Historia philosophiae Graecae et Romanae

발행: 1857년

분량: 719페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

ποις η ἄλλως δοκει ὁ τοι πολλοις περὶ ἐπιστήμης

που καὶ ἁ περ γιγνῶσκι τις τἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ, ii αν κρατηύηναι πο μηδενύς, στε- ττα πράττειν θ

λεγεις ώ Σώκρατες, καὶ αμα εδ περ τ ὰλλω αἰσχρύνεστι καὶ - σοφίαν καὶ επιστήμην, οὐχὶ πάντων κρά--στον φάναι εἶναι των ἀνθρωπείων πραγμάτ- Καλῶς

γε, ἔφην ἐγώ, - λέγων - δε- b. p. 3M C. 'Hρεσθε δέ, εἰ μεμνησθε ἐνίκα Οεῖς ἀλλήλοις μολογουμεν

τουτο ρεσθ' ημας ' Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες οἰμ εοτι τουτο το πάθημα δονῆς ῆττασθαι Ἀλλα τί ποτ'

262쪽

ΘΕΑΙ Εοικεν. 'cienti. igitur s. sapientia non est nisi quae in recte gelido et laturi uespit qui voluptati obnoxius Nemo tamen volens desipii nequo peccat volens, s Protag. p. 345 D, Tini p. 6 D,

263쪽

λος γίγνεται οὐδέν, οὐτε ροματιστικης υτε ἰατρικης οὐτε λλης οὐδεμιμ, τις ποι εῖν τι ἐπίσταται, χρῆσθαι

σθαι, τύ θανασία χρησσαι οὐδὲ τριέτης Οικεν φ ς δεν εἶ τι δεῖ τοι πρύσθεν μολογημἐνοις τεκμαίρεσθαι Συνεδεύκει, μιν πάντα ταμα. οιαέτης τινος ἀρα

πέπιωκεν ἄμα τύ τε ποιεῖν και- ἐπίστασθαι χασθαι τούτω ο αν ποιο Φαίνεται, ἔφ* De Rep. VI, p. 5έME.

tum moralis, velut in cardine suo vortitur, v infra n. 265. a igitur est in ytsroi μήθrtis i. o. unam uIn propn it In lentiae et Cognitionisci eius Ognitio lunam sapientia filumna Virtus, de qua caeterii virtute pendent omnes, v. n. Ni 282. -

264쪽

Ab aliis hae ilivisio ad ipsetiri Platonem reseriur, velut a Diog. i. III, 6, ab Attico ap. Euseb. r. v. XI 2 Cie Adad.

I, , ubi logica dicitur quae apud superiores dicebatur dialoetica. Platonem in eootando et ineus inno parui non sequutuni e tametsi non aperte eam promui in ii vinii ex argolienus p ussimn in dialogorum, initor quos Timaeiis M. in est in pli si eis, Respublica et Leges aliartumui parieni esties a pranenti mi, Parinenides, Theaetetus sopbista ualeotici malaeuein muneri ad universam philosophiani transsure ,- n. 251, pii bina vero insputationes obii opina i- sensu angustiore appellatur ita seiungere, ut eo non in id quod an inquirem dicat, verum in id quod sal, v. b. p. 59 A. miis inas inviviones altim quam secundum priami nitatem pera imidas et inii recreandi insa minenda 1- esso censet Tim. p. 59 α ια - τῶν τοιoε των οὐδὲν ποικιχον ἔt διαλογίσασθαι την τῶν δει- , μύθων πιαδιώκοντα μν,-orai ἀν-ύσεως ἔνεκα, ους περὶ ῶν ὁι των ἀεὶ κπιατιθέμενος λόγους, - γενέσεω πέρι διαθεώμενος εἰν -- ἀμετα-W- δονην rarαι, μέτρων αν ἐν ' - αἰών πια φρόνιμον ποιο. I. insta n. v I not. b. e. pia Ie otio

Πλάτωνος ἐπεγένετο πραγματεία τὰ μὲι πολλα τούτοις ἀκολουθουσα - δε καὶ δια παρα την των 'Ιταλικῶν θιουσα φιλοσοφίαν εὐνίου τε γα συνήθης γενο

μενος πρῶτον μα-- καὶ ται. πιακλειτείοις δ ζηας,των--πτῶ - μόντων καὶ ἐπιπτήμης

υπέλαβεν η Σωκράτους δε περὶ μεν τὰ ζθικὰ πραγμα

τε--ου, περὶ δε της λης φύσεως μέν, ἐν μέντοι τούτοις - καούλου ζητο τος κοὰ περὶ μομῶν --φ

σαντος ποώτου τὴν διάνοιαν, ἐκεῖνον ἀποδεξάμενος δῶτι τοιουτον πέλαβεν, περὶ τερων τουτο γιγνύμενον

265쪽

ρευσε, τα αωθρο παρα ταυτα καὶ καπὰ τι- λέγει σθαι πάντα '

vari statuit, cum se a susci a ostmoes sit ea animi asse otio, quae corpor pendoat atque una uin illo moveatira , utilet . p. 34 A. tὸ ἐν ένι πάθει 'ν ψιχῆν καὶ ὁ σῶμα κοιν ιγι όμενον κοΩυ καὶ κινεῖσθαι, αὐrην δ' υ ην κίνησιν γ ομάζων αἴσθησιν ν ἀποτρόπου φθέγγοι αν. Quam copulan luteo ut versam esse Veritatico oscendae, ut sincerus philosophus fatale ulti quo animiis im

266쪽

persequens eas aliquatit in alio miram existere, neque Mais Dari Muri monito pura adspici, iisque omniurn sensibilium causas atque rationes contineri et ipsas etiam vita et motu atque intellectu praeditas esse docet, os Phaedr. p. 247 C, Tim. p. 28 A b DRq. Phaed. p. 83 B, Sophisti p. 248 qui locus citatur in ran. 261 , o Rep. VI, p. 509 D, VII, p. 17 sil : etenim Ii Pti

267쪽

sesum rerum inviorum speciosarum existere ideas putandum est, Veritan sunt omnium quoiquot ad genem revoeari possunt ei nullissimarum, ita ut nunior sint plurimae atque vera lanae, et I et n. p. 130 in n. 62, noti b), unde Aristimet. A, Mun ideo esse diou πόσα φυοει. x iuntur nonnari ea quae sunt tantumni odo et ad certam speciem nonduin pervenerunt, . Tim. p. 66 D. περὶ ἡ δη ην ων μυκ ἐων δύναμιν, εἴδη μεν ου ἔνι' ὁ γαρtῶν σμῶν παν μιγενές, εῖδει δε υδ ει ξυμβεβηκε νμμετρίαπsoco τινα ἔχειν ὀσμή ete. Cf. Arist. Met. A, , ubi etiam rὰ πρola re et arte saeta ex ipiuntur, quibus v. Rittor each. d. H a. II, p. 301 d. . don Aristoteles argumentis, qmhus Plato silairi de deis doctrina in inter discipulos Inlinire solebat, explicatitis disputaverat in lilaro deperdito reρὶ δείν, tando nonnulla servavit Alexarido Aphrodia Arist. Me t. A, 9 V. Miud Aristoti

P. M siri , esse Platini. Studien p. 232 sq.

ἐκεῖνο σκεψῶμεθα μη εἰ προσωπον τί ἐστι καλιν η τι τω τιον, καὶ δοκε ταμ πάνταχεῖν, ἀλλ' αὐτδ, --

268쪽

το αυτ εστι. πῶς αν τουτύ γε μεταβάλλοι η κινοῖτο μηδὲν ἐξιστάμενον της μου ἰδεας; AER Oυδοφῶς. ΣΩ.

ωστε υκ ν γνωσθείη τι ὁποῖύν γε τι ἐστιν η πῶς ἔχον γνῶσις δε δή που οὐδεμια γιγνῶοκε δ γιγνῶσκει

η γνῶσις, το γνῶσις εἶτα μὴ μεταπίπτει, μενοι τε ἄν

πτει ἀεὶ οὐκ αν εἶ γνῶσις. καὶ τούτου του λέγου τε το γνωσόμενον οὐτε τι γνωσ σύμενον - εἴη εἰ δὲ ἔστι μεν ἀεὶ τι γιγνῶσκον ἔμι δὲ το γιγνωσκύμνον

In hoc igitur dissensit ab Heracliteis, quippe qui Omnia sempitem suxt a uitia i , si si unqtiam consisteIe do et ant, P. D. 32, not. Smit illud EDI Sis,tunt quae Ognoscunt Ir PIDd iobnitIrvel sa. ognitionis notion et facultato, quum, nisi existerent quae

Bogn asci possent, omnino nulla esset mitio neque scientia, M. Sophist. p. 249 . Καὶ μην ὰν α φερόμενα - κινουμενα πάνHεῖναι συγχωρῶμεν , καὶ τουτω φ λόγω ταὐτον ωθω ἐκδεῶν νεων

270쪽

Dδίζει τι, χει καθεύδει καὶ ἀλλα οσα στρου/ξεις σ μαωε. ρήματα, καν πάντα τις ἐφεξῆς αρ' εἴπη λόγον οὐδέν,

συμπλοκή, πεδιν - λόγων ὁ πρωτος καὶ σμικρότατος. ΘΟΙ. Πῶς ὰρ' δε λεγεις; E. ταν ,3 τις νθρωπος μανθὰ νει, λύγον ινα φὴς τουτον ἐλάχιστόν τε καὶ πρῶτον Θ I. Ἐγωγε - φλοῖ γὰρ

SEARCH

MENU NAVIGATION