장음표시 사용
291쪽
alii, velut C. F. Heman ind. Iecti Martium. 18 V, et Tronde Ionbur de Platonis Philebi consilio p. 17 sqq., qvi ci naturam
apti l Platonem ita uident cum idea boni conspiraro existimat, ad hanc reserat omnia, ipsuin detini vero boni ideam neque diei nequo facile dici posse monet. De qua re utcunqlio statuatur hoe satis exploratum, dei substantiarn secundum Platonem bonam et ut solute bonam esse, cum et mutuli originem indo quod deus bonus
χρόας το μερινον φῶς πεχν Ἀλλα- νυκτερινὰ φέγγν, ἀμβλυῶττουσί τε κα εγγυς φαίνονται τυφλ σπερχυκἐνουσης καθαρst oi: εως Καὶ μάλα εφζ. 'Oταν δε γ' οἶμαι ων ληλιος καταλάμπν, σαφῶς ὁρῶσι, καὶ τοῖς αὐ-
τοις τούτοις δμμασιν νουσα φαίνεται. μήν; λωτοίνυν καὶ τ της ψυχῆς δε νύει ταν μεν ου καταλάμπει λήθει τε καὶ το ν εἰς τουτο πε0είοηται, ενύησί τε καὶ ἔγνω αὐτο καὶ νουν χειν φαίνεται ' τανδε εἰς δ τω σκύτω κεκραμένον, τὼ γιγνύμενόν τε καὶ ἀπολ- λυμενον, δοξάζει τε καὶ ἀμβλυώττει ὰν καὶ κάτω τὰς δύ- ξας μεταβάλλον καὶ εοικεν, νουν οὐκ εχοντι. 'αικε γάs. To ο τοίνον το τὴν λήθειαν παρεχον τοις γιγνωoκομε-
292쪽
την του ραοθαι δυναμιν παρεχειν φησεις, αλλὰ καὶ τὸὶν γενεσιν καὶ αὐξην κοὰ τροφήν, οὐ γένεοιν αυτὀν δντα.
11- γάρ; AH τοις γιγνωσκομινοις τοίνυν μὴ μνον τογιγνώσκεσθαι φάναι - - ἀνα - παροινοι, ἀλλὰ κH - εἶ ἁ τ οιαὶ - ουσίαν ὐπ' ἐκείνου αὐτοις
προσεῖναι, υκ ουσίας δντος το ἀγαθον, αλλ' ἔτι ἐπέ-
Sicut sol lumniis a visus nostri causa sit, ita bonum omnia veritatis omnisque cognitionis ausam ess dioii. Sicut oculi interie is caecutiunt, in liriuino dium aperiuntiar, ita aninius adfluxa et mutabilia convereus hebetatur, ad bonum propensus Inni
293쪽
nurn non solum bonoriun omnium atque intelligibiliunt, sed etiam lucis . . summa in rebus adspectabilibus causa causa esse dicitur. Addo ep. VI, p. 504 , qui locus citatur stipra n. 256,
ubi boni idea sutiamum omnis scientiae propositiana esse demonstratur, deniquo 'illeli. p. 65 A, tibi bonuin, quod una specio comprehendero non liceat, tribus speciei us pulchri, concinni et veriteriti inatur: Dκουν εἰ μη μι δυνάμεθα δίαδεο γαθον θηρευσαι,
266 Aristot Met. 6 cf. n. 258). ἴτω μὲν ουν τατοιαυτα των ντων ἰδίας προσηγύρευο τὰ αἰσθητα παρὰ ταὐτα καὶ κατὰ ταυτα λίγεσθαι πάντα κατὰ μέθεξιν γα εἶναι τα πολλὰ των συνωνυμων τοι εἴδεσιν .
294쪽
ἐν κοιν ζητεῖν η ἔτι ὁ παρα τα αἰσθητα καὶ τα εἴδη τὰ μαθηματικα των πραγματων εἶναί ηοι μετι β, οια-
εἶδος αυτ Τν καστον μόνον' ἐπεὶ δ' αἴτια τὰ εἶδοτοις δελοή, τἀκείνων στοιχεῖα πάντων ψῆ -ων δντων. χι στοιχεῖα β ῶς μεν ουν λην το μέγα κώ - μιαρὰν
295쪽
ato,'ζrῶν ωμάrων Domi rebus sensibilibiis mathematicae acterna sua et linmutabili natura disserunt, ab ideis eo citio rerumniatheniaticaruna caden Iaiultarunt sorina est, idea vero quaelibet
cf. 9, B, 2 6, 4 1 II, 2 et inna n. 269, not. b. - R spicit Platonis Pliae l. p. 100 B, s. Net. A, 9 εν ἡ Φαιδωνι ν
Sententiam resereo, ut solet sacer in multis. - Pertinent haec ad ideas iuniorOmini f. numeros qui vocantur ideale εἰδηrικοί), do quibus quaniquaui identidem cornuicinorat Aristoteles, tamen adnaodum obscurum ost, s Trendelenburg lat. ideis et numeris doctr. x ristotele illiistr. illis 1826 p. 7 sqq. comm . in
Arist. do n. p. 222 sqq. Brandis Mus Rhen. II, p. 58 587, Ha b. II, 1, p. 306 sqq. Zelle Platini Strι l. p. 239 sqq. die Phil . d. Gmechen II, p. 211 sq. a una et parvum ro μεγα καὶ ομικρόν Plato vocabat quod Pythagorei et cum illi ipse in lillebo
p. 23 C sqq. dixerat infinitum . . in ateriam, quam propterea et dyadem Vocabat, magno scilicet et parvo una notione comprehensis quain dyaden cavo confundas cum infinita illa dyado ἀόρι-
296쪽
σως δυdu rooenumst, is mi goreis Platonicis amodum et brata, os Trende leni nimi I. c. p. 48 sqq. Brandis Hai. u. II, 1, p. 10, et sumi n. 110, not. a infra n. 29 et 298. Hoc igitur
297쪽
δηλωτέον μὲν γὰρ δύο κατὰ ἡ ἐπὶ τοις ἔμπροσθεν λεχθεῖσιν, Τν μὰν ως παραφίγματος εἶδος ---ν ν αδυ-il da κατὰ ταὐτὸ ω, μίμημα δὲ π α Οαδείγμαπος
δεύτερον γένεσιν ἔχον κα οὐατόν ' τρίτον τύτε μεν οὐ διειλύμεθα , νομίσαντες τὰ δύο ξειν κανῶς, νει δὲ
ὁ λύγος ἔοιαεν-αναγκάζειν χαλεπον καὶ ἀμυδρον εἶδος ἐπιμι- λύγοις ἐμφα ἰύαι τιν' οὐν ἔχον ἡται - καπὰ
φύσιν αὐτ υποληπτlον τοιάνδε μάλιστα, πάσης εἰναι
H emittit Deus celebeninius de prima materia, multicula biiulibus a Platone unificat magis quain deseripis et des a. inum neque quatuor illa elementa sibi ita corintam demoriis sitat, ut cerias a quali id auribuas opimico lanimi sis ii Happellentur exstiterin b. e. veluti in alii ab artifico in multas Disitiroci Corale
298쪽
mundum creatii in viciniusso significat p. 52 D in res, not. H,
nete mi aris in illam ausam esse Aniciam oportet, iam divinas causae opponit et undo imperfecta omnia et mala pullulasse sigillis dat e naen a et insta n. 272, not. s.
299쪽
περιλχροπὰ μετα αἰσθήσεως γιγνύμενα καὶ γεννητὰ ἐφάνη. δ' - γενομένω φαμεν - αἰτίου τινὲς νάγκην εἶναιγειάοθαι τοὐμὸν οὐ ποιφην καὶ πατέρα τοὐδ τοθτω λέγει, τόδε δ' ὁ πιαι, μι υτ ον αερὶ αὐτων. ὁ πύτεοον των παραδειγμάτων ό τεκταινόμενος αὐτον ἀπειργήζετο, πύτερον πρὸς ὁ κατα ταὐτὰ καὶ ο τως
καὶ κατα ταὐτὰ ἔχον δεδημιούργηταιh.
a Instat Aristoteles tris VIII, 1 De Coelo I, 10, M. Sitiseptio Q h. l. in Schol. p. 45 b, tando Platonis discipulos, Domin
300쪽
νετο ὁπως τι κάλλιστον εἶ κατα φυσιν ριστύν τε εργον ἀπειργασμένος ουτως-ο κατὰ λόγον ὁν
p. 6 B, 1 oliti p. 273 B, ubi uer chaoticam quandam materiam anto mundum a deo orinum exuum ponit. - Do intellectu