Historia philosophiae Graecae et Romanae

281쪽

θεν, ἁ φίλε Ιρώταρχε, λαβον εἶπε μη τό γε του παν- τος σῶμα ἔμψυχον ον τύγχανε, ταὐτὰ γε ἔχον τουτ' καὶ ἔτι πάντη καλλίονα Π ὸ φλον - οὐδαμώθεν ἄλλοθεν, ω κιγιτες - οὐ γαρ που δοκοῖμένω Πρώταρχε, τὰ ἐτταρα ἐκεῖνα περας καὶ ὰπειρον καὶ κοινον καὶ το της αἰτίας ἐνος, ἐνέπασι τέταρτον ἐνύν ),τοῖτο ἐν μὰν τοι παρ μιν ψυχην τε παιδεον καὶ α μασκίαν ἐμποι- κῶ πταίσαντος σώματος ἰατριοι. καὶ ἐνυλλοις ἄλλα συντιθεν καὶ ἀκούμενον πασαν καὶ

τοίαν σοφίαν πικαλεῖσθαι- των αὐτῶν τούτω δυτωνεν ὀλω τε οὐραν καὶ κατὰ μεγάλα μέρη, καὶ προοῖτι καλῶν - εἰλικρι-- , τούτοις δ' οὐκ ἀρα, -χανη- σθαι την - καλλίφ ιν καὶ τ μι-άτων φύσιν Παὶ 'Au οὐδαμῶς τουτ α λέγον ἔχοι Σsδ. O οὐν εἰ μὴ τουτο, μετ' κείνου του λύγου αν πύμενοι βατιον λθωμεν - ἔστιν δ πολλάκις εἰρήκαμεν, μειρώ τε ἐν - παντὶ πολύ, καὶ πέρας καπεν κα τις ἐπ' -τοῖς αὐ-

282쪽

Dinniuri reririn causa continentur. iam deinceps sumnaum intelle

Sed revera eum nonnisi ununi detina statuisse satis inde apparet, quod eum sirnplicet steternum et purain nientem esse Staituebat, vulgaribus poetariani traditionibus cenim adversatus cs. Tim.

Aliis locis dolis omnium ideamini, maxiniamina In intinariIn ,

causa esse significatur, op. X, p. 97 . in aliis innium remini principium sinis atque mensura appellatur, Legg. IV, p. 71 E, 7 16 C. liis deo albsolutant scientia iii tribilit n. 252), aliis nino bonum ab eo repeterulum csse dicit, op. II, p. 380 D s i. aliis euanto D in myb αμα καὶ θεῖον νουν appellat et idem esse atque bonuni diserto pronuntiat, V. Phileb. p. 22 C. Denique ipsius intellectus divini Diotui a noliis cerni non posse proptereaque QuiOtibus corporani coelestium de eo existi in anduin esso censet .egg.

videntur liu deuin atque boni ideant 'latoni collo in veritisse putaverunt, velut Litterus esch. l. I hilos II, p. 3134 l. Bntndis Han ib.

283쪽

alii, velut C. F. Heman in I. lecti arbum. 18 V, Trenda Ionbiir de latonis Philet, consilio p. 17 sqq. qui de naturam

apud Platonem ita quid in eum idea boni conspirare existimat, ut ad hane reserat milia, ipsuin detin vero boni ideam neque dies nequo facile mei possct Inonet. De qua re ut linque statuatur hoe satis exploratuni dei substantiam e undunt Platonem bonam et absolute bonam esse, eum et mundi Originem inde quod deus honus

et sine invidia sit repetat n. 269 et quicmaid mali et impersecti in mundo insit id a deo derivari posse diserte neget, De Rep. II, p. 379 C. οὐκ αρα πάντων γε αἴτιονδε ἀγαθόν, ἀu τῶν μεν εο

ἐνούσης καθαρας ψεως; Καὶ μάλα ἔφη. χτανο αε ον ὁ λιος καταλήμπν, σαφῶς ὁρῶσι, καὶ τοῖς - τοῖς σύ τοι δμμαπιν ἐνομα φαίνεται. ἔ μην; τοίνυν καὶ τωτης ψυχας ἁδε νόει ὁ ω μέν, ὁ καταλάμπει λήθω τε καὶ τ ει εἰς τοὐτο ἀπερειο -- ἐνόησί τε καὶ ἔγνω αυτ καὶ νουν ἔχειν φαίνεται- ταν δὲ εἰς το τω σκύτωκεκραμένον, τὼ γιγνύμετέν τε καὶ ἀπολ- λέμενον, ὁ ἰζει τε κάὶ ἀμβλυώττει - καὶ - ξας μεταβάλλον καὶ ἔμιεν ο ὁ νων οὐκ εχοντι Ῥο κε γάρ. I Dτο τοίνον τωτην ἀληθειαν παρίχον τοῖς γιγνωσκομι-

284쪽

καὶ ἀληθειαν παρέχει, αυτ δ' περ αμα κάλλει στίν'

κει νήτης οὐσίμ προ εἰ κῶ δυνάμει περιχοντος.

Sicut sol luminis a vim nostri causa sit, ita bonum niniaveritatis annisque o tuonis eminam diuit. Sicut oculi in

tenebris aecutiunt, in Iuniina vim aperiuntur, Muiuiis fluxa mutabilia conversus hebetatur, ad bonaeu propensus omni scientia imbuitur. Neque vero scientia tanturninodo, eruu ouanis substantia a bono repoteIada egi. Ips Im vero JOnuIn qual git describi rion potest, neque quid tua an amrinari potest nisi Ionuni esso summum in rebus intelligit ilibus, sol uInnitas Si in adspectabilibus, ut ait p. in I . σπερ λέγομεν δυο avr ειναι καὶ βασι- ut ειλ μεν δvWου ἐνotii re a tόκου au paro D. quod talitam uoti excellentiati ens o dioia, ut sit iπέκειρ α ηό' ἐ- σι α et ut uisi per mi lus assu inmittis et nitum a cognitione Xercitati no intueri quidem tantuni splendorem valestinus id quod in

285쪽

Selit,in seIisinique ex tunebris salsisque opinionum simulacris

lucem et ad eriti veruato in enitet ius, Delucis i. o. summo hi rebus adspee b

286쪽

κοιν ζητεῖν . ἔτι δε παρὰ τὰ αἰσθητὰ καὶ τὰ εἴδη τὰ μαθημι - των πραγ-των, ναί ηοι μετι β δια

Antos unde iliscipuli hauserint eo indieantur; et n. 249, not.; n. 258, no c. exu. n. 265, notia r δ' αἰ- παρὰ ταμ iuri inta inprα λέγεσθαι 1. o. sensibilia separatim ab imis existere, Meundum eas appellari censoruι , cf. n. 258, not. c. τὰ πολλὰ τῶν Ουνωνύμπιν uix inulinores eodem a io idea noulino appellatae os. Convinp. 211 B, qui laeua citatur n. 258, not. o Phaed. p. 100 C. talia

287쪽

δ' εἴδεσι τ εν singillarari inluni latura, ad Iar Aristoteles maxime an initIn ali vertebat, III ini In Ita expediebat Ir. I, equo cum ideas separatini a rebus consta e doceIct, unde με θεξ te in exsti

aeteriis sua et immutabili natura disseiunt, ab ideis eo quoa lam uni matheniasi ruri eadem niuitarum mila est, idea vero riuaeudet

unde apparot eum hae colli re ex illo loco, non ipsam Platonis sententiam reseres , ut sola saeviero in multis. - Pertinent haec ad id in nivneromui s. numeros ii voeantur ideale εἰδηrικοί , mribus quanimiam identidem commentoratoristoteles, tamen admodum obscuriun est, s rerutelenburg Iat de ideis et numeris do tr. ex Aristotele lustr. L,ips 1826 p. 7 sqq. conam in Ara Si de n. p. 222 sqq. Brandis Mus Rhen. II, p. 58 187, HanG. II, 1, p. 306sqq. Zelle Platon Siti t. p. 239sqq. ilia Philaa.

d. mechen II, p. 211 sq. Mami uiri et Ilii filii tam ti ly καὶ τομιγιρόν Plato vocabat cliti id ut i agorei et cuni illis ipse in UIebo p. 23 C sqq. dixerat trifiniturn L . Iateriam, quam propterea et dyadem v 'l hixi, uam scilicet et parvo una notis me EDInpr 'hen

sis quam vadem cavo confundas cum infinita illa iura I μόρι- Disitiroci Corale

288쪽

cs. re Mentulus i. c. p. 48 sqq. Brandis a M. II, 1, p. 10, et supra m 110 nes infra n. 29 et 298. O igitur

magnum paramin ad numeros deales ex deis eniciEmtis nodani modi, pertinuerit inani interpretatio, niborum4 ἐκείνων γαρ est. controversa est, s Bonit Metapli. p. 93 , numeros Broci alea

eadem p cederent. d. Physica.

289쪽

θεν φίλε Πρώταρχε, λαβον εἶπε μ τύ γε του παν- τος σῶμα εμψυχον ον ἐτυγχανε, ταμ γε ἔχον τούτω καὶ ἔτι πάντρ καλλίονα; Pn Aῆλον ς οὐδαμύθεν ἁλλοθεν, Δ Σώκρατες. Σό δ. οὐ γάρ που δοκο0μεν γε

ο Πρώταρχε, τα τετταρα κεῖνα περας καὶ πειρον καὶ κοινον και ὁ τῆς αἰτίας γίνος, ἐνέπασι τεταρτον ἐνόν φ) τολο εν με τοι παρ' μῖν ψυχήν τε πα9εχον και σωμασκίαν ι ποιουν καὶ πταίσαντος σωματος ἰατρικὴν καὶ ἐνυλλοις λλα συντιθεν και ἀκουμενον πασαν και παντοίαν σοφίαν πικαλεῖσθαι, των αὐτῶν τούτων δντων ἐν λω τε οὐραν και κατα μεγάλα μερθέ κα ποοοίτι καλῶν και εἰλικρινῶν ἐν τούτοις δ' οὐκ Ο μεμηχανη- σθαι την των καλλίστων και Ῥιωτάτων φύσιν s . Mλῖ ουδαμῶς τοὐτ γ' αν λύγον ἔχοι αδ Οὐκουν ειμ τουτω μετ' κείνου του λόγου αν επόμενοι βελτιον λεγοιμεν, ς ἔστιν φὰ πολλάκις εἰρήκαμεν, πειρόν τε ντ παντὶ πολύ, και περας ἱκανύν. καί τις επ' αὐτοις αι τί οὐ φαύλη ἡ κοσμουσά τε και συντάττουσα ενιαυτούς τε καὶ ρας και μῆνας σοφία καὶ νους λεγομενη δικαιύτατ ὰν. PsZ. ικαιέτατα δητα ΣΩ Σοφία μ' ν καὶ νους νευ ψυχῆς οὐκ ν ποτε γενο 'σθζν η Ω. οὐ

γαρ οὐν ΣόΩ. Osκοθν εν με τλτου ὰς ἐρεις φύσει βασιλικην μεν ψυχήν, βασιλικον δε νουν εγγίγνεσθαι διατh της αἰτίας δύναμιν εὐδε λλοις λλα καλὰ καθ' - φίλον κάστοις λεγεσθαι ' Ω μάλα γε ΣsZ. ου τον ὁ τον λύγον μας μή τι μάτην δοξύς, ῶ Πρωταρχε, εἰρηκέναι. λ ἔστι τοι πάλαι ποφηναμενοις , ῶς ἀεὶ του παντὰς νους ρχει ξυμμαχος κείνοις

a Sensus Sieut in nobis inest o ης ἰrιας γένος optima quaeque praestans, montoni et antinuin et corporis vires sapientiam, ita etiam in mundo necesso est insit intellectus omniabernans, s supra in Socrato n. 204. In antecedentibus p. 23 res imquattio genera esse posuerat, O πειρον h. o. materiam cs. n. 262, noti d), ὁ περas h. o. uineros n. 269, not. ὶ,- μικων ε ro toιν δμφοἰν, o finito scilicet et infinito, h. e. mundum n. 267,

290쪽

t ovem eum nonnisi unum deviri si uriss satis inde apparet, quod eum siniplicem et aesentiu et pium mentem ess sinue svult vinis posita in truditioniblis enim advorsatus, M. Tian.

Aliis locis deus onusiuin deamina, maximamina mininumim,

causa esse significatur, Rep. p. b97 . , aliis onanturn enim principium et finis at iii monsura appellatur, ,egg. IV, p. 71 E, 716 C. Allis deo absolutam sim, ni tribi sit n. 2), Isis Inno bonum ab eo repetendum esse dieit Rcp. II, p. 380 D m. aliis eum