Historia philosophiae Graecae et Romanae

251쪽

PI, ATO ET A CADEMIA VETUS

1. Plato.

a in Proeul Tini p. 25 mi Aesonem pariun adeuote inter materium proavos numerarii, V. Plac Iam p. 20 E Chaon. p. 155 A, IMAE; et elaudita etiam in ceteris illud, quod apud Dio neni Proeulum lia itur, stonina Venim iniercedebat asinitiis ianter uir iseque Platonii a Solonis, prosapilam, eoque nomine riuas, qui erat

inter isset irratulos, Platoni o alus erat. Cc . . Hemanii Gm ch. v. d. Platon Phil . I, p. 23 sq. - , Cc Clint. F. H. iii ann. 29 et 347. aius est codem anno quo Pi ricles mortuus est, Diog. L. III, 3. De nomiano Platonis v. Diog. L. III, 4 et quos citat Menan ib. Narrant eum prius Aristoclen appellatum sit me, deinde Platonem, idque propter coloris frontis tuo latiind.nem; of Senec. p. 84 27 et Olympiod Vit Plat. p. Menag.

253쪽

t more in his locis PyMagorae nonien rigeret, illun se es hominiti a Puttvorris et M liis illis lecti. se. CL Fin I. c. Videtur prirnum Cyrenas perrexisse do Theodoro autheniatico constat ex Thcaeteto , deinde in Aegratuiti. Utrol iquo inattieniaticis potissi- inuin disciplinis operam de lit, quas apprime doctus erat. Deinde Daliain petiit et Siciliana, philosophia omnium litteriirum audeclarissimam utra nullio. Quae de Magis, Chaldaeis, Itulis narrantur, ficta sunt ouania CL C. F. Heritiari l. c. p. 1 mi Philolaum e ploratum est imortuuii misso cum Plato Italiam visitareticius lilaro ci supra a. 10 . .

κατα τhν πολιτείαν αυτου ζησομενους. ὁ δε καίπερ πο-

σχύμενος οὐκ εποίησεν ἔνιοι δέ φασι καὶ κινδυνεsωιαυτον ς ἀναπείθοντα Βίωνα και Θεοδόταν επὶ τὴ τῆς νήσου ἐλευθεριαρ τε και ρχύτας αυτον Πυθαγο9ικύς, γράψας πιστολην προς ιονυσιον, παρρο σαπο και

διεσωσεν εἰς Αθήνας. 23 τρίτον ῆλθε διαλλάξων σίωνα υιονυσιφ' οὐ τυχδεν δε πρακτος επανῆλθεν ει τ

nysius una cocleui teinporo cui Spartanis contra illenienses soc-dus secisset, libertato ct sevcritato Platoriis onerisus uni tali tuam

bello captuni Spartanoriiiii legato tradidit, iiii cuni in Aegina insula vendidit, ubi Annicem Cyrenaeus quein cavo coniunitas cum philosopho v. supra n. 212, notio cuna edentisse traditur, os Diog. I, III, 20 Altera peregritiatio cre viginti annis post Ioeuntliabuit, cuni Issat senior a Dion iit Dionysiuii iunii reui adiri titastigatus esset. - b Copiosius hae perse luitti Plutarchus v.

254쪽

eius heredes V. Diog. I III, 20 Suid et Hirarων. Ibi suos se et coli tendo, continuis orationibus longo pracsurendam sin

4 putauis Aristot libris p. 3 sciti. Hundi aer Gereh. Gr.-mn . P . Π, 1, p. 180 Ex posteriori loco stimul Aristoteleni Muther unata iudicii is nil nisi aliani sorinam eius ni itine vulgo in novissi, tridua suerat doctrina eoi itinere. Sed lati langu

255쪽

στρυχίζων καὶ πάντα τρόπον ἀναπλέκων οὐ διέλιπεν ὁγdοηκοντα γεγονως το πασι γὰρ δή που τοι φιλολό

γοις γνώριμα περὶ τῆς φιλοπονίας ἄνδρος ἱστορ μενα, τά τ' λλα καὶ δ κῶ τοῖν δέλτον, τελευτήσαιτος αὐ- λέ--- είρε αι ποικίλως μετι-

v. IMAE L. Iu, M. Itemiis imis miris consentaneuin est non in visorinonem sed etiam sententio minitiatas esse nequo consui omni a Platonis vim pompicuum est iam lubricum, ex

mica sunt a votoribus tradita Phaedrili prinium Platonis opus esse testantia Dire L. III, 3b, Olynnp. V. Plat. p. 584 L--nvivo Meraio minuit Diog. I. III, 3b, nonunt. V. Plat. p. 13. Alia nam auo exstat apud Athenaeum XI, p. in D, quae si eo est, Gorgias non diu post mortem Socratis editus fuerit. postremuli opus putabantur Diost L. III, 37. Bona ortuna sinuini,m1od rinini est in litteris Graecis, ut quae scripta Platonis a votoribus pro genuinis hal stant ir, ea nivia aetatem superaveram. Ah Aristotiliano Bygantio in trilogias digesta erant, a lirasyIo et Der e yllicia in tetral optias es Diog. L. III, 56 sqq. 61 Albinus o. 6, p. 329 is h. I tiam quae nuno spuria laabentur omnia, praeter deli Irationi si in catalogum Thrasyli recepta erant. Inter recentiores praeis richloierinae ieriam os G. IV. it Eseli de Platonis Pliaet dii, ΚΗ. 1833, C. F. Ite in ann . . i. 343 sqq., quae contra Ios

256쪽

Memiit, ciusdemquo Philippi inmitis putabatur, v infran. 288, noti moesti quaestionem eiu pluinnuit valeat , stotelis Mictori , attinetia eos Midogos e morare, quoriun iomeminit. Et creberrime muleii laudantur Timaeus et Respublica, velut bys IV, 2 Pol. II, 1 Praeterea inantur Phaedo, M leor. II, 2, domen et corr. II, s ex Convivio oriuio Aristophanis,

iior, Moti m Menexeniis, Utet. Im, A ceteris mi , a Mes in Platonis doctrina deseri ista utebatur funibus d qiis eius auctoritato in Platone' iudicando recto aestimanda oc ii Maenburg latonis se ideas numeris doctrina Ariales. illustrata, aps 1832 Ed gener i. i. Studio, o 1839, p. 199-291. b. De Philosophia in nero eius quo partibus.

257쪽

citam et procrearo vumluaria satiatus, Verum semper adni- imis v. haedr. p. 249 D sqq. ConviV. p. 201 D stici. Stinuiter veri philosophi sunt o tῆς ἀληθείας σιλοδεδυονες, ut ait De Ili p. V, p. 475 , autetigi nunquam Omnen Veritat u in ali sitiitlε invita amplecti valeant. Iuliis Isin deiis alὲsolute sapit D est, 'am. p. 13 C i ii illi nobis convenit nisi de qualia siritilliinis fieri ph

258쪽

ρ- ω τι καὶ ω εον γνοια τε και επιστήμης εἴ τι τυγχάνει - τοιοειον Πάνυ μεν ολ ζύρ' ὁ λεγομέν

ν ον πειθοῖ, τ δε μεταπειστέω καὶ το μεν πάντα αν-

α με νυν φατέον, το δὲ θεούς, ἀνθρώ- M

4 CL Theaet. p. 151 , uti scientiam neqne sensuum pereepti αισθη σει constare posse lenioristrat, cur id ciuod sensibus per Riu φανraom aliis aliud esse videatur, neque hontinum Pinionibus 3cis aes coninieri, etiamsi fuerint recta et Verae quas

m uidem opinionen ad recto quidem agenduli sumere comeedit, sed antium' sibi constar eam demoli mi, tu scientio quasi ac strangi et cinoborari labo- καὶ γὰρ αἰ δομι αἱ ὀληθεις, ὁσονμὸν ἁ χρόνον παρο μένωσι, πιχλον ο χρημα καὶ πάντα ἀγαθὰ

tus, quae recta opinione cluntaxat et onsuetudine dueitur Ra

pientiam quidquam valet, eum tanquam fato divino M' Mψ'ul

259쪽

- eoniano moriali us non plui vitando a seientia v. Meno

254 sophist. p. 253 B. E. 1 ν; ἐπειδὴ καὶ τὸ γlini

μεν α οὐ μετ' ἐπιστήμης τινος ναγκαῖον διὰ τῶν λογων ποιμώ-- τον Θυς μέλλοντα δείξειν ποῖα ποίχγις συμφωτει - γενῶν καὶ ποῖα λληλα οὐ δέχετια κιὰ δὴ καὶ διὰ πάντω εἰ συνέχοντα ἄττ' ἐστίν, στε συμμίγνυ σθια μνια εἶναι - πάλι ν ἐν ταῖς διι ἐσεοιν,

260쪽

λὰς χωρὶς πάντη διωρισμένας τουτο δ' ἔστιν ἡ τε κομνωνεῖν ἔκαστα δύναται καὶ πι μη διακρίνειν κατὰ γένος ἐπίστασθαι ΘEAL Παντάπασι μεν οὐν.

- a Scilicet ut in sermonianis hominia, alia elementa ommina cui aliis eo notari possunt, alia non possunt, mu spectat ars Mammatim, similiterque in cetoris arsibus. - , Sophistar in enim est riu,toricii illa ad adulati inimi vulgi comparata, de qua msom. p. 462 B mi. Remmam ara eta illa risuca, in sallaciis adigumentationum verborum alicupiis posita, cuius plurima exempla reperiuntur in uili detrio, M. Pr inu seMλ. d. I, p. 20 sis omnin is sophistariam ars non ars est, ma- vero die possit, ἐμπειρία καὶ ριβῆ, Gorg. p. 46 B, neque oriana scientia est

scientia, sed nihil nisi oξαστικη rior ruin, sima non Veritutem sequitur, e hominurri opinionea v. Sopli. p. 232 C. Contra dia-leetica, a Socrate illa fundata n. 201ὶ, praestantissima scientia et in tuo philosophi ars rutnnaaxitne oonspiciatur, ardua illa qui deIa saet clinicillima, sed ali octo philosopharulun recteque ViVendum utique ne essaria, s luit Ob. p. 16 C sqq. qui locus citatur ista