, in hoo sentiebat cum Eleaticis, v. supra n. 134. 144. 148 tiuod omnes rei uin vicissitudines nihil nisi mixtionem et dissipation otia esse docebat, id ad Anaxa rao ana OKEnain accedit, tando a nonnullis naxagora discipulus suisso putabatur, V. n. 167, not. o. 'aiisae mixtionis et dissipationis sunt 1inor et Discordia, quibus v. n. 170. Ipsa elementa rem1In h. e. ignem, aerem, terrana, quam ponebat esse aeterita, inmutabilia 4-ώβὶγαὶ, paria interis simplicia quare cavendum ne comisitas ea cum his adspectabilibus, quae ex aeterisis illis mixta ab*ie eoncreta sunt o nautabilia, quum illa semper sibi conflant livinae natura non Ilogorice tantum, sed proprio dicantur. Pra 'nias elementorum qualitatos ad lime paria retulisso Videtur, aie- eum humidum et calidum giduni mido nonnumittam duo in Ie--us opposita statuisso peri1ibetur, v Simplic Phys s. 434, Stob. Zel phys I, p. 288. Etiam Aristoteles Empedoclem, etsi quatuor ruini elementa, pleriuncilio tamen sis uti tanquam duobus plus rei amniint Gon. t Core. II, 3. 3 ιοι ευθυς έrωρα λέγονοι' οἷον ' πεδοκλῆς συνάγει δὲ καὶ Ουτος εἰς τὰ δυο τῶ γαρυρὶ -uα πάν--νrιτί λησιν, s. Met. 4 do Xenoph. . . . ipsi i tu teream et quae terrae cognata sunt, aquam et norem,m 'M videtur, praesertim in mundi generation describenda,
163쪽
την με γαρ πάντων σύνοδος τίκτει, λεκει τε,
ὰλλοτε δ' οὐ δίχ' καστα φορευμενα Νείκεος εχθει.
πυ καὶ δωρ καὶ γαῖα καὶ αἰθέρος πων ψοζ' κύς τ' δεόμενον δίχα τον ἀτάλαντον πάντρα - Φωτης δε τοῖσιν ἴση μῆκός τε πλάτος τε ' την υ νόω δέρκευ μηδ' μμασιν ηο τεθηπώς - Οιοι ἐνίησαι ἔμφυτος ἀρθροις,
165쪽
et qui Iaudatur ap. Simplic Phys s. 8 a 344:
166쪽
liusque forinandis neque susscienter neque oonpuenter usum esse demonstrat, cum multa non ad illas causas, sed ad naturalem l meritorum vini et a casum et necessitatem revocaverit et propriam etiam illarum causariam speciem et actionem pariun accurato defiitierit, imo utriusque ii ita saepe conlititerit ut Discordia, unum in partes iliseerriens, sin=la simul elementa componat et lamet, et vietati Amicitia, eici acnta in unum constringens, proprias simul uniuscuiusque qualitates seceritat quo facit ut utraque, tam ini-eitia quani Discordia, et componat et dirimat, os Met. l. o. καὶ Gar. ἐκ πλεον μεν ούιου ros 'Aναξαγόρου, es. D. M not. I de ra roις αἰτίως, οὐ μην Ουδ' - γῶς, iit' ἐν Ουrot ευρίσκει Uoioyουμενον. Dilaros OD avr- μὲν Φιλία διακρίνεt, rorae Λεικος σνγκρίνει. 3, 4. και γαρ νπερ οἰ θείη ἐγειν αν ι μά-ἰ0Πα ὀμo2ογουμένω avrs', 'Εμπεδοκλῆς, καὶ Dro ravrον πέπονθε'tii 'οι με γαρ ρχήν τινα aitίαν τῆς φθορὰς δ μικο, δόξειε σι Ἀνθεν ηrror' a ro Dr γεννὰν ξω ο ενός απανω γὰρ ἐκ
167쪽
-τὰρ ἐπεὶ μέγα Νεῖκος ἐνὶ μελέεοσιν ἐθρεφθη ἐς αφά τ' ἀνήρο- τελειομένοιο τρύνοιο, δε σφιν ἀμοιβακος πλατέος παρελήλαται μου.
168쪽
φησιν μπεδοκλῆς ' ου γῆ θερμότητος μετειχεν, υχ
υδωρ πνευμοπος, ου ανω τι των βαρέων, ου κάτω τι
τος, ῶς Ἐμπεδοκλῆς λεγε και Παρμενίδης και Ῥοίοδος .
a Cum omnia ab Amor scilicet consociata essent, tum neque ignis comparebat neque aqua nam semiebantur alii Vcrsus, ut apparet ex Plutarcho , scd Harmonia occulta compage constrictus erat Sphaeriis orbiculatus, omni o parte quieto gaudens. Deinde, vivalescente Discordia, ioveri coepit pliaurus, ,nam omnia dein ceps quassabaritur monilira dei i. o. Sphaera πυκινος κρυφοου proprie est densus re essus, ut significetur esseetus moris et latenter et assiduo operantis Sphaeriis os octiculatus veIuti Spliaera Parinenidis soπaλης παιπP, s. n. 170 c. μονίη περιηγη litriamVis ignificare potest, et perpetuam circumactionem et quietem Per in tum orbem patentena nani o νίη Et quietem et perpetuitatem si i-eriit, περιηγη et quod circumagitur et rotundum v. arsten p. 184. M apparet Sphaerum per se quiescore, cum invalescente en una Discordia moveri coeperit quapropter etiam Eucleuius M a κιν οiai cim H 4ῆς Φιλίας πικi arεία καrὰ ον Σφαῖρον ponebat, testo8implicio I. c. - , Post dominationeni moris, a quo efficitur phaeriis, sequitur dominatio Diseordiac per quam Omnia turl antur
'ne disiiciuntur, ut in populari licogonia per Gigantes, qu0 eum Discordi Empedoclis comparat otiani Proci in lat. Ι'arni P. M8talib. ἐνrai sta a ro Tμπεδόκχειον εἰκος καὶ ὁ γιγανrικbς ὀὶεμος, κεῖ δε η Φιλία καὶ λειωσις καὶ Porroia rων λων θεός - Versus' videtur esso idem at tuo illo quem citat Sina-plieius, ut alter his versibus offectuin Discordiae, alter ad Sphaemi describendunt usus sit, rectius sine dubio Simplicius, cum Onomine ut aliis locis simifigetur ignis quod fraudi misso id in Plutarcho. Reliqua revera Discor Lao osse tuna deserit en- Rin pertinuerint, veluti χωρὶς το βαρύ etc. undo uinxerunt liundrωρὶς πανο βαρυ χωρ δε τε τὼ κουφον, . . . me sequuntur , partim ex inpedoclo excerpta , cluti κραrοι
Habes qua exstant paucae de Sphaeroinipedoclis fragment .
169쪽
Apparet eum esse Amoris effectum quasi absoluturn, ῆν Φιλιαω ἐπικράrειαι , uti Rit udemus h. e. OnSummatam elementoriam unitatem, cum omnia in sphaerae formam essent conglobata, unu O
iμπεδα ἀμ- ὁ μῖγμα, comparata preminiquo Moi in Anaxa mirinam phaeriui Empedocli erat non solvi prima elenient in litibias, verum etiam conianians elementoriam uam es, ex qua varianorum sorina et quali tes ritimur, adhibita discretione o nux-
170쪽
Αὐτὰρ γ παλίνορσος ἐλευσομαι ἐς πόρον μνων, τὸν πρότερον κατέλεξα, λύγω λόγον ποχετευων κεῖνον Ἐπεὶ Νεῖκος μεν νέρτατον κετο βενθος δίνης, ε δε μεσι Φαύτης στροφάλιγγι ἐνζται,5 ενθ' ὁ τάδε πάντα συνέρχεται Τ μόνον εἶναι,