Historia philosophiae Graecae et Romanae

171쪽

ω , ἔτι Νεῖκος ἔρυκε μετάρσιον ' ου γαρ με ἐμπαν ἐξεστήκειν ἐπ' ἔσχ ατα τέρματα κύκλου,

si Discordia in minuita re sit votum, Antistia in messiiungloruin penetraverii, tum anni in ununi comist, non derepente, si, nito tamen consistentia aliundo Multa tamen inutilata restant, iniquo Discordia retinet non enim omnis sua recesserat ad extrem origus oras, veram pars eius inviniuomari remansi para excessu iniantuin autem Discordia redigit, avium seni rinsequitur Amicitia elemens statiniquo mortalia fiunt in prima orsan immorialia inlata mino prius pura erant, in se in acer c um mearitia est. - Demertinuitis alieniantes meo inicitia et in coesiae, vulnis conficitur omnis elementonini concretio et diserevoli. o. perpetua remni eratio et dissolutio in Plato Soph. p. 2g2 E, ubi Enipedocles eum ueraclito componitur 'Iδεες καὶ Σικελαί τινες υσrερον -- γγνενοήκασινur ovi Hἐκειν δο-- uomiον ἀμφότερα καὶ 'πειν ς - γ ou - καὶ ἔν oran

172쪽

simem inferior exstitit Amicitia, donec suae vice redeant Seni per eo tendii, ut ex disiectis Unum emeia et Sphaeriam quantitaurizanis inserim in tamen semper in mundo renianet et inultam mundi partem a consummata illa unitate colan et, s. s. 7. πολλὰ ἄμιμ or is etc. et Pluti do m. b. I, 5, 2. μπεδοκλῆς δὲ κόσμον μεν ἔνα, ο μέντοι- πὰν ἶiv rbi κόσμον, αλλ' ὀλίγον τι μῖ παντος μέρος - δὲ λοιπον αργην ἴλην ): cui testinioni cavone imitum Minias, Empedoclen quasi duplicem mundum sta iniis pii , quod assonam recentiores, velut implic Coelo RAMAEcbes Arist. r. μπεδοκλῆς διάφορα τῶν σωρ αὐτ κ μον ἰωγε ὰ εἴδη, ς καὶ ὀνόμασι χρῆσθαι διαφοροις, τὸν μὲν παρον, οὐδἡ κύο ν ἰδίως καλῶν, raten p. 417 sq.

που στοιχεωις ρι μένους τόπους, ἀλλ' ἀντιπαραχωμιν

173쪽

ἀλλήλοις φησίν, στε καὶ τον θν μεμωρον ἐρεσθαι,

καὶ το πυρ ταπεινοτερον

174쪽

πηρ καίεται, cum propter calidos sontes in propterea iod in omnem durandi atque eongelandi vini tinniti, ut etaini saxa, 'ulos, lapides ab igne repetenda so putaret, . Aristot Probi. IN II. In univeriniit Veneri aquam, Discordiae Miem trib mi; in ulla res humore emollire . hae calore e maret, et mm

περιαπλωθηναι καὶ πρὶν μέραν καὶ νύκτα διακριδηναι,

175쪽

τὰ ἔμβρυα τὰ ἐν τῆ γαστρὶ θ μήτρας μερφ

-εις των φων καὶ φυτῶν μηδαμῶς λοκληρους γενε--αι , συμ-ω δὲ τοι μορίοις διεζευγμινας τὰς δεδευτέρας συμφυομένων - μερ Μωλοφανεῖς τὰς δὲ

176쪽

-- ἀγόμενος ει, αὐτῆς τῆς δεχμίας, καὶ οὐσίαν

178쪽

IaUrs Mναί φασιν, σπερ καὶ Ἐμπεδοκλης εἴρηκε ' καὶ το φρονεῖν ἀλλοῖα παρίστατα.

ι ἐκ- των γα πάντα πεπήγασιν έρμοσθἐντα καὶ τομοι φρονέουσι καὶ αδ-τ' δ' ἀνι ται

φὴ καὶ τρεα - μάλιστα φρονεῖν ἐν τούτ γὰρ μελι κα τῶν μερῶν κεκωσθαι τὰ μοιμια II. σοι μὲν

179쪽

ταυτη σοφους κάστους εἶναι- διωτοὶ ς μὲν ρητορας γαλθοις τους ε τεχνίτας, ῶς τοι μὰν ἐν ταῖς χερσὶ τοις δ'

a Anima igitur ex iisdem ex illa illi Illi Pr ira Ponstat Iincipit eaque o In Inunione ad univertiam OgnOSCenduIII idonea fit, os in Parmen icto n. 152. Addit Aristoteles eινα-- εκα oror rovrων ψυχήν . Diod uniun quod siue sui sint ilia cognose ut . Odem spectans Sext. IIIp. adv. Matii. VII, 115, eosdem versus ut Iegans, Empedocle in quo ruriun principia, tot veritatis crateria statuisse dicit. - Pro re praesenti consilium sue rescit Itona inibus i. e. ab Oxtermis rebus pendet. Qui ,3uide citatur ei Sus, id apud alios Plotitus exstat sic :

sapere suppetit Aristotellas compatat Homeriini Ud. o. 136:

180쪽

Empedocles p. ippolyt. Res Haer. II, 3 178 Εἰ γὰρ ἐφημερίων νεκέν τί σοι, μι ροτε δεμοσα, . μετερης μελεν μελετας δια φροντίδος ελθεῖν, ευχομEa'φ νυν αυτ παρίστασο, Καλλιέπεια, ἀμφὶ θεῶν μακάρων ἀγαθον λύγον ἐμφαίνοντι Ap leni Al. Stro in V, p. 15 Hλβιος ο θείων πραπίδων κτήσατο πλουτον δειλὴ ὁ ω σκοτίεσσα θεῶν περ δύξα μίμηλεν.ib. V p. 3Ira ου εστιν πελάσασθ' υδ' φθαλμοῖσιν φικτον ημετίροις θ χερσὶ λαβεῖν, περ τε μεγίστη πειθους ἀνθρώποισιν μαξιτο εἰς φρενα πίπτει. Ap. Aininon Ilerna in Arist. d. Interpret. G. sol et a d. AH. s. Eet g. Iii l. li I. 9 sqq. lippo l. l. c. VII, 29 0 λ γαρ ἀνδροι ἐν κεφαλῆ κατὰ γυῖα κίκασται. ου μεν παὶ νῶτοι δύο κλάδοι χύονται,ου πόδες ο θοὰ γουν μήδεα λαχνU3πα, αλλὰ φρθν ερ καὶ θεστατος πλετο μοθνον, φροντίσι κύσμον παντα καταίσσουσα θοῖσιν

a Patet esse exordium eius artis, quae erat ibes natura dein n. Tertiunt librum cariniDi περὶ φυσεω, suisse colligitur e Treta Chil. VII, 22 smi. - M CL supra n. 170 A. 21 η συ