Historia philosophiae Graecae et Romanae

461쪽

Diog. I. X. 1. T. 104. 114. 116 14o, te. . λ. I, 16. Etiam sato a prouulentia Stoicae Et divinationi adversiit atur, Diog. L. X, 13b Cic. N. D. I, 20 Pliit. Non posso suὲiv. 21 adv. Colot. 27 30 es supra n. 382, iot. - CL Cic. de Nat. D. I, 19. Et quam re a nobis Balbe, Oletia quae rua deo Mn it cyti-qite absia degatur aetas. Ea tutelicet, qua nihil ea sua, nihil omnibus

386 Epicuriis p. 1 gr. L. X. 28. οὐτο γαρ χαρον ἄπο - πράττομεν, πῶς μήτ' ἀλγῶμεν μήτε ταρβωμεν ειαν δ' ἄπαξ τοsτο περὶ μὰ γένηται, λύετο πει ὁ τῆς

ψυχῆς χειμῶν, οὐκ εχοντος του ζωου βαδιζειν ς προσεν-

δέον, ) καὶ ζητεῖν τερον, - της ψυχῆς καὶ τωτου σώματος ἀγαθον συμπληρωθησε α τοτε γὰρ ηδονης χρείαν ἔχομεν, ταν ἐκ το παρεῖναι τὴν μο- ὰλγωμεν οταν δε μη ἀλγῶμεν. οὐκέτι της δον ῆς δεόμεθα. καὶ διοι, το την δονην ἀρχην καὶ τέλος λέγομεν εἰναι του μακαρίως ην. 29. ταυτην γαρ ἀγαθὸν πρῶτον καὶ συγγενισῶν ἔγνωμεν, - - ταύτης πιο χύμεθα πάχνης αἱρεσεως καὶ φυγῆς, καὶ - τα, την--αντῶμεν λ κακόν τω πάθει πὰν γαθον κρινοντες. καὶ ἐπεὶ πρῶτον αγαθον τοsτο καὶ συμφυτον, διὰ τουτο καὶ οὐ πstσαν

462쪽

βαίνομεν, μαν πλεῖον ήμῖν, δυσχερὲς ἐκ τούτων ἔπη- πια κά πολλα ἀλγηδόνας δονῶν κρείττους νομιζομεν,

m maxiniam partem consentit eum Democrito et Aristippo; sup n. 90-n. 211 - 216. Uάἰ o Epicuro iudicium est, uic renaicis; s. n. I, 217 Dire. X, 1. 34. Dicturi naicis iisee: 1 Finis Epicuro non est 3ον μοι ὀχρονος, sed V luptas per totam vitam durans v. pleiin p. Diog. L. X, 148. v rον λου βίου μακαριόr . Propterea suturiim prospicere dei, nius in agendo. picuri p. Diog. L. X, 127. ν μονευτέον δ'

Fin. II, 4 b Diog. L. II, 8 1. 3 Aniuii voluptas, qua oritur corPore immoto corΡoi is voluptate praestantior Epicuro esso vid

Iobat illud, quod Voluptatuni per iamin recordationem vitam lieatam sacere aiebant, quiden corpor percepivini in v. - ib.

at 106 et n. 387, not.

463쪽

ὰσώτους δονῶν ἔλυε του φύβoi1 της διανοίας τους τε περὶ μετεωρων και θανάτου κῶ λγοδύνων, ἔτι τε τὰ πέρας των πιθυμιῶν ὁίδα ευ, ει ὰν ποτ' εἴχομεν ὁ

464쪽

μενον ἔχουσιν, περ εστ τι κακόν

Cic de in II, 7, 21. voluptates distinguero ominia liques iuris votis elim, ie Nain volt piates non onanes sponto conores nin b. e. limux non ines, ut recordatione sis snsi possimus neque ad totum corpus in ines pertinerit , veruti sunt quae aliis corporis partibus luci itiditatem mel, ait, aliis noceant. ccedit Maod voluptatilaus non solb

465쪽

modice vivere, amen posse modico vivere docebat: inta laesimum aere nonnullis praedem ipsi adversarii laudeat imgare non possent; ac Tusc. III, 20 Seneca p. 33 de Vii. Beat. 13. In ea idemitu aenimitia su- invitis o noriri sopit risi a Stoi V dieam,

a meta Epirastum et recta praeripere et ri propius accessem, tristia: lum enim iaci ad furvum et exuti revocat ur, et inum nos ruti legem vieinius, in ille dicis vestinati. equo dolores corporis sapienti in beato vivondo moero possunt, ut quorum via minuta sit atque fugis Epicur M. Diog. L. X, 140. O χρονίζει a1-

in se percipem, i habet raeaζων.

Epicurus p. Diog. L. X, 40. οὐκ ἔστιν δέως ζῆν ἄνευ ο φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως, οὐδὲ φρονί

466쪽

ρόντος λαν νιν μέχρι γὰρ --οτροφῆς -ολον, και

467쪽

invere vel metum ei voluptaten ex eor nn percipere possuadumbri iuri 1 o amicitia es. Cio do in I, 20. V mum mi is natur animio et a pariendo in Mi μα-- semensioum t. Venim animi etiam in Ipsa anticula ,er se spectata picurei voluptateu quaesivisso videntur in n. 3 vita civilis, anu Gaa, ut nitinera publica susenda potius, quam ambeaui laesso praeciperet, V. Pluti adu Colot. 31. 34. Non posse Miam . LEpie. 16, ah, latent vi, 4, Seneca domu Sap. 30. D in ma- utraque ad otium disera vici mittit Epictimis aut Non credet ad rempublican sapiens, nisi si glia intervenieris. Menon ait Araredes

a. De viris ot scriptis eormin.

σαί φασιν αὐτον καὶ Σενοκ- ους ἔτη δέκα - ἀλλα καὶ Πολέριωνος '. 5. νακάμπτων δὲ ἐν Ποικίλν Στοὰ τῆ καὶ Πεισιανακτίω καλουuivxὶ, πο δε της γραφῆς τῆς Πολυγνώτου Ποικίλιὶ διἐθετο τους λύγους - προσίεσαν δὲ πολλοὶ ἀκούοντες αὐτο καὶ διὰ τorio Miniss

468쪽

a Cie de Fin. 1t , 56. tuu ille Oenult 3 scis ian GKeos, inentes ruos, e momite profectos Mirmi quot liis temporibus btienses, Tarsenses et e ceteris inriti region in civitatii iis oriundi

in philosop*a excelluerint, inariine in Molea , ct supra n. 12. Im modoreum Megaricum, Gog. L. VII, 16. M De in anni, os, is loquitur I inertius, pertinent ad solum Xenocratem, quainquan ne sic quidein id recte sabere videtur, cum Xenocrateineonstet iam l. 116 mortuitii esse. In universunt perhibeturonii annos in fisios impendisse Diri: I. Hi, 4 a vicesii nove in Mimo aetatis anno ib. 2. 28. Priusquam Athenas veniret philosophiae se dederet, ineruatoris nauta misso narratur Dimo L. Vii 2. b. M. - seliolae per quinqilaonia octo annos rammisso initur Diog i. VII, 28. Vinisse supra nonaginta annos perhibetur, V. Irucian Macrob. 19, uid. v. γων. - Apud Antigonum Gonatam plurimunt alabat Diri L. VII, 6 9. 13 36; Aelian. V. H. VII, , all. Sed cuni Antigoinis Gonatas l. 124

demuni remare coeperit, numinis ille κ',ai i. e. ol. 120. I risimilius Suid. V. Σωκράm Zenonem Ormisso leniorat ori Dρκε' aDμπιαδο, conuptus esse videtur. Omnino culporuni invita Zenonis rasi implicatior est; v. Clint. F. H. ad a. 299 279 et p. 368. iis Scripsi non multa, maSimam pariena moralia. librormn censum habes p. Diog. L. VII, 4. Quantum essecerit ad Stoic mini disciplinam excudendatu non potest certo iudicio xistimari,

Pium plurima eorum qiuae a recentioribus ad cum reseratntur a sectatorilaus ipsiani translata essu videanturi impius a Cynicis absitisse traditur plana posteriores Stoici, qui notiritilla etiani in eius tu is , luae initiini e Cyria8In O Olme Viderentur, lapprrinicae conat antur I ing. L. VII, 4 34. OmniIr sinaplicior in docet, lorudiorque in colligendo fuisse perhibet iu Diog. L. VII, 84 Seneca

469쪽

lapsi sunt.

a IIic et m=gcin Macedibiliae Antigonuin Goliatam et filium eius in lillosoplita instituit. In doctrina nilia novasso videtur. s. Misello a schumum p. 437 sqq. - la Hic propria sectae land tor exstitit, tunc Diox exstincta est, V. Diog. I, VII, 161 Cic. de Legg. I, 13 , in Da n. 463. Docebat in Cynosarge et in raeci ptis N et Iris titim quain iugister CyIlicoruna linilis orat; ib. 160. ρμ

in aecipienda sunt, ac si dixerit unam Mideamque virtutem dive inin esse pro diversis vitae conditionibus es. lnt. inde discianus unam inani virinicin Aristoni auctivisse s se stim s. selie l. c. p. 407 sq. et M Saal de Aristonis Chii vita se ipsis doctrina, colon 1832. Etiam erillus suam habitu ne

cessiorium. Scientiana huic uinna uiri bonuni fuisse confinita cie. Fin IV, 14 V, 25. Scientiae adiunxit inena secundarium DIo-

470쪽

-- - ἀποφορὰ est in des pro emori asta, quod sollium erat apud Stoicos cie sies tardioris ingenii suisse dieitur, non uVII, 37. aru Nemis in eum Moicoriun doctrina inulturi profecit, licet multa scriptiti erit, Dire L. VII, 174 Euan veriuruis in scripti in scholis uti consueverat, sicut ceteri Stoici, ot exstat a Cloantii hymnus in Iovem compositus v. Stob. cI. libra. p. 30, o . Chr. Petersen, Cloanthis Stoici h in lavrin, H-b. 18M, A. minetis, stagna. mula. Gr. I, p. IX Hii,

tos ' καὶ οὐχ ὁ τυχῶν ἐγίνετο - , φιλοσοφίαν ἀνηρεὐφυὴς καὶ δρύτατος ἐν στιτυ εμέρει λω MYε καὶ ιν τοῖς πλείστοις δυηνέχθη προς Ζήνωνα ἀλλὰ καὶ προς

Κλεάνθην. φ και πολλήκις ἔλεγε μέν ς τῆς των δογμή- τωνυχασκαλίας χρbζειν τὰς ε ποδείζεις αυτον ευρη- σειν μετενύει μέντοι μει πως αὐτὸυ ἀποτείνοιτο. IV. λω δ' ἐπίδοξος ἐν τοῖς διαλεκτικοῖς ἐγένετο δοκειν του πλείους τι εἰ παρὰ θεοις ' διαλεκτικν, οὐκ αν λλ ην νῆ ρυσίππειος. ηδ μησὶν ἐπ αυτοo