Historia philosophiae Graecae et Romanae

271쪽

elementa cogitationis deprehendantur in semio is, et in ilial eue cum in i s aique notioniblis recte copulataeis di id disque cernaim , uiri in vocabulis recte inurpandis atque consociandis, κεν, δνομα ἐπιμάτην ἰυγ-ως διι, σικὸν ανδρο, εἰ μαλε καλῶς orsium Moom. quammiam in vocabulariam significationibusn ut soluit renim naturam, sed etiam usum et casum multiti v

273쪽

scerentur virebant, sed non moveri ea, imo si dem et quas tor per staviniauit, nutu inde neque scientia nequo mores hominum proficere viderentur, V sum n. 230. Contra Plato suas id a nori

solum osse, sed vivere etiam et mente atque intellectu vigere existimat at omninoque esse inter eas atque res existentes et hominum cogitata OInmunionein quandam reciprocana, modo ne omnia moveri cum Heraclito putenius, et n. 259. Unde orationem Suam

ἀκουειν, αλλὰ καr rην τῶν παίδων εὐχήν , ἴσα ἀκίνηr καὶ κεκινη-μενα, ὁ ων ε καὶ ο δι ξυναμφόrερα ἐγεra . Porro ipsas ideas vel consontire iriter o vel dissentire et dissociabiles esse docebat, summasque vel maximas ideas vocabat eas quae cum plurimis consociari possent, velut in semone vocales p .e ceteras libteris habeant vim copulandi, es. Subist p. 254 C. ve-δὴ

mini communionem omnemque ilialecticae Mauri malu latissime pa

queant, et inter illud quod cog testare atque niuiuetur non ensiquod vel ex ipsa entia notione satis certa conclusione colIigi posse

274쪽

τε καὶ κουσιν,οις καὶ νίοτε. Ω. γε σαφεστερον. ΣΩ. 0ν νυν ὁ παραπεύοντα λέγω φυσει πως

--ων ὁποτερο -- τ εμενφ. - Λέγω δε ὁπόταντο 'ῖν, τῶν γιγνομένων τε καὶ ἀπολλυμενων τις τι - ται, πια περ ἀντίως μεῖς εἷπομεν, ἐνταυθοῖ μντοι του ἔπι περ . πομεν νον συγκεχώρητοτ δειν ἐλεγχει, ' δτια δέ τις ἔνα ἄνθρωπον ἐπιχειρῆ τίθεσθαι - βουν - καὶ τὁ καλ- εν καὶ το αγα- θον εν περὶ τούτων τῶν νάδων κα τῶν τοιούτων

275쪽

σθαι δε παγχάλεποw πάντα γὰρ σα τέχνης ἐχύμενα ἀνευρόθη πώποτε, διὰ ταύτης φανερὰ γέγονε σκέπει δὲ

ωο οἱ μὲν παλαι δει κρείττονες μῶν καὶ ἐγγυτέρω θεῶν οἰκουντες ταυτην φήμην παρέδοσαν - ἐνκ μεν καὶ

τι πλῆ , προσωρειν, πρὶν ἀν τις τὸν ἀριδεμ

276쪽

ἄπειρον μεθέντα χαίρειν ψν οἱ μεν ουν θεοί, πεο εἶπον, λως μῖν παρiooσαν σκοπεῖν και μανθάνειν καὶ

διδάσκειν ἀλλήλους οἱ δὲ - των 'νθρώπων σοφοὶ ἱνοπως εν τύχωσι, καὶ πολλῶ - του καὶ βραδύτερον ψει; του δέοντις μειῶ δε ὁ ῖν -ειρα εὐθύς αῖ δὲ

μεσα αὐτους ἐκφεύγει οἷς διακεχώοισται τί τε διαλεκτι

λους τοις λύσους,

277쪽

rationum altera dicitur synthetica altera analytica, utraque etiani in macternalicis disciplinis probata, ct ire L. III, 24, Proci in

reos, es Ipra n. 10 sqq. Similitor enim alitu illis Platoni t-- eo dicitur quod neque nuru ero neque qualitati silai Constat h. e. τὰ πολλὰ πέρας ζillud ii niuitii illa fluctuantia ad certuti ordinent ac nuniorum revocant lir, V. Philet . P. 24 sqq. ut Ostio Otto raπeρας κaὶ πειρωi aὐroῖ, ξυμφDror Iour pateat diei ideas unum genua multas poetes in se complexas. - Proposito igitur aliis Io nero singulas notiones, quae o continctantur, ita, diriuIEI istas atque dividendas Essi prao ipit, ut non ab imo tuo genere infinitam illico multitiu inelii cogitatione nostra i estin mus, sed singulis speciebus accurat explorati subdivisis quote contineantur forma certa ratione dignoscanaus. Illud turbuienis et iiij se genuum esse, lino dialecticor III, ef Polit. p. 28 A, uiri sininiter inter sophistas et Dialecticos distinguli: Disitiroci Corale

278쪽

δέναι τὰς αἰτίας ἐκάoeto D Jια τί γίγνεται καστον καιδιὰ τί τύλλυται καὶ διὰ τί ἔστι και πολλάκις ἐμαυτον - κάτω με--- σκ σπῶν πρῶτο τὰ --ε ἄρ' τινες ἔλεγον, τύτε θη- ζῶα ξυντρέφεται καὶ πέτε

λς λαβούσης τ ηρεμεῖν κατὰ τρωα γίγνεσθαι ἐπιστή-μχὶν καὶ αὐ τούτων τὰς φθορὰς σκοπῶν καὶ τὰ περὶ μ

χρημα p. I C. 'Aλλ' ἀκουσας μεν ποτε ε βιβλίου τινος - Ἀναξαγύρου ἀναγιγνωμοντος καὶ λιγοντος ς ρα

νοος ἐμὶν ὁ διακοσμῶν τε καὶ πάντων ἀτιο τι-τιι αἰτία ῆσθην τε καὶ ἔδοξέ μοι τρόπον τι- εδ ἔχει, αντον

νουν εἶναι πάντων αἴτιον καὶ ηγησάμην, εἰ τουθ osτως ἔχει, τύ γε νουν κοσμουντα πάντα κοομεῖν και καστον

280쪽

Ioni Oriam atque etiaIn inpedoclis si ificans. Horuni Iectione se ita dena tuo perturbatum misso significat, at ne de elementis scientiae iriden neque di is quae sensibus percipiuntur sibi Inplius constiterit, os Arist. Met. I, 6 n. 258), ulsi Plato iuvinis in t et Heracliteos misso perhibetur. - In sequentibiis nari ut so apti dipsum Anaxagoran longe aliter uinia reperisse, pro intellectu, qui vere dici possit, i. e. secundunt principia boni omnia moderante, nihili usi vim motricem et principia materalia, aerem, aetherem,

aquisi c. v. mimis. 53, not. d. Deinde si liter sit, Anaxaginare in . iii e Mo visum bisu, in atque eum, qui Socratenim sann i inam usque in carcerem molieni ducem semitum - m irarum, incipere ab hoc, ut causas in teriales cur in carcem con isset remitreret, sinitiuerque mentione sermonibus M, G. hitecta vivinisore causas interuae loqueno, velitu vo'

verat esse intellectum Anaxagorae, a. e. ea an ali illilian si Vinam creatrICem atque noderatricena, quae vere alIS Mei O88it h. e. qua id quod honum in rebus ineas eonspiciatur cum ratione a

quo arto effecerit veluti ab Aristotele D. An III, Misistinguitur inter ro ποιos is r πάσχον. Et simillic euaui ipse Plato loco se l.