Historia philosophiae Graecae et Romanae

351쪽

315 Anal pr. l. I. Συλλογισμος δέ ἐστι λύγος εν τειθεντων τινῶν τερον τι - κειμένων ἐξ ανήγκης --

βαίνει - ταυτα - λέγω δὲ τεταυτα να- δῶτα- συμμνει, τι δὲ διὰ ταμα συμβαίνειν, μηδε - νὸς ἔξω 'ρου προσδειν πως το γενέσθω τι ἀναγκαῖον ' τέλειον μὲν οὐ καλῶ συλλογισμον τον μηδενδ ὰλλου προσδεόμενον παρὰ τὰ δεημπινα πως ὁ φανῆναι, το ἀναγκοὶ ν, ἀτελῆ δὲ ἡ προσωμενον Ἀνις η πλειο- νων,- ἔστι με ἀναγκαῖα δῶ τῶν ποκειμένου ρων

και ὰλλο εν τούτω ἐστίν δ και η θέσει γίγνεται μέσον

353쪽

Hinc ominorvin exti eminini illo, qui latior ilicitur enninusnis Or, hic, qui an suo est, terminus minor. - ii Secundae

mina modestini praedicato angustius esse soleat neque semiam latius, sequitur ut in hac figura terininus medius et proposuimus et assumtionis praedicato alio suo sit et in trium ex quibus conelii ditur notionni oresne ulminum tomun te M ἔζω ἐν τῶν κρον, ἔ-ον δε θέσε0. Exe inpluin hoc esto onui quadratum re

γωγὴ πιθανῶτερον καὶ σαφiστερον καὶ κατὰ την αἴσθη σιν γνωρ μώτερον λ τοῖς πολλοῖς κοινόν, ὁ δὲ σολ- λοι ὀ μαπτικώτερον καὶ πως - ἀντιλογιο ς ἐνεργiστερον . Anal. r. , l. 'Oτι- δι τῶν γενῶν διαίρεσις μικρύν τι μέριύν ἐστι της εἰρημἐνζς με δου Ἀσιον δε- εστ γαλῆ διαίρεσις οἷ- ὰσθεινὴς συλλογιομώς -- δει δεῖραι αἰτήμαι, συλλεγίζεται δ' ἀεί τι τῶν ἄνωθεν πρῶτον δ' αὐ- τομο ἐλεει

ρουν - ντος ουνατο περὶ οὐσίας ἀποδειο ν γίγνεσθαι

354쪽

γωγης αμφύτεροι γα δια προγιγνωσκομένων ποιουνται

την θιθασκαλίαν, οἱ μὲν λαμβάνοντες ῶς παρὰ ξυνιόντων, οἱ δει--ντες, σαχθύλου διὰ του δηλον τα το καθ' ἔκαμον. b. 2. Ἐπίφασθαι δὲ οἰουμεθ' ἔκαστο -- 3ταν τον τ' otas vi γιγνωσκει, δι ην τι πραγμα ἐστιν, τι ἐκείνου αἰτία ἐστί, καὶ μὴ ἐνδέχεσθαι τουτ ὰλλως ἔχευν - - μν ουν καὶ ἔτερύς μι-οθ

355쪽

θῶν τ' είνα και πρώτων καὶ μέσων καὶ γνωριμωτέρων καὶ προτἐρων καὶ αἰτίων το συμπεράσματος ουτω γὰρ

ἔστι--ῖν ἐπίμασθαι, οἷον - ῆ διήμετρος συμμετρος ἐκ πρώτων δ' ἀειχποδείκτων, - οὐκ ἐμπη σει- μὴ ἐστι, κατὰ συμβεβηκdς τι ἔχειν ἀπύδειξίν ἐστιν αἴτιά τε καὶ γνωριμωτερα δεῖ εἶναι καὶ πρύτερα αἴτια μεν τιτή τε ἐπιμάμεθα ται - αἰτίαν χῶμεν, κῶ πρύτερα, εἴπερ ἀτμα καὶ προγιγνωσκύμενα οὐ μόνον - ἐτερον τρόπον τω ξυνιέναι , ἀλλὰ καὶ - εὶδ α - ἔστιν προτιρα ' OH καὶ γνωρ μῶτερα διχως οὐ γὰρ αὐτον προτερον η φυσει καὶ προς - στρύτερον οὐδε γνω-

ρφώτερον καὶ μὴν γνωριμώτερον λέγω δὲ πρM OMπωτερα κιὰ γνωρ ῶτερα τὰ ἐγγυτερον της

a Mάθζσις διανο rικη Videtur opponi experientiae, quippe qua rationum unam sit, Met. A, 1. μὸν γαρ ἔμπειροι- ore er

356쪽

cessariae, in quibus versatur vos ei scientia i ἀνα-aευκαο h. e. quae r inessenii a principiis et minarii necessariis v. A L

scientiae proprium sit, in proponatur demonstratio, nai post.

σμ - ἀναπίδεικτοι - ὁρισμὁ μὲν γαρ του τί ἐστι καὶ οὐσίας - δ' ἀποδείξεις φαίνοντου παύω ποτιθψε-

Uoισμος δ' επειδὴ λέγεται δεινα λόγος - τί ἐστι φανερον τι- μεν τις εμαι λήγος του τι σημαίνει το νομα

357쪽

δια ρει γὰρ εἰπεῖν δῶ τί βροτέ - τί ἐστι βω-η ἐρεῖ γαρ μω - διότι ἀποσβέννυται τι πω ἐν τοῖς

νεφεσι τί ἐστὶ βροντη ψοφος ἀποσβεννυμεet O πυρος ἐν νέφεσιν ωστε ὁ αὐτος λόγος ὰλλον τρόπον ἐγε

a Dorituὐ dicitii clesialitio te noti nulla, quibus continetur neralis reriim substantia, ef ib. p. 90 b, 16. ὁ ριομος υσως ς γνωρισμός. Definiendo igitii circumscribitur et terminatur illud generide, ad quod omnis scientia demonsumitio recurrat, quod

3i Analyt post. l. s. Oτι μεν - οὐκ ἐνοίχεται ἐπίστασθαι, δι ἀποδείξει - γιγνωσκοντι τὰς πρῶ-

τας ἀρχὰς τὰς μιμυς, Ἀπαι προτερον των δ' ἀμέσων την γνῶσιν καὶ πότερον αὐτη ἐστιν φ χ

358쪽

τ---ήματος τοῖς δ' οὐκ ἐγγίγνεται. σοι μὲν μη ἐγγίγi/εται Τ ολως η περ νὼ μη ἐγγίγνετα - D εοτι τούτοις γνῶσις ξω του αἰσθάνεσθαι ἐν Ι Ο ἔνεστι

τοιούτων γιγνομένων ὁ διαφειμε τις γίγνεται- στετοις μεν γίγνεσθαι λόγον της των τοιούτων μορος, τοῖς δε- μἐν ουν αἰσθήσεως γίγνεται γ νήμη, ωσπερ λέγομεν, ἐκ δε μνήμης πολλοoας το0 αὐτοεγιγνο-

μιν ἐμπειρία αἱ γὰρ πολλαὶ μνημαι - ἀριθμ ιμ- πει α μία ἐμίν' ἐσι ἐμπειρίας η ἐκ στα τος ρε-

χνης ἀρχη - ἐπιστήμης, ἐὰν περὶ ἐνεοιν, τένης, ἐὰν δὲ περὶ τὸ μὴ ἐπιστήμης οὐτε δὴ ἐνυπάρχουσιν

πης γενομενης νος στάντος τερος - εἰθ' ἔτερος, ως

ῶσα, τιος δηλον δὴ τι μῖν τὰ πρῶτα ἐπαγωγη γνωρίμων ἀναγκαῖον καὶ γὰρ καὶ αἴσθησις ἡ-- καθόλου ἐμποιεῖ. 'E- δὲ τῶν κερὰ - διάνοι - ἔξειον - δε θεύομεν, αἰ μὲν ἀι αληθεῖς εἰσίν. α δ ἐπδεχοωται ψευδος Io δύξα καὶ λογιι σμύς, ἀληθη δ' ἀῶ επιστήμη καὶ νοος, καὶ οὐδὲν ἐπιστήμης ἀκριβέστερον ἀλλ γωος

359쪽

στήμη δ' πασα μετὰ λύγου ἐστί. των ἀρχων ἐπιστήμημεν ου δν εἴη ἐπεὶ δ' οὐδὲν ἀληθέστερον ἐνJἐχεται εἶναι ἐπιμημης η νο- νοος αν εἴη των πων , ἔκ τε

-τ' οὐδ' ἐπ-ημης ἐπιστήμη ει οὐ μηδὲν δελ πιψ' ἐπιστήμην γένος ἔχομεν ἀλσις τοῖς ῖν εἶ ἐπιστήμης

inest, ut an onanibus qua eiusdem natura et notionis sunt rebus sing is necessario inesse debeat, Anai post I, 4. καθόλου λέγω αν κατὰ πανrός τε πάρρο καὶ καθ αλ καὶ ἡ αὐτό φανερον ἄρα οσα καθόλου, ἀνάγκης πάρχει τοι πράγμασιν, s. ranul. o. p. 12 sq. - M. post II, 13. ζ ειν δε δεῖ ἐπιφώ

360쪽

mar rάσμaro 3 evrη. - Sensus interprete Trendolonburgio ad M. n. p. 72, Ueni. Irip p. 153 sq. A generali littua notitia noratius pro ditur, dum ad ultinia perveniatur rα μερ καὶ - - λονγ. muni antina percipitur individuunt; in rabus iusdem forma perceptis ortum lini uni gentia coitat ir romi δὶςφον); plurilaus generibus collatis ad ultimani universi antimalis notitiani acceditur 'Aμε ολ Est id quod partibus vaeat, sive spatio

parato aμερῆ ilici poηAiuit. - si 'eientia, lioniam tota ORita ostin ullo inis et deuii nStrationi latis, priniurii ali iiii l Ostilla uiuio et Hlogisintis et te inonstratio doctu atiir es. n. 317. Ipsa igiti ircum summum Veritatis principium esse nequeat , oritatis fides aut nulla est aut penes intellectum, non illuni quidem e sensuum colim

μη των ἐν ἐρει λεγομένων φαμῆ οὐδεμία γαρ των ἄλλων ἐπισκοπεῖ καθόλου περὶ τοί δυ- νει ἀλλὰ

μερος αὐτου τι ἀποτεμύμεναι περὶ τούτου θεωρουσι δσυμβεβηκύς, οἷον αε μαθηματιααὶ το ἐπιστημῶν ἐπεὶ

δε τὰς αρχὰς καὶ τὰς ἀκροτάτας αἰτίας ς θεν, δηλον - φύσεώς τι νος αὐτὰς ταγκάων εἶναι καθ' αὐτήν n.

εἰ ὁ κια οἱ τὰ στοιχεῖα - οντων ωοοντες αὐτας τὰς ἀρχας ζῆ in . νάγκη καὶ τὰ στοιχεῖα του οντος

- in liuos milia in primas inquiri e ruis et in munim principia, M. n. 308. Sematiae ut versetur in cognoscendis causis