Historia philosophiae Graecae et Romanae

331쪽

οεὶν νους δαίμονας ἀοράτους ἀρεσκε δ αυτ καὶ θεUi disciμεις ενδιήκειν ἐν τοῖς λικοῖς στοιχειοιί ) τούτων δε

μὲν δι' ἐρος 'ν Πραι προσαγορεύει , M-διὰ τουέγω Ποσειδωνα, τυ δε διὰ τῆς γῆς φυτοσπόρου '

τερα παρα το Πλάτωνος μεταπἐφ0ακεν.

et Ostr. b. 26, et quod fabulam do agro per Titanas dilacer Eono animae cum corpore coniunctionem retulisse Perhibetur, v. Commenti ted in Halon. Pliata. M. Cousia obum vam .

332쪽

του κινεῖσθαι καὶ κινεῖν ἴσαν οἱ δε περὶ τον μάντορα κτλ - - η ὁμαλῶς δε πάντες υτοι χρονήμεν

memoratur aptu Aristotclem, sed Xenocrate non nominato,i n. I, 2. 4 Anal posti II, 4. De do ad infinita os supra moruet n. 266-M. e.

in Olympiodiis in Pia Phaea. v. o in mum a Som. 19. Disitiroci Corale

333쪽

δωνα Ξενοκράτη δ Xαλκηδόνιον δεξάμενον μὲν τὸ π - διαιρετιν ποιῶ εἶναι τι γὰρ μερος τερον εἰ- ναι - ολου), καὶ διὰ τι μη δύνασθαι ταὐτον εν τε αμαααὶ πολλὰ νια διὰ συναλημει --ἀντίφοισιν μηκέτι συγχωρεῖν που μέγεθος διαιρετινῶνα καὶ μέρος ἔχειw εἶναι γά τινας τύμους γραμμάς. ἐφ ων οὐκέτι ἀληθευεσύαι τ πολλὰς ταύτας εἶναι ' λω γαν φετο , - - ως ευρίσκειν φύσιν κῶ φεύγειν ἀντίφασιν διὰ τ- μήτε τωδι--- D ένα, ἁ πολλά μητε τας ἀτύμους γραμμα πολλα ὰλλ μ νον.

Ab aliis haec de unois insecabilinus doctrina ovo atur addubitationes de dichotomia orprimam a Zenone excitatas, . ArIStot. Iain. In Sed in Qui R dubitationes etiamsi evitaro studuerit Xenocrates, tamen non sequebatur ut assereret insecat ile linearn essea quod placitum eam potius Platonis doctrinam reserendum videtur, qua, Ii, Inenta ut triangula Inter uni utSPRrium ovoeabantur, L.

Branius Bandb. II, 2, 1, p. 30 sq. Ex eadem triangulorum diserepantia enocrates disserenuam deorum et daemonum et mortalium derivandam putabat, Plut O Orac Dei. 13.

Mi Cleni Alex Suom it p. 4is A. M--ἀπος εὐδαιμονίαν ἀποδίδωσι κτῆσιν της οἰκείας ρετης καὶ της υπηὐετικης αὐτ ξ δυνάμεως. ἰτα ῶς μεν ἐν γίγνεται φαίνεται λέγων - α' - δ' - - τὰς ἀρετὰς ῶς δὲ ἐξ- ῶς μερων τὰς καλὸς πράξεις κα ὶ τὰς σπουδαιμἔξεις τε κH διαθέσεις καὶ κινήσεις καὶ χέσεις, ει το -

334쪽

Cic. Mad. Ost. h. s. 34. Speusippus autem et e 302nomites, qui primi Platonis rationem auctoritatenique xiiseeperimi, o post in Polem, et Crates unaque Crantor in ea lentia congregati diligenter ea Miae a

superioribus acceperari ille bant tir. a Polemo Minniensis eum adoles iis dissolutis moribus esset, Xenocraxus gravi sto, sermonibus motus remiseere coepit eique mox in Academia successit, ire L. IV, 16 sqq. Horati Sauri II, 3, 253 m. Lucian Bis Accus 16, alor Max. I, 9, 15, M. Scholae praefuisse videtur ab a 31 usmis ad a. 270 v. Clintonrim ad a 315. In doctrina nihil mutasse, sed moralem maxinio partem coluisse videtur, M. Di p. L. IV, 18 ἔφασκε δὲ ὁ Πολέμων δεῖν ἐν τοῖς πράγμασι γυμνάζεσθαι καὶ μη ἐν τοῖς διHorικοῖ θεωρήμασι. Cic. Acad. r. II, 42. Honeste viuere, mentem rebua

Diog. L. IV, 21, Clinto F. II. a. 287, 278. Eum in Acadentia secutus est Arcesilas, . ira Da n. 437. - Crantor Solensis X no ratem Una eum Polemone audiverat, sed ante Polemonem et Crateten mortu Is est, V. Diog. L. IV, 24 sq. Hic finius il roram Platonieorum interpres sitisse dieitur, V. Pro I. in TiIn. p. 24 supra n. 298. Serip8s, l. libriu celeberrimn In ερὶ πένθ ove, T. Cio Acad. r. II, 44, 135. Legimu omne Crantoria, veteri Ae demici, de luctu mira non masntia, verum arar us e tua se

335쪽

ARISTOTEILES M PERIPATETICI

vria eius a scriptas.

Ma Dionys Ima. p. l. ad Amnineum e. s. 'Αριστοτέλει υἰὀς με ην Νικομάχου - μνος καὶ τέχνην ἀνα- ροντος εἰς Μαχμονα τον Ἀσκληπιον - ρὰς δε Φαωνενηκοστην κά ἐννάτην λυμπιουδα Θιοτρεφοsς νῖσιν ποντος, ἐπὶ δε Πολυζήλου αρχοντος τελευτήσαντος του πατρος κτωκαιδέκατον ἔτος νον εἰς διέτριψε δε αμφη. ἀποθανόντος ὁ Πλάτωνος ἐπὶ Θεοφίλου ρχοντος πηο προς Ἐρμείαν τον ταρνέως

διέτριψε χρύνον κταετ παρ fτῶ καθηγούμενος Ἀλε- ρανδρου μετὰ δε τὴν Φιλίππου τελευτὴν ἐκ μαινιαμ ποντος μιημενος εἰς Ἀθήνας σχολαζεν ἐν Αο- κεἰ χρόνον ἐτῶν δώδεκα - δὲ τρισκαιδεκά -εῶτ, υλεμ δρου τελευτήν ἐπὶ Κηφισοδώρου ἄρχοντος, ἐπουρας εἰς χαλκίδαο νύσφ τελευτ* τρια προς τοῖς χ- κοντα βιώσας '

a Qua Mns sequoriun prosessionem medicinae et physicae, ui hamin Muiuii Mimin Aristoteli patria hierii, os. Suid. s. v. Νι- Uissippi patuis, Diona, V I. - Aristoteles Magiriis. H H. e. Ol 99, 1, LIM, L. V, 9 ex quo loco apparet onui illas notationes olim late o Apollodoro annuo esse. M ηος I. l. l. Aristoteleni perhibet dedi in septim a acaanno ad latinnem perrexisse Platone vero non conuiuio utebatur isto enim eo Disitiroci Corale

336쪽

ipso anno in Siciliani ad Dion usium prosectus est, neque Aristoteles inter comites nominati Ir, neque in securula neque in tertia peregrinatione. Quod animitant uiuiti, Aristotelei in inimitate cum ma-osu suisses, natum videtur ex eo quod in inultis postea contriuΓ-cebat Platoni invidia vero calunaniaequo, quae inulta turpiter Aristotele finxit, tril mendum quod nicinoratur ingrato animo in ma-HStrum fuisse V Aristocl. p. Eliseli. r. V. XV, 2, Briundis Handib. II, 2, 1, p. 50 sqq. 63 sqq. - Hermias eunuchus erat et servus ut uti, qui ex trapegit evaserat Atarriensium Assensium uri annus. Huius negotia procurans thenas Venit Hermias, ubi Platonem audiebat. Deinde Eulbilluni in illa tyrannide sequebatur Aristoteleni lii et Xenocratem a se vocalbat Aristoteli se tris liani in matrinioni lini dedit, ex qua ille filiani suscepit, has cooncs tunc demuni deserati cuni periisset Heranias per Me-ninonen Prostitus V. Sta ali XIII, p. 10 Diog. L. V, 3; Boecklii Conamentati Acad. Durol. 1853, p. 133 sqq. Carinen ab Aristotele in honorem Heriniae conlpositi a servavit Diog. I. V, 7. Praeter filiam ex Pythiade susceptati filiuni habuit Niconiaclitu ex IIarpyllido concubina, quain ei crinia concessisse traditur, V. Diog. L. V, 1. 4 Suid. s. v. 'Aotororia G. - De lexandro ab Aristotele instituto v. Pluti . lex. c. 7 qui ininen Inagis

Onie tura quati certain mentorini sequi videtur Alexander ma-

intrum accepit tredecim annos natus; sed non continuo O IIS ISesso Videtur, uti Pisilippus laturo diuti ad civitatem administriindam adhiberet. Multa tradi intur de beneficiis ab Alexandro in Aristotelem collatis, inpransis do praesidiis iistoriae naturalis, qua ei rex ex intima Asia misisse perhibetur, Plin. H. N. VIII, 16;Athen. IX, p. 398 E. Qua gratia anto mortem Alexandri excidit propter Callisthenem, V Diog. L. V, 10 Plut V. lex. o. 8. M. Sunt ii nareent Venenum, quo Alexandriaui nceatum tradunt, ab Aristotelo subniinistrata esse, v. Plut V. lex. 77. 4 Chalcidem, qua urbs prae ceteris litteris florebat, teste Dicaearcho Dam. p. 30 Buum. concessisse sertur curi esset impietatis accusatus propter carmen illud in Heranium cona positum, quod paeanem dicebant accusatores V PhaVOrin. p. Diog. I. V. coli Athen XV, p. 696 sq., qui pinna Aristotele in citat ἐν γ ἀπολογία γ ἀσεβείας, quae Seriptio erat si ila liticia. ccusati ista incidit in tempora belli Lamiaei, una ristoteles studeret partilaus Antipatri undo uinis illa invidia conflata esse videtur.

Gellinis Noe t. Ait XX, . Coinii tentation tui si iamin 304 arti iiiiiiiiie, litas discipitiis tradebat, Aristoteles philoso-

337쪽

Hi ditas species liabitisse Metitur alia erantistiae

tacitualem iiii argutiamini viliuni ille remuti notitia 1 Condii cel ant, κροατικὰ alitem vocabantur in quit iis plii-losophic remotior stili tilior ille agnabatii Diaevi ad natum, conteniplationes disceptationesve dialectim pertineruinti mille visciplinae illam dixi ἀκροατι- tempus

Exercendae dabit in I. cIo Natillinum nec ad eam quela quam temere ad intuebat nisi Piomina ante ingeni lini

renimis explorasset an vero exotinos uilitiones exercitiumque dicetuli eodem in loco vesperi arietat

dειλινὰν περλατ- appellabat, liliani alteriini sit pra4ωθινώ utrovis enim tenipore ainbulans disserebat Librim quoque suos eamini nimium rei uni continentarios. --- sum divisit ut alii exoterici dieerentur, paretini acroauel.

Insi is auctorita illi Iris Io i est, quum in Requentibiis provocet Andronicuin, de quo V. Ioo. q. Ail ex roitati nec Tot meas pertinet ciuod ilicit Cicero orat. 14, 6U. In hac qum,fltionen trili riis personis et eampori laus ad universi generis rationem tradu ta Ariaineis au olescente nori ad philosophoram morem mriuiter dissereniat, sed ad copiam rhetorrum in utramPιe rari tu . ut om1 ua et Merius diei po8ait, eaeermιit: d quil us exemesil ut ira in ullarρδ θεοειs instituendis et in Protagora . 184, not. , quibus post Aristotelem praeerat Theophrasius, e . . Sohinidi de Theophrasto rhetore p. 28 sq. Nomen ἐξωτερικοὶ ho identidem repe ritur in lituis Aristotelicis, non veroἈκρoarata, ἐσωτερικά, Vel tala

338쪽

Mox. o. 7, ei Mirum et politi in ad ex erica ovocatis. In inbueram exotericas disputationes amplexas esse dixeris encyclias disciplinas, quia inis hae ab Ana vi ad m, arrationem philos

x--βψλιοθήκην Θεοφραστω παρεδαγοιεν, περ μιτην σχολον πελιπε πρῶτος ων ωαεν συναγαγὼν βιβλία καὶ διωξας τοι ἐν Αἰγυπτω βασιλiα βψλιοθήκης συν- τοὐν Θεοφραστος δε Νηλεῖ -δωιεν ὁ δ' εἰς Σκηψιν κομισα τοῖς μετ' αὐτὸ παρέδωκεν, ' Muς ἀνθρωποις - κατά--στα εἴπω τὰ ωλία οὐδ ' ἐπιμελως

κὶ π λίγων καὶ μάλιστα τῶν ἐξ-ερικων μηδεν ἔχειν φιλοσοφεῖν πραγματικῶδε ἀλλα θέσεις ληκυθίζειν, τοῖς ν στερον, - οντ βψλία ταυτα πρ οεν, μεινον μὲν ἐκείνω μι-γπεῖν καὶ δεγο αελιων, ἀναγιι, ζεσθαι μωτοι τὰ πολλὰ,κότα λέγειν δῶ τὰ πληθος των μαωτιλε πολυ δε εις τουτο καὶ Ῥώμη προσελάβετο D ς γὰρ μετὰ τὴν Απελλικῶντος τελευτην λυλλα ηρε την

339쪽

σατο φιλαρωτοτέλης δν θεραπευ- τὸν - της βιβλιο

νοι καὶ ουκ ντ βάλλοντες, περ καὶ ἐπὶ τ Ἀλλων συμβαίνει τῶν προω γραψομένων μώων - ἐμάδε καὶ ἐν ' α ξανδρεία. iiii. v. Suli. c. 26. σέγεται δε --μισθείσης αὐτη sc της πιλλικῶντος βιβλιοθήκης εἰς

Ρωμην Ἀραννίωνα τον γραμματικὼν ενσκευάσασθαι τα

πολλά, καὶ παρ' αὐτο τον Ῥύδων μορμικον εὐπορη- σαντα των ἀντιγρήμων εἰς μέσον θωῖναι, καὶ ἀναγράψαι τῖς - φερομένους πίνακας.

Athenaeus V, p. 214 I . At tantun alii loco I p. 3 A iden Neleurn narrat Aristotelis libro Ptolemaeo Philadelpho vendidisse. Aperto falsum est quod Strabo asstrina itemque Plutarchus I. Peripateticos post lieoplirasium Aristotelis et lieopbrasti libris '

risisse, v. Brandis in die S Headaia de Ari--,es en ii, se in Mus Rhen messi I, 3, p. 236 smi , D . i. c. p. 71 Φ, Sintis Aristotelia, P. II. Sed uidum Amnoni in Herm in ari L. GL , sol da b Ald. schol LariMot p. 30b; 22 28 a. to leniae is Philadelphiis studiori inius erat in Aristotelieis libris com quirendis, habebanturquo in bibliotheca Alexandrina Miniam unum volt M. Categoriar in II, puta videntur diveri tu es derit 'ins, editiones, ex luato euani Aristotelis sistani rebiis molaeuo , remit resiorum do tibiis eae Munii editiones . nos per ' quan etiam minora tribus iae inter scripta Aristotelis tirini tu Eui seis una imituminodo illa, qua sunt, si nimilium data, ab ipso Mi tela diri esso videntur. Nova lotur quam Tyrare ni et Andronicus curaverivit editio, Mi meliores ut vi* dices h. e. ad ipsius Aristotelis et Theophrasti anumpta ex hi videtur id potissimum spectasse, ut suppositiei seripi vi ,- -- . tur a mulatis. Ab Andronico eum insuper in Hii i 4Melidi

putamus, quem nostra librorum Aristotelicoriun exemplaria sequun

tur, M. Porphyr. Vit Plotin. 24. ὁ δ sc Ἀνδρόνικος)3ὰ Ἀρισr-- - θεοφράστου ει πραγματείας διεῖλε, τὰς οἰκείοθέσεις εἰς ωvro συναγαγών, qui ordo Iono remotus est ab eon fusione illa tumultuaria, qua hi libri recensentur in aliis catalo velut M. Diog. L. V, 22 28 Anonyin Vit Arist. ap. Menag ad Diog. I . . . Catal liliror Aristot ex Arab translat. p. Buhle Mot. v. I, p. 306. At reiecit Andronicus nonnulla quae in Disitiroci Corale

340쪽

ουτ προωντες καὶ περὶ των μειζύνων διαποO Uαντες,

οἷον περί τε τω τῆς σελήνης παθημάτων καὶ τῶν περὶ νωεως ὁ δ' αὐ- , - θαυμάζω οῖεται ἀγνοεῖν δῶκα φωμυθος ὁ φιλύσοφος πῶς στω ὁ γὰρ μυθος συγκειται ἐκ θαυμασίων. στ ῖπε διὰ τὰ φεύγειν θνἄγνοιαν φιλού- σαν , φανερον - διὰ το εχέναι τυρ, δὲ αὐτyia n,μβεβηκός -οδον γὰρ πάντων παρχόντων τῶν ἀναγκαίων καὶ πρις αστῶwὶν καὶ διαγω-

κατὰ Σιμωνίδην θεος αν μύνος--το θοι γερας Ἀνδρα οὐ ξιον, οὐ ζητεῖν - καθ' αυτὸν ἐπικα μναε δ λεγοωσί τι οἱ πωταὶ καὶ πέφυκε φθονειν τι θεῖον, - τας τοι περιττως' LP με τι θει - -- ων ἐνδέχεται εἶναι, ἀλλὰ καὶ κατὰ την παροιμίαν πολλὰ ψεύδοντιαι -δοί, οὐτε της τοι της λλην νομίζειν τι

라틴어 텍스트